Άγχος, στρες και καταπολέμηση αυτών

Γειας σας,
Ειμαι νεος στο φορουμ.
Τον τελευταίο χρόνο αντιμετωπίζω δυσκολίες στο θέμα του άγχους και του στρες. Το θέμα ξεκίνησε απο απότομη αλλαγής της ζωής μου που αναγκαστικά άρχισα να εργάζομαι και να διαβάζω περιπου στις 15 ωρες την ημέρα. Όλο αυτό το διαστημα τα κατάφερα να είμαι αρκετά καλά εξαιτίας του της κοπέλας μου και λόγο του οτι υπήρχε ένα target και αυτοσκοπός. Τους τελευταίες 3 μήνες το πρόβλημα εντάθηκε κατα πάρα πολύ λόγο του οτι περιορίστικαν οι μέρες που βλεπόμασταν με την κοπέλα μου. Άρχισε το άγχος να είναι μεγάλο πρόβλημα με συνέπεια να αρρωστήσω κιολας πράγμα που δεν το γνωρίζει κανείς απο τον κοντινό μου κύκλο γιατι πάντα αντιμετώπιζα όλα τα προβλήματα μόνος μου. Αυτό που δυσκολευει το θεμα ειναι οτι ενα κομμάτι μου βασίζεται πολύ στην κοπέλα μου και πλέον που δεν βλέπομαστε τοσο συχνα το πρόβλημα εντείνεται. Η ζηλια φυσικά κάνει χειρότερα τα πράγματα.

Αυτό που ψάχνω είναι κάποιο φυσικό τρόπο για να καταπολεμήσω το άγχος και το στρες (η ζήλια είναι μπόνους). Δεν μ αρέσει να παίρνω φάρμακα γιατί το έχω σαν στάση ζωής. Τι θα προτείνατε στην περίπτωση μου για την καταπολέμηση αυτών? Υπάρχουν κάποιες προτάσεις για το τι μπορώ να κάνω?

ευχαριστώ

UPARXEI ENA SITE ME XALARVTIKES TEXNIKES TO PSYCHE.GR

ευχαριστω πολυ elirene

μπορεις να κάνεις ομοιοπαθητική ή βελονισμό

Πάντως μην είσαι τόσο αρνητικός στα φάρμακα. Εύχομαι βέβαια να μη σου χρειαστούν και να τα καταφέρεις μόνος σου. Όλοι λίγο-πολύ ήμαστε αρνητικοί σε τέτοιου είδους φάρμακα αλλά κάποιες φορές είναι απαραίτητο. Καλή τύχη σε ό,τι και αν αποφασίσεις.:)

βασικα ειμαι αρνητικος προς ολα τα φαρμακα. δεν εχει να κανει με τα συγκεκριμενα. Δεν παιρνω καν depon ή ποσταν εκτος και εαν ειμαι πολυ χαλια.

θελω να δοκιμασω μια εναλλακτικη θεραπεία.

ΑΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΟ ΤΣΑΙ ΒΑΛΕΡΙΑΝΑΣ, ΕΦΟΣΟΝ ΔΕ ΠΕΡΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΝΤΕΠΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ.

το μονο κακο με τα ψυχοφαρμακα ειναι οτι υπαρχει ενα χρονικο σημειο που πρεπει να τα παρεισ που το ξερεισ εσυ γιατι μετα μπορει να εισαι χαλια και να παιδευεσαι χρονια αντι κανα εξαμηνο γιατι ειναι και χρονοβορα

\'Ετσι είναι pad, και εγώ εάν είχα ακολουθήσει την αγωγή που μου προτάθηκε νωρίτερα δε θα είχα φτάσει σε αυτό το σημείο.:(

το σημειο ομως αυτο πως το καθοριζεις? Δηλαδη ξερω τι μου χαλαει την ισορροπια μου στο αγχος και ξέρω οτι μπορεί να λυθεί σε επόμενο χρονικό διάστημα εαν δεν γινει καμια στραβη. Απλά θέλω να βρω κάτι για να με κάνει να τσουλάω καθημερινά σε πρώτη φάση, μέχρι να φυγει απο τα πόδια μου η σχολή.

ευχαριστω ολους σας για τις απαντήσεις σας. Το εκτιμω. :)

Εγώ με τη σχολή κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Και ακόμα να την τελειώσω φυσικά..:( Δεν ξέρω αν βοηθάει εγώ όταν μου εμφανίστηκε στα 19 μου και δε δέχτηκα να πάρω φάρμακα τότε (τί ηλίθια!) αυτό που έκανα είναι ότι γέμισα τη μέρα μου με δραστηριότητες διάφορες ώστε να μη σκέφτομαι. Έπεφτα στο κρεβάτι όταν πλέον ήμουν εξουθενωμένη! Για 3 χρόνια ήμουν σχετικά καλά αλλά μετά...βράστα!

το σημειο αυτο το μαθαινεισ συνηθωσ στο τελοσ οταν ξανασκεφτεσαι τα πραγματα και λεσ οτι εκει επρεπε να κανω αυτο αλλα μπορει να εισαι τυχεροσ η να εχεισ καλη επαφη με τον εαυτο σου μια καλη ιδεα θα ηταν να πασ σε ενα ψυχολογο 4-5 φορεσ να σε μαθει και να σου πει μετα τη γνωμη του μπορει να μην την ακολουθησεισ αλλα θα σε βοηθησει κι αυτο θα το καταλαβεισ αν στραβωσει το πραγμα αν δεν στραβωσει δεν θα το καταλαβεισ

εγω θα σου προτεινα να παρεις φαρμακα κ εγω οταν τα χρειαστηκα πρωτη φορα στα 19 δεν τα πηρα και μετα οταν τα ξαναχρειαστηκα στα 20 παλι δεν τα πηρα και τωρα εχω φτασει σε εσχατο σημειο στα 22 και το χα την τελευταια λυση να παω σε ψυχιατρο και μαλλον αυτη ειναι η λυση, ισως αν τα επαιρνα απο την αρχη να μην ειχα φτασει εδω..καλο ειναι να βρεις ενα καλο ψυχιατρο να κανεις και ψυχοθεραπεια μαζι του παιζει ρολο καλος-κακος ψυχιατρος εγω εχω παει σε 3 τον βρηκα τωρα και νομιζω οτι κατι αλλαζει τωρα..η επισκεψη μου σε αυτον καθε φορα ειναι λυτρωτικη με καθησυχαζει μιλαμε για ολους μου τους προβληματισμους φοβους με ζυγιζει, μου μετραει την πιεση και μιλαμε για ολα και τα φαρμακα για την ωρα με εχουν βοηθησει..

παντωσ μη νομιζεισ οτι οταν φθασεισ στο εσχατο σημειο τα φαρμακα θα σε ξανανεβασουν στο κανονικο δεν ειναι ασπιρινη που παιρνεισ και σταματαει να ποναει το κεφαλι σου παλι θα χεισ προβληματα και μπορει και περισσοτερα αλλα θα εισαι στο εσχατο σημειο και δεν θα εχεισ τιποτα αλλο να πιαστεισ απο την αλλη αν εισαι σχετικα καλα δεν θα δεισ μεγαλη διαφορα οποτε θα θεωρησεισ οτι τσαμπα τα παιρνεισ οποτε ζυγιζεισ και κρινεισ αναλογα γι αυτο χρειαζεται ενασ καλοσ γιατροσ για να σου πει καλυτερα

παντ εγω πιστευω πως τα φαρμακα μπορουν να τον υποστηριξουν στη θεραπεια σε συνδυασμο ισως με ψυχοθεραπεια..

Εγώ παιδιά πιστεύω πως σαν το ψυχολόγο τίποτα.Είναι θέματα που είναι στη ψυχή μας.Αυτά πρέπει να λύσουμε και όχι τα συμπτώματα.Απο αυτά δεν παθαίνουμε τίποτα.Δεν θα πεθαίνουμε οσο και αν φοβόμαστε,Απλα ο δρόμος του ψυχολόγου είναι πιο δύσκολος γιατι περνάς απο όλες τις φάσεις με τα συμπτώματα αλλά οκ ξεπερνίεται μόνιμα έτσι.

Εγώ παιδιά πιστεύω πως σαν το ψυχολόγο τίποτα.Είναι θέματα που είναι στη ψυχή μας.Αυτά πρέπει να λύσουμε και όχι τα συμπτώματα.Απο αυτά δεν παθαίνουμε τίποτα.Δεν θα πεθαίνουμε οσο και αν φοβόμαστε,Απλα ο δρόμος του ψυχολόγου είναι πιο δύσκολος γιατι περνάς απο όλες τις φάσεις με τα συμπτώματα αλλά οκ ξεπερνίεται μόνιμα έτσι.

Ναι βρε ντινι και εγω πιστευω στην ψυχοθεραπεια, εχω σπουδασει ψυχολογια αλλα τα συμπτωματα οταν ειναι τοσο εντονα ισως η αυτογνωσια που αποκτιεται μεσω της θεραπειας που ειναι δια του λογου μονο να μην ειναι αρκετη η να παρει παρα πολυ χρονο

Ας πάρει βρε elirene.Σημασία δεν έχει πόσο θα κάνει να περάσει αλλά οτι θα περάσει μόνιμα.Για να μην αναφερθώ στιε εξαρτήσεις που δημιουργούν τα ψυχοφάρμακα.αλλά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.Ο καθένας όπως βολεύεται:)