μια ομορφη εξωτερικη εμφανιση μπορει να λειτουργησει ευεργετικα στο ατομο και αντιθετα μια ''κακη'' εξωτερικη εμφανιση αρνητικα στην ψυχολογια αυτου?
μια σκεψη μου απλα...θα θελα να μαθω την γνωμη σας,ετσι,απο περιεργεια..
Printable View
μια ομορφη εξωτερικη εμφανιση μπορει να λειτουργησει ευεργετικα στο ατομο και αντιθετα μια ''κακη'' εξωτερικη εμφανιση αρνητικα στην ψυχολογια αυτου?
μια σκεψη μου απλα...θα θελα να μαθω την γνωμη σας,ετσι,απο περιεργεια..
Σαφώς.Αλλά για να το θέσω ακριβώς όπως το πιστεύω,όχι η ίδια η εμφάνιση,ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας.
Εάν είμαι πανέμορφη(που είμαι btw,λολ)αλλά εγώ νιώθω πως είμαι άσχημη,η γνώμη των άλλων δεν έχει καμία αξία,γιατί είναι η αυτοιδέα μου που βαραίνει για μένα.
Επίσης εάν κάποιος δεν έχει αυτό που λέμε ομορφιά εξωτερική(που πόσο νερό παίρνει το κρασί μας ανάλογα με το τι θεωρούμε εμείς ωραίο,άστο),αλλά έχει μια ικανοποιητική αυτοιδέα,τότε έχουμε το αντίθετο,να αισθάνεται μια χαρά μέσα στο κορμάκι του και να γουστάρει το προσωπάκι του,άσχετα από τη γνώμη των άλλων.
Σε γενικές γραμμές αυτό θεωρώ πως με εκφράζει,να έχω μια καλή αυτοιδέα,αλλά όσο μπορώ να την κρατάω σταθερή,δηλαδή να μην αφήνω ανασφάλειες να με ρίχνουν,να μην επηρεάζεται η γνώμη μου για την ομορφιά από στερεότυπα,marketing και μόδες,να μην θεωρώ απαραίτητο να είμαι κάπως για να με εγκρίνουν οι άλλοι.Να με γουστάρω εγώ και να είναι πάντα αρκετό.
Επίσης αυτό που έχει σημασία είναι να αρέσω και στον σύντροφό μου,να έχω καλή τροφοδότηση από αυτόν,δηλαδή θα ακούσω τη γνώμη του,σε μία του παραίνεση για το τι αναδεικνύει στοιχεία μου εξωτερικά,πχ με φτιάχνεις με αυτό το μπλουζάκι,τι καλύτερο feedback να έχει μία γυναίκα),ή και σε άλλους καιρούς πάχυνες λιγάκι,λολ.
Γενικά melene μου,πιστεύω πως αυτή η ερώτηση που έκανες είναι πολύ σημαντική,πολλά δένονται εκεί μέσα στην αυτοιδέα μας,πολλά θεματάκια γεννιούνται.Και είναι σίγουρα πολλοί οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την αυτοιδέα μας.Το σημαντικό είναι να γνωρίζω ποιοι από αυτούς πατάνε σε συγκεκριμένα κομμάτια της ψυχολογίας μου και να τους ιεραρχώ σωστά.:)
RainAndWind, νομιζω οτι εχεις απολυτο δικιο, ειναι πως αντιλαμβανομαστε εμεις τον εαυτο μας...
οχι.
πχ εγω πιστευω οτι ειμαι ενας χαλιας και μισος (πολυ πιθανον και αρκετος κοσμος)
αλλα δεν με απασχολει.
Εκεινο που με απασχολει ειναι να δουλευω το μυαλο μου, το οποιο ειναι αρκετα δυσκολο.
Τωρα το τι εικονα εχω, αν ειναι πιασαρικη η οχι, δεν με απασχολει καθολου, οποια και αν ειναι αυτη.
Πέρα από την ασφάλεια ή ανασφάλεια που νιώθει κάποιος για τον εαυτό του, η εξωτερική εμφάνιση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, τουλάχιστον για μενα.Quote:
Originally posted by melene
μια ομορφη εξωτερικη εμφανιση μπορει να λειτουργησει ευεργετικα στο ατομο και αντιθετα μια \'\'κακη\'\' εξωτερικη εμφανιση αρνητικα στην ψυχολογια αυτου?
μια σκεψη μου απλα...θα θελα να μαθω την γνωμη σας,ετσι,απο περιεργεια..
Πχ, ένας ένθρωπος εμφανίσιμος το αντιλαμβάνεται συνεχώς πως είναι αποδεκτός περισσότερο απ το άλλο φύλλο κατά πρώτον και στη συνέχεια απ το ευρύτερο σύνολο.
Ένα λαμπερό χαμόγελο φτιάχνει τη διάθεση του συνομιλητή μας, ένας κακομούτσουνος άνθρωπος απωθεί με την ίδια ευκολία.
Ένας όμορφος άνθρωπος είναι απαλαγμένος από \"κλειδώματα\" και ανασφάλειες απέναντι στους άλλους, ένας άσχημος άνθρωπος βγάζει ένταση και πίεση ακόμη και εκεί που δεν πρέπει.
Εχω παρατηρήσει δε, πως οι κατά κόρον άσχημοι άνθρωποι βγάζουν μια έμφυτη κακία, (στο μεγαλύτερο ποσοστό), ενώ ένας άνθρωπος με λιγότερες ανασφάλειες ως προς την εξωτερικη εικόνα του είναι, (στο μεγαύτερο ποσοστό), βγαζουν περισσοτερη καλοσυνη.
Γνωμη μου.
Στερεότυπα Θεοφανία μου.Να το πεις αυτό σε τόσα και τόσα μοντέλα που πάσχουν από νευρική ανορεξία,πως η ομορφιά ισοδυναμεί αυτόματα με σιγουριά,καθώς και σε γυναίκες που κάνουν στη σειρά πλαστικές από ανασφάλεια ενώ ουσιαστικά μια χαρά είναι η εμφάνισή τους.Επίσης να το πεις και σε άντρες,γιατί δεν είναι οι ανασφάλειες γυναικείο προνόμιο.
Καμία κακία δεν υπάρχει στον \"άσχημο\",καμία \"καλοσύνη\"στον όμορφο.Όλα αυτά είναι κλισέ.
ρειν, εσύ μιλάς για μειονότητες και γω μιλάω για τους ανθρώπους που περιβάλομαι.Quote:
Originally posted by RainAndWind
Στερεότυπα Θεοφανία μου.Να το πεις αυτό σε τόσα και τόσα μοντέλα που πάσχουν από νευρική ανορεξία,πως η ομορφιά ισοδυναμεί αυτόματα με σιγουριά,καθώς και σε γυναίκες που κάνουν στη σειρά πλαστικές από ανασφάλεια ενώ ουσιαστικά μια χαρά είναι η εμφάνισή τους.Επίσης να το πεις και σε άντρες,γιατί δεν είναι οι ανασφάλειες γυναικείο προνόμιο.
Καμία κακία δεν υπάρχει στον \"άσχημο\",καμία \"καλοσύνη\"στον όμορφο.Όλα αυτά είναι κλισέ.
Βλέπω πως λειτουργούν γύρω μου οι άνθρωποι που κουβαλούν ένα κάρο ανασφάλειες λόγω εμφάνισης και βλέπω παράλληλα άτομα με καλή εμφάνιση πόσο πιο απεμπλοκαρισμένα είναι.
Δεν μίλησα ούτε για μοντέλα, ούτε για άντρες σαν τον Σπαλιάρα.
Και να σου πω και κάτι?
Στις σχέσεις μου με γυναίκες, δεν με πρόδωσε και δεν μου φέρθηκε με κακία καμιά όμορφη. Από τις άσχημες \"φίλες\" μου έχω περάσει απίστευτες καταστάσεις.
Και όπως είπα παραπάνω πάντα μιλάω για τη δική μου γνώμη. Τίποτα δεν είναι πανάκειο άλλωστε.
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Καμία κακία δεν υπάρχει στον \"άσχημο\",καμία \"καλοσύνη\"στον όμορφο.Όλα αυτά είναι κλισέ.
εδω και αιωνες επιβιωνουν τετοια κομπλεξ.
Μακρια απο εμενα τετοια κλισε.
Αν ειναι δυνατον, οταν βρισκεσαι με ενα ανθρωπο,
να του καρφωνεις μια ταμπελα (ασχημου η ομορφου) και ετσι να εχεις τις επιφυλαξεις σου.
Αντιθετα ο καθενας που προσπαθει να \"πουλησει\" ομορφια - ασχετως τι νομιζει - εκει χωρις να σκαψεις και παρα πολυ, μπορεις να περιμενεις πολλα προβληματα.
Κοίτα Θεοφανία,θέτοντας στατικοποιημένες γενικεύσεις δε νομίζω πως ερχόμαστε σε καμία παγκόσμια αλήθεια.Πχ αυτό που έχεις διαπιστώσει εσύ,δεν έχω δει να ισχύει.Αντίθετα,εγώ σε κάθε περίπτωση θεωρώ προτιμότερο να εξατομικεύω την κρίση μου.Γιατί ξέρω άτομα με ωραίο παρουσιαστικά κατά γενική ομολογία που παρολαυτά κουβαλάνε πόνους συνδεδεμένους με \"ελαττώματα\"και άσχημους/ες με υγιή,ισορροπημένη αυτοιδέα που τους προσδίδει και τα ανάλογα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.Έχω υπάρξει ερωτευμένη με άσχημο άντρα,απίστευτα γοητευτικό.Και έχω γνωρίσει ωραίους απίστευτα απωθητικούς επίσης για το γούστο μου.Πάντως το εμφανισιακό κριτήριο δεν το έχω σε προτεραιότητα για το ποιους με πλαισιώνουν,αλλά για να το πάω και λίγο σε ψυχολογία,η ισορροπημένη φροντίδα και υγιεινή,η αγάπη για τον εαυτό μας είναι αυτά που δείχνουν πράγματα,όχι τα συμμετρικά χαρακτηριστικά και οι αψόγου αναλογίες.:)
και για να γινω σαφης,
αν βλεπω ενα ανθρωπο (αντρα η γυναικα) και το παιζει ανετος και ομορφος και αυτο μου το δειχνει,
ειναι λογος για να φυγω μιλια μακρια, τουλαχιστον αυτο εχει δειξει η πειρα μου.
Ευτχως στην ζωη μου περιβαλλομαι απο υγιης ανθρωπους χωρις τετοιες ρατσιστικες αντιλήψεις.
Κrino,θα μου άρεσε να σου πω να ανταλλάξουμε τα μέλη απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα,γιατί έχει να κάνει πάρα πολύ με το τι πλασάρεται από μέσα ενημέρωσης,χώρο διαφήμισης,η προώθηση προτύπων ομορφιάς.Όσοι γνωρίζουν κάποια πράγματα πχ για διατροφικές διαταραχές,έχουν ιδέα για το πόσο επηρεάζουν και διαμορφώνουν αντιλήψεις,πρεσάροντας down our throat κανόνες και νόρμες που καταπιέζουν.
Ενταξει τωρα τι να λεμε....
Λογω δουλειας εδω και πολλα χρονια εχω μεγαλη εμπειρια στο θεμα.
Η εργασια μου εχει να κανει με το χωρο της ομορφιας και της μοδας και ολα αυτα που πεφτουν πανω στο τραπεζι τα εχω βιωσει μεχρι εκει που δεν παει αλλο, ισως αυτες οι εμπειριες να με εχουν σπρωξει σε αυτες τις αποψεις.
Περιβαλλομαι απο \"ομορφες\" αλλα πλαστικες γυναικες που σε πληροφορω μεσα τους ειναι Κ-Ε-Ν-Ε-Σ.
Επισης εχω πια την αντιληψη οτι δεν πρεπει να υπαρχουν πιο αδιστακτες γυναικες.
Φανταζομαι οτι αμα τυχει καποιος και εχει μια πιο προσωπικη σχεση μαζι τους, και κατσει κατι στραβα, μαυρο φιδι που σε εφαγε.
Το ανεπαναληπτο ειδωλο τους πρεπει να ειναι η Α. Βουγιουκλακη που ηθελε να παει 70 και να μοιαζει με εικοσαρα.
Το πως εχουν χτισει την ψυχολογια τους, τι ακριβως πλασαρουν στον υπολοιπο κοσμο, και ποια προτυπα επιβαλλουν κυριως σε συγκεκριμενες μεριδες γυναικων ειναι μια πολυ προσεγμενη φιλοσοφια που εχει χτιστει και με ψυχολογικους ορους.
Για αυτο ακριβως οχι μονο εχει επιβιωσει αλλα ειναι και κυριαρχη.
Τα μεγαλυτερα θυματα σε αυτες τις περιπτωσεις ειναι σε πρωτη φαση οι γυναικες και σε δευτερη οι συντροφοι τους, αφου και αυτοι ειναι αναγκασμενοι να λουζονται τις ανασφαλειες τους.
Τελως παντων για αυτο το κεφαλαιο θα ειχα παρα πολλα να πω, για τα οσα εχω δει με τα ματια μου να συμβαινουν, για τις τεχνικες που υπαρχουν η κουβεντα ομως αυτη θα ηταν ατελειωτη.
Μπορει σε αλλα θεματα να εχω λαθος, επι του παροντος επειδη εχω εμπειρα στο θεμα πανω απο δεκαετια, δεν δεχομαι ουτε μιση κουβεντα.
Ειναι τελειως αλλιως να βλεπεις διαφημίσεις στην τιβι, στα γκλαμουρ περιοδικα και αλλου, και τελειως αλλο πραγμα να εισαι πισω απο την κατασκευη αυτων.
Απο την αλλη χμμμμ αν αυριο οι γυναικες ξυπναγανε και αλλαζανε βιολι, μαλλον θα εμενα ανεργος.....
χεχε.... δεν τα μπορω αυτα τα πρωινα διλληματα πρωι πρωι...
:cool:
Λαμβάνοντας υπόψιν μου ότι η ομορφιά είναι μια εξαιρετικά υποκειμενική έννοια, θα το πάω λίγο αντίστροφα. Πιστεύω ότι η ψυχολογία κάποιου μπορεί να επηρεάσει την άποψη του για την εξωτερική του εμφάνιση.
Πόσες και πόσες φορες δεν έχω περάσει μια πολύ δύσκολη και απαιτητική μέρα και, περνώντας μπροστά από κάποια βιτρίνα, πισωπατώ και κοιτώ με φρίκη το τερατιδιο που αντανακλάται. Γυρνάω στο σπιτάκι μου, φοράω πυτζάμες και διαβάζω τα βιβλία μου, απαντάω και σε κανένα forum που και που ;)
Εξίσου άπειρες φορες, ιδιαιτερα όταν ξυπνάω με κέφι και φέρνω εις πέρας κάτι κατά τη διάρκεια της ημέρας, με κοιτάω στον καθρέφτη και μου σκάω ένα χαμόγελο γιατί είμαι μια θεα, πάει και τελειωσε! E τότε αρχίζω περιποιήσεις, βάζω τα τέλεια sexy ρούχα μου και βγαίνω έξω να χαρώ που είμαι εγώ!
Το θέμα είναι ότι, τις φορες που αισθάνομαι εγώ \"άσχημη\" και δε θέλω να με δει κανεις, δεν λαμβάνω κοπλιμέντα, δεν πιάνω ματιές στο δρόμο, γενικά δεν διακρίνω -η δεν αντιλαμβάνομαι- σημάδια που να με διαψεύδουν. Είμαι η ίδια low profile και αυτό μεταφέρεται και στους γύρω μου. Τις φορες όμως που αισθάνομαι όμορφη, κούκλα, δεν υπάρχει άλλη σαν εμενα καμια, επαινούμαι για την εμφάνιση μου, αντιλαμβάνομαι αμέσως όταν αρέσω σε κάποιον, υπάρχει πιο έντονο φλέρτ... Εννοείται βεβαια ότι ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση δεν το ενισχύω με λόγια η προσπαθώ να το τονίσω σε άλλους (\"καλά είμαι ένα τέρας σήμερα, άσε μη με κοιτάς καθόλου\" vs. \"τι να μας πει η Belucci, ΕΓΩ είμαι η πραγματική θεα\"). Στην πρώτη περίπτωση γιατί είμαι που είμαι χαλια, γιατί να τραβήξω την προσοχή σε αυτό; Στην δεύτερη περίπτωση γιατί είμαι ήδη ικανοποιημένη από τον εαυτό μου, γιατί να ψάχνω επιβεβαίωση από κάποιον άλλο; (Όχι ότι με ενοχλεί βεβαια, δεν το παίζω χαμηλοβλεπούσα :P)
Στην τελική όμως, δεν είναι η εμφάνιση που παίζει ρολο αλλα ο χαρακτήρας. Αν είναι ένα πράγμα που δεν αντέχω σε σημείο οργής είναι οι προσποιήσεις κάθε είδους, και ιδιαιτερα της ταπεινότητας. Είσαι η αισθάνεσαι όμορφος; Αν σου κάνει κάποιος ένα κοπλιμέντο, μην αρχίσεις τις μαλακίες του στυλ \"έλα τώρα, σιγά τα παραλές, δεν είναι έτσι\". Χαμογέλασε και απόλαυσε το θετικό σχόλιο, δεν είναι ανάγκη ούτε να φουσκώσεις σαν παγώνι ούτε και να προσπαθήσεις να το μηδενίσεις, για την εμφάνιση σου μιλάμε. Είναι μεν κάτι αρκετά σημαντικό ώστε να επιδέχεται συγχαρητήρια, αλλα δεν κέρδισες και κανένα βραβείο Nobel. Αν πραγματικά αισθάνεσαι ΤΟΣΟ άβολα πια, βγάλε τον σκασμό και πες ένα απλό ευχαριστώ!
Quote:
Originally posted by DissolvedGirl
Λαμβάνοντας υπόψιν μου ότι η ομορφιά είναι μια εξαιρετικά υποκειμενική έννοια, θα το πάω λίγο αντίστροφα. Πιστεύω ότι η ψυχολογία κάποιου μπορεί να επηρεάσει την άποψη του για την εξωτερική του εμφάνιση.
Πόσες και πόσες φορες δεν έχω περάσει μια πολύ δύσκολη και απαιτητική μέρα και, περνώντας μπροστά από κάποια βιτρίνα, πισωπατώ και κοιτώ με φρίκη το τερατιδιο που αντανακλάται. Γυρνάω στο σπιτάκι μου, φοράω πυτζάμες και διαβάζω τα βιβλία μου, απαντάω και σε κανένα forum που και που ;)
Εξίσου άπειρες φορες, ιδιαιτερα όταν ξυπνάω με κέφι και φέρνω εις πέρας κάτι κατά τη διάρκεια της ημέρας, με κοιτάω στον καθρέφτη και μου σκάω ένα χαμόγελο γιατί είμαι μια θεα, πάει και τελειωσε! E τότε αρχίζω περιποιήσεις, βάζω τα τέλεια sexy ρούχα μου και βγαίνω έξω να χαρώ που είμαι εγώ!
Το θέμα είναι ότι, τις φορες που αισθάνομαι εγώ \"άσχημη\" και δε θέλω να με δει κανεις, δεν λαμβάνω κοπλιμέντα, δεν πιάνω ματιές στο δρόμο, γενικά δεν διακρίνω -η δεν αντιλαμβάνομαι- σημάδια που να με διαψεύδουν. Είμαι η ίδια low profile και αυτό μεταφέρεται και στους γύρω μου. Τις φορες όμως που αισθάνομαι όμορφη, κούκλα, δεν υπάρχει άλλη σαν εμενα καμια, επαινούμαι για την εμφάνιση μου, αντιλαμβάνομαι αμέσως όταν αρέσω σε κάποιον, υπάρχει πιο έντονο φλέρτ... Εννοείται βεβαια ότι ούτε στη μια ούτε στην άλλη περίπτωση δεν το ενισχύω με λόγια η προσπαθώ να το τονίσω σε άλλους (\"καλά είμαι ένα τέρας σήμερα, άσε μη με κοιτάς καθόλου\" vs. \"τι να μας πει η Belucci, ΕΓΩ είμαι η πραγματική θεα\"). Στην πρώτη περίπτωση γιατί είμαι που είμαι χαλια, γιατί να τραβήξω την προσοχή σε αυτό; Στην δεύτερη περίπτωση γιατί είμαι ήδη ικανοποιημένη από τον εαυτό μου, γιατί να ψάχνω επιβεβαίωση από κάποιον άλλο; (Όχι ότι με ενοχλεί βεβαια, δεν το παίζω χαμηλοβλεπούσα :P)
Στην τελική όμως, δεν είναι η εμφάνιση που παίζει ρολο αλλα ο χαρακτήρας. Αν είναι ένα πράγμα που δεν αντέχω σε σημείο οργής είναι οι προσποιήσεις κάθε είδους, και ιδιαιτερα της ταπεινότητας. Είσαι η αισθάνεσαι όμορφος; Αν σου κάνει κάποιος ένα κοπλιμέντο, μην αρχίσεις τις μαλακίες του στυλ \"έλα τώρα, σιγά τα παραλές, δεν είναι έτσι\". Χαμογέλασε και απόλαυσε το θετικό σχόλιο, δεν είναι ανάγκη ούτε να φουσκώσεις σαν παγώνι ούτε και να προσπαθήσεις να το μηδενίσεις, για την εμφάνιση σου μιλάμε. Είναι μεν κάτι αρκετά σημαντικό ώστε να επιδέχεται συγχαρητήρια, αλλα δεν κέρδισες και κανένα βραβείο Nobel. Αν πραγματικά αισθάνεσαι ΤΟΣΟ άβολα πια, βγάλε τον σκασμό και πες ένα απλό ευχαριστώ!
Και εκεί που σκεφτόμουν πως να ξεκινήσω..τσουπ νατη η ντι...
Απλα τέλειο..Συμφωνώ απολύτως!!
πιστεύω κι εγώ με τη σειρά μου πως είναι όλα θέμα αυτοεικόνας. αν εσύ δεν νιώθεις καλά μέσα σου, δεν έχεις αυτοπεποίθηση, όσα κοπλιμέντα κι αν σου κάνουν οι άλλοι δεν πρόκειται να νιώσεις καλά. γι αυτό και βλέπεις όμορφους ανθρώπους που είναι μίζεροι και δυστυχισμένοι και καθόλου ικανοποιημένη με την εικόνα τους και λιγότερο εμφανίσημους που όμως εκπέμπουν κάτι το θετικό από μέσα τους και είναι πιο θελκτικοί.
χαχαχα,true!:P
Κοίτα,το να μπορεί κάποιος να δεχτεί ένα καλό σχόλιο χωρίς να το υποτιμήσει,έχει ακριβώς να κάνει με την αυτοιδέα που ανέφερα.Δεν είναι η αίσθηση ταπεινότητας που το κάνει αυτό imho.Έχει να κάνει με το πώς μάθαμε να φερόμαστε σε μας τους ίδιους.Και αυτό ακριβώς,το πώς μάθαμε να μας φερόμαστε,με τη σειρά του έχει να κάνει και με εξατομικευμένα όσο και με κοινωνικά στοιχεία.Έμαθα πως οι υπέρβαροι είναι άσχημοι.Χμ,έχω υπέρβαρη φίλη κούκλα!Εγώ την βλέπω έτσι,ή και άλλοι;Επίσης έχω αδύνατη φίλη όχι \"τραβηχτική\".Πάλι εγώ το βλέπω έτσι;Eρώτηση,υπάρχουν standards για την ομορφιά;Κάποια ναι.Αλλά αυτά αλλάζουν,εξατομικεύονται,α νάλογα τόσο με τα πρότυπα της ομορφιάς σε κάθε ιστορική περίοδο,όσο και ανάλογα με φυλετικά,εθνολογικά και κοινωνικά beauty traits.Ό,τι θεωρείται ως όμορφο στην γυναίκα ή στον άντρα δεν είναι όμοιο πάντα και παντού.Σαφώς και υπάρχουν καθημερινά γύρω μας αποδείξεις πως η ομορφιά ανοίγει δρόμους,από τα μικράτα μας το βιώνουμε αυτό.Το γλυκόφατσο παιδί κερδίζει ευκολότερα τη συμπάθεια του δασκάλου του,την εύνοια του περιβάλλοντός του από το ασχημόπαπο.
Έχει μελετηθεί και αποδειχτεί με έρευνες πως παντού η συμμετρικότητα μετράει,τα ισορροπημένα χαρακτηριστικά προξενούν άλλα συναισθήματα,θετικότερα απ\'ό,τι πρόσωπα που δεν τα κατέχουν.Αν θες να απαντήσω ειλικρινά,ναι,μου αρέσει που λαμβάνω θετικό feedback για την εμφάνισή μου,σε ποιον δεν αρέσει;Aλλά εξίσου θεωρώ σημαντικό να ψάχνω άλλα θέματα δεμένα με την ομορφιά,τα στερεότυπα,τα taboos,τα πρότυπα,την ηλικία,όλες τις συνισταμένες τις βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.Από την άλλη,καμία ομορφιά δεν αποτελεί εχέγγυο πως θα είμαι ένας ενδιαφέρων άνθρωπος,ένας υγιής και ισορροπημένος ενήλικας,ή μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα,γεμάτη,you know.Και υπάρχει και ο αντίστροφος ρατσισμός btw,ο όμορφος/η να έχει συνδεθεί με κενότητα,ρηχότητα ή χαμηλό επίπεδο,άλλο στερεότυπο,works both ways.Λάθη και τυποποιήσεις.
Αυτό που ανέφερε η dg είναι αλήθεια,η ψυχολογία μας παίζει σημαντικότατο ρόλο,εποχές που δεν είμαι καλά,έχω την τάση να με αμελώ,ενώ εποχές που είμαι καλά με τροφοδοτώ.Άρα ναι,και η ομορφιά έχει στενή σχέση με την ψυχολογία μου,όπως έχει να κάνει και με το πώς έμαθα να καλλιεργώ στοιχεία μου,να τα προβάλλω.Πχ,όμορφοι άντρες χαντακώνονται πλασάροντας τα προσόντα τους με κομμένα μπλουζάκια και λαδωμένους μύες,απωθητικό.Όμορφες γυναίκες χαντακώνονται με το ξώβυζο και το οξυζεναρισμένο,ακόμη και χώροι μουσικοί έχουν να κάνουν με το τι θεωρείται ομορφιά,άλλο για τον ροκά,άλλο για τον γκοθά,άλλο για τον μεταλά,άλλο για τον σκυλά.Πρότυπα.
σωστό κι αυτό, αλλά νομίζω πως οι γυναίκες δύσκολο να πουν είμαι χάλια, αλλά οκ, δεν με νοιάζει. τις ενδιαφέρει και στενοχωριούνται περισσότερο απ\'ότι οι άνδρες.Quote:
Originally posted by krino
οχι.
πχ εγω πιστευω οτι ειμαι ενας χαλιας και μισος (πολυ πιθανον και αρκετος κοσμος)
αλλα δεν με απασχολει.
Εκεινο που με απασχολει ειναι να δουλευω το μυαλο μου, το οποιο ειναι αρκετα δυσκολο.
Τωρα το τι εικονα εχω, αν ειναι πιασαρικη η οχι, δεν με απασχολει καθολου, οποια και αν ειναι αυτη.
και νομίζω πως και η κοινωνία το σιγοντάρει λίγο αυτό. πρόσφατα άκουσα από άντρα γνωστό μου \" την ασχήμια την συγχωρώ μόνο στους άντρες, στις γυναίκες όχι\".
συμφωνώ απόλυτα, με κάθε λέξη!Quote:
Originally posted by RainAndWind
Κοίτα Θεοφανία,θέτοντας στατικοποιημένες γενικεύσεις δε νομίζω πως ερχόμαστε σε καμία παγκόσμια αλήθεια.Πχ αυτό που έχεις διαπιστώσει εσύ,δεν έχω δει να ισχύει.Αντίθετα,εγώ σε κάθε περίπτωση θεωρώ προτιμότερο να εξατομικεύω την κρίση μου.Γιατί ξέρω άτομα με ωραίο παρουσιαστικά κατά γενική ομολογία που παρολαυτά κουβαλάνε πόνους συνδεδεμένους με \"ελαττώματα\"και άσχημους/ες με υγιή,ισορροπημένη αυτοιδέα που τους προσδίδει και τα ανάλογα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.Έχω υπάρξει ερωτευμένη με άσχημο άντρα,απίστευτα γοητευτικό.Και έχω γνωρίσει ωραίους απίστευτα απωθητικούς επίσης για το γούστο μου.Πάντως το εμφανισιακό κριτήριο δεν το έχω σε προτεραιότητα για το ποιους με πλαισιώνουν,αλλά για να το πάω και λίγο σε ψυχολογία,η ισορροπημένη φροντίδα και υγιεινή,η αγάπη για τον εαυτό μας είναι αυτά που δείχνουν πράγματα,όχι τα συμμετρικά χαρακτηριστικά και οι αψόγου αναλογίες.:)
Quote:
Originally posted by claire
Επίσης αλήθεια claire!:)Quote:
Originally posted by krino
οχι.
πχ εγω πιστευω οτι ειμαι ενας χαλιας και μισος (πολυ πιθανον και αρκετος κοσμος)
αλλα δεν με απασχολει.
Εκεινο που με απασχολει ειναι να δουλευω το μυαλο μου, το οποιο ειναι αρκετα δυσκολο.
Τωρα το τι εικονα εχω, αν ειναι πιασαρικη η οχι, δεν με απασχολει καθολου, οποια και αν ειναι αυτη.
Και το αποδεικνύει ολόκληρη σχεδόν η ιστορία του ανθρώπινου είδους.Μας νοιάζει και μας κόφτει.Αλλά και μας καταπιέζει και μας προκαλεί άγχη και μας βάζει σε καλούπια.Γιατί ας πούμε το γήρας πρέπει να καλύπτεται πάση θυσία;Γιατί οι πανέμορφες ρυτιδούλες γύρω από τα ματάκια μου να θεωρούνται μειονέκτημα;Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε συμφιλιωμένοι με το πέρασμα του χρόνου;Γιατί αυτά τα πρότυπα να με κάνουν να χρειάζομαι χαλάουες,κρέμες,λίφτινγκ,α� �πούλες,ορούς και λιποαναρροφήσεις,γράμμωση και στήθος η-ρώγα-να-κοιτάει-απέναντι;λοοολ:P
σωστό κι αυτό, αλλά νομίζω πως οι γυναίκες δύσκολο να πουν είμαι χάλια, αλλά οκ, δεν με νοιάζει. τις ενδιαφέρει και στενοχωριούνται περισσότερο απ\'ότι οι άνδρες.
και νομίζω πως και η κοινωνία το σιγοντάρει λίγο αυτό. πρόσφατα άκουσα από άντρα γνωστό μου \" την ασχήμια την συγχωρώ μόνο στους άντρες, στις γυναίκες όχι\".
διαβασα τις απαντησεις και με τις περισσοτερες απο εδω συμφωνουμε...
ηρθε η ωρα ομως να περασω στο επομενο επιπεδο και να θεσω ενα ακομη ερωτημα.
εστω οτι ενα ατομο ειναι ικανοποιημενο με την εξωτερικη του εικονα.αυτο αυτοματα δεν επιφερει αλλες ανασφαλειες?οπως για παραδειγμα θα μπορεσω να διατηρισω αυτη την εικονα?
οταν ενα ατομο το οποιο εχει αρκετα ψυχολογικα θεματα αλλα με την εικονα του νιωθει καλα,
επειδη πιστευω πως λειτουργει σαν κατι το οποιο σε ανεβαζει,λειτουργει θελω να πω σαν ενα \'\'στηριγμα\'\' δεν συνοδευεται και με το αγχος της φθορας?
και τελικα ειμαστε ποτε ικανοποιημενοι?
Quote:
Originally posted by claire
σωστό κι αυτό, αλλά νομίζω πως οι γυναίκες δύσκολο να πουν είμαι χάλια, αλλά οκ, δεν με νοιάζει. τις ενδιαφέρει και στενοχωριούνται περισσότερο απ\'ότι οι άνδρες.
και νομίζω πως και η κοινωνία το σιγοντάρει λίγο αυτό. πρόσφατα άκουσα από άντρα γνωστό μου \" την ασχήμια την συγχωρώ μόνο στους άντρες, στις γυναίκες όχι\".
Εχεις δικαιο σε αυτο και μαλιστα βουνο.
Αλλα για να μην τρελαθουμε και τελειως,
εγω θα προτεινα να μην κανουμε υπερβολες.
Να φροντιζεις τον εαυτο σου και να μην το παραμελεις αλλα μεχρι ενος οριου.
Πιστευω για μια γυναικα, το να σπαταλαει λιγα ευρω το μηνα σε μια κρεμα το οποιο θα της διατηρει το δερμα καθαρο και χωρις ρυτιδες ειναι μεσα σε ενα καλο πλαισιο.
Αυτο και μεχρι εκει.....
Αλλιως υπαρχουν χιλια δυο που υποτιθεται μπορει να κανει μια γυναικα για να νιωθει (και καλα) ομορφη και να ξοδεψει απιστευτα ποσα.
Απο την μια ομως το αποτελεσμα δεν ειναι εγγυημενο και απο την αλλα παρασυρει σε ενα καταναλωτισμο χωρις νοημα.
Ειμαι υπερ του να φροντιζουν οι ανθρωποι τον εαυτο τους,
αρκει να μην τους γινει εμμονη ιδεα αλλα και ματαιοδοξια.
melene,κι αν δεν είμαστε,καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε γιατί,να ψάξουμε τις αιτίες και να αντιστεκόμαστε σε κοινωνικές επιταγές.Τουτέστιν για μένα προσωπικά,δε θα πάρω lifting,δε θα τροποποιήσω,δε θα πονέσω για να αρέσω,δε θα μπω σε διαδικασίες μοντελοποίησης,θα προτιμήσω να με αγαπώ,να με αποδέχομαι,να με τιμώ κάθε στιγμή.Με λίγα λόγια I call your bluff sweet societal standards,I ain\'t buying.Να διευκρινίσω πως αντίθετα,σε περιπτώσεις άλλες δεν έχω την ίδια αυστηρότητα,πχ μια αισθητική επέμβαση για κάτι που ορατά δημιουργεί θέμα,αλλά και ιατρικές επιδιορθωτικές επεμβάσεις,πχ σε περίπτωση μαστεκτομής,δεν είμαι αντίθετη.Απλά πάω κόντρα σε μαζικοποιήσεις,καιροσκοπι� �μούς και εμπόρια πάνω στο δέρμα μου και στην αντίληψή μου.Ποτέ υπερβολές,ποτέ νηστείες και τοιαύτα,ποτέ αυτομαστιγώματα,ή συγκρίσεις που με υποτιμούν και με καταναγκάζουν.Υγιή,ισορροπ ημένα πρότυπα,άλλη οπτική,πιο φυσική πάνω στην ομορφιά.(γι αυτό το λόγο δε διαβάζω ποτέ\"γυναικεία\"περιοδικά,� �εν βλέπω\"γυναικείας\"θεματολο γίας εκπομπές,ούτε νιπ τακ,λολ
Quote:
Originally posted by melene
οπως για παραδειγμα θα μπορεσω να διατηρισω αυτη την εικονα?
η δικη μου θεωρια λεει, οτι οταν βγαινει μια ρυτιδα, βγαινει εξισου και μια δοση σοφιας στη σκεψη.
Καμια ρυτιδα δεν αποκτηθηκε απο την ξαπλα.....
Πιστευω στην ομορφια ενος γερασμενου προσωπου γεματο με ρυτιδες αλλα που εμπνεει σεβασμο, σπιρταδα στο βλεμα και ενα καθημερινο πλατυ χομογελο...
Θα πω εδω οτι οι καλυτερες μου στιγμες,
ειναι οταν βλεπω την συντροφο μου να γελαει.
Και επειδη μου αρεσει αρκετα την εχω πεθανει στο γαργαλητο.
Για αυτο και εκεινη με εχει ταραξει στις παντοφλιες....
:cool:
Quote:
Originally posted by krino
[
Εχεις δικαιο σε αυτο και μαλιστα βουνο.
Αλλα για να μην τρελαθουμε και τελειως,
εγω θα προτεινα να μην κανουμε υπερβολες.
Να φροντιζεις τον εαυτο σου και να μην το παραμελεις αλλα μεχρι ενος οριου.
Πιστευω για μια γυναικα, το να σπαταλαει λιγα ευρω το μηνα σε μια κρεμα το οποιο θα της διατηρει το δερμα καθαρο και χωρις ρυτιδες ειναι μεσα σε ενα καλο πλαισιο.
Αυτο και μεχρι εκει.....
Αλλιως υπαρχουν χιλια δυο που υποτιθεται μπορει να κανει μια γυναικα για να νιωθει (και καλα) ομορφη και να ξοδεψει απιστευτα ποσα.
Απο την μια ομως το αποτελεσμα δεν ειναι εγγυημενο και απο την αλλα παρασυρει σε ενα καταναλωτισμο χωρις νοημα.
Ειμαι υπερ του να φροντιζουν οι ανθρωποι τον εαυτο τους,
αρκει να μην τους γινει εμμονη ιδεα αλλα και ματαιοδοξια.
μα αυτό δεν είναι δείγμα ομορφιάς ή ασχήμιας. εννοώ, ότι οι ρυτίδες είναι δείγμα φυσιολογικής φθοράς που εμφανίζεται και στα δύο φύλα. μιλάμε για χαρακτηριστικά του προσώπου ή του σώματος που δεν μπορείς να αλλάξεις χωρίς νυστέρι, κακή αναλογία πχ στα χαρακτηριστικά.
στα άλλα συμφωνώ, πρέπει να φροντίζουμε να είμαστε καθαροί και περιποιημένοι σε λογικά πλαίσια πάντα. γιατί αν είσαι άπλυτος και αχτένιστος μονίμως και μετά παραπονιέσαι γιατί δεν σε πλησιάζει άνθρωπος, ε, παραπάει :P
Quote:
Originally posted by RainAndWind
melene,κι αν δεν είμαστε,καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε γιατί,να ψάξουμε τις αιτίες και να αντιστεκόμαστε σε κοινωνικές επιταγές.Τουτέστιν για μένα προσωπικά,δε θα πάρω lifting,δε θα τροποποιήσω,δε θα πονέσω για να αρέσω,δε θα μπω σε διαδικασίες μοντελοποίησης,θα προτιμήσω να με αγαπώ,να με αποδέχομαι,να με τιμώ κάθε στιγμή.Με λίγα λόγια I call your bluff sweet societal standards,I ain\'t buying.Να διευκρινίσω πως αντίθετα,σε περιπτώσεις άλλες δεν έχω την ίδια αυστηρότητα,πχ μια αισθητική επέμβαση για κάτι που ορατά δημιουργεί θέμα,αλλά και ιατρικές επιδιορθωτικές επεμβάσεις,πχ σε περίπτωση μαστεκτομής,δεν είμαι αντίθετη.Απλά πάω κόντρα σε μαζικοποιήσεις,καιροσκοπι� �μούς και εμπόρια πάνω στο δέρμα μου και στην αντίληψή μου.Ποτέ υπερβολές,ποτέ νηστείες και τοιαύτα,ποτέ αυτομαστιγώματα,ή συγκρίσεις που με υποτιμούν και με καταναγκάζουν.Υγιή,ισορροπ ημένα πρότυπα,άλλη οπτική,πιο φυσική πάνω στην ομορφιά.(γι αυτό το λόγο δε διαβάζω ποτέ\"γυναικεία\"περιοδικά,� �εν βλέπω\"γυναικείας\"θεματολο γίας εκπομπές,ούτε νιπ τακ,λολ
και πάλι συμφωνώ, αλλά δυστυχώς και με λύπη ομολογώ ότι στην καθημερινότητα μου πολλές φορές δεν μπορώ να ακολουθήσω αυτά που στην θεωρία αποδέχομαι ως σωστά. δηλαδή, γίνομαι θύμα και στενοχωριέμαι που δεν έχω καμια σχέση με το προβαλλόμενο πρότυπο- παρόλο που αυτό δεν μου δημιούργησε πρόβλημα ως τώρα στις σχέσεις μου με το άλλο φύλο.
Ακόμη και αυτό το τελευταίο που ανέφερες,το άπλυτο σώμα ή η παραμελημένη υγεία,αν το αναλύσουμε(δε μιλάμε για περιπτώσεις που οι συνθήκες το επιβάλλουν εξ ανάγκης,αλλά όταν αποτελεί επιλογή),έχουμε ποτέ σκεφτεί πως μπορεί να είναι δείγμα μη αγάπης και αποδοχής του σώματος από το άτομο,ή να στήνεται ως ένας φράχτης απώθησης πχ των άλλων γύρω του υποσυνείδητα;
lol,παραγίνομαι αναλυτική.:P
νυστερι ε?
χμμμμ......
Ακομα και το νυστερι δεν το βλεπω κακο, αρκει να εισαι σε μια μεση ηλικια, για να εισαι σιγουρη τι κανεις και να το ψαξεις πολυ προσεκτικα μην παθεις καμια ζημια.
Επισης να πεις θα διορθωσω μια ατελεια που λεει ο λογος.
Αν πεις οτι παω για ολικη επισκευη, τοτε σορρυ, γεννηθηκες λαθος.
Οι ανθρωποι - αλιεν που εχουν μεταμορφωθει απο αυτο που ηταν σε κατι εντελως αλλο,
για μενα εχουν χασει το παιχνιδι.
Εγω που γνωριζω οτι παιζει να εχω μια ατελεια, αυτη μου η ατελεια κατ εμε, ειναι που μου δινει ομορφια.
Σορρυ αλλα αυτη θα την παρω στο ταφο μου.
ναι, μπορεί! φαντάζομαι σε περιπτώσεις βαριάς κατάθλιψης που το άτομο αφήνεται εντελώς για κάποιον τέτοιο λόγο γίνεται.Quote:
Originally posted by RainAndWind
Ακόμη και αυτό το τελευταίο που ανέφερες,το άπλυτο σώμα ή η παραμελημένη υγεία,αν το αναλύσουμε(δε μιλάμε για περιπτώσεις που οι συνθήκες το επιβάλλουν εξ ανάγκης,αλλά όταν αποτελεί επιλογή),έχουμε ποτέ σκεφτεί πως μπορεί να είναι δείγμα μη αγάπης και αποδοχής του σώματος από το άτομο,ή να στήνεται ως ένας φράχτης απώθησης πχ των άλλων γύρω του υποσυνείδητα;
lol,παραγίνομαι αναλυτική.:P
melene,
όταν κάποιος, παρά τα οσα και οποια ψυχολογικά προβλήματα έχει,νιώθει όμορφα με την εικόνα του,την χρησιμοποιεί σαν \"στήριγμα\" οπως πολύ ωραία είπες,
(τουλάχιστον βλέπομαι,εισπράττω κάτι θετικό απο το μικρό μου \"εισιτήριο\",φαντάσου με τις ανασφάλειες που με δέρνουν να μην είχα ούτε αυτό\"),έχει καταλάβει με ποιο τροπο να την χρησιμοποιεί,τότε σίγουρα θέλει και να τη συντηρήσει.
Αν αυτο ειναι εφικτό με το πέρασμα του χρόνου?Κατα τη γνώμη μου,οχι.
Γι ΄αυτο πρέπει να δουλεύει και την \"εσωτερική\" του εικόνα ,να επιδιώκει αυτα τα δύο να πετύχουν την αρμονική συνυπαρξή τους.Ιδανική περίπτωση είναι να αλληλοσυμπληρώνονται,το ένα να τροφοδοτει το άλλο.
Τότε ίσως δει με αλλο μάτι την φθορά και γιατι οχι να την αγαπήσει κιόλας.
Εγώ προσωπικά τη φθορά που βλεπω στον εαυτό μου την αντιμετωπίζω ψύχραιμα,αλλά δεν αφήνω τα πράγματα στην τύχη τους.Π.χ παω γυμναστήριο και γιατι οχι θα έκανα και καμια πλαστική αν το χρειαζόμουν.Δεν ξεχνώ ομως και το αλλο μου \"στηριγμα\" ,την ψυχή μου.Για να μη φρικάρω οταν αντιληφθω ενα ωραίο πρωινό οτι το μοναδικο μου στήριγμα πεταξεεεε!
Νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει όταν οι άνθρωποι δεν θέλουν να την συντηρήσουν αλλα να την διατηρήσουν ακέραια. Στην εντέλεια. Στο αμείωτο. Το οποιο είναι απλά αδύνατον διότι ο χρόνος δεν σταματάει για κανέναν. Τα ανωτερα στάνταρ που θα έχουμε για την εμφάνιση μας οφείλουν να προσαρμόζονται στις ανάγκες και την ηλικία μας, να λαμβάνουν υπ\'όψιν την αλλαγή που θα επέλθει, και όχι να προσπαθούν να την αντιστρέψουν. Προσωπικά δεν έχω κάποιο ισχυρό συναίσθημα ούτε υπέρ ούτε κατά των αισθητικών επεμβάσεων. Αν μου την δώσει κάποια στιγμή για κάτι που δεν μου αρέσει πάνω μου και δεν μπορώ ούτε να το ξεπεράσω ούτε και να το διορθώσω με άλλον τρόπο, θα κάνω πλαστική χωρίς να ντραπώ. Δεν νομίζω να κάνω όμως π.χ. μπότοξ για να σβήσω κάποια ρυτίδα που θα εμφανιστεί με τον καιρό.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή...τότε σίγουρα θέλει και να τη συντηρήσει.
Αν αυτο ειναι εφικτό με το πέρασμα του χρόνου?Κατα τη γνώμη μου,οχι.
Τέλος σε αυτό που είπε η melene για το άγχος της φθοράς, για εμενα όσοι πάσχουν από κάτι τέτοιο δεν είναι ποτε ικανοποιημένοι από το τώρα γιατί μαστίζονται από αγωνια για το αύριο, και η εξωτερική τους εμφάνιση είναι μάλλον μονο ένας από τους τομείς που θα πάσχουν. Μπορείς να προετοιμάζεσαι για την μελλοντική εξέλιξη της εξωτερικής σου εμφάνισης από τώρα (μια καλή ενυδατικη κρέμα, γυμναστική που και που, βούρτσισμα δοντιών κτλ) αλλα αν φτάσεις σε σημείο να αγχώνεσαι, λυπάμαι, αλλα έχεις πολύ σοβαρότερα προβλήματα να φροντίσεις από την φθορά εξωτερικής σου εμφάνισης.
σοβαροτερα προβληματα?για καποιον κατι τετοιο μπορει να ναι μαρτυριο..το πως φαινεται αυτο στα δικα σου η τα δικα μου ματια δεν σημαινει οτι και για καποιον αλλο θα ναι ηλιθιο να το σκεφτεται και να ανησυχει...Quote:
Originally posted by DissolvedGirl
Μπορείς να προετοιμάζεσαι για την μελλοντική εξέλιξη της εξωτερικής σου εμφάνισης από τώρα (μια καλή ενυδατικη κρέμα, γυμναστική που και που, βούρτσισμα δοντιών κτλ) αλλα αν φτάσεις σε σημείο να αγχώνεσαι, λυπάμαι, αλλα έχεις πολύ σοβαρότερα προβλήματα να φροντίσεις από την φθορά εξωτερικής σου εμφάνισης.
Er... sorry αλλα η φθορά της εξωτερικής σου εμφάνισης, τα γηρατειά, η εμμηνόπαυση κτλ είναι κάτι που θα γίνει ο,τι και αν κάνουμε εμείς σαν άτομα. Θα συμβεί σε όλους, όπως και ο θάνατος, και προσωπικά δεν διατίθεμαι να αγχώνομαι για κάτι που όχι μονο δεν μπορώ να αλλάξω, αλλα δεν είναι και αποκλειστικά \"πρόβλημα\" μου. Το να μην μπορείς να το αποδεχτείς (και μάλιστα σε επίπεδο εξωτερικής εμφάνισης, το ποιο επιφανειακό από όλες τις αλλαγές που θα συμβούν) σε σημείο να σου γίνεται μαρτύριο υποδηλώνει ότι πάσχεις από κάτι άλλο το οποιο σε κάνει να αγχώνεσαι και να υποφέρεις για κάτι κοινό και αμετάβλητο... δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο όνομα για κάτι τέτοιο, αλλα δεν θα μου φαινόταν περίεργο.Quote:
Originally posted by melene
σοβαροτερα προβληματα?για καποιον κατι τετοιο μπορει να ναι μαρτυριο..το πως φαινεται αυτο στα δικα σου η τα δικα μου ματια δεν σημαινει οτι και για καποιον αλλο θα ναι ηλιθιο να το σκεφτεται και να ανησυχει...
Edit: Dysmorphophobia είναι ο,τι πιο κοντινό βρήκα...
Y.Γ. γιατί μόλις μου έσκασε flashaκι. Τα περισσότερα από τα άτομα που ξέρω, ιδιαιτερα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας από τη δικη μου, που φροντίζουν με υπερβάλλοντα ζήλο την εξωτερική τους εμφάνιση και μάλιστα χωρίς να εμπίπτουν και σε κάποιο \"στάνταρ\" ομορφιάς η να το απαιτεί η δουλειά τους, νιώθουν ότι το μονο που αξίζει πάνω τους είναι η ομορφιά τους. Αισθάνονται ότι στους άλλους τομείς της ζωής τους δεν τα έχουν καταφέρει όσο καλά θα ήθελαν, και πιάνονται από την καλαισθησία του σώματος και του προσώπου τους ως σανίδα σωτηρίας για την χαμένη τους αυτοπεποίθηση. Και άλλοι το κάνουν με τα παιδιά τους, άλλοι με την καριέρα τους...