Printable View
Ειχα ζητήσει απο τους γονείς μου,μετα το τελευταίο χαστουκι που εφαγα,να κρατήσουμε για λίγο καιρο τις αποστάσεις..
Λοιπον,απο ωρα σε ωρα κανουν Ντου!
Τα εχω παρει ασχημα..Αν τους ζητήσω το λογο θα μου πουν
"ηρθαμε για τα παιδια".
Που πάει η περιβόητη ψυχραιμία μου?
Φωτεινή,ψυχραιμία.Είπαμε,τ� � θέματα αυτά δε λύνονται αυθημερόν.Δε χρειάζεται να φοβάσαι την επίσκεψη,γιατί δεν σε απειλεί κανενός η φυσική παρουσία.Αυτή τη στιγμή αν σε φοβίζει κάτι είναι η δική σου στάση,τήρηση ή μη όσων έχεις θέσει ως απαιτήσεις δικές σου από σένα στο μυαλό σου.Η συναισθηματική αποδέσμευση όμως περνάει από στάδια,οπότε μην θέτεις το\"εδώ και τώρα,γιούργια\",γιατί σε πανικοβάλλει.
Έχουμε και λέμε,ψυχραιμία,σταθερότητα ,στο πίσω μέρος του μυαλού σου θα έχεις τη σκέψη πως όσα χρειάστηκαν χρόνια να χτιστούν μέσα μας,ίσως χρειαστεί ανάλογος καιρός να τα αναδομήσουμε(οπότε και τα αισθήματα τα δεμένα με συμπεριφορές των γονιών).
Χαλαρά,σταθερά.Έχεις κάνει σημαντικά βήματα στην αναγνώριση των θεμάτων εξάλλου.
Μην ξεχνάς πως οι γονείς σου βλέποντάς σε χαλαρή και ψύχραιμη θα πάρουν το μήνυμα που θέλεις να τους δώσεις,ακόμη και χωρίς λεκτική επικοινωνία.
#μυστική συνταγή,αν αισθανθείς καταπιεσμένη,τους αφήνεις με τα παιδιά(αφού αυτά θέλουν να δουν)και γράφεις στο πισί,μαγειρεύεις ή κάνεις μανικιούρ.Ένα μπάνιο με αφρόλουτρο θα έκανα εγώ,μέχρι να φύγουν εάν ένιωθα η επίσκεψη να με χαλάει.Ό,τι με χαλά,δεν κάθομαι να το ψειρίζω εκεί δίπλα του,άλλη στιγμή που θα έχεις δουλέψει περισσότερο το θέμα θα είναι καταλληλότερη για να εκφράσεις συναισθήματα που σε πονάνε.
Καλή επιτυχία,power Φωτεινούλα!:):)
συμφωνω με την προλαλησασα!
αφωτεινη τι ειναι αυτο που σε φοβιζει πανω απ ολα?
φευγω παιδια,ειναι εδω,παω για ψωνια!Ευκαιρία ειναι!
καλα ψωνια!
φιλια!
:):)Καλά να περάσεις.
κι εγω παντως αφου εκανε \"ντου\" ο πεθερος προχθες και αρχισε να με βριζει καποια στιγμη ειπα οτι αποχωρω απο τη συζυτηση και αρχισα να σιδερωνω με μια τρομερη απαθεια....
καλα εκανεςQuote:
Originally posted by nama
κι εγω παντως αφου εκανε \"ντου\" ο πεθερος προχθες και αρχισε να με βριζει καποια στιγμη ειπα οτι αποχωρω απο τη συζυτηση και αρχισα να σιδερωνω με μια τρομερη απαθεια....
διατι σε εβριζε?
αχ τι κριμα ετσι...
παντως μια το μακρυα και μια το να μην ασχολεισαι παρα πολυυυυ λιγο οταν ειναι απαραιτητο
θα ησυχασει το κεφαλακι σου
χθες ανοιξα θεμα με τιτλο \"7 θανασιμες πεθερες ενσωματωμενες σε μια\". εκει γραφω τις λεπτομερειες για το δικο μου προβλημα... χρειαζεται παντως μεγαλη υπομονη-ψυχραιμια και απαθεια....
OK..Και συμφωνωQuote:
Originally posted by nama
χθες ανοιξα θεμα με τιτλο \"7 θανασιμες πεθερες ενσωματωμενες σε μια\". εκει γραφω τις λεπτομερειες για το δικο μου προβλημα... χρειαζεται παντως μεγαλη υπομονη-ψυχραιμια και απαθεια....
Γύρισα αργά σήμερα.Πέρασα μια καταπληκτική μέρα,μια μέρα ανακούφισηςΔεν ήθελα να τους δω..Πόσο ένοχη ένιωσα γι΄αυτο!
Ματιές τρεμοπαίγματα ως την καρδιά ,αντάλλαξα με τον μπαμπά μου,πριν το φιλί του καλοσωρίσματος.κλαίω..
Εψαχνε να βρεί στα μάτια μου τι νιώθω,ποσο καλά με ξέρει!!Τον ενιωσα να αγωνιά..Μα δεν μπορούσα να μείνω μαζί τους ουτε λεπτό.
\'Εφυγα,οχι απο δειλία,εφυγα για να μην υποκριθώ, προκειμένου να μη τους πληγώσω με το ποσο πληγωμένη νιώθω.
Εβρεχε και τα δακρυα μου (ευτυχώς) τα εκρυβαν οι στάλες..
Ανασυγκροτήσου !μου ειπα και αμεσως πήρα θάρρος απο μένα!!Τι ανακαλυψη παλι!Ο δυνατός μου εαυτός αυτη τη φορά βοηθάει εμένα..
Χάρηκα τη βόλτα μου στα μαγαζιά,βρήκα το παρκά που αναζητούσα, ακομα και ρολοί πήρα που ψάχνω απο το καλοκαίρι,ε να μη παρω κατι και για τα παιδάκια μου?Πήρα.Απο συνήθεια κοιτουσα και για αυτους,μα αντιστάθηκα.Πήρα κάτι για την κολλητη μου..
Την συνάντησα αργότερα και πήγαμε για καφέ που έγινε κρασάκι..
Ενιωσα ελεύθερη!!Το πρώτο μου βήμα με δικαίωσε..
πάντως εγώ νομίζω ότι δεν είναι υποχρεωτικό να αγαπάμε τους γονείς μας και μάλιστα απεριόριστα. (μιλάω για την ενήλικη ζωή, προφανώς όταν είναι κάποιος παιδί, μάλλον δεν έχει επιλογή να μην αγαπάει τους γονείς του).
δεν καταλαβαίνω καν δηλαδή γιατί ένιωσες ενοχές επειδή δεν κάνεις κέφι να τους δεις.
και οι γονείς μας άνθρωποι είναι σαν όλους τους άλλους. εγώ τουλάχιστον, τους κάνω παρέα όσο ταιριάζω. όσο δεν ταιριάζω, λυπάμαι, αλλα δεν μπορώ, \"έχω δουλειά\". χωρίς ενοχές και πληγώματα.
όπως θα έκανα δηλαδή και με οποιονδήποτε άλλο.
Φωτεινή, ένιωσες ελεύθερη επειδή δεν καταπιέστηκες με το να πάιξεις για μία ακόμη φορά το ρόλο που άλλοι σου επιβάλλουν. Επειδή δεν υποκρίθηκες. Και δε χρειάζεται να νιώθεις καμία ενοχή πάνω σε αυτό...
Η άνευ λόγων ενοχή είναι το μεγαλύτερο μέσο συντήρησης της ανελευθερίας.
Έκανες ακόμα ένα βήμα. Επειδή η ενοχή ίσως έχει ριζώσει μέσα σου, τόσα και τόσα χρόνια, είναι φυσικό να έρχεται, ακόμα κι όταν κάνεις ένα βήμα που σε χαροποιεί. Νιώθεις χαρά και μέσα στη χαρά μπερδεύεται και αυτή η ενοχή. Και η χαρά φθείρεται... Τιμωρείς εσύ η ίδια τον εαυτό σου επειδή έτσι σε μάθανε...
Μην την αφήσεις την ενοχή να σε κυριεύει. Αν αγωνιστείς, θα τη δαμάσεις.
εγω παλι αναρωτιεμαι αν τελικα τα δακρυα ηταν ενα μειγμα απο τον πονο που σου εχουν προκαλεσει και απο την απελευθερωση που ενιωσες...εκανες αυτο που ηταν το καλυτερο για σενα Φωτεινουλα μου...!!!Συνεχισε να κανεις αυτο που σου λεει η καρδια σου :-)...
ααα...και σε σκεφτόμουν σημερα..
Ναι,ετσι είναι Ανοιξουλα!
Αυτο που λεει και η Ανώνυμη,έμαθα να ζω με τις ενοχές ,τοσο,που ακόμα και η χαρά μου έχανε τη σημασία της..
Οσα και να ηταν τα \"κατορθώματά μου\",απο πίσω εστεκε η Ενοχή.Δεν ξέρω αλλον άνθρωπο να έχει τοσο στενή σχέση μαζί Της.
Να φανταστείς μέχρι πρόσφατα ειχα ενοχές γιατι δεν μπορούσα να βοηθήσω την αδερφή μου με το μωρό της.Γιατι δεν εβρισκα τον καθηγητή π.χ να κάνει η μάνα μου επέμβαση καταρράκτη.Και εκείνοι αντί να μου πούν \"εεε ξύπνα δεν χρειάζεται..\" με φόρτωναν με ακόμα περισσότερες..
Αυτά ..
Είμαι καλά,έχω την ανάγκη να είμαι για λίγο μακριά γιατί ετσι νιώθω καλύτερα και νομίζω οτι δεν τους μένει, παρα να το σεβαστούν.
:)...χαρηκα που εγινα ενα μικρουλικο κομματι της ζωης σου...ειναι πολυ ομορφο να σε σκεφτονται εστω και λιγο...:)
Ναι ακριβως...
Ξερεις το πιο σημαντικο ειναι ομως οτι δεν σου ελεγαν και οι ανθρωποι που προσπαθουσες για εκεινους οτι ειναι οκ, κανεις οτι μπορεις και σε ευχαριστω γιαυτο...ενα μην αγχωνεσαι και μην πιεζεσαι ολα θα γινουν...παντως σε ευχαριστω...Απεναντιας σε τραβουσαν πιο κατω φορτωνωντας σε σενα και τις δικες τους ανασφαλειες και προβληματα...και οι ενοχες σου γινοταν εμμονες...
Εγω απο οσο εχω καταλαβει μεχρι στιγμης στη ζωη μου ειναι οτι κανεις δεν θα καταλαβει τι κανεις για εκεινους, επομενος για να εισαι εσυ καλα με τον εαυτο σου να κανεις οτι νομιζεις εσυ χωρις να στο επιβαλλουν με τον τροπο τους...Ναι σε καταλαβαινω...ηθελες ολους να τους βοηθησεις να κανεις τα παντα για εκεινους, αλλα ξεχασες εσενα...και εγω το εχω κανει και προσπαθω να το αλλαξω...αλλα ας μην εχουμε αυταπατες ως ενα ορισμενο σημειο θα αλλαξουμε...αυτην την στιγμη παντως το μεσα σου, σου ειπε στοπ και εχεις χρεος να το ακουσεις ...
ΝΑΙ αν το εχεις αναγκη να μεινεις λιγο μακρυα να ηρεμισεις να τα βρεις με τον εαυτο σου, γιατι τον κουρασες πολυ και μην ξεχνας αυτος θα ειναι για παντα συνοδοιπορος σου...
Είχες μερες να μπεις....την τελευταία φορά λέγαμε για ελληνικές ταινιες-γέλιο-ψυχοθεραπεια.Πως τα πήγες?
Δεν είχα καταλάβει οτι αυτό ηταν το σημαντικότερο πρόβλημά μου,νόμιζα οτι έχω κατάθλιψη ή έψαχνα να ταυτιστώ με διαφόρου τύπου διαταραχές.Η πλάκα είναι οτι νιώθω και ηλίθια συν τοις αλλοις..Αλλα δεν μπορώ να το \"πετάξω\" απο πάνω μου ετσι απλά.Μπορώ να σου πω οτι και μόνο που \"διευθετώ\" σιγα-σιγα τα συναισθήματα μου,παίρνω μια ανάσα!
Η αλήθεια είναι οτι δεν θέλω να χάσω ουτε τη συμπόνια μου,ουτε να γίνω κατι αλλο απο αυτό που είμαι,ξερεις τι θελω Ανοιξούλα μου?
Θέλω ισορροπια..
Ναι ισχυει αυτο...Δεν αρχισα ακομα να βλεπω ελληνικες ταινιες, καποια στιγμη!!!
Δεν πειραζει ομως...σημερα ξερεις τι εκανα;;;Σαν τις γιαγιαδες επλεκα...και τωρα κουραστικα και ειπα να μπω στο σιτε, γιατι μου ελλειψε...Ειπες κατι σοφο...εψαχνες να βρεις την διαταραχη...ηθελες και εσυ να φορτωσεις καπου το πως αισθανοσουν...Δεν ειχες δυναμη να δεις το προβλημα ησουν εξουθενωμενη και τωρα βλεπεις λιγο πιο καθαρα και σιγα σιγα μπορεις να το παλεψεις...γνωριμο μου ακουστηκε αυτο...:)...οχι ηλιθια μην νιωθεις, γιατι ηταν λογικο οτι δεν εβλεπες, αφου ηταν σκοταδι γυρω σου...Ακριβως επεξεργασου τα μεσα σου, αυτο εχει σημασια τωρα και βρες τι σε κανει να νιωθεις καλα με τον εαυτο σου...
Δεν προκειτε να τα χασεις, ουτε να αλλαξεις...ειμαστε οτι ειμαστε, απλα τωρα ξερεις ως που μπορεις να πας...δεν ειναι τελικα εγωιστικο να κοιταμε και λιγο τον εαυτο μας, αφου ειμαστε ανθρωποι που γεμιζουμε απο αυτο...απο το να δινουμε πραγματα στους γυρω μας...απλα πρεπει να ξερουμε ως που...νομιζω δηλαδη :)
Πλέκεις?Εγω ειμαι κουλή.Οταν ημουν μικρή με ειχε μάθει η μαμα μου αλλα δεν το ειχα!Εχω ακουσει ομως οτι ειναι θεραπευτικό!
Ενιωθες και εσυ ετσι?Δεν βρηκα ακομα ψυχολόγο..Οπως ειπες ειχα ξεχάσει να σκέφτομαι εμένα,με ειχαν πεισει κανονικα οτι δεν το χρειάζομαι..Η κατάσταση αυτή δεν ξερω πως,γιατι τοσα χρόνια τωρα εχει παγιωθει μεσα μου,αρχισε να με πιέζει ,ηταν σαν να κουβαλάω ενα βουνό!!
Γενικα πιανουν τα χερια μου...:)...ε και εγω με λιγη βοηθεια της μαμας...χαχα...και οτι βγει...γκετες φτιαχνω η μαλλον προσπαθω να φτιαξω...Προσπαθω να κανω πραγματα ωστε να μην σκεφτομαι τα ιδια συνεχως...ετσι κατελειξα και εκει...θελει πολυ συγκεντρωση και ναι εκεινη την ωρα δεν σκεφτεσαι...ειναι καλο...χαχαχα...
Σε καποια φαση ναι νομισα οτι ειχα μεγαλο προβλημα και εψαχνα να βρω και εγω την διαταραχη μου...κοιταζα τα συμπτωματα και τα συγκρινα με αυτα που ενιωθα...τωρα μου περασε αυτο...πνιγμενη σε θολο νερο...τωρα με πολυ επιμονη το ξεκαθαρισα λιγο το τοπιο...Ολα πηγαζουν απο μας και πως τα περνουμε...
Τους βολευε ετσι...εφοσον κουβαλουσες εσυ τα βαροι τους...
Εγω δεν ψαχνω πια να παω σε ψυχολογο, αφου ξεπερασα την πιο σκοτεινη φαση...ξερω οτι εχω την δυναμη και μονη μου...με βιβλια, με το νετ, με σας εδω μεσα...αν δεν ηταν αυτο το σιτε δεν ξερω που θα ημουν τωρα...παρολο που ωρες ωρες δεν μπορω να μιλησω και εδω...αλλα τουλαχιστον οταν το χρειστηκα ηταν εδω...
Αφωτεινή θέλω τόσα να πω. Αλλά πάει τώρα, δε τό \'χω!... :D ... επιφυλάσσομαι και καλή μέρα να έχεις!...
:)
\'Ετσι.Είναι ένα μείγμα.Χάρηκα όμως ρε Φωτεινή για την ανατροπή σου.Γιατί ανατρέπω σημαίνει αλλάζω,σημαίνει μπορώ,σημαίνει επιλέγω διαφορετικά,τροποποιώ συμπεριφορές απέναντι σε όσα χρόνια ένιωθα να με καταπιέζουν.Quote:
Originally posted by anoiksi
εγω παλι αναρωτιεμαι αν τελικα τα δακρυα ηταν ενα μειγμα απο τον πονο που σου εχουν προκαλεσει και απο την απελευθερωση που ενιωσες...εκανες αυτο που ηταν το καλυτερο για σενα Φωτεινουλα μου...!!!Συνεχισε να κανεις αυτο που σου λεει η καρδια σου :-)...
Εγώ βέβαια είμαι σε διαφορετικό στάδιο,έχω κάνει σε μεγάλο μέρος την συναισθηματική αποδέσμευση και έχω περάσει στο τι με απειλεί πραγματικά ή όχι.Χτες,που ο πατέρας μου έφευγε για κάποιο ταξίδι,τον φίλησα στο μάγουλο.Και ένιωσα πολύ καλά με αυτή μου την πράξη.Γιατί κατάλαβα πως μπορώ και να δείχνω αγάπη κρατώντας τα όριά μου σαφή,να μην σκιάζομαι πως αν αγγίξω θα με τουμπάρουν,you know what I mean.
Ένιωσα ελεύθερη και δυνατή.:)