καλημερα σε ολουσ δεν ξερω πωσ ακριβως να χειριστω το forum εχω να κανω ερωτησεισ κ να παρωω καποιεσ απαντησεισ αλλα δεν ξερω που ακριβωσ να τισ κανω ασ βοηθησει καποιοσ ευχαριστω εκ των προτερων
Printable View
καλημερα σε ολουσ δεν ξερω πωσ ακριβως να χειριστω το forum εχω να κανω ερωτησεισ κ να παρωω καποιεσ απαντησεισ αλλα δεν ξερω που ακριβωσ να τισ κανω ασ βοηθησει καποιοσ ευχαριστω εκ των προτερων
το προβλημα μου επικεντρωνεται σε ενα προσφατο πολυταραχο διαζυγιο κ ενα παιδι που εχω απο αυτο το θεμα ειναι πως βρισκομαι πραγματικα σε απογνωση στο μυαλο μου εχω πολλα μπερδεμενα θεματα κ καθε μερα ξυπναω χωρισ διαθεση δεν γελαω πια δεν χαμογελαω καν ενω πριν ημουν ενα κοριτσι γεματο χαρα τι μπορω να κανω? εχω μιλησει κ στο παρελθον σε ψυχολογο αλλα δεν με εχει βοηθησει μηπως πρεπει να επισκεφτω καποιον νευρολογο? πιανω τον εαυτο μου να τρεμει καθημερινα να μην εχω υπομονη ουτε για το παιδι μου που το υπερλατρευω...βοηθηστε μεε
Καλημερα,
μια χαρα το πας,
συνεχισε να πεις αυτα που σκεφτεσαι.
Πες οσες λεπτομεριες θες.
ΜΕΛΑΝΘΗ καλως ηρθες
νομιζω μια χαρα τα καταφερνεις με το φορουμ.
για περισσοτερα, ριξε μια ματια στα λινκς πανω που λενε \"συχνες ερωτησεις\" και \"οροι χρησης\", κι αν εχεις ακομα αποριες, μας ρωτας.
οσο για το θεμα σου..τι εννοεις δεν σε βοηθησε ο ψυχολογος? δεν βρηκες με την βοηθεια του καποιον λογο για ολα αυτα που σου συμβαινουν? δεν ρωταω αν καλυτερευσε η κατασταση,προφανως οχι... μηπως θα επρεπε να επισκευθεις εναν αλλο ψυχολογο? δεν ειναι ολοι καταλληλοι ξερεις, δυστυχως...
ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ 25 ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 17 ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΟΠΟΥ Κ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΣΤΑ 21.ΕΚΑΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 2,5 ΧΡΟΝΩΝ.ΠΕΡΣΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΑΤΗΣΕ Κ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΦΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΗΝ ΕΞΩΣΥΓΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΠΕΣΤΕΨΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΑ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ 6 ΜΗΝΟ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΛΟΝΙΣΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΑΜΟ ΠΗΡΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟ..ΤΩΡΑ ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ Κ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ ΑΓΧΩΜΕΝΗ Κ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΑΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΗ...ΚΛΑΙΩ ΦΩΝΑΖΩ Κ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ...ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?
Remedy
σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου θα ηθελα να σου πω οτι εχω παει στο παρελθον σε 3 ψυχολογουσ αλλα δεν μου ελυσαν κανενα απο τα προβληματα μου τωρα εχω σκεφτει να παω σε καποιον αλλον αλλα δνε ξερω αν θα κανει κατι.
Μελανθη, η ερωτηση που θα σου κανω εγω ειναι εισαι ετοιμη να παλεψεις, θελεις πραγματικα να κανεις κατι για σενα και το παιδι σου, η ακομα μοιρολατρεις τον χαμενο σου ερωτα....Δεν το/τον εχεις ξεπερασει μου φαινεται...εκει πρεπει να ψαξεις να βρεις την λυση, πως θα μπορεσεις να συγχωρεσεις μεσα σου τον πατερα του παιδιου σου...οσα λογια και να πεις, οση προσπαθεια και αν κανεις, αν τον εχεις ακομα βαρος στην καρδια σου δεν θα μπορεσεις να συνεχισεις, πρεπει να τον αφησεις να φυγει απο την καρδια σου...Αν συνεχισεις ετσι δεν θα μπορεσεις πια τιποτα να προσφερεις στο παιδι σου και η ζωη σου δεν θα εχει το χρωμα που σου αξιζει....προσπαθησε λοιπον να μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου και ειναι κριμα....Βρες την δυναμη που κρυβεις μεσα σου και προχωρα...μονο εσυ μπορεις να βοηθησεις τον εαυτο σου οταν δεις οτι του αξιζει κατι πιο ομορφο...
για οτι χρειαστεις ειμαστε ολοι εδω...να εχεις μια ομορφη μερα...
υπομονη και εντυπωση
:)
Περασες λοιπον μια ασχημη περιοδο που σου ηρθαν τα πανω κατω.
Ειναι ευκολο να συμβουν ολα αυτα που εχεις παθει μετα απο τοσες ανακαταξεις.
Σε πρωτη φαση πρεπει να βαλεις τις σκεψεις σου σε μια ταξη.
Ερωτησεις.
1. Εργαζεσαι κανονικα?
2. Οι σχεσεις σας με τον συζυγο σημερα σε τι φαση βρισκονται?
3. Λες οτι ο ψυχολογος δεν βοηθησε, γιατι ακριβως συνεβει αυτο?
Πέρα από του Ιατρούς τους οποίους χρειαζόμεθα όταν τους έχουμε ανάγκη καλό είναι να ξεκαθαρίζουμε κατ αρχήν το μυαλό και τις σκέψεις μας από μόνοι μας πριν ζητήσουμε την βοήθεια των.
Δεν είχες και καμιά τραγική εμπειρία! Απ όσα λες απλά ένα διαζύγιο που σου άφησε βεβαίως ένα παιδί και εντάξει σίγουρα σε επηρέασε αρνητικά και το κατανοώ, αν και είσαι νέα μόλις 3 χρόνια μεγαλύτερη μου, έχεις γίνει μάνα και αυτό θα πρέπει από μόνο του να σε καθοδηγήσει και να σε κάνει σκληρή. Απόκτησε ξανά την αυτοπεποίθηση σου για το καλό σου αλλά και το καλό του παιδιού! Θα δεις ότι μόλις ασχοληθείς περισσότερο με σένα και το παιδί σου, και αν έχεις και την στήριξη των γονιών σου, που μάλλον την έχεις για να μένεις μαζί τους, όχι μόνο θα ξεπεράσεις την κατάσταση σου αλλά θα μάθεις και πράγματα απ αυτήν.
Δεν αξίζει τον κόπο να κλαις πλέον. Το μέλλον σου αξίζει περισσότερο και να είσαι σίγουρη ότι μέσω του παιδιού αλλά και της δικής σου δύναμης θα αντεπεξέλθεις στην ζωή χωρίς να φοβάσαι τίποτα.
Όσο για το αν χρειάζεσαι Ιατρό, εσύ το γνωρίζεις καλύτερα αυτό, μπορείς νομίζω να κάνεις μία επίσκεψη για να αντιμετωπίσεις το παρόν πρόβλημα σου σε κάποιον ειδικό, αν δεν βοηθήσεις όμως η ίδια τον εαυτό σου, μην περιμένεις πολλά από τους ειδικούς.
Γεια σου κ από μένα Μελάνθη:)Quote:
Originally posted by ΜΕΛΑΝΘΗ
εχω μιλησει κ στο παρελθον σε ψυχολογο αλλα δεν με εχει βοηθησει
μου δίνεται η εντύπωση πως οι επισκέψεις στους ψυχολόγους που πήγες ότι ήταν 1-2 φορές,άντε 3-4.Καταρχάς ισχύει?
Ήθελα να σου πω,πως χρειάζεται χρόνο η διαδικασία.Ειδικά στις αρχές δε φαίνεται κανένα αποτέλεσμα μπορεί μάλιστα να νιώσουμε ότι χειροτερεύει κιόλας η ψυχολογία μας.Θέλει λιγάκι υπομονή.
Επίσης συμφωνώ με τον Polarjetstream πως πρέπει η ίδια να βάλεις δυνάμεις κ να αποφασίσεις να σε βοηθήσεις.Η δική σου προσπάθεια κ θέληση είναι καθοριστική για να μπορέσει να σε βοηθήσει ο οποιοσδήποτε ειδικός.
αρχικα σασ ευχαριστω πολυ ολουσ που μου απαντησατε.
στισ ερωτησεις σου krino εχω να πω πως δεν εργαζομαι κανονικα γιατι εχω προβληματα συμπεριφορας με τον μικρο κ προτιμησα επειδη δεν εχω ιδιαιτερο οικονομικο πρπβλημα να μεινω διπλα στον μικρο ειδικα σε αυτη την δυσκολι φαση που περναμε. θελω να το περασουμε μαζι.οι σχεσεισ μου με τον πρωην αντρα μου ειναι πολυ μπερδεμενεσ κ ισωσ αυτο ειναι που πραγματικα με μπερδευει..δηλαδη μια συναντιομαστε μια οχι μια ειπικοινωνουμε σαν να μην συνεβη τιποτα μια οχι αυτοσ ξερει τι θελει θελει την οικογενεια του πισω εγω ειμαι αυτη που δεν μπορω να του την προδφερω ξανα γιατι ειμαι πολυ πληγωμενη. κ οσον αφορα τον ψυχολογο πηγα σε καποια διακεκριμενη που μου συστησε ατομο που εμπιστευομαι αλλα δυστυχωσ δεν μπορεσε να με βοηθησει σε κατι ισως δεν ειναι αυτο που ψαχνω.απο κει κ περα βλεπω μονο αδιεξοδα μπροστα μου φοβαμαι για το μελλον μου κ του παιδιου μου κ φοβαμαι τι θα γινει
οκ,
καταρχην προσπαθησε να εχεις μια ελεγχομενη σχεση με τον συζυγο σου.
Και στην συνεχεια, πιστευω οτι θα πρεπει να ψαχτεις σε αναζητηση νεου ειδικου.
Πες σε ποια πολη η νομο μενεις, για να σου συστησουν καποιο μεσω μυνηματος.
Τωρα στην συνεχεια,
αν θες κανε μια λεπτομερη αναφορα στα του συζυγου σου,
μιας και εκει λες οτι υπαρχει το προβλημα.
Ισως να αρχιζες απο την πρωτη μερα που κατι στραβωσε....
ειμαι στη θεσσαλονικη. μακαρι καποιοσ να μου συστησει καποιον καλο ειδικο.ευχαριστω πολυ εκ των προτερων.
τα του συζυγου μου ειναι ανεξαντλητα...κλασικοσ μαμακιας,3 κουνιαδες, μια μητερα που θελει να εχει λογο απο το πιο μικρο μεχρι το πιο μεγαλο ενας αντρας που ηταν ανωριμοσ να αναλαβει ευθυνες γιατι ποτε δεν εμαθε να εχει κ απο την φυση τυου ευθυνοφοβος κ απο την αλλη εγω να προσπαθω με ενα μικρο παιδι να τελειωσω την σχολη μου με νυχια κ με δοντια με νευρα κουρελια πολλες φωνεσ πολλες οικογενειακες διαμαχες κ λογω τριτων στην σχεση κ στην τελικη το απολυτο χαος. ενα παιδι πολυ ζωηρο αλλα δοξα το θεο υγιες...δεν ξερω τι αλλο να πω ειναι τοσα πολλαα κ τοσο χαοτικα στο μυαλο μου θα μπορουσα να γραψω 2-3 σελιδεσ αλλα αρκουμε σε μια λεξη ο απολυτος εγιωσμοσ
την σχολη σου την τελειωσες τελικα?
Αγαπητή, και εγώ από Θεσσαλονίκη είμαι. Αν θέλεις ψυχίατρο τότε θεωρώ τον δικό μου πολύ καλό άνθρωπο και επιστήμονα.
Quote:
Originally posted by Polarjetstream
Αν θέλεις ψυχίατρο
ψυχολογο ζητησε οχι ψυχιατρο.
\"Αν θέλεις\" είπα. Εξάλλου ο ψυχιατρός θα την βοηθήσει περισσότερο.
Μην το παίζεις όμως και δικηγόρος της. Στο τέλος θα μας δείρεις κιόλας.
για ανελυσε λιγο παραπανω την πρωτη γραμμη.Quote:
Originally posted by Polarjetstream
Εξάλλου ο ψυχιατρός θα την βοηθήσει περισσότερο.
Μην το παίζεις όμως και δικηγόρος της. Στο τέλος θα μας δείρεις κιόλας.
Δικηγορος οχι βεβαια,
απλα διαβαζω.
Ξερεις κανενα να δερνει μεσα απο καλωδιο?
οι μαλάκες δερνουν μέσα από καλώδια. Και μόλις ανακάλυψα έναν.
Quote:
Originally posted by Polarjetstream
οι μαλάκες δερνουν μέσα από καλώδια. Και μόλις ανακάλυψα έναν.
να σαι καλα,
ευχαριστω για το σχολιο.
Παμε πισω στην συζητηση μας?
σορρυ φίλε αλλά μου φάνηκες πολυ απότομος αρχικά. Μπορούσες να ρωτήσεις για ποιο λογο το θεωρω ενδεδειγμενο να πάει σε ψυχίατρο εξ αρχής και όχι να γράφεις λες και δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω.
Ψυχίατρο, επειδή είναι περισσότερο εξειδικευμένοι σε ότι αφορά το θέμα του ψυχικού κόσμου ενός ανθρώπου.
Quote:
Originally posted by Polarjetstream
σορρυ φίλε αλλά μου φάνηκες πολυ απότομος αρχικά. Μπορούσες να ρωτήσεις για ποιο λογο το θεωρω ενδεδειγμενο να πάει σε ψυχίατρο εξ αρχής και όχι να γράφεις λες και δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω.
Ψυχίατρο, επειδή είναι περισσότερο εξειδικευμένοι σε ότι αφορά το θέμα του ψυχικού κόσμου ενός ανθρώπου.
μερικες φορες ειμαι αποτομος,
αν μεινεις εδω μεσα παιζει και να με συνηθίσεις.
Θεωρεις λοιπον οτι ενας ψυχιατρος ειναι πιο εξειδικευμένος, πιο εμπειρος ισως απο ενα ψυχολογο?
Εγω πιστευω οτι εχουν διαφορετικου τυπου προσεγγιση, οχι ομως καλυτερη η χειροτερη.
Τιλες για αυτο?
Έχουν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης συμφωνώ! Απλά, η διαφορά για μένα-μπορεί να κάνω και λάθος- είναι όπως του καθηγητή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με του καθηγητή Πανεπιστημίου. Και οι δύο μπορούν να διδάξουν αλλα ο τελευταίος εμπειρότερος.
Η δικια σου η άποψη είναι ότι δεν υπάρχουν διαφορές;;
Πολαρ,
θεωρω την προσέγγιση σου μονομερη, τοσο για το θεμα καθηγητων οσο και για το θεμα των ειδικων της ψυχικης υγειας. Τοσο λογω βιωματων, οσο και απο αποψη.
η δικη μου αποψη λεει οτι για ολους τους ανθρωπους δεν κανουν ολοι οι γιατροι, επισης μια προσεγγιση να μην τον βοηθησει και πολλες ακομα παραμετρους.Quote:
Originally posted by Polarjetstream
Έχουν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης συμφωνώ! Απλά, η διαφορά για μένα-μπορεί να κάνω και λάθος- είναι όπως του καθηγητή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με του καθηγητή Πανεπιστημίου. Και οι δύο μπορούν να διδάξουν αλλα ο τελευταίος εμπειρότερος.
Η δικια σου η άποψη είναι ότι δεν υπάρχουν διαφορές;;
Επισης πιστευω οτι το γνωριζεις,
οι ψυχιατροι δεν κανουν ακριβως ψυχαναλυση,
αλλα αναλογα τα συμπτωματα κοβουν ραβουν φαρμακα.
Στην περιπτωση μας εχουμε μια γυναικα με διαζυγιο,
σημερα περιπου 1 στα 2 νεα ζευγαρια χωριζουν,
φαντασου να περνανε και χαπια.....
Τελος πιστευω,
οτι ενας ψυχολογος αναλογα την κατευθυνση του,
εφοσον εμβαθυνει μπορει να γινει πιο αποτελεσματικος απο ενα ψυχιατρο.
Θυμησου οτι και οι δυο ειναι αποφοιτοι πανεπιστημιου αλλα απο διαφορετικο πανεπιστημιο αρα και προσεγγιση.
ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΨΑΞΕΙΣ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΑΝΔΡΑ!Quote:
Originally posted by ΜΕΛΑΝΘΗ
ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ 25 ΧΡΟΝΩΝ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΤΑ 17 ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΟΠΟΥ Κ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΣΤΑ 21.ΕΚΑΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 2,5 ΧΡΟΝΩΝ.ΠΕΡΣΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΑΤΗΣΕ Κ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΦΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΗΝ ΕΞΩΣΥΓΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΕΠΕΣΤΕΨΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΑ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟ 6 ΜΗΝΟ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΛΟΝΙΣΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΑΜΟ ΠΗΡΑ ΔΙΑΖΥΓΙΟ..ΤΩΡΑ ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ Κ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΦΟΒΙΣΜΕΝΗ ΑΓΧΩΜΕΝΗ Κ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΑΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΗΔΕΝΙΚΗ...ΚΛΑΙΩ ΦΩΝΑΖΩ Κ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ...ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?
ΑΦΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΛΙΚΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΠΑΔΙ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΓΙΑ ΓΚΟΜΕΝΟ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΟΥ !
\"ΤΟ ΔΥΣ ΕΞΑΜΑΤΡΑΝΕΙΝ ΟΥΚ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΣΟΦΗΣ \"
ΧΤΥΠΑ \"ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Η ΑΝΔΡΑ ΣΚΕΤΟ \" ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑ !
me mberdepsate ligo...telika tha me voithisi kalitera enas psixiatros i enas psichologos??
k oso gia tin anazitisi allu antra den theoro oti tha itan i kaliteri epilogi giati ayti ti stigmi den theoro sosto na mberdepso to mialo mu mekati allo k oute fisika k tin katastasi allo k sto kato kato kanenas den ine anagkasmenos na gini to diko mu exilastirio thima sta dika mu mberdemata...isos argotera otan katafero na isoropiso
αρχινα με ενα ψυχολογο,
υπαρχουν ατομα απο θεσσαλονικη, που μπορεις με καποιο μυνημα να σου δωσουν μια καλη συσταση αναλογα με τα προβληματα που αντιμετωπιζεις.
POIA INE AUTA TA ATOMA?
Μελάνθη, έχω περάσει από τη φάση που είσαι. Σε παρόμοια ηλικία βρέθηκα χωρισμένη και μητέρα. Τότε νόμιζα πως είναι η συντέλεια του κόσμου. Για 1-2 μήνες. Μετά άρχισα να βλέπω την θετική πλευρά. Ημουν μητέρα, έκανα κουμάντο μόνη μου χωρίς να πρέπει να συμφωνήσει και ο άντρας μου για διάφορα καθημερινά θέματα. Ψυχολόγος δεν χρειάστηκε. Χρειάστηκαν φίλοι, στόχοι, δουλειά.
Πρόσεξε 2 πράγματα.
1. Μη μένεις με τους γονείς γιατί κινδυνεύεις να γίνεις αυτό που καταλόγιζες στον πρώην άντρα σου: μαμάκιας.
2. Μην αφήσεις τη σχολή σου. Το πτυχίο πρέπει να το πάρεις.
πάντως εάν για οποιονδήποτε λόγο επιθυμείς να πας σε ψυχιατρο καθώς όπως είπες ήδη έχει παει σε ψυχολόγο και δεν είχε αποτέλεσμα μπορώ να σε γνωρίσω εγώ.
Ψυχίατρος κατα εμέ ειναι η ενδεδειγμένη λύση.
απευθυνσου στο ΝικοΔ ο οποιος ειναι απο θεσσαλονικη και σιγουρα μπορει να σου προτεινει καποιον.
Κανε κλικ εδω,
http://www.e-psychology.gr/forum/member.php?action=viewpro&memuid=1
eyxaristo poli olous gia tin antapokrisi sas...na iste kala..oloi.