πάσχω από ΙΨΔ...εχω φρικάρει!

Ψυχαναγκασμοί, τελετουργικά, εδώ και κάμποσες μέρες είμαι κολλημένος σε αυτά και δεν μπορώ να βρω την ηρεμία μου..
Ακουμπάω συνέχεια πρίζες, λάμπες κλπ
Πολλές φορές κλείνομαι μέσα στο αυτοκίνητο που είναι και το μοναδικό μέρος που αισθνανομαι ασφάλεια γιατί φοβάμαι να πάω σπίτι...
Οποτε πάω σπίτι με πιανουν παλι οι ψυχαναγκασμοι, να ακουμπήσω όλες τις λάμπες και όλες τις πριζες του σπιτιού και αν κατι μου παει στραβα πρεπει να τα ξανακανω ολα απ την αρχη..
Εχει γίνει κόλαση η ζωή μου, ξεκίνησα ψυχοθεραπεία εδώ και μια εβδομάδα αλλά μέχρι να γίνω καλά ποιος ξέρει πόσο χρόνο θα μου πάρει...
Εχω φρικάρει!!

Ακουγεται φρικτο...προσπαθω να καταλαβω την ΙΔΨ σε ενα σημειο την καταλαβαινω...οπως οταν προσπαθεις να σταματησεις να σκεφτεσαι ενα πραγμα και ολο σου απασχολει το μυαλο....αλλα πραγματι ακουγεται ασχημο.
Δεν ξερω , ψυχοθεραπεια μονο?
Μηπως να πεσει κανα μεγαλο μεσο παραλληλα με την ψυχοθεραπεια...εννοω φαρμακα, ειναι σκληρο να υποφερεις ετσι.
Δεν ειμαι γιατρος οποτε δεν ξερω αλλα θα μπορουσες να το συζητησεις μαζι του.

Πως ξεκινησε ετσι αποτομα?

Η αληθεια ειναι οτι δεν μου ειναι εντελως αγνωστοι οι ιδεοψυχαναγκασμοι...νομιζω απλως σε...αλλο επιπεδο?
Δεν ειμαι σιγουρος.

Δεν είναι απότομα, με εχουν ταλαιπωρήσει και στο παρελθόν. Είχα θέμα στα 16 μετά πάλι στα 19, μετά πέρασαν 7-8 χρόνια ήρεμα και μετά με ξανάπιασε για κανα δυο μήνες μετά ηρεμησα πάλι για 2 χρόνια και από το Δεκέμβρη με ξανάπιασε.... Εχω περασει τα 30 και ντρεπομαι απιστευτα με τον εαυτο μου. Γενικά είμαι αρκετα κοινωνικός, εχω πολλους φίλους και φίλες αλλά το συγκεκριμενο θεμα με ταλειπωρει κατα καιρους και το ξερουν ελαχιστοι ανθρωποι γιατι ντρεπομαι να το πω σε πολλους.
Oταν με πιάνει \'\'παγώνει\'\' η ζωή μου καθώς όλη μου η ενεργεια στρεφεται στο πως θα το ξεπεράσω...
Φαρμακευτικά το αντιμετωπίσω εδώ και μία εβδομάδα με 100mg Ζολοφτ και 5mg Zyprexa, ο γιατρος μου μου προτεινε αυτα τα φαρμακα.

Μην ντρεπεσαι χρηστο...απο την αποψη ναι οκ και εγω δεν θα ελεγα στους αλλους οτι εχω τετοια προβληματα αλλα μην ντρεπεσαι για τον εαυτο σου.

Απο κει και περα μαλλον το οτι χρειαστηκε που και που να παρεις φαρμακευτικη αγωγη μια στις τοσες μαλλον εισαι απο τους...τυχερους αν και φαινεται λιγο οξυμωρο γιατι υποφερεις.

Μια χαρα σε κοβω:)...και μαλλον θα το ξεπερασεις ευκολα:)...ευελπιστω μιας και δεν κατεχω.

Υπομονή να δράσουν τα φάρμακα.Περνάς δύσκολα,αλλά όπως και παλιότερα θα επανέλθεις στο ρυθμό της ζωής σου.Σίγουρα είναι δύσκολο,δεν αντιλέγει κανείς,αλλά αξεπέραστο όχι,έτσι δεν είναι;

οταν ημουνα μικρος φιλε μου μετραγα μερα με την μερα τον φοβο μην ακουμπησω καμια μπριζα και πεθανω και αλλα τοσα μαχαιρια πηρουνια ν βλαψω αλλους κλπ και εχει πολλη συνεχεια με αλλα πραγματα κ ιδεοληψιες.ειμαι 42 τωρα εχω περασει πολλες ιδεοληψιες !!φυσικα την εποχη μου δεν υπηρχαν τοσο εξελιγμενα φαρμακα οσο σημερα ,ωσπου φαντασου πριν τεσερα χρονια μου συνεστησε ενας καθηγητης του πανεπιστημιου το σεροξατ ,και μου συνεστησε δοσεις κλπ απο τοτε εχω γινει μινι ντοκτορ του εαυτου μου περνω χρονια ευχαριστησης κ ανεμελειας με την θεραπεια μου ,που σε πληροφορω την κανω κανενα τριμηνο και αυτοματα ελαχιστοποιω την δοση κ αμα με ξαναπιασει σιγα σιγα την αρχιζω παλι!!μην ανυσηχεις δεξου το παρε την αγωγη σου και συνεχισε την ζωη σου .οπτε βλεπεις τα σκουρα ξαμαρχιζεις ,οπως εγω τωρα με πιασαν ημικρανιες κ φοβιες αρχισα απο προχτες το σεροξατ μισο την ημερα κ αργοτερα ενα ,ηδη οι ημικρανιες φυγανε κ σε κανα μηνα θαμε οκ παλι !!δεν ειμαι γιατρος ειμαι παθων μην φοβασε παρε την αγωγη,που θα σου υποδειξει ο γιατρος ,καπου διαβασα για το σεροξατ εδω μεσα ανεπιθημητες ενεργειες ειχα κατι χασμουρητα που τα ευχαριστιομουνα λιγο παραπανω ιδρωτα ,και φυσικα ποτε δεν μου εγιναν συνηθεια

α μια σημειωση μην ακουτε βλακειες για ψυχοθεραπειες και βλακειες ,ο γιατρος της ιδεοληψιας ειναι ο ψυχιατρος κ μονο κ μην μου πει κανεις οτι ειδε βελτιωση ,ειναι σαν να εχεις γριπη των χοιρων κ με την συζητηση να σου περασει ,η νευρωση μας θελει θεραπεια πρωτα κ μετα βοηθεια πυ φυσικα την παρεχη κ ο ψυχιατρος ,πολλα παιδια τα εχουνε ρημαξει με συνεδριες ομιλιες και συζητηση χρονια με χιλιαδες ευρω ,και τιποτα δεν ειδαν μιλαω για την ιδψ κ μονο που εχω κ εγω ,για αλλα ξερουν αλλα παιδια

Σε καταλαβαινω οσο δε μπορεις να φανταστεις. Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου βασανιζομαι με τελετουργιες διαφορων ειδων, επαναλαμβανω πραξεις, κινησεις, φρασεις οσες φορες χρειαστει για να ηρεμησω τον εαυτο μου οτι δε θα συμβει κατι κακο. Ειναι σα μια εσωτερικη φωνη που με απειλει πως αν δεν κανω κατι οπως μου υπαγορευει θα πεθανω η θα αρρωστησω.Ειμαι 22 χρονων και ταλαιπωρουμαι απο αυτο το τερας ολη μου τη ζωη. Ξεκινησα ψυχοθεραπεια τωρα, μετα απο τοσα χρονια που δεν ειχα μιλησει σε κανεναν, καλιο αργα παρα ποτε λενε ωστοσο. Αυτο που θα σου πω και φυσικα κατα βαθος το ξερεις ειναι οτι αυτη η δυναμη που σε υποβαλλει σε αυτες τις τελετουργιες ειναι δημιουργημα του μυαλου σου, τον εχθρο αυτο τον δημιουργεις εσυ, ειναι ανυπαρκτος, ξερω ποσο αδυναμος νιωθεις να πας κοντρα στη δυναμη που σε ωθει στις τελετουργιες. Εχουμε τεραστια δυναμη στο μυαλο μας αλλα δυστυχως την αξιοποιουμε μονο για να πλασουμε \"κακο\" κι οχι για το καλο. Κατα την ταπεινη μου γνωμη καλο θα ηταν να επισκευθεις εναν εξειδικευμενο ψυχολογο, η καποιον ψυχιατρο, βοηθουν ουσιαστικα. Προσωπικα ειμαι κατα των φαρμακων, δε σε βοηθουν να δεις την αληθεια και σε εθιζουν. Παλεψε με τον ψυχαναλυτη η τον ψυχιατρο σου χωρις χαπια, τουλαχιστον αρχικα. Ο ψυχαναγκασμος και η ιδεοληψια δεν εξαλειφονται, απλως ενας ειδικος στο θεμα σε μαθαινει να ζεις με αυτα χωρις να σε επηρεαζουν πλεον. Ο ειδικος θα σε μαθει να μην υπακους στους ψυχαναγκασμους. Ολα ειναι στο μυαλο μας, οι πασχοντες απο ΙΨΔ δεν πασχουμε απο καποιο σοβαρο ψυχικο νοσημα, το ποσοστο των πασχοντων στην Ελλαδα ειναι εξαιρετικα υψηλο, απλως δεν το γνωριζουμε, γιατι ολοι ντρεπομαστε να βγουμε να μιλησουμε γι\'αυτο κι ετσι δε βοηθουμε καθολου την εξελιξη στο θεμα. Υπομονη κουραγιο και πιστη στη δυναμη σου.

mandragora με τα seroxat σου εφυγαν οι εμμονες εστω λιγο???Ειχες ορεξη για φαγητο,πηρες καθολου βαρος?Γιατι νομιζω οτι θα μου τα προτεινει ο ψυχιατρος μου για τις εμμονες και φοβαμαι το βαρος ηδη ειμαι σε διαιτα.

αφρουλα συγνωμη που αργησα να απαντησω!!ναι σου περνανε εντελως πρεπει να κανεις μια μικρη υπομονη γυρω στο μηνα στην αρχη μπορει να νιωσεις για μια μερα μευρικοτητα η να ιδρωνεις ευκολα η κανενα χασμουρητο ,μετα τις 20 μερες περιπου αρχιζει κ επιδρα το φαρμακο ,τελος ανχος τελος ολα ,και εξαλιφονται σταδιακα τα παντα ολα που σου φενονται αηδιες εντελως μετα ολα βαρος οχι εχασα και δεκαπεντε κιλα ,αμα κανεις διατροφη δεν παιζει αμα σαρεσει το φαγητο θα παρεις κιολας ,εχω βρει την υγεια μου μαυτο το φαρμακο εχω δοκιμασει κιαλα καθως ρεμερον λαντοζ κλπ τριχες με το μονο που εξαληφθηκαν σταδιακα ολα ηταν με το σεροξατ ,δεν κανω διαφημιση γραφω με τι βοηθηθηκα απλα προχωρα κ ναχεις ενα πραγμα στο μυαλο σου οτι ολα ειναι ψεματα τα κολληματα που τρως και θα περασουν ολα !!εγω ειμαι τωρα στο εικοσαημερο που δεν εχω ανχος καθολου αλλα σκεφτομαι ιδεοπληπτικα ,σιγα σιγα δεν θα σκευτομαι κ τις ιδεοληψιες και θα απολαμβανω παλι την ζωη !!παντος δεν θα τα ξανασταματησω ποτε η οσο μου πει ο γιατρος πλεον.εκανα βλακειες κ τα σταματαγα μονος επειδη ενιωθα εντελως οκ φαντασου ποσο καλα ημουν που ξεχναγα το φαρμακο μετα χεχεχε θελει θεραπεια !!ειχε και η αδερφη μου και μετα απο θεραπεια σεροξατ εχει να την πιασει δεκαπεντε χρονια τωρα εκεινη επεφτε ξερη μονο που εβγαινε απο το σπιτι

Παιδιά καλησπέρα, άρχισα και γω να σκέφτομαι ψυχαναγκαστικά και στην αρχή ντρεπόμουν και έλεγα τι θα κάνω αλλά διάβασα ένα άρθρο για τον διαλογισμό που έλεγε οτι η λύση είναι η αποδοχή του ίδιου του καταναγκασμού. Με το που το διάβασα αυτό , με χαλάρωσε απίστευτα. Έλεγε κιόλας οτι δεν πρέπει να έρχονται σε σύγκρουση οι αρνητικές αυτές σκέψεις με τον εαυτό μας γιατι τότε διογκώνεται το θέμα. Δηλαδή έστω οτι μας πιάνει και αισθανόμαστε-σκεφτόμαστε κάπως , ε δεν έγινε και τίποτα! Είμαστε άνθρωποι, ελεύθεροι θα κάνουμε ό,τι μας κατέβει. Μας αγαπάμε κυρίως....ας μην το ξεχνάμε πόσο πολύ μας αγαπάμε.
-προς Μανδραγόρα:εδώ και 2 χρόνια παίρνω σιπραλέξ αλλά μάλλον θα το γυρίσω στο σεροξάτ γιατί σε βρίσκω μια χαρά:)

γεια σας παιδιά χαίρομαι που σας μιλάω, έχω υποφέρει πολύ στη ζωή μου από ΙΨΔ και ξέρω ότι εσείς με καταλαβαίνετε...υπέφερα από παιδί αλλά το έλεγα παντού και κανείς δεν καταλάβαινε τι είχα και δεν ανησυχούσε. Μέχρι που έφτασα 18 χρονών και η ζωή μου έγινε αφόρητη. Ο κυριότερος φόβος μου ήταν ότι δεν θα κοιμηθώ το βράδυ. Το σκεφτόμουν όλη μέρα. Απέφευγα τους φίλους μου, τους έλεγα συνέχεια ψέμματα, κλεινόμουνα ολη μέρα σπίτι και προσπαθούσα με όλα τα μέσα να κοιμηθώ ακόμα και αν δε νύσταζα. Είχα βάλει αυστηρά ωράρια, έκανα τελετουργικές πράξεις, προσευχόμουνα όλη μέρα, πάχυνα πάρα πολύ, πήρα 30 κιλά μέσα σε έξι μήνες γιατί κοντά στα άλλα φοβόμουνα ότι δεν θα κοιμηθώ αν πεινούσα. Πάθαινα κρίσεις πανικού, έτρεμα, ίδρωνα, δεν μπορούσα να ανασάνω. Μέχρι που απείλησα τους γονείς μου ότι θα αυτοκτονήσω, το είχα πάρει απόφαση, προσπαθούσα να πείσω και τον αδερφό μου να τους μιλήσει και να τους πείσω ότι αν πέθαινα θα ελευθρωνόμουν. Μετα από αυτά με πήγανε σηκωτή στον ψυχίατρο που μου έδωσε dumyrox. Αυτό στην αρχή με ηρέμησε κάπως μα στη συνέχεια άρχισαν τα ίδια. Κοντά στα άλλα αρνιόμουνα να πάρω άλλο φάρμακο γιατί φοβόμουνα ότι θα εθιστώ. Αφού πέρασα 3 μαύρα χρόνια και έφτασα ξανά στο αμήν ο γιατρός μου χορήγησε anafranil. Εδώ και πέντε χρόνια το παίρνω και έχω βελτιωθεί πολύ. Ο φόβος μου πάντα παραμένει ότι ο κακός εφιάλτης θα επιστρέψει γιατι το ΙΨΔ είναι μεγάλος εφιάλτης αλλά τι να κάνω το παλεύω. Θέλω να πω στον κόσμο που θα διαβάσει το μήνυμα μου να απευθυνθεί άμεσα σε ψυχίατρο αν έχει ψυχαναγκαστικά συμπτώματα. Σε αυτήν την πάθηση μόνο τα χάπια είναι η λύση. Η ψυχοθεραπεία είναι δυστυχώς για πολύ ελαφρές περιτπώσεις. Το ΙΨΔ είναι ένα βάσανο και θέλει σωστή και σοβαρή ιατρική υποστήριξη. Σας ευχαριστώ πολύ.

καλησπερα παιδια μετα απο την θεραπεια μου ειμαι κ παλι οκ απολαμβανω την ζωη κ τους φιλους μου την φυση κλπ κλπ αφου ειμαι παλι τοσο καλα που ξεχναω κ το φορουμ εδω μεσα !!ναι οπως ειπε ο φιλος απο πανω δεν παιζει ψυχοθεραπειες κ τετοια η περιπτωση μας ειναι ακρως βιολογικη κ χριαζεται θεραπεια με φαρμακο ε δεν βαριεσαι περνουμε κ μεις ενα φαρμακο ,παντως για μερικα παιδια που φοβουντα κ λενε ψυχοφαρμακα μην μασανε το 90τοσο τις εκατο των ελληνων περνει κανονικα καλα οι αμερικανοι χρησιμοποιουτο το προζακ κοινως λαντοζ στον στρατο τους κ ιδιαιτερα στους πιλοτους .επισης το λαντοζ χρησιμοποιειται κ για διαιτα κλπ επισης εχουν χρησιμοποιηθει για γυναικολογικουε πονουε περιοδου εντερων ,καρδιας κλπ κλπ ακομα κ πονοκεφαλους τα γραφω οχι δαν ειδικος προς θεου επειδη εχω συναντησει παιδια που φοβουνται την φαρμακευτικη αντιμετωπιση της ιδεοληψια ,η οποια δεν θεραπευεται με ψυχοθεραπεια ,αυτογνωσιες γιογκα κ οτι αλλο αηδια κανουνε για να οικονομανε ακομα κ ο θηρεοειδης καμια φορα παιζει τεραστιο ρολο σε ολα αυτα,βρειται ενα καλο ψυχιατρο να σας δει,εγω προσωπικα εχω εναν πανεπιστημιακο απο το αιγινητειο δεν θα πω φυσικα ονομα ,αλλα εχει πολυ καλους γιατρους το αιγηνητειο ανθρωπους οτι ωρα θελω παω τους περνω τηλεφωνο κ μπορω να παρακολουθω κ συνεδριες δωρεαν ,καποιος θα βγει να μου την πει παλι μπορει κανενας που θα χασει πελατεια !αλλα επειδη εχω υποφερει κ εχεται ,ειμαι εντλως καλα τωρα περνω την αγωγη μου κ επεστρεψα στην ζωη ,κ δεν μου αρεσει να μας συμπεριφερονται σαν πορτοφολια οι διαφοροι ,σαν να ειχαμε καρδια κ να μας αφηναν να ψοφαγαμε ,οχι θα πληρωσουμε αλλα ολοι εχουμε το δικαιωμα στην ζωη κ στις απολαυσεις της σχεση ερωτα δουλεια φυση κλπ ειναι ντροπη να εκμεταλευοντα ψυχιατροι εμας μια ευαισθητη ομαδα ανθρωπων ευχαριστω πολυ ολα τα παιδια εδω στο φορουμ κ το φορουμ ειναι αξιεπαινη προσπαθεια να μπορουμε να συζηταμε ο καθενας με τις εμπειριες του κ τα προβληματα του,

α και ενα αλλο γιαυτους που λενε δεν τελειωνουν στον ερωτα ευκολα ,δεν χαιρεσται?? η χαρα της κοπελας σας θα εισται!! χαχχα κ γω το ιδιο ντουρασελ ,ενα προβλημα των ανδρων ειναι οτι τελειωνουν γρηγορα κ η γυναικα παει να παιξει facebook μετα ακομα κ κει χρησιμοπιειται το σεροξατ!!ε δεν εχεται φοβο για κερατωμα αφου ικανοποιειται η γυναικα σας η κοπελα σας κλπ χεχεεχεχ!

Παίδες καλά τα φάρμακα αλλά εγώ διαφωνώ πως είναι η μόνη λύση. Αν και ίσως να μην είναι όλες οι ψυχοθεραπείες σωστές για το OCD, η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία που επικεντρώνεται στην σταδιακή αλλαγή των τελετουργικών και στην σταδιακή εξάλειψη των συνηθειών και των εμμονών έχει δείξει να είναι τρομερά αποτελεσματική, είτε μόνη της είτε μαζί με φάρμακο SSRI (δεν μιλάω για ψυχοθεραπεία τύπου \"ψυχανάλυση\" με αναδρομές στην παιδική ηλικία και τέτοια ούτε αυτογνωσία). Κάποιες έρευνες υποστηρίζουν ότι και τα δύο μαζί (φάρμακα SSRI μαζί με CBT) έχουν την καλύτερη αποτελεσματικότητα. Απλά λόγω του αγχωτκού μέρους της θεραπείας (π.χ. έκθεση στην τελετή και σταμάτημα της κλπ.) 1 στους 4 δεν την παλεύουν και σταματάνε. Όσοι όμως φτάσουν μέχρι το τέλος απαλλάσονται από την διαταραχή μια για πάντα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων φτάνει το 70% της εξάλειψης των συμπτωμάτων και αυτό συνήθως για όσο το παίρνεις. Σίγουρα βοηθάει αλλα θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να βρει κάποιος έναν έμπειρο κλινικό ψυχολόγο η ψυχίατρο που να κάνει γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (ΓΣΘ η CBT στα αγγλικά). Το \"αρρώστια του εγκεφάλου\" δέν λέει απολύτως τίποτα και αυτή την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές γίνονται αλλαγές στον εγκέφαλο σας (γι αυτό και θα την θυμάστε την επόμενη μέρα κλπ.). Έχει αποδειχθεί ότι τόσο μετά από φαρμακοθεραπεία όσο και μετά από επιτυχημένη ΓΣΘ (κυρίως σε αυτή παρά στην φαρμακοθεραπεία), η λειτουργία του εγκεφάλου πλησιάζει τον φυσιολογικό μέσο όρο σε όλες τις περιοχές (όπως έδειξαν \"απεικονιστικές μέθοδοι\"). Οπότε εγώ σε καμία περίπτωση δεν λέω να επαναπαφθεί κάποιος μόνο στα SSRI την στιγμή που υπάρχουν παράλληλα και άλλες πολύ πιο δραστικές λύσεις. Άλλωστε δεν είναι αντίθετα αυτά μεταξύ τους. Απλά θέλει πολύ έμπειρο άτομο για καλύτερα αποτελέσματα.



Για όσους ξέρουν Αγγλικά, για ρίξτε μια ματιά στην σελίδα του αγγλικού συστήματος υγείας για την Ψυχαναγκαστική-Καταναγκαστική διαταραχή (OCD) και τους τρόπους που αντιμετωπίζεται.


http://www.patient.co.uk/health/Obsessive-Compulsive-Disorder.htm


Και την ιστοσελίδα της βρετανικής ψυχιατρικής εταιρείας (Royal College of Psychiatrists UK)
για την ΓΣΘ

http://www.rcpsych.ac.uk/mentalhealthinformation/therapies/cognitivebehaviouraltherapy.aspx

Στην παράγραφο...

What other treatments are there and how do they compare?

CBT is as effective as antidepressants for many forms of depression. It may be slightly more effective than antidepressants in treating anxiety.

;)


Οπότε σε καμιά περίπτωση τα φάρμακα δεν είναι το α και το ω :) Ωστόσο μπράβο σας παίδες που κάνατε την κίνηση να ζητήσετε βοήθεια! Είναι πολύ ανακουφιστικό να αποκτάει κάποιος την ζωή του πίσω! (η έστω να αισθάνεται καλύτερα!)

Φίλε Χρίστο,
ηρεμία!, σκέψου ότι μπορεί να σε ηρεμήσει και από κει θα ξεκινούν όλα να πηγαίνουν καλά, βρες σκέψεις, ανθρώπους ακόμα και σκέψεις να σε ηρεμούν.
Φίλε PETRAN,
έχω ξεκινήσει ΓΣΘ θεραπεία πριν δυο με τρεις μήνες αλλά ελάχιστη βελτίωση είδα, ίσως είναι και θέμα θεραπευτή, εμπειριών του και να μιλάει μέσα σου η φωνή του και να σε γεμίζει αρκετά ως θεραπευτής ή είναι το ότι καποιες καταστάσεις έχουν ριζώσει αρκετά μέσα μας;

Χρηστο ελπιζω να εισαι καλα.Μακαρι να εχει δρασει η αγωγη σου.Μανδραγορα και εγω πανεπιστημιακο εχω του Αιγινητειου φυσικα .Μου χει αλλαξει τα φαρμακα πολλες φορες .Τωρα παιρνω effexor και geodon .Μακαρι να ναι η τελευταια φορα για να σταθεροποιηθω.Χρηστο κουραγιο ,υπομονη και πεισμα θελει.:)

Quote:

---

Originally posted by ioannis2
Φίλε Χρίστο,
ηρεμία!, σκέψου ότι μπορεί να σε ηρεμήσει και από κει θα ξεκινούν όλα να πηγαίνουν καλά, βρες σκέψεις, ανθρώπους ακόμα και σκέψεις να σε ηρεμούν.
Φίλε PETRAN,
έχω ξεκινήσει ΓΣΘ θεραπεία πριν δυο με τρεις μήνες αλλά ελάχιστη βελτίωση είδα, ίσως είναι και θέμα θεραπευτή, εμπειριών του και να μιλάει μέσα σου η φωνή του και να σε γεμίζει αρκετά ως θεραπευτής ή είναι το ότι καποιες καταστάσεις έχουν ριζώσει αρκετά μέσα μας;

---

Ε ναι είναι και θέμα θεραπευτή ακριβώς! Σίγουρα αυτή η μέθοδος δεν είναι για όλους (όπως και τα φάρμακα δεν είναι για όλους) αλλά παίζει και ρόλο να είναι έμπειρος ο θεραπευτής, να \"συνδεθεί\" μαζί σου (αν δεν σου κάνει το \"κλικ\" άστο...) και να ξέρει τι κάνει με κάθε διαταραχή. Γιατί στην Ελλάδα πολλοί είναι \"θεραπευτές\" αλλά αφού δεν υπάρχει και επίσημη κρατική εκπαίδευση στην κλινική ψυχολογία (πέρα από ένα 3ετές μεταπτυχιακό που γίνεται ανα 3 χρόνια και αν...) οι πιο πολλοί εκπαιδεύονται σε ιδιωτικά ιδρύματα και γι αυτό η ποιότητα δεν είναι πάντα και η καλύτερη. Είναι και στον θεραπευτή βέβαια, πόσο άξιος είναι να εφαρμόσει αυτά που έμαθε σε κάθε άνθρωπο και το κατα πόσο μπορεί να \"συνδεθεί\" μαζί σου. Για μένα αξίζει να δοκιμάσει κάποιος και δεύτερη φορά με κάποιον άλλο αν και μπορεί να είναι κουραστική η όλη διαδικασία (όπως ακριβώς άξίζει κάποιος να δοκιμάσει και ένα δεύτερο αντικαταθλιπτικό αν δεν τον \"έπιασε\" το πρώτο) :)


Αυτό που λες για τις καταστάσεις, σίγουρα η ΙΨΔ και γενικότερα οι διαταραχές άγχους είναι \"δύσκολες\" με την έννοια ότι ο εγκέφαλος μαθαίνει αυτόματα κάποιες δυσλειτουργικές αντιδράσεις (ίσως και λόγω κάποιας προδιάθεσης). Του γίνονται συνήθεια και μετά είναι αρκετά δύσκολο να τις \"ξεμάθει\". (Σκέψου πόσο δύσκολα θα ήταν να \"ξεμάθαινε\" κάποιος το ποδήλατο! Βέβαια τα πράγματα δεν είναι σε καμία περίπτωση τόσο δύσκολα σε αυτές τις καταστάσεις αλλά παίρνεις μια ιδέα με του τι μοιάζει). Γι αυτό και θέλει συνεχή ΓΣΘ που να έχει και το γνωσιακό κομμάτι (ομιλία και εκλογίκευση των αγχωτικών σκέψεων, εναλλακτικές ερμηνείες καταστάσεων και συζήτηση περι καταστροφικών σεναρίων η του χειρότερου σεναρίου, του τι σημαίνουν για σένα και αν υπάρχουν ριζωμένες προβληματικές πεποιθήσεις από πίσω η νοοτροπίες που διατηρούν το πρόβλημα κλπ.) και το συμπεριφορικό κομμάτι(σταδιακή έκθεση σε αυτά που έχεις εμμονές και συστηματική παρεμπόδιση της τελετής,συστηματική αύξηση του χρόνου μεταξύ εμμονών και τελετουργικού, εσκεμμένη έναρξη της \"τελετής\", συστηματική χαλάρωση ενώ φαντασιώνεσαι τους ιδεοψυχαναγκασμούς και τις εμμονές,σταδιακή επανεκπαίδευση της προσοχής προς άλλα ερεθίσματα,σταδιακή ενδυνάμωση της ικανότητας επίλυσης προβλημάτων σε σχέση με τις εμμονές κλπ.) όλα αυτά βέβαια υπο ένα πιο αυστηρό \"coaching\" του θεραπευτή και συνεχούς εξάσκησης στο σπίτι. Βέβαια δεν πιάνουν σε όλους όλα, π.χ. το γνωσιακό κομμάτι κάποιους μπορεί να τους κάνει και χειρότερα ενώ με το συμπεριφορικό κομμάτι λόγω του έντονου στρες που προκαλείται κατα τις πρώτες συνεδρίες κάποιοι τα παρατάνε. Αν και δεν πρέπει. Είναι στην εμπειρία του θεραπευτή τι να κάνει , πως, πότε και με πιο τρόπο. Κάτι που δυστυχώς μάλλον δεν το έχουν πολλοί στην Ελλάδα.

Αν ο θεραπευτής είναι αρκετά έμπειρος και \"συνδεθεί\" θεραπευτικά μαζί σου και κάνετε συνεχείς έντοντες συνεδρίες και υπομείνεις το αγχωτικό μέρος της θεραπείας, νομίζω ότι μπορεί ο εγκέφαλος σου όχι ακριβώς να \"ξεμάθει\" τους ιδεοψυχαναγκασμούς αλλά να έχει ένα καινούργιο τρόπο αντίδρασης σε αυτούς που να μην είναι αγχωτικοί και δυσλειτουργικοί (οπότε και δεν θα επαναλαμβάνονται πλεον η έστω σε αυτό τον βαθμό). Πάντως νομίζω ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης ιωάννη.