ΧΩΡΙΣΜΟΣ

καλησπερα σας!χαιρομαι παρα πολυ που υπαρχει αυτη η σελιδα γιατι το νιωθω πολυ εντονα ποσο εχουμε αναγκη ολοι μας να μιλησουμε με ανθρωπους που πιθανων να μας καταλαβουν.

εδω και 4 μηνες ξεκινησα αγωγη γιατι ημουν παρα πολυ χαλια πανω απο 1 μηνα. πηγα στον γιατρο και μου ειπε πως περασα ηπιας μορφης καταθλιπτικο επεισοδιο. ο λογος? χωρισμος...! εχω ομως τοσες αποριες μεσα μου που αν εχετε περασει κατι παρομοιο θα ηθελα πολυ να με βοηθησετε. πρωτον πως θα με βοηθησει η αγωγη οταν εγω δεν το βλεπω καθολου εγωιστικα με εκεινον που με χωρισε και νιωθω ακομη οτι ειναι τα παντα για μενα και δευτερον θα με βοηθησει η αγωγη να το δω διαφορετικα η θα συνεχισω να πενθω για την σχεση μας και να ποναω τοσο πολυ που δεν ειμαστε μαζι?

Καλημέρα,

Η αγωγή είναι για να μη νιώθεις πεσμένη.

Δεν έχει να κάνει με το να αλλάξεις με το τρόπο που αναφέρεις στο θρεντ σου.
Αυτό ίσως πάρει χρόνο- ένας μήνας άλλωστε είναι λίγος καιρός - και αν επιμείνει και θέλεις να το ψάξεις μπορείς να δεις κάποιου άλλου είδους παρέμβαση.

Αν κάποιος φύγει από τη ζωή με τα αντικαταθλιπτικά δεν θα νομίζεις πως ζει, αλλά θα μετριάζεις τον πόνο που σου προκαλεί η απώλεια.
Όλα περνάνε αν μέσα σου βρεις ισορροπία και δύναμη να σταθείς όρθια. Κουράγιο.

ενας άντρας δεν είναι τίποτα, υπάρχουν εκατομύρια εκεί εξω..η αγωγη θα σε βοηθήσει αλλα θελει πολυ καιρο για να δραση..εγω ήμουν ετοιμη να αρραβωνιαστω χωρισα με τραγικο τροπο και φουλ ερωτευμενη περασα ενα μηνα αρρωστη δεν μπορουσα να σταθω αλλα αρχισα να φαιρομαι παρορμητικα να βγαινω να διασκεδασω χτυπησα μια τατουαζαρα να ανανεωθω ενω παραλληλα υπεφερα μακρια και βρηκα αλλον στο μηνα και ειμαστε 4 μηνες μαζι μια χαρα..μπορεί να ναι για καλό που χωρισες, υπάρχουν καλύτεροι εκεί εξω..το να πενθείς δεν βγαζει πουθενα, κανεις δεν αξιζει περισσοτερο απο μας,δες το εγωιστικα!

σας ευχαριστω που μου ειπατε την γνωμη σας ομως ισως εγω δεν εθεσα σωστα το ερωτημα μου.δεν εννοουσα αν τα χαπια με κανουν να τον ξεχασω η να μην με ενδιαφερει αλλα αν με βοηθησουν να δω τα πραγματα πιο καθαρα. να καθαρισει το μυαλο που λενε για να μπορω να κρινω καποια πραγματα. γιατι τωρα ειναι τοσο μπερδεμενα ολα μεσα στο μυαλο μου και θολα που μονο ενα \" γιατι μου το εκανε αυτο\" με διαπερνα...!τωρα δεν μπορω να βαλω τα πραγματα σε μια σειρα και απλα ηθελα να μαθω αν τα φαρμακα με κανουν πιο λογικη. δεν εχω δει διαφορα ακομη γιατι κανω αγωγη μονο 5 μερες.

Quote:

---

Originally posted by kely


\" γιατι μου το εκανε αυτο\"

---

τετοια απαντηση (αν δεν εχεις ηδη παρει) πολυ πιθανον να μην την παρεις ποτε.
Ξερεις τα χαπια δεν δινουν απαντησεις, εμεις τις δινουμε (η αναλογα την περιπτωση μας τις δινουν αλλοι)

Ένας χωρισμός δεν είναι τίποτα καλή μου. Αυτά τα πράγματα δυστυχώς είναι μέσα στο παιχνίδι της ζωής. Υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά που μπορούν να σε οδηγήσουν στο αδιέξοδο της ψυχής. Ξέρω πως ότι και να σου πω τώρα, ο πόνος σου δε μετριάζει. Ξέρω οτι είσαι σε χάλια κατάσταση. Κάποτε ήμουν και εγώ.
Απλά ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Όλα τα ξεπερνάει...
Ο πόνος του χωρισμού είναι σαν το πάθημα που γίνεται μάθημα. Πιστεύω πως στην επόμενη σου σχέση θα προσέξεις μετά απο αυτά και θα κρατήσεις και κάτι για σένα. Είναι κακό να τα δίνουμε όλα απλόχερα και μετά να μένουμε έτσι.
Πάντα πρέπει να κρατάμε κάτι και για μάς.
Προσωπικά πλέον δεν με ρίχνουν τόσο ψυχολογικά τα θέματα των ερωτικών σχέσεων, γιατί δυστυχώς έχω πολύ πιο σοβαρότερα προβλήματα στο κεφάλι μου. Κ όπως είπε και κάποιος παραπάνω, ίσως να ήταν για καλό αυτός ο χωρισμός, σου άξιζε κάτι καλύτερο...
Να προσπαθείς να συνεχίσεις την ζωή σου γιατί φαντάζομαι κι εκείνος το ίδιο θα κάνει. Και να θυμάσαι πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, όλα συμβαίνουν για κάποιο σκοπό.
Βρες κάποιον άλλον να περνάς καλά, να σου φέρνεται όμορφα και σιγά σιγά θα ξεκολλήσεις απο τον πρωην. Ο χρόνος είναι το καλύτερο φάρμακο. :)

βανεσουλα μου ποσο δικιο εχεις....! κ επειδη μιλησα αρχικα για τον χωρισμο( γιατι αυτο ηταν που με εφερε σε αυτο το σημειο) δεν σημαινει πως κι εγω δεν εχω πιο σημαντικα προβληματα ψυχης. ξερεις τι μου ειπε ο γιατρος? ησουν ενα ηφαιστειο που εξεραγει....! κι επειδη απο μικρη τα προβληματα μεσα στο σπιτι μου και οι καταστασεις με εκαναν να μην εχω αυτοπεποιθηση και εκτιμηση προς τον εαυτο μου, για αυτο με διελισε αυτος ο χωρισμος. ενω πραγματικα ειμαι μια χαρα κοριτσι εγω ποτε δεν το αισθανθηκα πραγματικα. ποσο σημαντικα ειναι τα βιωματα και τα ψυχολογικα τραυματα τελικα!!! δεν ξερω πως θα τα ξεπερασω ολα αυτα. ισως αυτο πρεπει να γινει για να μπορω να χειριζομαι και τα υπολοιπα οπως οι σχεσεις.ομως δεν ξερω πως γιατι κανεις δεν με εμαθε!

Quote:

---

Originally posted by kely


γιατι κανεις δεν με εμαθε!

---

δεν γνωριζω κανενα να πηγε σε σχολειο για αυτο,
ουτε να πηρε ιδιαιτερα.

Πιστευω δε,
οτι ολοι εδω μεσα (αλλος καλυτερα - αλλος χειροτερα)
περασαμε απο μια θεση οπως η δικη σου.
Και οταν με το καλο, θα κανεις παιδια, θα \"μορφωθουν\" με την σειρα τους.


;)

καλά λέει ο προλαλήσας... αυτά είναι αυτοδίδακτα...τα μαθαίνεις μόνη σου, γιαυτό σου λέω ο χρόνος είναι φάρμακο...τώρα μπορεί να νιώθεις ότι είσαι σε αδιέξοδο και δε μπορείς να κάνεις τίποτα, αλλά θα δεις σιγα σιγα ο πόνος θα απαλύνει και εσύ θα είσαι πάλι όπως πριν, απλά πρέπει να προσπαθήσεις να κάνεις κι εσυ την ζωή σου και να συνεχίσεις, μην αφήνεις τα χρόνια να περνάνε. Πες οτι απλά ο χωρισμός ήταν ακόμη μια εμπειρία.
Να προσπαθείς να είσαι δυνατή, γιατί μετά απο όλα αυτά που έχεις βιώσει, στιγματίζοντας σε με ψυχολογικά έχεις δύναμη μέσα σου,αρκεί να το πιστέψεις και να συνεχίσεις.
Εγά τα λέω γιατί βρέθηκα στη θέση σου και κατάλαβα οτι δεν πρέπει να χαλιέμαι για διάφορα που με καταστρέφουν ψυχικά και σωματικά βλάπτονας την υγεία μου στη πορεία.
Βασικά δεν αξίζει να φτάνουμε σε αυτό το σημείο για κανέναν και τίποτα...μια φορά ζούμε..ας προσπαθήσουμε λοιπόν να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη γεμίζοντας την μόνο με ευχάριστα πράγματα.:)

κρινο μου μπορεις να μου εξηγησεις λιγο πιο βαθυτερα τι ακριβως εννοεις με την φράση \"κανε το φαρμακο σου ζωη,
και την ζωη σου φαρμακο σου\" ?

πριν ειπες βανεσα πως ειναι πολυ κακο να δινουμε ολη την ψυχη μας σε καποιον κι εκεινον να την παιρνει και να φευγει. μαλλον περασες κι εσυ κατι τετοιο και θα ηθελα να μου πεις πως εσυ το ξεπερασες? αρχικα ησουν σαν εμενα? σε καταθλιψη δηλ? σε βοηθησε καποιος ειδικος?

ποσο απιστευτο μου φαινεται να υπαρχουν εδω μεσα τοσο ευαισθητες ψυχες και τοσο καλοι ανθρωποι οπως ειστε κι εσεις και να βασανιζονται ετσι? γιατι ρε παιδια? ειναι ΑΔΙΚΟ. μονο καλο μπορουμε να κανουμε στον κοσμο αλλα εκεινος μας κοβει τα φτερα πολλες φορες με πολυ οδυνηρο τροπο. γιατι?

Quote:

---

Originally posted by kely
κρινο μου μπορεις να μου εξηγησεις λιγο πιο βαθυτερα τι ακριβως εννοεις με την φράση \"κανε το φαρμακο σου ζωη,
και την ζωη σου φαρμακο σου\" ?

---

χμμμμμ θες να σου εξηγησω την υπογραφη μου δηλαδη....
Δεν ξερω αν μπορω να το κανω ετσι σβελτα (παω και για δουλεια σε λιγο)

Σε αυτο το φορουμ, εχω μια σταση απεναντι στα φαρμακα που ειμαι αντιθετος.
Ειμαι αντιθετος σε πασης φυσεως χαπακια που δινουν οι \"επιστημονες\" στους \"ασθενεις\" και αυτο γιατι πιστευω οτι το επιτευγμα τους ειναι να σου νερουλιαζουν το μυαλο χωρις ομως να λυνεις τα προβληματα σου.

Και μιλαω για χημικες ουσιες που καταλυουν νευρικες καταληξεις του εγκεφαλου αν με εννοεις.

Το φαρμακο σου μπορει να γινει η ιδια σου η ζωη καθως θα την αναπτυσεις.
Τετοια φαρμακα ζωης, ειναι η κοινωνικοποιηση σου, να σπας την απομόνωση, να μην φοβασαι τους ανθρωπους, να επικοινωνεις με οσους ανθρωπους μπορεις περισσοτερο μπορεις και οχι οι χημικες ουσιες.

Ετσι η ζωη σου, θα γινει το φαρμακο σου...

Δεν ξερω τα ειπα κατανοητα?
Γιατι τετοια ποστ εχω γραψει παρα πολλα, πως θα μπορουσα να τα μαζεψω σε ενα, μεσα σε λιγες γραμμες?

μονη μου το ξεπερασα κελλυ...χωρις ειδικο, ο χρονος με βοηθησε γιαυτο σου λεω...
ειχα ενα χρονο που δεν με ενοιαζε τιποτα δεν προσεχα την εμφανιση μου, κλεινομουν στο δωματιο μου και εκλαιγα, δεν εβγαινα...αλλα πανω στο χρονο -ω ναι αργησα λιγακι χιχι- βρηκα καποιο αλλο παιδι που ενδιαφεροταν για μενα...περνουσαμε καλα και σιγα σιγα ξεκολλουσα απο το παρελθον, εκανα ομως πολλα χρονια να συνελθω εντελως και να τον βγαλω απο το μυαλο μου, το θεμα ομως ηταν οτι συνεχιζα την ζωη μου με κανονικους ρυθμους κι οταν ερχοταν στην σκεψη μου ωρες ωρες προσπαθουσα να σκεφτω κατι αλλο...τωρα πλεον τον εχω ξεπερασει τελειως και πιστευω οτι ηταν απλα μια εμπειρια που με εκανε να σκεφτομαι διαφορετικα και μου εδωσε ακομη μεγαλυτερη ψυχικη δυναμη για να αντιμετωπιζω αναλογες καταστασεις στο μελλον

ολα στο χερι σου ειναι....φτιαξε την ζωουλα σου και συνεχισε...;)

σε ενοοω :) ! απλα οταν καποιοι ανθρωποι νοσουν ψυχικα ( γιατι νοσουν, δεν το κανουν επιτειδες) πως θα γινει αν δεν βοηθηθουν εστω κι απ αυτα τα φαρμακα? ειναι σαν να εισαι κρυωμενος και να πρεπει να πιεις την αντιβιωση σου. αν δεν την πιεις ειναι σχεδον σιγουρο οτι θα χειροτερεψουν τα πραγματα. νομιζεις πως εγω ηθελα να απευθυνθω σε ψυχιατρο? αλλα εβλεπα οτι οσες προσπαθειες κι αν εκανα δεν καλυτερευα και ανησυχησα για τον εαυτο μου. ηθελα δηλ να τον βοηθησω με καποιον τροπο

ειμαι και εγω της γνωμης μακρια απο φαρμακα... ειναι σαν να πηγαινεις στο γιατρο οκ σου δινει καποια φαρμακα κ σου λεει μ αυτα θα γινεις καλα, το θεμα ειναι οτι εσυ νομιζεις πως θα σε βοηθησουν αποκλειστικα αυτα και θα γινεις καλα...αλλα δε ξερεις οτι το μονο που θα σε βοηθησει ειναι η ιδεα..παιρνω τα χαπια οποτε θα γινω καλα!
Ολα δηλαδη ειναι στο μυαλο μας, αν πεις μονη σου οτι θα γινω καλα γιατι ειμαι δυνατη, θα τα ξεπερασω...δεν θελω να κοροιδευω τον εαυτο μου με τα χαπια...τζαμπα θα τα παρω!!
Αφου μονη μου εχω την δυνατοτητα να γιατρεψω τον εαυτο μου. Ο γιατρος δεν εχει αλλη λυση και σου λεει παρε τα χαπια...κι εσυ πιστευεις οτι τα χαπια θα σε βοηθησουν, απλα θελω να σου πω οτι εκει θα λειτουργησει καπως ψυχοσωματικα... σκεπτομενη εσυ οτι θα γινεις καλα με τα χαπια βελτιωνεσαι..αλλα στην περιπτωση αυτη σε βοηθαει αυτη η ιδεα στο μυαλο σου και οχι καθαρα και μονο η φαρμακευτικη αγωγη.

Ελπιζω να εγινα καπως κατανοητη γιατι μου φαινεται τα μπουρδουκλωσα λιγακι χιχιχι

ενα χρονο? πως αντεξες? δεν δουλευες? δεν ειχες υποχρεωσεις? πως τα καταφερνες ολα αυτα εφοσον δεν ειχες ορεξη για τπτ? γιατι εγω ενας λογος που απευθυνθηκα σε γιατρο ηταν γιατι επρεπε να ανταπεξελθω τουλαχιστον σε αυτα. να ειμαι πιο λειτουργικη στην ζωη μου!

kely

ειναι μια μεγαλη συζητηση,
που εγω τουλαχιστον την κανω χρονια εδω μεσα.
Αν θες να σου πω αργοτερα μια απαντηση ποιο αναλυτικα.

Προς το παρον εχω αλλη γνωμη για αυτα που γραφεις.


Αν εχεις ορεξη για διαβασμα,
εχω γραψει αρκετα εδω,


http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=5825#pid156920

ενταξει κρινο :) σε αποδεσμευω τοτε για να πας και στην δουλεια σου και οποτε θελεις εσυ μου απαντας. σε ευχαριστω πολυ!!!

Ξανα λεω ολα ειναι στο μυαλο μας....
στο χερι μας...
εμεις μπορουμε να ζουμε καλυτερα την ζωη μας..κ εμεις επισης την φτανουμε στο αδιεξοδο...
θελει κουραγιο και προσπαθεια!!!!!!!!!!!!

εγινες κατανοητη..... :). λες να μην το εχω σκεφτει κι εγω αυτο? το ξερω οτι σε θεματα ψυχης ι ιδεα που βαζεις στο μυαλο σου κινει πολυ να νηματα. ομως οταν δεν εχεις εμπιστοσυνη στον εαυτο σου να πεις μπορω να τα καταφερω κ μονη μου τοτε ισως ειναι και καλο να τον κοροιδεψεις λιγο μεχρι μεσα απο μια καλυτερη διαθεση να αρχισεις να αποκτας εμπιστοσυνη στον εαυτο σου και να μην εχεις αναγκη πια καμια φαρμακευτικη αγωγη γιατι θα εχεις κανει πραγματα για σενα μεχρι τοτε οποτε υποσεινηδητα θα πεις \" αξιζω γιατι ζω\".

μετα απο αρκετη αναλυση και καταλαβαινοντας ολα οσα λεμε εδω, εγω πιστευω πως μπορεις να τα καταφερεις, παρε τις φιλες σου βγειτε...δουλεψε...ενταξει μη καταντησεις και εργασιομανης..αλλα η εργασιοθεραπεια απο οσο ξερω βοηθαει σε πολλα... βρες χρονο να διασκεδασεις, να κανεις πραγματα που σε γεμιζουν...γραψου σε ενα γυμναστηριο να εκτονωνεσαι εκει..εγω το ξεκινησα μετα απο μια περιπετεια υγειας που ειχα και οντως βοηθαει...
οχι οτι μου εφυγε τελειως το αγχος απο την ζωη μου αλλα μειωθηκε σημαντικα και μπορουσα να βλεπω με μια πιο θετικη ματια τα παντα γυρω μου;)

δεν ξερω τι ακριβως να πω τωρα κι εγω! εχετε απολυτο δικιο και τα κατανοω ολα αυτα. ετσι ευχομαι να συμβουν και το προσπαθω.αλλα ειναι πολυ νωρις ακομη για να εχω βγαλει οποιοδηποτε συμπερασμα. εσεις εχετε παθει κι εχετε μαθει. εγω οπως μου ειπατε ειμαι ακομη στην αρχη. ευχομαι να τα καταφερω.......

θα τα καταφερειςςςςςςςςςς!!!!!!!! θα δεις με τον καιρο,θα εισαι πολυ καλυτερα και θα το σκεφτεσαι και θα γελας!
Ειπαμε ακομη μια εμπειρια...δεν ηρθε και το τελος του κοσμου:)
Πιστεψε σε σενα και μην χαλιεσαι...γιατι η ζωη ειναι μικρη και δεν αξιζει να χαλιομαστε για τιποτα και για κανεναν...

Κανε κατι για σενα! Σκεψου τον εαυτο σου και μην τον ριχνεις κι αλλο!!!!!!!!
Εισαι δυνατη, τελος!:)

εδω θα ειμαι και θα σας ενημερωνω......! κι εσεις θα αισθανθητε περηφανοι αν ολα οσα διαβασα δεν πηγαν στον βροντο κι εγω θα εχω κανει καλα διαδυκτιακα φιλαρακια :)

:) ειπαμε μπορεις και παραμπορεις! καλη συνεχεια και καλη σ μερααααααααααα;)

Quote:

---

Originally posted by kely
καλησπερα σας!χαιρομαι παρα πολυ που υπαρχει αυτη η σελιδα γιατι το νιωθω πολυ εντονα ποσο εχουμε αναγκη ολοι μας να μιλησουμε με ανθρωπους που πιθανων να μας καταλαβουν.

εδω και 4 μερες ξεκινησα αγωγη γιατι ημουν παρα πολυ χαλια πανω απο 1 μηνα. πηγα στον γιατρο και μου ειπε πως περασα ηπιας μορφης καταθλιπτικο επεισοδιο. ο λογος? χωρισμος...! εχω ομως τοσες αποριες μεσα μου που αν εχετε περασει κατι παρομοιο θα ηθελα πολυ να με βοηθησετε. πρωτον πως θα με βοηθησει η αγωγη οταν εγω δεν το βλεπω καθολου εγωιστικα με εκεινον που με χωρισε και νιωθω ακομη οτι ειναι τα παντα για μενα και δευτερον θα με βοηθησει η αγωγη να το δω διαφορετικα η θα συνεχισω να πενθω για την σχεση μας και να ποναω τοσο πολυ που δεν ειμαστε μαζι?

---