DEN NIOTHO TIPOTA

Εχει περασει τοοοοσοσ καιρος.

σχεδον 2 χρονια. τι ψυχοθεραπειεσ...τι λιγο φαρμακα.. τι ..
αλλαξα σπιτι, προσπαθω να ζησω...
αλλα δεν τα καταφερνω.
δεν μ αρεσει η ζωη μου.
δεν μ αρεσει οπωσ ειμαι.
και ειμαι ειλικιρνα πολυ μονη μου.
κλαιω ασταματητα. πολλεσ ωρεσ και μερεσ..και μηνεσ..
εχω καπια μικρα σταδια που νιωθω ομορφα αλλα ειναι πολυ μικρα.

σταματησα τιν ψυχοθεραπεια γιατι δεν βλεπω προκοπη.
και επισης μεχρι να βρω αυτον ειχα παει σε διαφορουσ.
ρε παιδια δεν ξερω τι να κανω.

αν ειναι ετσι η ζωη εμενα δεν μ αρεσει.

οχι δεν εχω καμια σχεση με την οικογενεια μου.εχω καταλαβει πια ποσο κακο μου καναν. τωρα πια στα 25 πρεπει να το αποβαλω. αλλα ειναι δυσκολο. δεν διατηρω καμια επαφη. πολθ λιγα με τον πατερα μου. αδερφοσ αλκοολικοσ, μανα διπολικη θεια επισησ και πατερασ συναισθηαμτικα στεγνοσ.

δεν εχω φιλουσ. ειχα μια διο κοπελεσ. τωρα δεν μιλαμε. οσο ειχαν να παρουν κατι απο μενα ηταν καλα. τωρα..@@@ και οι διο.

δεν εχω αγορι.πωσ να βρω που κλαιω συνεχεια.
ειχα ενα για 5 χρονια. εμαθα οτι εκανε ηρωινη. την στιγμη που του ζητουσα να με στηρικσει για την καταθλιψη μου.
τον αφησα.

ΔΕΝ ΝΙΩΘΩ ΤΙΠΟΤΑ.

kai prrofanos...kaneis den apanta..giati den exei kanena endiaferon...

kalinixta

ναι ρανερ συμφωνω με τον BNW24 πως αν δεν σε βοηθαει ενας ειδικος η ενα φαρμακο πηγαινε σε αλλον, ξερω παιδια που αλλαξαν 5 ειδικους μεχρι να βρουν τον καταλληλο. γιαυτο μην απελπιζεσαι θα γινεις καλα απλα δεν ετυχες στον καταλληλο ακομα.

kalispera,

ευχαριστο γιαυτο που γραψατε.

παιδια δεν εχω ιδεα τι θα κανω.
εντωμεταξυ ειμαι και τελειωσ μονη μου
προσφατα περασε η γιορτη μου και την περασα κλαιγοντασ. μονη μου.
σκεφτομαι να τα παρατησω ολα και να παω στην αμερικη να αρχισω απ την αρχη. δεν μα ρσει η ζωη μου εδω.
δεν βρισκω κανενα νοημα.
τι λετε πανω σε αυτο?

Quote:

---

Originally posted by runner
kalispera,

ευχαριστο γιαυτο που γραψατε.

παιδια δεν εχω ιδεα τι θα κανω.
εντωμεταξυ ειμαι και τελειωσ μονη μου
προσφατα περασε η γιορτη μου και την περασα κλαιγοντασ. μονη μου.
σκεφτομαι να τα παρατησω ολα και να παω στην αμερικη να αρχισω απ την αρχη. δεν μα ρσει η ζωη μου εδω.
δεν βρισκω κανενα νοημα.
τι λετε πανω σε αυτο?

---

ραν....ακόμη και στο β.πόλο να πας, να ξέρεις πως η ευτυχία, οι φίλοι, οι συντροφοι, έρχονται μέσα από προσπάθεια δική μας.
Σίγουρα δεν μεγάλωσες στο κατάλληλο περιβάλλον και το αποτέλεσμα φαίνεται, αλλά τα 25 είναι πολύ μικρή ηλικία για να τα παρατήσεις και να περνάς τη ζωή σου κλαίγοντας.

και τι να κανω!!!!!!1
δεν ξερω!!!!!
ειλικρινα
αισθανομαι απαισια!!!!!απαισια
ειναι το μονο συναισθημα που εχω.

ειμαι μονη μου, υποκρινομαι οταν ειμαι σε χωρο για εργασια η κατι τετιο, το σπιτι δεν μπορω να το τελιωσω ποτε, νιωθω αβοηθητη,

θα θελα καποιοσ να με αγαπησει και να με παρει μια αγκαλια,


σκεφτομουνα πωσ σημερα, μετα το οικογενεικαο τραπεζι που πηγα με το ζορι, ενω δεν αγγικσα τιποτα και εκλαιγα πολυ εντονα, σου λεω πολυ σουρεαλ κατασταση, ολοι καναν σαν να ηταν ολα κανονικα!!!!
ΔΕΝ το αντεξα και εφυγα.

και σε ρωταω εγω..τοσεσ ωρεσ απο το μεσημερι, πουδεν σηκωνο τηλεφωνα, που με ειδαν οτι μαι ετσι, και που σημερα περασε η γιορτη μου πριν απο 10 λεπτα, ΚΑΝΕΙΣ δεν ηρθε στο δικο μου σπιτι να δει αν ζω καταρχασ.
οταν το παιδι σου σου λεει ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΝΟΗΜΑ στην ζωη μου, και ειμαι μονη μου, δεν παιρνεισ απλα τηλεφωνα η στελενεισ μηνυματα. πασ εκει να δεισ που ειναι, αν ειναι καλα, και ασ μη μιλαω, μεινε κοντα μου ρε γαμωτο, κατσε εδω.

η μια φιλη ασ πουμε που και καλα εμεινε, μου λεεει, κοπσε τισ βλακεισ με τουσ γιατρουσ χειροτερα σε κανουν, και τελειωνε σοβαρεψου. προφανψσ ολη μερα με εψαχνε να δει πυ θα γιορτασουμε λεει.

κανενασ δεν εχει χωρο στην ζωη του για ενα ατομο καταθλιπτικο που θελει αγαπη και χρονο. κανενασ.


σ ευχαριστω για την απαντηση και ξερω πωσ εχεισ δικιο σε αυτο που ειπεσ.

Καλησπερα.
Μερικες φορες νιωθουμε τοσο μονοι μας,νιωθουμε τοσο μεγαλη απελπισια,κατι συμβαινει ομως και το συναισθημα υποχωρει.
Και εδω που μπηκες πιστεψε με αυτη η απελπισια θα καταλαγιασει καποια στιγμη.

Ναι εισαι μονη σου και παντα θα εισαι μονη σου(οχι απαραιτητα απο επιλογη σου) και θα μενεις και αλλο μονη σου οσο συνεχιζεις καποιες επιλογες,καποιες σκεψεις κτλ.Το πιο σημαντικο πραγμα σε αυτη σου την μοναξια ειναι τι θα αποκομισεις και αν αφησεις τον εαυτο σου να την ζησει δημιουργικα.Θα με πεις τρελλο,θα μου πεις πως αυτα ειναι λογια,μα θα σου πω πως κρυβουν μεσα τους μια αληθεια.Και η αληθεια ειναι απλη.Οτι επιλεγεις,αυτο θα παρεις.Σκεψου τα πραγματα που θες να κανεις να ειναι σαν το παγωτο.Αν διαλεξεις την γευση που σου αρεσει θα το φας αμεσως,αν διαλεξεις μια γευση που δεν σου αρεσει πολυ,θα δυσκολευτεις να το φας και αν δεν σου αρεσει η γευση καθολου απλα θα το πεταξεις.Παντοτε διαλεγεις την γευση που σου αρεσει σωστα;.....
Μπορεις να περασες πολλα,μπορει να πονεσες πολυ,να σε απαρνηθηκαν....Μα να ξερεις πως ποτε μα ποτε δεν θα εισαι τοσο μονη οσο εσυ το επιθυμεις..

ευχαριστω

σε ευχαριστω για το ωραιαο αυτο μηνυμα. ακουγεται καπωσ αισιοδοξω.
ομωσ με κανει να νιωθω λιγο χαζη.
δεν διαλεξα να ειμαι ετσι. δεν μα ρεσει.

και δεν μ αρεσει καθολου να νιωθω ανικανη να το αλλαξω.
και στην πραξη..πωσ το κανεισ??? οταν σε παιρνουν τηλεφωνο και κλαισ.., το σηκωνεια και σε ακουει ο ενασ κι ο αλλοσ να κλαισ? οταν εχεισ κριση πανικου τι κανεισ? που σου κοβονται τα ποδια και τα χερια και ειναι ολοι με πουλοβερ και συ με κοντομανικο?

πρακτικα..., τι κανω.
νιωθω πωσ δεν ξερω πωσ να ζησω

\"νιωθω πωσ δεν ξερω πωσ να ζησω \"
Ακριβως οπως το πες..Δεν εισαι μονη σε αυτο.Μια απο τα ιδια.Σημασια ξερεις ομως τι εχει;Δεν εχει σημασια αν θα μαθεις ποτε αν ζεις,αλλα τα οσα ζεις να τα νιωθεις μεσα σου,σε ολο σου το ειναι.
Δεν εισαι χαζη,απλα δεν βλεπεις καθαρα.Μεσα απο το τζαμι της απελπισιας δεν βλεπεις καθαρα.Σιγουρα δεν σου αρεσει το πως εισαι.Αυτο ειναι το πρωτο βημα.Ανικανη δεν εισαι,ανικανη νιωθεις και πολλες φορες τα οσα νιωθουμε δεν ειναι αληθινα.
Το νιωθεις γιατι εφτασες εδω που εφτασες,με τις επιλογες σου,με το τροπο ζωης σου.Το κλαμα θα στερεψει,θα ερθει η στιγμη να στερεψει.Ποσο θα πεφτει ακομα;Το κλαμα βγαινει απο το πονο που νιωθουμε μεσα μας.Αν αυτος καταλαγιασει θα καταλαγιασει και το κλαμα.Το να σε ακουει καποιος να κλαις δεν ειναι τοσο φοβερο.Το φοβερο ειναι να μπορει ο αλλος να σε ακουει,αν δεν μπορει τοτε μην τον αφησεις να σε ακουσει.Οι κρισεις πανικου ειναι επακολουθα των οσων νιωθεις.Ξερεις πως ειναι να εχεις κρισεις πανικου...ξερω επισης πως μαθαινεις σιγα σιγα να τις ελεγχεις.Ολα εχουν τροπο και αυτο τον τροπο τον ξερεις.
Πρεπει να χαλαρωσεις λιγο...Πρεπει να προσπαθησεις μεσα σε ολα την μαυριλα να βρεις εκεινα τα μικροσκοπικα λαμπακια.
Δεν φαινονται οταν εχεις κλειστα τα ματια.Πρεπει να ανοιξεις τα ματια σου καλα...

Δεν μπορω να σου πω πρακτικα πως λυνονται,αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι λυνονται.

σε ευχαριστω ειλικρινα για τισ απαντησεισ σου

χρειαζομαι κατι τετιο γιατι με τρομαζω καμια φορα με αυτα που σκεφτομαι.

σε ευχαριστω.και χαιρομαι που τουλαχιστον ενασ ακομα βρηκε το δρομο και μπορεσε να γυρισει τα πραγματα.
δινεισ δυναμη οταν το λεσ.

Το να τρομαζεις καλο ειναι...ισως ειναι μια ευκαιρια να αλλαξεις καποια πραγματα.Μεσα απο τον φοβο μπορεις να δημιουργησεις και παλι.Τον εαυτο μας τον πλαθουμε εμεις.Οτι πληροφοριες του δωσεις θα τις παρει.Καποια πραγματα εξαρτωνται μοναχα απο εσενα.
Ισως να μην ακταφερα να γυρισω τα πραγματα αλλα εμαθα σιγα σιγα πως μερικες φορες η απελπισια μας κανει να μοιαζουμε τοσο μονοι..
Μην βαζεις τον εαυτο σου σε τετοιες παγιδες.Κοιτα μεσα σου...ξερεις πια εισαι.Βρες τι θες να κανεις.Κανε επιλογες.Βρες στοχο.
Μπορεις....Θα τρομαζες αν ηξερες ποση δυναμη εχεις μεσα σου.

Runnerr..κι εγω εχω υπαρξει εκει που εισαι..

βαλε προτερεοτητεσ...βημα βημα..

ενα ενα τα πραγματα..αρχισε να ηρεμεισ..κανε πραγματα που σου αρεσουν που σε κανουν να νιωθεισ καλητερα..

τι δουλεια κανεισ?δεν υπαρχουν καποια συμαπθητικα ατομα εκει?
..το πωσ περνασ την μερα σου..

κοιτα εξω..καλοκαιριαζει..καινουρ ιεσ αρχεσ ερχονται...

κανε βολτεσ εξω..βρεσ χομπυ...κατ αρχασ θα νιωθεισ πιο δυμιουργικα, μεγαλητερη αυτοπεπιθηση..και τελικα θα εισαι και αναμεσα σε κοσμο..θα κανεισ γνωριμιεσ...θα συνηθεισεισ παλι να εισαι με ανθρωπουσ...

να σου πω εμενα τι με ειχε βοηθησει σε αυτο το σταδιο που εισουν? θα γελασεισ αλλα επειδη δεν ειχα νετ...τηγαινα σε ενα ιντερνετ καφε..ναι υπηρχαν μοναχα πιτσιρικια.. αλλα μετα απο 2 εβδομαδεσ γνοριζομασταν και χερετιομασταν ενιωθα πωσ ξαναμπηκα στον κοσμο των ζωντανων.. με εκαναν να γελαω..

μπηκα και στο myspace...εκει συναντισα πολυ κοσμο...ετσι απλα..μιλαγαμε... βγηκα και ραντεβου 2-3 φορεσ..μετα απο κανενα 6 μηνο..γνωρισα και καποιον με τον οποιο τεριαξαμε..

εν το μεταξυ συγκεντρωθηκα στο να γινω καλα..να ευγνωμονω για το παραμικρο καλο...αγορασα γλαστερεσ και λουλουδια τα οποια φρωντιζα , περιποιομουν και λατρευα γιατι μεγαλωνανε ΓΙΑ ΜΕΝΑ και Χαρη σε εμενα.... και μου δινανε κουραγιο... και ελπιδα να πιστεψω πωσ ολα αναγενιουντε..

..καλοκαιριασε και πηγαινα για μπανιο ..στην παραλια παντα μπορεισ να παιξεισ, να γελασεισ, εστω να εισαι η μυστηριοδεισ που διαβαζει βιβλια.., γραφτηκα γυμναστηριο.. το κορμι μου εφτιαχνε και μαζι και η αυτοπεποιθηση μου..

διαλεξε και παρε... ημαστε εδω..

αντε και οταν καλοκαιριασει θα σε παρω να παμε για μπανιο με τον γιοκα μου..οκ?

λιγα λιγα..

πραγματικα στο λεω...

μπεσ στο myspace.com

εχει πλακα..τηα σου παρει καποιεσ μερεσ να φτιαξεισ ωραιο προφιλ..και το καλητερο ειναι πωσ μπορεις να μιλησιεσ με πολλα ατομα..και δεν περενισ και γουρουνι στο σακι(κακια ε?) βλεπεισ φοτο...

ειναι σαν το φεισμπουκ μονο που 10 φωρεσ πιο ωραιο και χαλαρο.. και γνωριζεισ και ατομα απ οοολο τον κοσμο αν θελεισ..αντε βρε...

για να αλλαξεισ το buckground του προφιλ σου ..πατα σε καποιου αλλου το προφιλ εκει που γραφει pimp my profile.com

το λεω γιατι σε οσους το εχω πει παντα εκει κολλανε..:):)

αν εχεισ απορειες πεσ μου.

καλισπερα

και σκεφτομυν να σου στειλο εσενα.
μου χεσ ξαναγραψει.
οταν ειχα κανει ενα τοπικ τα χριστουγεννα, δεν μπορω να σταματησω να κλαιω.
και τοτε με ειχεσ βοηθησει. και τωρα.
δεν ειναι δουλεια, ειναι μεταπτυχιακο, το οποιο τελιωνει τον οκτωβρη.
σκεφτομαι, να φτιαξω το βιογραφικο μου και να μπρω σε δουλεια απο τωρα. ολοι μου λενε μη κουραζεσαι.
μα εγω θελω να ζω. να εχω ενα προγραμμα, κατι να κανω, να ανηκω σε μια ομαδα.

και θελω και να ξαναρχισω το μπαλετο. η εστω καποιο ειδοσ χορου. εκανα 15 χρονια. στα 22-22 σταματησα. για να παω εξω να σπουδασω, γιατι το ελληνικο μου πτυχιο, δεν ηταν αρκετο για το κυροσ και τη θεση του πατερα μου.
εμερχι ψεματα ελεγε για το τι σπουδαζω.., τει..δεν του αρεσε..., χορευτρια δεν του αρεσε.., ξερεισ τι ξεφτιλικι και τι υποτιμηση εφαγα πολλλλλααααα χρονια? ξερεισ ποσο μονη η μουν??


αααααχ! αααααααχ
αυτο μονο

δυστυχωσ η πραξη απ τα λογια απεχει. και ευχομαι να τα καταφερο. και συδομα κιολασ. υποτιθεται ειμαι σε καλη δεκαετια. και δνε τη ζω..
σε ευχαριστω για οσα μου γραφεισ.

ειναι χαρα μου να σο υ γραφω..βρε συ...

αντε κανε αυτο που σε ευχαριστει..τι περιμενεισ..να πανε να γ.... ολα αυτα που μασ κρατανε πισω... τα καλα και τα δυνατα πρεπει να κοιταμε...και να κραταμε..

ολα θα πανε καλα... αρκει να μην μενεισ στασιμη..

αυριο κι ολασ...βρεσ μια σχολη χωρου κοντα στο σπιτι σου... ναι το να ανηκεισ σε μια ομαδα θα σε βοηθησει ΠΑΑΑΑρα πολυ..

εμενα δεν μου βγαζεισ δυστυχια...μου βγαζεισ το οτι νιωθεισ δυστυχισμενη επειδη εξακολουθεισ και ΔΕΝ κανεισ αυτα που θελεισ ΕΣΥ.

Καντα λειπον τι περιμενεισ?

εισαι ενηλικη... εχεισ ΚΑΘΕ δικαιωμα να ζησεισ την ζωη που θελεισ και να εισαι το ατομο που εσυ θελεισ..

Θεσσαλονικη εισαι?

ΞΕρω ποσο μονη νιωθεισ..και ησουν, Ξερω τι ειναι να σε αμφυσβητουν συναιχωσ και να μην τουσ φτανεισ..ξερω τι ειναι να νιωθεισ μετεωροσ..χωρισ ριζεσ..ξερω ομωσ και πωσ μπορουμε μονοι μασ να ριζοσουμε και να δυναμωσουμε.. :):):)

Θα συμφωνησω με την φιλη μου την Adzik!! και μην ξεχνας ποτε δεν εισαι μονη οσο εσυ το βλεπεις πως εισαι!!

σου στελνω το προφιλ μου στο myspace... για να παρεισ μια ιδεα..οκ?

ΣΑΣ ευχαριστω παρα μα παρα πολυ που μου γραψατε.
μια μικρη ενεση τονωτικη που θελω πραγματικα να την εξιοποιησω. και να μην κολωσω

ναι ναι να μου το στειλεισ. δεν ξερω πωσ ακριβωσ θα το δω. αλλα θα το ψαξω.

ευχομαι να μην ειναι παροδικο το ανοιγμα των ματιων μου αυτη τη μικρη στιγμη....

γιατι ρε γαμωτο να μην εχω κντα μου ατομα σαν κι εσασ, και να αντ αυτου να μου λενε σοβαρεψου..τελιωνε..., πηγιανε μεσα μη σε δουνε.., παρε χαπια και σταματα..


δηλαδη...ποσο σασ ευχαριστω..δεν εχετε ιδεα


σασ στελνω αγκαλιεσ!!

Δεν ειναι ευκολο στουσ ανθρωπουσ να αποδεχτουν πωσ κατι δεν παει καλα..ειδικα οταν εχει να κανει με τουσ γονεισ οι οποιοι θα περεπι να αντιληφθουν πωσ κανανε καποια λαθη και το παιδι τουσ δεν ειναι ευτυχισμενο.. και δυνατο.

γι αυτο δεν ειναι ευκολο για ολουσ αυτουσ εκει εξω να αντιμετοπιζουν την πραγματικοτητα θελει θαρροσ που ισωσ στην συγκεκριμενη χρονικη στιγμη να μην διαθετουν......ετσι καταφευγουν στο να κανουν πωσ δεν βλεπουν..η στισ δικαιολογιεσ και τισ λυσεισ τυπου..

\'\'ξεκολα..πηγαινε μεσα μην σε δουνε..τελειωνε..\'\'

λες και εχεισ ενα κουμπι...απλωσ δεν καταλαβαινουν την σημασια του θεματοσ για εσενα... ενηλικιωση ειναι να μπορεισ να ξεκολησεισ απο τουσ γονεισ..να μπορεισ να ξερεισ πωσ θα προχωρησεισ μπροστα οσο και να σε τραβανε ολα πισω..
να εισαι αυτονομοσ.. να μπορεισ να ζησεισ στην ζωη και την κοινωνια σου..οσο πιο ευτυχισμενοσ και σιγουροσ γινεται..

αυτη την δυναμη την εχεισ...απλωσ δεν θα γινει μονο του..θελει δουλεια..δικη σου δουλεια με τον εαυτο σου..
θελει να μαθεισ να αποστασιοπηεισαι απο οτιδηποτε σε παει πισω..

και θελει να θελεισ να προχωρησεισ..

Να γινεισ κυριοσ του εαυτου σου.

Αυτη η μικρη στιγμη πρεπει να μπει τοσο βαθεια μεσα σου.Ριζωσε την.Μπορει να ειναι μικρη μα την νιωθεις.Και θα δεις ολα θα αρχισουν να περνουν αλλη μορφη,την μορφη που εσυ θα δινεις.Υπαρχουν εκει εξω ανθρωποι που μπορουν να σε ακουσουν,κανεις ομως δεν θα σε βοηθησει τοσο οσο εσυ η ιδια.Πιστεψε το.
Οσοι λενε οτι σου λενε απλα δεν μπορουν να δουν και να καταλαβουν.Μα δεν ειναι οι μοναδικοι στον κοσμο.
Οσο κλεινεις τα ματια,πεισμωνε.Μπορεις.

Μην ευχαριστεις εμας.Κι εμεις παρηγορια βρισκουμαι!

ραν...σίγουρα είσαι σε πολύ δύσκολη θέση.
Λες πως ο πατέρας σου δεν σε στήριξε ποτέ στις επιλογές σου.
Εσύ σε στήριξες? Είσαι ευτυχισμένη από αυτές? Τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο δυστυχισμένη?

kalispera theofania


ναι ειμαι σε πολυ δσυκολη θεση.
οχι δεν με στηριξε. οχι δεν με στηριξα ουτε εγω
δεν νιωθω ευτυχισμενη.
δυστυχισμενη με κανει πωσ αληθεια σου λεω, ειμαι μονη μου. και δεν εισπρατω αγαπη.


ενασ ανθρωποσ με αγαπησε.

του ειπα να φυγει μετα απο 5 χρονια σχεσησ.
οταν μου ειπε πωσ εκανε ηρωινη και χρειαζοταν βοηθεια. μου το ειπε μολισ αρχισα ψυχοθεραπεια για την καταθλιψη. οταν γυρισα απο τισ σπουδεσ μου στο εξωτερικο γιατι ηθελα να δωσω ενα τελος σε ολα και γιατι τα ματια μου κανουν αυτο που κανουν και αυτη την στιγμη. μονο κλαμα.

ειλικιρνα ερχοναται στιγμεσ που λεσω πωσ δεν θα αντεξωα αλλο ετσι.
περνανε τα χρονια και γω κλαιω και γερναω.

και δεν περναω καλα. χαλαει το σωμα μου. δεν φροντιζαω τον ευτο μου, η καθημερινοτητα μου ειναι ασχημη, μοναχικη και με πολυ σιωπη.

τι με κανει δυστυχισμενη? η ζωη που ζω.

σε ευχαριστω για την απαντηση σου