Πόσο συχνά μιλάτε με φίλους και ποιος ξεκινά την επικοινωνία;

Καμία δεν μου έστειλε πάλι. Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό, να σας πω την αλήθεια. Ξέρω πότε κάποιος ενδιαφέρεται και πότε όχι, είναι κάτι που φαίνεται, και μπορώ με αρκετή ακρίβεια να προβλέψω ποιος θα στείλει πάλι και ποιος όχι. Και είναι πάντα όχι. Και πέφτω μέσα.

Οι δικοί μου φίλοι στην ενήλικη ζωή, μου μιλούσαν κάθε μα κάθε μέρα. Όταν έχασα την δουλειά μου, και η ζωή μου μπήκε στην χρόνια πορεία του τίποτα (την οποία προσπάθησα μάταια να σπάσω φέτος), οι φίλοι μου ήταν εκεί να μου δείξουν πως η ζωή συνεχίζεται. Μου έλεγαν για την μέρα τους, για την δουλειά τους. Με παρότρυναν να αλλάξω την εμφάνισή μου, να χάσω βάρος, να αλλάξω τα μαλλιά μου, να ντυθώ. Με έπαιρναν τηλέφωνο κάθε μέρα.

Μου λείπουν αφόρητα. Δεν θα το έχω ποτέ ξανά. Είμαι πολύ μισητός άνθρωπος. Μισώ τον εαυτό μου που δεν ήμουν άξια και δεν κατάφερα να σας κρατήσω στη ζωή μου. Είναι άδεια η ψυχή μου και η ζωή όλη χωρίς εσάς. Η μόνη μου ευχή θα ήταν πως θα βρείτε ανθρώπους που δεν θα είναι σκουπίδια σαν εμένα.

Μακάρι να ξέρατε πόσο δύσκολα είναι χωρίς εσάς. Μακάρι να σας ένοιαζε.

Kρινουμε τους αλλους οπως κρινουμε τους εαυτους μας. Δεν γινετε να φερεσαι καλα στους αλλους οσο φερεσαι ασχημα στον εαυτο σου γτ νοιωθεις κοροϊδο. Πρεπει να αρχησεις να φερεσαι καλα στον εαυτο σου πρωτα, εστω λιγο. Μονο ετσι θα μαλακωσεις.

Τι καλά να φερθώ στον εαυτό μου μωρέ; Έχασα όλα τα σημαντικά που είχα. Είναι αργά

6 χρόνια ήταν εκεί κάθε μέρα. Τώρα δεν είναι πουθενά. Τώρα κανείς δεν είναι πουθενά.

Κάθε μέρα με έπαιρνε τηλέφωνο και ποτέ δεν ξεμεναμε από πράγματα να συζητήσουμε, το πιστεύεις; Πάντα υπήρχε κάτι να πούμε.

Με τους άλλους είναι με το ζόρι οι κουβέντες σε μια ώρα μόνο... 6 χρόνια δεν ξεμειναμε ποτέ και με αυτούς ξεμενουμε σε λίγη ώρα.

Προσπάθησα να γνωρίσω κι άλλα άτομα, να προσθέσω στη ζωή, και όχι μόνο δεν πρόσθεσα, αλλά έχασα και τους βράχους μου.

Ήμουν τόσο τυχερή που τους είχα. Ήταν οι δύο στο εκατομμύριο και τους βρήκα σε αυτή τη ζωή ♡

Αλλά,

Καληνύχτα, τελείωσε για σήμερα. Αύριο πάλι από την αρχή..... Πάλι.

καλησπερα. ισως μπορω να καταλαβω σε εναν βαθμο την θεση σου. καθως εχω περασει δυο μεγαλες περιοδους καπως ετσι τολμω να πω. εμενα βεβαια τωρα αυτην την στηγμη ειναι αλλο το θεμα μου. σχετικο εμ τον τιτλο. εχω δυο ατομα ως φιλους αυτην την στηγμη στην ζωη μου. τους οποιους πρόσφατα (πριν καμια βδομάδα) τους ειπα οτι θελω να κατσω λιγο μονος γτ ειμαι φορτισμενος ψυχολογικα. και ηθελα λιγο χρονο μόνος. ψεματα ειπα, δεν τους ηθελα να λεμε την αληθεια. σε οτι αφορα την δικια τους περίπτωση αυτοι σηνηθος με καλουσαν, δλδ στελνανε. και εγω επειδη δεν ειχα αλες επιλογες ακολουθουσα η καμία φορα εστελνα και εγω. αλλα οντος σπανια. αν θεε να το αναπτυξω κιαλο αυτο το θεμα πες μου.

κοιτα, ο αχλ εχει δικιο, φυσικα δεν στο λεει σαν κατακρηση οπως καταλαβαινεις αλλα να σου δωσει μια εικονα λιγοτο που βρισκεσαι και γιαυτο αντολαμβανεσαι ετσι τα πραγματα. αν μπορω να πω κατι ειναι να ταξηνομησεις τις φασεις της ζωης σου βαση των μεχρι τωρα βιωματων σου. και αυτην την στηγμη που εισαι εδω και εχεις συνηδειση του τι εχει συμβει μεχρι τωρα. πες οτι θα ξεκηνησει ενα νεο κεφαλαιο στην ζωη μου και αυτην την φορα οσο κρατησει θα κανω οτι καλυτερι μπορω. και μην ανχωνεσαι πως θα εξεληχθει μην απλα κανε κατι νεο καθε μερα. και κανε πραγματα που σε ανοιγουν ψυχολογικα και αλαζε παραστασεις. ωριζε νεα κεφαλαια και κανε αλαγες αφηνωνωτας τα παλια τσαπτερ της ζωης σου πισω.

Αυτό προσπάθησα να κάνω και βρέθηκα εδώ! Ακριβώς αυτό έκανα 6 μήνες πριν το πεις και κατέληξα ΕΔΩ

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Καληνύχτα, τελείωσε για σήμερα. Αύριο πάλι από την αρχή..... Πάλι.

---

Ειπα θα στειλω διπλα στο αλλο θρεντ αλλα αφου ανοιξες αυτο εδω ας γραψω εδω. Ναι wanderer, τελειωσε αλλη μια μερα. Αλλη μια σημαντικη νικη για σενα. Αλλη μια μερα που εσυ δεν ενιωθες καλα και παρολα αυτα την περπατησες, την εφτασες μεχρι το τελος της με ασφαλεια και σε εφερε αλλο ενα βημα πιο κοντα στο να τελειωσει ολη αυτη η δυσκολια που περνας. Θα τελειωσει κοριτσι μου, δε θα εχει παντα καταιγιδα. Και μετα τη βροχη που η ατμοσφαιρα θα ειναι πλεον καθαρη θα αστραψουν ολα κατω σπο τον ηλιο, θα το δεις, θα εισαι και παλι καλα. Κανε κουραγιο μεχρι τοτε, βαστα και μην τα παρατησεις. Και μεινε μακρια απο επικινδυνα πραγματα και επιπολαιες παρορμησεις. Φυσικα και μας λειπουν οι φιλοι μας. Κι εγω τις περιοδους που νιωθω χαλια το μονο πραγμα που καπως μετριαζει αυτο το δυσαρεστο αισθημα ειναι η ανθρωπινη παρεα, η συναναστροφη με φιλους. Βεβαια υπαρχει το εξης προβλημα. Οταν ειμαστε έτσι, λιγο χωρις να το θελουμε αυτη η κακη μας διαθεση γινεται βαρος στους αλλους. Εμεις μιλαμε ολο για αυτο, γιατι αυτο υπαρχει μεσα μας και θελουμε να ανακουφισουμε, να το βγαλουμε, οι αλλοι ομως νιωθουν αβολα, αμηχανα και λιγο επιβαρυνονται απο τη σταση μας. Θελουν να συνεχισουν να μιλουν γι αυτα που μιλουσαν παντοτε και αυτη η αλλαγη μας καπως τους ξενιζει. Μπορει κιολας να τους επηρεαζει, να τους στενοχωρει και γι αυτο καμια φορα απομακρυνονται. Μπορει να λυπουνται που μας βλεπουν ετςι και να μην το αντεχουν, να μην ξερουν πως να φερθουν. Δεν πειραζει, δεν τρεχει κατι, θα το δεις μεγαλωνοντας στη ζωη σου σε ολα τα πεδια των ανθρωπινων σχεσεων οτι οι ανθρωποι εναλλασονται, αλλοι φευγουν, νεοι ερχονται κ.ο.κ. Ωστοσο, δεν υπαρχει λογος να παραιτηθουμε απο αυτους που ηδη ειχες. Με μοναδικη εξαιρεση τον κακοποιητη, τις αλλες φιλικες σου σχεσεις μπορεις να τις κυνηγησεις, κι ας απομακρυνθηκαν. Παρε τηλεφωνο εσυ τη φιλη σου, παρε πρωτοβουλια και πες της, παμε να πιουμε καφεδακι, πεθυμησα να σε δω. Και πατε, καθιστε παρεα και προσπαθησε οσο μπορεις να μη μιλας καθολου για ολα αυτα. Ας τη να γεμισει αυτη την σιωπη, να σου πει για τη δικη της μερα, πως παει με τη δουλεια της, να σου πει για το νεο ζευγαρι παπουτσια που αγορασε, ασε σε αυτην το τιμονι. Κι εσυ οσο μπορεις ακολουθα. Ε, αμα σε ρωτησει τι κανεις εσυ κλπ πες περναω καποιες δυσκολιες που ξερεις, εξακολουθουν να υπάρχουν αλλα προσπαθω να μην το βαλω κατω. Και μου κανει και καλο αμα δε σε επιβαρυνω πολυ με ολο αυτο να πινουμε και κανα καφεδακι μαζι οταν μπορεις, με βοηθαει να ξεχνιεμαι. Ετσι να πεις κι ετσι να σκεφτεσαι, και να το κανεις εστω και στα ψεμματα, κανε το σαν «θεραπεια». Στο τέλος της παρεας σας, μετα απο 2-3 ωρες δηλαδη, αντι να εχεις κατσει μονη σε ενα παγκακι, τουλαχιστον θα εχεις δει και μια φιλη. Ναι, ειναι βραχοι οι φιλοι στις φουρτουνες της ζωης, ειναι αληθεια αυτο. Γι αυτο και να τους επιδιωκεις, να μην απομονώνεσαι, να μην «ξεμοναχιαζεσαι». Αλλα θα το κανεις με σωστο τροπο, δε θα παιρνεις κοσμο στο «κυνηγητο» γιατι σκιαζονται και φευγουν μετα μια και καλη. Εγω ομως θελω να κανεις και κατι αλλο ρε κοριτσι. Καλο ολο αυτο με τους φιλους, συμφωνω με 1000, αλλα θελω σιγα σιγα και παραλληλα με αυτο, να αρχισεις εσυ να γινεσαι βραχος του εαυτου σου. Να αρχισεις να στηριζεις τον εαυτο σου στις φουρτουνες, να σκανε κυματα πανω σου και εσυ να μη φοβασαι, ολο και λιγοτερο να φοβασαι, να λες, καλα ειμαι, εχω περασει τοσα, θα αντεξω και αυτο μεχρι να περασει. Ο βασικος κυματοθραυστης θα εισαι εσυ κοπελα μου και μετα θα πηγαινεις για τον καφε και με τους φιλους σου. Γιατι αν πας και τους κανεις αποκλειστικους κυματοθραυστες των δικων σου προβληματων, δε θα αντεξουν, θα τους επηρεασει πολυ ολο αυτο και πιθανοτατα θα θελησουν να απομακρυνθουν. Δεν πειραζει, θα τους ξαναπαρεις εσυ στο τηλεφωνο, αλλα θα αρχισεις να φερεσαι λιγο διαφορετικα στη συναναστροφη σας. Εστω και στα ψεμματα, εστω κι αν μεσα σου κλαις και πονας. Εσυ θα πινεις καφε με τη φιλη σου και ασε την να σου πει για το που εκλεισε να παει διακοπες. Αυτο απο μόνο του ειναι ενας καλος τροπος να σε βγαλει εστω για λιγο, εστω και με το ζορι απο το δικο σου «βαλτο». Γινεται επικεντρο η ζωη του αλλου και οχι εσυ με τα τρεχοντα προβληματα. Ξεχνιεσαι, πας αλλου. Ειδες τι ελεγες? Οι φιλοι σου σε νοιαζονται, σου ελεγαν να χασεις τα κιλα, να προσεξεις την εμφανιση σου, πραγματα καλα δηλαδη για σενα, προσπαθουσαν με τον τροπο τους να σε βοηθησουν δηλαδη λεγοντας σου σωστα πραγματα. Ολα θα γινουν, ολα θα τα κανεις. Μολις περασει η «ιωση» που λεγαμε θα επανελθουν τα (ψυχικα σου) κουραγια και θα βρεις νεα ορεξη για ολα αυτα τα πολυ ωραια για τον εαυτο σου πραγματα. Μονο που αυτη η «ιωση» ενδεχεται αντι για λιγες μερες να χρειαστει λιγες εβδομαδες η και μηνες μεχρι να φυγει εντελως. Μην αποκαρδιωθεις, μην πανικοβληθεις, εδω εισαι και θα τα καταφερεις, τιποτα δε χαθηκε, ολη η ζωη σου ειναι μπροστα σου κοπελα μου. Σπρωχνε εσυ τωρα τις δυσκολες τις μερες οπως οπως. Κανε οτι σε ανακουφιζει αλλα μονο αν ειναι ασφαλες. Κοιμησου αρκετα αφου αυτο σε βοηθαει, φαε κατι οταν το χρειαζεσαι αλλα προσπαθησε να μην ξεχνας το ζαχαρο, μην το παρακανεις, βγες βολτα, περπατα στο παρκο, ιδανικα με παρεα, με γνωστη σου παρεα, με τη φιλη που λεγαμε, αντι να καθεστε και να τα λετε, πες ας περπατησουμε, εγω περπαταω αρκετα τελευταια, ερχεσαι να περπαταμε? Να τα λεμε κανοντας εναν ωραιο περιπατο? Ετσι να της πεις. Τάισε τα γατουλια, τα περιστερια, τωρα που εχουμε και ζεστη παρε ενα μπωλ, απο ενα πηλινο γιαουρτι πχ και βαλτο εκει σε μια γωνια στο παρκο και πηγαινε βαζε νερακι να εχουν να πινουν, να ξεδιψανε. Θα ξεδιψας κι εσυ την ψυχη σου κανοντας το αυτο, καντο για σενα, για τη θεραπεια σου και ταυτοχρονα ξεδιψας και ενα ζωακι. Λοιπον, κι ακομα δεν ειπα καν αυτο που ηθελα, δεν ειπα καν καλημερα. Καλημερα wanderer, δωσε της μια ευκαιρια, ειναι μια καινουρια μερα, συνηθως τον καιρο της καταθλιψεως τα πρωινα ειναι λιγο πιο δυσκολα, μετα οσο προχωραει η μερα καπως στρωνει το πραγμα, λιγο το βρισκουμε. Αλλα εσυ δε μασας ρε κοριτσι, “you know how it feel to wake up fuck3d up” etc. (Παω σε νεο μηνυμα)

https://youtu.be/rMHH01z3ofA?si=V6S9apa0Ea0h4ogR

Tι ωραια που τα λες, Βασιλη, οντως εισαι στα καλα σου.

Ναι, παλι δε θα παω σε αυτο που ηθελα, αλλα δεν πειραζει, κουβεντα κανουμε, παρεα κανουμε :) Προσπαθησες να το κανεις ισως wanderer, αλλα το εκανες με μεγαλη απερισκεψια, εβαλες τον εαυτο σου σε μεγαλο κινδυνο. Δε μπαινουμε στην εφαρμογη με τους αγνωστους που κατα κανονα παραγγελνουν σεξ οπως παραγγελνουμε φαγητο και λεμε, warning, εμετικη εμφανιση, very possible, αλλα οποιον δεν τον πειραζει αυτο, εδω ειμαι κι εγω. Βασικα γ@μα τηντελειως την κωλοεφαρμογη, δεν μπαινουμε καν εκει. Αλλα αυτο που εκανες ξερεις ποσο επικινδυνο ηταν ρε κοριτσι? Ξερεις? Δεν ξερεις..Το θεμα δεν ειναι οτι θα βρεθει κανενας ψυχανωμαλος που θα εκμεταλλευτει ενα νεο κοριτσι με χαμηλη αυτοπεποιθηση λογω κακης ψυχολογιας για να παει να βγαλει τα βιτσια του πανω του και να την πεταξει μετα. Βασικα κι αυτο ειναι θεμα και παραειναι, αλλα το βασικο προβλημα ειναι αλλου κατα τηγνωμη μου. Δεν ξερεις πραγματικα τι ψυχανωμαλια κυκλοφορει εκει εξω σε παγκοσμιο επιπεδο, τι αρρωστια, τι διαταραχη. Και πλεον με την εφαρμογη και το ιντερνετ η επικοινωνια ειναι παγκοσμια. Μπορει ο καθε αρρωστος διεστραμμενος δολοφονος που εκτος του σεξ βασικα εχει αλλα βιτσια, δολοφονικα βιτσια, να παρει πτηση 24ωρη απο Αυστραλια και να ερθει εδω να βρει ενα κοριτσι που κραταει πλακατ «εμετικη εμφανιση, κακιστη ψυχολογια, απελπισμενη να γνωρισω κοσμο,ελατε καντε σεξ ,χτυπηστε με αν θελετε, ολα καλα». Μπορει αυτος να ερθει να τα κανει και ολα αυτα αλλα κατα βαση να εχει κ@υλωσει για κατι αλλο, πολυ πιο αρρωστο, πολυ πιο νοσηρο. Μπορει ξαφνικα να γινοσουν «αγνοουμενη» ρε wanderer, αυτος ηταν ο πιο μεγαλος κινδυνος, και μαλιστα ολοι θα λεγανε, την καημενη, τοσες φορες ειχε προσπαθησει να βλαψει τελειωτικα τον εαυτο της και μαλλον καπου πηγε και το καταφερε. Και εσυ να μην εκανες τιποτα απο αυτα αλλα να πηγες μονη σου απερισκεπτα στη φωλια του λυκου και να βρισκεσαι πλεον κομματιασμενη πουθενα σαν αυτα που βλεπουμε στις ταινιες. Συγγνωμη κοπελα μου αν σε τρομαζουν αυτα που λεω, αλλα η πραγματικη τρομαρα ειναι αυτο που πηγες κι εκανες, το (παγκοσμιο) ρισκο που πηρες. Το ιντερνετ και οι εφαρμογες ειναι παγκοσμια πραγματα και στον ωκεανο μπορει να βολταρουν καρχαριες για να βρουν θυματα σαν εσενα, δεν ειναι απλο. Μπορει να κοβουν βολτες παγκοσμιως. Μπορει να εχουν τα λεφτα, τον ελευθερο χρονο και τη ψυχοδιαστροφη ωστε να το κανουν. Μην ξαναμπεις στην κ*λοεφαρμογη ποτε και μην ξαναγραψεις τετοια πραγματα online. Και τωρα ενδεχομενως εσυ να ρθεις να μου πεις (λεω ισως..) «μα εγω δε φοβαμαι ουτε αυτο, ετσι κι αλλιως και απο μονη μου ηθελα να δωσω τελος». Τοτε θα σου απαντουσα αυτο και αν ειναι καμπανα, καμπαναριο, του ποσο σκατα νιωθεις και ποσο κρισιμη φαση περνας. Γιατρος, φαρμακα, οικογενεια, γνωστα μας ατομα φιλοι, φιλοι θηλυκοι κατα προτιμηση, κοπελες που τις ηξερες ηδη απο το σχολειο η τη δουλεια σου και απλα σπρωχνουμε τις μερες μεχρι να περασει η μπορα. Και μακρια απο εφαρμογες που πιθανως να τις λυμαινονται μια στο εκατομμυριο και πολυ πολυ πιο επικινδυνα ατομα απο καποιον με σεξουαλικες διαστροφες. Ουφ.. πολλα λεω, ειμαι πολυλογας. Εχω κι αλλα να πω. Μηπως σε κουραζω? Αμα ειναι πες..

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Tι ωραια που τα λες, Βασιλη, οντως εισαι στα καλα σου.

---

Αχλαδη μου την πεφτεις?? :p ;-)

Ενα μικρο διαλλειμα (σας κανω απο μενα) αλλα θα επιστρεψω. Στο μεταξυ ακου στο repeat αυτο :)

Off topic.. Ρε wanderer? Τι μουσικη ακους? Να ξερουμε και τι σου αρεσει, να μη βαζουμε random πραγματα.. :)

https://youtu.be/34OCz7kGmaE?si=5uNhknLxrj2GgU99

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Αχλαδη μου την πεφτεις?? :p ;-)

---

Γιατι να μην στη πεσω, ωραιο παλικαρι εισαι.

Διάβασα το πρώτο και σε ευχαριστώ αλλά νομίζω δεν εξέφρασα σωστά το ότι δεν έχω καμία φίλη. Αυτό προσπαθώ να πω, ότι δεν έχω καμία φίλη. Ούτε από παλιά. Δεν έχω άτομο από παλιά να πάρω τηλέφωνο, πώς να το πω; Δεν έχω φίλη. Ούτε φίλο, ούτε τίποτα. Κάποιες γνωστές με τις οποίες βγήκαμε μια φορά για μια ώρα και δεν περάσαμε καλά. Δεν έχω καμία καμία καμία φιλία, ελπίζω τώρα να το είπα ξεκάθαρα.

Δεύτερο που πρέπει να πω,

Λες ότι θα κρατήσει εβδομάδες ή και μήνες. Και νομίζω με δουλεύεις. Είμαι έτσι από το 2019. Και μιλάς για εβδομάδες και μήνες;

Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει γιατί κανένας μας δεν είναι αθάνατος. Αλλά μην μου λες για εβδομάδες και μήνες, εκτός αν έχει προγραμματιστεί αυτό για εμένα, δεν θα είναι ούτε εβδομάδες, ούτε και μήνες.

Δεν τους είπα τίποτα δυσάρεστο στον καφέ και ας τα σκεφτόμουν. Νομίζεις πως αυτό τις έκανε να ενδιαφερθούν ή να με θελήσουν; Όχι! Δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Γιατί ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ από αυτά και πάλι δεν περάσαμε καλά. Η μία μου είπε κιόλας πολλές φορές πως ένιωθε άβολα.

Μην τολμήσεις πάλι να μου πεις ότι θα περάσει γιατί είσαι ΑΝΙΔΕΟΣ. Οι σωματικές μου παθήσεις που φέρουν ΤΕΡΑΣΤΙΟ μέρος σε όλο αυτό, γιατί Τρώνε τον εγκέφαλό μου και δημιουργούν ουλές, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΑΣΙΜΕΣ. Και δεν θα είναι ΠΟΤΕ.

Γιατί άραγε να ένιωθε άβολα; Αφού πας εξ αρχής με την πεποίθηση ότι είναι υποκρίτρια, μετά βγάζεις μίσος και αδιαφορία, ε λογικό να εκπέμπεις κάτι αρνητικό και άβολο.

Δύο ψυ μου έχουν πει ότι πιθανότατα ευθύνονται οι εστίες και η φλεγμονή στον εγκέφαλο. Αλλά ξέρεις κάτι; ΕΙΝΑΙ ΕΦΟΡΟΥ ΖΩΗΣ.

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Δύο ψυ μου έχουν πει ότι πιθανότατα ευθύνονται οι εστίες και η φλεγμονή στον εγκέφαλο. Αλλά ξέρεις κάτι; ΕΙΝΑΙ ΕΦΟΡΟΥ ΖΩΗΣ.

---

Και οι αλλοι τι σου φταινε δλδ, σε κολλησαν;

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Μην τολμήσεις πάλι να μου πεις ότι θα περάσει γιατί είσαι ΑΝΙΔΕΟΣ. Οι σωματικές μου παθήσεις που φέρουν ΤΕΡΑΣΤΙΟ μέρος σε όλο αυτό, γιατί Τρώνε τον εγκέφαλό μου και δημιουργούν ουλές, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΑΣΙΜΕΣ. Και δεν θα είναι ΠΟΤΕ.

---

Θα λεω ο,τι θελω και σιγα να μη σε φοβηθω :p :) Τους ψυχογιατρουληδες να πας να τους πεις να ασχοληθουν με τα προβληματα που τους φερεις εσυ στο γραφειο τους ως οφειλουν και να αφησουν ησυχη τη νευρολογια και τη ΣΚΠ, να μην πανε και κανουν το γιατρο ταρζαν. Τη ΣΚΠ θα την θεραπευεις με το νευρολογο, οχι με τον ψυχιατρο. Μη μου λες για εστιες και ουλες, γνωριζω πολυ καλα, πολυ καλυτερα απο σενα, σου εχω πει το αντικειμενο των σπουδων μου. Εχεις μια σοβαρη παθηση, χρονια παθηση, μπορει και στο ψυχολογικο σου να σε επιβαρυνει αυτο και να σε επηρεαζει, ναι σε ολα αυτα, αλλα ταυτοχρονα δε σημαινει αυτο οτι δεν μπορεις να ζεις μια φυσιολογικη ζωη. Θα παιρνεις τη χρονια αγωγη που σου δινει ο νευρολογος και θα σε βλεπει καθε τοσο. Εχω ξαδερφη μεγαλυτερη μου που εχει εδω και χρονια ΣΚΠ και ειναι μια χαρα η γυναικα, εχει την οικογενεια της , το παιδι της, τα παιδια της βασικα, τη δουλεια της και ασχολειται και με τα κοινα. Κανει και αθλητισμο, σε μικροτερο βαθμο απο οτι παλιοτερα βεβαια, αλλα αθλειται γιατι ειναι κατι που το εκανε απο μικρη. Και παιρνει και τα χαπια που της δινει ο νευρολογος της. Και ξερω και αλλον ανθρωπο, γειτονα επι χρονια στις διακοπες που τον εβλεπα καθε χρονο οταν ημασταν στο χωριο, με ΣΚΠ κι αυτος, ερχοταν με τη γυναικα του να παραθερισουν να κανουν τα μπανια τους, αυτος το εκανε και σαν φυσιοθεραπεια για την παθηση του. Μια χαρα κι αυτος (τηρουμενων των αναλογιων και των δυσκολιων). Οταν σου ελεγα θα περασει η ιωση, θα τελειωσει, δεν εννοουσα οταν τελειωσει η ζωη σου, εννοουσα οτι θα κανει τον κυκλο του και καποια στιγμη θα φυγει, θα φυγει εντελως, η θα βελτιωθει παρα παρα πολυ. Εμενα μου πηρε ενα χρονο, περυσι ημουν οπως εισαι τωρα εσυ, ξυπνουσα και ελεγα «φτου να παρει.. ξυπνησα παλι.. Τι καλα να εφευγα στον υπνο μου..» Ετσι ενιωθα, ετσι ελεγα, τοσο χαλια αισθανομουν. Οταν ειμαστε τοσο χαλια δεν ειναι δικες μας ακριβως αυτες οι σκεψεις, προερχονται απο το τεραστιο βαρος μιας αφορητης ψυχικης καταστασης. Στα καλα μας, στα κανονικα μας, δε θα σκεφτομασταν ποτε ετσι.

(Εχω διαφορες δουλιτσες εδω και αυτη τη στιγμη δεν εχω πολυ χρονο να γραψω παρα πανω πραγματα, αλλα θα ερθω παλι να γραψω. Εκτος κι αν αυτο ειναι ανεπιθυμητο. Αν ειναι ετσι και σε κουραζω η σε κανω χειροτερα σε παρακαλω να μου το πεις, να μη σε ζαλιζω με επιπλεον φλυαριες μου. Τα λεμε παλι..)

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Θα λεω ο,τι θελω και σιγα να μη σε φοβηθω :p :) Τους ψυχογιατρουληδες να πας να τους πεις να ασχοληθουν με τα προβληματα που τους φερεις εσυ στο γραφειο τους ως οφειλουν και να αφησουν ησυχη τη νευρολογια και τη ΣΚΠ, να μην πανε και κανουν το γιατρο ταρζαν. Τη ΣΚΠ θα την θεραπευεις με το νευρολογο, οχι με τον ψυχιατρο. Μη μου λες για εστιες και ουλες, γνωριζω πολυ καλα, πολυ καλυτερα απο σενα, σου εχω πει το αντικειμενο των σπουδων μου. Εχεις μια σοβαρη παθηση, χρονια παθηση, μπορει και στο ψυχολογικο σου να σε επιβαρυνει αυτο και να σε επηρεαζει, ναι σε ολα αυτα, αλλα ταυτοχρονα δε σημαινει αυτο οτι δεν μπορεις να ζεις μια φυσιολογικη ζωη. Θα παιρνεις τη χρονια αγωγη που σου δινει ο νευρολογος και θα σε βλεπει καθε τοσο. Εχω ξαδερφη μεγαλυτερη μου που εχει εδω και χρονια ΣΚΠ και ειναι μια χαρα η γυναικα, εχει την οικογενεια της , το παιδι της, τα παιδια της βασικα, τη δουλεια της και ασχολειται και με τα κοινα. Κανει και αθλητισμο, σε μικροτερο βαθμο απο οτι παλιοτερα βεβαια, αλλα αθλειται γιατι ειναι κατι που το εκανε απο μικρη. Και παιρνει και τα χαπια που της δινει ο νευρολογος της. Και ξερω και αλλον ανθρωπο, γειτονα επι χρονια στις διακοπες που τον εβλεπα καθε χρονο οταν ημασταν στο χωριο, με ΣΚΠ κι αυτος, ερχοταν με τη γυναικα του να παραθερισουν να κανουν τα μπανια τους, αυτος το εκανε και σαν φυσιοθεραπεια για την παθηση του. Μια χαρα κι αυτος (τηρουμενων των αναλογιων και των δυσκολιων). Οταν σου ελεγα θα περασει η ιωση, θα τελειωσει, δεν εννοουσα οταν τελειωσει η ζωη σου, εννοουσα οτι θα κανει τον κυκλο του και καποια στιγμη θα φυγει, θα φυγει εντελως, η θα βελτιωθει παρα παρα πολυ. Εμενα μου πηρε ενα χρονο, περυσι ημουν οπως εισαι τωρα εσυ, ξυπνουσα και ελεγα «φτου να παρει.. ξυπνησα παλι.. Τι καλα να εφευγα στον υπνο μου..» Ετσι ενιωθα, ετσι ελεγα, τοσο χαλια αισθανομουν. Οταν ειμαστε τοσο χαλια δεν ειναι δικες μας ακριβως αυτες οι σκεψεις, προερχονται απο το τεραστιο βαρος μιας αφορητης ψυχικης καταστασης. Στα καλα μας, στα κανονικα μας, δε θα σκεφτομασταν ποτε ετσι.

(Εχω διαφορες δουλιτσες εδω και αυτη τη στιγμη δεν εχω πολυ χρονο να γραψω παρα πανω πραγματα, αλλα θα ερθω παλι να γραψω. Εκτος κι αν αυτο ειναι ανεπιθυμητο. Αν ειναι ετσι και σε κουραζω η σε κανω χειροτερα σε παρακαλω να μου το πεις, να μη σε ζαλιζω με επιπλεον φλυαριες μου. Τα λεμε παλι..)

---

πως συγκρινεις καταστασεις και κρινεις οτι "ολα θα περασουν" οπως και σε σενα και θα ειναι μια χαρα απο την στιγμη που η κοπελα δεν ειναι σε αγωγη και λεει αλλα αντ αλλα για να καλυψει την αρνηση της αυτην; εχεις την ιδια διαγνωση;

Βασίλη, κι απ το ίντερνετ βρίσκουμε καλούς φίλους, φτάνει να ξέρουμε που μπαίνουμε. Υπάρχουν σάιτ που προσφέρονται γι αυτό το σκοπό. Βλέποντα ςτις αναρτήσεις ή σκέψεις κάποιου καταλαβαίνεςι αν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του και τι θα σου προσφέρει η επικοινωνία αυτή.

Ναι, κι εχω βρει καλους φιλους, ακομα κι απο εδω μεσα. Δε σκοπευω να το συνεχισω γιατι πλεον δεν τους προλαβαινω. Την αλλη μερα επρεπε να μεινω σπιτι και με πηραν τρεις διαφορετικοι ανθρωποι στο τηλεφωνο να βγουμε για καφεδακι και δεν μπορουσα. Αλλα αλλο να εισαι 40+ αντρας και να ψαχνεις φιλους και αλλο να εισαι νεο κοριτσι, καθολου εμετικης εμφανισης που εχει το 1/4 της μαζας μου. Εκει θελει προσοχη τι μλκιες πανε και κανουνε στον παγκοσμιο ιστο. Τα διαφορα μυαλουδακια που νομιζουν οτι μπορουν να προστατευτουν απο οτι σκοτεινο και νοσηρο μπορει να υπαρχει εκει εξω. Ενω δεν εχουν απολυτως καμια ελπιδα να αμυνθουν απεναντι σε εναν τετοιο αρρωστημενο αλλα πιθανως τετραπερατο ανθρωπο.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Βασίλη, κι απ το ίντερνετ βρίσκουμε καλούς φίλους, φτάνει να ξέρουμε που μπαίνουμε. Υπάρχουν σάιτ που προσφέρονται γι αυτό το σκοπό. Βλέποντα ςτις αναρτήσεις ή σκέψεις κάποιου καταλαβαίνεςι αν μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του και τι θα σου προσφέρει η επικοινωνία αυτή.

---

@Γιαννης #29 απο πανω..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

πως συγκρινεις καταστασεις και κρινεις οτι "ολα θα περασουν" οπως και σε σενα και θα ειναι μια χαρα απο την στιγμη που η κοπελα δεν ειναι σε αγωγη και λεει αλλα αντ αλλα για να καλυψει την αρνηση της αυτην; εχεις την ιδια διαγνωση;

---

Τωρα εσυ ρε Ρεμ καταλαβες και εμενα και την κοπελα, τι να πω.. Αμα ειχα κουραγιο θα πεθαινα στο γελιο, πιθανως και η αλλη κοπελα. Που ειδες να συγκρινω ρε Ρεμ? Ειπα απλα σε ενα απελπισμενο κοριτσι που δε βλεπει φως στον οριζοντα αυτη τη στιγμη οτι πισω απο τα μαυρα συννεφα υπαρχει ακομα ο ηλιος και οτι θα βγει καποια στιγμη, θα τον ξαναδει. Ουτε συγκριση εκανα ουτε τιποτα. Στη δικη μου ατομικη περιπτωση ειπα οτι κρατησε ενα χρονο και τωρα εδω και μηνες ειμαι «καλα». Λεγοντας καλα δεν εννοω οτι λυθηκαν τα προβληματα η οτι νιωθω σουπερ, εννοω ομως οτι δε νιωθω οτι θελω να δωσω τελος οπως ενιωθα περυσι τετοιον καιρο. Πολυ πολυ τρομαχτικο συμπτωμα, αλλα ειναι συμπτωμα παιδια και αυτο, δεν ειναι κατι δικο μας. Ειναι συμπτωμα και περναει. Της εχω ζαλισει της κοπελας οτι ακομη κι εγω που ειμαι ας το πουμε «αρνητης» της εχω πει οσο πιο εμφατικα μπορω παρε τους δικους σου ανθρωπους και πατε σε ιδιωτη γιατρο, συνεργασου , παρε φαρμακα, κανε αυτο που θα πει. Της εχω πει οτι ειναι ψυχιατρικο επειγον, οτι κινδυνευει. Που ειδες κατι διαφορετικο? Τα αλλα που ειπε η κοπελα οτι της ειπαν οι γιατροι τα διαβασες ομως η ουτε καν.. Κι εγω εχω αντιστοιχες τετοιες συμπεριφορες οποτε την καταλαβαινω που δε θελει ουτε ζωγραφιστους να τους δει.

Ρεμ, στο χω ξαναπει, σου χρωσταω εσενανε, αμα δε θυμασαι ρωτα με και θα σου πω τι εννοω αλλα δε θελω να πω πολλα εδω. Ομως αυτη τη στιγμη με εχεις τσαντισει τοσο με τις μλκιες που πας και κανεις νομιζοντας κιολας οτι «βοηθας» που παω να μετρησω μεχρι το 1000 για να μη σε βρισω, αληθεια..

(Τσαντισμενη) καλημερα, τα λεμε..

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Ρεμ, στο χω ξαναπει, σου χρωσταω εσενανε, αμα δε θυμασαι ρωτα με και θα σου πω τι εννοω αλλα δε θελω να πω πολλα εδω. Ομως αυτη τη στιγμη με εχεις τσαντισει τοσο με τις μλκιες που πας και κανεις νομιζοντας κιολας οτι «βοηθας» που παω να μετρησω μεχρι το 1000 για να μη σε βρισω, αληθεια..

---

Ο Vassilis έχει προσεγγίσει σε ιδιωτικές συζητήσεις 4 άτομα στα μουλωχτά.. τι να κάνει και αυτός στις δημόσιες κουβέντες τον παίρνουν χαμπαρι και δεν του βγαίνει το σενάριο. Είναι συγκινητικό πως παλεύει να στήσει ομαδούλες στο inbox για να σώσει λίγο την αξιοπρέπεια του

Εγώ είμαι έτσι από το 2018 σερί πάντως. Τώρα τι μου λες για έναν χρόνο, δεν έχω ιδέα.

Το ότι πέρασε για εσένα, ΔΕΝ σημαίνει θα περάσει για όλους.

Φέτος προσπάθησα να γνωρίσω κόσμο, μην νομίζεις, όλα αυτά τα χρόνια, στα αυγά μου καθόμουν και δεν έκανα τίποτα, ούτε γνώριζα κανέναν. Όταν ακολούθησα την ψυχιατρική αγωγή, ήταν σαν να άλλαξα χαρακτήρα και έκανα πράγματα που δεν θα έκανα ΠΟΤΕ μου πριν. Μετά τους 5 μήνες αγωγής, ήμουν άλλος άνθρωπος (προς το χειρότερο από ότι φάνηκε). Πριν από αυτά ναι μεν κινδύνευα από εμένα, αλλά δεν εμπλεκα ποτέ μου σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι κι ένας παραπάνω λόγος που έχω επιλέξει πια να μείνω χωρίς φάρμακα. Με έβγαλαν από την αδράνεια, αλλά με έσπρωξαν σε άλλα πράγματα, σαν μανιακά. Έχω πάρει τα ψυχιατρικά φάρμακα με πάρα πολύ άσχημο μάτι, ίσως ο τρόπος που μου επιβλήθηκαν την πρώτη φορά, οι πολύ πολύ ΠΟΛΥ άσχημες παρενέργειες, το ότι όταν τα έπαιρνα σερί, κατέληξα χειρότερα ως προς άλλες κατευθύνσεις. Δεν πρόκειται ποτέ στην ζωή μου να μπορέσω να πάρω τέτοια φάρμακα. Πλέον και μόνο να μου πουν να τα πάρω ή να τα δω μπροστά μου, νιώθω τελείως χάλια. Θα ήθελα αυτό να γίνει σεβαστό ως επιλογή μου, και να μην ακούσω ξανά πίεση ως προς κάτι στο οποίο έχω πει ένα ξεκάθαρο όχι και έχω πολύ σοβαρούς λόγους στους οποίους στηρίζεται αυτό το όχι.

Είναι δική μου επιλογή τι θα κάνω με το δικό μου σώμα, και δυστυχώς τα φάρμακα όχι μόνο δεν με βοήθησαν ποτέ, αλλά με χειροτέρεψαν τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Και πίστεψέ με, δεν είμαι χαζή - αν με είχαν βοηθήσει δεν θα τα αποστρεφόμουν. Δεν θα ήθελα να μου ξαναπείς να πάρω φάρμακα, σε παρακαλώ δηλαδή.

Αν εσύ θες να είμαι καλά 1, εγώ θέλω 100. Και δεν θα έλεγα όχι σε κάτι που βοηθά, ποτέ δεν αρνήθηκα να δοκιμάσω, οκ; Δεν είπα όχι χωρίς να δοκιμάσω. Αλλά αρκετά. Δεν είμαι χαζή να πω όχι σε κάτι που με βοήθησε να νιώσω καλύτερα. Δεν είμαι χαζή. Το όχι είναι όχι, αρκετά.

wanderer για κάποιες σοβαρές ψυχικές ασθένειες η φαρμακευτική αγωγή είναι μονόδρομος. Εσύ ούτε φαρμακευτική αγωγή λαμβάνεις ούτε ψυχοθεραπεία κάνεις οπως μας λες. Το ότι εχεις άσχημες εμπειρίες με τα φάρμακα και με γιατρούς δεν πρέπει να σε κάνει να αφήνεις τον εαυτό σου αβοήθητο. Εφόσον βλέπεις οτι στο δημόσιο δεν ασχολούνται πολύ, κλείσε ραντεβού με κάποιον γιατρό ιδιώτη. Δεν χρειάζεται να πηγαίνεις κάθε βδομάδα, έστω και μια φορά το μήνα απλά να ρυθμίζεις την αγωγή σου εαν και όταν αυτή χρειάζεται. Αυτό που γράφτηκε πριν είναι ο Vassilis σύγκρινε το δικο του περιστατικό με το δικό σου λέγοντας σου οτι θα περάσει.