ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΛΙΚ.....
Με πολλή μεγάλη χαρά σας ανακοινώνω ότι αποχωρώ.
Σας ευχαριστώ όλους για τις στιγμές που μοιραστήκαμε, τις καλές και τις κακές.
Μπήκα εδώ από ανάγκη να μοιραστώ κάτι προσωπικό που με βάραινε...
Έμεινα από ενδιαφέρον για τα προβλήματα των άλλων ανθρώπων, στα οποία είτε κάποιες φορές μπορούσα να βοηθήσω είτε κάποιες άλλες μου χρησίμεψαν για να διαπιστώνω ότι κάτι που σκέφτομαι πχ με άγχος το σκέφτεται και κάποιος άλλος.
Σύντομα διαπίστωσα ότι μέσα στο χώρο υπάρχει βία και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη. Αυτό με έκανε να μην επιθυμώ πλέον να ανοίγω προσωπικά μου θέματα.
Ισως τότε έπρεπε να αποχωρήσω……
Σκέφτηκα όμως ότι δεν πειράζει που ο χώρος δεν μου παρέχει την ασφάλεια που θα άρμοζε για να εκφράσω τα εκάστοτε προσωπικά μου ζητήματα. Παρέμεινα για να βοηθώ άλλους, ή ακόμα και να βοηθιέμαι διαβάζοντας τις δικές τους ιστορίες.
Ακόμα και με αυτό τον τρόπο συμμετοχής όμως, γινόμουν αποδέκτης βίας, τουλάχιστον όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ, σύμφωνα με τα προσωπικά μου στάνταρτς.
Κάποια στιγμή ένιωσα ότι η συμμετοχή μου εδώ, μου παίρνει περισσότερα από όσα μου δίνει. Σε χρόνο, σε ενέργεια, σε ψυχική ηρεμία, σε γνώση. Ακόμα και σε θέματα ανώδυνα που άνοιξα, όπως πχ αυτό για τον καταναλωτισμό, βρέθηκαν άνθρωποι να με προσβάλλουν, κάτι που για τον δικό μου κοινωνικό κώδικα αποτελεί ασχήμια.
Έπειτα, ένα διάστημα ακόμα έμεινα από εθισμό ή εξάρτηση, κάτι το οποίο θεωρώ πολύ ανησυχητικό και άνοιξα ανάλογο θέμα.
Η συνεχιζόμενη και ανεξέλεγκτη (!!!) βία (όχι μόνο προς εμένα, αλλά προς πάσα κατεύθυνση) με έκανε να διαπιστώσω ότι η παραμονή μου, εκτός από εξάρτηση, ήταν πλέον και μαζοχισμός.
Αυτός είναι ο λόγος που, αν και αποχωρώ, είμαι πάρα πολύ χαρούμενη και ξαλαφρωμένη από ένα βάρος και μια βλαβερή πλέον συνήθεια.
Φυσικά αν υπήρχαν κανόνες -και εφαρμόζονταν- θα μπορούσε όλο αυτό το ετερόκλητο αλλά καλής πρόθεσης υλικό που αποτελεί το φόρουμ αυτό, να λειτουργεί πιο ήρεμα, εποικοδομητικά για όλους και συντροφικά.
Δεν συμβαίνει όμως έτσι.
Κακά τα ψέματα. Η αυτορρύθμιση είναι ουτοπία. Πρώτα γιατί στην εποχή μας, είναι κανόνας να νοιάζεται καθένας για τον εαυτό του (κάτι που δεν συμφωνώ προσωπικά) και δεύτερο γιατί δεν μπορώ να έχω την απαίτηση από τους συμφορουμίτες που έχουν τα δικά τους ζόρια να κάνουν νταντά τον κάθε ένα που μου απευθύνει βίαια και προκλητικά σχόλια που ξεφεύγουν από τα όρια (σταχυολόγησα μερικά στο χτεσινό θέμα της weird). Για τους νεότερους που δεν γνωρίζουν τι εννοώ, ας ρίξουν μια ματιά στο θέμα μου «έντονα σημάδια bullying» ή στο θέμα «η Θεοφανία και η σεξουαλική μου ζωή». Δεν κρατώ κακία σε κανέναν από αυτούς που με χλεύασαν ή μου άσκησαν βία. Αλλά δεν θέλω να συμμετέχω σε ένα χώρο όπου αυτό συμβαίνει ανεξέλεγκτα και μάλιστα συχνά.
Ευχαριστώ πολύ τον κρίνο, τη weird, την ανώνυμη, την άρκτο, την evath, που αφιέρωσαν λίγο από το χρόνο τους για να μιλήσουν για την αξιοπρέπειά μου που άπρεπα βαλλόταν.
Η γνώμη μου είναι ότι δεν μπορούμε να βαφτίζουμε την ευγένεια, ευθιξία και θυματοποίηση. Είναι βολικό αλλά είναι λάθος.
Νίκο, επειδή όλα αυτά τα υπέστην στο δικό σου χώρο, όπου ναι μεν είχες την ευγενή ιδέα να μας ανοίξεις διάπλατα τη πόρτα, αλλά δεν είχες φροντίσει να υπάρχει ένας μίνιμουμ χώρος αξιοπρέπειας για τον καθένα, νοιώθω ότι ένα συγνώμη τουλάχιστον μου το χρωστάς.
Δεν τη μπορώ την βία και το χλευασμό. Ούτε σε μένα ούτε στο διπλανό μου. Έχω κατακτήσει στη ζωή μου ένα περίγυρο όπου ισχύουν η ευγένεια και ο αμοιβαίος σεβασμός.
Και ΔΕΝ θέλω να αλλοιωθώ και να μάθω τεχνικές αυτοάμυνας εδώ μέσα (όπως εύστοχα είπε και η weird) ή τεχνικές ανταπόδοσης βίας για να επιβιώσω!!!!!
Θέλω να μάθω καλύτερα και χρησιμότερα πράγματα που θα με οδηγήσουν ένα βήμα μπροστά και όχι πίσω....
Θα προτιμήσω την αληθινή ζωή όπου διαλέγω τους φίλους μου και όποιος ασκεί βία την ασκεί επώνυμα για να πάρει και τις ανάλογες κοινωνικές ευθύνες του.
Σας ευχαριστώ και να είστε όλοι καλά.
ΥΓ. μόλις είδα ότι άρχισε καυγάς στο θρεντ αποχώρησης της weird. Ας γίνουν τουλάχιστον σεβαστά τα ποστς αποχώρησης…….
