Σχέση με παντρεμένη . . . .
Καλησπερα!
Ο τιτλος λιγο πολυ σας δινει μια μεγαλη ιδεα για το τι προκειται να σας πω...Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη.
Ολα ξεκινησαν 2,5 χρονια πριν, οπου ανεβηκα Αθηνα απο επαρχια που ζουσα, για τις σπουδες μου. Εδω ο μονος γνωστος που ειχα ηταν ενας θειος μου δεκαπεντε χρονια μεγαλυτερος μαζι με τη γυναικα του 10 χρονια μεγαλυτερη μου που μεχρι τοτε δεν ειχαμε καθολου επαφες. Ετσι μεσα απο μια σειρα γεγονοτων που δεν εχει ουσια να τα περιγραψω τωρα, δεθηκα πολυ μαζι της και εκεινη με εμενα..Οσο περναγε ο καιρος δενομασταν ολο και περισσοτερο και τελικα γιναμε κολλητοι φιλοι. Μιλουσαμε 4-5 φορες τη μερα στο τηλεφωνο, βρισκομασταν 2-3 φορες τη βδομαδα και η σχεση μας ηταν πολυ ειλικρινης και βαθεια. Λεγαμε τα παντα ο ενας στον αλλον, ακομα και απο τα πολυ πολυ ερωτικα μας μεχρι για οτιδηποτε.
Αυτα μεχρι 4 μηνες πριν περιπου. Τοτε εκεινη σε μια συναντηση μας μου αποκαλυψε οτι θελει να με φιλησει...Περιττο να πω πως εκανα καμμια ωρα να συνελθω απο το σοκ. Τις πρωτες μερες παροτι με πιεζε λιγο εγς προσπαθουσα να τη μεταπεισω και τις ελεγα ποσο λαθος ειναι πως υπαρχει περιπτωση να κολλησουμε να το μαθει κανεις και χιλλια δυο αλλα πραγματα. Αλλα τελικα μετα απο μια βδομαδα δεν αντεξα αλλο και το εκανα...
Ξερω τι θα πειτε ολοι. Το ιδιο που θα ελεγα και εγω. Οτι ειναι αισχρο αυτο που κανουμε, οτι ειναι λαθος, οτι αμα μαθευτει κατι θα γινουμε ολοι χαλια και ειδικα εκεινη που θα χαλασει η ζωη και ο γαμος της. Ολα αυτα τα ξερω...Αλλα αμα δεν περασεις αυτο που περναω εγω δεν μπορεις να καταλαβεις. Απ\'εξω απο το χορο ειναι ευκολο να λεμε οτι αυτο ειναι λαθος η αυτο ειναι σωστο. Το θεμα ειναι οτι οταν το ζεις δεν σκεφτεσαι αν ειναι σωστο η λαθος αυτο που κανεις αλλα απλα οτι θες να το απολαυσεις και να το ζησεις...Αν ηταν απλα σκετο σεξ θα ελεγα κ εγω οτι βαζω ΣΤΟΠ και τελος. Αλλα δεν ειναι ετσι...Τα πραγματα που νιωθω για εκεινη δεν τα εχω ξανανιωσει για κανεναν ανθρωπο στη ζωη μου..
Μετα απο αυτο και για 2 μηνες ηταν σαν τα ειχαμε κανονικα. 100 μηνυματα τη μερα, συνεχεια τηλεφωνα, συνεχεια δικαιολογιες για να φευγει και να βρισκομαστε μονοι μας, ερωτικα μηνυματα και τα σχετικα. Και ενω στην αρχη και οι δυο μας λεγαμε οτι θα μεινουμε μονο στα φιλια μετα απο λιγο καιρο το ενα εφερε το αλλο και τελικα ολοκληρωσαμε τη σχεση μας. Με τον καιρο καθε φορα που καναμε ερωτα ηταν ακομα και πιο ωραια...Υπηρχε τρελο παθος και καθε φορα που βρισκομασταν αρπαζαμε αμεσως ο ενας τον αλλον και ξαπλωναμε μαζι. Λογω του οτι δε γνωριστηκαμε στο ασχετο αλλα ξεραμε ηδη βαθεια ο ενας τον αλλον, καναμε παρα πολλα πραγματα που για να τα κανεις με καποιον συντροφο σου θα ηθελες χρονια..Παραλληλα αυτο που νιωθαμε δεν ηταν μονο σωματικο. Λεγαμε συνεχεια ο ενας στον αλλον ποσο ερωτευμενοι ειμαστε, ποσο αγαπιομαστε, οτι ο ενας ειναι το αλλο μισου του αλλου...Παντα ηταν δυσκολα μετα οταν αντικριζαμε τον αντρα της αλλα αυτο ηταν τοσο δυνατο που το επισκιαζε..Εμενα μαλιστα ειναι η πρωτη μου φορα που ερωτευτηκα στη ζωη μου και ειμαι τρελαμενος μαζι της...
Ολα αυτα αλλαξαν πριν 1,5 μηνα. Οπου ξαφνικα κυριολεκτικα απο τη μια μερα στην αλλη, αλλαξε η συμπεριφορα της τελειως απεναντι μου. Αφου αρχισαμε να το συζηταμε αρχισε να μου λεει οτι απο καιρο το παλευει και οτι δεν μπορει να το κανει αλλο αυτο να παλευει αλλο με δυο ζωες, να αγαπαει τοσο πολυ δυο αντρες και να το κανει αυτο. Στην αρχη ειπαμε να το αφησουμε..Αλλα οσο περναγε ο καιρος τοσο χειροτερα γινοτανε η κατασταση. Εκεινη πλεον ειναι καθε μερα και αλλιως απεναντι μου. Τη μια ειναι τελειως αποτομη και αποφευγει τα ερωτικα κομματια και την αλλη καποιες απο τις φορες που βρισκομαστε φιλιομαστε και με το παθος που ειχαμε παλια.. Αλλα αυτο πλεον γινεται μια στις δεκα. Τις υπολοιπες ουτε μιλαμε οπως παλια ουτε μου συμπεριφερεται οσο τρελα οσο τοτε. Και οσο και να προσπαθω μου λεει οτι δε θελει να συνεχισουμε αλλο, αν και παραδεχεται οτι ενα κομματι της με θελει ακομα. Και μου λεει συνεχεια οτι θελει να γινουμε φιλοι οπως ημασταν παλια...
Εχω φτασει σε απογνωση κοντευω να τρελαθω εχω κανει τα παντα...Εκατομμυρια συζητησεις για αυτο το θεμα, να προσπαθω να την κρατησω, να της εξηγησω ποσο τη θελω ποσο την αγαπαω. Δεν ξερω τι αλλο να κανω για να την κανω να με θελει οπως πριν και να ειμαστε οπως τοτε...Για εγω ακομα νιωθω οπως τοτε δεν εχει αλλαξει τιποτα...Ειμαι τρελος για εκεινη νιωθω πως αμα τη χασω θα τρελαθω θα χασω το λογο να ζω...Δεν μπορω να πω με λογια ποσο εντονο και βαθυ ειναι αυτο που νιωθω. Ποτε στη ζωη μου δεν εχω ριξει την αξιοπρεπεια μου για κανεναν, αλλα εκεινη το εχω κανει πολλες φορες και θα το κανω οσες χρειαστει...Απλα τη θελω κοντα μου.
Θα ηθελα να μου προσφερετε τη βοηθεια σας..
Συγγνωμη αν σας κουρασα σας ευχαριστω για το χρονο σας εκ των προτερων!
