Printable View
γεια σας..την παρασκευη και ακομα και λιγο τωρα επαθα κατι κουφο...ζαλιστηκα λιγο λιγο ομως και αισθανομουν σαν χαμενη λες και ειχα βγει απο το σωμα,το καταλαβα και ασπρισα σαν πανι μετα...δεν ζαλιζομουν ακριβως αλλα ημουν σαν χαμενη σαν ζομπι..τα παιξα μιλαμε..το χα παθει λιγο παλια αλλα οχι τοσο..τι ειναι τουτο παλι...να πω οτι ηταν η τριτη μερα περιοδου μ ασχετο...
σαν να μην εκανα εγω τις κινησεις μου.αλλα μηχανικα καπως.παιδια αρχιζω και τρελαινομαι?:(:(:(
Αν και μη ειδικός επί του θέματος, το πιο ορθό θα ήταν να κάνεις εξετάσεις να δεις αν όλα πάνε καλά στην υγεία σου. Είναι πολύ πιθανό να προέρχεται από ψυχολογικά αίτια και ψυχιατρικά. Μήπως ταράχτηκες από κάτι σε βαθμό που έπαθες νευρικό κλονισμό ή κάτι παρόμοιο;
επειδή δεν θυμάμαι προηγούμενα ποστ σου, πάσχεις από κάποια αγχώδη διαταραχή? πέρνεις κάποια αγωγή ή όχι?
από αυτά που λες, μοιάζει με επεισόδιο αποπροσωποίησης. η λέξη αποπροσωποίηση μην σε φοβίζει, επιδημιολογικά συμβαίνει σχεδόν σε όλους τους ανθρώπους κάποια στιγμή στη ζωή τους και δεν δηλώνει απαραίτητα κάποια ψυχοπαθολογία.
εάν όμως είναι επαναλαμβανόμενο, καλύτερα θα ήταν να το ψάξεις.
Και εγω αυτο θα ελεγα... Ημουν σε μονιμη τέτοια κατασταση για χρόνια.. Οταν λεμε μονιμη το εννοώ μονιμη.Ουτε δευτερολεπτο.
Sunset φαντάζομαι ότι έχεις κάποιο πρόβλημα άγχους η πανικού. Αυτό που περιγράφεις μοιάζει με περίπτωση υπέρπνοιας, δηλαδή όταν αγχώνεσαι αναπνέεις άθελα σου πολύ γρήγορα ανεβάζοντας τα επίπεδα του οξυγόνου στο αίμα και το Ph. Αυτό προκαλεί ζαλάδα, αστάθεια και αντιληπτικές αλλαγές σαν αυτές που περιγράφεις π.χ. η εντύπωση ότι το μέρος είναι ψεύτικο η \"έχω χάσει την κατεύθυνσή μου/δεν ξέρω που βρίσκομαι\". Υπάρχει ένα τεστ που μπορείς να κάνεις για να δεις αν είναι ψυχογενές, ανέπνεε γρήγορα για 2 λεπτά συνεχόμενα και το ποιο πιθανό είναι να αναπαραγάγεις μόνη σου τα συμπτώματα. Αναπνέοντας στη συνέχεια με κανονικό ρυθμό μέσα σε μια χάρτινη σακούλα για 2 λεπτά (χάρτινη του μανάβη όχι πλαστική!) το ποιο πιθανό θα είναι να καταλαγιάσουν αμέσως τα συμπτώματα γιατί αυξάνεις πάλι τα επίπεδα του CO2 που είχαν πέσει με την υπερπνοια σε φυσιολογικά επίπεδα.
Σε κάθε περίπτωση εσύ πήγαινε και μίλησε το με τον γιατρό σου. Σε ποιο μεγάλες ηλικίες και με κάποιο βεβαρημένο ιστορικό τέτοια συμπτώματα που περιγράφεις μπορεί να σημαίνουν και κάτι ποιο επικίνδυνο. Αν και κατα πάσα πιθανότητα είναι το άγχος.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τρελλαίνεσαι...αν τρελλαινόσουν δεν θα το καταλάβαινες... ;)
τοχω παθει χιλιαδες φορες μετα απο κριση πανικου..το μιαλο μου οχι απλα ηταν αλλου κ ειμουν σαν ζομπι αλλα φοβομουν μην ξαναπαθω πανικο με ολλα τα συμπτωματα που επακολουθουν..μετα απο λιγο περναει ομως κ επανερχομαι...πηγες σε γιατρο|?παιρνεις φαρμακα?
α!κ δεν τρελεναισε αυτο ειναι το μονο σιγουρο ειναι η αντιδραση του μυαλου σου εκεινη την στιγμη για το τι σου συμβαινει.μπερδευεται καπως το μυαλο κ προσπαθει να επανελθει απο ολη τη ενταση που περασες.αλλα παλι το σκεφτεσαι κ σε φοβιζει αυτο που παθαινεις δηλαδη το οτι εισαι αλου κ ετσι γινεται ενα φαυλος κυκλος....
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
Quote:
Originally posted by sunset
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
\'Αμα σηκωθείς απότομα τότε μπορεί να κάνεις ορθοστατική υπόταση με αποτέλεσμα να ζαλιστείς/να πάθεις σκοτοδίνη και άμα είσαι ίδη αγχώδης μπορεί να πανικοβληθείς εκείνη τη στιγμή λόγω της απότομης σωματικής αλλαγής και να χειροτερέψεις ακόμα περισσότερο το πράγμα. Γενικά τά άτομα με άγχος προσέχουν ποιο πολύ οποιαδήποτε σωματική αλλαγή (π.χ. στον καρδιακό ρυθμό) και αυτόματα την ερμηνεύουν σαν καταστροφική χειροτερεύοντας εκείνη τη στιγμή αυτό που νοιώθουν. Σημαντικό όταν κάνεις γυμναστικη είναι να παίρνεις σωστές αναπνοές γιατί πάρα πολλοί δεν παίρνουν, παίρνουν παραπάνω απ όσο πρέπει. Επίσης με την γυμναστική παράγεται και γαλακτικό οξύ κάτι που όπως φαίνεται μπορεί να πυροδοτήσει ποιο εύκολα πανικό σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα/έχουν άγχος.
Μην κάθεσαι και ψάχνεσαι για το είναι το ένα τι είναι το άλλο, είναι σχεδόν σίγουρο από το άγχος. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του άγχους σου και να μην τα ερμηνεύεις σαν καταστροφικά.
Χμμ, και πως Κυριε Πετραν γλιτώνουμε απο το άγχος? Τώρα και η γυμναστική μας βγήκε στραβή? Μήπως ζούμε πολύ απλά σε έναν τρελό κόσμο και πρέπει να δεχτούμε καταρχάς αυτό το πολύ απλό σκεπτικό..?Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by sunset
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
\'Αμα σηκωθείς απότομα τότε μπορεί να κάνεις ορθοστατική υπόταση με αποτέλεσμα να ζαλιστείς/να πάθεις σκοτοδίνη και άμα είσαι ίδη αγχώδης μπορεί να πανικοβληθείς εκείνη τη στιγμή λόγω της απότομης σωματικής αλλαγής και να χειροτερέψεις ακόμα περισσότερο το πράγμα. Γενικά τά άτομα με άγχος προσέχουν ποιο πολύ οποιαδήποτε σωματική αλλαγή (π.χ. στον καρδιακό ρυθμό) και αυτόματα την ερμηνεύουν σαν καταστροφική χειροτερεύοντας εκείνη τη στιγμή αυτό που νοιώθουν. Σημαντικό όταν κάνεις γυμναστικη είναι να παίρνεις σωστές αναπνοές γιατί πάρα πολλοί δεν παίρνουν, παίρνουν παραπάνω απ όσο πρέπει. Επίσης με την γυμναστική παράγεται και γαλακτικό οξύ κάτι που όπως φαίνεται μπορεί να πυροδοτήσει ποιο εύκολα πανικό σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα/έχουν άγχος.
Μην κάθεσαι και ψάχνεσαι για το είναι το ένα τι είναι το άλλο, είναι σχεδόν σίγουρο από το άγχος. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του άγχους σου και να μην τα ερμηνεύεις σαν καταστροφικά.
Quote:
Originally posted by vince
Χμμ, και πως Κυριε Πετραν γλιτώνουμε απο το άγχος? Τώρα και η γυμναστική μας βγήκε στραβή? Μήπως ζούμε πολύ απλά σε έναν τρελό κόσμο και πρέπει να δεχτούμε καταρχάς αυτό το πολύ απλό σκεπτικό..?Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by sunset
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
\'Αμα σηκωθείς απότομα τότε μπορεί να κάνεις ορθοστατική υπόταση με αποτέλεσμα να ζαλιστείς/να πάθεις σκοτοδίνη και άμα είσαι ίδη αγχώδης μπορεί να πανικοβληθείς εκείνη τη στιγμή λόγω της απότομης σωματικής αλλαγής και να χειροτερέψεις ακόμα περισσότερο το πράγμα. Γενικά τά άτομα με άγχος προσέχουν ποιο πολύ οποιαδήποτε σωματική αλλαγή (π.χ. στον καρδιακό ρυθμό) και αυτόματα την ερμηνεύουν σαν καταστροφική χειροτερεύοντας εκείνη τη στιγμή αυτό που νοιώθουν. Σημαντικό όταν κάνεις γυμναστικη είναι να παίρνεις σωστές αναπνοές γιατί πάρα πολλοί δεν παίρνουν, παίρνουν παραπάνω απ όσο πρέπει. Επίσης με την γυμναστική παράγεται και γαλακτικό οξύ κάτι που όπως φαίνεται μπορεί να πυροδοτήσει ποιο εύκολα πανικό σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα/έχουν άγχος.
Μην κάθεσαι και ψάχνεσαι για το είναι το ένα τι είναι το άλλο, είναι σχεδόν σίγουρο από το άγχος. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του άγχους σου και να μην τα ερμηνεύεις σαν καταστροφικά.
Δεν είπα ότι η γυμναστική είναι στραβή, είπα ότι η γυμναστική πρέπει να γίνεται σωστά. Αν γίνεται σωστά βοηθάει μάλιστα στο άγχος!
Τώρα δεν φταίει ο κόσμος για όλα τα δεινά, αν ήταν έτσι θα \"τρελαινόμασταν\" (μια λέξη που δεν μ\'αρέσει) όλοι, κάτι που δεν συμβαίνει. \'Αλλωστε υπήρχαν και πολύ ποιο \"τρελές\" εποχές με πολέμους κλπ. και πάλι δεν \"τρελάθηκαν\" όλοι. Δενμ έχει νόημα κάποιος να κατηγορεί τον κόσμο για όλα που συμβαίνουν σε αυτόν.
Δεν είπα ότι η βέλτιστη τακτική είναι να κατηγορούμε τον κόσμο.. δηλαδη εσύ πιστεύεις πως καλό είναι να κατηγορούμε τον εαυτό μας για όλα? Και που το ξέρεις τι έχει περάσει κάποιος που έχει φτάσει στο σημείο να πάθει ψύχωση? Λες να ήταν γραφτό? Δεν ξέρω μπορεί πράγματι να υπάρχει ένα σχέδιο για όλους εν τέλη..Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by vince
Χμμ, και πως Κυριε Πετραν γλιτώνουμε απο το άγχος? Τώρα και η γυμναστική μας βγήκε στραβή? Μήπως ζούμε πολύ απλά σε έναν τρελό κόσμο και πρέπει να δεχτούμε καταρχάς αυτό το πολύ απλό σκεπτικό..?Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by sunset
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
\'Αμα σηκωθείς απότομα τότε μπορεί να κάνεις ορθοστατική υπόταση με αποτέλεσμα να ζαλιστείς/να πάθεις σκοτοδίνη και άμα είσαι ίδη αγχώδης μπορεί να πανικοβληθείς εκείνη τη στιγμή λόγω της απότομης σωματικής αλλαγής και να χειροτερέψεις ακόμα περισσότερο το πράγμα. Γενικά τά άτομα με άγχος προσέχουν ποιο πολύ οποιαδήποτε σωματική αλλαγή (π.χ. στον καρδιακό ρυθμό) και αυτόματα την ερμηνεύουν σαν καταστροφική χειροτερεύοντας εκείνη τη στιγμή αυτό που νοιώθουν. Σημαντικό όταν κάνεις γυμναστικη είναι να παίρνεις σωστές αναπνοές γιατί πάρα πολλοί δεν παίρνουν, παίρνουν παραπάνω απ όσο πρέπει. Επίσης με την γυμναστική παράγεται και γαλακτικό οξύ κάτι που όπως φαίνεται μπορεί να πυροδοτήσει ποιο εύκολα πανικό σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα/έχουν άγχος.
Μην κάθεσαι και ψάχνεσαι για το είναι το ένα τι είναι το άλλο, είναι σχεδόν σίγουρο από το άγχος. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του άγχους σου και να μην τα ερμηνεύεις σαν καταστροφικά.
Δεν είπα ότι η γυμναστική είναι στραβή, είπα ότι η γυμναστική πρέπει να γίνεται σωστά. Αν γίνεται σωστά βοηθάει μάλιστα στο άγχος!
Τώρα δεν φταίει ο κόσμος για όλα τα δεινά, αν ήταν έτσι θα \"τρελαινόμασταν\" (μια λέξη που δεν μ\'αρέσει) όλοι, κάτι που δεν συμβαίνει. \'Αλλωστε υπήρχαν και πολύ ποιο \"τρελές\" εποχές με πολέμους κλπ. και πάλι δεν \"τρελάθηκαν\" όλοι. Δενμ έχει νόημα κάποιος να κατηγορεί τον κόσμο για όλα που συμβαίνουν σε αυτόν.
Quote:
Originally posted by vince
Δεν είπα ότι η βέλτιστη τακτική είναι να κατηγορούμε τον κόσμο.. δηλαδη εσύ πιστεύεις πως καλό είναι να κατηγορούμε τον εαυτό μας για όλα? Και που το ξέρεις τι έχει περάσει κάποιος που έχει φτάσει στο σημείο να πάθει ψύχωση? Λες να ήταν γραφτό? Δεν ξέρω μπορεί πράγματι να υπάρχει ένα σχέδιο για όλους εν τέλη..Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by vince
Χμμ, και πως Κυριε Πετραν γλιτώνουμε απο το άγχος? Τώρα και η γυμναστική μας βγήκε στραβή? Μήπως ζούμε πολύ απλά σε έναν τρελό κόσμο και πρέπει να δεχτούμε καταρχάς αυτό το πολύ απλό σκεπτικό..?Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by sunset
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
\'Αμα σηκωθείς απότομα τότε μπορεί να κάνεις ορθοστατική υπόταση με αποτέλεσμα να ζαλιστείς/να πάθεις σκοτοδίνη και άμα είσαι ίδη αγχώδης μπορεί να πανικοβληθείς εκείνη τη στιγμή λόγω της απότομης σωματικής αλλαγής και να χειροτερέψεις ακόμα περισσότερο το πράγμα. Γενικά τά άτομα με άγχος προσέχουν ποιο πολύ οποιαδήποτε σωματική αλλαγή (π.χ. στον καρδιακό ρυθμό) και αυτόματα την ερμηνεύουν σαν καταστροφική χειροτερεύοντας εκείνη τη στιγμή αυτό που νοιώθουν. Σημαντικό όταν κάνεις γυμναστικη είναι να παίρνεις σωστές αναπνοές γιατί πάρα πολλοί δεν παίρνουν, παίρνουν παραπάνω απ όσο πρέπει. Επίσης με την γυμναστική παράγεται και γαλακτικό οξύ κάτι που όπως φαίνεται μπορεί να πυροδοτήσει ποιο εύκολα πανικό σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα/έχουν άγχος.
Μην κάθεσαι και ψάχνεσαι για το είναι το ένα τι είναι το άλλο, είναι σχεδόν σίγουρο από το άγχος. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του άγχους σου και να μην τα ερμηνεύεις σαν καταστροφικά.
Δεν είπα ότι η γυμναστική είναι στραβή, είπα ότι η γυμναστική πρέπει να γίνεται σωστά. Αν γίνεται σωστά βοηθάει μάλιστα στο άγχος!
Τώρα δεν φταίει ο κόσμος για όλα τα δεινά, αν ήταν έτσι θα \"τρελαινόμασταν\" (μια λέξη που δεν μ\'αρέσει) όλοι, κάτι που δεν συμβαίνει. \'Αλλωστε υπήρχαν και πολύ ποιο \"τρελές\" εποχές με πολέμους κλπ. και πάλι δεν \"τρελάθηκαν\" όλοι. Δενμ έχει νόημα κάποιος να κατηγορεί τον κόσμο για όλα που συμβαίνουν σε αυτόν.
Χαλάρωσε, αγχωτικά συμπτώματα έχει η κοπέλα εσύ έκανες ένα άλμα στην ψύχωση.
Τώρα με αυτά που λες πας σε μεγάλα χωράφια που δεν έχουν σχέση με αυτό το θρεντ...
Το να μην κατηγορείς τον κόσμο σημαίνει αυτόματα κατηγορώ τον εαυτό μου? Γιατί πρέπει σόνει και καλά πάντα να κατηγορούμε κάποιον? Δεν υπάρχουν πρόθεση πίσω από όλα, μερικά πράγματα απλά συμβαίνουν.
Από ψύχωση νοσούν σχεδόν πάντα και παντού το 1/100 του πληθυσμού παγκοσμίως. Αυτό μου λέει ότι δεν παίζει τόσο ρόλο το περιβάλλον αφού παρ\'όλο που υπάρχουν τρομερές διαφορές από μέρος σε μέρος τα ποσοστά είναι ίδια-και προφανώς ήταν ίδια και στο παρελθόν- αφού η ψύχωση είχε περιγραφεί από την αρχαιότητα. Όπως φαίνεται γενετικοί πράγοντες σε συνδιασμό με ψυχολογικούς και κάποια περιβαλλοντικά στρεσσογόνα ερεθίσματα (που δεν παίζει ρόλο του τι είναι, αρκεί να είναι στρεσσογόνα) οδηγούν στην εκδήλωση των συμπτωμάτων. Χωρίς τα γονίδια όμως είναι σπάνειο κάποιος να εμφανίσει σχιζοφρένεια. Το περιβάλλον βέβαια παίζειο μεγάλο ρόλο και μετά την εκδήλωση στην συνολική πρόγνωση, γιατό όπως και να το κάνουμε αλλιώς είναι να έχεις ανθρώπους να σε αγπάνε και αλλιώς να ζεις με ένα καταπιεστικό πατέρα ξέρω γω που νομίζει ότι δεν έχεις και τίποτα.
Δυστυχώς η γενετική λοταρία δεν είναι αξιοκρατική, κάνοντας πολλά άτομα δυστυχώς να γεννιούνται και με καθαρά γενετικές διαταραχές πολύ ποιο σοβαρές από την (παρανοική τουλάχιστον)σχιζοφρένεια όπως την νόσο του huntington καταδικάζοντάς αυτά τα άτομα σε επίπονο θάνατο από την μέρα που γεννιούνται.
Και υπ\'όψιν μιλάμε για ψυχωση τώρα όχι για αγχος, να μην μπερδέψουμε τον κόσμο...στο άγχος και στην κατάθλιψη το περιβάλλον η/και η ερμηνεία του περιβάλλοντος από κάποιον όντως παίζει πολύ ποιο μεγάλο ρόλο στην εκδήλωση κάποιων συμπτωμάτων...γι\'αυτό και οι ψυχοθεραπείες μπορεί από μόνες τους και μόνο να είναι αποτελεσματικές στο άγχος και στην κατάθλιψη ενώ στις ψυχώσεις, η ψυχοθεραπεία απόμόνη της δεν μπορεί να κάνει κάτι, έχει κυρίως υποστηρικτικό ρόλο.
Καλά ντε.. δεν κατάλαβα από που συμπέρανες πως δεν είμαι χαλαρός?? Χαλαρά σου μιλάω ρε συ Πετραν, και στην τελική εσύ και όσοι είναι απο δω μέσα μου φταίτε το λιγότερο αφού δεν σας ξέρω δε με ξέρετε! Οκ κάποιες στιγμές με πιάνει μια subparanoia (δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιος όρος) αλλά ρε συ πραγματικά έχω μάθει εδω μέσα και δυο πράγματα παραπάνω χωρίς να είμαι αχάριστος γιαυτό. Τώρα αν υπάρχουν και οι στιγμές που ψιλοξεφεύγω οκ το δέχομαι. Πολλά μπορεί να υποθέσει κανείς σε ένα φορουμ και δεν χρειάζεται καν να έχει κάποιο βαρύ ψυχικό πρόβλημα για να συμβεί αυτό.. τι να κάνουμε όμως πέραν ενός μέτρου / ενός σεβασμού για τον συνάνθρωπο. Όλα τα άλλα θα βλάψουν όλους το ίδιο?Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by vince
Δεν είπα ότι η βέλτιστη τακτική είναι να κατηγορούμε τον κόσμο.. δηλαδη εσύ πιστεύεις πως καλό είναι να κατηγορούμε τον εαυτό μας για όλα? Και που το ξέρεις τι έχει περάσει κάποιος που έχει φτάσει στο σημείο να πάθει ψύχωση? Λες να ήταν γραφτό? Δεν ξέρω μπορεί πράγματι να υπάρχει ένα σχέδιο για όλους εν τέλη..Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by vince
Χμμ, και πως Κυριε Πετραν γλιτώνουμε απο το άγχος? Τώρα και η γυμναστική μας βγήκε στραβή? Μήπως ζούμε πολύ απλά σε έναν τρελό κόσμο και πρέπει να δεχτούμε καταρχάς αυτό το πολύ απλό σκεπτικό..?Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by sunset
ημουν αρκετα ηρεμη κανονικα δηλαδη..εκανα γυμανστικη και σηκωθηκα μεν αποτομα αλλα μου μενινε και αρκετη ωρα μετα αρα δνε ειναι απο αυτο...δηλ ημουν καλα ψυχολογικα..τοσο εντονα οχι δεν το εχω ξαναπαθει..σαν αποπροσωποιηση οπως το πατε..ομως δοαβσα καπου και συνδεεται με καταθλιψη!να χω και απο αυτο και να μην το ξερω~αγχωθηκα παλι..βεβεια αμα εχεις καταθλιψη εισαι και χαλια..παιδια οχι κανενα φαρμακο δνε παιρνω ουτε σε ψυχολογο καν εχω παει ποτε..οτι εχω το περναω μονη μου..
\'Αμα σηκωθείς απότομα τότε μπορεί να κάνεις ορθοστατική υπόταση με αποτέλεσμα να ζαλιστείς/να πάθεις σκοτοδίνη και άμα είσαι ίδη αγχώδης μπορεί να πανικοβληθείς εκείνη τη στιγμή λόγω της απότομης σωματικής αλλαγής και να χειροτερέψεις ακόμα περισσότερο το πράγμα. Γενικά τά άτομα με άγχος προσέχουν ποιο πολύ οποιαδήποτε σωματική αλλαγή (π.χ. στον καρδιακό ρυθμό) και αυτόματα την ερμηνεύουν σαν καταστροφική χειροτερεύοντας εκείνη τη στιγμή αυτό που νοιώθουν. Σημαντικό όταν κάνεις γυμναστικη είναι να παίρνεις σωστές αναπνοές γιατί πάρα πολλοί δεν παίρνουν, παίρνουν παραπάνω απ όσο πρέπει. Επίσης με την γυμναστική παράγεται και γαλακτικό οξύ κάτι που όπως φαίνεται μπορεί να πυροδοτήσει ποιο εύκολα πανικό σε άτομα που έχουν ήδη πρόβλημα/έχουν άγχος.
Μην κάθεσαι και ψάχνεσαι για το είναι το ένα τι είναι το άλλο, είναι σχεδόν σίγουρο από το άγχος. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικές αντιδράσεις του άγχους σου και να μην τα ερμηνεύεις σαν καταστροφικά.
Δεν είπα ότι η γυμναστική είναι στραβή, είπα ότι η γυμναστική πρέπει να γίνεται σωστά. Αν γίνεται σωστά βοηθάει μάλιστα στο άγχος!
Τώρα δεν φταίει ο κόσμος για όλα τα δεινά, αν ήταν έτσι θα \"τρελαινόμασταν\" (μια λέξη που δεν μ\'αρέσει) όλοι, κάτι που δεν συμβαίνει. \'Αλλωστε υπήρχαν και πολύ ποιο \"τρελές\" εποχές με πολέμους κλπ. και πάλι δεν \"τρελάθηκαν\" όλοι. Δενμ έχει νόημα κάποιος να κατηγορεί τον κόσμο για όλα που συμβαίνουν σε αυτόν.
Χαλάρωσε, αγχωτικά συμπτώματα έχει η κοπέλα εσύ έκανες ένα άλμα στην ψύχωση.
Τώρα με αυτά που λες πας σε μεγάλα χωράφια που δεν έχουν σχέση με αυτό το θρεντ...
Το να μην κατηγορείς τον κόσμο σημαίνει αυτόματα κατηγορώ τον εαυτό μου? Γιατί πρέπει σόνει και καλά πάντα να κατηγορούμε κάποιον? Δεν υπάρχουν πρόθεση πίσω από όλα, μερικά πράγματα απλά συμβαίνουν.
Από ψύχωση νοσούν σχεδόν πάντα και παντού το 1/100 του πληθυσμού παγκοσμίως. Αυτό μου λέει ότι δεν παίζει τόσο ρόλο το περιβάλλον αφού παρ\'όλο που υπάρχουν τρομερές διαφορές από μέρος σε μέρος τα ποσοστά είναι ίδια-και προφανώς ήταν ίδια και στο παρελθόν- αφού η ψύχωση είχε περιγραφεί από την αρχαιότητα. Όπως φαίνεται γενετικοί πράγοντες σε συνδιασμό με ψυχολογικούς και κάποια περιβαλλοντικά στρεσσογόνα ερεθίσματα (που δεν παίζει ρόλο του τι είναι, αρκεί να είναι στρεσσογόνα) οδηγούν στην εκδήλωση των συμπτωμάτων. Χωρίς τα γονίδια όμως είναι σπάνειο κάποιος να εμφανίσει σχιζοφρένεια. Το περιβάλλον βέβαια παίζειο μεγάλο ρόλο και μετά την εκδήλωση στην συνολική πρόγνωση, γιατό όπως και να το κάνουμε αλλιώς είναι να έχεις ανθρώπους να σε αγπάνε και αλλιώς να ζεις με ένα καταπιεστικό πατέρα ξέρω γω που νομίζει ότι δεν έχεις και τίποτα.
Δυστυχώς η γενετική λοταρία δεν είναι αξιοκρατική, κάνοντας πολλά άτομα δυστυχώς να γεννιούνται και με καθαρά γενετικές διαταραχές πολύ ποιο σοβαρές από την (παρανοική τουλάχιστον)σχιζοφρένεια όπως την νόσο του huntington καταδικάζοντάς αυτά τα άτομα σε επίπονο θάνατο από την μέρα που γεννιούνται.
Και υπ\'όψιν μιλάμε για ψυχωση τώρα όχι για αγχος, να μην μπερδέψουμε τον κόσμο...στο άγχος και στην κατάθλιψη το περιβάλλον η/και η ερμηνεία του περιβάλλοντος από κάποιον όντως παίζει πολύ ποιο μεγάλο ρόλο στην εκδήλωση κάποιων συμπτωμάτων...γι\'αυτό και οι ψυχοθεραπείες μπορεί από μόνες τους και μόνο να είναι αποτελεσματικές στο άγχος και στην κατάθλιψη ενώ στις ψυχώσεις, η ψυχοθεραπεία απόμόνη της δεν μπορεί να κάνει κάτι, έχει κυρίως υποστηρικτικό ρόλο.
Κάτι ακόμα θα πω. Ίσως να είναι αδύνατο για μερικούς να καταλάβουν τι βιώνει ένας άνθρωπος που περνάει σε ένα τόσο βαθύ ψυχικό τέλμα.. ούτε με τους υπόλοιπους πάσχοντες μπορεί να συνεννοηθεί/ να συνυπάρξει αρμονικά. Πόσο μάλλον όταν διαβάσει στο κουτάκι με τα φάρμακα που του έδωσαν οτι είναι για την σχιζοφρένεια ή ακόμα όταν συνειδητοποιήσει το πρόβλημα. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο.. αλλά βέβαια μετά την συνειδητοποίηση αρχίζει ένας αδιάκοπος αγώνας ισορροπίας με αυξομειώσεις και προσπάθειες.. Βέβαια νιώθω ευγνωμοσύνη (δεν ξέρω και ποιον να ευχαριστήσω πλέον) που η τύχη δεν με έριξε σε ένα κοινωνικό μπουντρούμι ..
:)
τουλάχιστον κοιτάξτε να είστε εσείς χαρούμενοι. Δεν έχουν όλοι την ίδια τύχη ..