μηπως δεν εχεις καποιον να ανοιξεις τις σκεψεις σου? μηπως περνας αρκετες ωρες μονη σου και σκευτεσε παρα πολλα? μπορω να ταυτιστω με μερικα απο αυτα μερικες φορες κατι παθαινω και ειναι σαν να τραβιεμαι στο μυαλο μου ..παλιοκατασταση σε καταλαβαινω
Printable View
μηπως δεν εχεις καποιον να ανοιξεις τις σκεψεις σου? μηπως περνας αρκετες ωρες μονη σου και σκευτεσε παρα πολλα? μπορω να ταυτιστω με μερικα απο αυτα μερικες φορες κατι παθαινω και ειναι σαν να τραβιεμαι στο μυαλο μου ..παλιοκατασταση σε καταλαβαινω
καλησπέρα magenta,Quote:
Originally posted by magenta
Παντα ηθελα να δειχνω λαμπερη γεματη αυτοπεπεοιθηση ,πιο πανω απ ολους,η πιο ωραια η πιο ενδιαφερουσα τα παντα πιο!και τωρα νιωθω οτι το εχω χασει αυτο.........
από όλα αυτά που διάβασα στάθηκα σε αυτό το σημείο. Νομίζω ότι είναι φυσιολογικό να νιώθεις όλα αυτά τα άσχημα που λες πως νιώθεις από τη στιγμή που βάζεις ως προϋπόθεση για να συναναστραφείς τους άλλους ανθρώπους αυτό που έκανα quote. Οπότε τώρα που σου λείπει η προϋπόθεση δυσκολεύεσαι να συναναστραφεις τους άλλους.
Πως σου φαίνεται η ιδέα να τροποποιήσεις λίγο αυτή την ιδέα?
ουδείς τέλειος και κανείς δεν μπορεί να είναι ο καλύτερος σε όλα σε κάθε χρονική στιγμή. Άλλωστε δεν είναι απαραίτητα τόσο ανταγωνιστικές οι ανθρώπινες σχέσεις αν δεν τις κάνουμε/βλέπουμε εμείς έτσι.
Πολλοί άνθρωποι τις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους τις βλέπουν με πιο συνεργατική/φιλική ματιά. ο καθένας είναι ο εαυτός του με τα θετικά του και με τις αδυναμίες του, και συμπληρωνόμαστε, μαθαίνουμε μέσα από τη διαφορετικότητα των άλλων ανθρώπων.
από τη στιγμή που λες ότι πηγαίνεις και σε ψυχολόγο θα μπορούσες να δουλέψεις μαζί του αυτό το κομμάτι των ανθρωπινων σχέσεων.
τι μεσολαβησε απο τοτε που ησουν οπως σου αρεσε να εισαι,λαμπερη,αισιοδοξη, χαρουμενη, μεχρι τωρα?
απλα εγινε σιγα σιγα η υπηρξαν καποια γεγονοτα που αλλαξαν κατι στην ζωη σου?
Γεια σου magenta μου και από εδώ..νομίζω ότι περνάμε ακριβώς την ίδια φάση. Και εγω είμαι (φαινομενικά) ένας ανθρωπος κοινωνικός, με χιουμορ εξωστρεφής και παλιοτερα έκανα και εύκολα πολύ πολύ εύκολα φιλίες, συνήθως ήμουν το κέντρο της παρέας και το επεδίωκα. Τωρα παρατηρω ότι ανοιγομαι ευκολοτερα σε νέους φίλους παρά σε παλιούς. Ισως γιατί άλλαξα, ωρίμασα και δεν έχω την μόνιμη ανάγκη της \"μασκας\" της αποδοχής. Δεν φοβαμαι να ειμαι κακοκεφη να ανοιχτώ ίσως και να δακρύσω καποια στιγμή. Μη σε φοβίζει αυτό. Είσαι μικρούλα ακόμα για να φοβάσαι οτι θα απομονωθείς, απλά αλλάζουμε (οι πιο ευαισθητοι) μέσα από κάποιες επιπονες διαδικασίες και καποιοι παλιοι φίλοι αναγκαστικά μένουν πίσω..νομίζω ότι με τη βοήθεια του ψυχολόγου σου θα \"αναγεννηθείς\" και θα βρεις τη νέα λαμπερή κοπέλλα (μέσα και έξω) που θα κανεις νέες παρέες ή θα κρατησει και τις παλιες που αξίζουν..
Αυτό είναι σημάδι κατάθλιψης. Τα ίδια και εγώ, δε σηκώνω τηλ. εξαφανίζομαι, πήρα κιλά και ούτε στο κουδούνι δεν απαντάω αν δεν περιμένω κάποιον. Και νιώθω απίστευτη κούραση ακόμα και για έναν καφέ να πάω. Ευτυχώς οι καλοί μου φίλοι γνωρίζουν την κατάσταση και δεν παρεξηγούνται όταν χάνομαι. Τί κάνω? Έχω αρχίζει και προσπαθώ σιγά σιγά να βγαίνω. 1 έξοδος την εβδομάδα, με το ζόρι, μπας και συνηθίσω στην παλιά μου ζωή.Quote:
Originally posted by magenta
Ακόμα και μια απλη βόλτα με φιλη μου μπορει να με κανει οταν γυρισω σπιτι να ειμαι ρακος.
Θα σταθώ στην παρακάτω φράση:
\"Η σκεψη δλδ οτι δεν δειχνω οκ οπως παλια που ημουν μες στην χαρα με ριχνει παρα πολυ.
Θεωρώ σημαντικό αυτό που γράφεις και νομίζω ότι αποκαλύπτει κάτι. Το ότι χρησιμοποιείς την λέξη \"δείχνω\" δεν είναι τυχαίο. Σε απασχολεί το τι δείχνεις και όχι το τι είσαι. Εάν αντικαταστήσουμε το δείχνω με το είμαι προκύπτει η παρακάτω φράση:
\"Η σκεψη δλδ οτι δεν είμαι οκ οπως παλια που ημουν μες στην χαρα με ριχνει παρα πολυ\"
Ποια είναι η διαφορά?
Στην πρώτη περίπτωση η βασική παράμετρος είναι το πώς σε βλέπουν οι άλλοι, στην δεύτερη περίπτωση το πώς βλέπεις εσύ τον εαυτό σου.
Το παραπάνω νομίζω ότι επιβεβαιώνεται και από αυτό που γράφεις:
“Παντα ηθελα να δειχνω λαμπερη γεματη αυτοπεπεοιθηση ,πιο πανω απ ολους,η πιο ωραια η πιο ενδιαφερουσα τα παντα πιο!και τωρα νιωθω οτι το εχω χασει αυτο.........και βυθιζομαι ακομα πιο πολυ....\"
Πάλι επιλέγεις την ίδια λέξη και πάλι όχι τυχαία. Αισθάνομαι ότι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στην ζωή σου το σπατάλησες για να δείχνεις λαμπερή γεμάτη αυτοπεποίθηση ,πιο πάνω απ’ όλους πιο ωραία η πιο ενδιαφέρουσα τα πάντα πιο όπως λες αλλά κατά βάθος μάλλον δεν ένοιωθες πραγματικά έτσι διότι όταν πραγματικά νοιώθουμε έτσι δεν έχουμε την ανάγκη να το δείχνουμε, φαίνεται από μόνο του.
Θα ξαναγράψω την τελευταία σου φράση χρησιμοποιώντας λίγο την φαντασία μου.
“Παντα ηθελα να δειχνω λαμπερη γεματη αυτοπεπεοιθηση ,πιο πανω απ ολους,η πιο ωραια η πιο ενδιαφερουσα τα παντα πιο! και τωρα νιωθω … ότι αυτό πρέπει να αλλάξει. Δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτα σε κανέναν»
Πως σου ακούγεται?
kalh mou mhpws exeis sunhthisei th mona3ia kai den goustareis polu kosmo? sxesh exeis? k emena m symbainei auto na synithizw monh na arazw kai na mh thelw na me enoxloun..egw tha s protina na arxiseis na synanstrefesai me 1-2 atoma empistous filous kai na tous milhseis kai na peis ti s symbainei k den thelw polla polla pernaw th fash m..
μαντζετάκι, η μοναξια πολλές φορές είναι και κάτι που μπορεί να χρειαζόμαστε...μη σε φοβίζει..απο το να έχεις γύρω σου κόσμο που δεν σε \"γεμίζει\" ειναι προτιμότερη. Αλλωστε εδω είμαστε και εμείς :) (μακρια ναι, διαδικτυακα ίσως και απροσωπα αλλά με τις ίδιες ανησυχίες.
Μην ανησυχείς για κουσουρια που θα μας μεινουν. Πες οτι μεγαλώνεις, ωριμάζεις και γίνεσαι πιο επιλεκτική για το ποιον θα αφήνεις να περνάει το κατώφλι της ψυχούλας σου...ειναι πολύτιμη δεν είναι;;
μαλλον δινεισ παραπανω σημασια απο οτι πρεπει στο πωσ η συμπεριφορα σου αντανακλα στουσ αλλουσ και προσπαθεισ να απωθεισ τα αρνητικα συναισθηματα που εχεισ ωστε να μην φαινονται επειδη το εκανα κι εγω αυτο και τωρα δεν το κανω θα σου πω οτι τωρα που αλλαξα οσοι με ξερανε την ιδια συμπεριφορα εχουν απεναντι μου το οτι αλλαξα δεν ειχε καμια διαφορα στην συμπεριφορα τουσ ετσι καταλαβα ποσο λαθοσ εκανα που κοιτουσα τον εαυτο μου απο μεσα προσ τα εξω κι οχι αναποδα κατι τετοια ειναι η βαση τησ κοινωνικησ φοβιασ
για να μην στα πολυλογω μου ηρθαν χειροτερα προβληματα και το ξεπερασα σε μεγαλο βαθμο με ψυχοθεραπεια τα φαρμακα που δινουν δεν πολυβοηθησανε αυτα που εχεισ ειναι χαμηλη αυτοεκτιμηση εμενα βοηθησε πολυ ο στρατοσ που ειδα εκει το οτι να ναι ανοιξε το μυαλο μου και εκτιμησα λιγο τον εαυτο μου τωρα σε σενα δεν ξερω τι θα βοηθουσε γιατι οταν βλεπεσαι με τουσ αλλουσ για λιγεσ ωρεσ δεν καταλαβαινεισ και πολλα το σιγουρο ειναι οτι πολλα πραγματα που θεωρεισ δεδομενα οσον αφορα την αποτελεσματικοτητα σου την εξυπναδα σου την ομορφια σου δεν ειναι δηλαδη αξιζεισ πολυ παραπανω απο οτι νομιζεισ γιατι πολυ απλα δεν εχεισ δει τα χειροτερα επισησ δεν χρειαζεται να εισαι τελεια ολη τη μερα ολοι οι ανθρωποι εχουν αδυναμιεσ και πρεπει να τισ δεχεσαι και να τισ παλευεισ και χαμηλωσε και λιγο τον πηχη ολοι καπου χανουν ακομα και ο πιο δυνατοσ ο πιο κουλ ο πιο ωραιοσ καπου χανει επισησ δεν ξερω και το αλλο αντεχεισ το θαψιμο;η θελεισ να παρουσιαζεσαι τελεια γιατι δεν το αντεχεισ;
επειδη πανω σε αυτα που γραφεις βλεπω και κατι απο μενα, ισως αυτη η σταση του \'δε σηκωνω τηλεφωνα, δε βγαινω κλπ\', μακροχρονια σου δημιουργησει μονιμη μαναξια.Και αυτο ειναι τραγικο...Το σκεφτομαι και θελω επι τοπου να βγω εξω με παρεα...Σχεδον παντα πληρωνουμε το τιμημα των αποφασεων μας.Το τιμημα της μοναξιας ειναι δυσβασταχτο-σε μενα τουλαχιστον!Η συμβουλη μου?Αν σε παιρνουν για βολτες, καφεδες κλπ, να πηγαινεις..προσπαθησε να παρατηρεις ομως απο ποιο σημειο και περα νιωθεις ολα αυτα τα ασχημα για σενα συναισθηματα.Ποιες σκεψεις?...
Καλη συνεχεια!
Exeις σκεφτει αντι να βγαινεις για καφε, να κανεις καποια δραστηριοτητα?Υπαρχουν τοσα...ιστιοπλο\'ι\'α, μαθηματα χορου, φωτογραφια, καποιο αθλημα???Εγω περναω μια πολυ δυσκολη περιοδο, και κανοντας τετοια πραγματα χαλαρωνω και πανω απ ολα ξεφευγω..
Χμ..εγώ θα ήθελα να σε ρωτήσω αν έχεις κάτι στη ζωή σου που να σου δίνει νόημα και να σε κάνει ευτυχισμένη... γιατί είναι πολύ βασικό νομίζω.Και κάτι άλλο:πέρα από το πώς θα ήθελες να δείχνεις, πώς θα ήθελες να ΕΙΣΑΙ; Δηλαδή μήπως το πώς θα ήθελες να δείχνεις έχει πνίξει το τι στ\'αλήθεια θέλεις και αισθάνεσαι;
magenta μαλλον απλα εχεισ χασει την τσαχπινια σου τον αερα σου απλα θα πρεπει να συνηθησεισ οτι για καποιο καιρο δεν θα εισαι η ψυχη τησ παρεασ καλουσ φιλουσ δεν εχεισ που να σε δεχονται κι οταν εισαι στα νταουν σου;για να κανεισ παρεα με λιγουσ και καλουσ στην αρχη μεχρι να ξεκολλησεισ σιγα σιγα
magenta, για μένα αυτήν την περίοδο είναι καλύτερο να επιλέξεις 2-3 άτομα που ξέρεις ότι αξίζουν και σ\' αγαπούν και να τους εξηγήσεις την κατάσταση. Έτσι θα αισθάνεσαι πιο καλά και εάν κάποια στιγμή δεν αισθάνεσαι καλά - ακόμα και εάν έχετε βγει- να μην πιέζεσαι να κάνεις πράγματα που δεν θέλεις. Καλή η πίεση αλλά με μέτρο, μη ζορίζεσαι και προπαντώς δες πού είνα ο εαυτός σου σε όλο αυτό. Για κάθε κίνησή σου σκέψου πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους άλλους.
Αυτό το ΠΙΟ το είχα και εγώ κάποτε, και για να μη λέω ψέμματα εμφανίζεται και τώρα αλλά πιο σπάνια.. Όταν φτάνεις στον πάτο δεν έχεις και πολλά περιθώρια για να είσαι ΠΙΟ.. Απλά τώρα προσπαθώ περισσότερο για μένα και βγαίνω έξω, ok δεν είμαι όπως πριν έχω βάλει κιλά αλλά προσπαθώ να μην ντρέπομαι επειδή δεν είμαι αυτή που ήμουν, ελπίζω να ξαναγίνω κάποια στιγμή. Προσπαθώ να αποδεχτώ τον εαυτό μου στην τωρινή φάση. Πάντως, εμένα αυτό το ΠΙΟ μου το είχε περάσει ο πατέρας μου: η πιο καλή μαθήτρια, η πιο όμορφη, η πιο χαμογελαστή, η πιο υπομονετική, η πιο ευγενική, η πιο φιλότιμη etc (ουφ! αγχώθηκα!) και πιστεύω ότι θα αργήσω να το αποβάλω.
Ρε παιδιά γιατί ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε κάπως; Γιατί πρέπει να είμαστε όμορφοι/αδύνατοι/ευγενικοί πάντα, κτλκτλκτλ; Σημασία έχει να είμαστε εμείς ευχαριστημένοι με τον εαυτό μας! Γράψτε όλοι τους εξωτερικούς κριτές που, έτσι κι αλλιώς πάντα κάτι έχουν να κρίνουν! Δε λέω ότι είναι εύκολο, αλλά στο τέλος έχουμε να λογοδοτήσουμε μόνο (κυρίως στον εαυτό μας), και θα μας ζητήσει τα ρέστα που δεν τον αφήνουμε να είναι αυτό που μπορεί κ αυτό που θέλει!
(Σόρι για το \'\'ρε\'\' στην αρχή, μου το ενέπνευσες , magenta, με εκείνο το\'\'θα κερνάμε χαπάκια ο ένας το άλλον\'\' :-ΡΡΡ. Συνήθως είμαι πιο ευγενική..... :-Ρ......καλή είμαι κι εγώ που δε με νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι!! :-) )
Άστα να πάνε magenta...:( Είχα φτάσει σε σημείο να μη βγαίνω για να μη με δει κανείς πως έχω παχύνει.. Κακά τα ψέμματα, όσο και να προσπαθώ να το διώξω από το μυαλό μου, νιώθω σαν.....ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΑΤΆΤΑ! Καθόλου θηλυκότητα, καθόλου τσαχπινιά, όπως είπε παραπάνω και ο pad!!:(
Αχ σε ευχαριστώ πολύ magenta, ειλικρινά. Βασικά το κακό με εμένα είναι ότι ήμουν ψιλοκοκέτα και τώρα με στενοχωρεί που βλέπω τον εαυτό μου έτσι..:(
προς magenta
Έχω διαβάσει με πολλή προσοχή το πρώτο σου μήνυμα. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι μέσα από τα συμφραζόμενα σου λες ότι στο παρελθόν είχες τις ψυχικές δυνάμεις, την αυτοπαιποίθηση, δεν είχες πρόβλημα στις διαπροσωπικές σου σχέσεις, αντίθετα ήσουν ανοικτός και κοινωνικός άνθρωπος κλπ. Φαίνεται ότι μεσολάβησε κάτι που σε έχει συγκλονήσει στη ζωή σου και δημιούργησε την αρνητική κατάσταση που περιγράφεις. Μου κάνει εντύπωση και το ότι προσέφυγες σε ψυχολόγο, όχι σε φάρμακα, που ίσως δείχνει θέληση, μέσα από τη συμβουλή του να επανακτήσεις τις δυνάμεις σου, να βρεις τις μεθόδους που θα σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις τις δυσκολίες του τώρα, να δεις το πρόβλημα πρόσωπο με πρόσωπο, και όχι στα φάρμακα που οδηγούν σε ηρεμία, φυγή από την πραγματικότητα. Πιστεύω ότι αυτές τις δυνάμεις που σου λείπουν τώρα πρέπει να ψάξεις να τις βρεις στο παρελθόν σου, εκεί υπάρχουν, είναι οι δυνάμεις που υπάρχουν μέσα σου αλλά για κάποιους λόγους που εσύ γνωρίζεις έχουν μπλοκαριστεί. Ψάξε βρες τη μέθοδο που σου ταιριάζει με τη βοήθεια του θεραπευτή για να φέρεις ξανά πίσω αυτές τις δυνάμεις. Αυτές οι δυνάμεις θα σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις και το άγχος. Το σίγουρο είναι, και σε θεωρώ τυχερή για αυτό σ σύγκριση με άλλους ότι έχεις μέσα σου τις δυνάμεις, απομένει να τις επαναφέρεις.
Αντιλαμβάνομε αυτά που λες για το ρίσκο, όμως το να φτάσουμε σε τέτοιο οριακό σημείο εξαρτάται και από εμάς, αν θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να κατηφορίσει και να φτάσει μέχρι εκεί. Προσωπικά, πριν αρκετό καιρό επισκέφθηκα έναν ψυχολόγο ο οποίος με το τέλος της συζήτησης αμέσως με παρέπεμψε σε γιατρό και μου έλεγε ότι τα φάρμακα και η μέθοδος του μέσα σε έξι μήνες περίπου θα με άλλαζαν, αυτά που με βασάνιζαν μια ζωή. Όμως δεν τον άκουσα, μέσα μου σκέφτηκα ότι μου έδινε την εύκολη λύση, μια καλή δικαιολογία για τον εαυτό μου και δεν ξαναήγα κοντά του. Έκτοτε επισκέπτομαι κάποιο ψυχολόγο που κάνει γνωσιοσυμπεριφορική μέθοδο, καλή η μέθοδος παρέχει τα εργαλεία για έλεγχο σκέψεων και για υπερβάσεις στη ζωή αλλά θέλει ακόμα δουλειά πολλή σε μένα, ίσως και η εμπειρία του που είναι μέτρια. Αν δεν βάλει κανείς την προσωπική του θέληση να κάνει αυτά που τον φοβίζουν, έστω βήμα βήμα και αν δεν εξέγξει σιγά σιγά τις σκέψεις του από μόνος του δεν γίνεται τίποτα. Οι ψυχολόγοι παρέχουν τη μέθοδο, τα εργαλεία απ εκεί και πέρα είναι μόνο στο χέρι μας. Αυτό που βλέπω αισιόδοξο για σενα είναι ότι στο παρελθόν δεν αντιμετώπιζες πρόβλημα, με βάση το πρώτο σου μήνυμα. Αν είναι έτσι τα πράγματα να κάνεις την αναδρομή και εκεί θα βρεις τις δυνάμεις που θες για το τώρα.
εμμονές, φοβίες, αρνητικές σκέψεις από παιδικά χρόνια που δημιουργούν ένα μπλοκάρισμα, μειώνουν την αυτοπεποίθηση, δείχνουν ντροπαλότητα και ηρεμία και έχουν επηρεάσει τη ζωή μου. Αγωνίζομαι βήμα προς βήμα αν και νομίζω ότι έχω μέσα μου τις δυνάμεις οι οποίες έχουν μπλοκαριστεί και αγωνίζομαι με υπερβάσεις να τις βγάλω στην επιφάνεια, να κάνω τη ζωή μου.
Κι εγώ έχω αυτό το άγχος και το θέμα με τους φίλους και τις εξόδους.Ακόμα και για ένα καφέ αγχώνομαι και τις περισσότερες φορές ψάχνω να βρω πώς να το αποφύγω.Τα σαβ/κύριακα κυρίως όποτε χτυπάει το τηλ ή κάποιο μήνυμα στο κινητό πετάγομαι και με πιάνει άγχος..λέω \"ωχ με θυμήθηκαν και θα μου πουν να βγούμε\".Τον περισσότερο καιρό θέλω την ησυχία μου.Αλλά από την άλλη ξέρω ότι αυτό είναι λάθος αντιμετώπιση.Δεν μ\'αρέσει που είμαι έτσι.Ζηλεύω αυτούς που βγαίνουν και περνάνε καλά.εγώ και να βγω θα είναι μόνο από αγγαρεία για να πω ότι βγήκα και για να μην μου λένε συνέχεια οι φίλοι ότι τους αποφεύγω.
Αχ ακριβώς έτσι είναι.Αλλά το θέμα είναι ότι εκείνη την ώρα που πρέπει να αποφασίσεις είναι τόσο μεγάλο το άγχος και η θέληση του να μην βγεις που νικάει τον γενικότερο φόβο για μοναξιά.Και μετά όταν έχεις μείνει πια μόνος τότε το σκέφτεσαι και στεναχωριέσαι.Quote:
Originally posted by αρης
επειδη πανω σε αυτα που γραφεις βλεπω και κατι απο μενα, ισως αυτη η σταση του \'δε σηκωνω τηλεφωνα, δε βγαινω κλπ\', μακροχρονια σου δημιουργησει μονιμη μαναξια.Και αυτο ειναι τραγικο...Το σκεφτομαι και θελω επι τοπου να βγω εξω με παρεα...Σχεδον παντα πληρωνουμε το τιμημα των αποφασεων μας.Το τιμημα της μοναξιας ειναι δυσβασταχτο-σε μενα τουλαχιστον!
Εσύ αυτό το κάνεις από άγχος ή απλώς έλλειψη διάθεσης?
Εγώ να δεις κοινωνική φοβία που είχα. Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω αυτό που πάθαινα όταν έβγαινα έξω δικαιολογημένα αφού όλα τα βλέμματα πέφταν πάντα επάνω μου!:D
Janet γιατί νόμιζες ότι σε κοιτούσαν όλοι?Τι σκεφτόσουν δηλαδή?Εγώ πιο πολύ φοβάμαι λόγω πανικών.Οτι θα με πιάσει πανικός και τι δικαιολογία θα βρω να πω για να φύγω,μην το καταλάβουν κλπ.
Σκεφτόμουνα διάφορα αλλά κυρίως με έπιανε άγχος! Βέβαια σιγα σιγα το ξεπέρασα! Αυτό το έπαθα ξαφνικά στα καλά καθούμενα άρχησα να σκέφτομαι διάφορα όταν έβγαινα έξω και να με πιάνει άγχος.
Τις παρέες τις απέφευγα γιατί είχα κάποιες δήθεν φίλες που προσπαθούσαν να με ανταγωνιστούν και είχα άσχημη εμπειρία τελικά στάματησα να κάνω παρέα με αυτές τις κοπέλες και γενικά όλα αυτά τα ας πουμε δυσάρεστα και επειδή είμαι μάλλον πολύ ευαίσθητη μου δημιουργησαν κατάθλιψη με άγχος και πανικό.
Κατάλαβα.Σίγουρα παίζει ρόλο και η παρέα.
Εγώ πάλι πιστεύω ότι πρώτα φταίει ο εαυτό μας. Εμείς πρέπει να έχουμε άμυνες και να είμαστε αναίσθητοι γιατί τελικά η ευαισθησία βλάπτει.
Και εγώ το ίδιο magenta,
αφού είχα αποκτήσει και ψυχοσωματικά από το άγχος μου πόνους σε όλο μου το σώμα και άρχησα να παίρνω και κιλά μια που σταμάτησα τις εξόδους, είναι δύσκολη κατάσταση και αν την αφήσεις χειροτερεύει, πρέπει να το συζητήσεις με τον ψυχολόγο σου είναι ο μοναδικός που μπορεί να σε βοηθήσει.
Τι να σου βρε magenta μακάρι να το ξεπεράσεις, αλλά πρέπει να εμβαθύνεις λίγο περισσότερο και να δεις τους λόγους που σου συμβαίνουν όλα αυτά
Αυτο που περιγραφεις στο πρωτο ποστ την ρομποτοποιηση...την εχω νοιωσει στο πετσι μου για πολλα χρονια. Την τεραστια αλλαγη την ειδα οταν αλλαξα φαρμακευτικη αγωγη (νομιζω οτι αυτο εφταιγε σε μενα) και εχω ξεφυγει καπως.
Πηγα απο το risperdal στο abilify και...μεγαλωσα φυσικα σε ηλικια αν παιζει καποιο ρολο αυτο.
Αν θυμαμε καλα παιρνεις gedon e?
Εχεις δοκιμασει εναλλακτικο αντιψυχωτικο ή να ψαχτεις γενικα πανω σε αυτο?...και να ξερεις οτι οι μεταβολες δεν γινονται αστραπιαια.
magenta για εμενα αυτο που εκανες να φυγεις απο το πατρικο σου κ να μεινεις μονη δειχνει τεραστια δυναμη και μπραβο σου!
I\'ve got a secret
I\'ve been hiding under my skin
My heart is human
my blood is boiling
my brain I.B.M.
So if you see me acting strangely
don\'t be surprised
I\'m just a man who needed someone
and comewhere to hide
To keep me alive - just keep me alive
Somewhere to hide to keep me alive.
Αυτα ειχα στην υπογραφη μου εκει που λεει οτι δεν ειμαι ειδικος πλεον...το 2006.
Mr roboto styx lyrics
Quote:
Mr Roboto lyrics
Domo Arigato
Mr. Roboto
Domo Arigato
Mr. Roboto
Mata ahoo Hima de
Domo Arigato
Mr. Roboto
Himitsu wo Shiri tai.
You\'re wondering who I am - secret
secret - I\'ve got a secret
Machine or mannequin - secret
secret - I\'ve got a secret
With parts made in Japan - secret
secret - I\'ve got a secret
I am the Modren Man.
I\'ve got a secret
I\'ve been hiding under my skin
My heart is human
my blood is boiling
my brain I.B.M.
So if you see me acting strangely
don\'t be surprised
I\'m just a man who needed someone
and comewhere to hide
To keep me alive - just keep me alive
Somewhere to hide to keep me alive.
I\'m not a robot without emotions - I\'m not what you see
I\'ve come to help you with your problems
so we can be free.
I\'m not a Hero
I\'m not a Saviour
forget what you know
I\'m just a man whose circumstances went beyond his control
Beyond my control - we all need control.
I need control - we all need control.
I am the Modren Man - secret
secret - I\'ve got a secret
Who hides behind a mask - secret
secret - I\'ve got a secret
So no one else can see - secret
secret - I\'ve got a secret
My true identity.
Domo Arigato
Mr. Roboto
Domo - Domo
Domo Arigato
Mr. Roboto
Domo - Domo
Domo Arigato
Mr. Roboto
Domo Arigato
Mr. Roboto
. . .
Thank you very much
Mr. Roboto
for doing the jobs that nobody wants to
And thank you very much
Mr. Roboto
for helping me escape
Just when I needed to. Thank you
thank you
thank you
I want to thank you
please
thank you
The problem\'s plain to see: Too much technology
Machinesto save our lives
machines de-humanize.
The time has come at last - secret
secret - I\'ve got a secret
To throw away this mask - secret
secret - I\'ve got a secret
Now everyone can see - secret
secret - I\'ve got a secret
My true identity - I\'m Kilroy
Kilroy
Kilroy
Kilroy !
Μπα μαλλον σε μπερδεψα με αλλο μελος sorry...δε παιρνεις αντιψυχωτικα μαλλον:)
Εαν παιρνεις φαρμακα παντως τσεκαρε τα...
αν φύγεις και μείνεις μόνη σου όλα θα ναι καλύτερα...θα σαι ο ευατός σου και δεν θα πρεπει να δώσεις λογαριασμό για το πότε είσαι καλά η όχι...plus του ότι θα έχεις το σπιτάκι σου και αυτό θα σου απασχολεί πολύτιμο χρόνο...και θα γουσταρεις...ειμαι σίγουρη...keep on..
αν οικονομικά μπορείς να το κάνεις, κάντο...και το φαί που θα φτιάχνεις μόνη σου θα σε κάνει να νιώθεις high...και δεν χρειάζεται να ξενιτευτεις, μην το πάμε στα άκρα...αλλάξε απλώς περιοχή...κάπου να ξέρεις οτι όταν θές μαμκίσια αγκαλιά, θα την έχεις...
*και γώ έχω καλή σχέση με τους δικούς μου....είναι μεγάλο ατού αυτό...
Quote:
Originally posted by magenta
(δεν ξερω πως να κανω αυτο με την παραθεση...}
πατας πανω δεξια το κουμπι quote το μυνημα που θελεις να κανεις παραθεση και γραφεις στο τελος του κειμενου,
και βγαινει ετσι.
στην ιδια φαση ειμαστε το πιστευεις??τις ιδιες ανασφαλειες!μου εδωσες δυναμη οταν το διαβασα!πρεπει να το κανουμε κ αυτο!δεν θα εχουμε μονιμως την μαμα κ τον μπαμπα!κ εγω στην φαση αυτη ειμαι...!Quote:
Originally posted by magenta
.....ευχαριστω παρα πολυ!!!
το να μεινω μονη μου ειναι κατι που το φανταζομαι εδω και 1 με 2 χρονια αλλα δεν εχω τολμησει. τα παω καλα με τους γονεις μου με αγαπανε και τους αγαπω αλλα εχω μεγαλωσει πια και κουραζομαι.... θα το τολμησω και οτι γινει .θα τα λεμε και απο εδω........να εχω και παρεα....