καταμέτρηση συλλαβών-γραμμάτων από παιδί του δημοτικού

Καλή σας μέρα
Με προβληματίζει η 10χρονη κόρη μου, γιατί τις τελευταίες ημέρες τη βλέπω να μετράει ΣΥΝΕΧΩΣ συλλαβές και γράμματα από ό,τι ακούει ή βλέπει στην τηλεόραση. Τα δακτυλάκια της βρίσκονται σε διαρκές μέτρημα. Όταν το συζητήσαμε και προσπάθησα να την πείσω να δώσει "εντολή" στον εγκέφαλό της για να σταματήσει αυτό το συνεχές μέτρημα, μου απάντησε ότι μερικές φορές την κουράζει η διαδικασία και νιώθει παγιδευμένη.

Πρέπει να ανησυχώ για ΙΔΨ διαταραχή?
Να τονίσω ότι είναι άριστη μαθήτρια και δεν αποσπάται η προσοχή της στα μαθήματα.... απορώ πώς καταφέρνει ΚΑΙ να λαμβάνει νοήματα ΚΑΙ να μετράει ταυτόχρονα...

Κάθε παρατήρησή σας ευπρόσδεκτη και βοηθητική

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

γιατι δεν πάτε σε έναν παιδοψυχολόγο;

Υπαρχει μια τετοια ιδιαιτεροτητα σε καποιους ανθρωπους να μετρουν και να απομνημονευουν με απιστευτη ταχυτητα τον αριθμο των γραμματων (και των συλλαβων ισως) που υπαρχουν σε μια λεξη , μια προταση η και σ ενα μικρο κειμενο. Προσφατα ειχε η ΑΝΙΤΑ ΠΑΝΙΑ στην εκπομπη της καλεσμενη μια κυρια (ανω των πενηντα) που μετρουσε τα γραμματα σε προτασεις που της λεγανε οι αλλοι,πρην αυτοι καλα καλα ολοκληρωσουνε τη φραση !!! Η κυρια ελεγε και φαινοταν απολυτα υγιης , και ειπε πως απο μικρη της αρεσε να μετραει τα γραμματα ,και εκτοτε το θεωρουσε κατι σαν χαρισμα , αν και δεν ειχε καποια αξια πρακτικα , παρα μονο σαν παιχνιδι για διασκεδαση. Στην συνεχεια της εκπομπης και προς εκπληξη αυτης της κυριας , τηλεφωνησε μια αλλη γυναικα (τριανταχρονη νομιζω) η οποια ειχε την ιδια ακριβως ικανοτητα ,,,,και οι δυο τους δεν ξαναειχανε συναντησει καποιον-α με την ιδια ιδιαιτεροτητα !!!

Καλό είναι να διερευνηθεί αυτό που είπε \"νιώθω παγιδευμένη\".

Προσπαθήστε να μη το κάνετε μεγάλο θέμα, (δλδ σόνι και ντε να το κόψει).

Παρατηρήστε κατά πόσο της είναι δύσκολο να το σταματήσει αυτό. αν δε μπορεί, τι σκέφτεται εκείνη την ώρα? της είναι δυσάρεστο όταν το κάνει αυτό? είναι διαρκές όντως το μέτρημα? υπάρχουν κάποιες συνθήκες που το πυροδοτούν? (πχ, καταστάσεις άγχους) κλπ.

Σας ευχαριστώ θερμά για τις απαντήσεις σας.

Δεν ξερω με σιγουρια αλλα παρατηρωντας τον εαυτο μου ακομα και ως ενηλικο οταν...παιζω καποιο παιχνιδι (ναι παιζουμε ακομα τι να κανουμε ολοι ετσι ειμαστε:P) πολλες φορες βρισκω τον εαυτο μου παγιδευμενο και κουρασμενο με τις νοητικες διεργασιες που ειμαι αναγκασμενος να καταναλωσω. Παιζεις χαρτια πχ για να πω ενα παραδειγμα και υπολογιζεις διαφορα πραγματα οπως τι φυλλα περασαν.
Δεν ξερω αν ειναι κατι παραπανω απο παιχνιδι...αλλα δεν νομιζω να ειναι ιδιαιτερα ανησυχητικο.

Εφόσον λες πως είναι κάτι που δεν έχει μεγάλη διάρκεια αφού το κάνει μόνο τις τελευταίες μέρες, ίσως είναι καλύτερα να αφήσεις να περάσει λίγος καιρός για να δεις αν συνεχίζει να το κάνει.

Όλοι πάντως παιρνάμε φάσεις που για κάποιο λόγο ξεσπάνε εκείνη τη στιγμή και μετά περνάνε. Όταν ήμουν 13 χρονών είχα μανία με τα μάτια της κουζίνας, το θερμοσίφωνα, άμα είχα κλείσει καλά την πόρτα κλπ κλπ. Ήταν πράγματα που τα σκεφτόμουν όλη μέρα, πήγαινα πχ στο σχολείο και το μυαλό μου ήταν συνέχεια στο αν έκλεισα την πόρτα ή μηπως έτυχε και την ξέχασα ανοιχτή. Να κοιτάζω τα μάτια της κουζίνας 10 φορές πριν φύγω και πάλι μετά να μην είμαι σίγουρη.

Αυτό με τον καιρό πέρασε και πλέον δεν είμαι παραπάνω ψυχαναγκαστική από το μέσο άνθρωπο.

Γενικά μην της δείχνεις ότι αγχώνεσαι με αυτό που κάνει και γνώμη μου είναι ότι λέγοντας της να το σταματήσει, τώρα θα το έχει ακόμη περισσότερο στο μυαλό της. Άσε ένα χρονικό διάστημα να περάσει κι αν δεις ότι η κατάσταση παραμένει, αλλά κυρίως αν είναι κάτι που τη βασανίζει (γιατί μπορεί να μην την ενοχλεί όλο αυτό και να είναι παιχνίδι όπως είπε και ο keep- ξέρεις στα παιχνίδια από ένα σημείο και μετά σπάζεσαι, θες να τα παρατήσεις αλλά ταυτόχρονα θέλεις να ολοκληρώσεις αυτό που έχεις αρχίσει κι αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό) τότε μπορείς να συμβουλευτείς κάποιον ψυχολόγο.

Καλησπέρα, η αλήθεια είναι ότι είχα γράψει μια μεγάλη απάντηση και με πέταξε και χάθηκε, ελπίζω να μην συμβεί το ίδιο.....ξεκινάω λοιπόν ξανά....
όταν διάβασα αυτό το θέμα ένοιωθα σαν να περιέγραφε η μαμά μου εμένα σε μικρή ηλικία ή ακόμα και τώρα....Μανία με το μέτρημα...Μέτρημα γραμμάτων, συλλαβών, αντικειμένων, ατόμων....τα πάντα....Από μικρούλα χωρίς να το ελέγχω πάντα μέτραγα και παρατηρούσα τα πάντα....Διάβαζα ασυναίσθητα πινακίδες, τίτλους απο εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία, όλα....Αυτό γινόταν και γίνεται ασυναίσθητα...είναι όντως σαν να είσαι παγιδευμένος αλλά όχι με την κακιά έννοια σόνι και καλά....απλά εγώ θεωρώ ότι το μυαλό δεν ξεκουράζεται, είναι συνέχεια σε εγρήγορση....αλλά ειλικρινά γίνεται τόσο αυτόματα που δεν το ελέγχεις...το συνηθίζεις όμως...μέχρι πρόσφατα που ήμουνα φοιτήτρια μέτραγα πόσοι ήμασταν μέσα στον χώρο γιατί αλλιώς δεν ένοιωθα ασφαλής....πάντα και παντού...αν μπορούσα νε μετρήσω εύκολα πόσοι ήμασταν μέσα σε ένα κλαμπ θα το έκανα...ακόμα και αυτή τη στιγμή....πάντα απορούσαν όλοι αν τύχαινε να ρωτήσουν πόσοι είμαστε, ότι εγώ το ήξερα από το πρώτο λεπτό....εμένα όμως όλο αυτό δεν με ανησύχησε....ούτε τους γονείς μου, που είναι και στον ιατρικό χώρο...για μένα έχει σχέση με την παρατηρητικότητα και την τάξη...δεν είναι ανησυχητικό...δεν ειμαι ειδικός βέβαια....αλλά μην την πιέζεις είναι πολύ μικρή, μπορεί να της περάσει...και εμένα πλέον έχει περιοριστεί γιατί έχω περισσότερα πράγματα στο μυαλό μου και δεν έχω χρόνο να μετράω....μην της περάσεις ότι είναι κάτι κακό γιατί ειλικρινά δεν μπορεί να το ελέγξει...βγαίνει αυθόρμητα....ελπίζω να σε βοήθησα....

Δεν ξέρετε πόσο με έχετε καθησυχάσει με τις απαντήσεις σας!

Χθες μίλησα και με τη δασκάλα της (κατόπιν συμβουλής της δικής μου ψυχιάτρου), η οποία μου είπε ότι εξακολουθεί να είναι άριστη μαθήτρια, με έφεση στο γραπτό λόγο και ποτέ μα ποτέ δεν την \"συνέλαβε\" αφηρημένη.
Μάλιστα, μου ανέφερε κάτι που ίσως έχει σχέση: Πριν λίγες μέρες, στο μάθημα της γλώσσας, μίλησαν για κάποιον φανταστικό ήρωα που μετρούσε συλλαβές με το μυαλό του και μετά τις διαιρούσε για να βρεί ζυγό ή μονό αριθμό.

Ίσως, λοιπόν, έχει επηρεαστεί και από το συγκεκριμένο μάθημα. Πάντως, θα την παρακολουθώ από κοντά (ήδη της έχω περάσει το εξής τρικ: κάθε φορά που ετοιμάζεται για μέτρημα με το μυαλουδάκι της, να λέει STOP. Στο τέλος της μέρας συζητάμε για το πόσα stop είπε σήμερα...)

πολυ ωραια!

ειναι τελειο οταν κατι μας τρομαζε πρωτα τωρα να μειωνεται ο φοβος στο πολυ ελαχιστο!

μπραβο ελσα!

ειμαι 32 ετων.απο τα 6 μου μετραω διαρκως γραμματα απο λεξεις.σχεδον απο οτι ακουω,βλεπω,κ διαβαζω.εχω φθασει σε τετοιο σημειο που μια προταση των 35 με 50 γραμματα τα μετραω σε λιγοτερο απο 1 δευτερολεπτο.οσο κ να φαινεται απλο, αυτη η κατασταση ειναι υπερβολικα κουραστική για το μυαλό.κ συνηθως αυτο γινεται οταν ειμαι αγχωμενοσ με κατι.καποτε ειχα ακουσει οτι αυτο ειναι μια μορφη αυτισμου αλλα δε το εχω ψαξει.οταν ειπατε οτι το κοριτσακι αυτο νιωθει παγιδευμενο, πραγματικα τη καταννοω απολυτα.πολλεσ φορες νιωθω πολυ εξαντλημενος κ δε μπορω να το σταματησω.ειναι ομως κ αλλεσ φορες που περνανε κ ωρεσ χωρισ να γινεται.παντως πιστευω οτι γινεται παρα πολλες φορες υποσυνειδητα κ χωρις τη θεληση μου.απλα θα ηθελα να πω οτι ισως να υπαρχει καποια θεραπεια κ να μη τη ξερουμε.εγω οσο κ αν εψαξα στο ιντερνετ δεν εχω βρει κατι.καλη συνεχεια σε ολους

Αυτισμός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδειαΜετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ο Αυτισμός είναι μια διαταραχή ανάπτυξης του νευρικού συστήματος, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από την περιορισμένη και επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Όλες αυτές οι ενδείξεις ξεκινούν πριν το παιδί γίνει τριών ετών.[1]

Ο Αυτισμός περιλαμβάνει πολλά μέρη του εγκεφάλου, το πώς όμως συμβαίνει αυτό δε μας είναι απόλυτα κατανοητό.[2] Οι δύο άλλες διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (ASD) είναι το σύνδρομο Άσπεργκερ, στο οποίο δεν παρατηρείται καθυστέρηση στη γνωστική ανάπτυξη και τη γλώσσα, και το PDD-NOS, όπου διαγνώσκεται όταν δεν πληρούνται επαρκώς τα κριτήρια για τις άλλες δύο διαταραχές.[3]

Ο αυτισμός έχει μια ισχυρή γενετική βάση, αν και η γενετική του αυτισμού είναι πολύπλοκη και είναι ασαφές κατά πόσον το ASD εξηγείται περισσότερο από σπάνιες μεταλλάξεις ή από σπάνιους συνδυασμούς των κοινών γενετικών παραλλαγών.[4] Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο αυτισμός συνδέεται στενά με παράγοντες που προκαλούν εκ γενετής ανωμαλίες.[5] Οι γνώμες διίστανται σχετικά με τα άλλα προτεινόμενα περιβαλλοντικά αίτια, όπως βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα ή εμβόλια παιδικής ηλικίας.[6] Οι υποθέσεις σχετικά με τα εμβόλια είναι βιολογικά μη εξηγήσιμες και στερούνται πειστικών επιστημονικών αποδείξεων.[7] Όσον αφορά τα στατιστικά στοιχεία, η αναλογία του αυτισμού είναι περίπου 1 ή 2 ανά 1.000 άτομα. Η αναλογία των ASD είναι περίπου 6 ανά 1000, ενώ η αναλογία ανδρών-γυναικών είναι 4 προς 1.

Ο αριθμός των ατόμων που είναι γνωστό ότι έχει αυτισμό έχει αυξηθεί δραματικά από τη δεκαετία του 1980, εν μέρει λόγω των αλλαγών στις διαγνωστικές μεθόδους. Το ερώτημα αν η πραγματική συχνότητα έχει αυξηθεί παραμένει άλυτο.[8]

Οι γονείς συνήθως παρατηρούν σημάδια στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού τους.[9] Τα συμπτώματα συνήθως αναπτύσσονται σταδιακά, αλλά ορισμένα αυτιστικά παιδιά πρώτα αναπτύσσονται κανονικά και ύστερα οπισθοδρομούν.[10] Αν και η από νωρίς γνωσιακή παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει τα αυτιστικά παιδιά να αποκτήσουν κοινωνικές και επικοινωνιακές δεξιότητες, καθώς και την ικανότητα να προσέχουν τον εαυτό τους, δεν υπάρχει καμία γνωστή θεραπεία.[9] Δεν υπάρχουν πολλά παιδιά με αυτισμό που μπορούν να ζήσουν ανεξάρτητα μετά την ενηλικίωση τους, αν και μερικοί το καταφέρνουν.[11]

Μια αυτιστική κουλτούρα έχει αναπτυχθεί, με κάποια άτομα να αναζητούν θεραπεία και κάποια άλλα να πιστεύουν πως ο αυτισμός πρέπει να είναι ανεκτός ως διαφορά και να μην αντιμετωπίζεται ως διαταραχή.[12]

Quote:

---

Originally posted by aigiopgs
καποτε ειχα ακουσει οτι αυτο ειναι μια μορφη αυτισμου

---

δεν μας είπες έχεις σπουδάσει?

με τι ασχολείσαι τώρα?

Και μια που μίλαμε για αυτισμό διάβασα και αυτό:

\"Παρεξηγημένα τα αυτιστικά παιδιά;
PATHFINDER
1 Μαρ. 06, ανανέωση: 1 Μαρ. 06

Τα άτομα που πάσχουν από αυτισμό είναι πιο έξυπνα και περισσότερο ικανά να λειτουργήσουν, από ότι πιστεύεται γενικότερα, τονίζουν οι ειδικοί.
Η δυσπιστία των γιατρών όμως, σε συνδυασμό με κάποια μεροληπτικά τεστ και την αρνητική εικόνα που προβάλλουν κάποιοι δικτυακοί τόποι στο internet, έχουν συμβάλλει στη δημιουργία κάποιων μύθων γύρω από την ασθένεια αυτή.
Σε ένα συνέδριο της “Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης”, διάφοροι ερευνητές παρουσίασαν αναφορές που οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι ακόμη και τα Αυτιστικά άτομα που δεν μπορούν να μιλήσουν, έχουν δείκτη ευφυΐας υψηλότερο από το μέσο όρο.
Παρουσίασαν ακόμα επιπρόσθετες μελέτες, που αμφισβητούν τους ισχυρισμούς ότι ο παιδικός εμβολιασμός μπορεί να προκαλέσει Αυτισμό.
Τα τωρινά νούμερα, παρουσιάζουν ένα ποσοστό 75% των ατόμων που πάσχουν από αυτισμό, να είναι διανοητικά καθυστερημένα, με τα βωβά άτομα να εμφανίζονται ως τα πιο διαταραγμένα, όπως αναφέρει ο Καναδός ερευνητής Dr. Laurent Mottron, ένας ειδικός στη μελέτη του Αυτισμού στο νοσοκομείο του Μόντρεαλ “Hopital Riviere-des-Prairies.
Παρόλα αυτά, ο Mottron πιστεύει ότι χρησιμοποιούνται λανθασμένα τεστ ευφυΐας για την αξιολόγηση των αυτιστικών παιδιών.
Πολλά από αυτά τα παιδιά υποβάλλονται σε τεστ που χρησιμοποιούν την κλίμακα του Wechsler, ένα συνηθισμένο IQ τεστ, που περιλαμβάνει ερωτήσεις σχετικές με κάποιες λέξεις και αφηρημένες έννοιες που διδάσκονται στο σχολείο.
Το τεστ Raven\'Αs Progressive Matrices, αξιολογεί την αντίδραση του ατόμου σε αφηρημένες λογικές έννοιες και δίνει σταθερά υψηλότερες βαθμολογίες στα Αυτιστικά παιδιά, υπογραμμίζει ο Mottron.

Η μέση αύξηση στο σκορ είναι 30 πόντοι, λέει ο Mottron, μια διαφορά αρκετά μεγάλη ώστε να ανεβάσει κάποιον που μέχρι πρότινος θεωρούνταν διανοητικά καθυστερημένος, στην κλίμακα των φυσιολογικών ατόμων, και κάποια άτομα που ανήκουν στο μέσο όρο, στην κλίμακα των πιο προικισμένων.
Ο Mottron ήταν τόσο εντυπωσιασμένος με τις ικανότητες μιας αυτιστικής φοιτήτριάς του, που την συμπεριέλαβε ως βοηθό συγγραφέα σε κάποιες από τις εργασίες του.
Ο Αυτισμός είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια μεγάλη ακτίνα συμπτωμάτων, από μια αδυναμία στην φυσιολογική χρήση της γλώσσας, μέχρι την εκδήλωση βαθιά διαταραγμένων και επαναλαμβανόμενων συμπεριφορών.
Η καθηγήτρια Mottron Gernsbacher στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, αμφισβήτησε μια ιδέα κοινότοπη ανάμεσα στους μελετητές του Αυτισμού, αυτή που υποστηρίζει ότι τα αυτιστικά άτομα στερούνται της λεγόμενης “θεωρίας του εγκεφάλου“. Είναι αυτή, που ανάμεσα στ\'Α άλλα, μας δίνει τη δυνατότητα να αλληλεπιδρούμε με τους άλλους.
Για άλλη μια φορά όπως μας λέει η ίδια χρησιμοποιούνται λάθος τεστ για να αξιολογήσουν τη δυνατότητα αυτή.
Υπάρχει επιδημία Αυτισμού;

H dr. Judith Grether, μια επιδημιολόγος από την Καλιφόρνια, μας λέει ότι απορρίπτει την άποψη ότι υπάρχει έξαρση επιδημίας Αυτισμού.
Τονίζει επίσης ότι είναι αδύνατον να εξακριβώσει κανείς πόσες περιπτώσεις Αυτισμού υπήρξαν στο παρελθόν, για το λόγο ότι πολλοί άνθρωποι που έπασχαν από Αυτισμό χαρακτηρίζονταν συχνά από τους γιατρούς ως διανοητικά καθυστερημένοι ή πολύ απλά δεν εξετάζονταν ποτέ από γιατρούς.
Χωρίς τις πληροφορίες αυτές είναι αδύνατον να πει κανείς αν ο αριθμός των περιπτώσεων αυξάνεται, υπογραμμίζει η ίδια.
Θα πρέπει να κάνουμε κάποιες μελέτες αν θέλουμε να βρούμε απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, συνεχίζει.
Η Grether αναφέρει επίσης ότι Αμερικανοί ερευνητές, έχουν ήδη αρχίσει να παίρνουν δείγματα αμνιακού υγρού από εγκύους, με σκοπό να ψάξουν για στοιχεία που να προσδιορίζουν εάν και πότε κάποια από τα παιδιά αυτά είναι πιθανόν να εκδηλώσουν συμπτώματα Αυτισμού.
Εξετάζουν διάφορες ορμόνες και βαρέα μέταλλα, πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος καθώς και άλλους παράγοντες.
Οι μελέτες δεν έδειξαν να υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει την εκδήλωση της ασθένειας του Αυτισμού με τον εμβολιασμό, τονίζει ο dr. Irving Gottesman, ψυχίατρος στο Πανεπιστήμιο της Minnesota.
Παρόλα αυτά, τα Αμερικάνικα κέντρα Αποτροπής και Ελέγχου Επιδημιών έχουν ήδη ξεκινήσει τέσσερις μελέτες με σκοπό να συνδέσουν τα στοιχεία που έχουν και να καλύψουν κάποια κενά.
Οι νέες μελέτες εστιάζονται στη γενετική προδιάθεση.

Σύνδεσμος με τους εμβολιασμούς
Όπως υποστηρίζει ο Gottesman, τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών θα συμβάλλουν στο να καθησυχαστούν οι φόβοι των γονέων ότι ίσως να υπάρχει σύνδεσμος μεταξύ εμβολιασμών και Αυτισμού, ο οποίος συγκαλύπτεται.
Παράλληλα οι επιστήμονες μάχονται ένα πλήθος website όπως είναι το http://www.safeminds.org, τα οποία εμμένουν στην άποψη ότι ο υδράργυρος προκαλεί Αυτισμό.
Η κυρία Gernsbacher, μητέρα ενός παιδιού που πάσχει από Αυτισμό, μας λέει ότι “κάποιοι γονείς ίσως να γίνονται μέλη τέτοιων γκρουπ, παρά την αντίθετη συμβουλή του γιατρού τους, επειδή παίρνουν ενθαρρυντικές απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα που αφορούν την κατάσταση των παιδιών τους”.
Πολλοί μπορεί να έχουν ενημερωθεί για παράδειγμα ότι η ασθένεια εμφανίζεται αργότερα στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.
“Η δυσπιστία σε έρευνες που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση και διενεργείται από τους παιδίατρους της, ίσως να απορρέει από τέτοιου είδους εμπειρίες”, καταλήγει η ίδια.\"

οκ παιδες μην φοβιζεται την μητερα του παιδιου ,,,,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΥΤΗς ΤΗς ΙΔΙΟΡΥΘΜΙΑς ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ ,,, ειναι απλα μια ιδιορυθμια, υπαρχουν αναριθμιτες,, ...........................

Αν το μονο που βιωνεις ειναι η... ανυπαρξια σου το παιδί (ιδίως η κόρη λόγο ταύτισης φύλου) πιθανον το \"ρουφάει\". Ισως προσπαθεί να γεμίσει το κενό με διάφορα πράγματα. Γιατί αν και ανουσια κι αχρηστα τουλάχιστον υπάρχουν και μαλακώνουν τον φόβο της εκμηδένισης. Αν δώσεις περισσότερο νοημα στην ζωή σου και σε βλέπει να περνας καλα και να είσαι ευτυχισμένη θα έχει καλά πράγματα να \"τραβήξει\" στην ψυχούλα της. Η ακτινοβολία σου μετράει πιο πολύ απο οσο μπορεις να φανταστείς. Ιδίως σε μια παιδική ψυχή