Ερχονται Χριστούγεννα...

...και πραγματικα με πιανει ψυχοπλακωμα χειρότερο απο πριν.Ξερω ειναι χαζο να μελαγχολεί κανεις σε γιορτινές μερες.Ειναι αυτο το κλισε οτι πρεπει να εισαι με δικους σου ανθρωπους και ΠΡΕΠΕΙ να περασεις καλα.Κι εγω ξερω απο τωρα οτι θα ειναι οι πιο χαλια μερες.Αφενως γιατι δε θα δουλευω που μου αποσπά το μυαλο απο τις αρνητικές σκεψεις και αφετερου γιατι ειμαι τελειως μονη μου (καποιοι απο σας ισως θυμουνται το προηγουμενο θεμα μου).Δεν ξερω τι να κανω στεναχωριόμουν πριν και εξακολουθώ να ειμαι χαλια.Προσπαθω ειλικρινα πολυ να φτιαξουν τα πραγματα αλλα ολο τοιχους συναντάω μπροστα μου.

Ε δεν εισαι η μονη που θα περασεις σκατα.

Quote:

---

Originally posted by Winston_man
Ε δεν εισαι η μονη που θα περασεις σκατα.

---

Αυτο ειναι το μονο σιγουρο γι’αυτο και το γραφω εδω.

Quote:

---

Originally posted by Φούλα

Quote:

---

Originally posted by Ananta
...και πραγματικα με πιανει ψυχοπλακωμα Ξερω ειναι χαζο να μελαγχολεί κανεις σε γιορτινές μερες.Ειναι αυτο το κλισε ΠΡΕΠΕΙ να περασεις καλα

---

Σε καταλαβαίνω απόλυτα Ananta.Και εμένα με πιάνει ψυχοπλάκωμα σε γιορτινές μέρες. Και αυτό το \"ΠΡΕΠΕΙ να περάσεις καλά\" που λες! Πόσο δίκιο έχεις!

---

Ειναι ενα αρκετα επικαιρο θεμα νομιζω.Απασχολει πολυ κοσμο και ειναι μεν κλισε αλλα συμβαινει.Ψαχνω να βρω πραγματα που μπορω να κανω μονη μου εστω εκεινες τις μερες.Τυπου \"reservations for one\"....Το ξερω οτι μπορει οι αλλοι να με κοιτανε με περιεργο ματι αλλα εστω ενα θεατρο ενα σινεμα μπορω να παω μονη μου.Νιωθω οτι αμα κατσω μεσα στο σπιτι παλι θα καθομαι να κλαιω και δε το θελω καθολου.

εμενα παλυ μου αρεσουν πολυ.κανω χαρα με τα δωρα που θα παρουν στον μικρο και επισης σχεδιαζω τι δωρα θα του παρω και τι δωρα θα παρω στους γνωστους.(και τι δωρα θα παρω λολ )

Quote:

---

Originally posted by Ananta
Ειναι ενα αρκετα επικαιρο θεμα νομιζω.Απασχολει πολυ κοσμο και ειναι μεν κλισε αλλα συμβαινει.Ψαχνω να βρω πραγματα που μπορω να κανω μονη μου εστω εκεινες τις μερες.Τυπου \"reservations for one\"....Το ξερω οτι μπορει οι αλλοι να με κοιτανε με περιεργο ματι αλλα εστω ενα θεατρο ενα σινεμα μπορω να παω μονη μου.Νιωθω οτι αμα κατσω μεσα στο σπιτι παλι θα καθομαι να κλαιω και δε το θελω καθολου.

---

Σε νιώθω Ananta! Έχει τύχει να κάνω αρκετές γιορτές μόνη χωρίς την οικογένειά μου. Χριστούγεννα, Πάσχα και άλλες! Αυτό που έκανα, είναι να κάθομαι μόνη σπίτι και να μετράω τις μέρες-ώρες να περάσουνε όσο πιο γρήγορα γίνεται! Ακόμα και μπαλκόνια δεν ήθελα να ανοίξω (στο σκοτάδι μέσα στο σπίτι μου ήμουνα) και ούτε τηλεόραση ήθελα να ανοίξω για να μην σκέφομαι ότι είναι γιορτή! Κανά 2 φορές έχει τύχει να με καλέσει φίλη για τραπέζι να γιορτάσω με την οικογενειά της αλλά και πάλι ένιωθα στην απ\' έξω!
Όχι μην κάτσεις σπίτι, είναι όντως χειρότερα Ananta! Να πας θεάτρο ή σινεμά μόνη, γιατί όχι! Το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σκέφτεσαι είναι εαν σε κοιτάνε οι άλλοι με περίεργο μάτι! Πιστεύω όμως ότι θα νιώθεις ότι θα σε κοιτάνε περίεργα, ότι δεν ισχύει! Και να θυμάσαι ότι δεν θα είσαι η μόνη που θα βγει η θα μείνει σπίτι χωρίς παρέα, μην το ξεχνάς αυτό!!!

Κουράγιο Ανάντα! Έχω κάνει Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά στο στρατό, δύο άλλες φορές μόνος μου επειδή δεν ήθελα να γυρίσω στο πατρικό μου γιατί αισθανόμουν χάλια και δεν ήθελα όλοι γύρω μου να είναι ή να προσποιούνται πως είναι χαρούμενοι, μετά υποκρινόμουν στα τηλεφωνήματα που έπαιρναν για χρόνια πολλά ότι είμαι έξω και διασκεδάζω... Φέτος κρίνοντας από την μέχρι τώρα πορεία οι γιορτές διαφαίνονται για μένα κάπως γιορτινές, θα δείξει... Κουράγιο και πάλι, τα καλύτερα θα έρθουν!

Παιδια ευχαριστω για τις απαντησεις παρα πολυ.Οντως νιωθω μια παρηγορια οταν σκεφτομαι οτι δεν ειμαι η μονη στην ιδια θεση.Και ειχα αμφιβολιες για το αν θα κανω εξοδο μονη μου αλλα με αυτα που μου ειπες κι εσυ Φουλα μαλλον θα το τολμησω.Θα παω σιγουρα να χαζεψω βιτρίνες και να ψωνισω και τιποτα και μετα σινεμα η θεατρο.Ευτυχως που υπαρχουν και αυτες οι επιλογες.Θα προσπαθησω να μη σκεφτομαι πολυ βασικα γιατι με τις αναμνησεις απο τα παλια ειναι που μελαγχολω και στεναχωριεμαι.Καλα αυτο με το στρατο ασε εχεις πολυ δικιο μη σου πω πιο δικιο απο μενα.Δε λεω υπαρχουν και χειροτερα οπως να κανεις γιορτες φανταρος.Αυτο που λες lllogan με το τηλεφωνο το εχω κανει κι εγω με μεγαλη επιτυχια μπορω να πω μιλαμε οσκαρ ερμηνειας ομως.

Αμάντα υπάρχουν κι άλλοι δεν είσαι μόνη.Εμείς τι κάνουμε 30 χρονια;Ελάχιστες φορές είμαστε μαζεμένοι οικογενειακώς.Ακόμη και μετά απο τόσα χρόνια ο άνδρας μου θα μπαρκάρει τις 20 του μήνα.βέβαια ομολογώ οτι τώρα πια έχω συνηθίσει.Οπως ακριβώς τα περιγράφεις μου χτυπούσαν το κουδούνι για τα κάλαντα και εγώ δεν σηκωνόμουν απο το κρεββάτι.Μέχρι να κλείσουν τα μαγαζιά έβλεπα βιτρίνες γιατί και να ψώνιζα στην ντουλάπα θα έμεναν..Μετά είχαμε το άλλο.Συνδέονταν και ακόμη, στην τηλεόραση με καράβια που βρίσκονταν στον ωκεανό και έλεγαν για τις οικογένειες των ναυτικών καταλαβαίνεις το δάκρυ πως πήγαινε.Τις ημέρες που ήταν κλειστά τα μαγαζιά χόρευαν τα νεύρα μου. Και ναι δεν είχα κέφι να πάω πουθενά και τις ελάχιστεςς φορές που πήγα καλεσμένη σε φιλικό σπίτι έκανα τον καραγκιόζη ότι δήθεν περνάω καλά.Περίμενα και εγώ πότε να περάσουν οι γιορτές γιατί η μοναξιά ήταν έντονότερη τέτοιες μέρες.

Αnanta,τίποτε δεν πρέπει.Εμείς το αφήνουμε το πρέπει να μας καταπιέζει.Άκου τη δική μου περίπτωση,ανάλογη ήταν.Για πολύ καιρό σκεφτόμουν όπως εσύ,βάδιζα σύμφωνα με αυτό που ήθελαν οι άλλοι-γονείς ειδικά-από μένα.Ήμουν ένα καλό παιδί.Να το χέσω.:P:P
Τι να το κάνεις να είσαι καλό παιδί για να εισπράττουν οι άλλοι την επιβεβαίωση πως σε κρατάνε από τ\'@@@@?
Τώρα είμαι κακό παιδί,δεν πάω παρά όπου εγώ γουστάρω,ξέρω να κρίνω τα περιβάλλοντα ανάλογα με το τι παίρνω απ\'αυτά,να τα ζυγίζω και αν βλέπω πως η ζυγαριά γέρνει προς το πρέπει την κάνω και δεν πα\'να αφρίζει η κοινωνία όλη.
Όχι,δεν είναι εύκολο.Στην αρχή δημιουργούνται συνεχώς τριβές,γιατί μάθαμε τους άλλους να περιμένουν το ψέμα μας και να βολεύονται με αυτό,αλλά μπορούμε να τους δίνουμε την αλήθεια μας και αν δεν τους γουστάρει,σημαίνει πως αυτά τα άτομα δεν μας κάνουν καλό.Μας απομακρύνουν από την αλήθεια μας και μας κρατάνε δέσμιους στις υποχρεωτικές στάσεις ζωής.

Ανάντα,κάτι άλλο,μην χρησιμοποιείς υποκατάστατα,η δουλειά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την παρουσία ανθρώπων στη ζωή σου.Για σκέψου,με ποιους τρόπους μπορείς να \"φέρεις\"προς το περιβάλλον την ανάγκη σου,να την κυνηγήσεις;Τι ενδιαφέροντα έχεις,τι σε τραβά να κάνεις,υπάρχει κάτι που να θες να κάνεις;Κοίτα μερικές επιλογές σου.Ψάξε.Θεατρικές ομάδες,κόσμημα,βιτρώ,ξυλογ� �υπτική,μουσική,αθλητισμός, σύλλογοι ορειβατικοί ή πεζοπορίας,χειροτεχνία,οι δήμοι κάνουν διάφορα τέτοια προγράμματα,όπου η ένταξη σε μία ομάδα γίνεται χαλαρά,μέσω μιας-δύο ωρών την εβδομάδα που θα επενδύσεις σε ένα χόμπυ σου.Μετά τις γιορτές να το ψάξεις.Και φυσικά αυτό που λες,το έξω,όχι μέσα και κλείσιμο εντός των τειχών,είναι το σωστότερο.Αλλά κάποια άλλη στιγμή θα ήθελα να συζητήσουμε τι έφερε αυτή την απομόνωση.Τι οδήγησε στη μοναξιά;

Παιδια ευχαριστω για τις απαντησεις σας.Οπως εχω πει και σε προηγουμενο θεμα μου, εδω και ενα χρονο κανω πολλες προσπαθειες να εχω ατομα διπλα μου και ολα αυτα που λες τα εχω κανει.Το ειπα και θα το ξαναπω.Ο κοσμος ειναι πολυ κλειστος και ειδικα σε μεγαλυτερες ηλικιες.Ολα αυτα που κανω και που προτεινετε κι εσεις ισως θα δουλευαν αν ημουν 20 χρονων.Αλλα τωρα πλεον ολοι ενω ειναι φιλικοι μαζι μου δε τους βλεπω να εχουν ορεξη για κατι παραπανω.Ενω δηλαδη μου δειχνουν οτι με συμπαθουν κανενας δε δειχνει να εχει διαθεση να διευρυνει τον κυκλο του.Εχω προσπαθησει παρα πολυ εδω κι ενα χρονο και πλεον η δουλεια για μενα αλλα και οι αλλες μου δραστηριοτητες ειναι οντως ενα διεξοδο για να μην ειμαι κλεισμενη μεσα στο σπιτι.Ασφαλως και δε θα θελα να εχω υποκαταστατα.Αυτο ειναι το παραπονο μου οτι ζω με υποκαταστατα γιαυτο γραφω εδω μεσα.Προσπαθω και θα συνεχισω να προσπαθω αν και δε νομιζω να αλλαξει κατι γρηγορα.Εχω γραψει τι οδηγησε στη μοναξια μου σε παλαιοτερο τοπικ και ειχες απαντησει και εκει Rain and wind.To τοπικ βρισκεται στη δευτερη σελιδα αυτη τη στιγμη με τον τιτλο Νεο μελος.

δεν πρπει να σκευτεσαι αρνητικα .τα χριστουγεννα ειναι μια υπεροχη γιορτη που ειμαστε με τα αγαπημενα μας προσω πα αλλα κ ξεκουραζομαστε.,,,σου προτεινω να αρπαξεις την ευκαιρια αυτη να ξεκουραστεις να ανανεωθεις κ που ξερεις ισως σου συμβουν κ τυχερα πραγματα.......μερικες φορες κανει καλο κ η μοναξια:) για να ηρεμησουμε να τα βρουμε με τον εαυτο μας

Καλημέρα, Ananta! Ένα \"κολπάκι\" που έχω εφαρμόσει σε τέτοιες περιπτώσεις πολλές φορές (π.χ. σε γιορτές που οι περισσότεροι βρίσκονται σε... οίστρο τυποποιημένης διασκέδασης) είναι να μην περιμένω την σούπερ ουάου παρέα για να πάμε στο σούπερ ουάου ρεβεγιόν ή πάρτι. Ξεκινάω με το σκεπτικό ότι θα περάσω καλά είτε με παρέα είτε χωρίς. Θα φτιάξω ατμόσφαιρα στο σπίτι, θα ξεκουραστώ άμα έχω λίγες μέρες άδεια, θα φτιάξω κάτι νόστιμο να μυρίσει το σπίτι, θ\' αγοράσω μικροδωράκια... Ύστερα κοιτάω γύρω μου και βλέπω κάποιους ανθρώπους πολύ μόνους -είτε λόγω χαρακτήρα, είτε ηλικίας, είτε προβλημάτων υγείας (συμπεριλαμβανομένων και συγγενών). Αυτούς πλησιάζω, αυτούς που δεν πιστεύουν πια ότι έχουν λόγο να γιορτάσουν. Και περνάμε καλά, χωρίς προσποιήσεις, χωρίς \"πρέπει\", χωρίς τυπικούρες.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν κοιτάξεις γύρω σου θα βρεις ανθρώπους που μπορεί να μην τους είχες στο \"τοπ λιστ της ιδανικής παρέας\", όμως αν απλώσεις εσύ το χέρι σου θα εκπλαγείς από το πόσα πολλά θα πάρεις από αυτούς - και θα δώσεις βέβαια. Και πάνω απ\' όλα θα είσαι ο εαυτός σου. Κι όταν πάψει να σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι, όταν πάψεις να προσαρμόζεσαι στα γούστα της κάθε παρέας, τότε θα τραβήξεις κοντά σου πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, και οι σχέσεις σας θα είναι επί ίσοις όροις - ούτε εσύ θα κρέμεσαι από αυτούς ούτε εκείνοι από σένα.

Ωραίο post Nat!Αnanta,πέφτεις γιατί έχεις συνδέσει τη μοναξιά με αισθήματα απαξίωσης.Και σκέφτεσαι πως μοναξιά είναι να μην έχω ανθρώπους γύρω μου.Αρχικά θα σε βοηθούσε να σκεφτείς πως τη μοναξιά μπορεί να την έχουμε και μέσα σε κόσμο(και είναι και χειρότερη).Επίσης,έχεις ποτέ επισκεφτεί κάποιον ψυχολόγο για αυτό το ζήτημα;Οπότε,ίσως θα ήταν καλύτερο να εξετάσεις και την πιθανότητα να ζητήσεις βοήθεια,αφού βλέπεις πως αυτό που σε απασχολεί επιμένει και σε προβληματίζει.
Ξέρεις τι πιστεύω Ananta;Πως αυτό που εκπέμπουμε είναι που μετράει,όχι τόσο η λεκτική επικοινωνία,αυτό που βγάζουμε,η αυτοπεποίθηση ή η έλλειψή της,η αγάπη για τον εαυτό μας ή η υποτίμησή του,η καλή μας ή κακή σχέση με αυτόν,είναι σίγουρα δείκτες που επηρεάζουν την κρίση των άλλων για μας.Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις,αλλά το θέμα να μην είναι στην πραγματικότητα η δυσπιστία των άλλων,αλλά η δυσπιστία η δική σου,το έχεις σκεφτεί ποτέ ανάποδα;

Μιλας πολυ σωστα Nat και συμφωνω σε οσα λες και αυτο το κανω ηδη.Eχω σταθει και ακομα στεκομαι διπλα σε ατομα που με εχουν αναγκη οπως καποιοι απο τους συγγενεις μου που εχουν προβληματα υγειας αλλα δε θα ηθελα να επεκταθω πιο πολυ σε αυτο το θεμα.Δε θα θελα σε καμια περιπτωση να δοσω την εντυπωση οτι ειμαι απο τα ατομα που περιμενω απλα απο ολους να με αγαπανε και να με εχουν στα πουπουλα χωρις εγω να κανω κατι.Αυτο που μου κοστισε ειναι οτι με προδοσαν οι φιλιες μου.Ηθελα να εχω κι εγω ενα δικο μου αποκουμπι στα δυσκολα.
Rain and wind οντως εχω συνδεσει τη μοναξια με αισθηματα απαξιωσης γιατι εμεινα τελειως μονη μου ξαφνικα απο το πουθενα.Δεν ειχα συνηθίσει να ζω ετσι.Μου εχει κακοφανει παρα πολυ.Ειχα ζησει κι αλλες περιοδους στη ζωη μου που δεν ειχα τοσο μεγαλο κυκλο και φιλιες αλλα εστω και ενα δυο ατομα ηξερα οτι ηταν εκει για μενα.Ειναι σκληρο να μην εχεις κανεναν απολυτως και απλα να εχεις να φροντίσεις ατομα και να εισαι εσυ η δυνατή γι’αυτους.Ναι ξεκίνησα να πηγαινω σε ψυχολογο και μαλιστα με βοηθαει πολυ να βγαζω απο μεσα μου οτι παραπονα εχω και μαλιστα σε μια φαση που δεν εχω κανεναν να του πω τον πονο μου που λενε.Αλλα ο ψυχολόγος δεν προκειται να γινει φιλος μου και δεν το επιτρεπει και η δουλεια του προφανως.Η αληθεια οτι δε μου λειπει η ψυχανάλυση, οσο κι αν λαθος ακουγεται αυτο.Οι ανθρωποι μου λειπουν.Φιλους θελω οχι ψυχολογο.Οσο ειχα φιλους δεν ειχα τετοια προβληματα και ημουν και αρκετα δυνατη να ανταπεξελθω στα δυσκολα και να στεκομαι στα ποδια μου.Θα μου πειτε κακως εξαρτας την προσωπικη σου ευτυχια απο αλλους.Αλλα προσωπικα δεν εχω δει κανεναν μα κανεναν ανθρωπο να ειναι ευτυχισμενος μονος του.Αυτο που λες οτι μετραει κι αυτο που εκπεμπουμε εχεις παρα πολυ δικιο.Αλλα δε μπορω να πατησω το κουμπι να εκπεμψω κατι θετικο.Προσπαθω ενα χρονο τωρα να σταθω στα ποδια μου μονη μου ξεροντας οτι δεν εχω κανενα φιλο διπλα μου.Ισως σας φαινομαι υπερβολικη, ισως κουραστικη ομως αυτο ειναι το προβλημα μου.Δεν αντεχω αλλο να ζω ετσι, δεν το αξιζω σιγουρα.Οσο αφορα αυτο περι δυσπιστιας.Δεν εχω καμια πολυτελεια να δυσπιστω με τους ανθρωπους, και καμια επισης πολυτελεια να διαλεγω μονο απο το τοπ λιστ της ιδανικης παρεας που ειπε και η Nat.Σε καμια περιπτωση.Αυτο μου ελειπε κιολας να ειμαι οπως ειμαι χαλια ψυχολογικα και να μου ξυνίζουν κιολας ατομα που θα με πλησιασουν.Αλοιμονο...Αλλα το θεμα ειναι οτι ο κοσμος ειναι οντως παρα πολυ κλειστος.Εχω βιωσει την αντικοινωνικότητα στο πετσι μου.Σε θεωρουν και φρικιο αμα δουν οτι δεν εχεις παρεες.Ολα αυτα σκεφτομουν και τα σκεφτομαι ακομα πιο πολυ τωρα με τις γιορτες.

Φίλη μου γεια σου. Και γω μία απ τα ίδια είμαι... Και που γνωρίζω δυο ανθρώπους, εγώ και πάλι αισθάνομαι μόνος και προσποιούμε ότι περνάω καλά... Είναι κρίμα και άδικο, αλλά πάνω απ\' όλα υγεία, υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν αυτή τη στιγμή που μιλάμε και θα ήθελαν να είναι καλά έστω και μόνοι! Φαντάρος είμαι και γω, έχω πάρει άδεια, αλλά την πρωτοχρονιά μάλλον θα τη βγάλω μόνος μου στη σκοπιά, τι να κάνουμε όμως? Το πνεύμα των γιορτών μας καλεί να δίνουμε αγάπη στους συνανθρώπους μας, γι\' αυτό αισθανόμαστε και άσχημα όταν δεν έχουμε κανέναν δίπλα μας... και το τελευταίο το \"καλλιεργούμε\" καθ\' όλη τη διάρκεια του χρόνου... Αν αγαπήσουμε τον ευατό μας και του δίξουμε ότι αξίζει, αυτόματα ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση και αυτό είναι που κάνει τους άλλους να ενδιαφερθούν να μας κάνουν παρέα. Δεν είναι εύκολο, θέλει προσπάθεια!!! Εκείνοι που είναι μόνοι δεν είναι ότι δεν αξίζουν, απλά δεν έχουν καταλάβει την αξία τους. Εύχομαι υγεία πάνω απ\' όλα, ο Χριστός να \"γεννιέται\" πάντα στις καρδιές μας και να στείλω την αγάπη μου σε όλους τους ανθρώπους που περνούν μόνοι τους...

asax ερχονται χριστουγεννα.ακομα παρθενος εισαι?:D

Μόνο εγώ και η Παναγία...

Και το να σπάσει η παρθενιά δύσκολο είναι διαμάντι μου... αλλά anyway... το παλεύω ακόμα, και γω βυθισμένος στις σκέψεις μου είμαι... αλλά μάλλον κακό κάνω...

Ειμαστε εκατομυρια-δισεκατομυρια και ολοι ψαχνουμε για εναν πραγματικο φιλο.
Το οξυμωρο ειναι πως γινεται τοσα ατομα να ψαχνουμε το ιδιο πραγμα και να νη μπορουμε να \"βρουμε\" ο ενας τον αλλο.
Ισως γιατι ο καθενας ειναι στο \"καβουκι\" του και παλευει-σκεφτεται για αυτον πρωταρχικα...ο αναγκες μας υπερανω ολων.
Μια \"εσωτερικη\" αλλαγη στον εαυτο μας ειναι αυτο που μπορει να φερει τα επιθυμητα αποτελεσματα, ακομα και αν οι αλλοι παραμεινουν ιδιοι.

Κeep,οι προβληματισμοί σου είναι πάντα τόσο εύστοχοι.Παρολαυτά,θα διαφωνήσω στη στηλίτευση του εγωισμού.Δεν αποτελεί για μένα ψόγο η θέληση να βάζω την ανάγκη μου σε κεντρικό σημείο,αν δεν είναι η δική μου ανάγκη θα είναι κάποιου άλλου,που σημαίνει ότι έχω παραχωρήσει το δικαίωμα να μπαίνουν άλλοι στη θέση που θα έπρεπε να είμαι εγώ.Υπάρχουν δύο είδη εγωισμού.Ο εγωισμός ο βασιζόμενος σε αδυναμία και ο βασιζόμενος σε αυτογνωσία.Ο εγωισμός είναι ένα παρεξηγημένο ανθρώπινο χαρακτηριστικό,μία ιδιότητα που της έχουμε προσδώσει αρνητισμό,ρηχότητα και έλλειψη ενσυναίσθησης,αλλά ο δυνατός εγωιστής δεν είναι παρτάκιας,απλά ξέρει να κρατά το κεντρικό του σημείο σταθερό,δεν αφήνει να μετατοπίζεται το κέντρο του από τον ίδιο προς άλλες κατευθύνσεις που του έμαθαν να ακολουθεί.Είμαι εγωίστρια με αυτή την έννοια.:)

Γεια σου, είμαι νέα εδώ και έχω μπερδευτεί λίγο με το πως θα απαντήσω σε μηνύματα πως θα φτιάξω δικό κτλ. Anyway θα τα βρω.
Καταρχήν συγχαρητήρια σε όλους σας εδώ πέρα είναι απ\' τα πιο σοβαρά, φιλικά και αξιοπρεπέστατα φόρουμ. Ταυτίστηκα λίγο με την ιστορία σου ananta κι εγώ κάπως έτσι νιώθω. Με την μόνη διαφορά ότι εγώ έχω δήθεν φίλες δίπλα μου αλλά καμία δεν είναι πραγματικά δίπλα. Η μία κολλητή μου έφυγε για Θεσσαλονίκη και μιλάμε σπάνια στο τηλ και μέσω mail, μια άλλη μου κολλητή εδώ και 2χρόνια την βλέπω σπάνια όταν της \"επιτρέψει\" το αγόρι της και έχω θυμώσει από αυτή τη στάση της. Η άλλη κολλητή μου δουλεύει άλλες ώρες και όποτε έχει ώρα την περνάει μόνο με το αγόρι της. Εγώ πραγματικά δίπλα μου έχω μόνο το αγόρι μου που με λατρεύει και τον λατρεύω και ώρες ώρες σκέφτομαι πως άμα δεν είχα αγόρι θα ήμουν κι εγώ εντελώς μόνη και τρομάζω, με πιάνει ψυχοπλάκωμα. Είσαι από Αθήνα ή επαρχία?

mikaela86 και εγω εχω ιδιες αποριες με σενα σχετικα με την ευελιξια των απαντησεων και των θεματων θα τα βρουμε ομως σχετικα με τη φιλια μεγαλο κεφαλαιο βλεπεις ανθρωπους να γνωριζονται τριαντα χρονια και να ειναι φιλοι και αλλους να γνωριζουν στη διαρκεια της ζωης τους καινουργιους χωρις πολυετη διαρκεια αυτο που μετραει ειναι να αντλεις απο τον εαυτο σου και οποιος ειναι ουσιαστικος φαινεται στο χρονο δε σου λεω πως το καταλαβαινεις και δεν εχει σημασια αν τον βλεπεις συχνα

Ναι σημασία δεν έχει να βλέπεις συχνά τους φίλους σου, αλλά όχι και να είναι εξαφανισμένοι... και τουλάχιστον να είναι δίπλα σου τις στιγμές που θα τους έχεις ανάγκη. Εμένα πλέον δεν είναι καμία φίλη δίπλα μου όταν τις έχω ανάγκη παρά μόνο τηλεφωνικά να μου λένε 2-3 κουβέντες να με παρηγορήσουν και να μου πουν ότι με αγαπάνε ενώ εγώ αντίθετα αν δεν είναι καλά κάποια φίλη μου αμέσως τρέχω. Και το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι είναι με το που κάνουν κάποια σχέση να ξεχάσουν φίλους και οικογένεια και να δώσουν το 120 τις 100% στη σχέση τους. Και αυτό ποτέ μου δεν το κατάλαβα. Όλες οι φίλες μου αυτό έχουν κάνει. Ηθλα να ήξερα, Αυτό θα εξασφαλίσει ευτυχία σε μια σχέση? Αυτό είναι μια υγιής σχέση? Το να ξεχνάς τη ζωή σου και να \"πέφτεις με τα μούτρα\" σε μια σχέση? Όλες οι φίλες μου όμως αυτό κάνουν με την μια κολλητή μου μένουμε στην ίδια περιοχή, συγκατοικεί με το αγόρι της και δεν την αφήνει να βγαίνει έξω \"Όσες θέλουν ας έρχονται σπίτι μας\" της λέει. Ε... κι εγώ πλέον δεν θέλω να πάω. Κι εγώ έχω αγόρι που τον λατρεύω αλλά ΠΟΤΕ δεν θα ξεχνούσα τους φίλους μου, ούτε θα αλλοίωνα την προσωπικότητά μου για χάρη του. Σαφώς προτεραιότητα έχει η σχέση μου και η δουλεία μου αλλά και οι φίλοι είναι μες τη ζωή μου.

Υπάρχει μεγάλη μοναξιά έξω δυστυχώς και στεναχωριέμαι πολύ όταν ακούω ανθρώπους όπως η ananta να νιώθουν τέτοια θλίψη και μοναξιά και ειδικά τέτοιες μέρες να τις περνάνε μόνοι τους. Και επειδή καταλαβαίνω εν μέρη πως νιώθουν μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι. Στην πραγματικότητα κι εγώ μόνη μου είμαι. Ευχαριστώ τον Θεό που έχω τον σύντροφό μου τουλάχιστον... :)

το u2u τι είναι? προσωπικά μηνύματα? Αχ τι να πω δεν καταλαβαίνω και πολλά θέλει λίιιγο ψάξιμο... και φανταστείτε ότι είναι η δουλεία μου πάνω σε site και internet γενικά. :(

mikaela86 μονη σουτο λες εχεις το αγορι σου και τη δουλεια σου αληθεια γιατι λες οτι εισαι μονησου υπαρχουν αλλοι αυτη τη στιγμη χωρις δουλεια και σχεση αν και ξερω οτι αν δεν ζεις μια κατασταση δεν μπορεις να τη καταλαβεις οσο για τις φιλες που μολις κανουν σχεση σε εγκαταλειπουν δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι ιδιοι εσυ δεν το κανεις αυτο αλλα θα βρεθουν φιλες που σου αξιζουν
το u2u μαλλον ειναι προσωπικο μηνυμα εγω ψαχνω ακομα να στειλω νεο θεμα δεν καταχωρειται
Καλα Χριστουγεννα:D

Καλησπερα σε ολους Χρονια πολλα με υγεια.Λοιπον διαβασα τις απαντησεις σας.Καταρχας να πω πως περασα τελικα.Μεχρι τις 24 του μηνα δουλευα-ευτυχως.Την παραμονη μεχρι το απογευμα το περασα γυρνωντας μονη μου στην Ερμου,ειχε πολυ κοσμο και ενιωσα ωραια παρολο που δεν ημουν παρεα κανενος και μονο αυτη η πολυκοσμια ο κοσμος με δωρα στα χερια και οι στολισμενοι δρόμοι μου αρεσαν.Δεν ενιωσα την αναγκη να ψωνίσω κατι για να μου φτιαξει το κεφι, οχι οτι το συνηθίζω και γενικα αλλα μονο και μονο η βολτα ηταν ωραια.Ομως μετα γυρισα σπιτι.Απο την πεμπτη λοιπον το βραδυ μεχρι τωρα που σας γραφω ελιωσα στο κρεβατι κυριολεκτικα.Εβλεπα μονο ταινιες στο dvd.Δεν ξερω πραγματικα πως πρεπει να νιωσω γι’αυτο δε θελω να κλαιγομαι συνεχως.Σκεφτομαι συνεχεια πως υπαρχουν και χειροτερα αλλα παρολαυτα δεν απεφυγα το να σκεφτομαι πως ειχα περασει αλλες χρονιες....Πηρα καποια τηλεφωνα σε γνωστους για ευχες.Ολοι ελεγαν πως περασαν που πηγαν, κι εγω φυσικά ειπα ψεματα οτι καπου πηγα και περασα καλα.

Asax καλη θητεία σου ευχομαι και κουραγιο.
Arsus αυτο τον κυκλο γνωριμιων που περιγραφεις τον εχω ζησει κι εγω.Αλλα δε σου κρυβω οτι δε βρισκω διαφορα τελικα.Το ιδιο χαλια ενιωθα οταν ημουν αναμεσα σε υποκριτες και το ιδιο χαλια νιωθω και τωρα που ειμαι μονη τελειως.Η ευχη μου για φετος ειναι και μενα η ιδια.Να βρω εστω εναν αληθινο φιλο.Οσο αφορα την ηλικια μου ειμαι 28.Μιλησες γενικα πολυ σωστα ολα αυτα τα εχω ηδη σκεφτει κι εγω και προσανατολιζομαι σε τετοιες κατευθυνσεις.Αλλα τοθεμα δεν εξαρταται απο μενα πρεπει και οι αλλοι να ειναι ανοιχτοι....και μεχρι τωρα δεν το εχω συναντησει...Τα εχω ξαναπει και σε αλλα ποστ παλιοτερα.
Keep Walking ας μας λυσει καποιος αυτη την απορια )γιατι την εχω κι εγω) και θα κερδισει ποδηλατο.:P

mikaela οι καταστασεις που περιγραφεις με τις φιλες σου ειναι πλεον κοινοτυπες.Εχω ζησει παρομοια πραγματα αλλα να πω την αληθεια εχω ζησει και πολυ χειροτερα.Δηλαδη το να με γραφει μια φιλη για το γκομενο μπροστα στα αλλα που μου εχουν κανει πλεον το θεωρω πταισμα να φανταστεις.Κι εγω εχω σχεση αν και αυτο το καιρο υπηρετει και νιωθω μονη οσο ποτε.Και κανω κι εγω τις ιδιες σκεψεις οτι αν τυχον χωρισω.....αστο!Απο Αθηνα ειμαι , αν εμενα στην επαρχεια πιστευω πως το προβλημα δεν θα ηταν τοσο μεγαλο.Οι ανθρωποι στην Αθηνα ειναι πολυ κλειστοι.Δεν εχει διαθεση πλεον κανενας να μιλησει σε κανεναν.Ουτε καν μια καλημερα.Ο τροπος που φαιρονται ο ενας στον αλλον ειναι απαραδεκτος.Στο λεωφορειο στην ουρα στην τραπεζα, στο δρομο, παντου κυριαρχει η αγενεια.Ποσο μαλλον να βρεις και ατομα ανοιχτα για νεες φιλιες.Μωρε και γυμναστηριο γραφτηκα, και δραστηριοτητες εκανα και και και...τιποτα.Ολοι εχουν ηδη τον κυκλο τους.Δε βαριεσαι τι να κανω, κανω υπομονη και προσπαθω.Οσο αφορα τα οσα λες mikaela για τους φιλους που μολις βρουν μια σχεση σε γραφουν σε καταλαβαινω και παλιοτερα που μου ειχε τυχει τετοια περιπτωση ειχα απομακρυνθει.Γενικα στη ζωη μου ποτε δεν εκανα εκπτωσεις με τις φιλιες μου.Οποιος ενιωθα οτι δεν ειναι ενταξει απεναντι μου τον απομακρυνα.Και πιστευω οτι οι περισοτερες απο τις φιλιες που υπαρχουν εκει εξω στηρίζονται σε ψεμματα δυστυχως.Αλλα ειμαι ενα τετοιο ατομο που δε μπορω ουτε να υποκριθω πως ολα ειναι καλα, ουτε να υποκριθω τη φιλια.Αυτες τις μερες σκεφτηκα πολυ.Πιστευω πως αυτο ουσιαστικα με οδηγησε στο να ειμαι μονη μου.Ισως θα επρεπε να εχω κανει πιο πολλες υποχωρήσεις παρολο που μου φερθηκαν τοσο ασχημα.Ισως θα πρεπε να εχω δοσει και δευτερες ευκαιριες.Αν και να πω την αληθεια δε μου ζητηθηκαν.Δηλαδη ωραια με προδοσαν καποιοι αλλα δεν ηρθαν καν να ζητησουν να τους δοσω μια δευτερη ευκαιρια.Οταν μαθαιναν πλεον οτι τα ξερω ολα απομακρυνονταν τελειως η εβγαζαν χειροτερο εαυτο και απο πριν...Πρεπει να μαθω να βαλω λιγο νερο στο κρασι μου μαλλον γιατι κανεις δεν ειναι τελειος.Γιαυτο και σου ειπα πριν πχ οτι το θεωρω πλεον πταισμα καποια φιλη να με γραφει για το δεσμο της.Αν μου συνεβαινε τωρα αυτο μετα απο τα οσα εχω ζησει δε θα αποτελουσε σε καμια περιπτωση λογο να την απομακρυνω, παρολο που παλια το ειχα κανει.Απλα τοτε δεν ειχα δει τα χειροτερα.Α και το u2u ναι ειναι προσωπικο μηνυμα.

Persist εχεις δικιο πρεπει να μην ειμαστε αχαριστοι για τα οσα εχουμε.Ομως η φιλια ειναι σημαντικο πραγμα οπως και να χει.

Να ειστε ολοι καλα παιδια.Σας ευχαριστω για τη συμπαρασταση και το χρονο σας.Και μια ακομα ευχη για το νεο ετος.Να μαθουμε ολοι να ζηταμε συγνωμη.Τι ωραιότερο απο το να αναγνωρίζει καποιος το λαθος του...

Είναι μεγάλη υποκρισία να βγαίνουν κάποιοι και κάποιες και να λένε ότι νιώθουν μοναξιά και να κλαίγονται όταν στη ζωή τους υπάρχει τουλάχιστον σύντροφος.Κατα τη γνώμη μου αν θέλουν να βρουν τον φταίχτη για την κατάστασή τους ας κοιτάξουν στον καθρέφτη τους.Όταν όλοι μα όλοι βάζουν τον σύντροφο πάνω απ\'ολους και απ\'όλα και ψάχνουν τους φίλους τους μόνο όταν χωρίσουν,τότε είναι φυσικό και κατανοητό και οι φίλοι να τους γυρνάν την πλάτη.Γι\'αυτό και τον πρώτο που πρέπει να κατηγορούμε αν φτάσαμε να μην έχουμε κανέναν φίλο είναι ο εαυτός μας.Ωραίο το συννεφάκι που ζούμε όταν ξεκινάμε μια σχέση,αλλά δυστυχώς πάντα ξεχνάμε πως αν κάτι στραβώσει στην πορεία η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι πάντα ανώμαλη.

‘‘Όταν όλοι μα όλοι βάζουν τον σύντροφο πάνω απ\'ολους και απ\'όλα και ψάχνουν τους φίλους τους μόνο όταν χωρίσουν,τότε είναι φυσικό και κατανοητό και οι φίλοι να τους γυρνάν την πλάτη.‘‘

Μονο που στη δικη μου περιπτωση δεν εγινε ετσι,προφανως δεν εχεις διαβασει το προηγουμενο τοπικ μου αλλα δεν εισαι και υποχρεωμενος.Μεσα απο 75 ποστ που εχω κανει εδω μεσα αν μη τι αλλο δεν εχω δοσει το δικαιωμα για χαρακτηρισμους του τυπου υποκριτρια.Ουτε μπορεις ναξερεις ποσο ΑΨΟΓΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΙΠΛΑ ημουν ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ στους φιλους μου γιατι η ηλιθια πιστευω ακομα στη φιλια.ΠΟΣΟ ΑΝΟΗΤΗ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΚ!Το να προσπαθησω να πεισω οτι ποτε δεν εγραψα φιλους για γκομενο ειναι ανουσιο πιστευω οποιος θελει πιστευει οποιος οχι.Και δεν καταλαβαινω πως εκ του μη οντος δεχομαι μια τετοια επιθεση και εγω και οσοι συμφωνησαν μαζι μου και εχουν αναλογη εμπειρια.
Και κατι αλλο.Για παρα πολλα χρονια πριν απο αυτη μου τη σχεση υπηρξα μονη και στεναχωριομουν.Υπεφερα.Εμπ αινα και τοτε σε φορουμς, εκλαιγα, εψαχνα τι φταιει.Μαλιστα ειχα φτασει στο σημειο να ειμαι επιθετικη με ατομα του αντιθετου φυλου οποτε πχ ακουγα να εχουν παραπονα απο τις γυναικες επεφτα να τους φαω επειδη με πειραζε που δεν ειχα σχεση.Παντα οταν χανουμε η οταν δεν εχουμε ανθρωπους στη ζωη μας ποναει.Αν κατι με εμαθε η μικρη μου μεχρι τωρα εμπειρια με την ψυχανάλυση ειναι οτι σιγουρα δε φταιω εγω για οτι εγινε.Και δυσκολευτικα τοσο να παψω να το πιστευω που ουτε εσυ Παολο ουτε κανεις δε θα με ξαναπεισει για το αντιθετο.Εχω κοιταχτει αρκετα στον καθρεφτη εχω παρακοιταχτει μπορω να πω αρκετα για μενα.Σου ευχομαι πραγματικα επειδη διαβασα το τοπικ με το δικο σου το προβλημα να βρεις μια συντροφο να σε αγαπαει και επισης να εχεις πραγματικους φιλους διπλα σου.Γιατι οι ανθρωποι δεν ειναι ή το ενα ή το αλλο.Ειναι πολλα πραγματα μαζι κι ετσι πρεπει παντα να ειναι για να εχουν ισορροπια.

Κaταρχην Ananta δε σου επιτίθεμαι.Απευθύνομαι σε όλους,όχι μόνο σ\'εσένα,και αυτά που γράφω είναι όλα μέσα από εμπειρίες που έχω ζήσει.Συμφωνώ σχεδόν σε όλα όσα γράφεις.Απλά εγώ δεν μπορώ να ταυτιστώ κατα κάποιον τρόπο με μια γυναίκα που λέει πως νιώθει μοναξιά ενώ στη ζωή της δεν είναι ολομόναχη.Όταν υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι έχουν στη ζωή τους τουλάχιστον κάποιον σύντροφο μου φαίνεται εντελώς παράλογο να νιώθουν την ίδια πίκρα με κάποιον που δεν έχει.Και γι\'αυτό που γράφεις ότι οι άνθρωποι είναι πολύ κλειστοί πλέον,έχεις απόλυτο δίκιο.Γι\'αυτό και οι περισσότεροι που δυσκολεύονται να κάνουν νέες παρέες πέφτουν με τα μούτρα στην εκάστοτε σχέση που τους τυχαίνει,γιατί σ\'αυτήν την αποξενωμένη κοινωνία θέλουν να νιώθουν έναν τουλάχιστον άνθρωπο δίπλα τους.Μόνο γι\'αυτό το λόγο μπορώ εν μέρει να δικαιολογήσω αυτούς που εξαφανίζονται από τις παρέες τους μόλις βρουν έναν σύντροφο.

Δεν ανεφερα ομως πουθενα οτι ποναω περισσότερο απο όλους εδω μεσα ή γενικα, ουτε συγκρινα καταστάσεις διοτι εμενα δε με αφορουν και τετοιου ειδους ατοπες συγκρίσεις.Εδω μεσα μπαινουν ατομα με ακομα μεγαλυτερα προβληματα και απο μενα και απο σενα αμα το παμε ετσι.Δε θα συμμετασχω σε κανεναν διαγωνισμό του είδους ποιου η ζωη ειναι πιο χαλια.Και το γεγονός οτι συμβαινει ενα μονο καλο πραγμα αυτον τον καιρο στη ζωη μου, η σχεση μου - που και αυτο δεν ειναι οπως θα το ηθελα γιατι ειμαστε χιλιομετρα μακρια ο ενας απο τον αλλο και θα ειμαστε για καμποσο καιρο ακομα - δε σημαινει οτι αυτοματα ολα τα υπολοιπα προβληματα εξαφανίζονται.

Quote:

---

Originally posted by Ananta
Καλησπερα σε ολους Χρονια πολλα με υγεια.Λοιπον διαβασα τις απαντησεις σας.Καταρχας να πω πως περασα τελικα.Μεχρι τις 24 του μηνα δουλευα-ευτυχως.Την παραμονη μεχρι το απογευμα το περασα γυρνωντας μονη μου στην Ερμου,ειχε πολυ κοσμο και ενιωσα ωραια παρολο που δεν ημουν παρεα κανενος και μονο αυτη η πολυκοσμια ο κοσμος με δωρα στα χερια και οι στολισμενοι δρόμοι μου αρεσαν.Δεν ενιωσα την αναγκη να ψωνίσω κατι για να μου φτιαξει το κεφι, οχι οτι το συνηθίζω και γενικα αλλα μονο και μονο η βολτα ηταν ωραια.Ομως μετα γυρισα σπιτι.Απο την πεμπτη λοιπον το βραδυ μεχρι τωρα που σας γραφω ελιωσα στο κρεβατι κυριολεκτικα.Εβλεπα μονο ταινιες στο dvd.Δεν ξερω πραγματικα πως πρεπει να νιωσω γι’αυτο δε θελω να κλαιγομαι συνεχως.Σκεφτομαι συνεχεια πως υπαρχουν και χειροτερα αλλα παρολαυτα δεν απεφυγα το να σκεφτομαι πως ειχα περασει αλλες χρονιες....Πηρα καποια τηλεφωνα σε γνωστους για ευχες.Ολοι ελεγαν πως περασαν που πηγαν, κι εγω φυσικά ειπα ψεματα οτι καπου πηγα και περασα καλα.

Asax καλη θητεία σου ευχομαι και κουραγιο.
Arsus αυτο τον κυκλο γνωριμιων που περιγραφεις τον εχω ζησει κι εγω.Αλλα δε σου κρυβω οτι δε βρισκω διαφορα τελικα.Το ιδιο χαλια ενιωθα οταν ημουν αναμεσα σε υποκριτες και το ιδιο χαλια νιωθω και τωρα που ειμαι μονη τελειως.Η ευχη μου για φετος ειναι και μενα η ιδια.Να βρω εστω εναν αληθινο φιλο.Οσο αφορα την ηλικια μου ειμαι 28.Μιλησες γενικα πολυ σωστα ολα αυτα τα εχω ηδη σκεφτει κι εγω και προσανατολιζομαι σε τετοιες κατευθυνσεις.Αλλα τοθεμα δεν εξαρταται απο μενα πρεπει και οι αλλοι να ειναι ανοιχτοι....και μεχρι τωρα δεν το εχω συναντησει...Τα εχω ξαναπει και σε αλλα ποστ παλιοτερα.
Keep Walking ας μας λυσει καποιος αυτη την απορια )γιατι την εχω κι εγω) και θα κερδισει ποδηλατο.:P

mikaela οι καταστασεις που περιγραφεις με τις φιλες σου ειναι πλεον κοινοτυπες.Εχω ζησει παρομοια πραγματα αλλα να πω την αληθεια εχω ζησει και πολυ χειροτερα.Δηλαδη το να με γραφει μια φιλη για το γκομενο μπροστα στα αλλα που μου εχουν κανει πλεον το θεωρω πταισμα να φανταστεις.Κι εγω εχω σχεση αν και αυτο το καιρο υπηρετει και νιωθω μονη οσο ποτε.Και κανω κι εγω τις ιδιες σκεψεις οτι αν τυχον χωρισω.....αστο!Απο Αθηνα ειμαι , αν εμενα στην επαρχεια πιστευω πως το προβλημα δεν θα ηταν τοσο μεγαλο.Οι ανθρωποι στην Αθηνα ειναι πολυ κλειστοι.Δεν εχει διαθεση πλεον κανενας να μιλησει σε κανεναν.Ουτε καν μια καλημερα.Ο τροπος που φαιρονται ο ενας στον αλλον ειναι απαραδεκτος.Στο λεωφορειο στην ουρα στην τραπεζα, στο δρομο, παντου κυριαρχει η αγενεια.Ποσο μαλλον να βρεις και ατομα ανοιχτα για νεες φιλιες.Μωρε και γυμναστηριο γραφτηκα, και δραστηριοτητες εκανα και και και...τιποτα.Ολοι εχουν ηδη τον κυκλο τους.Δε βαριεσαι τι να κανω, κανω υπομονη και προσπαθω.Οσο αφορα τα οσα λες mikaela για τους φιλους που μολις βρουν μια σχεση σε γραφουν σε καταλαβαινω και παλιοτερα που μου ειχε τυχει τετοια περιπτωση ειχα απομακρυνθει.Γενικα στη ζωη μου ποτε δεν εκανα εκπτωσεις με τις φιλιες μου.Οποιος ενιωθα οτι δεν ειναι ενταξει απεναντι μου τον απομακρυνα.Και πιστευω οτι οι περισοτερες απο τις φιλιες που υπαρχουν εκει εξω στηρίζονται σε ψεμματα δυστυχως.Αλλα ειμαι ενα τετοιο ατομο που δε μπορω ουτε να υποκριθω πως ολα ειναι καλα, ουτε να υποκριθω τη φιλια.Αυτες τις μερες σκεφτηκα πολυ.Πιστευω πως αυτο ουσιαστικα με οδηγησε στο να ειμαι μονη μου.Ισως θα επρεπε να εχω κανει πιο πολλες υποχωρήσεις παρολο που μου φερθηκαν τοσο ασχημα.Ισως θα πρεπε να εχω δοσει και δευτερες ευκαιριες.Αν και να πω την αληθεια δε μου ζητηθηκαν.Δηλαδη ωραια με προδοσαν καποιοι αλλα δεν ηρθαν καν να ζητησουν να τους δοσω μια δευτερη ευκαιρια.Οταν μαθαιναν πλεον οτι τα ξερω ολα απομακρυνονταν τελειως η εβγαζαν χειροτερο εαυτο και απο πριν...Πρεπει να μαθω να βαλω λιγο νερο στο κρασι μου μαλλον γιατι κανεις δεν ειναι τελειος.Γιαυτο και σου ειπα πριν πχ οτι το θεωρω πλεον πταισμα καποια φιλη να με γραφει για το δεσμο της.Αν μου συνεβαινε τωρα αυτο μετα απο τα οσα εχω ζησει δε θα αποτελουσε σε καμια περιπτωση λογο να την απομακρυνω, παρολο που παλια το ειχα κανει.Απλα τοτε δεν ειχα δει τα χειροτερα.Α και το u2u ναι ειναι προσωπικο μηνυμα.

Persist εχεις δικιο πρεπει να μην ειμαστε αχαριστοι για τα οσα εχουμε.Ομως η φιλια ειναι σημαντικο πραγμα οπως και να χει.

Να ειστε ολοι καλα παιδια.Σας ευχαριστω για τη συμπαρασταση και το χρονο σας.Και μια ακομα ευχη για το νεο ετος.Να μαθουμε ολοι να ζηταμε συγνωμη.Τι ωραιότερο απο το να αναγνωρίζει καποιος το λαθος του...

---

Ananta, πραγματικά βγάζεις μια πίκρα όταν μιλάς για τις φιλίες σου.
αναρωτιέμαι τι έχεις ζήσει και νιώθεις έτσι?

Αnanta,ΠΟΣΟ ΑΨΟΓΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΙΠΛΑ ΗΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ!

Το παρατηρείς αυτό καθόλου άραγε;...

Ποιος είπε πως οι φίλοι μας θέλουν άψογους και δίπλα πάντα μα πάντα;Ποιος είπε πως για να θεωρούμαι φίλος κάποιου πρέπει να υπακούω σε κάποιους συγκεκριμένους νόμους/κανόνες που αυτός/ή έχει στο μυαλό του για το τι σημαίνει φιλία;(για τον ίδιον;)
Tι είναι φιλία Ανάντα για σένα;Γιατί το να με\"πουλήσει\"κάποια για το γκόμενό της έχει την ικανότητα αυτό σα γεγονός να με κάνει να μπαίνω σε τέτοιες διαδικασίες αυτοανάλυσης;
Eπειδή το θέμα δεν είναι πραγματικά η φιλία,αλλά όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου συνδέσει με τη φιλία.Η τελειοθηρία μου,η αυτοθυσία που περιμένει ανταπόκριση.

Θα ήθελα να σου περιγράψω λίγο πως είμαι εγώ σαν φίλη.Δε με θεωρώ άψογη.Ένα.Δεν πιστεύω πως υπάρχει άψογος άνθρωπος,οπότε ούτε εμένα θεωρώ.Δύο.Δεν θα θεωρούσα ποτέ πούλημα το να βάλει η φίλη μου τις δικές της γκομενικές ανάγκες πάνω από εμένα.Εχμ,φίλη της είμαι,δεν είμαι ο σεξουαλικός της σύντροφος,άρα πρωτεύει να κυνηγήσει τις δικές της ανάγκες,να εισπράξει από εκεί ικανοποίηση για να μπορεί να είναι πρώτ\'απ\'όλα ευτυχισμένη,οπότε κι εγώ μετά θα πάρω απ\'αυτήν,καθώς δε θα έχω μία μίζερη ταγκιασμένη γυναίκα ως φιλενάδα,αλλά ένα σίγουρο,γεμάτο,ευχαριστημέ νο θηλυκό.Ως γνωστόν οι ικανοποιημένοι άνθρωποι είναι πιο ευχάριστη παρέα.

Μετά,ποιος σου ζήτησε να είσαι ΑΨΟΓΗ;Κανείς.Δική σου ανάγκη είναι και έχεις προβάλλει στις φίλες σου αισθήματα δικής σου αυτοεπιβεβαίωσης,που όταν δεν τα παίρνεις,το θεωρείς προδοσία.Γιατί;Γιατί ακριβώς έχεις μία διαστρεβλωμένη οπτική,υπερβολική.

Στην πραγματικότητα,εσύ,που τώρα νιώθεις θύμα,θυματοποιείς εσένα και τις φίλες σου ταυτόχρονα.Με την αυστηρότητα και την υπερβολή.Σε θεωρείς άψογη,και η άψογη απαιτεί το άψογο και από τους γύρω της.Οπότε και όταν οι άλλοι δεν είναι άψογοι,τότε το δικό σου αίσθημα αυταξίας νιώθεις να κινδυνεύει,να ρισκάρεις την απαξίωσή σου από εσένα την ίδια και το θεωρείς απειλή.

Αυτά να δουλέψεις με τον εαυτό σου και τη βοήθεια του ψυχολόγου σου και να γίνει η αποσύνδεση της αξίας σου από τη στάση των φίλων σου ή μη.
Όταν αντί για παράσημο άψογης φίλης,δεν έχουμε φίλες,τότε κάτι πρέπει να αναρωτηθούμε για μας,όχι για τους άλλους.Από εκεί ξεκινάω για να έχω τις κατάλληλες απαντήσεις.Αν το πάω\"άδικη κοινωνία,άκαρδε κόσμε,φίλες φτωχές σε συναίσθημα\"τότε απλά δεν είμαι στο σωστό δρόμο για τις αληθινές αιτίες.

Επ\'ευκαιρίας,χρόνια σου πολλά.:)

\'\'Aψογη’’ φιλη ειναι αυτη που οταν κανει λαθη ζηταει συγνωμη.Και ’’μη αψογη’’ ειναι αυτη που κανει λαθη και οχι μονο δε ζηταει συγνωμη αλλα βγαζει βουκινο τα οικογενειακα προβληματα της φιλης της.Το πρωτο ημουν εγω και το δευτερο ηταν οι πρωην φιλες μου.Απο κει και περα, σιγουρα δε θεωρω το ατομο μου αψογο ΓΕΝΙΚΑ.Στη συγκεκριμενη περιπτωση ενιωσα τρομερα αδικημενη εφοσον εμπιστευτηκα τα προσωπικα μου θεματα σε ατομα που απο πισω και τα εκαναν βουκινο και με κοροιδευαν.Και ειναι και ενας λογος που πλεον δε λεω τα οικογενειακα μου προβληματα σε κανενα και ουτε καν εδω γιατι δε θελω να κανω αυτα τα θεματα μου αντικειμενο σχολιασμου, οσο εγιναν, εγιναν.
Ενα τελευταιο πραγμα θα πω και δε θα αναλυσω αλλο γιατι θεωρω οτι εχω εξηγησει αρκετα.Ειναι κριμα που ο μονος ανθρωπος που δειχνει να καταλαβαινει απολυτα το προβλημα μου αλλα και να δινει λυσεις ειναι αυτος που του πληρωνω την επισκεψη.Βεβαια αυτος ειχε και την ευχαιρια να ακουσει ολες τις καταστασεις με λεπτομεριες.Μακαρι να ηταν και φιλος μου ο ψυχολογος να μπορουσα να τον παρω τηλεφωνο αυτη την ωρα παρα να γραφω εδω.
Καλη συνεχεια και καλη τυχη παιδια.

Ananta, δεν διάβασα τι έγραψε η ρέιν γιατί γράφει εκθέσεις συνήθως :D.

αν οι \" φίλες \" σου φέρθηκαν έτσι, έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου.

συνέχισε όμως να γράφεις εδώ.οι ψυχολόγοι δεν είναι φίλοι μας, μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό.

Aχαχαχα:P:P

Ananta,καμία στάση ή \"προδοσία\"δεν έχει τη δύναμη να μας επηρεάσει αν δεν της την δίνουμε εμείς.;)

ρέιν, κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ ευαίσθητοι.
αυτό που λες η Ananta μπορεί να να το σκεφτεί κάποια στιγμή στη ζωή της αργότερα.

μέχρι τότε όμως θα νιώθει πληγωμένη.φαίνεται αυτό μέσα από τα μηνύματα της.
το να σε πουλάνε οι φίλοι σου δεν είναι λίγο.

arkte,ευαισθησία δε σημαίνει εξάρτηση.Κακώς το συνδέουμε.Ευαισθησία που οδηγεί σε απογοήτευση,δεν είναι ευαισθησία,αλλά κάτι άλλο.Τι λοιπόν;

Κάτι έχω επενδύσει πάνω σε άλλους,όχι σε μένα και το έχω \"φτιάξει\"τόσο σημαντικό για την αυτοιδέα μου,το έχω τόσο δυναμώσει που όταν δεν φτάνει τα standards μου,μπορεί να με ρίχνει.Δε θα έπρεπε όμως να με ρίχνει,γιατί οι άλλοι είναι οι άλλοι κι εγώ εγώ.Κάτι λοιπόν δεν πάει καλά εκεί,άρα δε βοηθάω την Ananta λέγοντάς της τι κακές φίλες είχε.Όταν εγώ νιώθω σωστός και ξέρω τα γιατί μου,κρατάω το δίκιο μου,χωρίς να νιώθω ακύρωση από το άδικο των άλλων.

Καταρχήν εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει γυναικεία φιλία.Πάνω σ\'αυτή τη βάση δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο παραπονιέστε οι περισσότερες γυναίκες ότι σας προδώσαν οι δήθεν φίλες σας.Δηλαδή είναι δυνατόν μια γυναίκα η οποία γνωρίζει κάποιον να τον αφήνει να κάνει παρέα με την ελεύθερη φίλη της,ειδικά αν είναι και εμφανίσιμη;Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε δει να σκοτώνονται δυο κολλητές για κάποιον γκόμενο;Ή μήπως το ότι η μια πηδιέται με τον γκόμενο της άλλης δεν είναι συχνό φαινόμενο;

Και κάτι ακόμα:έχετε δει πολλές φορές να κάνουν παρέα δυο όμορφες γυναίκες μεταξύ τους;Όχι βέβαια,και οι λόγοι είναι ευνόητοι.