Printable View
Αυτό από μονο του δεν σε προβληματίζει?
Διάβασε το μνμ σου και απάντησε η ίδια.
Αν συμβαίνει σε σένα, θες να συζητήσουμε τι σε κάνει να φέρεσαι έτσι στον εαυτό σου?
Ειχε αναφερει κατι αναλογο παλιοτερα η mstrumf και ειχε εξηγησει το θεμα ο νικος. Δεν θυμαμαι που ηταν αλλα ισως θα ηταν καλυτερα να της εστελνες ενα προσωπικο μηνυμα
το νοιωθεις ευεργετικο στο σωμα σου?
μηπως το νοιωθεις βιαιο στο σωμα σου, αλλα ευεργετικο στην ψυχη σου?
παντως ειναι μια πραξη βιας. δεν νομιζεις?
η οποια στρεφεται προς τον εαυτο σου.
Βλέπεις κάποιον ειδικό? Έχεις ρωτήσει κάποιον γιατρό γιατί σου βγαίνει αυτό?
Τα σημάδια στο σώμα σου δεν σε ενοχλούν?
Kgana,
λίγο πριν κάνεις την πράξη αυτή σε κυριεύουν συγκεκριμένα συναισθήματα κάθε φορά;
Αν εξαιρέσεις αυτό το στοιχείο, θεωρείς ότι εσύ είσαι καλά με σένα; Είσαι ευχαριστημένος/η με τη ζωή σου;
Κοίτα, εμένα η γνώμη μου είναι πως πρέπει να πας σε έναν ειδικό. Το ότι δεν σε ενοχλεί είναι ανησυχητικό.
Έχεις μιλήσει έστω με κάποια φίλη/οικογένεια/κάποιον γι αυτό?
δεν υπαρχει τιποτε δηλαδη που να σε ενοχλει σε αυτην την πραξη.
δεν νοιωθεις πονο
δεν σε ενοχλει το αιμα
δεν σε ενοχλουν τα σημαδια
ολα καλα, εκτος του οπτι δεν ξερεις πως θεωρειται αυτο απο τους \"αλλους\"
αν ειναι λογικο δηλαδη, οπως ειπες στην αρχη.
Αχ, κανενός η ζωή δεν είναι τέλεια καλέ/ή μου. Δε γίνεται αυτό, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι αυτό που λες, να προσπαθούμε να ΄φτιάξουμε ότι δεν μας αρέσει, να νιώθουμε καλά με τις επιλογές μας και να ζούμε την κάθε στιγμή...Quote:
Originally posted by kgana
πρίν το κάνω αυτό που ακέφτομαι είναι οτι κάνω κάτι κρυφό(απο την οικογένειά μου) αλλά δε με απωθεί το γεγονός οτι είναι κρυφό. Το αντίθετο μάλιστα.Quote:
Originally posted by anwnimi
Kgana,
λίγο πριν κάνεις την πράξη αυτή σε κυριεύουν συγκεκριμένα συναισθήματα κάθε φορά;
Αν εξαιρέσεις αυτό το στοιχείο, θεωρείς ότι εσύ είσαι καλά με σένα; Είσαι ευχαριστημένος/η με τη ζωή σου;
Δε νομίζω πως είναι και τέλεια η ζωή μου . Σίγουρα έχω τους γονείς μου που μου προσφέρουν όσο πιο πολλά μπορούν..
και εγώ απο την άλλη προσπαθώ να φτιάξω ότι δε μου αρέσει στη ζωή μου.
Το μόνο που με ενοχλεί είναι οτι ειδικά απο το καλοκαίρι έχω απομονωθεί τόσο πολύ που δεν έχω πλέον φιλίες, ούτε σχέση άντεχα.
Μήπως απομακρύνθηκες επειδή νιώθεις ότι δε σε καταλαβαίνουν, δε σε νιώθουν;
Όσο για το ότι σου αρέσει επειδή κάνεις κάτι κρυφό από τους άλλους, πριν ακόμα το σκεφτείς αυτό, νιώθεις καλά συναισθηματικά πριν το κάνεις;
μετα απο αυτο, πως αισθανεσαι?
Kgana, αυτός ήταν ο λόγος να απομακρυνθείς ή η αφορμή; Καλά κάνεις και κάνεις πράξεις αυτό που θες εσύ. Ότι κι αν όι άλλοι υποστηρίζουν. Αλλά ακόμα κι αν συμβαίνει αυτό (που συμβαίνει στις φιλίες και γενικά στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους), δεν είχες μαζί τους άλλα στοιχεία που να σας ενώνουν;Quote:
Originally posted by kgana
Απομακρύνθηκα γιατί είχα πολύ διάβασμα γιατί ξαναδίνω εξετάσεις φέτος. και όλοι -οι περισσότεροι- σνόμπαραν τη κίνηση αυτή να ξαναδώσω.
πρίν το κάνω νιώθω ήρεμη κ απλά περιμένω να το κάνω.
Η σκέψη ότι θα το κάνεις μήπως σε ηρεμεί; Αν δεν το κάνεις θα εξακολουθείς να νιώθεις ήρεμη;
μηπως προσπαθεις να νιωσεις λυτρωση, να βγει κατι απο μεσα σου;;; Πιστευω οτι ειναι βαθη το ζητημα, εγω θα προτεινα να διαβασεις εκεινο το θεμα που αναφερθηκε και να αναζητησεις καποιον ειδικο...γιατι αυτο που κανεις το κανεις απο καποιο βαθυτερο ψυχολογικο αιτιο...ετσι πιστευω τουλαχιστον εγω, χωρις να ειμαι ειδικη...
Επομένως είναι μια \"συνήθεια\" που ξεκίνησε τον τελευταίο καιρό επειδή είσαι πιεσμένη λόγω εξετάσεων και επειδή απομακρύνθηκες από τους φίλους;Quote:
Originally posted by kgana
Μπορεί και να ήταν αφορμή.. μπορεί όπως είπες να μην είχε μήνει τίποτα που να μας ενώνει.
Ακόμη και τώρα στις γιορτές βαριόμουν να βγώ σκεφτόμουν και να βγώ τι θα κάνω? τελοσπάντων.
Αν δε το κάνω τη στιγμή που θέλω σίγουρα θα το κάνω αργότερα και θα περιμένω τη στιγμή εκείνη.
δε νομίζω πως θα είμαι ήρεμη αμα δε το κάνω-νομίζω χειρότερα θα είναι. κ θα πιεστώ..
Γιατί θα είσαι χειρότερα Kgana; Τι πετυχαίνεις με αυτό που δεν μπορείς να το πετύχεις με άλλους τρόπους;
Πάντως, επειδή ομολογουμένως είναι μια δύσκολη περίοδος αυτή που περνάς, είναι το καλύτερο να βρίσκεις διεξόδους, να περνάς όμορφα, γαλήνια, ,με ανθρώπους που πραγματικά θέλεις, να φορτίζεις τις μπαταρίες σου και να αποφορτίζεσαι, ώστε να έχεις δύναμη για το διάβασμα. Αυτός ο τρόπος kgana είναι μοναχικός... Και σε απομονώνει περισσότερο...
αυτοτραυματισμο το λενε αυτο κ το εκανα απο οσο με θυμαμαι.. ακομα υπαρχουν στιγμες που το λαχταρω τρελα.. ναι τα σημαδια μενουν για να σου θυμιζουν εκεινες τις στιγμες που ισως λαχταρουσες κατι παραπανω, εκτος απ το να αποσυντονισεις τον εαυτο σου να μην αισθανεται τον εσωτερικο πονο.. ξεσπασμα, εξοδος, διαφυγη.. ειχα μιλησει παλιοτερα κ δεν ειναι οτι καλυτερο να γραφεις κατι τετοιο στο νετ οπου μπορει να το διαβασει κ να το επιχειρησει ο καθενας. προσωπικα ντρεπομαι να το συζηταω κ στην ψυχοθεραπευτρια μου κολλαω να το πω. εχω πολλα να πω πανω σ αυτο το θεμα, αλλα δεν εχω τη δυναμη να μιλησω ανοιχτα για ολο αυτο. λογικο, οχι δεν θεωρειται, προσπαθησα να το δω απ ολες τις πλευρες, τωρα τι προσφερει, γιατι γινεται κ πως θα το κοψεις, το ξερεις μεσα σου κ θα χρειαστεις τι βοηθεια ειδικου κ τωρα που αναρωτιεσαι εδω στο φορουμ, ξερεις οτι κατι δεν παει καλα. μεσα μας το ξερουμε.. αλλα δεν θελουμε οι αλλοι να δουν εκεινη τη στιγμη ή να υποψιαστουν κατι τετοιο. μυστικο, το ξερω μονο εγω κ αυτος ο καταραμενος ο εαυτος μου που την πληρωνει. τωρα το αποκαλυψα κ σε σας.. αλλα δε παει στο %&*# ..
Όχι, δε χρειάζεται να υπομένεις την παρέα κανενός αν δεν σου κάνει. Δε χρειάζεται να κάνεις εκπτώσεις στα θέλω σου. Και καλά κάνεις.Quote:
Originally posted by kgana
αυτό που \"πετυχαίνω\" είναι για παράδειγμα τα μη γυρίσω στο άτομο με το οποίο είχα σχέση και να είμαι αναγκαστικά μαζί του γιατί δεν έχω κανέναν. ακόμη και αυτός είχε γίνει πολύ επικριτικός σε κάποια θέματα και καταλήγαμε όλο να διαφωνούμε.
και γενικά να μην βρίσκομαι με κάποιον απο απελπισία οτι είμαι μόνη μου...
η αλήθεια είναι οτι δεν έχω άτομα να βγαίνω κ τέτοια.αφού στο κινητό μόνο 2 φίλες εμειναν κ η μια μένει μακριά κ η άλλη σπουδάζει επίσης μακριά.
Όμως, κορίτσι μου, το καλύτερο δε θα ήταν να προσπαθούσες να βρεις αυτο που σου ταιριάζει; Είσαι ακόμα τόσο μικρή, γιατί τόση απογοήτευση;
Ξέρεις πόσοι άνθρωποι εκεί έξω είναι, φίλοι, σύντροφοι, που θα ταιριάζεις μαζί τους, που θα μπορούν να σε νιώσουν και να τους νιώσεις; Αν δεν κάνεις όμως την προσπάθεια, αυτό δε θα το μάθεις ποτέ.
Και σίγουρα, δεν είμαστε όλοι μες την τρελή χαρά πάντα, ή δεν έχουμε πάντα φίλους κάθε στιγμή που θα θέλαμε να μας ακούσουν ή μερικές φορές δε θέλουμε να μιλήσουμε γιατί έτσι μας τη δίνει. Εκεί καλό είναι να αντέχουμε τη μοναξιά, να μην μας τρομάζει και τόσο η συνάντηση με τον εαυτό μας. Να μη μας τρομάζει να σκεφτούμε 5 πράγματα, να συνομιλήσουμε με τον εαυτό μας, να διαβάσουμε ένα βιβλίο άσχετο ή σχετικό με το να μας βοηθήσει, να πάρουμε ερεθίσματα από οπουδήποτε...
Να κι εσύ τώρα μπήκες εδώ να πάρεις κάποια ερεθίσματα. Έκανες κάποιο βήμα. Και μπράβο σου.
Μακάρι να σου φτάσει αυτό για να βγεις από το φαύλο κύκλο, αν συνειδητοποιείς ότι όντως μπάινεις σε ένα φαύλο κύκλο...
Εμεις θα μιλάμε εδώ όσο έχεις ανάγκη. Αλλά....
Πραγματική βοήθεια όμως σου είπαν τα παιδιά που μπορείς να πάρεις kgana. Αν δεν έχεις υπόψιν σου, υπάρχουν και τα κέντρα ψυχικής υγείας τα οποια είναι σχεδόν δωρεάν.
geia s!loipon..kai go gia megali xroniki periodo sti zoi mou to ekana afto.tote d m enoxluse tpt apo oli afti ti praksi.tora omos einai allios.exei perasei o kairos kai kapoia simadia sta xeria m exun meinei.niotho polu asxima gi afto,pou pligona etc tn eafto mou.skepsu oti perase apo to mialo m na kano plastiki otan megaloso gia tria simadakia!!!pistevo pos tha itan polu kalo na episkefteis enan eidiko,uparxun kai dimotikoi psixologoi s kapoies poleis pou voithan xoris antitimo.episis efoson zitiseis apo enan eidiko na min to mathun oi goneis sou,an einai epaggelmatias,d tha t mathun.ego metepeita siniditopoihsa(meso voithias eidikou)oti t ekana gt uposinidita ithela na timoriso tn eafto m gia lathi p exo kanei,gia pragmata p exo pei,gia tin simperifora mou ktl
mhπως υποφερεις απο κατι?μηπως ψυχολογικα πονας?συνηθως, τετοιες ενεργειες, να προκαλλεσουμε δηλαδη σωματικο πονο ειναι για \'\'ξεγελασουμε\'\' το μυαλο μας... οτι ναι μεν ποναω αλλα να, ποναω εδω, στο χερι μου.. το εκανα και εγω οταν περασα μια πολυ ασχημη περιοδο βαζοντας ομως τα νυχια μου στους καρπους..
Έχω την εντύπωση πως η τακτική του self-cutting συνδέεται στενά την ύπαρξη άλλων αυτοτιμωρητικών ψυχικών καταστάσεων,όπως κατάθλιψη ή-ακόμη συχνότερα-με διατροφικές διαταραχές.
Εκτός από το self-cutting,ο αυτοτραυματισμός μπορεί να εκδηλώνεται και με άλλους τρόπους,φαινομενικά \"αθώους\"αλλά δυνητικά βασισμένους σε ένα γενικότερο φάσμα όμοιου τρόπου ξεσπάσματος ψυχικής έντασης.Εκτεταμένο tattoing ή piercing,scarring ή carving(δημιουργία ουλών με εγχάραξη στο δέρμα),self-burning(καψίματα)που μπορεί με μία διπλή ανάγνωση να επισημαίνουν δυσπραγία σε κάποιους τομείς της ζωής.
Το self-cutting,ακριβώς όπως στην περίπτωση της kgana(το ίδιο και της mstroumf)συνήθως μένει κρυφό και σύνηθες επίσης είναι αυτό που ανέφερε η kgana,η αίσθηση της μετά ηρεμίας,αφού έχει συνδεθεί με εκτόνωση έντασης.
Το ζήτημα είναι πως αυτή η εκτόνωση δεν παύει να αποτελεί αυτοτιμωρία,άρα ναι,εγώ θα πήγαινα σε ψυχολόγο,δεν το συζητώ.Kgana,μπορεί τώρα να λες πως δε σε απασχολεί,αλλά στο μέλλον θα το κάνει.Θα πας σε κάποια παραλία και θα κοιτάνε τα σημάδια σου,θα αναγκάζεσαι(ήδη φαντάζομαι το κάνεις)να τα κρύβεις,γιατί θα σου θυμίζουν άσχημες φάσεις της ζωής σου,μοναξιά και απομόνωση.Believe me,I know.Το έχω κάνει κι εγώ.Βέβαια,ευτυχώς δεν το έκανα σε βάση συχνή,έτσι δεν έχω παρά μετρημένα σημάδια,αλλά και πάλι κάποια στιγμή ήθελα να τα ξεφορτωθώ,γιατί άλλαξα και δεν ήθελα να κουβαλάω στο κορμί μου ουλές του παρελθόντος.
Διορθώστε με αν κάνω λάθος,αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει και κακοποιητικό παρελθόν πίσω από το self cutting.
Συνήθως γίνεται σε μέρη εύκολο να κρυφτούν κάτω από ρούχα,μηροί ή μπράτσα,εσωτερικό μέρος ή εξωτερικό,ενώ έχει σίγουρα μία εθιστική ιδιότητα.Δηλαδή ο self-cutter τείνει να επαναλαμβάνει την πράξη,αφού του προκαλεί ανακούφιση.
Τα αίτια μπορεί να είναι ποικίλα,αλλά-προσωπική μου άποψη-η πράξη πηγάζει από μία αδυναμία εύρεσης μεθόδων διαχείρισης αρνητικών συναισθημάτων,κυρίως θυμού.Ενδέχεται δηλαδή kgana,ο θυμός σου να γυρνάει σε σένα.Είσαι θυμωμένη με το αγόρι σου που σε επέκρινε διαρκώς όπως έγραψες,μήπως δεν αναγνωρίζεις το θυμό,γιατί δεν έμαθες να τον εκδηλώνεις απέναντι σε ανθρώπους που σε θύμωναν στο παρελθόν;(πχ γονείς;μία σκέψη).
Kgana,μπορεί όπως λες να μην αισθάνεσαι πως έχεις εσύ το πρόβλημα αλλά το περιβάλλον σου,αλλά θα σου κάνω μία απλή ερώτηση.Οι γονείς σου είναι self-cutters;Όχι,εσύ είσαι,εσύ αυτοτιμωρείσαι.Μπορεί να σου παρέχουν υλικά αγαθά αλλά αυτό με την καμία δε σημαίνει πως σου εξασφαλίζουν τίποτε άλλο εκτός από την επιβίωση.Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο καλύπτω υλικές ανάγκες και στο μεγαλώνω ένα παιδί που έχει ισορροπημένη προσωπικότητα,ηρεμία,ξεκάθ αρα όρια και αισθάνεται αποδεκτό.
Μήπως οι γονείς σου έχουν κάποιο κολληματάκι με τον έλεγχο και την τελειομανία;Αυτό θα εξηγούσε γιατί αποτρέπουν μία επίσκεψη σε κάποιον ψυχολόγο.(τι λέτε καλέ,το ΔΙΚΟ ΜΟΥ το παιδί έχει πρόβλημα,αδύνατον!).Νοοτροπ ίες για κλωτσιές και σχώρα με που στο λέω τόσο χύμα.Για το θεαθήναι και μακριά από την ουσία,που είναι να κοιτάμε καθαρά και δίχως φόβο κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε και να δρούμε σε κάθε περίπτωση με τρόπο ανάλογο ώστε να ξεπερνάμε εμπόδια.Και αυτά είναι τα μαθήματα που οι γονείς δίνουν στα παιδιά με το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ,όχι με τα λόγια.Ο σίγουρος γονέας ποτέ δε δίνει μηνύματα τελειομανίας στο παιδί του,που το πιέζουν και το οδηγούν σε αδιέξοδα.Πρέπει να είσαι τέλεια,να μην καταλάβει κανείς πως είσαι λιγότερο απ\'αυτό που περιμένουν,αυτές οι προσδοκίες τελειότητας,ο φόβος για την απώλεια της σφραγίδας της\"κανονικότητας\"είναι που σε κάνουν να προτιμάς τα μακρυμάνικα και το περικάρπιο από το να διεκδικήσεις επικοινωνία και επαφή με τους γύρω σου δίχως μάσκες.Να προτιμάς να κόβεσαι παρά να τους μιλήσεις ανοιχτά για να δουν τα λάθη τους.
Μίλα τους,κι ας τσαλακωθεί η τέλεια εικόνα που έχουν πλάσει για το παιδί τους.Μίλα τους,γιατί το θέμα είναι δικό τους και στο έχουν φορέσει καπέλο.
Καθόλου \"τελοσπάντων\"θα πρότεινα.;)
για τι πραγματα μιλας κγανα?Quote:
Originally posted by kgana
......Εχω κάνει πράγματα στο παρελθόν που φταίω κ εγώ αλλά σίγουρα κ άλλα άτομα..
απλά είναι πράγματα που δεν αλλάζουν κ νιώθω ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ άσχημα κ φρίκη κ απελπισία οργή που ΔΕΝ αλλάζουν..
Είναι πράγματα που δε θα τα έκανα ποτέ μου κ όμως τα έχω κάνει-κ τα έχω διαγράψει απ\'το μυαλό μου.
Όμως φυσικό κ επόμενο είναι κατα καιρούς να μου έρχοντε στο μυαλό.
Εκεί φρικάρω..μη σου πω ανατριχιάζω κιόλας..
....
τι εκανες που σε φρικαρει οσο το σκεφτεσαι?
φυσικα το διαβασα, μολις τωρα το ειδα.
σου απαντησα
Kατ\' αρχήν να πω ότι δεν έχω καλή σχέση με το αίμα. Ακόμα και τώρα που γράφω σφίγγομαι. Όταν δω αίμα να ρέει, μπορεί να φτάσω σε όρια λιποθυμίας. Κάποια φορά που μου πήραν αίμα για εξέταση αποφάσισα να το παίξω \"δύναμη\". Όταν είδα να αδειάζει τη σύριγγα σε μπουκαλάκι κιτρίνισα... Δεν με περιάζει απαραίτητα η πληγή, με το αίμα έχω πρόβλημα.Quote:
Originally posted by kgana
και γενικά να μην βρίσκομαι με κάποιον απο απελπισία οτι είμαι μόνη μου...
Διαβάζοντας αυτά που λες σκέφτηκα. Επίσης σκέφτηκα κάποια/ες δικές μου εμπειρίες (εντελώς άσχετες, αλλά βρήκα κάποια σχέση). Και έτσι μπορώ να σου πω κάποια πράγματα. Για εμένα θα ήταν σημαντικό να παρατηρήσω. Να παρατηρώ. Να παρατηρήσω, όχι να μείνω στην \"ευχαρίστηση\" που μου δημιουργεί η πράξη (αλλά και σε άλλες περιπτώσεις). Να παρατηρήσω γιατί θέλω αυτό, τι μου δίνει, τι αισθάνομαι. Και οτιδήποτε άλλο μπορώ να παρατηρήσω.
Ακόμα, θέλω να σου πω ότι η αντίληψή σου για τις σχέσεις με τους γονείς, την αδελφή σου, κλπ, είναι πολύ καθαρή, συνεπής και ειλικρινής.
Είπε ο RainAndWind ότι ο αυτοτραυματισμός αποτελεί αυτοτιμωρία. Προσωπική μου γνώση είναι ότι δεν αποτελεί αυτοτιμωρία. Αλλά μην ακούσεις και τη δική μου γνώμη, ψάξε το μόνη σου.
Προφανώς δεν έχει νόημα να μιλήσουμε σε κάποιον που δεν καταλαβαίνει. Είναι κρίμα να μην έχουμε κάποια παρέα, κάποιον να μιλήσουμε και να καταλάβει. Η κατανόηση, -το σημαντικότερο πράγμα σε ολόκληρο τον κόσμο-, αποτελεί είδος σε έλλειψη. Έτσι, εσύ μην κάνεις το ίδιο λάθος με όσους δεν έχουν κατανόηση. Όπως δεν υπάρχει δικαιολογία για εκείνους δεν υπάρχει και για σένα. Εσύ βλέπε και μάθαινε από αυτά που βλέπεις. Βλέποντας καθαρά, η κατανόηση έρχεται.Quote:
οτι δεν έχω κάποιον να μιλήσω, αυτό κ αν είναι βασικό-για μένα.
Μα μπορεί όλη μέρα να μην έχω σχεδόν καθόλου χρόνο να κάνω πράγματα που θα ήθελα αλλά δε με ενοχλεί τοσο αυτό όσο το γεγονός οτι δεν έχω παρέες.
Να μιλήσω σε ποιόν?
Στη κυρία που μου κάνει αγγλικά?στους καθηγητές?στα άλλα παιδιά που η επικοινωνία είναι μηδέν-κ δεν έχουμε κ τπτ κοινό.. ή στους γονείς?
Δε ρωτάω. Ειρωνεύομαι κ απλά γράφω γιατί απλά δε έχω κ κάπου να τα πω.
Kαι εύχομαι να μην τα διαγράψεις από το μυαλό αν δεν προφτάσεις να τα \"χειριστείς\". Με το \"χειριστείς\" κατανόηση πάλι εννοώ.Quote:
Είναι πράγματα που δε θα τα έκανα ποτέ μου κ όμως τα έχω κάνει-κ τα έχω διαγράψει απ\'το μυαλό μου.
Όμως φυσικό κ επόμενο είναι κατα καιρούς να μου έρχοντε στο μυαλό.
Να τροποποιήσω επίσης μετά την παρατήρηση.Γιατί να γεμίζω το σώμα μου σημάδια σημαίνει πως δεν το αγαπώ,απλά.Δεν το σέβομαι,δεν το νοιάζομαι,το κακοποιώ.Το κάνω όργανο εκφόρτισης,για να μη χαλάσω την παραμύθα άλλων.Το δέρμα μου,που τυλίγει όσα περιέχω,τα σπλάχνα μου και την καρδιά μου,το ύφασμα αυτό το σάρκινο που περικλείει το είναι μου,αν δεν το σέβομαι και το ασχημαίνω,αυτό σημαίνει το απεχθάνομαι και το τιμωρώ.
Μου φαίνεται ότι αυτή η σκέψη σου είναι σε σωστό δρόμο. Σε κάτι που χρειάστηκε να δώσω απάντηση, το πρώτο που κατάλαβα είναι το τι αισθάνομαι. Και θα σου πω για αυτό, αλλά μέσα στο επόμενο κείμενο. Γιατί πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν και μπορεί να μπερδέψουν αν μισο-καταλάβουν και νομίσουν ότι κατάλαβαν.Quote:
Originally posted by kganaΑλλά να σου πω κ την αλήθεια όχι οτι δε με νοιάζει τι με οδήγησε στον αυτοτραυματισμό, απλά με ενδιαφέρει πιο πολύ τι νιώθω όταν το κάνω.
Ok, και αυτά με τη σειρά τους ίσως να τα κατανοήσεις. Με τον ίδιο τρόπο που κατανόησες τον \"αυτοτραυματισμό\". Βάζω σε εισαγωγικά τον αυτοτραυματισμό, γιατί όπως είπα δεν είναι στην ουσία επίθεση στον εαυτό σου, σωστά; Οι λέξεις δεν εκφράζουν την ουσία, οι λέξεις περιγράφουν. Πώς οι λέξεις μπορούν να περιγράψουν π.χ. τη \"ζεστασιά\" που νιώθει κανείς σε μια κατάσταση, από κάποιον φίλο, ίσως και στη γαλήνη του μυαλού, κλπ; Γιατί όπως προανέφερα πολλοί μιλάνε για παράδειγμα για \"ζεστασιά\" και έχουν \"χειμώνα\"...Quote:
Αλλά όσο αναφορά το άλλο που έλεγα οτι υπάρχουν πράγματα που έκανα κ δε γινεται να τα διαγράψω .. δεν αντέχω να τα σκέφτομαι κ έτσι δε νομίζω πως τα \"κατανοώ\"-αυτό πιστεύω..
Θυμάμαι κάποτε κάποιος άνθρωπος με έκανε να νιώσω τόσο πολύ \"κρύο\" που το βράδυ ονειρεύτηκα ότι χιόνιζε και ήταν χειμώνας. Και τις επόμενες μέρες, αιθανόμουνα χειμώνα (και κρύωνα επίσης). Και ήταν ντάλα καλοκαίρι!
Τώρα καταλαβαίνω ότι μαθαίνω και εγώ από σένα. Γιατί είσαι ειλικρινής.
Για αυτά που διαβάζεις. Μην θεωρήσεις ότι όλοι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν/καταλαβαίνουμε. Πολλοί λένε κάτι αληθοφανές, και αυτό μπρεδεύει περισσότερο. Άλλοι δεν νιάζονται για την ουσία, νοιάζονται μόνο επιφανειακά, γιατί στην ουσία η ανάγκη τους είναι άλλη.Quote:
κ απο ενα δυο πραγματα που μου έχουν πει απο εδώ σπο το φόρουμ κάτι έχω ψιλοκατανοήσει που είπες...
Δεν μπορώ να ξέρω όμως σίγουρα...υποθέσεις κάνω κ γω απο διάφορα που διαβάζω..
.
Αν εξετάσεις, θα διαπιστώσεις ότι στην ουσία κάνεις και εσύ κάτι ανάλογο. Απλά, αυτό που αναφέρθηκε είναι διαφορετικό από τους αντίστοιχους \"αυτοτραυματισμούς\" που κάνεις και εσύ στον εαυτό σου και έτσι σου φαίνεται \"διαφορετικός\". Θέλω να σε ρωτήσω, καπνίζεις;Quote:
Originally posted by RainAndWind
Να τροποποιήσω επίσης μετά την παρατήρηση.Γιατί να γεμίζω το σώμα μου σημάδια σημαίνει πως δεν το αγαπώ,απλά.Δεν το σέβομαι,δεν το νοιάζομαι,το κακοποιώ.Το κάνω όργανο εκφόρτισης,για να μη χαλάσω την παραμύθα άλλων.Το δέρμα μου,που τυλίγει όσα περιέχω,τα σπλάχνα μου και την καρδιά μου,το ύφασμα αυτό το σάρκινο που περικλείει το είναι μου,αν δεν το σέβομαι και το ασχημαίνω,αυτό σημαίνει το απεχθάνομαι και το τιμωρώ.
Μην ξεχάσω να πω ότι σωστά τα λες. Αλλά η πράξη απέχει από το πώς σκεφτόμαστε. Αυτό που λες είναι το \"ιδανικό\". Το κυνήγι του \"ιδανικού\" μας κάνει να μην βλέπουμε. Ελευθερία σημαίνει να μπορώ να κάνω ότι θέλω, βλέποντας όμως πολύ καθαρά τα αποτελέσματα. Θεέ μου, να είχα τέτοια ελευθερία :)