Αδιέξοδο...

Καλησπέρα! Είμαι 23 χρονών. Αποφάσισα να γράψω εδώ μήπως πάρω κάποια συμβουλή για ένα θέμα που με έχει φτάσει στην απόγνωση. Τα έχω με ένα παιδί το οποίο καλώς ή κακώς είναι στη φυλακή. Τον περίμενα ένα χρόνο μέχρι να αρχίσει να παίρνει άδειες. Πέρασε με πολύ δυσκολία αυτός ο χρόνος και πήρε άδεια. Τώρα όμως έγινε κάτι και του του έκοψαν τις άδειες και θα καθυστερήσει τουλάχιστον 6 μήνες να ξαναπάρει. Το θέμα είναι ότι εγώ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ. Δεν είναι ότι δεν τον αγαπάω αλλά όντως δεν έχω την ψυχική δύναμη να το αντέξω όλο αυτό πάλι. Του είπα ότι θέλω να χωρίσουμε. Βέβαια αυτός είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση εξαιτίας της όλης φάσης και όταν του είπα κ αυτό έγινε ακόμα χειρότερα. Μου έλεγε ότι θα αυτοκτονήσει και τέτοια. Έτσι αναγκάστηκα να του πω ότι θα τον περιμένω. Αλλα εγώ δεν αντέχω και ξέρω ότι δεν θα αντέξω. Δεν θέλω να του πω ψέματα ότι θα τον περιμένω και εγώ να κάνω άλλα. Ειλικρινά αυτή η κατάσταση θα με οδηγήσει να αρχίσω φάρμακα ή να αυτοκτονήσω εγώ. Φοβάμαι να τον αφήσω γιατί είναι πολύ συχνό σε τέτοιες καταστάσεις να κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας. Και πολύ φοβάμαι ότι το εννοεί... Γιατί ακόμα και που του είπα ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί, συνεχίζει να είναι σε χάλια ψυχολογική κατάσταση (και λογικό εκεί που έβγαινε έστω για 1 βδομάδα κάθε 2 μήνες τώρα πάλι τα ίδια). Όμως εγώ τι φταίω στην όλη φάση και πρέπει να τα περνάω όλα αυτά? Παρακαλώ όποιος μπορεί να μου πεί μια γνώμη για το πως να το χειριστώ...Ευχαριστώ!

Σιγουρα δεν φταις απολυτα που κανεις τον εαυτο σου να υποφερει. Παρολα αυτα ειναι καλο που σκεφτεσαι και την κατασταση του ανθρωπου.Ειναι κλεισμενος σε μια κολαση και μεσα σε ολους αυτον που τον μισουν ,εχει μια ελπιδα -εσενα- που του δινει δυναμη και λογο να συνεχισει να πολεμαει...

Αν μπορουσες με καποιο τροπο να του μετατοπισεις/αντικαταστησεις αυτον τον λογο μακρυα απο εσενα σε κατι αλλο... χμμμ....

Ariadni87, o φίλος σου πότε αποφυλακίζεται?

Quote:

---

Originally posted by Ariadni87
Καλησπέρα! Είμαι 23 χρονών. Αποφάσισα να γράψω εδώ μήπως πάρω κάποια συμβουλή για ένα θέμα που με έχει φτάσει στην απόγνωση. Τα έχω με ένα παιδί το οποίο καλώς ή κακώς είναι στη φυλακή. Τον περίμενα ένα χρόνο μέχρι να αρχίσει να παίρνει άδειες. Πέρασε με πολύ δυσκολία αυτός ο χρόνος και πήρε άδεια. Τώρα όμως έγινε κάτι και του του έκοψαν τις άδειες και θα καθυστερήσει τουλάχιστον 6 μήνες να ξαναπάρει. Το θέμα είναι ότι εγώ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ. Δεν είναι ότι δεν τον αγαπάω αλλά όντως δεν έχω την ψυχική δύναμη να το αντέξω όλο αυτό πάλι. Του είπα ότι θέλω να χωρίσουμε. Βέβαια αυτός είναι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση εξαιτίας της όλης φάσης και όταν του είπα κ αυτό έγινε ακόμα χειρότερα. Μου έλεγε ότι θα αυτοκτονήσει και τέτοια. Έτσι αναγκάστηκα να του πω ότι θα τον περιμένω. Αλλα εγώ δεν αντέχω και ξέρω ότι δεν θα αντέξω. Δεν θέλω να του πω ψέματα ότι θα τον περιμένω και εγώ να κάνω άλλα. Ειλικρινά αυτή η κατάσταση θα με οδηγήσει να αρχίσω φάρμακα ή να αυτοκτονήσω εγώ. Φοβάμαι να τον αφήσω γιατί είναι πολύ συχνό σε τέτοιες καταστάσεις να κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας. Και πολύ φοβάμαι ότι το εννοεί... Γιατί ακόμα και που του είπα ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί, συνεχίζει να είναι σε χάλια ψυχολογική κατάσταση (και λογικό εκεί που έβγαινε έστω για 1 βδομάδα κάθε 2 μήνες τώρα πάλι τα ίδια). Όμως εγώ τι φταίω στην όλη φάση και πρέπει να τα περνάω όλα αυτά? Παρακαλώ όποιος μπορεί να μου πεί μια γνώμη για το πως να το χειριστώ...Ευχαριστώ!

---

Το έχει περάσει μια φίλη μου αυτό. Έστελνε γράμματα με αυτοκόλλητα καρδούλες και οι φύλακες της τα γυρνούσαν πίσω γιατί θεωρούσαν πως είναι LSD.
Θα σου μιλήσω πολύ σκληρά, γιατί εμένα η φίλη μου έχασε πέντε χρόνια απ τη ζωή της και ακόμη και τώρα ο τύπος την κυνηγάει.
Φύγε τρέχοντας.
Δεν πρόκειται ούτε να αυτοκτονήσει, ούτε τίποτα. ΚΑι αν το κάνει δεν θα είναι για σένα. Έχει τα δικά του θέματα.
Σκέψου κατά πόσο σε εκμεταλεύεται συναισθηματικά και πάρε τις αποφάσεις σου.
Είναι κρίμα να μένεις κάπου, από ενοχές και όχι από συναίσθημα.

Καταρχήν ευχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον. Boltseed δυστυχώς αυτό που λες, δηλ. να προσπαθήσω να τον στρέψω σε κάτι άλλο το εχω προσπαθήσει και αυτό που είχε γυρίσει και μ χε πει σε διάφορες φάσεις \"αν δεν είχα εσένα ή θα είχα κάνει καριέρα εδώ μέσα ή θα αυτοκτονούσα\". Οπότε το θεωρώ λίγο αδύνατον...τουλάχιστον προς το παρόν. Arkto έτσι όπως το κόβω και όπως ήρθαν τα πράγματα, εκεί που ήταν να πάει σε αγροτικές και να αποφυλακιστεί σε 1, 5 χρόνο, τώρα το κόβω να κάθεται 3-4 χρόνια. Θεοφανία μακάρι να μπορούσα να φύγω γιατί δεν είναι μόνο ο χειρισμός απο τον ίδιο, αλλά και από το οικογενειακό του περιβάλλον. Γυρνάνε και μου λένε \"σε παρακαλούμε να τον στηρίξεις\" και τέτοια \"γιατί φοβόμαστε ότι θα κάνει καμια τρέλα\". Και επειδή στο παρελθόν είχε κάνει κάτι χοντρά σκηνικά που του χα ξαναπεί να χωρίσουμε ξέρω πως υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να το κάνει. Όμως για να μπορέσω να φύγω πρέπει να γίνω αναίσθητη αλλά αυτό δεν μπορώ να το κάνω γιατί μπορεί να είναι αδιέξοδη η κατάσταση αλλά συνεχίζω να έχω συναισθήματα για αυτόν και από τη μια δεν θέλω να τον χάσω ούτε να τον αφήσω σ\'αυτή τη δύσκολη φάση. Υποτίθεται ότι όταν αποφασίζουμε να έχουμε σχέση με κάποιον σημαίνει ότι είμαστε κοντά του και στα εύκολα και στα δύσκολα. Εντάξει μπορώ βέβαια να πηγαίνω να τον βλέπω... Αλλά ένα επισκεπτήριο κάθε δύο βδομάδες δεν νομίζω ότι φτάνει για να μπορέσει να κρατήσει μια σχέση. Και κακά τα ψέματα η σωματική επαφή για μια σχέση είναι το βασικό... \'Αντεξα ήδη ενάμιση χρόνο, μετά έπαιρνε τις άδειες οκ και τώρα πάλι ένα χρόνο? Ούτε να τον κοροϊδέψω θέλω, ούτε έχω το κουράγιο να τον αφήσω, αλλά ούτε και την αντοχή να πάει άλλος ένας χρόνος έτσι. Εντάξει από τη μια έχω τη σχολή με συμφέρει η συγκεκριμένη φάση αλλά πόσες φορές έχω σκεφτεί αυτό που λες Θεοφανία για τη φίλη σου ότι έχασε πέντε χρόνια από τη ζωή της. Αυτό σκέφτομαι μήπως και γω όλα αυτό που κάνω τελικά είναι απλά χάσιμο χρόνου. Αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι αν δεν ζήσεις κάτι δεν θα μάθεις και ίσως είναι προτιμότερο να μετανοιώνεις παρά να έχεις απωθυμένα. Δεν ξέρω... :(

Χμμ... ειπες οτι του κοπηκαν οι αναστολες και εξοδοι, οτι αυξηθηκε η ποινη....

γιατι ολα αυτα? δεν ειναι υποπτο?

Αριάδνη,
εχεις γνωρίσει κάποιον αλλο?
Αν εβγαινε αυριο π.χ ,θα εμενες μαζί του?

Καταρχην θα ελεγα οτι για να στηριξεις καποιον πρεπει να το θελεις εσυ η ιδια. Δεν εχω καταλαβει αν μιλας για μια σχεση που εχει κρατησει αρκετα χρονια η που τελοσπαντων εσυ ανεξαρτητα απο τη φυλακη θα ηθελες να κρατησει αλλα τοσα. Αυτο ειναι το σημαντικο, αν δεν ηταν φυλακη και εσυ ηθελες να χωρισεις θα το δεχοταν? απλα το θεμα ειναι οτι εκει μεσα που ειναι ακομα κ προβλημα να εχει η σχεση σας αυτος δε μπορει να κανει κατι γιαυτο η να σε διεκδικησει οπως πιθανοτατα θα ηθελε, αυτο πιστευω ειναι που τον αγχωνει και τον κανει να αισθανεται ετσι. Δεν ξερω αν εχει καμια σχεση με ολο αυτο το γιατι μπηκε στη φυλακη, αν θελεις μας λες . Ελπιζω να πανε ολα καλα

Λοιπόν... καλύτερα ας μην μπούμε στο κομμάτι του γιατί είναι μέσα, γιατί είναι μεγάλη ιστορία. Η κατηγορία του βέβαια είναι \"απόπειρα ανθρωποκτονίας\", αλλά η ποινή που αντιμετωπίζει είναι πολύ εξοντωτική και άδικη. Ο λόγος όμως που πήραν την συγκεκριμένη τροπή τα πράγματα είναι γιατί στην τελευταία του άδεια έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών (στο παρελθόν ήταν χρήστης αλλά είναι καθαρός από το 2003 με 4-5 υποτροπές μέχρι τώρα)εν γνώση μου βέβαια και εκεί είναι που ρίχνω ένα φταίξιμο και σε μένα, ότι δλδ του έδωσα το οκ με το να τον αφήσω να το κάνει. Όταν μπήκε μέσα τους ήρθε να τους κάνουν εξετάσεις ούρων και βγήκε θετικός. Το αποτέλεσμα ήταν πειθαρχική μεταγωγή και κατά συνέπεια στέρηση αδειών. Δεν μπορώ να καταλάβω τη δικαιοσύνη τους βασικά...Βoltseed δεν αυξήθηκε η ποινή του απλά εκεί που θα πήγαινε σε αγροτικές φυλακές θα έκανε ενάμιση χρόνο τώρα θα μείνει στην κανονική φυλακή και θα κάνει 3-4 χρόνια. Aφωτεινή όλα αυτά τα χρόνια έχω γνωρίσει αρκετούς αλλά είμαι ερωτευμένη μαζί του και ποτέ δεν θα μπορούσα να πάω με κάποιον άλλον. Και ναι, αν αύριο έβγαινε θα τον παντρευόμουνα και θα έμενα μαζί του... Rock η σχέση μας ξεκίνησε πριν 2 μιση χρόνια ενώ ήταν ήδη στη φυλακή (εγώ είχα βγει ήδη απο μια σχέση και δεν ήθελα κάτι σοβαρό τότε), τέλος πάντων κατέληξα να τον περιμένω ενάμιση χρόνο και ψυχικά και σωματικά μέχρι να αρχίσει τις άδειες. Και πράγματι θα ήθελα να κρατήσει και πιστεύω πως αν ήταν έξω δεν θα σκεφτόμουν να χωρίσω. Τώρα αν ήθελα δεν ξέρω αν θα με άφηνε, μου το έχει πει ότι ¨δεν θα σε αφήσω να φύγεις τόσο εύκολα\" και ίσως να είναι αυτό που λες rock, ότι δεν θα μπορέσει να κάνει κάτι αν με χάσει. Απλά πίσω απο όλα αυτά υπάρχει και κάτι άλλο, έχω θέματα με τον εαυτό μου... για αυτό ίσως δεν αντέχω, έχω κατάθλιψη, έκανα ψυχοθεραπεία η ψυχολόγος μου χε πει ότι θα πρέπει να με παραπέμψει σε κάποιον γιατρό γιατί μπορεί να χρειαζόταν φαρμακευτική αγωγή, εγώ στράβωσα και σταμάτησα, είπα θα το παλέψω μόνη μου. Αυτό πριν 3 χρόνια. Το πάλεψα ήμουν καλά (όχι καλά απλά δεν ήμουν χάλια), μέχρι που έγινε αυτό και νοιώθω ότι τώρα όντως χρειάζομαι στήριξη. Δεν θέλω να ξαναπάθω αυτό που είχα πάθει τότε. Και σκέφτομαι να πάω σε έναν ειδικό μόλις τελειώσω και με τη σχολή το καλοκαίρι... Παρόλα αυτά τουλάχιστον για αυτό το μήνα χρειάζομαι ίσως κάποια βοήθεια...γνωρίζετε κάποιο αντικαταθλιπτικό που να μην χρειάζεται συνταγή. Απόσο ξέρω όλα χρειάζονται...

καταρχην διαπιστωσα οτι δεν εχεις θεμα με την καπως αστατη ζωη του συντροφου σου.
Το μονο θεμα ειναι οτι θες να στησεις την ζωη σημερα και δεν μπορεις.
Και οχι μονο αυτο αλλα παιρνει και μια αναβολη τριετιας μινιμουμ.
Φανταζομαι οτι και οι πιεσεις που δεχεσαι, δεν σε παροτρυνουν να παραμεινεις ετσι,
τα μυνηματα του στυλ, δεν εχει νοημα να περιμενεις θα ειναι αρκετα.

Εγω δεν μπορω να πω φυγε - κατσε.
Και βρισκω πολυ ανευθυνες τετοιες συμβουλες.
Κυριως γιατι αν δεν εχεις ζησει απο κοντα καποια πραγματα ειναι πανευκολο να πεσεις εξω.
Εκτιμω οτι το μονο που μπορεις να παρεις απο εδω ειναι εργαλεια σκεψης και οχι γνωμοδοτησεις.



Ετσι αυτο που σου λεω,
ειναι οτι πρεπει να κανεις μια επισκεψη, και ανοιξετε μια ειλικρινη συζητηση και να δειτε
ποσο αντεχετε να το κρατησετε ετσι, τι εργαλεια εχετε για αυτο, πως θα οργσνωθειτε για κατι τετοιο και αλλα παρομοια.

Γιατι μεταξυ μας, εσυ μπορεις να θελεις, αλλα το θεμα ειναι και αν αντεχεις.
Οποτε πρεπει να το μεθοδευσεις σε αυτη την κατευθυνση.
Φανταζομαι οτι με εννοεις για να μην μπουμε σε παραδειγματα.

Ariadni87, με αυτά που διάβασα μέχρι στιγμής πρώτα θα πρέπει να φροντίσεις τον ευατό σου, για να μπορέσεις να στηρίξεις τον σύντροφο σου.

επίσης πως αν είσαι ερωτευμένη μαζί του και όπως λες θα τον παντρευόσουν και αύριο ( αν έβγαινε ), λες να μην αξίζει να τον περιμένεις ?

εσύ ξέρεις πόσο τον αδίκησαν και γιατί ( και δεν χρειάζεται να μας πεις, δεν είμαστε ένορκοι ), αν τον αγαπάς, θα νιώθεις καλά με τον ευατό σου, αφήνοντας τον ?

αυτά στα λέω, όχι για να νιώσεις ενοχές και να μην φύγεις, αλλά γιατί κατάλαβα πως τον αγαπάς.
αν δεν τον αγαπούσες, δεν θα ήσουν εδώ, να μιλάς για σας.

Quote:

---

Originally posted by Ariadni87
... Παρόλα αυτά τουλάχιστον για αυτό το μήνα χρειάζομαι ίσως κάποια βοήθεια...γνωρίζετε κάποιο αντικαταθλιπτικό που να μην χρειάζεται συνταγή. Απόσο ξέρω όλα χρειάζονται...

---

Aριάδνη ουφ δύσκολη κατάσταση.

Κάπου έχω μπερδευτεί πάντως σχετικά με το αν θες να μείνεις μαζί του ή σε εκβιάζει συναισθηματικά.Γράφεις πως του είπες να χωρίσετε κι ότι αυτός έπεσε σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.
Εσύ?
Σε ποια κατάσταση νιώθεις καλύτερα?
Μαζί εστω και τόσο δύσκολα ή χώρια και ελεύθερη?

Άραγε αν ήταν Ο έρωτας της ζωής σου θα ήθελες να χωρίσετε γιατί δεν αντέχεις την απόσταση?δεν ξέρω...

Πάντως για μένα ξεκαθάρισε καταρχήν αν υπό αυτες τις συνθήκες θες εσύ(ανεξάρτητα απ\'την πίεσή του)να μείνεις μαζί του και μετά το ξανασυζητάμε για το επόμενο βήμα.
Αν βέβαια το έχεις ξεκαθαρισμένο και θες πες το.
Πάντως όχι δεν λέει να καταλήξεις εσύ να αυτοκτονήσεις όπως γράφεις απ\'την πίεση.



Μα πάνω απ\'όλα έχεις ανάγκη εσύ η ίδια.Πως μπορείς να στηρίξεις κάποιον όταν η ίδια χρειάζεσαι στήριξη?
Όσο για τα αντικαταθλιπτικά(ακόμα κι αν δεν χρειάζονται όλα συνταγή)αφού είσαι αποφασισμένη να πάρεις φάρμακα απορώ γιατί δεν πας σε έναν γιατρό?

Δε θελω να φανω πολυ κακουλης προς το παιδι - ουτε καν το ξερω κιολας!!! - αλλα αμα καταφερε να τα κανει θαλασσα μεσα σε 7 (εφτα) μερουλες αναστολης και να μην τηρησει καποιους απλους και στοιχειωδεις κανονες οσο ηταν εξω , αναρωτιεμαι κατα ποσο αυριο μεθαυριο θα εμπιστευεσαι τα παιδια σου σπιτι μαζι του..

Πιστευω οτι οι ανθρωποι μπορουν να αλλαξουν αμα πραγματικα το θελουν και οι ιδιοι πρωτα.Εσυ ομως κατα ποσο διατεθημενη μπορεις να περιμενεις αυτη την αλλαγη , ή μαλλον , γενικα......να περιμενεις?

Σημερα εισαι 23 , μεθαυριο θα εισαι 27 , τα χρονια περνανε Αριαδνη και δεν γυρνανε...

Το θεμα δεν ειναι μονο κατα ποσο τον θελεις, αλλα και για τι θυσιες εισαι ετοιμη να κανεις για ολο αυτο.

Αν πιστευεις οτι μπορεις και εχεις την δυναμη να περιμενεις επειδη στα ματια σου ειναι ο προσωπικος σου \"chosen one\" ,τοτε ναι , περιμενε τον.

Αν ομως ολο αυτο το κανεις επειδη

α)τον λυπασαι
β)σε απειλει οτι θα αυτοκτονησει
γ)σε πιεζουν τριτοι

,

τοτε ισως να ηταν ωφελιμο για εσενα να σκεφτεις αν τα παραπανω α,β,γ μπορουν να συνηρπαξουν αρμονικα μεσα σε μια υγιη σχεση...

Quote:

---

Originally posted by Ariadni87
Λοιπόν... καλύτερα ας μην μπούμε στο κομμάτι του γιατί είναι μέσα, γιατί είναι μεγάλη ιστορία. Η κατηγορία του βέβαια είναι \"απόπειρα ανθρωποκτονίας\", αλλά η ποινή που αντιμετωπίζει είναι πολύ εξοντωτική και άδικη. Ο λόγος όμως που πήραν την συγκεκριμένη τροπή τα πράγματα είναι γιατί στην τελευταία του άδεια έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών (στο παρελθόν ήταν χρήστης αλλά είναι καθαρός από το 2003 με 4-5 υποτροπές μέχρι τώρα)εν γνώση μου βέβαια και εκεί είναι που ρίχνω ένα φταίξιμο και σε μένα, ότι δλδ του έδωσα το οκ με το να τον αφήσω να το κάνει. Όταν μπήκε μέσα τους ήρθε να τους κάνουν εξετάσεις ούρων και βγήκε θετικός. Το αποτέλεσμα ήταν πειθαρχική μεταγωγή και κατά συνέπεια στέρηση αδειών. Δεν μπορώ να καταλάβω τη δικαιοσύνη τους βασικά...Βoltseed δεν αυξήθηκε η ποινή του απλά εκεί που θα πήγαινε σε αγροτικές φυλακές θα έκανε ενάμιση χρόνο τώρα θα μείνει στην κανονική φυλακή και θα κάνει 3-4 χρόνια. Aφωτεινή όλα αυτά τα χρόνια έχω γνωρίσει αρκετούς αλλά είμαι ερωτευμένη μαζί του και ποτέ δεν θα μπορούσα να πάω με κάποιον άλλον. Και ναι, αν αύριο έβγαινε θα τον παντρευόμουνα και θα έμενα μαζί του... Rock η σχέση μας ξεκίνησε πριν 2 μιση χρόνια ενώ ήταν ήδη στη φυλακή (εγώ είχα βγει ήδη απο μια σχέση και δεν ήθελα κάτι σοβαρό τότε), τέλος πάντων κατέληξα να τον περιμένω ενάμιση χρόνο και ψυχικά και σωματικά μέχρι να αρχίσει τις άδειες. Και πράγματι θα ήθελα να κρατήσει και πιστεύω πως αν ήταν έξω δεν θα σκεφτόμουν να χωρίσω. Τώρα αν ήθελα δεν ξέρω αν θα με άφηνε, μου το έχει πει ότι ¨δεν θα σε αφήσω να φύγεις τόσο εύκολα\" και ίσως να είναι αυτό που λες rock, ότι δεν θα μπορέσει να κάνει κάτι αν με χάσει. Απλά πίσω απο όλα αυτά υπάρχει και κάτι άλλο, έχω θέματα με τον εαυτό μου... για αυτό ίσως δεν αντέχω, έχω κατάθλιψη, έκανα ψυχοθεραπεία η ψυχολόγος μου χε πει ότι θα πρέπει να με παραπέμψει σε κάποιον γιατρό γιατί μπορεί να χρειαζόταν φαρμακευτική αγωγή, εγώ στράβωσα και σταμάτησα, είπα θα το παλέψω μόνη μου. Αυτό πριν 3 χρόνια. Το πάλεψα ήμουν καλά (όχι καλά απλά δεν ήμουν χάλια), μέχρι που έγινε αυτό και νοιώθω ότι τώρα όντως χρειάζομαι στήριξη. Δεν θέλω να ξαναπάθω αυτό που είχα πάθει τότε. Και σκέφτομαι να πάω σε έναν ειδικό μόλις τελειώσω και με τη σχολή το καλοκαίρι... Παρόλα αυτά τουλάχιστον για αυτό το μήνα χρειάζομαι ίσως κάποια βοήθεια...γνωρίζετε κάποιο αντικαταθλιπτικό που να μην χρειάζεται συνταγή. Απόσο ξέρω όλα χρειάζονται...

---

Εχεις ενοχες κοριτσακι μου για την εξελιξη της ποινής του,εκεινος σου το χρεώνει?ή ειναι κατι που απως σε κανει να νιώθεις υποχρεωμένη να μενεις εκει?
αλλα τον αγαπάς οπως λές..αν νιώθεις εδω και πολυ καιρο ευάλωτη(σε καταλαβαίνω απολυτα),πρέπει να φερεις τον εαυτό σου σε θέση να παιρνει αποφάσεις..
Δηλαδη με την κατασταση που βιωνεις και με τα \"δικά σου\" στην πλάτη ειναι δικαιολογημενο να μη βλέπεις την λύση στο πρόβλημά σου και να απελπίζεσαι..
Πρέπει να νιώσεις καλά,πρεπει να κανεις κατι που οφείλεις στον εαυτό σου και οταν κανεις αυτό,τοτε το τοπίο θα ξεκαθαρίσει..
Οι σκέψεις της αυτοκτονίας πρεπει να σε ΞΕΣΗΚΩΣΟΥΝ.Ειναι ο ΛΟΓΟΣ για να πάρεις βοήθεια.
Αυτη ειναι η προτεραιότητα σου.
Ολα τα προβλήματα εχουν λύσεις..πρεπει να παλέψεις για σενα γλυκειά μου.:)

Καλησπέρα και πάλι! Μπορώ να πω ότι οι κατευθύνσεις σας με έβαλαν σε σκέψεις και τελικά μπόρεσα να δω πιο καθαρά κάποια πράγματα... Ήταν φρέσκο το γεγονός και έβλεπα με πολύ απαισιοδοξία την κατάσταση. Τον είδα και σήμερα και ίσως αυτό να μου άλλαξε τελείως τον τρόπο σκέψης. Αποφάσισα να τον περιμένω τελικά... Ξέρω ότι ο δρόμος που διαλλέγω είναι δύσκολος αλλά καλώς ή κακώς τα συναισθήματα μου είναι πάνω από τη λογική. Αυτή η σχέση με έχει κάνει να ξεπεράσω κατά πάρα πολύ τον εαυτό μου και τα όρια μου. Στις προηγούμενες απαντήσεις μου άφησα να εννοηθεί ότι εκείνος είναι εξαρτημένος από μένα, ενώ στην πραγματικότητα είμαι και γω το ίδιο εξαρτημένη από αυτόν. Και είναι πάρα πολύ επώδυνο ενώ υπάρχουν όλα αυτά τα συναισθήματα να ξέρεις ότι θα κάνεις σχεδόν ένα χρόνο να νοιώσεις όσα σου είναι απαραίτητα. Δεν ξέρω είναι πολύ περίεργο να νιώθεις ακριβώς τα ίδια με κάποιον... Να σου λέει τι νοιώθει και εκείνη τη στιγμή να σκέφτεσαι μέσα σου ακριβώς το ίδιο. Να τον έχεις αγκαλιά και να σκέφτεσαι ότι θέλεις να μπεις μέσα στο σώμα του, να γίνετε ένα (όχι σεξουαλικά) και να σου λέει αυτό το πράγμα την ίδια στιγμή και να σε σφίγγει με όλη του τη δύναμη. Παιδιά τι να πω δεν το έχω ξαναζήσει έτσι... Κάθε φορά σε κάθε σχέση έλεγα ότι είμαι ερωτευμένη αλλά αυτό είναι μαγικό αλλά και σκοτεινό ταυτόχρονα. Συνήθως στις σχέσεις ο ένας είναι περισσότερο και ο άλλος λιγότερο. Τουλάχιστον από προσωπική εμπειρία αυτό έχω δει. Σε \"φυσιολογικές\" σχέσεις κανένας δεν με έκανε να νοιώσω τέτοια συναισθήματα... Το μόνο συναίσθημα που δεν αντέχω να νοιώθω μ\'αυτό το παιδί είναι η ζήλεια αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Αρκετά σας ζάλισα μου φαίνεται!Το καλό είναι ότι πιστεύω ότι γλίτωσα την κατάθλιψη, τουλάχιστον προς το παρόν, χωρίς φάρμακα!

Quote:

---

Originally posted by Ariadni87


Στις προηγούμενες απαντήσεις μου άφησα να εννοηθεί ότι εκείνος είναι εξαρτημένος από μένα, ενώ στην πραγματικότητα είμαι και γω το ίδιο εξαρτημένη από αυτόν.

---

αυτο το θεμα της αλληλοεξαρτησης,
ειναι ενα προβλημα, αλλα μαλλον δεν ειναι της παρουσης.


Κατα τα αλλα, αμα εχεις θεληση ολα γινονται.