Άγχος και συμπτώματα

Καλησπέρα,
Γράφω για άλλη μια φορά σε αυτό εδώ το φόρουμ που σίγουρα μπορούν να εισακουστούν τα συμπτώματα μου και
να μπορούν να συζητηθούν ελεύθερα με κάποιον που μπορεί να αντιμετωπίζει κάτι αντίστοιχο.
Έχει κανείς με το συνεχόμενο άγχος του σύμπτωμα που επικεντρώνεται κυρίως στο μέσο της κοιλιάς, δηλαδή στο
κέντρο στο στομάχι σαν σφίξιμο, χωρίς πόνο αλλά μόνο με ένα αίσθημα ότι κάποιος το σφίγγει το σημείο.
Εκτός από αυτό έχω και σφίξιμο στον αυχένα και στους ώμους, όπου νιώθω συνεχόμενα την περιοχή στην τσίτα.

Γενικά να πω πως κάνω ψυχοθεραπεία, (ξεκίνησα από τον περασμένο Οκτώβριο) απλά τελευταία νιώθω ότι έχουν
προκύψει πολλά ταυτόχρονα θέματα, τα οποία με ζορίζουν ψυχολογικά, κλείνομαι στον εαυτό μου, μπουκώνω,
τα βάζω γενικά με εμένα και σε συνδυασμό με διακοπή καπνίσματος ένα μήνα τώρα δεν την παλεύω και πολύ! :)

Υπάρχουν όμως και στιγμές που με κάνουν να χαμογελάω και να απασχολώ το μυαλό μου με ζωγραφική, με εργασίες
κ.α. απλά δεν ξέρω πέφτω γενικά εύκολα...

Καλησπέρα. Τί διάγνωσή σου έχει κάνει ο/η γιατρός σου; (αν επιτρέπεται εννοείται)

Γεια σου unlucky1980!
Μια ήπια αγχώδη διαταραχή, δεν έχω πάει σε ψυχίατρο όμως.. Απλά το έχουμε συζητήσει με την ψυχολόγο μου.

Αφού είναι ήπιας μορφής μπορείς να το διαχειριστείς.
Τα συμπτώματά σου είναι κατά πάσα πιθανότητα ψυχοσωματικά της ΓΑΔ αν και εφόσον έχει αποκλειστεί το παθολογικό.
Εντόπισε αν είναι εφικτό την πηγή του άγχους σου. Αν όχι τότε απλά αποδέξου τα συμπτώματα, μην τα φοβάσαι, μην σε πιάνει πανικός και άστα να κάνουν τον κύκλο τους.
Μην τα παλεύεις, μην περιμένεις να περάσουν.
Ελαφριά άσκηση, γρήγορο περπατημα, οχι με τέτοια ζέστη..., κρύα ντουζ και γενικά δραστηριότητες βοηθούν.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι να μην σε φοβίζουν τα συμπτώματα. Άστα να υπάρχουν και εσύ κάνε ότι θα έκανες αν δεν τα είχες. Με τον καιρό θα ηρεμήσουν.
Βέβαια αυτά που σου λέω είναι γνώμη μου. Εννοείται πάντα σε συνεννόηση με τον/την ψυχολόγο σου βαδίζεις ανάλογα...

Ναι αυτό προσπαθώ και αυτό κάνω. Απλά όντως με φοβίζουν και σε ευχαριστώ που για λίγο ήρθες στη θέση μου. Το εκτιμώ.
Σίγουρα παθολογικά δεν είναι μιας και έχουν αποκλειστεί και πρόσφατα απο διάφορες ειδικότητες. Και λεω διάφορες ειδικότητες διότι κάνω κάθε χρόνο περίπου τσεκαπ λόγω ενός θέματος υγείας που αντιμετωπίζω και το άγχος είναι ένας από τους παράγοντες που το φουντώνει.
Απλά ξέρεις τι; Σκέφτομαι με τον εαυτό μου και λεω όταν έκανα π.χ. το τσιγαρο μου δια μαγείας ολα μου περνούσαν γιατι το είχα συνδέσει με την ηρεμία μου γενικώς, την παρέα μου. Απο τότε που το έκοψα το σκέφτομαι συνέχεια, δεν ξέρω αν ειναι νωρίς ακόμα ή οτιδήποτε αλλά πιστεύω πως η σύνδεση αυτή που ανέφερα προηγουμένως δημιούργησε αυτά τα συμπτώματα που έχω τώρα.

Πολύ πιθανόν το κόψιμο του τσιγάρου να επηρέασε αλλά είναι προσωρινό.
Απλά μην κάνεις κέντρο της ζωής σου να περιμένεις να περάσει.
Και μην φοβάσαι βασικό. Δεν θα πάθεις τίποτα. Απλά όσο του δίνεις 'τροφή' με πανικό και φόβο δεν θα περάσει.
Αποδέξου το, μην του δίνεις προτεραιότητα και θα περάσει.
Το ξέρω γιατί έχω κλινική γαδ εδώ και 20και χρόνια με αγωγή και ψυχοθεραπεία και πρόσφατα υποτροπίασα γιατί ακόμη δεν έχω μάθει να μην με πιάνει πανικός και περιμένω τα πάντα από την αγωγή.
Η λύση είναι να εκπαιδεύσεις το μυαλό σου και το νευρικό σου σύστημα ότι τα συμπτώματα δεν είναι κάτι που σε φοβίζει.
Και το μυαλό δεν ακούει με λόγια και σκέψεις.
Ακούει με πράξεις. Όπως προείπα κανε την ζωή σου κανονικά σαν να μην είχες άγχος, μην το παλεύεις και άστο να υπάρχει αλλά όχι σαν προτεραιότητα και εν καιρό θα είσαι μια χαρά.

Το θέμα ειναι οτι εμενα δεν με πιάνει πανικός απλά με πιάνει φόβος οτι θα με πιασει ο πανικός και τα συμπτώματα διαρκούν. Δηλαδή διαρκεί ο πόνος στον αυχένα, στην πλάτη, στους ώμους κτλ, τις ταχυπαλμιες έχω μάθει να τις ελέγχω και ενα καλο είναι οτι το τσιγάρο μου ελαττώσε πολύ τους υψηλούς καρδιακούς παλμούς που μου προκαλούσαν επίσης φοβο σε κατασταση ηρεμίας.
Η ψυχολόγος μου είπε οποιο και να ειναι το σύμπτωμα να το αγκαλιάζω όσο περισσότερο μπορώ, να θεραπεύω μέσα μου το μικρό κορίτσι που σε μικρή ηλικία έγινε τόσο ευάλωτο σε "επιθέσεις" και έμαθε να ζει με αυτό μέχρι και σήμερα.

Και πολύ σωστά σου μίλησε. Ο φόβος ότι θα σε πιάσει πανικός είναι σημάδι ότι σε ενοχλεί παραπάνω απ όσο πρέπει.
Και αν σε πιάσει πανικός τί έγινε ;
Μιλάω σε σένα και τα λέω και σε μένα συγχρόνως....
Άστον να σε πιάσει και συνεχισε να κάνεις ότι έκανες. Μην τον παλεύεις, μην τον ανέχεσαι, μην απλά επιβιώνεις.
Κάνε πραγματα που σε ηρεμούν και σε ευχαριστούν. Και όπως προείπα κρύα ντουζ, περπάτημα και μασαζακι αν είναι εφικτό.

Γιατί με αυτη τη ζέστη ειναι η μόνη λύση η θάλασσα και οι διακοπές! Ειδικά με τέτοιες θερμοκρασίες.
Μασαζάκι λατρεύω να μου κάνουν, αλλιώς πιάνω μια μπάλα του τένις και την στηρίζω στην πλάτη μου στο τοίχο κάνοντας την δεξιά και αριστερά. Φέρνει τρομερό ξεμπλοκάρισμα στην περιοχή..

Τωρα, αναφορικά με αυτο που μου ειπες με τον πανικό και αν με πιάσει άστο να βγει, μπορω να πω ότι μου αρέσει ο τρόπος που το αντιλαμβάνεσαι αλλά εγώ όταν νιώθω ότι παει να πιάσει, ή παίρνω κάποιον τηλέφωνο ή τρέχω να βρω κάποιον κοντά μου να μιλήσω για να ηρεμήσω. Δεν μπορω δηλαδη να το βιώσω όλο εξ ολοκλήρου μονη μου. Ειναι κακό το ξέρω, αλλα το δουλεύω. :/

Καλά κάνεις εννοείται αλλά το να πάρεις κάποιον τηλέφωνο ή να μιλήσεις με κάποιον είναι αντίδραση - αντιμετώπιση δεν είναι αποδοχή.
Το ξέρω είναι δύσκολο, εγώ δεν το έχω καταφέρει ακόμη για άλλους λόγους, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να δείξεις στο νευρικό σου σύστημα ότι δεν απειλείται.
Σε φοβίζει ένας 'εχθρός' που δεν σε απειλεί
Άρα γιατί να είναι εχθρός; Γιατί να σε φοβίζει;
Εν τω μεταξύ τώρα που μιλάμε εμένα το άγχος μου δίνει πόνο.....

Είμαι εδώ για εσένα. Πες μου τι σκέψη έκανες με το μυαλό σου και ενεργοποιήθηκε αυτό;
Είμαι πολύ καλή στο να ηρεμώ κάποιον.

Έχω άγχος σχεδόν επί μονίμου βάσης. Το πιο πιθανό είναι επειδή εδώ και 30κατι μέρες έχω κάνει αύξησή της δόσης του αντικαταθλιπτικού μου. Και είναι λογικά το μεταβατικό στάδιο μέχρι να ξανά δουλέψει.
Έχω φόβο, εσωτερικό τρέμουλο, σφίγγουν οι μυς και διάθεση υπό το μηδέν.
Σήμερα με αγχωσε πιο πολύ λογικά το ότι ο γιατρός μου έκοψε το ζαναξ που έπαιρνα για 20 μέρες και μου έγραψε ένα σιρόπι αντι επιληπτικο.
Φοβάμαι τί συμπτώματα θα έχει και ανησυχώ για το αν δουλέψει...

Η αλήθεια είναι πως σε τέτοιες περιπτώσεις το κομμάτι της αγωγής είναι άγνωστο κεφάλαιο στη ζωή μου και σε αυτό μόνο οι ειδικοί και η δική
σου προσωπική εμπειρία μπορεί να βοηθήσει.

Εγώ έχω αποφασίσει να πάω με τον δρόμο των φυτικών σκευασμάτων.
Χρησιμοποιώ πολύ βαλσαμόχορτο σε μορφή κάψουλας και βαλεριάνα σε μορφή κάψουλας επίσης κι άλλο ένα που μου έδωσε.

Πάντως να ξέρεις τα συμπτώματα που λες, τα ίδια ακριβώς έχω. Που βρίσκεσαι να τα τσουγκρίσουμε μπας φύγουν από πάνω μας; :)

Άστα να πάνε..... Μακάρι να την παλέψεις χωρίς αγωγή γιατί η αγωγή είναι καλή χρυσή, όταν δουλεύει, είναι το καλύτερο τσιρότο. Αλλά παραμείνει τσιρότο....
Να τα τσουγκρισουμε τα ατιμα....

Πως περνάς τον χρόνο σου μέσα στη μέρα;

Τα βασικα δυστυχώς. Με το που υποτροπίασα κοιμάμαι στο πατρικό μου με τους γονείς μου.
Έρχομαι βεβαία και κάθομαι στο διαμέρισμα μου κάποιες ώρες και βλέπω μπούρδες στο YouTube.
Δοκιμασα να κάνω δραστηριότητες αλλα μου είναι δύσκολο στην παρούσα φάση. Βγηκα βράδυ με έπιασε αγοραφοβία, πήγα πισίνα δεν έφευγε το άγχος.
Εσύ;

Βάλε να ακούς στο Youtube τον Νικήτα Καυκιό. Και πες μου εντυπώσεις.

Τον έχω δει και ακούσει. Καλά τα λέει αλλά όπως προείπα, καλή η θεωρία αλλά στην πράξη κολλάω ελαφρώς...

Κοίταξε κι εγω δυσκολεύομαι στο να τις κάνω πράξη αλλα θέλει και λίγο πείσμα. Εμένα απο μικρή μου άρεσε να δημιουργώ και να ζωγραφίζω οπότε αν δω κατι που μου αρέσει το αποτυπώνω με δικό μου τρόπο στο χαρτί, με μολύβι ή με κάρβουνο. Αυτο πρέπει να βρεις κι εσυ. Κάτι τέτοιο να σε ευχαριστεί και να σου γεμίζει τις μπαταρίες. Αν δεν το κάνουν οι άλλοι το σπρώξιμο σε μας, πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας.

Ισχύει αυτό. Δεν με ευχαριστεί τίποτα αυτή την περίοδος μόνο η αναμονή του να γίνω καλά και είναι λάθος προσέγγισή.
Και ας μην μου αρέσει κάτι πρέπει να κάνω κάτι. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη....
Τί ζωγραφίζεις; τοπία ;πρόσωπα ;μια ιστορία; το πως νιώθεις;

Ζωγραφίζω πορτραίτα πολυ, παιδικές ζωγραφιές, πινακες για βρεφικό δωμάτιο με διάφορα ζωάκια. Παλαιότερα εκανα σε καμβα με ακουαρέλα, αλλα ειναι λιγο ακριβό το άθλημα.

Μπράβο σου αλήθεια. Είναι και θέλει ταλέντο η ζωγραφική. Εγώ στην ζωγραφική είμαι επιεικώς απαράδεκτος....
Σκέφτομαι να δοκιμάσω να γράψω ένα βιβλίο...

Κι εγω το σκεφτόμουν...
Ξεκίνησε το , άρπαξε την ευκαιρία.
Στη τελική καντο ψηφιακό. Πούλησε το σαν online αντιτυπο.
Σε αυτο μπορώ να σε βοηθήσω, είμαι προγραμματίστρια κ ξέρω πανω κατω καποια πράγματα.

Αλήθεια; Προγραμματίστρια;Μπράβο!
Εγώ πρώην δημοσιογράφος πλέον άεργος εσκεμμένα μεχρι να στανιάρω....
Αν το καταφέρω θα σε χρειαστώ....

Ναι ναι! Ότι χρειαστείς ναι καλε! Εδω θα μαστε !

Ωραία! Χαίρομαι. Και εσύ ότι χρειαστείς στείλε.