Βιωματικό εργαστήρι
Θέμα: Διαζύγιο και παιδιά
9 Οκτωμβρίου 2004
Θεσσαλονίκη
Συντονιστές:
Βαγγέλης Καναβιτσάς, Ψυχολόγος
Νίκος Δοϊρανλής, Ψυχολόγος
Διάρκεια : 6 ώρες
Κόστος συμμετοχής: 40 ευρώ
Για δηλώσεις συμμετοχής:
[email protected]
ή
2310 822292
Printable View
Βιωματικό εργαστήρι
Θέμα: Διαζύγιο και παιδιά
9 Οκτωμβρίου 2004
Θεσσαλονίκη
Συντονιστές:
Βαγγέλης Καναβιτσάς, Ψυχολόγος
Νίκος Δοϊρανλής, Ψυχολόγος
Διάρκεια : 6 ώρες
Κόστος συμμετοχής: 40 ευρώ
Για δηλώσεις συμμετοχής:
[email protected]
ή
2310 822292
twra xwrisane oi goneis mou. einai kapws dyskolo na milhsw gia auto. Synhthws ekfrazomai metaforika..
υπαρχει &το ομωνυμο βιβλιο \'\'διαζυγιο&παιδια\'\' που ασχολουνται ολοι οι γνωστοι εν θεσ/νικη Μαρκοβιτης,Χριστιανοπουλο� �,Αμπατζογλου κλπ απο τις εκδ university studio press
σήμερα με ζητησε η δασκαλα του γιου μου για να μου πει οτι \"το παιδί είναι αποδιοργανωμένο\". Ζούμε στο ίδιο σπίτι σε διάσταση με το μπαμπά, εγώ θέλω το διαζύγιο, εκείνος όχι. Το θέμα είναι ότι όλοι είμαστε αποδιοργανωμένοι, αλλά με το σημερινό έλαβα το τελειωτικό χτύπημα. Το μόνο ευχάριστο είναι ότι δεν έχει μελαγχολίες και επιθετικότητα τα οποία φοβόμουν. Τα παράπονα της δασκάλας ήταν σχετικά με την τάξη στα γραπτά του και τα πράγματά του, με την τάση του να ζητάει συνεχώς την προσοχή και τον έπαινο των άλλων. παλιότερα, στο νηπιαγωγείο, είχε γίνει ο κλόουν της παρέας προκειμένου να ασχολούνται μαζί του έστω και περιγελαστικά. Είχε ανέκαθεν μεγάλη φαντασία και απέφευγε τα ομαδικά παιχνίδια. θελει ακόμα καιμε μένα να είναι ο αρχηγός. Δεν ξέρω... είμαι εξουθενωμένη. Τί οφείλεται στην οικογενειακή κατάσταση και τί στις επιλογές παιδαγώγησης; βοήθεια...
anitak, έχοντας ζήσει σε ένα περιβάλλον που οι γονείς μου ήταν μονίμως σε καυγάδες, μπορώ να σου επιβεβαιώσω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση του παιδιού σου.
Δεν θα σου πω να φυσικά να τα ξαναβρείς με τον άντρα σου γιατί νομίζω ότι πλέον η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.
Αυτό που κατα την γνώμη μου πρέπει να κάνεις και μάλιστα όσον το δυνατό συντομότερα, είναι να μη παρατείνεις νοσηρές καταστάσεις όπως η συγκεκριμένη συμβίωση.
Δώσε ένα τέλος λοιπόν, το συντομότερο δυνατό, εξηγώντας στο παιδί σου πως και οι δύο γονείς θα είναι πάντα δίπλα του.
Νομίζω πως δεν είναι το διαζύγιο αυτό που πληγώνει τόσο ένα παιδί, όσο οι συνεχείς προστριβές, και η μόνιμη ανασφάλεια που νιώθει ζώντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
φιλικά
Μιχάλης
αυτό που κατάλαβα εγώ τα 24 χρόνια της ζωής μου είναι οτι κανένα παιδί ακόμη και ηλικίας 40 ετών να είναι δεν θέλει να βιώσει διαζύγιο γονιών.
η αίθηση οτι σχίζεται η οικογένεια, οτι σπάει αυτός ο δεσμος είναι επίπονος και αμετάκλητος.
λένε πολλοί οπως και πολλά παιδιά δηλώνουνε \"μακάρι να χωρίζανε οι γονείς μου παρά τους βλέπω να τσακώνονται και να δημιουργούνται προβλήματα\" και όμως μέσα από αυτό πονάνε.
δεν είμαι της άποψης να παίρνουνε διαζύγιο. θα μου πείτε τόσα ξέρεις τόσα λες!
είναι ευαίσθητο θέμα και λεπτότατο διότι από εκεί εξαρτάται η ψυχική ηρεμια των παιδιών όπως και των συζήγων.
συμβουλεύω αυτούς τους γονείς να πάνε σε κάποιον ειδικό σύμβουλο για να ξέρουνε πως να αντιμετωπίζουνε τις αντιδικίες τους. πρώτα από όλα μεταξύ τους για να είναι καλύτερα και να μην φαίνεται τα παιδιά και έπειτα ως προς τα παιδιά.
είναι λυπηρό από καρδιάς και ψυχής ματάκια παιδιών-ᾱνθρώπων να βιώνουνε κηνές διαζυγίου!
ανιτακ τι ηλικια εχει το παιδι σου?
ίσως λυπηρότερο από όσο φαντάζεσαι. Εντούτοις, όταν βυθίζεται ένα πλοίο έχεις τις εξής δύο επιλογές: να πας μαζί του στον πάτο ή να πέσεις στην άγρια θάλασσα και να κολυμπήσεις. Εγώ, δεν θα πεθάνω πριν με φάνε οι καρχαρίες.Quote:
Originally posted by siga_siga
είναι λυπηρό από καρδιάς και ψυχής ματάκια παιδιών-ᾱνθρώπων να βιώνουνε κηνές διαζυγίου!
άννυ έχω δύο παιδιά, ένα αγόρι 7 και ένα κορίτσι 3. Ευτυχώς, με όσα συζήτησα με τη δασκάλα του, αν και περνάμε δύσκολη φάση αυτό το μήνα, μοιάζει να πάει καλύτερα.
Βρίσκομαι και εγώ σε μια παρόμοια κατάσταση. Εδώ και ένα χρόνο περίπου προσπαθώ να πάρω διαζύγιο αλλά πρώτα απ΄ όλα καταβάλλω πολλές προσπάθειες για να πείσω τον εαυτό μου οτι κάνω το σωστό. Έχω και εγώ δυο παιδιά περίπου στις ηλικίες της anitak. ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΜΟΥ Το θετικό είναι οτι πρωην συζηγός μου δεν μένει μαζί μας και έτσι μπορώ να σκεύτομαι πιο καθαρά. Αυτός εδώ και κάτι μήνες μου ζητάει στα λόγια να προχωρήσουμε στο διαζύγιο αλλά στην πράξη δεν κάνει απολύτως τίποτα. Αντιθέτως Πιστεύει οτι με αυτό το τρόπο με εκδικείτε. Το πιο τραγικό όμως απ΄ όλα οτι εγώ απο την μερία μου δεν έχω κανέναν να με υποστηρίζει. Οι δικοί μου μου ρίχνουν το φταίξιμο για το χωρισμό μας μου το λένε ανοιχτά και δυχτυχώς του το λένε και αυτουνού. Βλέπεται έχει πάρει την ταμπέλα του καλού παιδιού και τους έχει πάρει όλους με το μέρος του. Δεν πιστεύω οτι υπάρχει άλλος άνθρωπος εκτός από εμένα που να ξέρει ακριβώς πως σκεύτεται και με ποιο τρόπο ενεργεί. Τα παιδιά μας τον λατρεύουν ενώ ξέρω οτι όταν τα παίρνει δυσανασχετεί μαζί τους και υπάρχουν φορές που μου τα φέρνει μέσα σε δύο ώρες. Απ΄την άλλη ο μεγάλος μου γιος έχει κλειστό χαρακτήρα και δύσκολα εκδηλώνεται. Φοβάμαι πως δεν θα μπορέσω να του προσφέρω εφόδια από μόνη μου προκειμένου να έχει ψυχική υγεία χωρίς αποθημένα.
nala, αυτό που μπορώ να καταλάβω πια, είναι πως δεν υπάρχει περίπτωση να προσφέρουμε το οτιδήποτε στα παιδιά μας, πόσο μάλλον την ψυχολογική στήριξη, αν πρώτα δεν νοιώθουμε καλά εμείς. Δε μιλώ για ουτοπίες και ευτυχίες με λουλουδάκια στα σύννεφα. Εγώ αγωνίζομαι να είμαι απλά λειτουργική. Ζω 16 μηνες σε διασταση στο ιδιο σπιτι, σε ενα μηνα έχω το πρώτο δικστήριο [κατάντιδικία με δική μου πρωτοβουλία] και ακόμη δεν έχω ίχνος σιγουριάς για τίποτα. Όταν με βλέπω εμένα και τη ζωή μου μακροσκοπικά, νομίζω ότι όλα έχουν τελειώσει με το γάμο μου. Οι ανασφάλειες και τα \"αν\" είναι για να πάρουν κι αυτά τη θέση τους στην ιστορία. Παρόλη τη σύγχιση και την οδύνη, εξακολουθώ να αισθάνομαι μια δύναμη που με τραβάει τυφλά προς τα μπροστά. Και ελπίζω ότι το ένστικτό μου θα επιβεβαιωθεί. Για τα παιδιά δεν φοβάμαι σε βάθος χρόνου. Μου έχω εμπιστοσύνη, και κυρίως στην ίδια τη ζωή, πως ό,τι και να τους συμβεί, θα βρουν το δρόμο τους. Με άγχει πάρα πολύ όμως το παρόν. Το πού θα βρω δύναμη να τα στηρίξω και να τα καταλαβαίνω. Και το πώς η διάλυση της οικογένειας θα επηρρεασει τη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους. Δεν με ανησυχεί ότι αυτό θα συμβεί. Με ανησυχεί να μην μπορώ να μπω στη θέση τους και να τα κατανοώ.
Ως παιδί χωρισμένων γονιών και ως μητέρα εν διαστάσει και η ίδια, από ότι διάβασα, δείχνεις πως καταλαβαίνεις ήδη πολλά. Μην τους δείξεις πως τα λυπάσαι, αν το κάνεις, θα κουβαλούν για όλη τους την ζωή το μικρόβιο της αυτολύπησης. Δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, στα παιδιά σου και στην ζωή.Quote:
Originally posted by anitak
Με ανησυχεί να μην μπορώ να μπω στη θέση τους και να τα κατανοώ.
Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Φρόντισε τον εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά.
:)
:)
Ενα ήρεμο διαζύγιο είναι προτιμώτερο απο ένα κακό γάμο.
Quote:
Originally posted by Existir
[align=center] Δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, στα παιδιά σου και στην ζωή.Quote:
Originally posted by anitak
Με ανησυχεί να μην μπορώ να μπω στη θέση τους και να τα κατανοώ.
Φρόντισε τον εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά. http://homepage.eircom.net/~bray/em/mssmile3.gif
[/align]
χρόνια πολλά -αν χριστιανίζετε-,Quote:
Originally posted by Existir
Ως παιδί χωρισμένων γονιών και ως μητέρα εν διαστάσει και η ίδια, από ότι διάβασα, δείχνεις πως καταλαβαίνεις ήδη πολλά. Μην τους δείξεις πως τα λυπάσαι, αν το κάνεις, θα κουβαλούν για όλη τους την ζωή το μικρόβιο της αυτολύπησης. Δείξε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, στα παιδιά σου και στην ζωή.Quote:
Originally posted by anitak
Με ανησυχεί να μην μπορώ να μπω στη θέση τους και να τα κατανοώ.
Εύχομαι όλα να πάνε καλά. Φρόντισε τον εαυτό σου και όλα θα πάνε καλά.
:)
:)
....και ως παιδί χωρισμένων γονιών, πώς ήθελες και πώς περνούσες το Πάσχα; [ή άλλες σημαντικες για σενα ημερες]
κανενα, προσπαθεις να μου πεις κατι; χρονια πολλα και σε σενα :)
Quote:
Originally posted by anitak
....και ως παιδί χωρισμένων γονιών, πώς ήθελες και πώς περνούσες το Πάσχα; [ή άλλες σημαντικες για σενα ημερες]
Μπορεί να έχεις δίκιο αλλά η αλήθεια δεν είναι μόνο μια. Μπορούν να υπάρχουν πολλές αλήθειες. Αρκεί να θέλουμε να τις συνειδητοποιήσουμε.
Χρόνια πολλά.
συγγνώμη που δεν καταλαβα ή δεν έδωσα να καταλάβεις..Quote:
Originally posted by Existir
Quote:
Originally posted by anitak
....και ως παιδί χωρισμένων γονιών, πώς ήθελες και πώς περνούσες το Πάσχα; [ή άλλες σημαντικες για σενα ημερες]
Μπορεί να έχεις δίκιο αλλά η αλήθεια δεν είναι μόνο μια. Μπορούν να υπάρχουν πολλές αλήθειες. Αρκεί να θέλουμε να τις συνειδητοποιήσουμε.
Χρόνια πολλά.
δεν ειπα κατι για να εχω δικιο ή αδικο. Ρώτησα πως ένοιωθες σε γιορτες και άλλες σημαντικες ημερες που πιθανως ο ενας απο τους γονεις σου ηταν απων. Με απασχολησε πολυ αυτο το Πασχα και δεν ειμαι σιγουρη οτι το χειριστηκα καλά.
ευχαριστώ
Κατάλαβα πολύ καλά, απλώς απάντησα πως έχεις ένα δίκιο στο να ανησυχείς.Quote:
Originally posted by anitak
συγγνώμη που δεν καταλαβα ή δεν έδωσα να καταλάβεις..
δεν ειπα κατι για να εχω δικιο ή αδικο. Ρώτησα πως ένοιωθες σε γιορτες και άλλες σημαντικες ημερες που πιθανως ο ενας απο τους γονεις σου ηταν απων. Με απασχολησε πολυ αυτο το Πασχα και δεν ειμαι σιγουρη οτι το χειριστηκα καλά.
ευχαριστώ
Δεν χρυσώνεται το χάπι αλλά εκείνο που μπορεί να γίνει είναι να περάσουμε καλά, έστω και έτσι. Όσο πιο άνετα αισθανθείς εσύ με τον χωρισμό σου, τόσο πιο καλά θα το χειριστούν και τα παιδιά. Κι επειδή όπως καταλαβαίνεις το κατέχω το θέμα, απο την καλή και την ανάποδη, πίστεψε με, δεν είναι το διαζύγιο το πρόβλημα αλλά ο τρόπος που το χειριζόμαστε. Εξάλλου, πες μου τι νόημα έχει να περάσετε ένα Πάσχα μιζέριας ενώ κάλλιστα μπορείτε να ζήσετε φυσιολογικά χωρίς να μοιρολογείτε. Πίστεψε με, είναι εφικτό. Και στο λεω επειδή η δική μου η μητέρα δεν το χειρίστηκε τόσο καλά όσο, θέλω να πιστεύω, το χειρίζομαι εγώ. Το σπίτι μου συνεχίζει να \"ανοίγει\" στις γιορτές, κόσμος έρχεται, λουλούδια μπαίνουν στα βάζα, φαγητό μαγειρεύεται και, ναι, αν και δεν έχω την καλύτερη των διαθέσεων, και αυτό και για άλλους λόγους, ανεξάρτητους, μετά απο δύο χρόνια χωρισμού, μπορώ να πω πως στο σπίτι μου το περιβάλλον είναι εορταστικό.
Και κάτι που πιστεύω ακράδαντα: είναι μέγιστη σου υποχρέωση, τόσο προς τον εαυτό σου όσο και προς τα παιδιά σου, να ζήσεις μια ζωή φυσιολογική, από όλες τις απόψεις. Να θυμάσαι πάντα πως τα παιδιά σου δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τις διδαχές σου αλλά θα μιμηθούν την εικόνα που τους προσφέρεις. Εκεί είναι όλο το παιχνίδι.
Εύχομαι να έγινα κατανοητή.:)
Mενω στο γαμο μονο για το παιδι. Αυτο του εχει δημιουργησει πολλα προβληματα, τα εχω γραψει. Τα παιδια καταλαβαινουν πολλα περισσοτερα απο οσα νομιζουμε. Διαισθανονται τα παντα. Ακομα και να μην μαλωνεις ποτε μπροστα στο παιδι θα καταλαβει την αδιαφορια και θα του στοιχισει το ιδιο. Ο δικος μου γιος συνεχεια με ρωταει αν θα χωρισουμε με τον μπαμπα του και μαλωνουμε ελαχιστα.
Κάποτε ήμουν και εγώ παιδάκι...Quote:
Originally posted by gramle
Ο δικος μου γιος συνεχεια με ρωταει αν θα χωρισουμε με τον μπαμπα του...
Και στην παραπάνω ερώτηση πάντα έπαιρνα την ίδια απάντηση:
Δεν χωρίζουμε για σένα και τον αδελφό σου...
Δεν ξέρω αν ακόμα τους έχω συγχωρέσει γι\' αυτό. Που μου δημιουργούσαν τύψεις ακόμα και για την συμβίωσή τους...
Ακριβώς.Quote:
Originally posted by Μιχάλης
Κάποτε ήμουν και εγώ παιδάκι...Quote:
Originally posted by gramle
Ο δικος μου γιος συνεχεια με ρωταει αν θα χωρισουμε με τον μπαμπα του...
Και στην παραπάνω ερώτηση πάντα έπαιρνα την ίδια απάντηση:
Δεν χωρίζουμε για σένα και τον αδελφό σου...
Δεν ξέρω αν ακόμα τους έχω συγχωρέσει γι\' αυτό. Που μου δημιουργούσαν τύψεις ακόμα και για την συμβίωσή τους...
Το να μη χωρίζει κανείς χρησιμοποιώντας την δικαιολογία των παιδιών είναι μια καλή πρόφαση για να μην έρθει αντιμέτωπος με τις δυσκολίες ενός χωρισμού.
γιατί να μένεις στον γάμο για το παιδί σου εφ\'όσον το παιδί σου καταλαβαίνει πολύ καλά πως δεν είναι ένας ευτυχισμένος γάμος και αυτό του στοιχίζει; να έμενες στον γάμο αν αυτό ας πούμε πως έκανε καλό στο παιδί σου να το καταλάβω αλλά αυτό που λες στέκει;Quote:
Originally posted by gramle
Mενω στο γαμο μονο για το παιδι. Αυτο του εχει δημιουργησει πολλα προβληματα, τα εχω γραψει. Τα παιδια καταλαβαινουν πολλα περισσοτερα απο οσα νομιζουμε. Διαισθανονται τα παντα. Ακομα και να μην μαλωνεις ποτε μπροστα στο παιδι θα καταλαβει την αδιαφορια και θα του στοιχισει το ιδιο. Ο δικος μου γιος συνεχεια με ρωταει αν θα χωρισουμε με τον μπαμπα του και μαλωνουμε ελαχιστα.
προσωωπικα επειδη οταν χωρισα ο γιος μου ηταν 1 ετους δεν καταλαβε ουτε εζησε τον χωρισμο ουτε καυγαδες και δεν βιωσε τον χωρισμο κ επισησ δεν του λιπει πολυ ο πατερας του γιατι δεν προλαβε να τον συνη8ησει.αλλα οποτε τον 8ελει να τον δει κανονιζω αμεση επαφη με τον πατερα του και οι σχεσεις μας ειναι αψογες με τον ενδιασταση αντρα μου για χαρη του παιδιου,κιας μην του δινει διατροφη
Πιστεύω ότι κάθε διαζύγιο, ακόμα και το πιό ήρεμο, περιέχει αρνητικά για τα παιδιά στοιχεία. Είναι μεγάλη ευθύνη τα παιδιά, συχνά αναρωτιέμαι και πάντα δίνω μία απάντηση. Είναι τρυφερή η ηλικία των 5 των 8 των 12 η και των 15. Ετσι, αποφάσισα να χωρίσω όταν πιά ήσαν 18.
ναι και εως τοτε 8α ηταν μεσα σε ενα πεδιο μαχης που 8α εξφεντονιζοταν βαζα πιατα κλπ η 8α ηταν μαζι εμ δυο γονεις που ο ενας απεχ8ανοταν τον αλλον.δεν ειναι ετσι ομως.
Μπα, δεν είναι πάντα έτσι. Δεν είναι απαραίτητα μαύρο ή άσπρο.
εμενα οι δικοι μου δεν χωρισαν κ ημουν εκει παρατημενη στην ακρη, ενω επικρατουσε πολεμος όποτε ερχόταν \"ο επισκέπτης μπαμπας\"
δεν θα ήθελα κανενα παιδι να βιώσει αυτά που βίωσα εγώ κ συνεχίζω να ζώ μες τα προβλήματα με το ωραίο περιτύλιγμα για τους άλλους.
ειμαι υπερ της σοβαρής σκέψης πριν το λάθος γίνει έγκλημα εις βάρος αθώον ψυχών..
στην περίπτωση προβλημάτων στο γάμο, μην ξεχνάτε ότι έχετε κ ένα παιδί, τα ματια του βλέπουν πολλά κ η ψυχή του καταγράφει τα πάντα λεπτομερώς.
εε λοιπον μια ώριμη απόφαση ειναι να χωρίσουν οι δρόμοι δύο ανθρώπων πριν καταστρέψουν μια ψυχή που το πιθανότερο είναι να έχει προβλήματα αύριο
΄οσο κ ηρεμα να ειναι μεσα στο σπίτι τα πράγματα, το παιδί αντιλαμβανετε την εχθρικότητα που επικρατει ανάμεσα στους γονείς΄
Σε μένα πάλι εχθρικότητα ποτέ δεν υπήρξε, μάλλον βαρεμάρα θα έλεγα, και αυτό φρόντιζα να μη γίνεται και πολύ αισθητό απ τα παιδιά, μιά και ασχολιόμουν συνέχεια μαζί τους. Ομως όταν κάποτε κατάλαβαν ότι υπάρχει περίπτωση οι γονεις τους να μείνουν χωριστά, η κόρη μου τότε 8 ετών, άρχισε ένα περίεργο τραύλισμα στο σχολείο για το οποίο με ενημέρωσε η δασκάλα. Ορκίστηκα ότι μέχρι να μεγαλώσει θα ταχτώ στην οικογένεια. Δεν υπήρχε κάτι άλλο. Μέσα σε 3 μήνες, και κατόπιν εικονικής ασφάλειας που της εμπνεύσαμε, το τραύλισμα εξαφανίστηκε ως δια μαγείας. Τώρα τί έγινε μετά σε εμάς, άστο καλύτερα. Ομως τα παιδιά είναι ευθύνη και τέλος.
μην ξεχνας ομως οτι το εικονικο ηταν ψευτικο κ οσο κ αν προσπαθησες να πνιξεις ότι ενιωθες για καλο των παιδιων κατεστρεφοσουν ασυναισθητα μεσα σου
νομιζεις οτι ενα παιδι δεν μπορει να καταλαβει αν η μαμα του ή ο μπαμπας του είναι καλα;
κ στο κατω κατω τι ειναι η ζωη ενος παιδιου; το θεατρο που βλεπει;
παρολαυτα αν εδωσες την ευκαιρια να μεγαλώσουν μέσα σε ένα φυσιολογικο περιβάλλον κ στην πορεία δεν έχασες τον εαυτό σου, τοτε αξίζεις συγχαρητήρια..
Έτσι ακριβώς....Quote:
Originally posted by mmaria
μην ξεχνας ομως οτι το εικονικο ηταν ψευτικο κ οσο κ αν προσπαθησες να πνιξεις ότι ενιωθες για καλο των παιδιων κατεστρεφοσουν ασυναισθητα μεσα σου
νομιζεις οτι ενα παιδι δεν μπορει να καταλαβει αν η μαμα του ή ο μπαμπας του είναι καλα;
κ στο κατω κατω τι ειναι η ζωη ενος παιδιου; το θεατρο που βλεπει;
παρολαυτα αν εδωσες την ευκαιρια να μεγαλώσουν μέσα σε ένα φυσιολογικο περιβάλλον κ στην πορεία δεν έχασες τον εαυτό σου, τοτε αξίζεις συγχαρητήρια..
Βλέπεις οι ανάγκες των ενηλίκων είναι διαφορετικές από τις ανάγκες των παιδιών....
Πριν από πολλά χρόνια όταν ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι χωρίζω, η μητέρα μου αναστέναξε και είπε \"αχ...αν είχατε κάνει ένα παιδάκι δεν θα χωρίζατε\". Μου φάνηκε τόσο τρομακτική η προοπτική που πήρα δρόμο τρέχοντας ακόμα πιο γρήγορα....
Παλιότερα, ο συμβιβασμός ήταν η λύση κ αυτό ισχύει ακόμα σε πολλές οικογένειες, κανοντας ένα παιδί νομίζουν πως θα σώσουν τον γάμο, αλλα ας δούμε όμως πιο καθαρά τι χρειαζόμαστε στην ζωή κ ποιες επιλογές είναι οι πιο κατάλληλες..
πόσο μάλλον το να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο, πρέπει να είσαι κ άξιος να το μεγαλώσεις κ όχι μόνος σου.. ειναι κριμα για το παιδι να υποστεί καταστάσεις που όσο περνούν τα χρόνια αντιλαμβανεται κ τους λόγους..
Στο χωρισμό όταν υπάρχουν παιδιά το ζόρι το τραβάει η μάνα. Καλό θα είναι λοιπόν η μάνα να είναι όσο καλύτερα γίνεται ψυχολογικά για να έχει να προσφέρει και στο-στα παιδιά.
Και εγώ χωρισμένη είμαι με 10 χρόνο γιο. Τον πρώτο καιρό ήμουν σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση. Αποφάσισα λοιπόν να του μιλήσω. Του εξήγησα ότι η νέα μας ζωή χωρίς τον μπαμπά θα γίνει καλή , αλλά η μαμά έχει ανάγκη να βρει την ισορροπία της με το νέο καθεστώς. Και όταν δεν ήμουν καλά του έλεγα <<μπα.....με έπιασε το άγχος πάλι για αυτό αν δεν θες να με βλέπεις έτσι μπορείς να κάνεις κάτι άλλο , να πας στον μπαμπά στα ξαδέρφια κτλ. με λίγη ηρεμία θα επανέλθω ....- τι λες ????>>>
Είναι απίστευτο πόσο καλύτερα το αντιμετώπισε που του μίλαγα καθαρά και δεν κρυβόμουν.
σίγουρα το ότι δεν κρυβόσουν κ του εξηγούσες τι συνέβαινε είναι πιο καλό απο το να παριστάνεις ότι ολα είναι καλά
μην ξεχνάτε οτι τα παιδία σήμερα είναι πολύ πιο έξυπνα κ καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα απο την δική μας γενιά
σε κοντινό χωρίο βρισκεσαι.. χα, χα
Quote:
Originally posted by mmaria
μην ξεχνας ομως οτι το εικονικο ηταν ψευτικο κ οσο κ αν προσπαθησες να πνιξεις ότι ενιωθες για καλο των παιδιων κατεστρεφοσουν ασυναισθητα μεσα σου
νομιζεις οτι ενα παιδι δεν μπορει να καταλαβει αν η μαμα του ή ο μπαμπας του είναι καλα;
κ στο κατω κατω τι ειναι η ζωη ενος παιδιου; το θεατρο που βλεπει;
παρολαυτα αν εδωσες την ευκαιρια να μεγαλώσουν μέσα σε ένα φυσιολογικο περιβάλλον κ στην πορεία δεν έχασες τον εαυτό σου, τοτε αξίζεις συγχαρητήρια..
συμφονω