Δε ξέρω πως ν αρχίσω τη δικιά μου ιστορία . Θα το πάω ανάποδα από τώρα προς τα πίσω. Πριν απο 10 μέρες περίπου πάτησα στην αναζήτηση ενός site τις λέξεις ψυχική υγεία κι από τότε βρέθηκα να σερφάρω σε σελίδες που ασχολούνται μ αυτά. Μέχρι τότε δεν γνώριζα καν για ψυχοθεραπεία, ψυχολόγους , ΙΨΔ, ΔΔ, κλπ . Απλά ότι έβλεπα σε καμιά ταινία και πίστευα ότι αυτά είναι μόνο για σάικο καταστάσεις που δεν έχουν σχέση με μένα. Όμως τις μέρες αυτές συνειδητοποίησα ότι τα τελευταία 8-10 χρόνια (τώρα είμαι στα 27) είμαι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό σε πολλές από τις καταστάσεις που έχω διαβάσει αυτές τις μέρες στη σελίδα και εγώ νόμιζα ότι απλά είναι κάποιο χαρμάνιασμα (καπνίζω χασίς από 17 τα τελευταία 4 χρόνια περίπου 2-3 βράδια τη βδομάδα) ή κάποια στέρηση αλκοόλ(από τα 15 μου τουλάχιστον 1 τη βδομάδα θα γινόμουν αλοιφή, κάποια χρόνια μέρα παρά μέρα ή και κάθε μέρα) ή είχα καιρό να γαμήσω (ποτέ δεν είχα νορμάλ σχέση , πάντα στα κομμάτια μου μιλούσα με γυναίκες, με κάποιες από αυτές έκανα σχέση για λίγους μήνες και τις έδιωχνα με κάποια δικαιολογία, συνήθως είχα μήνες χωρίς σεξ έπινα τίποτα και έπαιρνα πουτάνες και γενικά είμαι σχεδόν κάθε μέρα στη μαλακία ακόμη κι όταν έχω γκόμενα ) ή κάτι άλλο τέλος πάντων το οποίο συμβαίνει σε όλους. ʼπειρες φόρές ξεκινάω να βγω από το σπίτι και κάνω κύκλους με τ αμάξι μπορεί και για 3 ή 4 ώρες μέχρι να με πάρει κάποιος τηλ και να πει: «που είσαι ρε ? άντε έλα από το τάδε μέρος» . Δεν τηλεφωνώ εγώ σχεδόν ποτέ . Με τον εαυτό μου συζητάω σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας αναλύοντας τα απίστευτα . Αυτό με οδηγεί στις εξής δύο φάσεις : αρχικά τριγυρίζουν στο μυαλό μου κάποιες καταστάσεις(συζητήσεις μου με παρέα, κινήσεις μου στο χώρο ή στο δρόμο, πάρε - δώσε με γονείς, φίλους, περαστικούς, μαγαζιά, κλπ) από το παρελθόν(μπορεί κι από την προηγούμενη ώρα μπορεί κι από πριν 10 χρόνια) κι εγώ τις αναλύω φτάνοντας σχεδόν πάντα στο συμπέρασμα ότι έκανα μαλακία , ότι φέρομαι και φαίνομαι μαλάκας και ότι αν μπορούσα τώρα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα έκανα αυτό , εκείνο και το άλλο και το παράλλο κι έτσι ξανααναλύω τις καταστάσεις και φτιάχνω σενάρια στο μυαλό μου πώς θα ήμουν αν λειτουργούσα διαφορετικά. Απτην μια στιγμή στην άλλη αρχίζω να σκέφτομαι για το πώς θα λειτουργήσω στο μέλλον(μπορεί κι από την επόμενη ώρα μπορεί ) και ότι όλα θα πάνε καλά και θα μου έρθουνε και ψιλοβολικά κι από δουλειές κι από γυναίκες και στα πάντα στη ζωή μου. Σχεδόν ποτέ όμως δεν λειτουργώ έτσι όπως το προγραμματίζω με αποτέλεσμα να ξαναγυρνώ στις μίζερες προηγούμενες σκέψεις μου. Αυτές λοιπόν οι 2 παραπάνω φάσεις μου, διαδέχονται η μία την άλλη ακόμη και κάθε μισό λεπτό, ενώ διαδραματίζονται όλο το 24ωρο ακόμη και στον ύπνο μου και όταν είμαι σε παρέα ή σε σοβαρή δουλειά
Υ.Γ.1 : Το κείμενο αυτό το ξεκίνησα πριν από ένα μήνα και έχω ασχοληθεί σύνολο 35 ώρες για να το γράψω. Ξέρω ότι έχω πρόβλημα αλλά δεν γνωρίζω αν είναι σοβαρό. Θέλω να δοκιμάσω να το λύσω μόνος μου επειδή αν το καταλάβει ο πατέρας μου είμαι 100% σίγουρος ότι θα πεθάνει από τη στεναχώρια του(έχει και προβλήματα υγείας)
Υ.Γ.2 : Υπάρχουν κάποιοι μέθοδοι αυτοβοήθειας για μένα?
Υ.Γ.3 : Συγνώμη για κάποιες από τις εκφράσεις μου στο κείμενο αλλά ήμουν υπό την επήρεια ουσιών