δεν αντεχω αλλο...βοηθηστε με!

ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ Ο ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ...ΠΡΙΝ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ...ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΣΙΤΙ ΜΑΣ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΟΥ...ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΚΟΡΥΦΩΘΕΙ ΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ...ΛΟΓΙΑ,ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΝΑ ΚΡΑΤΑΩ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ...ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΛΛΟ ΕΤΣΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΧΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΩ ΑΛΛΑ ΜΑΤΑΙΑ...ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΤΛ.30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΩΝΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΧΟΝΤΡΗΝΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ ΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΩΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΙΓΟΝΤΑΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΡΙΕΤΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΤΛ...
ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ...ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΑΩ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΖΩΗ...ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΝΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑι ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΟΛΟ ΑΥΤΟ....ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΑΣ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ.....ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....

Μενετε στο ιδιο σπιτι και οι 4? (Εσυ-μανα-θεια-γιαγια)?

εγω μενω μονη μου στην αθηνα αυτοι επαρχια. Η γιαγια μου μεχρι που πεθανε ο μπαμπας εμενε μαζι μας 30 χρονια μετα την πηρε η θεια μου λογω καποιων κληρονομικων και επειδη τελικα δεν υπηρχαν ξεκινησε ολο αυτο. Απλα ζουν σε επαρχια κλειστη κοινωνια και τα κουτσομπολια δινουν και περνουν και εγω ειμαι στην μεση να ακουω την μητερα μου και την θεια μου που πενρει εμενα για οτι γινεται. Η γιαγια χρηζει ψυχιατρικης νοσηλειας τοεχει πει ο νευρολογος που την παρακουλουθει αλλα η θεια μου δεν υπογραφει και εχουμε ολο το σκηνικο. Εμενα με ενδιαφερει η μητερα μου και πως να το τελειωσω ολο αυτο

Ισως αν εκανες μια ειλικρινη προσπαθεια να μιλησεις στη θεια σου? Η δεν παιρνει απο λογια? Υπάρχει η δυνατοτητα να ερθει Αθηνα η μητερα σου να μεινετε μαζι?

εχω κανει πολλες φορες σε εμενα μου το παιζει καλη και μολις φευγω αρχιζουν τα ιδια...Η μητερα μου θελει δυο χρονια να παρει συνταξη και δεν μπορει να παρει μεταθεση για Αθηνα λογω της εργασιας τησ. Εγω δεν μπορω να παω γιατι το επαγγελμα μου δεν υπαρχει πανω... Εχω σκεφτει την νομικη οδο να στειλω εξωδικο και να κανω ασφαλιστικα μετρα αλλα μηπως τα κανω χειροτερα?Η θεια μου θελει να ξεφορτωθει την γιαγια αλλα η γιαγια δεν θελει την μανα μου. καταλαβες?βρισκομαι σε αδιεξοδο!

Αφού η θεια σου οπως λες θελει να ξεφορτωθει τη γιαγια τοτε γιατι δεν υπογραφει να τη κλεισουν μεσα να ησυχασουν ολοι?

Μακαρι να ηξερα!Η θεια μου απλα δεν την θελει σπιτι της αλλα δεν θελει να παει και η μανα της για νοσηλεια...Το θεμα ειναι οτι εγω με αυτα και με εκεινα χανω τον ευατο μου και δεν μπορω να προχωρησω....

Ως πότε θα αφήνεις συμπεριφορές άλλων να ορίζουν την ευτυχία σου;Γιατί θεωρείς πως είσαι υποχρεωμένη να παίρνεις προσωπικά λόγια ανθρώπων που ξεκάθαρα δεν είναι καλά;Η μαμά δεν έχει στόμα να υπερασπιστεί η ίδια τον εαυτό της;Eσύ για πόσο θα κάνεις το διαμεσολαβητή του ΟΗΕ αντί να κοιτάξεις τη ζωή σου;

εχεις δικιο αλλα εσυ θα αφηνες την μητερα σου σε μια δυστιχια?πλεον εχω σταματησει να μπλεκομαι και να απανταω στα τηλεφωνηματα της θειας μου απλα φοβαμαι για την μητερα μου...εχασα τον πατερα μου εξαιτιας του δεν θα αντεξω να χασω και την μανα μου....

εχεις απολυτο δικιο ειναι πολυ δυσκολο να απεμπλακεις αν ειναι συγγενικο εξ αιματος προσωπο.

Επειδή έχω ζήσει χρόνια σε παρόμοια σκηνικά απείρου κάλλους,θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πως η μητέρα σου είναι ενήλικη,άρα ικανή να ανταπεξέλθει.Δεν είσαι αυτή και κακώς ταυτίζεσαι.Αν ας πούμε εσύ τραβήξεις μία κατάθλιψη,πώς αυτό πιστεύεις θα επηρεάσει τη μητέρα σου;Έχεις και ζωή να ζήσεις,σκλήρυνε,άφησε και τη μητέρα σου να σκληρύνει.Μπορεί να κάνει μία μήνυση,να αδιαφορήσει,να μετακομίσει αλλού,δεν είναι η μόνη επιλογή να σκάτε και οι δύο για αμαρτίες άλλων.Η χειρότερη είναι μάλιστα.

Θα συμφωνήσω με τη Rain. Έχω ζήσει κι εγώ πάρα πολλές τέτοιες σκηνές και το ευτράπελο είναι ότι οι μεγαλύτεροι περιμένουν από έναν μικρότερο να κρατήσει τις ισορροπίες! Είναι μερικοί λες και φέρνουν παιδιά στον κόσμο για να τους νταντεύουν...Είναι σκληρό αυτό που λέω αλλά μερικές φορές έτσι λειτουργούν κάποιοι γονείς, θείοι, παπούδες κτλ, δυστυχώς, ίσως όχι τόσο εν γνώσει τους πάντα.
Κωνσταντίνα, θέσε τα όριά σου και στη μητέρα σου, αλλά περισσότερο στη θεία σου. Είναι ενήλικη και είναι η μητέρα της της οποίας την ψυχική υγεία θα πρέπει να φροντίσει, αφού η γιαγιά σου δεν είναι σε θέση να φροντίσει τον εαυτό της. Είναι διαφορετικό να ζητούσε η θεία σου τη βοήθειά σας σε κάτι πραγματικά πολύ δύσκολο που αντιμετωπίζει και διαφορετικό αυτό που σου προκαλεί.
Εσυ πότε θα φροντίσεις τον εαυτό σου;

Επίσης θα συμφωνήσω και επίσης έχω ζήσει παρόμοια σκηνικά. Κάποια στιγμή τους έκανα πέρα όλους - αφού παρά τις προσπάθειες συνεννόηση δεν υπήρχε - και βρήκα την ηρεμία μου. Όσο για τη μητέρα μου, αν της συμβεί οτιδήποτε θα τη φροντίσω όσο καλύτερα μπορώ, αλλά όταν διαχειρίζεται τις καταστάσεις με τα σόγια με τρόπο που την φθείρει, είναι δική της ευθύνη να βρει άλλους καλύτερους τρόπους. Από την πλευρά μου δεν νιώθω καθόλου υποχρεωμένη να συμμερίζομαι, να συμπαραστέκομαι ή ακόμα χειρότερα να συμμετέχω σε ενδοοικογενειακές ίντριγκες.

Προσωπικά δεν θεωρώ καμμία σχέση δεδομένη ούτε σημαίνει κάτι το \'εξ\' αίματος\', όλες οι σχέσεις κερδίζονται ή χτίζονται αν θες και βασίζονται στην αμοιβαιότητα, όχι σε ρόλους θύτη-θύματος-σωτήρα.

Εσύ αυτή τη στιγμή υποδύεσαι το ρόλο του σωτήρα αλλά τελικά νιώθεις θύμα και υποφέρεις. Πέρνα λίγο στην άλλη πλευρά να δεις πως αλλάζουν οι ισορροπίες και ακόμα καλύτερα βγες εντελώς από αυτό το ψυχοφθόρο ψυχολογικό παιχνίδι.

Quote:

---

Originally posted by konstantinaki22
ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ Ο ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ...ΠΡΙΝ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ...ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΠΣΙΤΙ ΜΑΣ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΟΥ...ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΚΟΡΥΦΩΘΕΙ ΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ...ΛΟΓΙΑ,ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΝΑ ΚΡΑΤΑΩ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ...ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΛΛΟ ΕΤΣΙ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΧΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΩ ΑΛΛΑ ΜΑΤΑΙΑ...ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΚΤΛ.30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΩΝΕΨΑΝ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΧΟΝΤΡΗΝΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΓΕΡΟΝΤΙΚΗ ΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΩΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΣΙΓΟΝΤΑΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΡΙΕΤΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΤΛ...
ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ...ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΑΩ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΖΩΗ...ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΝΩ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑι ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΟΛΟ ΑΥΤΟ....ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΑΣ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ.....ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.....

---

Μια ζωή θυμάμαι τη μαμά μου να βρίζει τις αδελφες του πατέρα μου και τούμπαλιν. Προσπάθησα να την απεγκλωβίσω χιλιάδες φορες αλλα δεν τα κατάφερα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της και αφού αντιμετώπισε πιο σοβαρά θέματα, (την αρρωστια του πατέρα της και αργότερα το θανατο του), σταμάτησε να ασχολείται και κάπως έτσι ξεχάστηκαν και οι διχόνιες.
Θα συμφωνήσω με τη Μαρίνα. Η μητέρα σου πρέπει να χειριστεί μονη της την κατάσταση, να απομακρυνθεί, να βρει τη λύση.
Όσο και να στεναχωριέσαι, αν εκείνη δεν πάρει τις αποφάσεις της, εσύ δεν πρόκειται να τη βοηθήσεις.

Κι εγώ το ίδιο επέλεξα Μαρίνα38.Συνειδητοποίησα πως ακόμη και αυτοί που παρουσιάζονταν ως \"θύματα\",στην πραγματικότητα τρέφονταν από τις διενέξεις,τις τροφοδοτούσαν με κάποιο παράδοξο τρόπο.Η προσωπική μας ηρεμία είναι ένα κλικ μακριά,αλλά είναι το απαραίτητο κλικ για να ζούμε τη ζωή μας όχι μέσω άλλων,όχι σαν καλοί Σαμαρείτες,αλλά ως δυνατά,σίγουρα άτομα,που επιλέγουν τη χαρά.:)
Κωνσταντινάκι,επέλεξε να αποστασιοποιηθείς,να διαλέξεις λοιπόν να προχωρήσεις,όχι να χαντακώνεις και τη δική σου ζωή σε μάταιους αγώνες.Γιατί μάταιο είναι να μπαίνεις σε ναρκοπέδια.Πάντα κάποιο χέρι ή πόδι θα χαθεί από κάποια νάρκη,γιατί να σε πάρουν τα σκάγια ενώ δεν άρχισες εσύ τον πόλεμο;Mην ξεχνάς επίσης πως ο πόλεμος πάντα χρειάζεται δύο πλευρές.;)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Επειδή έχω ζήσει χρόνια σε παρόμοια σκηνικά απείρου κάλλους,θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πως η μητέρα σου είναι ενήλικη,άρα ικανή να ανταπεξέλθει.Δεν είσαι αυτή και κακώς ταυτίζεσαι.Αν ας πούμε εσύ τραβήξεις μία κατάθλιψη,πώς αυτό πιστεύεις θα επηρεάσει τη μητέρα σου;Έχεις και ζωή να ζήσεις,σκλήρυνε,άφησε και τη μητέρα σου να σκληρύνει.Μπορεί να κάνει μία μήνυση,να αδιαφορήσει,να μετακομίσει αλλού,δεν είναι η μόνη επιλογή να σκάτε και οι δύο για αμαρτίες άλλων.Η χειρότερη είναι μάλιστα.

---

... θα συμφωνήσω πάραυτα... βλέπω να κάνεις το ίδιο λάθος που έκανα κι εγώ παίρνοντας όλο αυτό το πράγμα πολύ βαθιά μέσα σου... προσπάθησε να το αποφύγεις, εγώ το πληρώνω ακόμη... αν η μητέρα σου δε τολμά να κάνει τίποτα απ\' αυτά που λέγονται παραπάνω, πάει να πει απλά ότι ζει για τον περίγυρο και τη γνώμη των άλλων, άρα μη θυσιάσεις το είναι σου γι\' αυτό. Ήρθες στον κόσμο για να ζήσεις τη δική σου ζωή, όχι για να ξεχρεώσεις τα χρέη των άλλων. Να προσέξεις πολύ, είναι χειριστικότατο το να προσπαθεί να σε κάνει να νιώθεις υπεύθυνη. Καλό κουράγιο από μένα...

Το ξερω οτι πρεπει να κοιταξω την δικη μου ζωη ομως οταν γινεται κατι μου ζηταει βοηθεια?Της το εχω πει παρα πολλες φορες οτι αστες να κανουν οτι θελουν νομικα δεν εχουμε καμια δουλεια να ανακατευομαστε και αρχιζει τα δικα της....Το κακο στην υποθεση που την επηρεαζει ειναι οτι νοιαζεται για το τι θα πουνε στο χωριο κατι που δεν με αφορα γιατι καποιος που ειναι λογικος βλεπει και κρινει και ακομα και αρνητικα να κρινει δικαιωμα του δεν με αφορα η γνωμη του...αλλα η γνωμη των δικων μου ανθρωπων...αυτο προσπαθω να της το περασω αλλα δε το καταλαβαινει αν το καταλαβαινε ολα θα ηταν καλυτερα!

Και τι μπορείς να κάνεις εσύ;Nα της ανοίξεις το κεφάλι και να της το βάλεις μέσα;Κonstantinaki,οι άνθρωποι παλιότερων γενιών,έτσι έμαθαν,έτσι κάνουν.Είναι άτομο που δεν έχει ξεφύγει από το τι θα πει η γειτονιά,(που έτσι κι αλλιώς δε θα σταματήσει να λέει,γιατί κακά τα ψέματα,η ζωή σε μικροκοινωνίες τα έχει σύμφυτα αυτά τα σκατά),κατ\'αυτόν τον τρόπο θα συνεχίσει να λειτουργεί,με τις ίδιες αρχές.Αλλά εσύ είσαι εσύ και οφείλεις να διαφυλάξεις τον εαυτό σου και τη δική σου ζωή.