Printable View
Με κούρασαν οι απειλές. Μόλις κάτι σκαλώσει ο δικηγόρος είναι η λύση του. Είναι ίσως η μόνη λύση. Αρκεί να το αποδεχτώ μέσα μου. Να θάψω ό,τι έχω ζήσει, να κλάψω για ό,τι έχω ζήσει. Να θυμώσω; Δεν μπορώ σε αυτή τη φάση πάλι να θυμώσω γιατί δεν με αγαπώ. Παίρνω όλη την ευθύνη. Φταίω γιατί θέλω πολλά και δεν μου δίνεται τίποτα. Πρέπει να φύγω και πότε;
πρεπει να φυγεις οταν νιωσεις οτι δεν τον αγΑπας.πρεπει να φυγεις οταν καταλαβεις οτι δεν κερδιζεις τιποτα απο αυτη τη σχεση.πρεπει να φυγεις οτι παψει να σε σεβεται.τοτε ναι,ολα τ\'αλλα λυνονται.κουβεντιαστε..ποσ� � καιρο ειστε μαζι?
Σχέση 19 ετών- γάμος 14. Δεν έχω ζήσει τίποτα άλλο. Δεν ονειρεύομαι τίποτα άλλο. Δεν ξέρω κάτι άλλο από αυτό.
χθες.
ειμαι 10 μηνες με τον φιλο μου και χθες μου ειπε οτι σκεφτεται να χωρισουμε.ειχα ακριβως τις ιδιες σκεψεις..αθελα σου με βοηθας παρα πολυ..τελοσπαντων..
το εχεις συζητησει μαζι του?βεβαια να μου πεις μετα απο τοσα χρονια τι θα μπορουσε να αλλαξει?
αυτος τι λεει?
θυμαμαι με την μαμα μου και τον μπαμπα οταν τσακωνονταν ο μπαμπας μου τις περισσοτερες φορες αλλες παλι η μαμα μου,σηκωναν το τηλ και εκαναν ψεμματα πως επαιρναν τον δικηγορο ποτε ομως δεν συνεβη τιποτα..αχ,παλιες καλες εποχες
Κορίτσια.....όσο πιο πολύ δείχνουμε στον άλλο πως μας φοβίζει ο χωρισμός, τόσο πιο πολύ εισχωρεί στα υδατα μας.
Όταν η σχέση γέρνει απ τη μια πλευρά και αυτή δνε είναι η δική μας, τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Λιγο αυτοπεποίθηση κ δυναμισμός δεν έβλαψε ποτέ κανένα....
kai apo poy na antleisoyme ayth th dynamh?εχω προσωπικα νιωθω οτι δεν εχω καθολου αποθεματα..
αυτό συνήθως μπορεί να γίνει απ τον εαυτό μας πρώτα και μετά απ τους φίλους μας...όταν ο άλλος μας νιώθει αδύναμους, εκτός του ότι μας απομυθοποιεί, του είναι πιο εύκολο να βγάλει πάνω μας τις ανασφάλειες του...Quote:
Originally posted by melene
kai apo poy na antleisoyme ayth th dynamh?εχω προσωπικα νιωθω οτι δεν εχω καθολου αποθεματα..
Συμφωνώ με την θεοφανία.Κάναμε λάθος narnia και αφήσαμε πολύ χώρο στους άνδρες μας και στενέψαμε τον δικό μας,με αποτέλεσμα αυτοί να είναι άνετοι και εμείς να ασφυκτιούμε.Ειλικρινά επειδή μεγάλωσα με γονείς που με αγαπούσαν πολύ αλλά με λάθος τρόπο γιατί όλοι οι τσακωμοί γίνονταν παρουσία μου σε κάποια ηλοκία παρακαλούσα να χωρίσουν να είμαστε ήρεμοι.Ολο για χωρισμό μιλούσαν και ποτέ δεν το έκαναν ήταν ο βασικός λόγος να παντρευτώ νομίζοντας ότι θα βρώ έναν χαμηλών τόνων άνθρωπο αλλά η πραγματικότητα ήταν το αντίθετο αφού έμπλεξα σε μια οικογένεια άπονων και συμφεροντολόγων που το μόνο που αγαπούσαν ήταν τα χχρήματα
εχω την εντυπωση οτι εγινε λαθος καταχωρηση,
δεν βλεπω κανενα πενθος.
Αυτό που κολλάει;
γιατι κρινε?πενθουμε..και ειναι δυσβασταχτος ο πονος..:(
μαστα....
Κρινάκι τι θες; Αίμα και σάρκες; Δεν μπορώ, αργότερα ίσως.
narniaki,
γραφεις οτι εχεις θεμα χωρισμου.
Εδω η θεματολογια ειναι για απωλεια προσωπων η πενθη.
Επειδη εχεις προβλημα και το σεβομαι,
αυτο δεν σημαινει οτι μπορεις να επιτίθεσαι προς απαντες.
(κλασικο στυλ των τελευταιων ημερων βεβαια....)
υγ,
τυπικη υπενθυμιση ενοτητας:
Συζητήσεις, υποστήριξη σχετικά με θέματα απώλειας αγαπημένων ανθρώπων, Πένθος και επιπλοκές πένθους.
Βλέπω πως έχεις δίκιο, συγνώμη λάθος ενότητα. Ας είναι κι εδώ δεν είναι πένθος ο χωρισμός;
Τωρα τι να σου πω.... οτι θες.
αν νομιζεις κατι αλλο, απευθυνσου στη σελια.
Σορρυ για την παρεμβαση, αλλα αν κοιταξεις την θεματολογια το θεμα σου ειναι τελειως ξεκομενο με τα αλλα.
Δεν επιτέθηκα αν έτσι το είδες ήταν πριν καταλάβω και νόμισα λάθος συγνώμη και πάλι.
νο προμπλεμ.....
παμε στο θεμα σου.
Το θέμα είναι narnia,πως ενοχοποιείς αποκλειστικά τον εαυτό σου όμως.Διάβασε ξανά τι έχεις γράψει,\"θέλω πολλά και δεν παίρνω τίποτα\".Ωραία,γιατί πρέπει να φταις εσύ δηλαδή,εφόσον δεν παίρνεις από μία σχέση αυτά που για σένα αποτελούν ζητούμενα;
Για μένα προσωπικά,κάθε σχέση μας,ανεξάρτητα αν αυτή είναι συντροφική,φιλική,οικογενε ιακή,ή άλλη,δε νοείται χωρίς την ύπαρξη μιας ισορροπίας στο δούναι και λαβείν.Η οποιαδήποτε μετατόπιση προς τη μία ή την άλλη πλευρά,δημιουργεί αδικία και η αδικία οδηγεί συνήθως σε ρωγμές-σε άλλους νωρίτερα,σε άλλους αργότερα ανάλογα το χαρακτήρα των μερών.Πάντως,στη θέση σου,δεν θα υπέκυπτα σε απειλές τύπου δικηγόρου και τα λοιπά.Αν κάποιος χρησιμοποιεί την απειλή για να μας φέρει στα νερά του,εμένα μου δείχνει πως δεν έχει επιχειρήματα,πειθώ,δεν είναι υπέρ του διαλόγου.
Οι σχέσεις δε σώνονται μέσα σε κλίμα φόβου και εξάρτησης,ούτε μπορούν να ξεπεραστούν τα προβλήματα μέσα από χειραγωγήσεις και συναισθηματικούς εκβιασμούς.Αυτή είναι η αλήθεια.
Πονάς γιατί βρίσκεσαι σε μία σχέση εξάρτησης και νιώθεις το αδύναμο σκέλος της,το εξαρτώμενο.Κάθισέ τον κάτω και εξήγησέ του τι ακριβώς ζητάς από τη σχέση σας και άκου και τα δικά του θέλω.Μέσα από διάλογο βρίσκονται οι χρυσές τομές.Σε περίπτωση που τα θέλω σας έχουν αλλάξει με το χρόνο,και κάποιος από τους δύο δεν μπορεί να αγκαλιάσει τα θέλω του άλλου,θα πονέσεις,θα τρίξεις τα δόντια και θα προχωρήσεις.Η αυτοεξέλιξη όμως δεν σταματά,πάντα,ακόμη και μέσα από αποτυχίες,μαθαίνουμε τον εαυτό μας.
Σε κάθε περίπτωση,σου εύχομαι το καλύτερο για σένα.
Kαταρχην λυπάμαι για τις απειλες:(...Απο οσο καταλαβαινω προκειται για μια σχεση γαμου η οποια εχει πολλα προβληματα. Πιστεύεις οτι υπάρχουν τα στοιχεια εκεινα που σε κανουν να θες να προσπαθησεις γι αυτη τη σχεση? Αν ναι, ποια ειναι αυτα?Quote:
Originally posted by narnia
Με κούρασαν οι απειλές. Μόλις κάτι σκαλώσει ο δικηγόρος είναι η λύση του. Είναι ίσως η μόνη λύση. Αρκεί να το αποδεχτώ μέσα μου. Να θάψω ό,τι έχω ζήσει, να κλάψω για ό,τι έχω ζήσει. Να θυμώσω; Δεν μπορώ σε αυτή τη φάση πάλι να θυμώσω γιατί δεν με αγαπώ. Παίρνω όλη την ευθύνη. Φταίω γιατί θέλω πολλά και δεν μου δίνεται τίποτα. Πρέπει να φύγω και πότε;
Νομιζω πώς λεγοντας πώς δεν μπορεις να θυμωσεις ειναι σαν να λες στον εαυτο σου πώς δεν κανει να θυμωσεις.
Αληθεια ποια ειναι τα πολλα που θες? Κ κυριως ποια ειναι αυτα που θες, απο σενα?
Σκεψεις διαβαζοντας τα οσα γραφεις:)
Οσο για το θεμα αν ανηκει στις απωλειες, εγω το βλεπω απωλεια εαυτου, σχεσης, απώλεια του άλλου.
Οταν θα νοιωσεις οτι εσυ και αυτος , μεσα απο αυτη την σχεσηQuote:
Originally posted by narnia
Με κούρασαν οι απειλές. Μόλις κάτι σκαλώσει ο δικηγόρος είναι η λύση του. Είναι ίσως η μόνη λύση. Αρκεί να το αποδεχτώ μέσα μου. Να θάψω ό,τι έχω ζήσει, να κλάψω για ό,τι έχω ζήσει. Να θυμώσω; Δεν μπορώ σε αυτή τη φάση πάλι να θυμώσω γιατί δεν με αγαπώ. Παίρνω όλη την ευθύνη. Φταίω γιατί θέλω πολλά και δεν μου δίνεται τίποτα. Πρέπει να φύγω και πότε;
αν συνεχισει θα βγειτε και οι δυο χαμενοι!
Ομως δεν αρκει το συναισθημα Ναρνια...
πρεπει μετα τον χωρισμο , το ζευγαρι που ειναι 1+1 =1 να ξαναγινει 1+1 = 2 οπου ο καθε ενας να μπορει να συνεχιζει την ζωη του ανεξαρτητα και οσο το δυνατον λιγοτερο ανωδυνα για αυτους που δεν τους πεφτει μεν ο λγος αλλα συνηθως πληρωνουν τις συνεπειες δηλαδη τα παιδια !
Μια που αυτα τα γραφεις σε ενα φορουμ ψυχολογικης υποστηριξης θα ελεγα οτι καθε χωρισμος με παιδια , θα επρεπε
αντι για δικηγορους να το χειριζονται ψυχολογοι!
γιατι ενας γαμος διαλυει ευκολα , οταν και οι δυο γονει ξρουν πως να τον αντιμετωπισουν σωστα και οι δικηγοροι απλα θα πανε τα χαρτια για επικυρωση στο δικαστηριο...
Κορίτσια.....όσο πιο πολύ δείχνουμε στον άλλο πως μας φοβίζει ο χωρισμός, τόσο πιο πολύ εισχωρεί στα υδατα μας.
Όταν η σχέση γέρνει απ τη μια πλευρά και αυτή δνε είναι η δική μας, τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Λιγο αυτοπεποίθηση κ δυναμισμός δεν έβλαψε ποτέ κανένα....
me treis grammes epiases to nohma koritsi!euge!
Ευχαριστώ που μου το είπες τη στιγμή που έπρεπε. Με όπλισε και με αφύπνισε, όσο το χθες του κρίνου.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Κορίτσια.....όσο πιο πολύ δείχνουμε στον άλλο πως μας φοβίζει ο χωρισμός, τόσο πιο πολύ εισχωρεί στα υδατα μας.
Όταν η σχέση γέρνει απ τη μια πλευρά και αυτή δνε είναι η δική μας, τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Λιγο αυτοπεποίθηση κ δυναμισμός δεν έβλαψε ποτέ κανένα....
Πιστεύω πως σε αυτή τη χρονική στιγμή ήμουν μπροστά από εκείνον. Έτοιμη για έναν αγώνα που δεν περίμενε να έχει ικανό αντίπαλο. Ακούγεται σκληρό να λες τη σχέση γάμου αγώνα μα για μένα, για τις ισσοροπίες μου είναι αγώνας. Δεν ήταν για καιρό γιατί δήλωνα παραίτηση και ίσως το ξανακάνω. Είμαι αποφασισμένη να μην ξαναπαραιτηθώ και σ\'αυτό συμβάλλατε εσείς. Όση δύναμη έχω ή προσποιούμαι πως έχω την άντλησα εδώ μέσα.
Τελικά έχει δίκιο μια φίλη που μου είπε πως δεν είμαι εγώ η αδύναμη αλλά εκείνος. Εγώ έχω συμμάχους, συμβουλές, κριτική σκέψη και fοrum υποστήριξης. Δεν το εκμεταλεύομαι ας μην ακουστεί έτσι. Ευχαριστώ θέλω να πω και συνεχίζω...
και βεβαια ειμαστε εδω....και παραδειγματιζομαστε απο την αποφασιστηκοτητα σου!