Printable View
Παρατηρώ ότι πολύς κόσμος υποφέρει από ψυχολογικά προβλήματα (θα μπορούσα να πω το 100% όσων παρακολουθούν αυτό το forum).
Και θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση. (Θα συνιστούσα μια απάντηση με μία δύο προτάσεις μόνο για να αναδειχθεί το σημαντικότερο).
Τι είναι αυτό που έμαθε ο καθένας από αυτά που πέρασε και που περνάει;
Αυτό που κάποιος έμαθε και έγινε βίωμά του.
.
Αγάπησε τον εαυτό σου κι ολα τα αλλα έρχονται....
Αγαπησε τον εαυτο σου,αποδεξου οτι εισαι και εχε πιστη..
Υπαρχουν ανθρωποι που μπορει να θελουν την βοηθεια σου,να την δινεις.
Καποιοι ανθρωποι,ενω δεν σε ξερουν και πολυ εχουν την δυνατοτητα να σε νιωσουν περισσοτερο απο εκεινους που ηδη σε ξερουν.
Καλημερα
Τι ωραίο ερώτημα John,συγχαρητήρια που το σκέφτηκες,είμαι βέβαιη πως τα συμπεράσματα που θα βγουν θα είναι για τον καθένα μας σημαντικά.
Προσωπικά έμαθα να μην φεύγω.Να μένω εκεί και να παλεύω,όσο κι αν πονάει,όσο κι αν με ζορίζει,γνωρίζοντας πως ό,τι ακολουθεί τη μάχη,δεν έχει ποτέ την αίσθηση της ματαιότητας.
Eμαθα να με αγαπαω,να με φροντιζω και να με σεβομαι..αν εγω δεν το κανω πρωτα δε θα το κανει κανεις.
επισης εμαθα να αποδεχομαι τα συναισθηματα θλιψης,απογοτευσης,αγχους,� �α τα βιωνω και να μη προσπαθω να τα διωξω γιατι μονο ετσι αυτα θα φυγουν και θα κανουν χωρο και για πιο ομορφα συναισθηματα..
Α,και πως την αλήθεια δεν την σηκώνουν και πολλοί.Η μητέρα μου αποπειράθηκε να με σκοτώσει όταν η αλήθεια μου δεν τη συνέφερε και τόσο.Δε με ένοιαξε,γιατί δεν ήθελα άλλο να φοβάμαι.Επίσης η αλήθεια είχε ολέθριο αποτέλεσμα(για μένα ήταν λυτρωτικό)και στον προηγούμενό μου σύντροφο.Χωρίσαμε,λολ.Τι να κάμουμε,δεν μπορεί να την μεταμφιέζουμε καταπώς συμφέρει τα άτομα που μας περιστοιχίζουν.Η αλήθεια λοιπόν,είναι δίκοπο μαχαίρι,κόβει κι απ\'τις δύο πλευρές,αλλά ζυγίζεις τις παράπλευρες απώλειες,αν δε θες να βαυκαλίζεσαι/ονται αιωνίως.;)
δυστυχως εμαθα να μην εμπιστευομαι ετσι ευκολα τα λογια και τις πραξεις των ανθρωπων, με αποτελεσμα να κλεισω παλι την ψυχη και την καρδια μου...
η δυναμη και η αλλαγη πρεπει να ερχεται απο μεσα μας και να μην περιμενουμε καποιο λυτρωτικο χερι γιατι το μονο που θα καταφερουμε ειναι να πεσουμε ακομα πιο βαθια...
πολλες φορες ειναι πιο παραγωγικο να μιλας με ανθρωπους που δεν γνωριζεις γιατι θα σου πουν την αληθεια χωρις ενδοιασμους...
Έμαθα πως υπάρχουν άνθρωποι με ευαίσθητες χορδές που μπορούν να ακούν αυτά που λέω χωρίς να ντρέπομαι που τα είπα. Επίσης έμαθα να με αποδέχομαι γιατί πριν ένοιωθα \"περίεργη\" και μόνη. Κι επίσης προσπαθώ να δω, να αναγνωρίσω, το καμπανάκι κάποιων για βοήθεια, το ίδιο που χτύπησα κι εγώ κάποτε εδώ μέσα και να δώσω στήριξη όπως πήρα. Αν μπορώ και αν ακουστώ φυσικά.
ναρνια...τελειο το ποστ σου και συμφωνω...
Έμαθα...
ότι κάθε συναίσθημα, θετικό και αρνητικό, έχει δικαιωματικό χώρο στον ανθρώπινο ψυχισμό...
Ότι κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και αξίζει γι\'αυτό που είναι...Ότι πρέπει να παλεύεις και να διεκδικείς για αυτά που ονειρεύεσαι. Ότι κανείς δε θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις ή τις πράξεις που ποτέ δεν έκανες.
Ότι κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη την επαφή, γιατί από επιφανειακή έχουμε μπουχτίσει. Όμως πολλοί την φοβούνται ή ακόμα την διώχνουν.
Και τέλος, ότι κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι έχουμε τα λαμπερα και τα σκοτεινά μας σημάδια, και η λάμψη του κάθε ανθρώπου δεν προέρχεται μόνο από τα λαμπερά του κομμάτια αλλά και από την αποδοχή, παραδοχή και προσπάθεια φωτισμού των σκοτεινών του κομματιών.
Και τέλος έμαθα...ότι η μάθηση δε σταματά ποτέ:) Και ότι πολλές φορές δεν είναι ρόδινη διαδικασία. Αλλά υπάρχουν φορές που είναι και συναρπαστική...
Εγώ μέσα από αυτήν την εμπειρία μου έχω πλέον σταματήσει να φοβάμαι τον θάνατο όπως τον φοβόμουν παλιότερα.Κάνω κάποια ριψοκίνδυνα πράγματα που δεν έκανα στο παρελθόν.Τον σκέφτομαι πλέον σαν κάτι λυτρωτικό.Και επίσης κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αν σε βρουν τα ψυχολογικά προβλήματα θα σε ακολουθούν σε όλη τη ζωή σου και δεν θα ξεμπλέξεις εύκολα.
εμαθα οτι οι ανθρωπο ειναι ετοιμοι να σε πατησουν μολις δουν οτι εισαι αδυναμος,ετσι προσπαθω να τους δειχνω τα δοντια μου περισσοτερο και να δειχνω τα ορια :D
Να μην στεναχωριέμαι παρά μόνο αν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς...
πως το \"ποτε\" και το για \"παντα\", δεν ειναι παρα μονο δυο λεξεις.
τον εαυτο μου καλυτερα.Quote:
Originally posted by John11
Τι είναι αυτό που έμαθε ο καθένας από αυτά που πέρασε και που περνάει;
Να με αγαπήσω,να δω την ζωή αλλιώς, να μην εθελοτυφλώ,να απομυθοποιήσω πολλά πράγματα και προ πάντων ότι σημαντικότερο απο την υγεία δεν υπάρχει, γιατί άλλο να το λες και αλλο να το βιώνεις.
... ωραίο θέμα... αν και ομολογώ ότι τις τελευταίες μέρες έχουν μπει θρεντς πολύ προκλητικά για μένα αλλά και ολίγον \'τζιζ\' γιατί για να πω αυτά που πραγματικά θέλω, θα γίνει αναγκαστικά βουτιά στα απύθμενα του αδύτου της ψυχής - λολ - και δεν πρέπει να το κάνω αυτό το διάστημα... έτσι πολύ χοντρικά και με καραβιωμένη άποψη έμαθα ότι είμαι γεννημένη για να βοηθάω τους άλλους, ότι έχω γκατς για να μπω ακόμη πιο μέσα σε αυτό που λέγεται \'βοήθεια\' στον πιο αδύνατο όπου ο \'αδύνατος\' δε θα φοράει την κολώνια του ούτε θα έχει πάρει το μπρεκφαστ του. Ένα άλλο που ξέρω πια καλά είναι ότι έχω χαρισματικό λόγο και ταλέντο και επιτέλους θα το κάνω πράξη όλο αυτό που αφήνω χρόνια επίτηδες στην άκρη. Ένα άλλο που μου δίνει χαρά είναι ότι νιώθω περήφανη που αν και υπήρξα αλκοολική, δε πήδηξα κανέναν, δεν έκλεψα, δεν σκότωσα, δε θόλωσα, και κυρίως δε τυράννησα άνθρωπο - γουέλκαμ, είμαι η αλκοολική σου μητερούλα - σε αντίθεση με τους γονείς μου που με χαντακώσανε στα τάρταρα ξανά λολ. Ωχ μου βγαίνει πράμα τώρα... :P ... για να το κλείσω - προς το παρόν - έμαθα πως αν και συμπεριφέρθηκα πολύ άσχημα στον εαυτό μου, ο χαρακτήρας μου αναδείχτηκε και έχει φανεί σε όλες τις εκφάνσεις της μέχρι τώρα ζωής μου. Το χαντάκωμα δε πέτυχε λολ, ήθελε μεγαλύτερο φτυάρι μάλλον. Κι όσο κι αν μου φαινόταν παράξενο κάποτε, ναι μπορείς να αγαπάς και να βοηθάς τους άλλους, να το κάνεις και να νιώθεις ώρες - ώρες πως κατέχεις μια τέχνη, να έχεις ανταπεξέλθει σε εξτριμ δύσκολες καταστάσεις, κι όμως... να έχεις πηδήξει κανονικά το τομάρι σου, να ξέρεις ότι σου αξίζουν χίλια καλά και μια νύχτες κι όμως να το κάνεις. Ομολογώ ότι απέχω ακόμη απ\' το να αγαπάω τον εαυτό μου. Πολύ ή λίγο θα φανεί...
:)
δεν ειμαι μόνη, υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν όπως κι εγώ..
... και υπάρχουν άνθρωποι ρε γμτ, που εκεί που νομίζεις ότι γράφουν απλά νότες πάνω στο χαρτί, έχουν ζωγραφίσει εμένα, εσένα λες και μας ήξεραν πάντα... πα να βάλω ένα κομμάτι που \'μιλάει\'...
;)
Ναι Αλομπάρ, έτσι πρέπει να νιώσαμε όσοι κολλήσαμε στο φόρουμ.΄Στην αρχή τα έχασα διαβάζοντας λόγια που ήθελα να πω και δεν μπορούσα να τα εκφράσω.Το ότι βλέπεις πως δεν είσαι μόνος και πως υπάρχουν κι άλλοι που αισθάνονται όπως εσύ, σου δίνει κουράγιο και δύναμη.Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν μέλη εδώ και χρόνια.Αρα κάτι βρίσκουν,μια παρηγοριά;ανθρώπους που νιώθουν όπως και εσύ.Προ πάντων βοήθεια και ομολογώ έχω πάρει πολύ.
ότι το παρελθόν είναι το πιο επικίνδυνο
να μαθαίνω από τα λάθη μου
κι ότι με τον εαυτό μου περνάω καλύτερα τελικά από ότι με τους άλλους
Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Αγάπησε τον εαυτό σου κι ολα τα αλλα έρχονται....
Αυτό.
Και αγάπησε τον εαυτό σου γι\'αυτό που είναι όχι γι\'αυτό που θα θελες να είναι ;)
Η ζωη εχει κατι απιθανες στροφες , αλλο να το λες και αλλο να το βλεπεις-νοιωθειςQuote:
Τι είναι αυτό που έμαθε ο καθένας από αυτά που πέρασε και που περνάει;
Αυτό που κάποιος έμαθε και έγινε βίωμά του.
Στις απίθανες αυτές στροφές κρύβονται οι ομορφότερες εκπλήξεις καμιά φορά.Τα συντριπτικά κατάγματα ή και οι απαράμιλλες κορυφώσεις.:P
Έμαθα ποιοί με νοιάζονται και ποιοί είναι πραγματικά δίπλα μου όταν κυριολεκτικά φτάνω στον πάτο..
Ξέρω ότι αυτή είναι μία από τις δυσκολότερες μάχες _αν όχι η δυσκολότερη_ που δίνω στη ζωή μου...
Έμαθα να ελπίζω, εύχομαι κάποια μέρα να γίνω καλά...
Τον εαυτό μου δεν έχω μάθει να τον αγαπάω και να τον σέβομαι ακόμη... ελπίζω να το καταφέρω κάποτε..
ωραιο θεμα john !!_____________________υπαρχει μια προσευχη(?) που λεει : ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΜΗ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙς ΟΣΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ! ,,,,, προσωπικα συνειδητοποιησα τι ενοουσε ο... ποιητης !__________________________________________Επι� �ης οτι στο ζητημα της ΣΥΜΠΟΝΟΙΑς , η κοινωνια μας , ο κοσμος μας , ο πολιτισμος μας , παίρνει ΜΗΔΕΝ. _________________________________________και Επισης να λεω: ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ! , γιατι δυστυχως υπαρχουν και χειροτερα που δεν θαθελα να μου συμβουν .