Φίλοι και ψυχασθένεια

Ειμαι πολύ απογοητευμένος και έτσι για να μου φύγει ένα βάρος θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου με εσας τους συμπασχοντες. Πριν οχι απο πολυ καιρο μου συνεβη το ψυχωτικο επεισοδιο . Υστερα απο ενα χρονο οταν εκανα καινουργιους φιλους και μη μπορωντας να κραταω αυτο το βαρος μεσα μου και εχωντας πειστει οτι οντως δεν βλεπουν τους τρελους με αλλο ματι(μα τι Μ*Λ*Κ*Σ που ειμαι) πειστικα με τις πιπες των ψυχολογων το ειπα. Απο τοτε αρχισε να με κοροιδευει ενας φιλος μου ενω οι αλλοι αποστασιοποιηθηκαν. Αυτα τα ατομα ηταν τα ιδια τα οποια μου λεγαν οτι ειμαι ο καλυτερος τους φιλος. Ολα αλλαξαν για μια ταμπελα, για αυτο που ονομαζουμαι στιγμα και δεν φευγει απο πανω μας. Η προσωπικη μου αποψη: Ειστε ψυχικα νοσουντες? Μην το πειτε γιατι αν εμεις βλεπουμε με αλλο ματι τον εαυτο μας, με συμπονια οι αλλοι δεν το κανουν. Ακομα και εγω οταν ακουγα τρελος παλια φοβομουν(και ευλογα ρε παιδια..). Αυτα... Αν μπορει καποιος ας μου πει και τη δικη του γνωμη αλλα και τις εμπειριες του για αυτο το θεμα.

Μη συγχυζεσαι.
Ενα 4-6% των ανθρωπων παιρνει τα φαρμακα μας και 1% των ανθρωπων πασχει απο την ιδια νοσο , ανα πασα στιγμη.
Οποτε μιλαμε για πολλους ανθρωπους.
Δυστυχως υπαρχει ακομα προκαταληψη , αλλα για αυτους απλα κατανοεις την αγνοια τους και δεν τους λαμβανεις υποψη σου.

ειναι οντωσ πολυ σκληρο αυτο που λεσ..αλλα και αυτο που μασ συμβαινει...

οταν η καταθληψη μου ηταν στο ζενιθ τησ....οταν ηθελα να παιθανω και δεν μπορουσα να σταματησω να κλαιω...κλπ..
ολοι φυγανε απο κοντα μου..
καταλαβαινω πωσ τουσ ηταν πολυ δυσκολο να ειναι διπλα μου..με τον τροπο που συμπεριφερομουν..

απο τοτε... εχω μονο 2 φιλουσ στην πραγματικοτητα...οι οποιοι αν τοτε τουσ το ειχα ζητησει..ισωσ ηταν περισσοτερο κοντα μου.. και εγω τοτε...απομακρυνθηκα απο τουσ παντεσ...

ο ενασ ειναι ενασ πρωιν συντροφοσ μου και η αλλη ειναι η κολλητη μου απο το σχολειο...και με του δυο μιλαμε ανα...2-3-4 μηνεσ... μα φτανει κατα καποιο τροπο..

καινουριουσ φιλουσ μετα απο ολα αυτα δεν καταφερα να κανω (μονο τον καλητερο μου φιλο τον αντρα μου...)

...και τουσ φιλουσ του συζηγου μου..που οσο και αν ξερω πωσ με αγαπανε... παντα θα εχω μεσα μου την ανησηχεια πωσ αν ποτε ο συζηγοσ μου παψει χρυπα ξυλο να ειναι συζηγοσ μου...εκεινοι δεν θα ενδιαφερθουν για μια επαφη μαζι μου...

δυστηχωσ προκαταλειψη υπαρχει.. και δυστηχως το αν θα εχουμε φιλουσ... εχει να κανει με το αν τα αλλα ατομα ειναι ανοιχτομυαλα και ενημερωμενα...ή ερωτευμενα...ή πολλααα χρονια πριν φιλοι...

Quote:

---

Originally posted by the_downward_spiral
Ειμαι πολύ απογοητευμένος και έτσι για να μου φύγει ένα βάρος θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου με εσας τους συμπασχοντες. Πριν οχι απο πολυ καιρο μου συνεβη το ψυχωτικο επεισοδιο . Υστερα απο ενα χρονο οταν εκανα καινουργιους φιλους και μη μπορωντας να κραταω αυτο το βαρος μεσα μου και εχωντας πειστει οτι οντως δεν βλεπουν τους τρελους με αλλο ματι(μα τι Μ*Λ*Κ*Σ που ειμαι) πειστικα με τις πιπες των ψυχολογων το ειπα. Απο τοτε αρχισε να με κοροιδευει ενας φιλος μου ενω οι αλλοι αποστασιοποιηθηκαν. Αυτα τα ατομα ηταν τα ιδια τα οποια μου λεγαν οτι ειμαι ο καλυτερος τους φιλος. Ολα αλλαξαν για μια ταμπελα, για αυτο που ονομαζουμαι στιγμα και δεν φευγει απο πανω μας. Η προσωπικη μου αποψη: Ειστε ψυχικα νοσουντες? Μην το πειτε γιατι αν εμεις βλεπουμε με αλλο ματι τον εαυτο μας, με συμπονια οι αλλοι δεν το κανουν. Ακομα και εγω οταν ακουγα τρελος παλια φοβομουν(και ευλογα ρε παιδια..). Αυτα... Αν μπορει καποιος ας μου πει και τη δικη του γνωμη αλλα και τις εμπειριες του για αυτο το θεμα.

---

Φίλε έτσι είναι .. η ταμπέλα της ψύχωσης απομακρύνει. Σε φίλους μου δεν έχω πει τίποτα... ούτε στην κοπέλα μου που είμαι μαζί της αρκετά χρόνια (η οποία έχει πιο πολλά νεύρα από μένα!).

Όμως οι φίλοι μου με είχαν δει πως ήμουν..τότε που η συμπεριφορά μου ήταν λίγο περίεργη και μάλιστα το είχαν διατυμπανίσει και στην φίλη μου.. Εκείνη στην αρχή με αντιμετώπιζε με επιφυλάξεις, παρόλο που της άρεσα εξωτερικά, και αναρωτιόταν ..για να δούμε σε τι περίεργο έπεσα.. αυτό μου το είπε βέβαια μετά απο καιρό.. Μέχρι και σπίτι της με την οικογένεια της έχει \"τύχει\" να μιλάμε για ασθένειες και ψυχοφάρμακα αλλά να μου δείχνουν σεβασμό. Παρόλα αυτά όσοι με συμπάθησαν έμειναν κοντά μου και όσοι το είδαν με άλλο μάτι έφυγα απο κοντά τους (και ας με πείραξε). Επομένως ναι με το να συστήνεσαι ως ψυχωτικός ή με ιστορικό ψύχωσης καταφέρνεις να κολλήσεις ενα τίτλο σε ένα βιβλίο προτού το διαβάσουν οι άλλοι και ανακαλύψουν όλο το περιεχόμενο του. Οι λίγοι άνθρωποι όμως που θα διαβάσουν το βιβλίο και θα ανακαλύψουν περισσότερα απο ένα τίτλο θα ξέρεις πως βλέπουν το περιεχόμενο (με τα θετικά και τα αρνητικά) και όχι το εξώφυλλο..

Στον δρόμο που διαβαίνουμε στη ζωή είμαστε περαστικοί. Όλοι μας, και εμείς και οι άνθρωποι που γνωρίζουμε στη διαδρομή.

Άλλοι αφοσιώνονται στη δουλειά τους και δεν έχουν φίλους (πολλοί άνθρωποι το κάνουν αυτό και ας μην έχουν κάποιο ψυχικό πρόβλημα.) άλλοι είναι τέρατα κοινωνικότητας και γνωριμιών έτσι οι περαστικοί είναι πιο πολλοί αρα ισως πιο σύντομοι και άλλοι παραμένουν εγκλωβισμένοι στα προβλήματα της ζωής και μόνο σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Εγώ φίλε το μόνο που μπορώ να υποστηρίξω είναι πως με το να προσπαθώ να σταθώ στην ζωή μου με μαχητικότητα και πάθος κάποιες φορές έχω αισθανθεί περήφανος. Ούτε χαπάκιας στην ομόνια έγινα, ούτε κατίνος, ούτε ζητιανεύω (μόνος μου βγάζω χρήματα μέσω της δουλειάς μου.. μπορεί να μην είναι εκατομμύρια αλλά δεν παραπονιέμαι). Έχω μια αξιοπρεπή ζωή και μερικές φορές αυτό αρκεί και με το παραπάνω.

Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι αυτό.
Από την αλλη, αντί να κρύβεται κάποιος, δεν θα ήταν καλύτερα να \"απαιτήσει\" από τους άλλους να τον αποδεχτούν γι αυτό που είναι?
Δεν λέω πως ένας άνθρωπος που πάσχει από κάτι, συστήνεται με το καλημέρα σας : \"γεια σου, ειμαι ψυχωτικός\", αλλά μέσα από τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων έρχεται η οικειότητα και κατ επέκταση η ειλικρίνεια.
Σίγουρα θα υπάρξουν απογοητεύσεις, αλλά όταν πλέον έχει κάποιος δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν γι αυτό που είναι, τότε ακόμη και το ίδιο το πρόβλημα, μοιράζεται.....

ισχυει αυτο που λετε αλλα για ολες τις <διαταραχες> και οι καταθλιπτικοι πχ αρκετο ρατσισμο αντιμετωπιζουν δυστυχως.οπως και καθε ομαδα βασικα που διαφερει απο τη μαζα αν το καλοσκεφτουμε

Quote:

---

Originally posted by the_downward_spiral
Ειμαι πολύ απογοητευμένος και έτσι για να μου φύγει ένα βάρος θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου με εσας τους συμπασχοντες. Πριν οχι απο πολυ καιρο μου συνεβη το ψυχωτικο επεισοδιο . Υστερα απο ενα χρονο οταν εκανα καινουργιους φιλους και μη μπορωντας να κραταω αυτο το βαρος μεσα μου και εχωντας πειστει οτι οντως δεν βλεπουν τους τρελους με αλλο ματι(μα τι Μ*Λ*Κ*Σ που ειμαι) πειστικα με τις πιπες των ψυχολογων το ειπα. Απο τοτε αρχισε να με κοροιδευει ενας φιλος μου ενω οι αλλοι αποστασιοποιηθηκαν. Αυτα τα ατομα ηταν τα ιδια τα οποια μου λεγαν οτι ειμαι ο καλυτερος τους φιλος. Ολα αλλαξαν για μια ταμπελα, για αυτο που ονομαζουμαι στιγμα και δεν φευγει απο πανω μας. Η προσωπικη μου αποψη: Ειστε ψυχικα νοσουντες? Μην το πειτε γιατι αν εμεις βλεπουμε με αλλο ματι τον εαυτο μας, με συμπονια οι αλλοι δεν το κανουν. Ακομα και εγω οταν ακουγα τρελος παλια φοβομουν(και ευλογα ρε παιδια..). Αυτα... Αν μπορει καποιος ας μου πει και τη δικη του γνωμη αλλα και τις εμπειριες του για αυτο το θεμα.

---

δεν θα σου πω οτι ηταν δικο σου λαθος που εκμυστηρευτηκες τα προβληματα της υγειας σου , σε ανθρωπους του περιβαλοντος σου !
καλα εκανες !
αυτο που μαλλον εκανες λαθος , ηταν η επιλογη των φιλων σου !
οταν ενας ανθρωπος αντιδρα ετσι στο ακουσμα της λεξης τρελος , στην ουσια φοβαται το ιδιο για τον εαυτο του !

διαλεξε λοιπον φιλους , απο εδω και στο εξης , που να μπορουν να καταλαβουν το προβλημα σου , πριν ανοιχτεις και το μοιραστεις μαζι τους ....
αν ολος ο πληθυσμος πασχει σημερα απο καποιας μορφης νευρωση , ειναι λογικο να φοβουνται καποιοι τη λεξη τρελος !
αυτο που δεν ειναι λογικο , ειναι να ασχολησαι μαζι τους ....

καλως ήρθες download_spiral:)

συμβαινει σε ολους μας με αφορμη δυσάρεστα γεγονοτα ή γεγονοτα που δεν καταννοουν οι φιλοι μας να απομακρυνθουν ή να μας χαρακτηρισουν υποτιμητικα. Κ οταν ερχεται απο φιλους στους οποιους υπολογιζουμε, περιμενουμε στηριξη και συμπαράσταση, τοτε η απομακρη ή υποτιμητικη σταση ποναει περισσοτερο.

Εγω δεν ειμαι της άποψης του να μην μιλάμε, να μην εκφράζουμε το τί εχουμε κ πώς αισθανομαστε γι αυτο. Αντιθετα, πιστεύω πώς η εκφραση των οσων νιωθουμε μπορει να μας κανει πολυ καλο, μπορει να μας φερει πιο κοντα με τον συντροφο μας, με τους φιλους μας. Με αυτους τους ανθρωπους που επιλεγουμε να εμπιστευομαστε κ να μοιραζομαστε τη ζωη μας μαζι τους. Αλλα για να γινει αυτο, χρειαζεται εμπιστοσυνη κ συνηθως καποιος χρονος που θα μας δωσει το περιθωριο να εξερευνισουμε τον εαυτο μας κ τον αλλον στη σχεση αυτη:)

Εγω θα σου ευχηθω να βρεις συντομα εναν ανθρωπο με τον οποιο θα νιωσεις ανετα κ ομορφα ωστε να μοιραστεις το προβλημα σου.

Κ κάτι ακομα: ειναι αληθεια πώς με ολο τον κοσμο δεν μπορουμε να μοιραστουμε τα προβληματα μας αλλα ουτε κ με κανεναν κουβαλωντας τα ως ενοχη. Υπάρχουν ανθρωποι που μπορουμε αν θελουμε να βρουμε κ να διακρινουμε πώς μπορουμε και αξιζει να ρισκαρουμε μαζι τους:)

[quote]Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by the_downward_spiral
είμαι μαζί της αρκετά χρόνια (η οποία έχει πιο πολλά νεύρα από μένα!).

---

λολολολο :P:P:P:P:P:D:D

[quote]Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by the_downward_spiral
Εγώ φίλε το μόνο που μπορώ να υποστηρίξω είναι πως με το να προσπαθώ να σταθώ στην ζωή μου με μαχητικότητα και πάθος κάποιες φορές έχω αισθανθεί περήφανος. Ούτε χαπάκιας στην ομόνια έγινα, ούτε κατίνος, ούτε ζητιανεύω (μόνος μου βγάζω χρήματα μέσω της δουλειάς μου.. μπορεί να μην είναι εκατομμύρια αλλά δεν παραπονιέμαι). Έχω μια αξιοπρεπή ζωή και μερικές φορές αυτό αρκεί και με το παραπάνω.

---

πεστα φιλε μου....

ετσι νιωθω κι εγω...

και ειναι μεγαλο πραγμα να νιωθεισ περιφανοσ που τα καταφερεσ.... γιατι δεν ηταν λεπτομερεια...

και ναι ..πρεπει να νιωθουμε περιφανοι και γενναιοι..!!!!γιατι ημαστε!!!

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι αυτό.
Από την αλλη, αντί να κρύβεται κάποιος, δεν θα ήταν καλύτερα να \"απαιτήσει\" από τους άλλους να τον αποδεχτούν γι αυτό που είναι?
Δεν λέω πως ένας άνθρωπος που πάσχει από κάτι, συστήνεται με το καλημέρα σας : \"γεια σου, ειμαι ψυχωτικός\", αλλά μέσα από τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων έρχεται η οικειότητα και κατ επέκταση η ειλικρίνεια.
Σίγουρα θα υπάρξουν απογοητεύσεις, αλλά όταν πλέον έχει κάποιος δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν γι αυτό που είναι, τότε ακόμη και το ίδιο το πρόβλημα, μοιράζεται.....

---

το θεμα ειναι οτι ειναι στην πραγματικοτητα λιγοι αυτοι που θα μεινουν....
δυστηχωσ...

αλλα λιγοι και καλοι!!!!! χεχεχεχ :)

Quote:

---

Originally posted by Adzik

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι αυτό.
Από την αλλη, αντί να κρύβεται κάποιος, δεν θα ήταν καλύτερα να \"απαιτήσει\" από τους άλλους να τον αποδεχτούν γι αυτό που είναι?
Δεν λέω πως ένας άνθρωπος που πάσχει από κάτι, συστήνεται με το καλημέρα σας : \"γεια σου, ειμαι ψυχωτικός\", αλλά μέσα από τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων έρχεται η οικειότητα και κατ επέκταση η ειλικρίνεια.
Σίγουρα θα υπάρξουν απογοητεύσεις, αλλά όταν πλέον έχει κάποιος δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν γι αυτό που είναι, τότε ακόμη και το ίδιο το πρόβλημα, μοιράζεται.....

---

το θεμα ειναι οτι ειναι στην πραγματικοτητα λιγοι αυτοι που θα μεινουν....
δυστηχωσ...

---

Ναι, αλλά θα έχεις την ικανοποίηση πως σε αποδέχονται γι αυτό που είσαι και όχι γι αυτό που δείχνεις πως είσαι.
Αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν κάποιο ψυχικό πρόβλημα.
Όλοι μας όταν είμαστε ο εαυτός μας και μας αποδέχονται γι αυτόν, έχουμε πραγματικά νικήσει....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by Adzik

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι αυτό.
Από την αλλη, αντί να κρύβεται κάποιος, δεν θα ήταν καλύτερα να \"απαιτήσει\" από τους άλλους να τον αποδεχτούν γι αυτό που είναι?
Δεν λέω πως ένας άνθρωπος που πάσχει από κάτι, συστήνεται με το καλημέρα σας : \"γεια σου, ειμαι ψυχωτικός\", αλλά μέσα από τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων έρχεται η οικειότητα και κατ επέκταση η ειλικρίνεια.
Σίγουρα θα υπάρξουν απογοητεύσεις, αλλά όταν πλέον έχει κάποιος δίπλα του ανθρώπους που τον αγαπούν γι αυτό που είναι, τότε ακόμη και το ίδιο το πρόβλημα, μοιράζεται.....

---

το θεμα ειναι οτι ειναι στην πραγματικοτητα λιγοι αυτοι που θα μεινουν....
δυστηχωσ...

---

Ναι, αλλά θα έχεις την ικανοποίηση πως σε αποδέχονται γι αυτό που είσαι και όχι γι αυτό που δείχνεις πως είσαι.
Αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν κάποιο ψυχικό πρόβλημα.
Όλοι μας όταν είμαστε ο εαυτός μας και μας αποδέχονται γι αυτόν, έχουμε πραγματικά νικήσει....

---

Δεν νομίζω πως ο οποιοσδήποτε (εκτός αν έχει ταλέντο ηθοποιού) δείχνει κάτι το οποίο δεν είναι.. πόσο μάλλον ένας ψυχωτικός. Αλλά και πάλι η ψύχωση μπορεί να διαρκέσει για λίγο και μετά να εξαφανιστεί. Δεν είναι απαραίτητα ένας χαρακτήρας αλλά μια πτυχή του χαρακτήρα που ξεπροβάλλει συνήθως υπο πίεση..

Βινς...φυσικά και δεν λέω πως κάποιος υποκρίνεται.
Το βλέπουμε όμως καθημερινά γύρω μας. Άνθρωποι να θέλουν να πλασάρουν τον εαυτό τους πιο αμπαλαρισμένο, αν μου επιτρέπεται η έκφραση.
Λες πως η ψύχωση είναι μια πτυχή του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Ακόμη κια έτσι, γιατί οι άνθρωποι που αγαπάει και εμπιστεύεται κανείς να μην την ξέρουν;
Για φαντάσου να έχεις επενδύσει πάνω σε φίλους και σχέση, να τους έχεις κρύψει αυτή την πτυχή σου και πάνω σε μια υποτροπή να το μάθουν έτσι άτσαλα. Αν τους χάσεις απ τη ζωή σου, θα πεις πως φταίνε αυτοί γιατί σε ταμπελοποίησαν.
Εχεις σκεφτεί πως μπορεί να νιώσουν προδομένοι γιατί δεν τους εμπιστεύτηκες και να απομακρυνθούν από αυτό?

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Βινς...φυσικά και δεν λέω πως κάποιος υποκρίνεται.
Το βλέπουμε όμως καθημερινά γύρω μας. Άνθρωποι να θέλουν να πλασάρουν τον εαυτό τους πιο αμπαλαρισμένο, αν μου επιτρέπεται η έκφραση.
Λες πως η ψύχωση είναι μια πτυχή του χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Ακόμη κια έτσι, γιατί οι άνθρωποι που αγαπάει και εμπιστεύεται κανείς να μην την ξέρουν;
Για φαντάσου να έχεις επενδύσει πάνω σε φίλους και σχέση, να τους έχεις κρύψει αυτή την πτυχή σου και πάνω σε μια υποτροπή να το μάθουν έτσι άτσαλα. Αν τους χάσεις απ τη ζωή σου, θα πεις πως φταίνε αυτοί γιατί σε ταμπελοποίησαν.
Εχεις σκεφτεί πως μπορεί να νιώσουν προδομένοι γιατί δεν τους εμπιστεύτηκες και να απομακρυνθούν από αυτό?

---

Αν δεν είχα την ικανότητα να φροντίζω και να προστατεύω τον εαυτό μου Θεοφανία, πίστεψε με κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να το κάνει για μένα.

Έχω ανοιχτεί, ναι, αλλά χωρίς ταμπέλες και ορολογίες όπως \"ψύχωση\" κτλ. Το βρίσκεις παράλογο να διηγούμαστε μια ιστορία χωρίς να χρησιμοποιούμαι ψυχιατρικές ορολογίες?

Όχι βέβαια και καταλαβαίνω πως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να εξηγείς σε κάποιον κάτι τέτοιο. Η ίδια η κοινωνία και οι άνθρωποι είναι αυτοί που πρώτα σε αποτρέπουν.
Απλά, θέτω την ιδανική περίπτωση που οι άλλοι μας αγαπούν για ότι είμαστε και όσα περιλαμβάνονται σε μας.
Και σου ξαναλέω πως δεν μιλώ μόνο για ανθρώπους που πάσχουν από κάτι, αλλά για όλους μας.
Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να σε αποδέχονται.

Vince, τί νομίζεις πώς θα συμβει αν το ελεγες στη φιλη σου?

Πέρα απο το οτι δεν μιλάμε στον περιγυρο για ψυχικες παθησεις που μπορει να εχουμε ειναι κ ο φοβος οτι μπορει να στιγματιστουμε, δεν ειναι ετσι?

Ομως οταν δεν μιλάμε σε δικους μας ανθρωπους μηπως παιζει κ η ελλειψη εμπιστοσυνης? Ειτε στον ιδιο μας τον εαυτο, ειτε στον ανθρωπο με τον οποιο εχουμε σχεση. Ειναι λαθος η σκεψη αυτη νομιζεις?

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Όχι βέβαια και καταλαβαίνω πως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να εξηγείς σε κάποιον κάτι τέτοιο. Η ίδια η κοινωνία και οι άνθρωποι είναι αυτοί που πρώτα σε αποτρέπουν.
Απλά, θέτω την ιδανική περίπτωση που οι άλλοι μας αγαπούν για ότι είμαστε και όσα περιλαμβάνονται σε μας.
Και σου ξαναλέω πως δεν μιλώ μόνο για ανθρώπους που πάσχουν από κάτι, αλλά για όλους μας.
Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να σε αποδέχονται.

---

Συμφωνώ. Η αποδοχή θεραπεύει. Και προσθέτω. Χρειάζεται και συντήρηση/ προσπάθεια γιατί κανένας δεν θα συναντάει διαρκώς την αποδοχή.

Η αφοριστική αντιμετώπιση των καταστάσεων που δεν υπάγονται στα κριτήρια της αποδοχής είναι νομίζω το δεύτερο σημείο ανάλυσης.

Εσύ ασχέτως αν έχεις θέματα ψύχωσης ή όχι τσακώνεσαι με τον φίλο σου? Φαντάζομαι πως ναι, θα τσακώνεσαι και εσύ και όλοι, άλλος πιο πολύ και άλλος πιο λίγο. Ο τσακωμός μπορεί βέβαια να λειτουργήσει και υπέρ της σχέσης, ή για έναν από τους δύο.

Έχω προσέξει άλλωστε πως όσοι έχουν λιγότερα ψυχικά προβλήματα δεν ψάχνουν την θεραπεία στην αποδοχή εξολοκλήρου αλλά στην αποδοχή της διαφορετικότητας! Βλέποντας και τα ups και τα downs μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

Quote:

---

Originally posted by vince


Εσύ ασχέτως αν έχεις θέματα ψύχωσης ή όχι τσακώνεσαι με τον φίλο σου? Φαντάζομαι πως ναι, θα τσακώνεσαι και εσύ και όλοι, άλλος πιο πολύ και άλλος πιο λίγο. Ο τσακωμός μπορεί βέβαια να λειτουργήσει και υπέρ της σχέσης, ή για έναν από τους δύο.

Έχω προσέξει άλλωστε πως όσοι έχουν λιγότερα ψυχικά προβλήματα δεν ψάχνουν την θεραπεία στην αποδοχή εξολοκλήρου αλλά στην αποδοχή της διαφορετικότητας! Βλέποντας και τα ups και τα downs μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

---

Βινς συγνώμη....αυτά τα δυο κομμάτια δνε τα κατάλαβα καθόλου....

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Vince, τί νομίζεις πώς θα συμβει αν το ελεγες στη φιλη σου?

Θα το χρησιμοποιούσε εις βάρος μου για να μου αποδείξει οτι εκείνη έχει δίκιο σε όλα!

Πέρα απο το οτι δεν μιλάμε στον περιγυρο για ψυχικες παθησεις που μπορει να εχουμε ειναι κ ο φοβος οτι μπορει να στιγματιστουμε, δεν ειναι ετσι?

Ναι αν και πλέον δεν το θεωρώ δεδομένο για όλους. Περισσότερο ενδιαφέρομαι στο να κατανοούν οι υπόλοιποι άνθρωποι ότι δεν τους βλέπω όλους εχθρούς. Οκ με ρεαλιστικά κριτήρια οι άνθρωποι τριγύρω μας δεν είναι εχθροί στην ουσία. Είναι ανταγωνιστές ή συναγωνιστές. Είναι λεπτο το σημείο της διαφοράς..

Ομως οταν δεν μιλάμε σε δικους μας ανθρωπους μηπως παιζει κ η ελλειψη εμπιστοσυνης? Ειτε στον ιδιο μας τον εαυτο, ειτε στον ανθρωπο με τον οποιο εχουμε σχεση. Ειναι λαθος η σκεψη αυτη νομιζεις?
Η εμπιστοσύνη είναι απαραίτητη σε μια σχέση.. αρκεί όμως να μην πληγώσει..

---

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by vince


Εσύ ασχέτως αν έχεις θέματα ψύχωσης ή όχι τσακώνεσαι με τον φίλο σου? Φαντάζομαι πως ναι, θα τσακώνεσαι και εσύ και όλοι, άλλος πιο πολύ και άλλος πιο λίγο. Ο τσακωμός μπορεί βέβαια να λειτουργήσει και υπέρ της σχέσης, ή για έναν από τους δύο.

Έχω προσέξει άλλωστε πως όσοι έχουν λιγότερα ψυχικά προβλήματα δεν ψάχνουν την θεραπεία στην αποδοχή εξολοκλήρου αλλά στην αποδοχή της διαφορετικότητας! Βλέποντας και τα ups και τα downs μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

---

Βινς συγνώμη....αυτά τα δυο κομμάτια δνε τα κατάλαβα καθόλου....

---

Τι ακριβώς δεν κατάλαβες?

Quote:

---

Originally posted by vince


Θα το χρησιμοποιούσε εις βάρος μου για να μου αποδείξει οτι εκείνη έχει δίκιο σε όλα!

---

Λυπάμαι πραγματικα αν αισθανεσαι κατι τετοιο στη σχεση σου. Ποσο καλα αισθανεσαι ομως οταν ουσιαστικα φοβασαι πώς οτι κ αν πεις, μπορει να χρησιμοποιηθει εναντιον σου?Κι αυτο φανταζομαι πώς δεν αφορα μονο την ψυχωση αυτη καθεαυτη.

σε μια περιπτωση διαφωνιας η τσακωμου πχ νιωθεις οτι θα χασεις την αντιμετωπιση ισος προς ισο που εχεις αυτη τη στιγμη αν καταλαβαινω τι εννοεις βινς

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Λυπάμαι πραγματικα αν αισθανεσαι κατι τετοιο στη σχεση σου. Ποσο καλα αισθανεσαι ομως οταν ουσιαστικα φοβασαι πώς οτι κ αν πεις, μπορει να χρησιμοποιηθει εναντιον σου?Κι αυτο φανταζομαι πώς δεν αφορα μονο την ψυχωση αυτη καθεαυτη αλλα τα παντα?

---

Μάλλον η αίσθηση του χιουμορ δεν είναι δυνατό να φανερωθεί σε ένα φορουμ :)

Όχι βέβαια, αλίμονο, ας γινόμουν δικηγόρος τότε..

Quote:

---

Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by vince


Εσύ ασχέτως αν έχεις θέματα ψύχωσης ή όχι τσακώνεσαι με τον φίλο σου? Φαντάζομαι πως ναι, θα τσακώνεσαι και εσύ και όλοι, άλλος πιο πολύ και άλλος πιο λίγο. Ο τσακωμός μπορεί βέβαια να λειτουργήσει και υπέρ της σχέσης, ή για έναν από τους δύο.

Έχω προσέξει άλλωστε πως όσοι έχουν λιγότερα ψυχικά προβλήματα δεν ψάχνουν την θεραπεία στην αποδοχή εξολοκλήρου αλλά στην αποδοχή της διαφορετικότητας! Βλέποντας και τα ups και τα downs μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

---

Βινς συγνώμη....αυτά τα δυο κομμάτια δνε τα κατάλαβα καθόλου....

---

Τι ακριβώς δεν κατάλαβες?

---

Με την απάντηση που έδωσες στη Σοφία μου λύθηκε η απορία.
Αλήθεια, το γεγονός πως σε έναν ενδεχόμενο τσακωμο θα σου \"χτυπήσει\" το θέμα της ψύχωσης δεν ενέχει έτσι και αλλιώς πρόβλημα στη σχέση?
Δηλαδή, αν προσπαθήσει να \"κερδίσει\" σε ένα καυγά χρησιμοποιώντας το πρόβλημα σου, δεν έιναι από μόνο του ένα μεγάλο ζήτημα?
Δεν θέλω να μπω στα προσωπικά σου, αν θες μου απαντάς....

Quote:

---

Originally posted by Helena
σε μια περιπτωση διαφωνιας η τσακωμου πχ νιωθεις οτι θα χασεις την αντιμετωπιση ισος προς ισο που εχεις αυτη τη στιγμη αν καταλαβαινω τι εννοεις βινς

---

Χμμ, δεν το έχω σκεφτεί αυτό. Δεν γνωρίζω αν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.. κατανοώ πως το λάθος μου ήταν που δεν ήμουν απόλυτα ειλικρινής στη σχέση μου. ούτε για φάρμακα της έχω πει.. και δυστυχώς δεν ξέρω πως θα το εκλάμβανε γιατί τα βλέπει τα πράγματα διαφορετικά ούτως η άλλως..

Γεια σου. Θα σου πω κι εγώ σύντομα την άποψή μου. Εμένα η λίστα των φίλων μου αλλάζει συνήθως και είναι πολύ λίγοι αυτοί που αποτελούν \'σταθερή αξία\'. Μιλάς για το \'στίγμα\' και την \'ταμπέλα\' κι εγώ θα σου πω ότι στην ελληνική κοινωνία το μόνο εύκολο είναι το να δώσει κανείς \'ορισμό\' για ο,τιδήποτε. Εσύ μιλάς για ψύχωση, ε εγώ θα σου πω για την \'ταμπέλα\' που μου φόρεσαν κάποτε ως καρκινοπαθής. Να σου πω για φίλους που εξαφανίστηκαν; Για εργοδότη που μόλις κατάλαβε ότι δε φορούσα μπαντάνα από γούστο, με έτζασε με ελαφρά πηδηματάκια; Για ένα διάστημα βλέπεις τα μαλλιά μου είχαν αραιώσει πολύ και ήταν εμφανές. Δε βαριέσαι. Όπως είπε κι ο Βινς, αυτοί που θα νοιαστούν είναι αυτοί που δε θα μείνουν στο εξώφυλλο. Και οι άνθρωποι σήμερα συνηθίζουν να απομακρύνονται από ό,τι δε τους αναλογεί ίσως. Αν μπορούσαμε να αποδεχτούμε ότι όλα είναι δίπλα μας και αφορούν όλους μας ανά πάσα στιγμή, αυτός ο κόσμος θα ήταν γενικά καλύτερος. Εγώ αν ζούσα στο χωριό μου τώρα, θα είχα το \'στίγμα\' της γεροντοκόρης - για να τα λέμε και απλά -. Μια ξαδέρφη μου την έχουν απομονώσει επειδή έμεινε ανύμφευτος. Απ\' την άλλη, θα σου πω ότι ο τελευταίος μου φίλος είναι ένας άνθρωπος με οριακή διαταραχή που όσο περνά ο καιρός, τόσο μεγαλώνει η εκτίμησή μου για αυτόν. Μακάρι τις συμπεριφορές του να τις είχαν κι άλλοι. Σου εύχομαι όλα να σου πάνε καλά!

:)

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία

Quote:

---

Originally posted by vince


Εσύ ασχέτως αν έχεις θέματα ψύχωσης ή όχι τσακώνεσαι με τον φίλο σου? Φαντάζομαι πως ναι, θα τσακώνεσαι και εσύ και όλοι, άλλος πιο πολύ και άλλος πιο λίγο. Ο τσακωμός μπορεί βέβαια να λειτουργήσει και υπέρ της σχέσης, ή για έναν από τους δύο.

Έχω προσέξει άλλωστε πως όσοι έχουν λιγότερα ψυχικά προβλήματα δεν ψάχνουν την θεραπεία στην αποδοχή εξολοκλήρου αλλά στην αποδοχή της διαφορετικότητας! Βλέποντας και τα ups και τα downs μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς.

---

Βινς συγνώμη....αυτά τα δυο κομμάτια δνε τα κατάλαβα καθόλου....

---

Τι ακριβώς δεν κατάλαβες?

---

Με την απάντηση που έδωσες στη Σοφία μου λύθηκε η απορία.
Αλήθεια, το γεγονός πως σε έναν ενδεχόμενο τσακωμο θα σου \"χτυπήσει\" το θέμα της ψύχωσης δεν ενέχει έτσι και αλλιώς πρόβλημα στη σχέση?
Δηλαδή, αν προσπαθήσει να \"κερδίσει\" σε ένα καυγά χρησιμοποιώντας το πρόβλημα σου, δεν έιναι από μόνο του ένα μεγάλο ζήτημα?
Δεν θέλω να μπω στα προσωπικά σου, αν θες μου απαντάς....

---

Βασικά δεν θέλω να πολυαναλύσω το θέμα της σχέσης μου εδώ μέσα. Θα αρκεστώ να πω πως όταν εκείνη έχει τις \"φάσεις\" της μπορεί να μεταμορφωθεί σε ένα θηρίο αδιαλλαξίας!

Quote:

---

Originally posted by libpa
Γιατί εύλογα φοβόσουν; Τι έχουν οι τρελοί; Εμένα το ξέρουν όλοι οι φίλοι μου και με κάνουν ακόμα παρέα. Μπορεί να έχει αλλάξει κάτι και να μην το έχω καταλάβει, αλλά δεν ξέρω. Πάντως εγώ δεν θεωρώ τους τρελούς κάτι που να με φοβίζει πιστεύω

---

Φοβομουν με οσα ειχα ακουσει απο τα ΜΜΕ. Με τους τιτλους απο τις ταινιες...και με λιγα λογια με αυτα που λεγονται απο τους ανθρωπους... προσωπικα πιστευω πως τη μονη κατανοηση για τους
ψυχωτικους την εχουμε μονο εμεις που ειμαστε οι ιδιοι ψυχωτικοι αν και δεν θα πρεπε. Δυστυχως υπαρχει ρατσισμος... αυτο ειναι γεγονος . Τσσσ ρημμα

Απ\' ό,τι γνωρίζω, τα ποσοστά \'επικινδυνότητας\' των εγκληματιών δεν απέχουν πολύ ανάμεσα σε \'νορμάλ\' και μη. Αν θυμάμαι καλά στην περίπτωση Σεχίδη, υπήρχε έντονη διαφωνία για το αν ήταν εν συνειδήσει ή όχι. Τελικά ήταν και μπήκε ισόβια. Βέβαια ως \'πραγματικότητα\' αντιλαμβανόταν μια εσφαλμένη αντίληψη για τα πράγματα. Εγώ το ξανατονίζω. Όλα για μας είναι. Άσχετο και σχετικό παράδειγμα. Κάτοικος περιοχής διαμαρτυρόταν με άλλους γείτονες για την ανέγερση κτιρίου του \'Οκανά\'. Όταν έγινε χρήστης ο γιος της όμως, έβγαινε στα κανάλια και παρακαλούσε να τον βάλουν στην λίστα. Γιατί όμως να χρειάζεται να πάθουμε για να κατανοήσουμε τους άλλους;

:)

Quote:

---

Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by Helena
σε μια περιπτωση διαφωνιας η τσακωμου πχ νιωθεις οτι θα χασεις την αντιμετωπιση ισος προς ισο που εχεις αυτη τη στιγμη αν καταλαβαινω τι εννοεις βινς

---

---

....ξερετε τι ομωσ...συμβαινει αυτο...σε περιπτωση μεγαλου τσακωμου...οι αλλοι αμφισβητουν το καθαρο σου βλεμμα στο θεμα... δεν σου το χτυπανε ...αλλα ..σου λενε ενα...
καθε φωρα τα παιρνεισ ολα αρνητικα...ή ..τα παιρνεισ ολα προσωπικα....ή ..μηπωσ τελικα πρεπει να πασ στον ψυχολογο??

μονο και μονο επειδη εχεισ \'\'προιπηρεσια\'\' στο θεμα..στο εχουν ευκολο...

εκει ..θυμωνεισ περισσοτερο..και φυσικα σου λενε..\'\'ειδεσ που εχω δικιο..\'\'...

φαυλοσ κυκλοσ...οποτε συμβαινει κατι εκτοσ..ηρεμησ καθημερινοτητασ.....και ηρεμησ συμπεριφορασ...μπορει να θεωρηθει΄΄ελαφρα υποπτο\'\'για την κατασταση τησ ψυχικησ μασ υγειασ...

ποιοσ ξερει ομωσ...ισωσ στη θεση τουσ καναμε το ιδιο..