Πως μπορει κανεις να ξεφυγει απο αυτην απο την στιγμη που θα ερθει?Γιατι θα πρεπει να υποφερουμε μια ζωη?
Printable View
Πως μπορει κανεις να ξεφυγει απο αυτην απο την στιγμη που θα ερθει?Γιατι θα πρεπει να υποφερουμε μια ζωη?
Δεν ξερω πως θα γινω καλα,βλεπω πως ουτε τα χαπια δεν με βοηθανε,τι αλλο να πω στον γιατρο μου??Εχω παψει να ειμαι φυσιολογικος ανθρωπος,δεν μπορω να χαρω τιποτα,ειμαι καταδικαζμενη τελικα!!!!
Μαρια καλώς ήρθες:)
θες να μας πεις ποσο καιρο ταλαιπωρεισαι κ τί κανεις γι αυτο περα απο τα χαπια?
Γιατι πιστεύεις πώς δεν εισαι φυσιολογικος ανθρωπος?
Παντως εγω πιστεύω πώς φυσιολογικοι ανθρωποι αρρωσταινουν....
Ειναι εδω κ 4 μηνες που παυλευω πραγματικα με την καταθλιπση.Πηρα την αποφαση κ πηγα σε πσυχαναλητη για να με βοηθησει,αφου ειδαμε πως δεν γινωταν τιποτα με εστειλε σε ψυχιατρο.Ομολογω πως ειναι ενας πολυ καλος γιατρος,κανω την θεραπεια που μου εχει δωσει,ειμαστε σε συχνη επαφη.Αλλα την τελευτεα εβδομαδα νιωθω πως τιποτα δεν παει καλα.Θελω να εξαφανιστω κ να μην βασανιζω κ τους γυρω μου.Με τον αντρα μου τσακονομαστε συχνα,κ ξερω πολυ καλα πως φταιω εγω γιατι δεν ειμαι φυσιολογικη.Κοντευω να διαλυσω την οικογενεια μου ειμαι καταστροφικη πλεον νιωθω πως δεν μπορω να γινω καλα κ να το ελεξω.Ο γιατρος μου μου λεει πως θα μου παρει τουλαχιστον 2 χρονια για να επανελθω.Μεχρι τοτε ομως θα ειναι αργα....
Μαρια καλως ηλθες.Απο την καταθλιψη θα γλυτωσεις μολις αντιμετωπισεις κ λυσεις το προβλημα η τα προβληματα που την δημιουργησαν.
Με ποιο σκεπτικο εκανε διαγνωση ο γιατρος σου οτι θα χρειαστεις τουλαχιστον 2 χρονια?Ειναι απαραδεκτο
Γιατι εκρινε πως η μορφη καταθλιψης που εχω ειναι πολυ βαρια.Εκανα καποιες εξετασεις για να δουμε αν ειναι οργανικο αλλα τελικα δεν ειναι.Το μονο που δεν εχω κανει ακομα ειναι μια μαγνιτικη εγεφαλου.Οσο για τα προβληματα,αυτο που πρεπει να κανω για να γινω καλυτερα ειναι να αλλαξω τελειως την ζωη μου.Εχω μετακομισει γιατι παντρευτικα κ ο αντρας μου μενει κερκυρα,αυτο με επιρεασε πολυ.Για να αλλαξω λοιπον την ζωη μου θα πρεπει να φυγω,ο αντρας μου ομως δεν μπορει να φυγει απο εδω οποτε εγω πιεζω ακομα πιο πολυ τον ευτο μου..
Μαρια η καταθλιψη αρχισε απο την αρχη του γαμου σου?Πριν ποσο καιρο?
Εχεις μετανιωσει που δεχτηκες να πας μαζι του?
Οχι η καταθλιπση ξεκινησε απο το γυμνασιο αλλα ποιος να το καταλαβει ουτε κ εγω.Πριν 4 χρονια ειχα την πρωτη μεγαλη κριση να το πω.Με ειχε πιασει ενας μεγαλος φοβος οτι κατι κακο ειναι κοντα εκτος πραγματικοτητας ομως.Ουτε τοτε πηγα στον γιατρο,οσπου φτασαμε στο σημερα,οπου ειχα ξεφυγει τελειως απο τον ελενχο ειχα μισος μεσα μου κ αυτο το εβγαζα.Ειχα φοβιες,νομιζα πως εβλεπα σκιες πως καποιος ηθελε να μου κανει κακο.Σε γενικες γραμμες μου εφευγε το μυαλο.Τωρα με τα χαπια εχω καταφερει να μην φοβαμαι τοσο πολυ κ να μην εχω νευρα βασικο.Δεν εχω μετανιωσει που ειμαι μαζι του φυσικα γιατι τον αγαπαω.Αλλα θεωρω πως τον εχω χασει ειδη γιατι δεν μπορω να του φερθω διαφορετικα,το θελω αλλα δεν μπορω.Γιατι την μια ειμαι καλα κ την αλλη χαλια,δεν θελω να βλεπω κ να ακου τιποτα.Οποτε κ αυτος με την σειρα του απομακρυνετε.
Μαρια η καταθλιψη στην εφηβεια ειναι πολυ συχνο φαινομενο.Εχεις σκεφθει τι την πυροδοτησε?Ειχες μισος μεσα σου .Για καποιον κ καποιους συγκεκριμενα?
Ναι ισως ειναι παλια αποθυμενα που βγαινουν τωρα που πιεστικα πολυ.Δεν σκευτομαι καποιον η κατι συγεκριμενα απλα μου βγαινει θυμος πολυς θυμος.Ουτε εγω δεν ξερω που τον εκριβα τοσα χρονια.Καταλαβενω πως δεν μου φτενε οι ανθρωποι που ειναι γυρω μου,αλλα ειναι απο τις φορες που δεν μπορεις να το ελεξεις,κ λες φτανει θα κοιταξω τον ευτο μου κ δεν με νοιαζει τιποτα αλλο.Το μονο που θελω ειναι να κλεισω τα παντα στο σπιτι μου κ να μην μπαινει κανεις να ειμαι μονη μου,,μεχρι που μια μερα πεθανω στον υπνο μου χωρις να νιωσω τιποτα..Ειναι τρελα αυτα που λεω αλλα ειναι πραγματικα οτι νιωθω.
Τιποτα αποσα λες δεν ειναι τρελλο,ειναι σκεψεις που πηγαζουν απο την καταθλιψη.Τις ιδιες σκεψεις κανει κ το μεγαλυτερο ποσοστο ανθρωπων που πασχει .Κυριως μην νιωθεις ενοχες γιαυτα που νιωθεις κ για την συμπεριφορα σου απεναντι στους αλλους.Το ξερω οτι δεν ελεγχονται.Πιστευω οτι μονο αν καταφερεις να βρεις την αιτια του θυμου κ την θεραπευσεις θα μπορεσεις να διωξεις αυτες τις σκεψεις κ να ελεγξεις την συμπεριφορα σου.
Μην απελπιζεσαι.Η λυση τις περισσοτερες φορες ειναι μπροστα μας.
Πραγματικα μακαρι να μπορουσα να το δω τοσο καθαρα οσο το βλεπεις κ εσυ αλλα δεν ειναι ευκολο.Ειναι σαν να ειμαι στην μεση του οκεανου χωρις να ξερω κολυμπη να προσπαθω για να σοθω αλλα τελικα αφου δεν ξερω κολυμπη σιγα σιγα να αρχιζω να πηγενω στον πατω κ να μην μπορει κανεις να με βοηθησει..
Νομιζεις οτι μπορω κ βλεπω καθαρα?Χαιρομαι γιαυτο γιατι πριν λιγο καιρο ημουν στην ιδια η κ χειροτερη κατασταση απο την δικη σου.
μαρια καλωσηρθες.Θεωρω μεγαλη βλακεια του γιατρου σου να δινει χρονικα ορια.Δηλαδη αν το ξεπερασεις σε 5 μηνες κερδιζεις δωρο ενω αν το ξεπερασεις σε 4 χρονια δεν παιρνεις τιποτα.ολα αυτα εξαρτωνται απο μας!Και να ξερεις οτι οι περισσοτεροι απο εμας ετσι αισθανομασταν και παρολα αυτα ειμαστε εδω για να σε ακουσουμε.Οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο να θυμασαι........δωσε χρονο για να παρεις το σωστο μαθημα ζωης.Καλο κουραγιο!!
Μαρια,Quote:
Originally posted by maria0315
Ειναι εδω κ 4 μηνες που παυλευω πραγματικα με την καταθλιπση.Πηρα την αποφαση κ πηγα σε πσυχαναλητη για να με βοηθησει,αφου ειδαμε πως δεν γινωταν τιποτα με εστειλε σε ψυχιατρο.Ομολογω πως ειναι ενας πολυ καλος γιατρος,κανω την θεραπεια που μου εχει δωσει,ειμαστε σε συχνη επαφη.Αλλα την τελευτεα εβδομαδα νιωθω πως τιποτα δεν παει καλα.Θελω να εξαφανιστω κ να μην βασανιζω κ τους γυρω μου.Με τον αντρα μου τσακονομαστε συχνα,κ ξερω πολυ καλα πως φταιω εγω γιατι δεν ειμαι φυσιολογικη.Κοντευω να διαλυσω την οικογενεια μου ειμαι καταστροφικη πλεον νιωθω πως δεν μπορω να γινω καλα κ να το ελεξω.Ο γιατρος μου μου λεει πως θα μου παρει τουλαχιστον 2 χρονια για να επανελθω.Μεχρι τοτε ομως θα ειναι αργα....
ο γιατρος σου σου εχει εξηγησει πώς υπολογιζει οτι θα επανελθεις σε 2 χρόνια? Εισαι σιγουρη πώς ειπε κατι τετοιο ή οτι η θεραπεια της προσεγγισης που ακολουθει μπορει να κλεισει σε 2 χρονια? Εχει διαφορα νομιζω, γι αυτο κ σε ρωταω...
Απο την αλλη οπως κ αν εχει, αφου εκανες το σημαντικο βημα να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια ειναι λογικο να περιμενεις αμεσα αποτελεσματα κ να θες να δεις καποια απο τωρα. Εχεις μιλησει για το θεμα αυτο στον θεραπευτη σου?
Υποθετω πώς παραλληλα με την ψυχοθεραπεια, λαμβανεις κ την φαρμακευτικη αγωγη.Ή κανω λαθος?
καταλαβαινοντας οτι καταθλιψη δεν σημαινει ποτε ,Quote:
Originally posted by maria0315
Πως μπορει κανεις να ξεφυγει απο αυτην απο την στιγμη που θα ερθει?Γιατι θα πρεπει να υποφερουμε μια ζωη?
οτι θα υποφερουμε μια ζωη ,
αλλα αυτο που λεει ο λαος μας
\"μπορα ειναι θα περασει!\"
Σοφια ο γιατρος μου εξηγησε οτι η καταθλιπση που εχω ειναι βαρια κ σε συνδιαζμω με τις διαφορες φοβιες μου τις σκιες που βλεπω,,αυτα που παθενω στον υπνο μου ειναι λιγο δυσκολο να ξεπεραστει τοσο ευκολα.Μου ειπε πως η θεραπεια θα κρατησει απο 1 εως 2 χρονια για να μπορεσω να θεραπευτω τελειως κ να μην μου ξανα σημβει τιποτα τετειο.Το θεμα ομως ειναι πως ειναι μια πολυ εποδυνη κατασταση κ για εμενα κ για την οικογενεια μου.Οσο για την ψυχοθεραπεια κ τα φαρμακα,ναι για 2 μηνες εκανα κ ψυχαναληση κ φαρμακευτικη αγωγη.Τωρα κανω μονο την φαρμακευτικη μεχρι να ερθω σε μια ισοροπια.Γιατι ειμαι σε μια κατασταση που την μια ειμαι καλα κ λεω τελειωσαν ολα κ την αλλη μου δυνει μια κ με στελνει απο εκει που ηρθα,,δηλαδη στον πατο...
Παντως παιδια σας ευχαριστω ολους για τις πληροφοριες σας πραγματικα θα με βοηθησουν να γινω λιγο πιο φυσιολογικος ανθρωπος.Θελω να γινω η Μαρια που ημουν!!!!!!!!!
καλημερα μαρια.Η συμβουλη μου ειναι μην σταματησεις την ψυχοθεραπεια εγω πλεον εκοψα την αγωγη αλλα τον γιατρο μου εξακολουθω και τον βλεπω.Γιατι οπως λες τα πραγματα μια πανε καλα και μια σε στελνουν απο κει που ξεκινησες.Τι αγωγη κανεις?
απο σενα εξαρταται...Quote:
Originally posted by maria0315
Παντως παιδια σας ευχαριστω ολους για τις πληροφοριες σας πραγματικα θα με βοηθησουν να γινω λιγο πιο φυσιολογικος ανθρωπος.Θελω να γινω η Μαρια που ημουν!!!!!!!!!
η καταθλιψη θα κανει τον κυκλο της και θα φυγει....
οσο πιο πολυ θες να φυγει ,τοσο γρηγοροτερα θα συμβει!
οσο πιο πολυ θες να φυγει ,τοσο γρηγοροτερα θα συμβει! [/quote]
αληθεια πανο?Γιατι με εμενα δεν δουλεψε ποτε ετσι?
Quote:
Originally posted by panamar
οσο πιο πολυ θες να φυγει ,τοσο γρηγοροτερα θα συμβει!
αληθεια πανο?Γιατι με εμενα δεν δουλεψε ποτε ετσι? [/quote]
γιατι ζεις μεσα σε ενα περιβαλλον με αυξημενη νοσηροτητα και δεχεσαι εξωτερικα ερεθισματα που σε αποδιοργανωνουν!
Βλεπεις το σεξουαλικο προβλημα του συζυγου σου , πχ ξεκομενο απο τα προβληματα της μητροτητας και της ψυχικης αρρωστειας και των δυο σας ....
Αν καταφερεις να τα βαλεις σε μια σειρα στο μυαλο σου και δεν χανεσαι στην ποσπαθεια να τα λυσεις ολα μαζι θα δεις συντομα καλυτερα αποτελεσματα σε ολα τα πεδια που σημερα σε προβληματιζουν...
σε μια σειρα?Με βαση τι την λογικη?
οχι ! τον βαθμο προτεραιοτητας !Quote:
Originally posted by panamar
σε μια σειρα?Με βαση τι την λογικη?
πχ εχεις ενα μωρο.... αμεση προτεραιοτητα να ασχοληθεις με αυτο γιατι δεν επικοινωνει και ειναι παθητικο και εξαρτημενο απο εσενα
λες να με ενιαζε περισσοτερο το σεξ αν ειχε κατι το παιδακι μου?Δοξα το Θεο μια χαρα ειναι!!!
μετα παμε στην ψυχικη υγεια του ανδρα σου και την δικη σου...Quote:
Originally posted by panamar
λες να με ενιαζε περισσοτερο το σεξ αν ειχε κατι το παιδακι μου?Δοξα το Θεο μια χαρα ειναι!!!
οταν αυτη εδραιωθει ξανα τοτε μονο του θα σας ξανακανει κουκου το σεξ!
Παιδια εγω να σας πω πως το παιδακι μου ειναι μια χαρα υγιεστατο,αλλα στην αρχη της καταθληπσης δεν μπορουσα να δω ουτε το παιδι μου,δηλαδη ουτε αυτη η φατσουλα δεν μου αλαζε την διαθεση!!!Τωρα που μπορω κ επικοινονω πιο πολυ με το περιβαλον ειναι πολυ καλυτερα τα πραγματα.Σημερα ας πουμε σηκωθηκα κ ειμαι πολυ καλα,μεχρι να συμβη παλι κατι κ να μου πεσει η πσυχολογια.Οσο για την αγωγη που κανω ειναι minitran2-10,rivotril2mg,organon,ειναι η μοναδικη αγωγη που με κραταει σε μια πιο καλη ισοροπια.
να σου ζησει το κουκλι σου μαρια μου!!Να το χαιρεσαι!Ενταξει στην αρχη της καταθλιψης λογικο ειναι!Εγω περιμενα να φτασω στον 7ο μηνα εγκυμοσυνης για να ξεκινησω αγωγη.Χαιρομαι που σημερα εισαι καλα και να δεις που θα ερθουν και αλλες τετοιες μερες.Δεν τα ξερω τα φαρμακα που παιρνεις χαιρομαι παντως που εχεις αποτελεσματα!!!
το παιδακι και η μητροτητα θα σου ζεστανει την ψυχη και θα σε οδηγησει ξανα μακρυα απο την αρρωστεια μαρια !Quote:
Originally posted by maria0315
Παιδια εγω να σας πω πως το παιδακι μου ειναι μια χαρα υγιεστατο,αλλα στην αρχη της καταθληπσης δεν μπορουσα να δω ουτε το παιδι μου,δηλαδη ουτε αυτη η φατσουλα δεν μου αλαζε την διαθεση!!!Τωρα που μπορω κ επικοινονω πιο πολυ με το περιβαλον ειναι πολυ καλυτερα τα πραγματα.Σημερα ας πουμε σηκωθηκα κ ειμαι πολυ καλα,μεχρι να συμβη παλι κατι κ να μου πεσει η πσυχολογια.Οσο για την αγωγη που κανω ειναι minitran2-10,rivotril2mg,organon,ειναι η μοναδικη αγωγη που με κραταει σε μια πιο καλη ισοροπια.
Πραγματικα παιδια η μονη μου ελπιδα ειναι αυτο το μικρο θαυματακι που μου εδωσε ο θεος.Ειχα σκεφτει πολες φορες να δοσω τελος στην ζωη μου αλλα παντα σκευτομουν τον μικρο μου κ επανερχωμουν.
και μενα η μικρη μου με κραταει μαρια!Τα εκοψα ολα εδω και ενα μηνα και κανω θεραπειες γελοιου μαζι της!!
Eιμαστε πολυ τυχερες που εχουμε τα παιδακια μας,κ δεν θα εορεπε να μας απασχωλει τιποτα αλλο απο το να ειναι καλα.Αλλα ειδες τελικα πως τα φερνρι η μοιρα να μην μπορεις να δεις τι εχεις μπροστα σου.
Εχθες το βραδυ ειχαμε εναν πολυ μεγαλο τσακομω με τον αντρα μου,κ η αιτια ηταν οτι εχουμε κρυωσει κ οι 2 παρα μα παρα πολυ.Ριχνω το περισσοτερο στεξιμω σεμενα.Αλλα λεω πως κ αυτος δεν θα επρεπε να δηξει λιγη κατανοησει κ να με βοηθησει να το περασω χωρις να εχουμε απολιες.Πραγματικα ειναι ωρες που σκευτομαι να εξαφανιστω να παω σε ενα μοναστηρι κ να μην ξερει κανεις που ειμαι...Αλλα το μωρο μου???Ειμαι σε απογνωση.
το βλεπεις μαρια με τα ματια της ψυχης!!Ειμαστε πολυ τυχερες και αυτα ειναι τυχερα που εχουν μανουλες δοκιμασμενες!Εγω μετα απο οσα περασα στην καταθλιψη μου ξερω τωρα πια τι ειναι αυτο που θελει η κορη μου να ακουσει στα σκουρα...Μπορει να μην την προλαβω αν το παθει αλλα ξερω πως να την βοηθησω να το ξεπερασει.
Αν μου επιτρεπεις θελω να σε ρωτησω με τον αντρα σου πως τα πας?
γυρισε χτες απο την δουλεια το ριξαμε στο μπακαρντι τωρα εφαγε και κοιμηθηκε το πρωι που ξυπνησα ηταν ηδη στην δουλεια...πως λες να τα παω?
Να υποθεσω ετσι κ ετσι??Εμεις ειμαστε σαν δυο ξενοι μεσα στο σπιτι μας σπανια μιλαμε πια,κ οταν μιλαμε τς περισοτερες φορες ειναι για να την πουμε ο ενας στον αλλο.
να τολμησω να σε ρωτησω και γω κατι?Αυτο εγινε οταν γεννηθηκε το μωρο?Γιατι εμεις ετσι γιναμε απο την ημερα που γεννησα.....
Οχι με εμας αυτο ξεκινησε απο περιση το καλοκαιρι που αρχισα να εχω τα πρωτα συμπτωματα οποτε ειχα νευρα δεν ειχα αντοχη δουλευα ολη την ημερα,κ το μονο που ειχαμε ηταν κγρινια κ τιποτα αλλο.Τωρα δεν ειναι τοσο εντονα απλα δεν μιλαμε καθωλου σχεδον μονο αν ειμαστε με παρεα.Κ φυσικα οι καυγαδες που γινωντε ανα διαστηματα γιατι συγατικουμε στην ουσια.
ο αντρας σου δεν εχει παθει καταθλιψη ποτε απο οτι καταλαβα.Και δεν ξερει να διαχειριστει τετοιες καταστασεις.Ο δικος μου αντρας εχει παθει 2 φορες καταθλιψη και εχει κανει και μια αποπειρα αυτοκτονιας στα 19 παρ\'ολα αυτα και εμεις καπως ετσι παμε να γινουμε.Ειμαστε με τα φεγγαρια μας.Επαφες ερωτικες εχεται?