Παιδια και νεοι γονεις το 2010
Τον τελευταιο καιρο, με απασχολει αρκετα αυτο το ζητημα.
Ισως βεβαια να φταιει το οτι περασα τα 40, ισως κατι αλλο.
Παντως δεδομενου οτι ο οριζοντας φαινεται πιο χλωμος παρα ποτε,
πλεον σκεφτηκα να ανοιξω αυτο το θρεντ,
να δω τι σκεψεις κυκλοφορουν.
Το θεμα λοιπον εχεις ως εξης:
Περαν του σημειου οτι ο πλανητης στο μελλον παει απο το κακο στο χειροτερο και μπλα μπλα μπλα, τα γνωστα που ξερουμε,
τους τελευταίους μηνες βιωνουμε μια κριση ανευ προηγουμενου.
Οι δικοι μας γονεις οταν εκαναν οικογενοια, ειχαν αλλα ονειρα, ειχαν οριζοντα μπροστα τους και γενικα μπορω να πω ενα πεδιο ζωης οτι το μελλον το δικο τους και των παιδιων τους θα ειναι σχετικα ροδινο, παντως οχι αυτο που βλεπουμε σημερα.
Τωρα που μπηκαμε στο 2010, οι οροι αλλαζουν.
Συμπερασματικα αν κανεις ενα παιδι σημερα,
για να βγει στη συνταξη θα πρεπει να δουλευει 40 χρονια, η παιδεια που θα λαμβανει θα ειναι χειροτερη απο οτι χθες, η ζωη του θα ειναι σαφως πιο υποβαθμισμενη απο την δικη μας, δεν θα εχει αλανες να παιζει και ολα οσα γνωριζουμε.
Ετσι ολο το σκηνικο οπως εξελισεται μου φαινεται τρομερα ανασταλτικο για να μπω σε ενα τριπ ενος παιδιου μονο και μονο για αυτους τους λογους.
Δηλαδη το οτι του εξασφαλιζω ενα χειροτερο μελλον απο το δικο μου (ενω προσδοκουσα σαφως ενα καλυτερο) με βαζει σε σκεψεις οταν εφοσον αυτο το γνωριζω, γινομαι συνένοχος για να γεννηθει ενας νεος ανθρωπος με τετοιο μελλον.
Και ναι με ενοχλει που αν εκανα ενα παιδι θα πρεπει να δουλευει 40 χρονια ατελειωτης δουλειας (και σε 30 χρονια να εχει παει 45).
Πιστευα οτι η ευημερια και η εξελιξη του κοσμου θα ετεινε προς μια βελτιωση των συνθηκων ζωης και οχι προς το χειροτερο.
Δεν ειμαι μαντης για να ξερω αν αυριο,
οοοοοοοοοολα θα πανε πολυ καλυτερα η πολυ χειροτερα,
αλλα μενω στα δεδομενα που ολοι γνωριζουμε και με βαση αυτα εχω κινητρο για να γραψω ολα αυτα.
Τελος χωρις να παρεξηγηθω,
θα ελεγα οτι με ενδιαφερει κυριως να διαβασω γνωμες και προβληματισμους απο κοσμο που δεν εχει κανει παιδι και ειναι σε αυτη την φαση κοιταζοντας το τι εχει μπροστα του.
Μηπως ειμαι υπερβολικος η τελικα σκεφτομαι σωστα και με προβληματιζει ολη αυτη η κατασταση?