Μπερδεμενος!2 χρονια μετα....

Βασικα παιδια απο που να αρχισω...
Περιληπτικα τα ειχα με μια κοπελα περιπου 7 χρονια.
Καποια στιγμη χωρισαμε.Τεσπα εμενα μου ηρθε ξαφνικο...

Πανε 2 χρονια περιπου απο τοτε.

Περασε ο καιρος και δεν εχουμε μιλησει απο τοτε...την εχω δει ελαχιστες φορες.

Το θεμα ειναι οτι παρολο που υπαρχουν καποιες αλλες κοπελες που δειχνουν ενδιαφερον ανα περιοδους δεν ενδιαφερομαι,βαριεμαι να ασχοληθω,δεν ξερω τι...δεν μου τραβανε την προσοχη...και το χειροτερο δεν μπορω να βρω καποια που να μου αρεσει...να την ερωτευτω...

Νομιζω οτι ειμαι κολλημενος στα παλια...παρολο που τοσο καιρο δν ηθελα να το πιστεψω...και ελεγα οτι απλα δν εχει βρεθει η καταλληλη.

Δεν θελω να ξεκινησω μια σχεση με μια κοπελα που δεν ειμαι ερωτευμενος.
Ειναι αδικο για την κοπελα.
Το μονο που θα βγει ειναι να την πληγωσω.
Αν δεν εισαι ενθουσιασμενος δεν εχεις τπτ να δωσεις.
Προτιμας να κανεις 1002 αλλα πραγματα παρα να βγεις με την κοπελα.
Δεν περιμενεις το ποτε θα την δεις.Δεν περιμενεις τπτ.

Γνωριζω οτι υπαρχει καποιο προβλημα.
Δεν μπορω να εντοπισω πιο ειναι ακριβως το προβλημα μου.
Γιατι βλεπω ολες τις αλλες κοπελες προβληματικες?
Η μια δεν μου αρεσει εξωτερικα,η αλλη ειναι snob,η αλλη κρυα παντα βρισκω κατι που να με ξενερωσει...

Τους τελευταιους μηνες που εχω συνειδητοποιησει τι συμβαινει ειμαι πιο μπερδεμενος απο ποτε στη ζωη μου.

Ειμαι ακομα ερωτευμενος με την πρωην μου?Κολλημενος?
Απλα δν εχει βρεθει η καταλληλη?
Τι σκ@τ@ συμβαινει?

την σκευτεσαι?σου λειπει?

δεν ξερω αν εισαι ερωτευμενος ακομα με την πρωην σου
αυτο που ξερω ειναι οτι διακοπηκε αποτομα η σχεση εκεινη, αφηνοντας εσενα, μετεωρο, ανετοιμο και νομιζω με αποριες...
ο κυκλοςδεν εκλεισε για σενα, απλα εσπασε. κι αυτο ειναι φανερο.

ισως αν επιχειρουσες να ξεκαθαρισεις οτι ερωτηματικα ειχες για τον τροπο και τον λογο που εγινε ο χωρισμος εκεινος , να μπορουσες να προχωρησεις πιο ομαλα παρακατω.

τι ηλικια εχεις?

Φυσικα και την σκεφτομαι.
Κυριως οταν ειμαι μονος σπιτι.

Μου λειπει ναι.
Δηλαδη τη νοσταλγω.Φυσιολογικο δν ειναι?

Πιστευω και εκεινη με σκεφτεται καποιες φορες.
Μιας και εχει περασει καιρος απο το χωρισμο και τα χρονια που ημασταν μαζι ηταν πολλα.

Quote:

---

Originally posted by Remedy
δεν ξερω αν εισαι ερωτευμενος ακομα με την πρωην σου
αυτο που ξερω ειναι οτι διακοπηκε αποτομα η σχεση εκεινη, αφηνοντας εσενα, μετεωρο, ανετοιμο και νομιζω με αποριες...
ο κυκλοςδεν εκλεισε για σενα, απλα εσπασε. κι αυτο ειναι φανερο.

ισως αν επιχειρουσες να ξεκαθαρισεις οτι ερωτηματικα ειχες για τον τροπο και τον λογο που εγινε ο χωρισμος εκεινος , να μπορουσες να προχωρησεις πιο ομαλα παρακατω.

τι ηλικια εχεις?

---

Ειναι ακριβως οπως τα λες.
25 ειμαι.
Πως να ξεκαθαρισω τυχον αποριες?
Δεν εχουμε καμια επαφη 2 χρονια τωρα.
Δεν μπορω τωρα στο ασχετο να της ζητησω ολα αυτα.
Ειναι καπως...δεν ειναι?

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus
25 ειμαι.

---

απο τα ελαχιστα μαθηματικα μου, αυτο σημαινει οτι ειστε απο τα 18.....
Δεν νομιζεις οτι ηταν καιρος να αλλαξετε πορειες σαν μια φυσιολογικη κινηση?

Η διστακτικτοτητα σου δειχνει μια φοβια,
του να τραβηξεις προς τα εμπρος.

Δεν νομιζω οτι εχει σχεση η πρωην σου,
οσο το οτι δεν ξερεις που να προσανατολιστεις,
Μηπως να εβαζες ενα φρενο και να ψαξεις τι θες ακριβως
απο μια επομενη σοβαρη σχεση?
Θυμησου οτι δεν εισαι πια 18 ουτε 22,
και η σχεση η παλια, εληξε και μαζι και τα μυαλα που κουβαλαγε ο καθενας εκεινα τα χρονια.

Ισως ξαναερθεις σε αυτη τη θεση, στα 30 σου πχ.
Εγω θα θεωρουσα φυσιολογικο να συμβει κατι τετοιο,
ιδιως με μια τετοια σχεση οπως αυτη που εκανες.


Χαλαρωσε και ολα θα πανε καλα,
αρκει να μην αγχωνεσαι.

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus

Quote:

---

Originally posted by Remedy
δεν ξερω αν εισαι ερωτευμενος ακομα με την πρωην σου
αυτο που ξερω ειναι οτι διακοπηκε αποτομα η σχεση εκεινη, αφηνοντας εσενα, μετεωρο, ανετοιμο και νομιζω με αποριες...
ο κυκλοςδεν εκλεισε για σενα, απλα εσπασε. κι αυτο ειναι φανερο.

ισως αν επιχειρουσες να ξεκαθαρισεις οτι ερωτηματικα ειχες για τον τροπο και τον λογο που εγινε ο χωρισμος εκεινος , να μπορουσες να προχωρησεις πιο ομαλα παρακατω.

τι ηλικια εχεις?

---

Ειναι ακριβως οπως τα λες.
25 ειμαι.
Πως να ξεκαθαρισω τυχον αποριες?
Δεν εχουμε καμια επαφη 2 χρονια τωρα.
Δεν μπορω τωρα στο ασχετο να της ζητησω ολα αυτα.
Ειναι καπως...δεν ειναι?

---

ναι, ειναι καπως...
καλα θα ηταν αυτη η συζητηση να γινοταν τοτε.

ωστοσο,εαν αυτο που συμβαινει ειναι να εχεις αποριες κι οχι απλα την διαθεση να ξαναειστε μαζι, γιατι η κοπελα μπορει να εχει προχωρησει παρακατω, θα μπορυσες και τωρα να επιχειρησεις να επικοινωνησεις κι αν δεν ειναι αρνητικη σε μια συναντηση, χωρις να της ανακοινωσεις τπτ βαρυγδουπο περι ξεκαθαρισματων κλπ, να της πεις, οτι θα χαιροσουν αν βρισκοσασταν τωρα που εχει περασει αρκετος καιρος, να τα πειτε...

αν ειναι εντελως αρνητικη νομιζω δεν μπορεις να κανει κατι αλλο, απο το να περιμενεις να περασει κι αλλος χρονος μεχρι να το ξεχασεις, εστω και με κενα...

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus
25 ειμαι.

---

απο τα ελαχιστα μαθηματικα μου, αυτο σημαινει οτι ειστε απο τα 18.....
Δεν νομιζεις οτι ηταν καιρος να αλλαξετε πορειες σαν μια φυσιολογικη κινηση?

Η διστακτικτοτητα σου δειχνει μια φοβια,
του να τραβηξεις προς τα εμπρος.

Δεν νομιζω οτι εχει σχεση η πρωην σου,
οσο το οτι δεν ξερεις που να προσανατολιστεις,
Μηπως να εβαζες ενα φρενο και να ψαξεις τι θες ακριβως
απο μια επομενη σοβαρη σχεση?
Θυμησου οτι δεν εισαι πια 18 ουτε 22,
και η σχεση η παλια, εληξε και μαζι και τα μυαλα που κουβαλαγε ο καθενας εκεινα τα χρονια.

Ισως ξαναερθεις σε αυτη τη θεση, στα 30 σου πχ.
Εγω θα θεωρουσα φυσιολογικο να συμβει κατι τετοιο,
ιδιως με μια τετοια σχεση οπως αυτη που εκανες.


Χαλαρωσε και ολα θα πανε καλα,
αρκει να μην αγχωνεσαι.

---

Ναι ισως ειναι ετσι...
Πως να τραβηξω προς τα εμπρος?
να κανω σχεση με το ζορι?
Με μια κοπελα που μου περναει αδιαφορη?
Αντε κ εκανα...Τι θα βγει?
Το πολυ πολυ να πληγωθει....

Αυτα τα πραγματα δεν λυνονται με την λογικη δυστυχως.


Ξερω πολυ καλα τι θελω απο μια σχεση.
Πολυ απλο...Να ερωτευτω...μου αρκει.
Δεν εχω απαιτησεις.
Καποια να με κανει να την ερωτευτω.
Ταυτοχρονα θα με εβγαζε και απο ολες αυτες τις αποριες κ τους προβληματισμους.


Γενικα ολη η απαντηση σου στηριζεται πανω σε συλλογισμους.
Και δεν μπορω να αγαπησω με την λογικη η με ενα σχεδιο για την ζωη μου που θα καταστρωσω στο σπιτι μου.

:(

Quote:

---

Originally posted by Remedy

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus

Quote:

---

Originally posted by Remedy
δεν ξερω αν εισαι ερωτευμενος ακομα με την πρωην σου
αυτο που ξερω ειναι οτι διακοπηκε αποτομα η σχεση εκεινη, αφηνοντας εσενα, μετεωρο, ανετοιμο και νομιζω με αποριες...
ο κυκλοςδεν εκλεισε για σενα, απλα εσπασε. κι αυτο ειναι φανερο.

ισως αν επιχειρουσες να ξεκαθαρισεις οτι ερωτηματικα ειχες για τον τροπο και τον λογο που εγινε ο χωρισμος εκεινος , να μπορουσες να προχωρησεις πιο ομαλα παρακατω.

τι ηλικια εχεις?

---

Ειναι ακριβως οπως τα λες.
25 ειμαι.
Πως να ξεκαθαρισω τυχον αποριες?
Δεν εχουμε καμια επαφη 2 χρονια τωρα.
Δεν μπορω τωρα στο ασχετο να της ζητησω ολα αυτα.
Ειναι καπως...δεν ειναι?

---

ναι, ειναι καπως...
καλα θα ηταν αυτη η συζητηση να γινοταν τοτε.

ωστοσο,εαν αυτο που συμβαινει ειναι να εχεις αποριες κι οχι απλα την διαθεση να ξαναειστε μαζι, γιατι η κοπελα μπορει να εχει προχωρησει παρακατω, θα μπορυσες και τωρα να επιχειρησεις να επικοινωνησεις κι αν δεν ειναι αρνητικη σε μια συναντηση, χωρις να της ανακοινωσεις τπτ βαρυγδουπο περι ξεκαθαρισματων κλπ, να της πεις, οτι θα χαιροσουν αν βρισκοσασταν τωρα που εχει περασει αρκετος καιρος, να τα πειτε...

αν ειναι εντελως αρνητικη νομιζω δεν μπορεις να κανει κατι αλλο, απο το να περιμενεις να περασει κι αλλος χρονος μεχρι να το ξεχασεις, εστω και με κενα...

---

Δεν γινεται να επικοινωνησω δυστυχως μαζι της.
Ο κυριοτερος λογος ειναι ο εγωισμος.
Δεν μπορω να ξαναριξω τα μουτρα μου.
Οταν χωρισαμε την παρακαλουσα 1 μηνα ακριβως.

Μετα σταματησα...και ειπα οτι αν θελει ας το κανει αυτη.

Δεν ειμαι τοσο απελπισμενος ωστε να το κανω.


Αν γινει κατι τετοιο θα πρεπει να γινει τυχαια καπου εξω.
Γενικα καποιες περιοδους την βλεπω σε ενα μαγαζι...
Δεν ξερω τι να κανω...Κανει οτι δν με εχει δει κατι τετοιο...

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus

Ναι ισως ειναι ετσι...
Πως να τραβηξω προς τα εμπρος?
να κανω σχεση με το ζορι?
Με μια κοπελα που μου περναει αδιαφορη?
Αντε κ εκανα...Τι θα βγει?
Το πολυ πολυ να πληγωθει....

---

Δηλαδη η λυση για να τραβηξεις προς τα εμπρος,
ειναι να ερωτευτεις η να κανεις ετσι γενικα μια σχεση?

Εδω απο οσα γραφεις δεν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου,
την σχεση τι την θες και σε τι θα εξυπηρετησει?

Ασε που και να ερωτευτεις,
ετσι μπερδεμενος που εισαι δεν θα λυσεις τιποτα.


Καταρχην να μεινεις μονος σου, δεν ξερω για ποσο.
Και στην συνεχεια αρχισε να σκαλιζεις μεσα σου.

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus

Ναι ισως ειναι ετσι...
Πως να τραβηξω προς τα εμπρος?
να κανω σχεση με το ζορι?
Με μια κοπελα που μου περναει αδιαφορη?
Αντε κ εκανα...Τι θα βγει?
Το πολυ πολυ να πληγωθει....

---

Δηλαδη η λυση για να τραβηξεις προς τα εμπρος,
ειναι να ερωτευτεις η να κανεις ετσι γενικα μια σχεση?

Εδω απο οσα γραφεις δεν τα εχεις βρει με τον εαυτο σου,
την σχεση τι την θες και σε τι θα εξυπηρετησει?

Ασε που και να ερωτευτεις,
ετσι μπερδεμενος που εισαι δεν θα λυσεις τιποτα.


Καταρχην να μεινεις μονος σου, δεν ξερω για ποσο.
Και στην συνεχεια αρχισε να σκαλιζεις μεσα σου.

---

Διαβασε αν θες παλι το πρωτο ποστ μου.

Δεν χρειαζομαι χρονο για να καταλαβω τι μου συμβαινει.
2 χρονια ειναι αρκετα...

Με το να μεινω αδρανης δεν θα καταλαβω ΠΟΤΕ τι ακριβως συμβαινει.
Αν ειμαι κολλημενος η οχι πχ.

\"Γιατι βλεπω ολες τις αλλες κοπελες προβληματικες?
Η μια δεν μου αρεσει εξωτερικα,η αλλη ειναι snob,η αλλη κρυα παντα βρισκω κατι που να με ξενερωσει...\"

πχ για ποιο λογο ακριβως συμβαινει αυτο?

Δεν ειναι θεμα να μεινω μονος μου να τα βρω με τον εαυτο μου.
Εμεινα αρκετα.Τα βρηκα με τον εαυτο μου.
Μια χαρα η αυτοπεποιθηση...μια χαρα ολα...

Αυτο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι αν ειμαι κολλημενος η οχι.
Και πως ξεκολλαμε....?

ξεκολλαμε ασχολουμενοι με τις αλλες δραστηριοτητες μας.
με τι αλλο ασχολεισαι? σπουδαζεις? δουλευεις? αθλεισαι?ε χεις ασχολιες?εχεις φιλους?
πως ειναι η καθημερινοτητα σου?

μπερδεμενος εισαι, κολλημενος οχι.

Η πρωην σου δεχθηκε οτι μεγαλωσε, οτι δεν ειναι πια 18 και προχωρησε.
Εσυ κατι φαινεται οτι σε κραταει πισω στο παρελθον.

Ομως μπροστα σου εχεις το μελλον και οχι να κοιτας πισω σου.
Αν αυτες οι σκεψεις σου δεν ξεκαθαρισουν, πισετυω οτι λειτουργουν ανασταλτικα
για να μπορεσεις να λειτουργησεις.
Μηπως θες να πεις παραπανω για το τι ειναι αυτο που σε μπερδευει?
Τι σκεφτεσαι ακριβως δηλαδη?

Quote:

---

Originally posted by Remedy
ξεκολλαμε ασχολουμενοι με τις αλλες δραστηριοτητες μας.
με τι αλλο ασχολεισαι? σπουδαζεις? δουλευεις? αθλεισαι?ε χεις ασχολιες?εχεις φιλους?
πως ειναι η καθημερινοτητα σου?

---

Κανονικα ζω.
Σπουδαζω-δουλευω-γυμναζομαι κανω βολτες και εχω φιλους.

Ειναι μια κανονικη ζωη.
Δεν ειναι το θεμα αυτο...

Το θεμα μου ειναι οτι παρολο που στην υπολοιπη ζωη μου προχωραω...κανω νεους φιλους αλλαζω συνηθειες και γενικα μεσα στα 2 τελευταια χρονια εχω αλλαξει πολυ,σε αυτο το θεμα μενω κολλημενος.

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus

Quote:

---

Originally posted by Remedy
ξεκολλαμε ασχολουμενοι με τις αλλες δραστηριοτητες μας.
με τι αλλο ασχολεισαι? σπουδαζεις? δουλευεις? αθλεισαι?ε χεις ασχολιες?εχεις φιλους?
πως ειναι η καθημερινοτητα σου?

---

Κανονικα ζω.
Σπουδαζω-δουλευω-γυμναζομαι κανω βολτες και εχω φιλους.

Ειναι μια κανονικη ζωη.
Δεν ειναι το θεμα αυτο...

Το θεμα μου ειναι οτι παρολο που στην υπολοιπη ζωη μου προχωραω...κανω νεους φιλους αλλαζω συνηθειες και γενικα μεσα στα 2 τελευταια χρονια εχω αλλαξει πολυ,σε αυτο το θεμα μενω κολλημενος.

---

δεν ηρθε ο χρονος να προχωρησεις προφανως.
τα 2 χρονια ηταν πολλα, οκ. αλλα δεν εφτασαν! τι να κανουμε..
ησουν πολυ μικρος στα 16 σου που την γνωρισες και φαινεται ταυτιστηκες πολυ..
αν θες να επισπευσεις τους χρονους, ζητα βοηθεια...βρες εναν ψυχολογο που σου ταιριαζει να το συζητας μεχρι να βρεις τα πως και τα γιατι και να προχωρησεις.
αν δεν θες,, απλα θα σου παρει περισσοτερο χρονο, δεν θα χαθεις...
κι εδω βεβαια μπορουμε οποτε θες να συζηταμε, δεν σε διωχνω, απλα σου λεω εναν τροπο να κερδισεις χρονο :)

Quote:

---

Originally posted by krino
μπερδεμενος εισαι, κολλημενος οχι.

Η πρωην σου δεχθηκε οτι μεγαλωσε, οτι δεν ειναι πια 18 και προχωρησε.
Εσυ κατι φαινεται οτι σε κραταει πισω στο παρελθον.

Ομως μπροστα σου εχεις το μελλον και οχι να κοιτας πισω σου.
Αν αυτες οι σκεψεις σου δεν ξεκαθαρισουν, πισετυω οτι λειτουργουν ανασταλτικα
για να μπορεσεις να λειτουργησεις.
Μηπως θες να πεις παραπανω για το τι ειναι αυτο που σε μπερδευει?
Τι σκεφτεσαι ακριβως δηλαδη?

---

Εχεις δικαιο σε αυτο.
Αυτη δεχτηκε οτι μεγαλωσε κ δεν ειναι πια 18.

Ξερω οτι δεν πρεπει να κοιταω πισω αλλα δν το θελω...
Κατι με τραβαει στο παρελθον οπως λες.

Εκτος απο αναπαντητα ερωτηματα που εχουν μεινει απο τη στιγμη που χωρισαμε.
Οπως Γιατι?Γιατι τοσο ξαφνικα?Με ειχε αγαπησει ολα αυτα τα χρονια?Ποτε σταματησε να νιωθει ετσι και γιατι?Γιατι εκοψε καθε επικοινωνια? και αλλα πολλα που δεν μπορεσα να δωσω απαντηση ολο αυτο τον καιρο...
Πως γινεται καποιο να τον αγαπας και ξανικα να σταματησεις να νοιαζεσαι?γινεται αυτο?με διακοπτη δουλευει?

Ακριβως αυτα που σκεφτομαι συνεχεια ειναι ολη η διαδρομη απο τη στιγμη που την ειδα τυχαια στο δρομο - που την γνωρισα - που τα φτιαξαμε-που συζουσαμε μεχρι και την μερα που χωρισαμε...σαν ταινια στο μυαλο μου...και το χειροτερο ειναι οτι τα θυμαμαι ολα πεντακαθαρα.


Απο την αλλη δν μου αρεσει καθολου που μεγαλωνω.
Τα πραγματα χειροτερευουν,τα προβληματα μεγαλωνουν χρονο με το χρονο,οι ανθρωποι πλεον ειναι πιο κουμπωμενοι και λογω ηλικιας και λογω οτι εχουν αλλαξει οι εποχες αρκετα.
Ασε που οσες ξερω στην ηλικια μου η εκει γυρω εχουν παρει τουλαχιστον μια φορα την καρδια τους σε χαρτοσακουλα...οπως και εγω...και αυτο σε κανει πιο κυνικο και πιο σκληρο.

Αυτες ειναι οι σκεψεις μου τον τελευταιο καιρο....

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus
Εχεις δικαιο σε αυτο.
Αυτη δεχτηκε οτι μεγαλωσε κ δεν ειναι πια 18.

Ξερω οτι δεν πρεπει να κοιταω πισω αλλα δν το θελω...
Κατι με τραβαει στο παρελθον οπως λες.


απο οσο καταλαβα, ο φοβος για το μελλον.




Εκτος απο αναπαντητα ερωτηματα που εχουν μεινει απο τη στιγμη που χωρισαμε.
Οπως Γιατι?Γιατι τοσο ξαφνικα?Με ειχε αγαπησει ολα αυτα τα χρονια?Ποτε σταματησε να νιωθει ετσι και γιατι?Γιατι εκοψε καθε επικοινωνια? και αλλα πολλα που δεν μπορεσα να δωσω απαντηση ολο αυτο τον καιρο...
Πως γινεται καποιο να τον αγαπας και ξανικα να σταματησεις να νοιαζεσαι?γινεται αυτο?με διακοπτη δουλευει?


δεν υπαρχουν με ακριβεια οι απαντησεις που ζητας,
πιστευω δε οτι αν της εκανες στην ιδια,
θα την εφερνες σε δυσκολη θεση γιατι πιθανον να μην ειχε
με ακριβεια κατι να σου πει.

Σταματησε να σε αγαπαει, σαφως γιατι μεγαλωσε.
Φαντασου οτι εισαι με ενα παλιο φιλο και μεγαλωνετε.
Εσυ ξαφνικα ακους ροκ μουσικη ενω αυτος σκυλαδικα.
Πως ομως εγινε αυτο και γιατι?
Ετσι εγινε, δεν υπαρχει εξηγηση.
Αυτοματα ομως αυτο σας δημιουργει ενα μικρο χασμα.
Και μετα βρισκεται κατι αλλο που βαθαινει το χασμα....
Ετσι ακριβως και η πρωην σου.

Αλλα ολα αυτα πιστεψε με μεχρι καποια ηλικια ειναι φυσιολογικα.
Ας υποθεσουμε οτι αυριο γνωριζεις μια καινουρια κοπελα.
Και υποθετουμε, οτι ειστε απλοι ανθρωποι και αγαπιεστε τρελα....
Ξαφνικα μετα απο ενα χρονο, η νεα σου σχεση αρχιζει και την ενδιαφερει η τεχνη, μουσικη, κεραμικα, μουσεια κλπ.
Εσενα αυτα σου ειναι αδιαφορα και εκεινο που σε φτιαχνει ειναι φτιαχνεις την μηχανη σου και να κανεις βολτες και ταξιδια με αυτην.
Για αυτη ομως το να ειναι καβαλα σε μια μηχανη ειναι ανυποφορο....

Και σου λεει αντε γεια, χωριζουμε.
Γιατι χωρισατε λες?

Βλεπεις που ειναι ο διακοπτης?







Ακριβως αυτα που σκεφτομαι συνεχεια ειναι ολη η διαδρομη απο τη στιγμη που την ειδα τυχαια στο δρομο - που την γνωρισα - που τα φτιαξαμε-που συζουσαμε μεχρι και την μερα που χωρισαμε...σαν ταινια στο μυαλο μου...και το χειροτερο ειναι οτι τα θυμαμαι ολα πεντακαθαρα.


αρα εκεινο που ειναι σαφες οτι η κοπελα αλλαξε κατι που ειναι φυσιολογικο, αλλα εσυ οχι ακομα.
Θες καποιο κλικ μεσα σου για να ολοκληρωσεις μια εικονα.
Οι σκεψεις ομως που κανεις δεν οδηγουν πουθενα.



Απο την αλλη δν μου αρεσει καθολου που μεγαλωνω.



χαιρομαι που εγραψες αυτη την προταση.
Γιατι εδω αρχιζει το ζουμι και το σημειο που πρεπει να αφοσιωθεις.




Τα πραγματα χειροτερευουν,τα προβληματα μεγαλωνουν χρονο με το χρονο,οι ανθρωποι πλεον ειναι πιο κουμπωμενοι και λογω ηλικιας και λογω οτι εχουν αλλαξει οι εποχες αρκετα.



εχεις δικαιο σε αυτο,
εχω γραψει και αλλου οτι μεγαλωνουμε σε ενα πλανητη,
που μονο καλα δεν μας επιφυλασει.
Ωστοσο οι μαχες για τον εαυτο μας,
δεν σταματανε ποτε.

Βλεπεις τους γυρω σου και εινια κουμπωμενοι,
εχεις δικαιο.
Ειναι κουμπωμενοι γιατι φοβουνται το μελλον.
Μην κανεις το ιδιο λαθος.
Να συνεχισεις να εισαι απλος και αυθορμητος,
κατανοητος και ανθρωπινος για τους γυρω σου.

Βγες εξω και επικοινωνησε,
μιλας με ολους και μην αφηνεις το φοβο να σε κυριεύσει.
Θα σου πω ομως, οτι οπως εσυ,
υπαρχουν χιλιαδες νεοι με τους ιδιους φοβους.
Βγες απο αυτο το τριπακι και ζησε την ζωη σου.
Αφιερωσε καθε μερα που εχεις δυναμεις να την χαιρεσαι οσο καλυτερα μπορεις.




Ασε που οσες ξερω στην ηλικια μου η εκει γυρω εχουν παρει τουλαχιστον μια φορα την καρδια τους σε χαρτοσακουλα...οπως και εγω...και αυτο σε κανει πιο κυνικο και πιο σκληρο.



ο φοβος μας κανει και σκληρους και κυνικους.
Ολοι κουμπωνομαστε ξερεις.
Ομως καποια στιγμη θα κανεις μια γνωριμια και θα νιωσεις ετοιμος,
να μην εισαι ετσι τσιτωμενος.
Τελος μην φοβασαι να παιξεις και να πληγωθεις.
Καθε σου μετεωρο βημα ειναι ενα βημα προς τα εμπρος,
ενα βημα προς την ολοκληρωση σου σαν ανθρωπος.

Σημασια ξερεις δεν εχει ποσες φορες πεφτεις, αλλα ποσες φορες σηκωνεσαι.
Εγω λεω οτι αμα πεφτεις 7 φορες και τσακιζεσαι, ειναι μια χαρα, αρκει να σηκωνεσαι 8!




Αυτες ειναι οι σκεψεις μου τον τελευταιο καιρο....



νομιζω οτι οι σκεψεις σου ειναι μια χαρα και να τις συνεχισεις....

---

;)

Το παρελθόν φαντάζει γοητευτικό και γυρνάμε νοητικά σ\'αυτό,όταν το παρόν δεν είναι και δεν αντλούμε ικανοποίηση από την καθημερινότητά μας.Φτιάξε το παρόν σου και η παρελθοντολαγνεία θα πάψει να υφίσταται.

Και κάτι άλλο.Μην περιμένεις να ερωτευτείς για να μπεις σε μία σχέση.Γιατί δεν μπορεί να συμβεί δηλαδή και το αντίθετο;Nα ερωτευτείς στην πορεία μίας σχέσης;

Eπεξεργάσου σε τι σε \"βοηθάει\"αυτή η τελειομανία,να περιμένεις την κοπέλα-σωτήρα,την μυθική θεά που θα σε προκαλέσει να ξαναπολαμβάνεις τη ζωή σου.Μήπως είναι ένα ιδεολόγημα που βολεύει για να μην πας μπροστά αυτό το δεν ερωτεύομαι;

Τις κοπέλες που πέφτουν στο δρόμο σου τις ξεψειρίζεις γιατί υπάρχει φόβος εξαιτίας της απόρριψης.Και γιατί το να βρίσκεις πως αυτές έχουν ψεγάδια είναι ευκολότερο από το να πεις στον εαυτό σου δειλιάζω μπροστά στην προοπτική μίας νέας ήττας.

Ζήσε!Μπες στο παιχνίδι με θάρρος και ρίσκαρε.Μην περιμένεις το ιδανικό,γιατί ιδανικές συνθήκες και ιδανικοί άνθρωποι δεν υπάρχουν φίλε.Και τα χρόνια περνάνε στην αναμονή.Δεν το έχεις συνειδητοποιήσει πως οι προσδοκίες μας μπορούν να εξυπηρετούν και ανασφάλειες,ε;

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Το παρελθόν φαντάζει γοητευτικό και γυρνάμε νοητικά σ\'αυτό,όταν το παρόν δεν είναι και δεν αντλούμε ικανοποίηση από την καθημερινότητά μας.Φτιάξε το παρόν σου και η παρελθοντολαγνεία θα πάψει να υφίσταται.

Και κάτι άλλο.Μην περιμένεις να ερωτευτείς για να μπεις σε μία σχέση.Γιατί δεν μπορεί να συμβεί δηλαδή και το αντίθετο;Nα ερωτευτείς στην πορεία μίας σχέσης;

Eπεξεργάσου σε τι σε \"βοηθάει\"αυτή η τελειομανία,να περιμένεις την κοπέλα-σωτήρα,την μυθική θεά που θα σε προκαλέσει να ξαναπολαμβάνεις τη ζωή σου.Μήπως είναι ένα ιδεολόγημα που βολεύει για να μην πας μπροστά αυτό το δεν ερωτεύομαι;

Τις κοπέλες που πέφτουν στο δρόμο σου τις ξεψειρίζεις γιατί υπάρχει φόβος εξαιτίας της απόρριψης.Και γιατί το να βρίσκεις πως αυτές έχουν ψεγάδια είναι ευκολότερο από το να πεις στον εαυτό σου δειλιάζω μπροστά στην προοπτική μίας νέας ήττας.

Ζήσε!Μπες στο παιχνίδι με θάρρος και ρίσκαρε.Μην περιμένεις το ιδανικό,γιατί ιδανικές συνθήκες και ιδανικοί άνθρωποι δεν υπάρχουν φίλε.Και τα χρόνια περνάνε στην αναμονή.Δεν το έχεις συνειδητοποιήσει πως οι προσδοκίες μας μπορούν να εξυπηρετούν και ανασφάλειες,ε;

---

Πολλες αληθειες ειπες.
Αν ηταν το παρον ικανοποιητικο η μαλλον ικανοποιητικοτερο του παρελθοντος δεν θα με ενοιαζε καν.
Πως ομως να το αλλαξω...δν ειναι τοσο ευκολο.

Ναι την φοβαμαι την νεα ηττα...αλλα πλεον οχι τοσο πολυ.
Δηλαδη δεν με ενοχλει και δεν με ριχνει ψυχολογικα οπως καποτε.

Το εννοεις λεγοντας οι προσδοκιες μας μπορουν να εξυπηρετουν κ ανασφαλειες?

Εχω φαει και μια ηττα μεσα σε αυτο το χρονικο διαστημα.
Αλλα αφου η κοπελα δν σημαινε κατι για εμενα δν με ενοιαξε.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Το παρελθόν φαντάζει γοητευτικό και γυρνάμε νοητικά σ\'αυτό,όταν το παρόν δεν είναι και δεν αντλούμε ικανοποίηση από την καθημερινότητά μας.Φτιάξε το παρόν σου και η παρελθοντολαγνεία θα πάψει να υφίσταται.

Και κάτι άλλο.Μην περιμένεις να ερωτευτείς για να μπεις σε μία σχέση.Γιατί δεν μπορεί να συμβεί δηλαδή και το αντίθετο;Nα ερωτευτείς στην πορεία μίας σχέσης;

Eπεξεργάσου σε τι σε \"βοηθάει\"αυτή η τελειομανία,να περιμένεις την κοπέλα-σωτήρα,την μυθική θεά που θα σε προκαλέσει να ξαναπολαμβάνεις τη ζωή σου.Μήπως είναι ένα ιδεολόγημα που βολεύει για να μην πας μπροστά αυτό το δεν ερωτεύομαι;

Τις κοπέλες που πέφτουν στο δρόμο σου τις ξεψειρίζεις γιατί υπάρχει φόβος εξαιτίας της απόρριψης.Και γιατί το να βρίσκεις πως αυτές έχουν ψεγάδια είναι ευκολότερο από το να πεις στον εαυτό σου δειλιάζω μπροστά στην προοπτική μίας νέας ήττας.

Ζήσε!Μπες στο παιχνίδι με θάρρος και ρίσκαρε.Μην περιμένεις το ιδανικό,γιατί ιδανικές συνθήκες και ιδανικοί άνθρωποι δεν υπάρχουν φίλε.Και τα χρόνια περνάνε στην αναμονή.Δεν το έχεις συνειδητοποιήσει πως οι προσδοκίες μας μπορούν να εξυπηρετούν και ανασφάλειες,ε;

---

καλα τελειο rein!

τελειο! τελειο! τελειο!

μπραβο σου!

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus
Εχεις δικαιο σε αυτο.
Αυτη δεχτηκε οτι μεγαλωσε κ δεν ειναι πια 18.

Ξερω οτι δεν πρεπει να κοιταω πισω αλλα δν το θελω...
Κατι με τραβαει στο παρελθον οπως λες.


απο οσο καταλαβα, ο φοβος για το μελλον.




Εκτος απο αναπαντητα ερωτηματα που εχουν μεινει απο τη στιγμη που χωρισαμε.
Οπως Γιατι?Γιατι τοσο ξαφνικα?Με ειχε αγαπησει ολα αυτα τα χρονια?Ποτε σταματησε να νιωθει ετσι και γιατι?Γιατι εκοψε καθε επικοινωνια? και αλλα πολλα που δεν μπορεσα να δωσω απαντηση ολο αυτο τον καιρο...
Πως γινεται καποιο να τον αγαπας και ξανικα να σταματησεις να νοιαζεσαι?γινεται αυτο?με διακοπτη δουλευει?


δεν υπαρχουν με ακριβεια οι απαντησεις που ζητας,
πιστευω δε οτι αν της εκανες στην ιδια,
θα την εφερνες σε δυσκολη θεση γιατι πιθανον να μην ειχε
με ακριβεια κατι να σου πει.

Σταματησε να σε αγαπαει, σαφως γιατι μεγαλωσε.
Φαντασου οτι εισαι με ενα παλιο φιλο και μεγαλωνετε.
Εσυ ξαφνικα ακους ροκ μουσικη ενω αυτος σκυλαδικα.
Πως ομως εγινε αυτο και γιατι?
Ετσι εγινε, δεν υπαρχει εξηγηση.
Αυτοματα ομως αυτο σας δημιουργει ενα μικρο χασμα.
Και μετα βρισκεται κατι αλλο που βαθαινει το χασμα....
Ετσι ακριβως και η πρωην σου.

Αλλα ολα αυτα πιστεψε με μεχρι καποια ηλικια ειναι φυσιολογικα.
Ας υποθεσουμε οτι αυριο γνωριζεις μια καινουρια κοπελα.
Και υποθετουμε, οτι ειστε απλοι ανθρωποι και αγαπιεστε τρελα....
Ξαφνικα μετα απο ενα χρονο, η νεα σου σχεση αρχιζει και την ενδιαφερει η τεχνη, μουσικη, κεραμικα, μουσεια κλπ.
Εσενα αυτα σου ειναι αδιαφορα και εκεινο που σε φτιαχνει ειναι φτιαχνεις την μηχανη σου και να κανεις βολτες και ταξιδια με αυτην.
Για αυτη ομως το να ειναι καβαλα σε μια μηχανη ειναι ανυποφορο....

Και σου λεει αντε γεια, χωριζουμε.
Γιατι χωρισατε λες?

Βλεπεις που ειναι ο διακοπτης?







Ακριβως αυτα που σκεφτομαι συνεχεια ειναι ολη η διαδρομη απο τη στιγμη που την ειδα τυχαια στο δρομο - που την γνωρισα - που τα φτιαξαμε-που συζουσαμε μεχρι και την μερα που χωρισαμε...σαν ταινια στο μυαλο μου...και το χειροτερο ειναι οτι τα θυμαμαι ολα πεντακαθαρα.


αρα εκεινο που ειναι σαφες οτι η κοπελα αλλαξε κατι που ειναι φυσιολογικο, αλλα εσυ οχι ακομα.
Θες καποιο κλικ μεσα σου για να ολοκληρωσεις μια εικονα.
Οι σκεψεις ομως που κανεις δεν οδηγουν πουθενα.



Απο την αλλη δν μου αρεσει καθολου που μεγαλωνω.



χαιρομαι που εγραψες αυτη την προταση.
Γιατι εδω αρχιζει το ζουμι και το σημειο που πρεπει να αφοσιωθεις.




Τα πραγματα χειροτερευουν,τα προβληματα μεγαλωνουν χρονο με το χρονο,οι ανθρωποι πλεον ειναι πιο κουμπωμενοι και λογω ηλικιας και λογω οτι εχουν αλλαξει οι εποχες αρκετα.



εχεις δικαιο σε αυτο,
εχω γραψει και αλλου οτι μεγαλωνουμε σε ενα πλανητη,
που μονο καλα δεν μας επιφυλασει.
Ωστοσο οι μαχες για τον εαυτο μας,
δεν σταματανε ποτε.

Βλεπεις τους γυρω σου και εινια κουμπωμενοι,
εχεις δικαιο.
Ειναι κουμπωμενοι γιατι φοβουνται το μελλον.
Μην κανεις το ιδιο λαθος.
Να συνεχισεις να εισαι απλος και αυθορμητος,
κατανοητος και ανθρωπινος για τους γυρω σου.

Βγες εξω και επικοινωνησε,
μιλας με ολους και μην αφηνεις το φοβο να σε κυριεύσει.
Θα σου πω ομως, οτι οπως εσυ,
υπαρχουν χιλιαδες νεοι με τους ιδιους φοβους.
Βγες απο αυτο το τριπακι και ζησε την ζωη σου.
Αφιερωσε καθε μερα που εχεις δυναμεις να την χαιρεσαι οσο καλυτερα μπορεις.




Ασε που οσες ξερω στην ηλικια μου η εκει γυρω εχουν παρει τουλαχιστον μια φορα την καρδια τους σε χαρτοσακουλα...οπως και εγω...και αυτο σε κανει πιο κυνικο και πιο σκληρο.



ο φοβος μας κανει και σκληρους και κυνικους.
Ολοι κουμπωνομαστε ξερεις.
Ομως καποια στιγμη θα κανεις μια γνωριμια και θα νιωσεις ετοιμος,
να μην εισαι ετσι τσιτωμενος.
Τελος μην φοβασαι να παιξεις και να πληγωθεις.
Καθε σου μετεωρο βημα ειναι ενα βημα προς τα εμπρος,
ενα βημα προς την ολοκληρωση σου σαν ανθρωπος.

Σημασια ξερεις δεν εχει ποσες φορες πεφτεις, αλλα ποσες φορες σηκωνεσαι.
Εγω λεω οτι αμα πεφτεις 7 φορες και τσακιζεσαι, ειναι μια χαρα, αρκει να σηκωνεσαι 8!




Αυτες ειναι οι σκεψεις μου τον τελευταιο καιρο....



νομιζω οτι οι σκεψεις σου ειναι μια χαρα και να τις συνεχισεις....

---

;)

---

Πως γινεται να μην ειχε τι να μου πει....
Να μου πει την αληθεια.
Δεν ειχε απαντησεις δηλαδη?
Δεν καταλαβαινω...

Επισης τι κλικ πρεπει να γινει μεσα μου?
Δεν μπορω να καταλαβω τι ακριβως πρεπει να συμβει.


Συγνωμη αν σας εχω κουρασει αλλα πραγματικα δν ξερω που παταω κ που βρισκομαι τους τελευταιους μηνες.

Από αυτά που γράφεις είναι σαφές ότι υπάρχουν έντονοι συναισθηματικοί δεσμοί με την πρώην σου ακόμα και μετά από 2 χρόνια. Η παρουσία της γυναίκας αυτής ακόμα και μέσα στην φαντασία σου, σε κρατά αγκιστρωμένο συναισθηματικά «σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί σου» που λέει και το τραγούδι.

Η ισχύ που ασκεί επάνω σου η γυναίκα αυτή φαίνεται από τα αναπάντητα ερωτήματα που ζητάς δια καώς να απαντηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι σε αφορά πολύ η γνώμη της. Μέγα λάθος! Πρέπει να μάθεις να αξιολογείς μόνος σου τον εαυτό σου.

Το ότι πιστευεις ότι και εκεινη σε σκεφτεται καποιες φορες (όπως γράφεις), μάλλον αποδεικνύει ότι κατά βάθος θα ήθελες να είστε πάλι μαζί, και αυτό προκαλεί προσδοκία μέσα σου. Επειδή λοιπόν δεν έχεις αποδεχτεί το τέλος και προσδοκάς, δυσκολεύεσαι να κάνεις κάτι καινούργιο διότι τότε είναι σαν να βάζεις εσύ το οριστικό τέλος αλλά δεν είσαι έτοιμος να το κάνεις, γιατί φοβάσαι ότι μπορεί και να το μετανιώσεις. Γι΄αυτό τον λόγο ψάχνεις για το τέλειο έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες του φαινομένου μπούμερανγκ.

Μην περιμένεις για απαντήσεις. Εκτός εάν πιστεύεις ότι αυτή η γυναίκα σε ξέρει περισσότερο από ότι εσύ τον εαυτό σου.

το μήνυμα τροποποιήθηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

tHe_V1rus , νομίζω πως επειδή η σχέση σου κράτησε τόσα χρόνια και σε τέτοια ηλικία γι΄αυτό έχεις κολλήσει.
καταλαβαίνω τί εννοείς με το να μη βρίσκεις την ιδανική γιατί έχεις στο μυαλό σου την πρώην.
έχε κατά νου όμως πως ανά πάσα στιγμή εκεί που δεν το περιμένεις, ίσως στο πιο απίθανο σημείο να γνωρίσεις τη γυναίκα της ζωή σου.
ο πρώτος έρωτας σίγουρα ποτέ δεν ξεχνιέται. :)

Quote:

---

Originally posted by aeolus74
Από αυτά που γράφεις είναι σαφές ότι υπάρχουν έντονοι συναισθηματικοί δεσμοί με την πρώην σου ακόμα και μετά από 2 χρόνια. Η παρουσία της γυναίκας αυτής ακόμα και μέσα στην φαντασία σου, σε κρατά αγκιστρωμένο συναισθηματικά «σαν βυθισμένες άγκυρες επάνω στο κορμί σου» που λέει και το τραγούδι.

Η ισχύ που ασκεί επάνω σου η γυναίκα αυτή φαίνεται από τα αναπάντητα ερωτήματα που ζητάς δια καώς να απαντηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι σε αφορά πολύ η γνώμη της. Μέγα λάθος! Πρέπει να μάθεις να αξιολογείς μόνος σου τον εαυτό σου.

Το ότι πιστευεις ότι και εκεινη σε σκεφτεται καποιες φορες (όπως γράφεις), μάλλον αποδεικνύει ότι κατά βάθος θα ήθελες να είστε πάλι μαζί, και αυτό προκαλεί προσδοκία μέσα σου. Επειδή λοιπόν δεν έχεις αποδεχτεί το τέλος και προσδοκάς, δυσκολεύεσαι να κάνεις κάτι καινούργιο διότι τότε είναι σαν να βάζεις εσύ το οριστικό τέλος αλλά δεν είσαι έτοιμος να το κάνεις, γιατί φοβάσαι ότι μπορεί και να το μετανιώσεις. Γι΄αυτό τον λόγο ψάχνεις για το τέλειο έτσι ώστε να μειωθούν οι πιθανότητες του φαινομένου μπούμερανγκ.

Μην περιμένεις για απαντήσεις. Εκτός εάν πιστεύεις ότι αυτή η γυναίκα σε ξέρει περισσότερο από ότι εσύ τον εαυτό σου.

---

Στην φαντασια μου οπως το ειπες...

Ασκει ακομα μεγαλη επιρροη πανω μου.
Η γνωμη της μετραει πολυ για εμενα ακομα.
Εχεις δικαιο 100%
Αποδειξη οτι εχω γινει αυτο που ηθελε να γινω τα τελευταια χρονια.
Εχω αφιερωθει σε αυτο ψυχη και σωμα στην κυριολεξια.

Δεν ξερω γιατι συμβαινει αυτο...
Το εχω σκεφτει αρκετες φορες...
Ισως γιατι πιστευω οτι για αυτους τους λογους χωρισαμε.
Γιατι δν ημουν ποτε αυτο που ηθελε να ειμαι.
Και μολις συνηλθα λιγο αποφασισα να γινω...


Τι εννοεις οτι η γυναικα αυτη με ξερει περισσοτερο απο οτι εγω τον εαυτο μου.
Εξηγησε το μου αν θες λιγο.

«Τι εννοεις οτι η γυναικα αυτη με ξερει περισσοτερο απο οτι εγω τον εαυτο μου.
Εξηγησε το μου αν θες λιγο.»

Δεν λέω ακριβώς αυτό. Ξαναδιάβασε και θα καταλάβεις.

Η απόρριψη είναι ένα ισχυρό αφροδισιακό για τον άντρα. Μην απορείς λοιπόν που λειτουργείς έτσι. Όλοι μας λίγο πολύ τα έχουμε περάσει αυτά. Που να σου λέω για καραγκιοζιλίκια που έχω κάνει όταν έζησα παρόμοιες καταστάσεις. Εξευτελίστηκα.

Ο έρωτας τελικά βασίζεται στην ανασφάλεια. Πόθο νοιώθουμε γι’ αυτά που δεν έχουμε ή γι’ αυτά που έχουμε αλλά φοβόμαστε μήπως και τα χάσουμε (Συμπόσιο του Πλάτωνα). Μήπως είναι λάθος που έχεις γίνει τόσο δεδομένος γι’ αυτήν?

Quote:

---

Originally posted by tHe_V1rus

Πως γινεται να μην ειχε τι να μου πει....
Να μου πει την αληθεια.
Δεν ειχε απαντησεις δηλαδη?
Δεν καταλαβαινω...


Σε μερικα πραγματα που νιωθεις δεν υπαρχουν αληθειες,
παρα απλα συμβαινουν.
Η αληθεια που σου ειπε, ειναι οτι σταματησε να εχει ενδιαφερον για σενα.
Η αληθεια που ζητας ειναι να σου πει το γιατι.
Πιο πανω σου ειπα μερικα πραγματα, δεν τα προσεξες?





Επισης τι κλικ πρεπει να γινει μεσα μου?
Δεν μπορω να καταλαβω τι ακριβως πρεπει να συμβει.


να ξεκαθαρισεις τι ακριβως σε ελκυει σημερα και τι πανω κατω θα ηθελες απο μια γυναικα σαν μινιμουμ, η αναποδα τι δεν θα ηθελες να εχει και μετα αφου τα ληξεις αυτα,
να κανεις συγκεκριμενο το ποιον των ανθρωπων που συναναστρέφεσαι.



Συγνωμη αν σας εχω κουρασει αλλα πραγματικα δν ξερω που παταω κ που βρισκομαι τους τελευταιους μηνες.




δεν βλεπω να εχεις κουρασει κανενα,
αλλωστε ολες αυτες οι αμφιβολιες ειναι φυσιολογικες για ατομα της ηλικιας σου.


Συνεχισε να συζητας και να προβληματιζεσαι.

---

Quote:

---

Originally posted by aeolus74
«Τι εννοεις οτι η γυναικα αυτη με ξερει περισσοτερο απο οτι εγω τον εαυτο μου.
Εξηγησε το μου αν θες λιγο.»

Δεν λέω ακριβώς αυτό. Ξαναδιάβασε και θα καταλάβεις.

Η απόρριψη είναι ένα ισχυρό αφροδισιακό για τον άντρα. Μην απορείς λοιπόν που λειτουργείς έτσι. Όλοι μας λίγο πολύ τα έχουμε περάσει αυτά. Που να σου λέω για καραγκιοζιλίκια που έχω κάνει όταν έζησα παρόμοιες καταστάσεις. Εξευτελίστηκα.

Ο έρωτας τελικά βασίζεται στην ανασφάλεια. Πόθο νοιώθουμε γι’ αυτά που δεν έχουμε ή γι’ αυτά που έχουμε αλλά φοβόμαστε μήπως και τα χάσουμε (Συμπόσιο του Πλάτωνα). Μήπως είναι λάθος που έχεις γίνει τόσο δεδομένος γι’ αυτήν?

---

Που ΕΙΧΑ γινει τοσο δεδομενος για αυτη.
Γιατι ειχα ειναι η αληθεια.
Αλλα το εκανα απο αγαπη ολα αυτα τα χρονια να μην την πληγωσω.


Πλεον δεν εχει σημασια αν ειμαι δεδομενος για αυτη η οχι.
Αφου και να ειμαι τελικα δεν προκειται να το μαθει...
Αρα δεν εχει αξια...
Ουτε αυτη εχει σημασια τι νιωθει πλεον αφου δεν το γνωριζω εγω...