Η εξαθλίωση της διαφορετικότητας της προσωπικότητας στον βωμό του ανταγωνισμού

Θεωρείτε πως η κοινωνία είναι φτιαγμένη για όλους η για λίγους?

Αν η προσωπικότητα μου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους μου σημαίνει πως δεν δικαιούμαι να έχω φίλους?

Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?

Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?

Πόσο άδικο είναι να καταγράφονται ως υπερήλικες άνθρωποι που βρίσκονται στην ακμή της νιότης τους?

Μήπως θα έπρεπε να καθιερώσουμε τον ηθικό κώδικα του συστήματος ως εξής: όποιος δεν έχει ευτυχία μπορεί να αποκτήσει τύχη για να επιβιώσει στην κόλαση.

Τι είναι κόλαση? Κατάσταση του νου? Πόσους κύκλους έχει ο αριθμός οκτώ? Γιατί κάποια στοιχεία σαν βρεθούν σε λάθος χέρια γίνονται επικίνδυνα για όλους? Γιατί μπόρεσα στο παρελθόν να αγαπήσω τα μαθηματικά και απέτυχα να κερδίσω μέσω των συναισθημάτων μου? Θα με βοηθούσε τελικά η ψυχοθεραπεία η να συνεχίζω να σκορπάω τις σκέψεις μου σαν στάλες στον ωκεανό της γνώσης?
Γιατί κολλάω σε ασυναρτησίες? Γιατί στην πορεία ξέφυγα με αποτέλεσμα να φανερωθώ στον κοινωνικό μου κύκλο? Γιατί να υπάρχουν τόσο κουτοί άνθρωποι σε ένα φορουμ για ψυχολογικά ευαίσθητους ανθρώπους?

Γιατί μετάνιωσα που κάποτε θαύμαζα από εδώ μέσα κάποια μέλη για την δημιουργικότητα τους και την ευαισθησία τους? Γιατί είναι όλα μέρος ενός ενιαίου ελεγκτικού ματιού και δεν αποδεχόμαστε την μικρότητα μας ως το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου?

Πόσο άδικο είναι να τιμωρώ τον εαυτό μου και να το κάνω ανοίγοντας ένα μέρος του δικού μου κόσμου φανερωμένο γυμνό μπροστά σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα.

Κάτι ακόμα. Δεν είναι απαράδεκτο να διαβάζουν τα κατορθώματα μας ανήλικοι και να αισθάνονται ότι έμαθαν? Ντροπή. Αισθάνομαι μικρός μπροστά στο θηρίο της πραγματικότητας.

Αν η προσωπικότητά σου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους σου,τότε πού βασίζεται η έννοια της χρήσης της λέξης φιλία;
Όταν νιώθεις μοναξιά,αυτό κάτι σου λέει,σου δίνει ένα μήνυμα,πως πρέπει να επικοινωνήσεις,γιατί το έχεις ανάγκη.Ακούς λοιπόν την ανάγκη σου και επικοινωνείς,ώστε να μη νιώθεις μόνος.

Κόλαση είναι ότι εγώ ονομάσω ως τέτοια.Όπως και ο παράδεισος.Τις έννοιες τις χρησιμοποιώ μεταφορικά,γιατί είμαι άθεη.
Εγώ ορίζω την έννοια κόλαση,τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητές της,γιατί είναι μία υποκειμενική υπόθεση η κόλαση.Άλλη γυναίκα κόλαση θεωρεί πως δεν της φτάνει ο μισθός να πάρει Gucci,καταλαβαίνεις τι εννοώ.:P

Μετάνιωσες που κάποτε θαύμασες μέλη.Οκ,αυτό γιατί σε προβληματίζει;Δεν αποτελεί αλήθεια δικαίωμά σου να τροποποιείς την άποψή σου;Φυσικά και αποτελεί,καθόλου να μη σε βαραίνει αυτό.Εξάλλου,την αιτία μπορείς και να την αναζητήσεις στο ξεγύμνωμα κάποιων πτυχών των προσωπικοτήτων που θαύμαζες,άρα μάλλον δεν είχες τη συνολική εικόνα.

Ενδέχεται και να βρίσκεσαι σε φάση γενικά της ζωής σου ανασύνταξης και επαναπροσδιορισμού αξιών,οπότε ίσως εντάσσεται εκεί και η γενικότερη απομυθοποίηση.:)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Αν η προσωπικότητά σου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους σου,τότε πού βασίζεται η έννοια της χρήσης της λέξης φιλία;
Όταν νιώθεις μοναξιά,αυτό κάτι σου λέει,σου δίνει ένα μήνυμα,πως πρέπει να επικοινωνήσεις,γιατί το έχεις ανάγκη.Ακούς λοιπόν την ανάγκη σου και επικοινωνείς,ώστε να μη νιώθεις μόνος.

---

Επικοινωνώ με τους φίλους μου αλλά δεν λαμβάνω την ίδια καταδεκτικότητα από όλους. Μοναξιά δεν νιώθω μόνο εγώ, και εκείνοι δεν βγαίνουν τόσο συχνά όπως παλιά, γενικά βλέπω πως υπάρχει μια παραστατικότητα/ τυπικότητα, ένα καθισιό και όχι πολλή διάθεση.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Κόλαση είναι ότι εγώ ονομάσω ως τέτοια.Όπως και ο παράδεισος.Τις έννοιες τις χρησιμοποιώ μεταφορικά,γιατί είμαι άθεη.
Εγώ ορίζω την έννοια κόλαση,τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητές της,γιατί είναι μία υποκειμενική υπόθεση η κόλαση.Άλλη γυναίκα κόλαση θεωρεί πως δεν της φτάνει ο μισθός να πάρει Gucci,καταλαβαίνεις τι εννοώ.:P

---

Σαφώς, και εγώ θέλω να πάρω την καλύτερη GPU για το πισι μου και όχι μόνο!

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Μετάνιωσες που κάποτε θαύμασες μέλη.Οκ,αυτό γιατί σε προβληματίζει;Δεν αποτελεί αλήθεια δικαίωμά σου να τροποποιείς την άποψή σου;Φυσικά και αποτελεί,καθόλου να μη σε βαραίνει αυτό.Εξάλλου,την αιτία μπορείς και να την αναζητήσεις στο ξεγύμνωμα κάποιων πτυχών των προσωπικοτήτων που θαύμαζες,άρα μάλλον δεν είχες τη συνολική εικόνα.

Ενδέχεται και να βρίσκεσαι σε φάση γενικά της ζωής σου ανασύνταξης και επαναπροσδιορισμού αξιών,οπότε ίσως εντάσσεται εκεί και η γενικότερη απομυθοποίηση.:)

---

Μου αρέσει να επικοινωνώ με άλλους ανθρώπους. Μπορεί να μην είμαι τόσο κοινωνικός όσο ήμουν σε μικρότερη ηλικία (ειλικρινά ήμουν πολύ κοινωνικός!), αν και μου κάνει εντύπωση πως διαμορφώνεται η προσωπικότητα ανάλογα με τις επιλογές (δηλαδή το αν θα κρατάω μια απλή επαφή με τους φίλους Έως το να φτάνω στο σημείο να συμβιβάζομαι με το γενικό καθισιό και την ακαμψία).
Για τα μέλη του φορουμ δεν έχω κάτι πιο συγκεκριμένο να πω. Νομίζω πως υπάρχουν πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες μεταξύ τους και είναι θαυμάσιο πως συνυπάρχουν τόσες πολλές και μοναδικές μορφές επικοινωνίας. Αποφεύγω να διαβάζω όλα τα μηνύματα και το σκέφτομαι διπλά για να απαντήσω. Επομένως ναι επιθυμία για αναδιοργάνωση και ανασύνταξη της προσωπικότητας υπάρχει. Είναι φυσική η επιθυμία για βελτίωση.

Οχι, γενικά δεν ανήκω σ\'αυτούς που θέλουν την κοινωνία να ανήκει σε λίγους, αλλά έτσι όπως βλέπω την δική μας τουλάχιστον κονωνία, νομίζω πως λίγοι είναι αυτοί που την ευχαριστιούνται.

Γενικά από αυτά που έχουν συμβεί στη ζωή μου,κια επειδη έζησα για 1χρόνο περίπου σε εκούσια απομόνωση(άρα και μοναξιά), δεν νομίζω πω η μοναξιά συνεπαγεται την έλλειψη επικοινωνίας.
Αυτό ομως που χρειάζεται να υπάρχει είναι επικοινωνία με τον εαυτό σου, αυτοπαρατήρηση και γενικότερα να τα λες όσο μπορεις με σένα.Απο αυτή την απομάκρυνση μου, κέρδισα πολλά. φόρτωσαν οι μπαταρίες.συναιθηματικά.Σε όλους τους ανθρώπους χρειάζεται κάποια στιγμή και η απομόνωση και ο απολογισμός και η παρατήρηση, και θα δεις πως θα μπουν σε τάξη πράγματα, που πριν θα ήταν για όλους μας βουνό.

Νομίζω πως η συμπάθεια μεταξύ 2 ανθρώπων δημιουργείται αμφώτερων.Δεν την κυνηγάς εγωιστικά, για να κερδίσεις την δική σου αυτοπεποίθηση.το θέμα είναι να βρεις εσύ κάτι στον άλλον και αυτός σε εσένα που να μην χρειάζεται να το επιδείξεις, να το ξεχωρίσει απο μονος του.να το βρει απο μόνος του.

Με τα συναισθήματα μας είτε κερδίζουμε πολλά, είτε χάνουμε. όπως και με τη λογική. Κανέναν δεν χρειάζεται να φοβίσει αυτο. Είναι μέρος της φύσης και της ζωής μας.

αλλα επεδή δεν ξέρω για ποιό πράγμα μιλάς ακριβώς, δεν μπορώ να πω κάτι πιο συγκεκριμένο.


Οι σκέψεις μας, είναι οι πολύτιμοι μας ταξιδιώτες, και ακόμα και αν σε θάλασσες σκορπιστούν, εκείνες ξέρουν να χαρίσουν σε όλους τους ωκεανούς όλη τη σοφία, τη χαρά και την απαισιοδοξία τους.

καλό τους ταξίδι,
όπου και να είναι αυτό

Πολλες ερωτησεις αλλα νομιζω η κεντρικη ιδεα ειναι η παρακατω:

Ειμαι διαφορετικος , ζοριζομαι να συνυπαρξω και νοιωθω μονος.

Same here.

Τωρα ειμαι μονος αλλα δεν νοιωθω μονος, καποιες ομως φορες νοιωθω απελπιστικα μονος αλλα δεν θελω και παρεα , καποιες αλλες φορες θελω παρεα αλλα δεν υπαρχει κανεις.

Τι μπερδεμα και εγω εχω καταντησει μοναχικος πολυ.

Πορεια λοιπον ενηλικιωση -->φοιτητικη ζωη (υπερκοινωνικοτητα),επιστρ� �φη απο φοιτητης (ολο και πιο μονος) , στρατος (ουσιαστικα αρχιζει η περιοδος της μεγαλης μοναξιας κατα καποιο δεν συνυπηρχα με τους αλλους) , απολυση απο στρατο και μετα απο λιγο το πρωτο ψυχωτικο επεισοδιο.
Μετα πολυ μονος και συνεχιζω ετσι.

Ισως γιατι εχασα καπου τους κωδικες επικοινωνιας και αν δεν επικοινωνεις δεν μπορεις και να τους ξαναβρεις.
Εαν ειχαμε ενα \"ντουλαπακι με φιλους\" θα τους εβγαζα και θα εκανα προπονηση καθημερινα μεχρι να μπορεσω να επικοινωνησω ικανοποιητικα και να αισθανομαι τοσο εγω καλα οσο και οι αλλοι.

Δυστυχως ομως αυτο δεν γινεται τοσο γιατι φυσικα κανεις δεν θελει να μπει στο...ντουλαπι , οσο και γιατι δεν το δεχομαι εγω...δεν θελω να γινομαι φορτιο και οχι απο αποψη υπερηφανειας.

Σε γενικες γραμμες παντως εχω σημειωσει μεγαλη προοδο τα τελευταια χρονια απο την αποψη οτι περναω καλα και μονος και απο την αποψη οτι οταν βρεθω με την εκαστοτε παρεα διασκεδαζω απειρως περισσοτερο απο οτι παλια.

Ανελπιστο ναι, και μπορω να πω σε γενικες γραμμες οτι περναω μια χαρα, ακομα υπερβολικα μονος βεβαια.

Δεν ξερω το ψυχωτικο επεισοδιο ηταν το μεγαλυτερο turn over της ζωης μου , ριζικη αλλαγη και απο τοτε εχουν περασει 12 χρονια!!!!!!

Δεν ξερω τι εχασα αλλα κερδισα και πολλα , αν μη τι αλλο βλεπω με ποιο καθαρο ματι ορισμενες καταστασεις.


Φυσικα το νημα δεν εχει σχεση με ψυχωτικα επεισοδια ειναι ενα νημα προς την μοναχικοτητα γενικα ,απλως σκεφτομαι οτι ποτε απο οτι θυμαμε δεν ανοιχτηκε νημα με τιτλο ψυχωση και μοναξια καθε αυτου , παρολο που γινεται σε πολλα ποστ νυξη.

Ισως να πρεπει να το ανοιξουμε καποια στιγμη , γιατι ειναι πραγματι ενδιαφερον και αν μη τι αλλο μπορει να προσφερει ισως και κατι περαν αυτων που θα συμμετασχουν σε αυτο.

Quote:

---

Originally posted by VinceX
Θεωρείτε πως η κοινωνία είναι φτιαγμένη για όλους η για λίγους?

Εγώ το ερώτημα θα το έθετα λίγο διαφορετικά: Σε αυτήν την κοινωνία ως έχειν, εγώ μπορώ να έχω τον προσωπικό μου χώρο?

Αν η προσωπικότητα μου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους μου σημαίνει πως δεν δικαιούμαι να έχω φίλους?

φυσικά και δικαιούσαι, αλλα μάλλον ήρθε η ώρα να αλλάξεις φίλους

Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?

όχι

Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?

δηλαδή, αν υιοθετούσες απόψεις οι οποίες εσένα δεν σου ταιριάζουν, αλλά αυτές οι απόψεις βοηθούσαν στο να διατηρηθούν τα κοινά σημεία επαφής με αυτούς τους φίλους σου και στο να κερδίσεις την συμπάθεια τους, τότε, θα ήσουνα ευχαριστημένος?

Μήπως θα έπρεπε να καθιερώσουμε τον ηθικό κώδικα του συστήματος ως εξής: όποιος δεν έχει ευτυχία μπορεί να αποκτήσει τύχη για να επιβιώσει στην κόλαση.

δεν θα το έλεγα. Η ευτυχία και η κόλαση είναι υποκειμενικές ερμηνείες της πραγματικότητας. Ένα μικρό overlap έχουν να κάνουν με την επιβίωση. Μην ξεχνάμε άλλωστε, και αυτό δεν νομίζω ότι είναι μύθος, ότι οι μη δυτικές κοινωνίες είναι πιο χαρούμενες από τις δυτικές. Ενώ, είναι πολύ πιο φτωχές υλικά από τις δυτικές. Και όμως με κάποιον τρόπο γίνεται.

τύχη είναι ο,τιδήποτε δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Και μόνο αυτό. ύστερα, δεν μπορεί πάντα να μας μουντζώνει. εμφανίζει μηδενικό μέσον όρο. κάποιες φορες είμαστε άτυχοι, και άλλες τυχεροί.


Γιατί μετάνιωσα που κάποτε θαύμαζα από εδώ μέσα κάποια μέλη για την δημιουργικότητα τους και την ευαισθησία τους?

με τον καιρό και τις νέες εμπειρίες που αποχτούμε αλλάζουμε κι εμείς, αλλάζουν και οι άλλοι, πολλές φορες συμβαίνει να αποκλίνουν δρόμοι με ανθρώπους που κάποτε μπορεί να τους αισθανόμασταν οικείους, να μας άρεσαν κλπ.

Κάτι ακόμα. Δεν είναι απαράδεκτο να διαβάζουν τα κατορθώματα μας ανήλικοι και να αισθάνονται ότι έμαθαν?

Μάλλον όχι. Πάντως θέλει κάποια κότσια να μπορεί να μιλάει κανείς για τον εαυτό του (είτε στο net είτε στην πραγματικότητα) και να μπορεί να πει στο συνομιλητή του, ξέρεις τότε έκανα λάθος. πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να το κάνουν αυτό.

---

Quote:

---

Originally posted by VinceX
Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?

---

Ωραιες ερωτησεις...διαλεγω αυτη για να σου πω κατι.Πιστεύω πώς οταν νιωθεις ετσι, ειναι σημαδι δυναμης κ οχι αδυναμιας. Στο λέω απο προσωπικη εμπειρια, που οταν νιωθω αναλογα, κλεινω καθε παραθυρο επικοινωνιας. Ακομα κι οταν γνωριζω μεσα μου οτι ετσι μου κάνω κακο. Και οπως κ να εχει, ειναι καλο να σε παρατηρεις.Κ για την επαφη με τον εαυτο σου και για να φτασεις εκει που θελεις να πας:)

Θυμός...Πόνος...Άπόγνωση...
Όταν οι άλλοι δεν είναι εκεί, πλάι μας, όπως θα τους θέλαμε...Να μας δεχτούν όπως ακριβώς είμαστε.

Όμως, πολλές φορές κλείνουμε κι εμείς κάθε πόρτα επικοινωνίας.
Είναι μερικές φορές που δεν είναι έτοιμοι ούτε οι άλλοι, ούτε ίσως κι εμείς, για πιο αληθινή επαφή.

Δεν είναι πάντα άσχημη η μοναξιά. Μένουμε με τον εαυτό μας, το χρειαζόμαστε.
Αλλά όλοι χρειαζόμαστε σε πολύ δύσκολες στιγμές ένα χέρι, έναν άνθρωπο που θα είναι εκεί, ίσως απλά για να ακούει. Κι όταν το χρειαζόμαστε, αν οι γύρω μας δεν είναι έτοιμοι ή δε θέλουν δυστυχώς να μας το προσφέρουν, μπορούμε να το αναζητήσουμε αλλού. Ακόμα και στην ψυχοθεραπεία.

Quote:

---

Originally posted by VinceX
Θεωρείτε πως η κοινωνία είναι φτιαγμένη για όλους η για λίγους?
Θεωρώ πως εμείς φτιάχνουμε την κοινωνία κι όχι εκείνη εμάς.

Αν η προσωπικότητα μου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους μου σημαίνει πως δεν δικαιούμαι να έχω φίλους?
Σίγουρα ναι. Δεν μπορείς να έχεις και την προσωπικότητά σου ακέραιη και τους συγκεκριμένους φίλους. Κάτι απο τα δύο θα πρέπει να θυσιάσεις, εκτός κι αν βρεις άλλους φίλους.

Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?
Μου φαίνεται απόλυτα οικείο το να αποζητώ την επικοινωνία σε στιγμές μοναξιάς. Κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα αυτάρκης. Αδυναμία είναι να μην αναγνωρίζει κανείς την παραπάνω αλήθεια.

Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?
Η επικοινωνία σαν διαδικασία είναι ένας τρόπος επαφής με τον άλλο. Σαν περιεχόμενο, αλλάζει, ανάλογα με τα άτομα με τα οποία θέλεις να έρθεις σε επάφή.

Πόσο άδικο είναι να καταγράφονται ως υπερήλικες άνθρωποι που βρίσκονται στην ακμή της νιότης τους?
Είναι τόσο άδικο, όσο και αυτοκαταστροφικό.

Μήπως θα έπρεπε να καθιερώσουμε τον ηθικό κώδικα του συστήματος ως εξής: όποιος δεν έχει ευτυχία μπορεί να αποκτήσει τύχη για να επιβιώσει στην κόλαση.
Δεν υπάρχει ενιαίος ηθικός κώδικας και ο καθένας ορίζει διαφορετικά την ευτυχία του, την τύχη και την δυστυχία του.

Τι είναι κόλαση? Κατάσταση του νου?
Κατάσταση της ψυχής.

Πόσους κύκλους έχει ο αριθμός οκτώ?
Δεν ξέρω.

Γιατί κάποια στοιχεία σαν βρεθούν σε λάθος χέρια γίνονται επικίνδυνα για όλους?
Κάθε τι μπορεί να είναι καλό ή κακό, ανάλογα με τη χρήση του.

Γιατί μπόρεσα στο παρελθόν να αγαπήσω τα μαθηματικά και απέτυχα να κερδίσω μέσω των συναισθημάτων μου?
Τα μαθηματικά δεν είναι συναισθήματα.



Θα με βοηθούσε τελικά η ψυχοθεραπεία η να συνεχίζω να σκορπάω τις σκέψεις μου σαν στάλες στον ωκεανό της γνώσης?

Κάποια πράγματα πρέπει να τα δοκιμάζει κανείς για να μάθει την απάντηση.

Γιατί κολλάω σε ασυναρτησίες?
Φαντάζομαι εσύ θα το γνωρίζεις καλύτερα αυτό.


Γιατί στην πορεία ξέφυγα με αποτέλεσμα να φανερωθώ στον κοινωνικό μου κύκλο?
Μπορεί ακριβώς γι αυτό. Η αποκάλυψη είναι ότι καλύτερο μετά απο μια εναγώνια προσπάθεια απόκρυψης, ακόμα κι αν γίνεται ακουσίως.

Γιατί να υπάρχουν τόσο κουτοί άνθρωποι σε ένα φορουμ για ψυχολογικά ευαίσθητους ανθρώπους?
Το ποιός είναι κουτός και ποιός όχι, σίγουρα κανείς δεν μπορεί να το ξέρει με σαφήνεια, όταν το μόνο σημάδι που διαθέτει είναι μια εικονική επικοινωνία. Και οι κουτοί και οι έξυπνοι έχουν τα ίδια δικαιώματα πάνω στην ευαισθησία, την ασθένεια και την υγεία.

Γιατί μετάνιωσα που κάποτε θαύμαζα από εδώ μέσα κάποια μέλη για την δημιουργικότητα τους και την ευαισθησία τους?
Εσύ ξέρεις. Μπορεί αυτό να έχει να κάνει και με τον ίδιο σου τον εαυτό, όχι μόνο με τους άλλους.



Γιατί είναι όλα μέρος ενός ενιαίου ελεγκτικού ματιού και δεν αποδεχόμαστε την μικρότητα μας ως το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου?
Δεν νοιώθω καμία ανάγκη να νοιώσω μικρότητα ή το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου ή υποταγμένη σε ένα μάτι ελεγκτικό. Αυτά όλα είναι δικές σου αισθήσεις - εντυπώσεις - αναπαραστάσεις. Ο υποκειμενισμός αν και συνέχει την αντικειμενικότητα, δεν ταυτίζεται μαζί της.

Πόσο άδικο είναι να τιμωρώ τον εαυτό μου και να το κάνω ανοίγοντας ένα μέρος του δικού μου κόσμου φανερωμένο γυμνό μπροστά σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα.
Είναι άδικο να τιμωρεί κανείς τον εαυτό του. Για μένα πάντως το άνοιγμα στο φόρουμ γίνεται με μια εντελώς διαφορετική αίσθηση και μου αρέσει σαν μορφή απογυμνωμένης και άρα σε κάποια πράγματα, πιο αληθούς επικοινωνίας.

Κάτι ακόμα. Δεν είναι απαράδεκτο να διαβάζουν τα κατορθώματα μας ανήλικοι και να αισθάνονται ότι έμαθαν?
Όχι δεν είναι απαράδεκτο. Όλη αυτή η φράση μου φαίνεται εξαιρετικά αυθαίρετη.

Ντροπή. Αισθάνομαι μικρός μπροστά στο θηρίο της πραγματικότητας.
Είναι δικαίωμά σου να νοιώθεις μικρότητα, ντροπή και αδυναμία αλλά αν θέλεις μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που αισθάνεσαι για τον εαυτό σου. Πιστεύω η αυτογνωσία είναι ένα όμορφο μονοπάτι.

---

Το κειμενο ειναι μια κραυγη, ενα ξεσπασμα και λαμβανεται ως ενιαιο, δεν ειναι προτασεις που χωρανε αναλυση ή μονο εγω το βλεπω ετσι (εστω και αν ειναι με μορφη ερωτησεων)?

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Το κειμενο ειναι μια κραυγη, ενα ξεσπασμα και λαμβανεται ως ενιαιο, δεν ειναι προτασεις που χωρανε αναλυση ή μονο εγω το βλεπω ετσι (εστω και αν ειναι με μορφη ερωτησεων)?

---

Κηπ, νομίζω πως ο καθένας το βλέπει όπως θέλει και απαντάει όπως θέλει ή όπως κρίνει :)

Ωχ τι τέλειο ποστ είναι αυτό της weird. Όλα αυτά τα χρώματα! Εντελώς rave :P:D

Θεωρείτε πως η κοινωνία είναι φτιαγμένη για όλους η για λίγους?

_υπάρχουν πολλές... κοινωνίες!

Αν η προσωπικότητα μου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους μου σημαίνει πως δεν δικαιούμαι να έχω φίλους?

_Δεν χρειάζεσαι αυτούς τους φίλους. Καν\' τους... δευτέρας διαλογής

Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?

_Όχι βέβαια. Αλλά πάντα καλύτερη είναι η .. πρόληψη!

Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?

_δούναι και λαβείν.


Πόσο άδικο είναι να καταγράφονται ως υπερήλικες άνθρωποι που βρίσκονται στην ακμή της νιότης τους?

_μπορεί και να είναι. αλλά σε αντίθεση με τους υπερήλικες τους πραγματικούς, εκείνοι την επόμενη μέρα μπορεί να είναι πάλι νέοι

Μήπως θα έπρεπε να καθιερώσουμε τον ηθικό κώδικα του συστήματος ως εξής: όποιος δεν έχει ευτυχία μπορεί να αποκτήσει τύχη για να επιβιώσει στην κόλαση.

_ Ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί. Όλοι έχουν προβλήματα.... ευτυχισμένο γουρούνι ή δυστίχυσμένος... \"πρίγκηπας\"?

Τι είναι κόλαση? Κατάσταση του νου?

_Μία πραγματικότητα που δεν μας αρέσει...


Πόσους κύκλους έχει ο αριθμός οκτώ?

_2

Γιατί κάποια στοιχεία σαν βρεθούν σε λάθος χέρια γίνονται επικίνδυνα για όλους?

_Γιατί βρέθηακν σε λάθος χέρια; :)

Γιατί μπόρεσα στο παρελθόν να αγαπήσω τα μαθηματικά και απέτυχα να κερδίσω μέσω των συναισθημάτων μου?

_Γιατί η ζωή δεν έχει απόλυτα σωστές εξισώσεις.


Θα με βοηθούσε τελικά η ψυχοθεραπεία η να συνεχίζω να σκορπάω τις σκέψεις μου σαν στάλες στον ωκεανό της γνώσης?

_ Try it!

Γιατί κολλάω σε ασυναρτησίες? Γιατί στην πορεία ξέφυγα με αποτέλεσμα να φανερωθώ στον κοινωνικό μου κύκλο?

_Ίσως το είχες ανάγκη;


Γιατί είναι όλα μέρος ενός ενιαίου ελεγκτικού ματιού και δεν αποδεχόμαστε την μικρότητα μας ως το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου?

_ Ποιό είναι το μάτι που σε ελέγχει;

Πόσο άδικο είναι να τιμωρώ τον εαυτό μου και να το κάνω ανοίγοντας ένα μέρος του δικού μου κόσμου φανερωμένο γυμνό μπροστά σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα.

_ Είναι σαν τραπεζικός λογαριασμός. Διάλεξες λάθος τράπεζα


Κάτι ακόμα. Δεν είναι απαράδεκτο να διαβάζουν τα κατορθώματα μας ανήλικοι και να αισθάνονται ότι έμαθαν? Ντροπή. Αισθάνομαι μικρός μπροστά στο θηρίο της πραγματικότητας.

_ Όλοι το αισθανόμαστε αυτό κάποιες φορές :)

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Ωχ τι τέλειο ποστ είναι αυτό της weird. Όλα αυτά τα χρώματα! Εντελώς rave :P:D

---

Με έκανες να κοκκινήσω κανονικότατα! :P

:)

Χμ οχι δεν ειναι ακριβος ετσι Weird...καλο το feedback μεν αλλα...τεσπα μπορει να κανω και λαθος.

Ασε που για να απαντησεις σε καθε ερωτηση ουσιαστικα θες μια σελιδα εκτος απο το ποσους κυκλους εχει το 8 λολ (και για αυτο δεν ειμαι σιγουρος).

Παρε πχ αυτο

Quote:

---

Θεωρώ πως εμείς φτιάχνουμε την κοινωνία κι όχι εκείνη εμάς.

---

Τι θα προσφερει στον Vince ενιοτε ή σε οποιονδηποτε αλλο αν το διαβασει? (Ασε που διαφωνω ριζικα με την προταση).

Οπως ειπα μπορει να κανω λαθος...οπως το βλεπει ο καθενας.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Χμ οχι δεν ειναι ακριβος ετσι Weird...καλο το feedback μεν αλλα...τεσπα μπορει να κανω και λαθος.

Ασε που για να απαντησεις σε καθε ερωτηση ουσιαστικα θες μια σελιδα εκτος απο το ποσους κυκλους εχει το 8 λολ (και για αυτο δεν ειμαι σιγουρος).

Παρε πχ αυτο

Quote:

---

Θεωρώ πως εμείς φτιάχνουμε την κοινωνία κι όχι εκείνη εμάς.

---

Τι θα προσφερει στον Vince ενιοτε ή σε οποιονδηποτε αλλο αν το διαβασει? (Ασε που διαφωνω ριζικα με την προταση).

Οπως ειπα μπορει να κανω λαθος...οπως το βλεπει ο καθενας.

---

Μπορείς να διαφωνείς όσο θέλεις Κηπ.

Διαφωνησα και μου αρκει:)

ωχ, ήθελα κι εγώ να απαντήσω στην κάθε ερώτηση ξεχωριστά και τώρα κόλησα...λες να είναι όντως άχρηστες απαντήσεις αυτές?

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Διαφωνησα και μου αρκει:)

---

Χμμ αντιδραστικό στοιχείο. Η μητέρα σας σας αγκάλιαζε μικρό?



http://www.marxists.org/glossary/peo...pics/freud.jpg

Quote:

---

ωχ, ήθελα κι εγώ να απαντήσω στην κάθε ερώτηση ξεχωριστά και τώρα κόλησα...λες να είναι όντως άχρηστες απαντήσεις αυτές?

---

Κανε αυτο που νοιωθεις Claire ή παρε μονο μια ερωτηση...το να λες κατι προταση με προταση δεν εχει και πολυ νοημα....τις απαντησεις αυτες τις ξερει και ο Vince δεν γεννηθηκε χθες.
Μια εποικοδομητικη συζητηση ειναι καλη ναι.
Δεν μου αρεσει να κρινω το feedback των αλλων αλλα θεωρησα σωστο στην προκειμενη να το κανω.

Quote:

---

Χμμ αντιδραστικό στοιχείο. Η μητέρα σας σας αγκάλιαζε μικρό?

---

Αν μπορουσε ας εκανε και αλλιως τα εμπηγα αμεσως ημουν το πλεον κλαψιαρικο μωρο ...λολ

Quote:

---

Originally posted by keep_walking

Quote:

---

ωχ, ήθελα κι εγώ να απαντήσω στην κάθε ερώτηση ξεχωριστά και τώρα κόλησα...λες να είναι όντως άχρηστες απαντήσεις αυτές?

---

Κανε αυτο που νοιωθεις Claire ή παρε μονο μια ερωτηση...το να λες κατι προταση με προταση δεν εχει και πολυ νοημα....τις απαντησεις αυτες τις ξερει και ο Vince δεν γεννηθηκε χθες.
Μια εποικοδομητικη συζητηση ειναι καλη ναι.
Δεν μου αρεσει να κρινω το feedback των αλλων αλλα θεωρησα σωστο στην προκειμενη να το κανω.

---

Νομίζω οτι κανενας δεν πρέπει να εκφράζεται εκ μέρους κανενός.
Οπότε κηπ, άσε τον κόσμο να εκφραστεί ελεύθερα..

;)

Quote:

---

Originally posted by VinceX
Θεωρείτε πως η κοινωνία είναι φτιαγμένη για όλους η για λίγους?

εμείς όλοι αποτελούμε την κοινωνία, άρα πρέπει και να βρούμε μια θέση που να μας βολεύει και να μας κάνει ευτυχισμένους.

Αν η προσωπικότητα μου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους μου σημαίνει πως δεν δικαιούμαι να έχω φίλους?

μα αν δεν σε αποδέχονται οι φίλοι σου, μήπως τελικά δεν είναι και τόσο φίλοι σου όσο νομίζεις?

Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?

όχι, καθόλου!

Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?

η επικοινωνία είναι ανάγκη, οπότε σίγουρα πρέπει να εξυπηρετέι και τους δικούς σου κώδικες. επίσης, γιατί να θεωρείς οτι εσύ ήσουν ανίκανος να κερδίσεις την συμπάθεια τους? μπορεί απλα να μην ταίριαξες με κάποιους ή να ακολουθήσατε διαφορετικούς δρόμους στην πορεία και να χαθήκατε κάπως.

Πόσο άδικο είναι να καταγράφονται ως υπερήλικες άνθρωποι που βρίσκονται στην ακμή της νιότης τους?

αυτό να σου πω την αλήθεια, δεν το πολυκατάλαβα.

---

Quote:

---

Originally posted by claire
ωχ, ήθελα κι εγώ να απαντήσω στην κάθε ερώτηση ξεχωριστά και τώρα κόλησα...λες να είναι όντως άχρηστες απαντήσεις αυτές?

---

Τι θα πει χρήσιμες και άχρηστες απαντήσεις?
Όλες οι απαντήσεις έχουν μέσα κάτι απο αυτόν που τις γράφει και μπορούν να συνδράμουν και τον θεματοθέτη και οποιονδήποτε άλλο διαβάζει με παρόμοιες ερωτήσεις μέσα του, με έναν τελείως διαφορετικό και αναπάντεχο κάθε φορά τρόπο.

:)

Quote:

---

Νομίζω οτι κανενας δεν πρέπει να εκφράζεται εκ μέρους κανενός.
Οπότε κηπ, άσε τον κόσμο να εκφραστεί ελεύθερα..

;)

---

Μην το βλεπεις αρνητικα Weird , πως λεμε οχι greeklish , οχι τεραστιο κειμενο χωρις παραγραφους γιατι δεν διαβαζεται...καπως ετσι και νομιζω στην προκειμενη οτι εχω απολυτο δικιο.
Φερνω και σε δυσκολη θεση των vince τεσπα.

Εχει κατι η συνδεση μου και μου κανει διακοπες ρε γαμωτο.

Quote:

---

Originally posted by keep_walking

Quote:

---

Νομίζω οτι κανενας δεν πρέπει να εκφράζεται εκ μέρους κανενός.
Οπότε κηπ, άσε τον κόσμο να εκφραστεί ελεύθερα..

;)

---

Μην το βλεπεις αρνητικα Weird , πως λεμε οχι greeklish , οχι τεραστιο κειμενο χωρις παραγραφους γιατι δεν διαβαζεται...καπως ετσι και νομιζω στην προκειμενη οτι εχω απολυτο δικιο.
Φερνω και σε δυσκολη θεση των vince τεσπα.

Εχει κατι η συνδεση μου και μου κανει διακοπες ρε γαμωτο.

---

Ναι Κηπ, αν αυτό σε κάνει να νοιώσεις καλά, έχεις απόλυτο δίκιο.

:0)

Καλό μεσημέρι και καλή τύχη με την σύνδεση.

Το ξερω οτι εχω δικιο ειναι κανονας σε πολλα φορουμ που εχουν αντιμετωπισει το ιδιο ακριβως προβλημα απλως μερικοι δεν το δεχονται γιατι ειναι πεισματαρηδες.
Το φαινομενο παλιο απο τοτε που δημιουργηθηκε το πρωτο φορουμ.

Quote:

---

Originally posted by spleen
Οι σκέψεις μας, είναι οι πολύτιμοι μας ταξιδιώτες, και ακόμα και αν σε θάλασσες σκορπιστούν, εκείνες ξέρουν να χαρίσουν σε όλους τους ωκεανούς όλη τη σοφία, τη χαρά και την απαισιοδοξία τους.

---

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Εαν ειχαμε ενα \"ντουλαπακι με φιλους\" θα τους εβγαζα και θα εκανα προπονηση καθημερινα μεχρι να μπορεσω να επικοινωνησω ικανοποιητικα και να αισθανομαι τοσο εγω καλα οσο και οι αλλοι.

Δυστυχως ομως αυτο δεν γινεται τοσο γιατι φυσικα κανεις δεν θελει να μπει στο...ντουλαπι , οσο και γιατι δεν το δεχομαι εγω...δεν θελω να γινομαι φορτιο και οχι απο αποψη υπερηφανειας.

---

Είναι όμορφο να υπάρχουν ελάχιστοι φίλοι, γιατί γνωστούς όλοι εύκολα κάνουν και πολλούς μάλιστα. Όμως δεν το βλέπουν όλοι επι κοινώς.
υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που αποφεύγουν τις φιλίες και τους φίλους, το βλέπουν επιχείρηση το όλο θέμα και κάνουν ταμείο ως εξής στο τέλος κάθε περιόδου:
(δανεισμένο παράδειγμα από το Σκρουτζ του Κάρολου Ντίκενς)
10ευρώ κέρδος μείον 5ευρώ κόστος ίσον ευτυχία
10ευρώ κέρδος μείον 15ευρώ κόστος ίσον δυστυχία
το άσχημο είναι πως πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων δεν πιστεύω πλέον και πολύ στο θέμα της καθαρής φιλίας. πιστεύω όμως πως στην ανάγκη για περισσότερη ευτυχία ο καθένας θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στο θέμα φιλία.

Quote:

---

Originally posted by lucifer
δεν θα το έλεγα. Η ευτυχία και η κόλαση είναι υποκειμενικές ερμηνείες της πραγματικότητας. Ένα μικρό overlap έχουν να κάνουν με την επιβίωση. Μην ξεχνάμε άλλωστε, και αυτό δεν νομίζω ότι είναι μύθος, ότι οι μη δυτικές κοινωνίες είναι πιο χαρούμενες από τις δυτικές. Ενώ, είναι πολύ πιο φτωχές υλικά από τις δυτικές. Και όμως με κάποιον τρόπο γίνεται.

τύχη είναι ο,τιδήποτε δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Και μόνο αυτό. ύστερα, δεν μπορεί πάντα να μας μουντζώνει. εμφανίζει μηδενικό μέσον όρο. κάποιες φορες είμαστε άτυχοι, και άλλες τυχεροί.

---

αν μου βρεις έστω και έναν από τον δυτικό κόσμο που μόνο και μόνο από θέμα επιλογής θα αντάλλαζε τις ανέσεις του για να ζήσει στην ανατολή τότε πάω πάσο και αποδέχομαι πως οι προσωπικότητες μας είναι ανέπαφες.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Πιστεύω πώς οταν νιωθεις ετσι, ειναι σημαδι δυναμης κ οχι αδυναμιας. Στο λέω απο προσωπικη εμπειρια, που οταν νιωθω αναλογα, κλεινω καθε παραθυρο επικοινωνιας.

---

Quote:

---

Originally posted by anwnimi

Είναι μερικές φορές που δεν είναι έτοιμοι ούτε οι άλλοι, ούτε ίσως κι εμείς, για πιο αληθινή επαφή.

Δεν είναι πάντα άσχημη η μοναξιά. Μένουμε με τον εαυτό μας, το χρειαζόμαστε.
Αλλά όλοι χρειαζόμαστε σε πολύ δύσκολες στιγμές ένα χέρι, έναν άνθρωπο που θα είναι εκεί, ίσως απλά για να ακούει. Κι όταν το χρειαζόμαστε, αν οι γύρω μας δεν είναι έτοιμοι ή δε θέλουν δυστυχώς να μας το προσφέρουν, μπορούμε να το αναζητήσουμε αλλού. Ακόμα και στην ψυχοθεραπεία.

---

Θαρρώ πως υπάρχει και ένα θέμα ..πως το λένε η χημεία δένει τους ανθρώπους λένε κάποιοι (καλύτερα να καπνίζουμε και να δίνουμε τα λεφτά μας στα τσιγάρα παρά να κάνουμε ακόμα πιο πλούσιες τις ήδη ζάπλουτες φαρμακοβιομηχανίες)..
υπάρχει και η άλλη άποψη ότι εκ του φυσικού όλοι έχουν την επιθυμία για επικοινωνία και ανταλλαγή κοινωφελών απόψεων

Quote:

---

Originally posted by weird
Δεν νοιώθω καμία ανάγκη να νοιώσω μικρότητα ή το χειρότερο είδος του ζωικού βασιλείου ή υποταγμένη σε ένα μάτι ελεγκτικό. Αυτά όλα είναι δικές σου αισθήσεις - εντυπώσεις - αναπαραστάσεις. Ο υποκειμενισμός αν και συνέχει την αντικειμενικότητα, δεν ταυτίζεται μαζί της.

---

ναι σαφώς όχι σε κάθε περίπτωση.

Εγώ απλά θα ήθελα να πω, ότι καλά όλα αυτά που γράφεις vince, η κραυγή σου βγαίνει μέσα από πολύ \"βαθιά\" κείμενα. Αλλά μήπως θα έπρεπε να παίρνεις και ένα διάλειμμα από όλο αυτό τον στοχασμό? Καλό το \"φιλοσοφείν\" δεν λέω, αν μη τι άλλο η μοντέρνα ελλάδα (και ο δυτικός κόσμος γενικότερα) έχει γεμίσει από μη-σκεπτόμενα ανδρείκελα που ζουν ουσιαστικά σαν μαριονέτες και ρομποτ, δέσμιοι της καθημενρινότητας τους. Το γεγονός ότι υπάρχει αυτό το φορουμ και γράφουμε και κάτι παραπάνω είναι πιστεύω όαση στην έρημο, είναι αλήθεια αυτό.


Δεν θα έπρεπε όμως ανάμεσα σε αυτή την παραγωγική εσωτερική εξερεύνηση να υπάρχει και μια ανάλογη εξωτερική? Ένα ευχάριστο (και όχι δυσάρεστο) διάλειμμα επαναφοράς στην πραγματικότητα? Βέβαια μπορεί απλά να μην νιώθεις την ανάγκη να γράφεις για \"τα-του-κόσμου\" γιατί δεν σε ενδιαφέρει, θες να επικεντρωθείς πιο πολύ σε αυτά τα θέματα και το φορουμ αυτό σου δίνει την ευκαιρία, όπως και σε πολλούς άλλους. Κάτι που είναι πολύ όμορφο και σε κάθε περίπτωση συνέχισε να κάνεις. Απλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχει και μια ισσοροπία (που δεν λέω ότι δεν έχεις) για να μην \"ξεφύγουμε\" εντελώς λολ. Καλό το ψάξιμο αλλά το υπερβολικό ψάξιμο ίσως να μην είναι και τόσο καλό τελικά, έτσι νομίζω. Κάνε και ένα διάλειμα με κάτι πιο ανάλαφρο και μετά ας διαβάσουμε όλοι μαζί sartre και heidegger. Aλλά sartre χωρίς ένα καφεδάκι έξω δεν παλεύεται ρε φίλε λολ (μίλησε ο λαικός φαντάρος τώρα :P)

Quote:

---

Originally posted by PETRAN
Εγώ απλά θα ήθελα να πω, ότι καλά όλα αυτά που γράφεις vince, η κραυγή σου βγαίνει μέσα από πολύ \"βαθιά\" κείμενα. Αλλά μήπως θα έπρεπε να παίρνεις και ένα διάλειμμα από όλο αυτό τον στοχασμό? Καλό το \"φιλοσοφείν\" δεν λέω, αν μη τι άλλο η μοντέρνα ελλάδα (και ο δυτικός κόσμος γενικότερα) έχει γεμίσει από μη-σκεπτόμενα ανδρείκελα που ζουν ουσιαστικά σαν μαριονέτες και ρομποτ, δέσμιοι της καθημενρινότητας τους. Το γεγονός ότι υπάρχει αυτό το φορουμ και γράφουμε και κάτι παραπάνω είναι πιστεύω όαση στην έρημο, είναι αλήθεια αυτό.


Δεν θα έπρεπε όμως ανάμεσα σε αυτή την παραγωγική εσωτερική εξερεύνηση να υπάρχει και μια ανάλογη εξωτερική? Ένα ευχάριστο (και όχι δυσάρεστο) διάλειμμα επαναφοράς στην πραγματικότητα? Βέβαια μπορεί απλά να μην νιώθεις την ανάγκη να γράφεις για \"τα-του-κόσμου\" γιατί δεν σε ενδιαφέρει, θες να επικεντρωθείς πιο πολύ σε αυτά τα θέματα και το φορουμ αυτό σου δίνει την ευκαιρία, όπως και σε πολλούς άλλους. Κάτι που είναι πολύ όμορφο και σε κάθε περίπτωση συνέχισε να κάνεις. Απλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχει και μια ισσοροπία (που δεν λέω ότι δεν έχεις) για να μην \"ξεφύγουμε\" εντελώς λολ. Καλό το ψάξιμο αλλά το υπερβολικό ψάξιμο ίσως να μην είναι και τόσο καλό τελικά, έτσι νομίζω. Κάνε και ένα διάλειμα με κάτι πιο ανάλαφρο και μετά ας διαβάσουμε όλοι μαζί sartre και heidegger. Aλλά sartre χωρίς ένα καφεδάκι έξω δεν παλεύεται ρε φίλε λολ (μίλησε ο λαικός φαντάρος τώρα :P)

---

Καλή συμβουλή και δεν υποτιμώ καθόλου μερικούς ανθρώπους που έχουν λίγη γνώση παραπάνω. το φορουμ ναι πράγματι είναι μια όαση σε σχέση με άλλα φορουμσ. είναι καλό να υπάρχει συμμετοχή και ανταλλαγή σκέψεων αλλά ακόμα καλύτερο να υπάρχει και μια τελεία κάπου κάπου..

Quote:

---

Originally posted by VinceX


Είναι όμορφο να υπάρχουν ελάχιστοι φίλοι, γιατί γνωστούς όλοι εύκολα κάνουν και πολλούς μάλιστα. Όμως δεν το βλέπουν όλοι επι κοινώς.
υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που αποφεύγουν τις φιλίες και τους φίλους, το βλέπουν επιχείρηση το όλο θέμα και κάνουν ταμείο ως εξής στο τέλος κάθε περιόδου:
(δανεισμένο παράδειγμα από το Σκρουτζ του Κάρολου Ντίκενς)
10ευρώ κέρδος μείον 5ευρώ κόστος ίσον ευτυχία
10ευρώ κέρδος μείον 15ευρώ κόστος ίσον δυστυχία
το άσχημο είναι πως πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων δεν πιστεύω πλέον και πολύ στο θέμα της καθαρής φιλίας. πιστεύω όμως πως στην ανάγκη για περισσότερη ευτυχία ο καθένας θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στο θέμα φιλία.
Γιατί να κοιτάμε πάντα τι κάνουν οι άλλοι? Η μάζα? Οι πολλοί? Υπάρχουν εξίσου πάρα πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που πιστεύουν στην αξία της φιλίας καθαυτής κι όχι για κάποιο υπολογιστικό συμφέρον. Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που τους γεμίζει η βαθιά επαφή και η αλληλεγγύη της φιλικής σχέσης, ένα αγαθό σπάνιο πραγματικά και μάλιστα πολλοί απο αυτούς μπαίνουν και στο φόρουμ. Το να γενικεύει κανείς αυθαίρετα, μήπως δεν είναι παρά ένας τρόπος να τα βλέπει όπως τον βολέυουν?



αν μου βρεις έστω και έναν από τον δυτικό κόσμο που μόνο και μόνο από θέμα επιλογής θα αντάλλαζε τις ανέσεις του για να ζήσει στην ανατολή τότε πάω πάσο και αποδέχομαι πως οι προσωπικότητες μας είναι ανέπαφες.

Υπάρχουν αρκετοί του δυτικού κόσμου που δεν ζυγιάζουν την ευτυχία ή την αυτοαξία τους με τις υλικές ανέσεις. Χωρίς αυτό να σημαίνει ούτε οτι θέλουν να πανε να ζήσουν στην ανατολή, ούτε οτι η προσωπικότητά τους είναι ανέπαφη.


Θαρρώ πως υπάρχει και ένα θέμα ..πως το λένε η χημεία δένει τους ανθρώπους λένε κάποιοι (καλύτερα να καπνίζουμε και να δίνουμε τα λεφτά μας στα τσιγάρα παρά να κάνουμε ακόμα πιο πλούσιες τις ήδη ζάπλουτες φαρμακοβιομηχανίες)..
υπάρχει και η άλλη άποψη ότι εκ του φυσικού όλοι έχουν την επιθυμία για επικοινωνία και ανταλλαγή κοινωφελών απόψεων

Οι απόψεις μοιάζουν πολύ αδύναμες, λίγες, όταν κανείς σκύβει και κοιτάει μέσα του. Τότε μπορεί να βρει την προσωπική του αλήθεια, που θα υπερβαίνει κάθε άποψη. Ο καθένας και οι ανάγκες του άρα και οι απόψεις του.


σαφως και έχουμε μάθει, έχουμε διδαχθεί απο το σύστημα να κοιτάμε το ώφελος της υποκειμενικότητας και όχι του αυτού καθ αυτού κοινού καλού.
Ναι ωραία υπάρχει αυτή η γραμμή αλλά οι άνθρωποι δεν την ακολουθούν όλοι τυφλά. Νομίζω οτι αδικούμε, αν δεχθούμε την αντίθετη άποψη, πολλούς ανθρώπους που είτε μόνοι, είτε εθελοντικά, είτε με κάποια ΜΚΟ, είτε απο θέσεις εξουσίας, είτε με τον απλό καθημερινό βίο τους, παλεύουν καθημερινά για τις αξίες και τα ιδανίκά τους που άπτονται της ανθρωπιάς και του κοινού καλού.




Το ενιαίο μάτι δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο πέραν του σμήγματος (δεν μπορώ να το πω καλύτερα) όλου αυτού του οικοσυστήματος που λειτουργεί με ίδιον κίνητρο.
Πάντα υπάρχουν τρόποι να θέσει κανείς τα όριά του. Να καθορίσει την σφαίρα του, τον ζωτικό του χώρο και να διαμορφώσει την ζωή του εντός αυτού. Και υπάρχουν πολλά ζωντανά παραδείγματα ανθρώπων που το κατάφεραν, πιότερο να επηρεάσουν παρά να επηρεαστούν, όχι μόνο απο τον χώρο των τεχνών αλλά και των γραμμάτων και απο κάθε χώρο της καθημερινότητας επίσης.

---

:)

Quote:

---

Originally posted by VinceX

Αν η προσωπικότητα μου δεν είναι αποδεκτή από τους φίλους μου σημαίνει πως δεν δικαιούμαι να έχω φίλους?

Όταν νιώθω μοναξιά είναι αδυναμία να νιώθω την ανάγκη για επικοινωνία?

Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?

---

Δυστυχώς είμαστε σε μια χώρα όπου η διαφορετικότητα θεωρείται μεγάλο μειονέκτημα.Όσο πιο διαφορετικός είσαι από τη μάζα,τόσο δυσκολότερα θα κάνεις φίλους.Στο κάτω κάτω τους φίλους τούς χρειάζεσαι μόνο στην παιδική ηλικία.Αν περάσουν τα χρόνια,αλλάζουν και οι ανάγκες του ανθρώπου.Δεν μπορείς να κάνεις με τους φίλους σου αυτά που κάνατε όταν ήσασταν μικροί.

Για μένα τα πράγματα είναι ξεκάθαρα:δεν υπάρχει φιλία.Εγώ προσωπικά το έχω διαπιστώσει με το χειρότερο τρόπο.Από τότε που άτομα που θεωρούσα φίλους άρχισαν να με πουλάνε για τις γκόμενές τους.Εκεί συνειδητοποίησα έγκαιρα ότι πάνω απ\'όλα αυτό που μετράει στον καθένα είναι πρώτα ο εαυτός μας και μετά το πως νιώθουν οι άλλοι.Έτσι δε με ενδιέφερε το αν η προσωπικότητα μου ήταν αποδεκτή από τους φίλους μου,γιατί ότι προσωπικότητα και να διαθέτουμε,αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο στην επικοινωνία μας με τους άλλους.Αν ο άλλος είναι αποφασισμένος να κόψει μαζί μας,δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Υπάρχει φιλία. Μπορεί να είναι πολύ δύσκολο βέβαια να αναπτυχθει στους σημερινούς καιρούς όπου οι περισσότεροι είναι απο-μονωμένοι στο δικό τους εγωιστικό καβούκι.
Και αν μια φιλία ραγίσει, γιατί άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε οπως λέει και το λαϊκό άσμα, δε σημαίνει ότι δεν ξανακολλά. Αρκεί να υπάρχει καλή και ειλικρινής διάθεση και επικοινωνία και απο τις δύο μεριές.

Επίσης, εδώ επειδή δε γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο real life ή έστω όχι τόσο καλά, ότι γραφει ο καθένας μας δεν ερμηνεύεται με τον ίδιο τρόπο από τους υπόλοιπους. Και μπορεί ορισμένες φορές να γίνονται παρεξηγήσεις. Αυτό βέβαια συμβαίνει και με τον προφορικό λόγο, αλλά εκεί τα πράγματα είναι λιγότερο δύσκολα. Βέβαια και ο γραπτός λόγος μας δείχνει πολλά για τον καθένα μας, αλλά όχι όλα. Φυσικά όμως είμαστε ελεύθεροι να εκφράζουμε τις απόψεις μας, είτε θετικές είτε αρνητικές.

Όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ της ανάλυσης και ανάλαφρων στιγμών, ναι είναι αλήθεια ότι πρέπει να υπάρχουν και τα δύο. Είναι εξίσου σημαντικά και τα δύο για την ισορροπία μας. Το έχω συνειδητοποιήσει κι εγώ αυτό vince, μετά από τόσες συζητήσεις στις συνεδρίες περί αυτης της ισορροπίας ...:Ρ
Όμως, είναι κάτι στιγμές που θελεις έντονα το ένα απο τα δύο περισσότερο.
Αυτό που πιστεύω, είναι ότι πέρα από την ανάλυση, όταν νιώθουμε πόνο και δυσάρεστα συναισθήματα, αυτό που χρειαζόμαστε είναι απλά κάποιον που θα μας ακούσει (ή ίσως λίγο χρόνο με τον εαυτό μας). Χωρίς να χρειάζεται ίσως και ιδιαίτερες αναλύσεις, ανάλογα με τον άνθρωπο βέβαια και τη φάση που περνάει...

Πολλές μπόρες αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας vince... Να έχεις υπομονή και πίστη ότι θα περάσει και αυτή...:)

Quote:

---

Originally posted by VinceX
αν μου βρεις έστω και έναν από τον δυτικό κόσμο που μόνο και μόνο από θέμα επιλογής θα αντάλλαζε τις ανέσεις του για να ζήσει στην ανατολή τότε πάω πάσο και αποδέχομαι πως οι προσωπικότητες μας είναι ανέπαφες.

---

αν πάρουμε έναν δυτικό που είχε πολλές υλικές ανέσεις στη δύση (και ας πούμε τις κληρονόμησε κι όλας, δεν κουράστηκε καν να τις αποκτήσει) και η επιλογή που του προσφέρεται είναι να αρνηθεί ΟΛΕΣ τις ανέσεις για να πάει να μείνει στην ανατολή στις πιο φτωχές και πρωτόγονες συνθήκες, τότε νομίζω ότι δεν θα βρω κανέναν δυτικό που να το κάνει αυτό. δηλαδή αν φτιάξουμε το παράδειγμα όλες οι παράμετροι να είναι super ευνοϊκές στη δύση και super δυσοίωνες στην μη δύση τότε κανεις δεν θα κάνει αυτή την αλλαγή.

για δυτικούς που πήγαν στην ανατολή μπορώ να σκεφτώ 2 παραδείγματα, όμως δεν ξέρω τι ποσοστό των ανέσεων που είχαν στη δύση το \"μετέφεραν\" στην ανατολή. σε ένα επεισόδιο του Δούση, στην εκπομπή \"εικόνες\", για την ινδία, αναφέρει έναν τύπο από τη ρώμη,νομίζω, που πήγε στην ινδία, και μετακόμισε μόνιμα στην ινδία και φυσικά οι δικοί του τον θεωρούσαν τρελό κλπ. Επίσης στις \"νύχτες πρεμιέρας\" (το festival σινεμά που γίνεται κάθε χρόνο στην αθηνα) είχα πάει φέτος να δω ένα ντοκιμαντέρ για την αϊτή από κάποιον Jorgen Leth, παρουσία του σκηνοθέτη. Μετά το ντοκιμαντέρ αυτός μίλησε, είπε ότι είναι από τη Δανία, ότι τη ζωή στη Δανία τη βρίσκει πολύ βαρετή και μετακόμισε και ζει στην αϊτή από το 90κατι και θεωρεί τη ζωή στην αϊτή πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Βεβαια, δε νομίζω να πεινάει κιόλας.

πάντως σίγουρα είναι πολύ λίγοι οι δυτικοί που θα πήγαιναν στην μη δύση, και σε αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι δηλαδή η πλειοψηφία τον δυτικών δεν βλέπει τη ζωή στη μη δύση με καλο μάτι. ούτε εγώ θα πήγαινα στη μη δύση.

με την έννοια τον ανέσεων νομίζω ότι όλοι οι πολιτισμοί θέλουν να γίνουν δυτικοί, \"νεοτερικοί\" όπως το αποκαλούν οι φιλόσοφοι, δηλαδή να έχουν ένα καλο σπίτι, ηλεκτρικό, κάποια τεχνολογία, περιθαλψη, καθαρό νερό, φαγητό. απλά έχει και αυτό το κόστος του. νομίζω ότι έχω δει επίσης ιμιαντιπαραδειγματα ανθρώπων μη δυτικών που θέλουν μερικά χαρακτηριστικά του δυτικού πολιτισμού αλλα μέχρι εκεί. π.χ. είχα πάει στην αίγυπτο πρόσφατα και σε κουβέντα με έναν γαλλοαιγυπτιο tour guide τον ρώτησα αν προτιμάει την αίγυπτο για να ζει σε σχέση με τη γαλλία και μου είπε σαφώς την αίγυπτο!!! έπισης θυμάμαι μια κινέζα συμφοιτήτρια όταν σπούδαζα αμερική που έλεγε ότι με τίποτα δεν θα παντρευότανε μη κινέζο.

εν πάση περίπτωση επειδή νομίζω το θέμα είναι χαώδες, αυτό που ήθελα να πω είναι ότι η ευτυχία δεν είναι ευθέως ανάλογη του πλούτου και των αντικειμενικών καταστάσεων.

Quote:

---

Originally posted by VinceX
Γιατί να υπάρχουν τόσο κουτοί άνθρωποι σε ένα φορουμ για ψυχολογικά ευαίσθητους ανθρώπους?

---

Υπάρχουν παντου vince. Γιατι να λειπουν απο δω?

Δεν ξερω βεβαια, εσυ πώς οριζεις ενα πολυ κουτο ανθρωπο...Ειναι κι αυτο ενα θεμα. Του τί εννοει ο καθενας, με μια λεξη.

Quote:

---

Originally posted by VinceX
Τι σημαίνει επικοινωνώ? Εξυπηρετώ τους δικούς μου κώδικες ή μήπως αναλογίζομαι πόσα κοινά σημεία έχω χάσει στην πορεία με τους φίλους μου επειδή αποδείχθηκα αν ικανός να κερδίσω την συμπάθεια τους?

---

Για μενα, σημαινει εκφραζω την αληθεια μου, με τον τροπο μου. Κι μεσα απο αυτον τον τροπο, συνανταω τον αλλο. Κι αυτος εμενα. Κ βρισκουμε αληθειες και οι δυο, ετσι. Με νιωθει ο άλλος, και το νιωθω κι εγω οτι συμβαινει.Και αντιστροφα.

Οι κωδικες μου ετσι, εξυπηρετουνται. Αλλα, μπορουν κ αναδιαμορφωθουν, δινοντας μου ο αλλος τα ερεθισματα. Δινοντας μου πισω, αυτο που βλεπει, αυτο που ακουει μεσα απο τον δικο του κωδικα επικοινωνιας.

Κι ετσι φτιαχνουμε κ οι δυο εναν νεο κωδικα επικοινωνιας, καπως διαφορετικο κ προσαρμοσμενο στις αναγκες μας.

Θα συμφωνήσω με την προτροπή του Petran.Kαλές οι σκέψεις,όταν δε γίνονται μονόδρομος,αλλά ισορροπούνται από τις αισθήσεις.Νιώθω,γελώ,χαίρο� �αι,ζω,γιατί να μη με δουλέψω όταν με βλέπω να βυθίζομαι τόσο στον εαυτό μου;:P
Γιατί δεν το διακωμωδούμε όλο αυτό λιγάκι;Yπάρχουν άνθρωποι που γελάνε με τον εαυτό τους,δε νομίζω πως υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποσβέσεις τις συνέπειες μίας δραματικότητας που εξαντλεί.
Και για να αποδώσω τι εννοώ με ένα Woody quote,η ζωή είναι γεμάτη δυστυχία,μοναξιά και μαρτύρια.Και επιπλέον,τελειώνει πολύ γρήγορα.:P:P

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Θα συμφωνήσω με την προτροπή του Petran.Kαλές οι σκέψεις,όταν δε γίνονται μονόδρομος,αλλά ισορροπούνται από τις αισθήσεις.Νιώθω,γελώ,χαίρο� �αι,ζω,γιατί να μη με δουλέψω όταν με βλέπω να βυθίζομαι τόσο στον εαυτό μου;:P
Γιατί δεν το διακωμωδούμε όλο αυτό λιγάκι;Yπάρχουν άνθρωποι που γελάνε με τον εαυτό τους,δε νομίζω πως υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποσβέσεις τις συνέπειες μίας δραματικότητας που εξαντλεί.
Και για να αποδώσω τι εννοώ με ένα Woody quote,η ζωή είναι γεμάτη δυστυχία,μοναξιά και μαρτύρια.Και επιπλέον,τελειώνει πολύ γρήγορα.:P:P

---

αχ, πάλι τα είπες όλα με μια φράση. αυτοσαρκασμός και να μην παίρνουμε πάντα τον εαυτό μας τόσο σοβαρά, αυτό θα μας σώσει! :)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Θα συμφωνήσω με την προτροπή του Petran.Kαλές οι σκέψεις,όταν δε γίνονται μονόδρομος,αλλά ισορροπούνται από τις αισθήσεις.Νιώθω,γελώ,χαίρο� �αι,ζω,γιατί να μη με δουλέψω όταν με βλέπω να βυθίζομαι τόσο στον εαυτό μου;:P
Γιατί δεν το διακωμωδούμε όλο αυτό λιγάκι;Yπάρχουν άνθρωποι που γελάνε με τον εαυτό τους,δε νομίζω πως υπάρχει καλύτερος τρόπος να αποσβέσεις τις συνέπειες μίας δραματικότητας που εξαντλεί.
Και για να αποδώσω τι εννοώ με ένα Woody quote,η ζωή είναι γεμάτη δυστυχία,μοναξιά και μαρτύρια.Και επιπλέον,τελειώνει πολύ γρήγορα.:P:P

---

Σίγουρα το διάλειμμα για ένα ξελαμπικάρισμα είναι πολλές φορές απαραίτητο.... ανάλογα με τις ανάγκες και τις αντοχές του καθενός στην ... δραματικότητα που εξαντλεί, όπως εύστοχα το λες :)

Και να συμπληρώσω, αυτό το διάλλειμα μπορεί να είναι και τρόπος ζωής, ανάλογα βέβαια και με το χαρακτήρα του καθένα. Τα δύο αυτά φαινομενικά αντίθετα δεν αποκλείουν πάντα το ένα την ύπαρξη του άλλου.