διαφορά ηλικίας - γιατί?

Γεια σας, το θέμα μου είναι η διαφορά ηλικίας και το πώς αυτή αντιμετωπίζεται από τον κοινωνικό περίγυρο. Θα σας παρακαλούσα να με 'ακούσετε' χωρίς προκαταλήψεις.
Είμαι 21 ετών, φοιτητής, και εδώ και ένα χρόνο είμαι μαζί με την σύντροφό μου, η οποία είναι 58 ετών. Την αγαπώ πολύ και δεν θα ήθελα ποτέ να την χάσω. Είναι εξαιρετική, ένας από τους πιο καλλιεργημένους, ευφυείς και ευγενείς ανθρώπους που έχω γνωρίσει.
Η σχέση μας είναι πολύ έντονη και δύσκολη πολλές φορές. Η αλήθεια είναι πως φταίω κυρίως εγώ, συχνά αισθάνομαι μπερδεμένος, δεν ξέρω τι θέλω ακριβώς, και δεν αισθάνομαι πάντα κύριος του εαυτού μου. Σίγουρα έχω πολύ δρόμο ακόμη για την κατάκτηση μιας στοιχειώδους (έστω) αυτογνωσίας.
Εκτός όμως από τις δικές μου αδυναμίες, ο περίγυρος δεν κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Οι φίλοι μου όλοι διαφωνούν με την σχέση αλλά σέβονται τουλάχιστον την επιλογή μου, οι φίλοι της συντρόφου μου με κάνουν κάποιες φορές να νοιώθω άβολα, όπως επίσης και οι πρώην της σύζυγοι. Τα παιδιά της έχουν δική τους οικογένεια και ζουν στο εξωτερικό. Όταν βγαίνουμε έξω, ο κόσμος μας κοιτά κάπως περίεργα κι αυτό μ' ενοχλεί. Αλλά περισσότερο με πειράζει που όλοι σαν να περιμένουν κάποιου είδους εξήγηση, αισθάνομαι συχνά πως πρέπει να απολογηθώ, πως κάνω κάτι κακό. Ο μπαμπάς μου δεν εγκρίνει την κατάσταση, αλλά είναι πολύ δημοκρατικός και 'υπεράνω' άνθρωπος, είναι μια Απολλώνεια φιγούρα (λάτρης του ορθού λόγου και της συναισθηματικής απόστασης) οπότε δεν δημιουργεί προβλήματα. ʼλλωστε είναι τόσο απορροφημένος στην επιστήμη του, που ό,τι άλλο το θεωρεί ελάσσον.
Η όλη κατάσταση έχει αρχίσει να επηρεάζει σοβαρά την σύντροφό μου και γι' αυτήν είναι που ανησυχώ περισσότερο. Πολλές φορές, μετά από κανένα 'άβολο' περιστατικό (π.χ. βλέμματα), γίνεται επιθετική απέναντί μου, και δεν ξέρω πώς ακριβώς να την βοηθήσω. Δεν ξέρω τι να κάνω για να γίνει πιο ευτυχισμένη και να μην θυμώνει. Και πώς να την 'προφυλάξω' από την αγένεια και τις 'χοντροκομμένες' συμπεριφορές του κόσμου. Ευχαριστώ που με ακούσατε, θα εκτιμούσα όποια σχόλιά σας.
Eliot

ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΦΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ (ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΟΥ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΓΕΦΥΡΩΤΟ!!!!!!)ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΗ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ \'\'ΩΡΑΙΑ\'\'ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΕΝΝΟΩ!!!!!ΤΟ ΤΥΛΙΞΑ ΤΟ ΠΙΠΙΝΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ....
ΜΗΝ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΛΕΩ ΕΤΣΙ..ΕΞΑΛΛΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ...ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ.
ΟΤΑΝ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ...ΜΗΝ ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΣΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΟΣΟ ΩΡΙΜΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ,ΔΕΝ ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 21 ΕΤΩΝ.......!!!!!!!ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ!!!!!!!ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΟ ΛΙΓΟ.... ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΙΔΙΟ......ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΛΑΘΟΣ......ΠΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΑΘΩΣ......................................

ΦΙΛΙΚΑ ΡΟΥΡ....

Εχετε τόση έντονη σχέση και την αγαπάς όπως λες..
Ομως που θέλεις ή που θέλετε να καταλήξει αυτή η σχέση; Θα θελες ή θα θέλατε να είστε για πάντα μαζί; Δεν θέλω να μου δώσεις απάντηση αν πιστεύεις ότι σε ρωτάω κάτι προσωπικό όμως δεν νομίζεις ότι η διαφορά ηλικίας είναι αρκετή μεγάλη για να μπορείς να συνεχίσεις μαζί της; Δεν σε κρίνω για την επιλογή σου, απλά εσύ τι μέλλον βλέπεις με αυτό τον άνθρωπο;Εσύ στα 21 και αυτή στα 58.

Φιλε μου eliot εγώ πραγματικά χαίρομαι που κάνεις αυτό που σ\' αρέσει. Σε τέτοια θέματα κερδισμένος είναι όποιος τολμάει να κάνει αυτό που νιώθει. Το πρόβλημα σου ποιό είναι; Οτι σας κοιτάει στραβά ο κόσμος; Ε και; Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος να την θέλεις πιο πολύ. Το \"απαγορευμένο\" είναι πάντα και πιο ελκυστικό, δεν λένε;

Όσο για αυτό που λέει ο φίλος ΡΟΥΡ σχετικά με το λόγο για τον οποίο είναι εκείνη μαζί σου (το τύλιξε το πιπίνι), εσύ την ξέρεις, εσύ και θα κρίνεις. Κοιτά να περνάς καλά για όσο θες είστε μαζί, αλλά μην διστάσεις να το τελείωσεις όταν κρίνεις εσύ οτι δεν πάει άλλο.

Το μόνο άσχημο που βλέπω εγώ στη σχέση σας είναι το ενδεχόμενο να κολλήσεις μαζί της και να στηρίξεις τα όνειρα σου πάνω της. Δυστυχώς κάτι τέτοιες σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξης, σκέψου μόνο οτι στα 30 σου αυτή θα φτάνει τα 70. ʼρα απόλαυσε το για όσο κρατήσει..

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απόψεις σας, κα εύχομαι σύντομα να μπορέσω να ανταποδώσω.
Φίλη ΡΟΥΡ, δεν είναι αλήθεια αυτό που σκέφτεσαι για το \'τύλιγμα\', αλλά αυτό δικαιολογημένα είναι δύσκολο να το ξέρει οποιοσδήποτε τρίτος. Επίσης, δεν αισθάνομαι ότι μου αρέσουν οι μεγαλύτερες γυναίκες γενικώς, είναι η συγκεκριμένη που την αγάπησα, ενώ στην αρχή ούτε που μου είχε περάσει απ\'το μυαλό. Σε ευχαριστώ θερμά για τις συμβουλές σου, όπως και την Kelly και την Helena. Το ξέρω ότι έτσι όπως το θέτετε αριθμητικά δεν υπάρχει κάποιο μέλλον, τουλάχιστον όπως αυτό νοείται παραδοσιακά. Αλλά δεν σας έχει τύχει ποτέ να αγαπήσετε και να θέλετε να ζήσετε με κάποιον έστω κι αν είναι δύσκολες οι αντικειμενικές συνθήκες? Όσο περισσότερο δένεσαι με κάποιον, το μέλλον παύει να φαίνεται κάτι μακρινό και ανεξάρτητο. Είναι ήδη εδώ, ζωντανό και για τους δυο μας. Έτσι νοιώθω εγώ..
Το πρόβλημα μου και αυτό για το οποίο θα ήθελα τις ιδέες σας είναι πώς να κάνω την φίλη μου να νοιώσει καλύτερα με κάποιες ανασφάλειες που αντιμετωπίζει. Κι εδώ \'μπαίνει\' ο κόσμος, a_ friend (σ\'ευχαριστώ κι εσένα πολύ!). Δεν είναι ότι με πειράζει τόσο το σταβοκοίταγμα (που κι αυτό είναι ενίοτε αποδιοργανωτικό), αλλά βλέπω πως η σύντροφος μου πληγώνεται πολύ περισσότερο από τέτοιες καταστάσεις και δοκιμάζω με πολλούς τρόπους να την ανακουφίσω, αλλά συχνά νοιώθω ανεπαρκής. Υποθέτω πως μάλλον είμαι ανεπαρκής σε αυτόν τον τομέα και αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που δεν έχω σκεφτεί για να της το προσφέρω.. Να είστε καλά
eliot

Να της δείξεις οτι δεν σε ενδιαφέρουν τα σχόλια του κόσμου, ούτε καν να τα σχολιάζεις. Έτσι θα φανείς στα μάτια της δυνατός και όχι ένα παιδάκι που φοβάται τι θα πεί ο κάθε άσχετος. Έτσι θα πάψει έχει υποσυνήδειτα την σκέψη οτι αυτό που κάνει είναι ντροπή. Σε αντίθετη περίπτωση λογικό είναι να αισθάνεται τύψεις πρός τον περίγυρο της. Αν έχει έστω και μια μικρή σκέψη οτι αυτό που γίνεται δεν έιναι \"σωστό\", όταν βλέπει και εσένα να επηρεάζεσαι από την στάση των άλλων, αρχίζει να το ξανασκέφτεται. ʼσε που μπορεί να πάθει και καμιά κρίση σεμνότητας και να την χάσεις.

Να ρωτήσω εγώ κάτι αλλό άσχετο; Αν υποθέσουμε οτι η μάνα σου χώριζε με τον πατέρα σου και τα έφτιαχνε με έναν 20άρη, τι θα είχες να πείς; (Υποθέτω αυτή την ερώτηση θα την έχεις ξανακούσει, αλλά έτσι από περιέργεια θα ήθελα να ακούσω την άποψη σου)

Έλιοτ, είχα και εγώ στο παρελθόν μία σχέση με διαφορά ηλικίας. Ήμουν 5 χρόνια μεγαλύτερη. Περνούσα πολύ καλά μαζί του και η ΄μόνη μου δυσκολία ήταν αυτή η διαφορά. Ένιωθα άβολα με βγαίνω με την παρέα του γιατί ήξερα ότι μας κοιτούσαν ΄κάπως΄. Στο δρόμο επιδίωκα να περπατάμε δίπλα - δίπλα σαν δυό γνωστοί και όχι πιασμένοι χέρι - χέρι γιατί σκεφτόμουν τα βλέμματα των περαστικών. Μετά από 1 χρόνο σχέσης άρχισα να αποδέχομαι αυτή τη διαφορά και αυτό επειδή ο σύντροφός μου κάθε φορά και με κάθε τρόπο μου έδειχνε και μου έλεγε ότι γι αυτόν έχω σημασία μόνο εγώ και όχι ο κόσμος! Αυτό ήταν που με ηρέμησε και το αποδέχτηκα. Όμως στην περίπτωσή σου είναι μεγάλη η διαφορά και σκέφτομαι τί πραγματικά έχεις ανάγκη να πάρεις από αυτή τη σχέση. Θέλω επίσης να μας πείς , ποια είναι η σχεση σου με τη μητέρα σου....
φιλικά
corallia

Αγαπητέ Eliot

Δε μπορούμε να αλλάξουμε το κόσμο ούτε τη στάση του ούτε τις σκέψεις του και δε μπορούμε να προσαρμόσουμε το κόσμο στη ζωή μας αλλά τη ζωή μας στο κόσμο...

Για ότι κάνουμε που προκαλεί και δε φαίνεται normal καλό θα είναι να διαλογιζόμαστε γιατί το κάνουμε,τι κομμάτια του εαυτού μας καλύπτει ,πόσο τα καλύπτει, είμαστε πλήρεις συνολικά σαν άνθρωποι με αυτά ή μόνο κατά ένα μικρό μέρος,αν θα μπορούσαμε να τα καλύψουμε με διαφορετικό τρόπο και αν μας καλύπτει η απάντηση που δίνουμε στον εαυτό μας δε χρεια΄ζεται να σκεφτόμαστε τους άλλους...

Καλό Πάσχα σου εύχομαι αλλά και σε όλους σας !

Γιάννης

Σας ευχαριστώ και πάλι.. και συμφωνώ ότι σημασία έχει να είμαστε καλά μεταξύ μας ως ζευγάρι. Θα προσπαθήσω κι εγώ να αδιαφορήσω ακόμη περισσότερο για τους τρίτους, οι οποίοι πιστεύω ότι δεν κινούνται απαραίτητα από κακία ή κάτι τέτοιο, και ελπίζω να τα καταφέρω.
Erwtokrite η απάντησή σου με καλύπτει απόλυτα, αλλά δυστυχώς όπως έγραψα στο πρώτο post η δυνατότητα διαλογισμού μου (σε θέματα ψυχολογικής φύσεως τουλάχιστον) δεν είναι ακόμη τόσο ανεπτυγμένη. Alex και Helena ευχαριστώ για τις συμβουλές! Και σένα Corallia για την αφήγηση της δικής σου εμπειρίας, η οποία με ώθησε να ξανασκεφτώ ότι μάλλον εγώ δεν προσπαθώ αρκετά. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν 6, οπότε αυτό καλύπτει και την απορία της a-friend.
eliot

Να σου πω την αλήθεια προσωπικά με εκνευρίζουν πολύ τα εύκολα συμπεράσματα των ψυχολόγων \"είναι που έχασες τη μάνα σου μικρός, και νιώθεις οτι αυτή η γυναίκα με την οποία έχεις σχέση την αντικαθιστά\".. Αλλά για σκέψου το λίγο μέσα σου. Θα μου πείς ακόμα και έτσι να είναι θα αλλάξει κάτι; Μήπως θα σταματήσεις να την αγαπάς ή θα διακόψεις μαζί της; Όχι, απλά θα είναι ένα συμπέρασμα άχρηστο κατά την γνώμη μου. Το σημαντικό είναι να μην πιέζεις τον εαυτό σου για τίποτα. Ούτε να διακόψεις μαζί της, ούτε και να συνεχίσεις. Κάνε αυτό που νιώθεις και μόνο.

Και προς Θεού μην σκεφτείς ποτέ μα ποτέ, οτι καμία άλλη δεν θα σε αγαπήσει οσο εκείνη, και με καμία δεν θα περάσεις αυτά που περνάτε μαζί (γιατί κάτι μου λέει οτι τέτοια σκέφτεσαι). Θα είναι πολύ καταστροφικό για σένα αν υποταχθείς σε τέτοιου είδους σκέψεις, θα το δείς και στη συνέχεια..

φίλε μου e-friend καλό είναι να σεβόμαστε τις απόψεις των άλλων και να μην τις μηδενίζουμε. Εξάλλου όλοι εδώ είμαστε για να λέμε τις ΄σκέψεις μας και όχι να περναμε από κριτική. Διαβάζουμε τις απόψεις όλων των φίλων που καλοπροαίρετα γράφουν, αλλά υιοθετούμε αυτές που μας ταιριάζουν. Εξάλλου ο καθένας λειτουργεί ανάλογα με τις ήθικές αξίες που έχει, τον τρόπο που έχει μεγαλώσει και τα μηνύματα που έχει παρει από τη ζωή. Να σεβόμαστε τη διαφορέτικότητα του συνανθρώπου!
φιλικά
corallia

Διάβασα όλες τις απόψεις των παιδίων και παγματίκα χάρηκα παρα πολύ που ο καθένας με τον τρόπο του προσπαθεί να σε βοηθήσει...
Εγώ θα ήθελα να εκθέσω την αποψή μου για το δεύτερο σκέλος της επιστολής σου φίλε eliot, και για τον τρόπο που θα μπορούσες να βοήθησεις την φίλη σου να ξεπεράσει την ανασφαλειά της...
Ο ανθρωπος από την φύση του ειναι όν κοινωνικό και πολιτικό!! Μέσα από τα μάτια του τρίτου καταφέρνει να γνωρίσει τον εαυτό του, να αυτοπροσδιοριστεί και να δημιουργήσει την ταυτοτητά του! Συνεπώς, είναι φυσική ανάγκη του ατόμου να λαμβάνει υπόψην του την γνώμη των άλλων. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στο γεγονός του ότι η φίλη σου όσο κι αν προσπαθείς να την πείσεις ότι οι απόψεις των άλλων δεν μετράνε, δεν θα τα καταφέρεις! Αυτό ισχύει και για εσένα φυσικά!!
Τελειώνοντας, πιστεύω ότι μπορεί αυτή την κατάσταση τώρα να την αντέχεις, αλλά μελλοντικά κάποια στιγμή θα σε κουράσει..... Καλή συνέχεια και στους δύο σας!

Να σε ρωτήσω κάτι? Η μητέρα σου υπάρχει? Μήπως η κυρία αυτή είναι σε κάποιο βαθμό αντικαταστάτρια της μητέρας σου? Εγώ θα έλεγα να σκεφτείς αν πραγματικά τη βλέπεις ερωτικά ή είναι πιο πολύ ένας θαυμασμός και η προστασία που σου προσφέρει. Να σκεφτείς επίσης αν με αυτή τη γυναίκα θέλεις μια σοβαρή σχέση και αν ναι τότε να σκεφτείς αν θέλεις να κάνεις οικογένεια. Γιατί αυτή η γυναίκα λογικά δεν θα μπορεί να κάνει παιδιά. Οπότε θα πρέπει να καταφύγετε σε άλλες λύσεις όπως η υοθεσία (που δεν εγγυώνται ότι θα αποκτήσετε παιδιά). Επίσης σκέψου ότι όταν εσύ θα είσαι 40 χρονών νέος ακόμα αυτή θα είναι 77, δεν θα έχει διάθεση για έρωτες ούτε για τα πράγματα που θα θέλεις εσύ. Αν αφού σκεφτείς όλα αυτά και τα ζυγίσεις τη θέλεις ακόμα τότε να συνεχίσεις τη σχέση σου.

eliot... ekeini arpazetai etsi istera apo sxolia kai maties..dioti ..niothi ebaloti ..kai fobate....
..oi megaliteres ginekes poy exoyn sxesi me mikroteroys antres... foboynte... dioti gnorizoyn to mellon kai me ton ekneyrismo tis prospathi isos kai iposinidita na se dioksi.....alla basika, i alithia ine pos prospathi na dioksi ton eayto tis apo konta soy... apo amina.... kserei kai fobate pos ..kapioa mera tha figis... opos episis kserei ..pos tote den tha mporei na soy katalogisei tipota gia thn figi... oyte na paraponethi...giati.. kserei pos ayti ine i sira ton pragmaton....
...oi foboi ths epibebeononte me tin epikritiki stasi ton allon.. kai dynamonoyn.. me to aisthima ths \"ths ebalotis ginekas\" ..poy niothi oti ine... kai ine.. kai to kseri... kai ayto ine poy tin treleni...alla ine faylos kiklos... kai den mpori na kanei tipota gi ayto ..

esi to mono poy pisteyo pos mporis na kaneis gia na tin boithisis..
ine oso kero iste mazi..na tin kanis na niothi monadiki ,ksexoristi kai asfalis.... kseri pos kapia stigmi tha teliosi... tha ine omos mia eytixismeni gineka... kai (kai an ,otan) xorisete.. kata bathos.. panta tha ektimai kai tha eyharisti gia tis stigmes kai thn agapi poy tis edoses..mirastikate...zisate.... tha briskis.. panta enan kalo filo se ekeini... oti kai an ginei..

filika Adzik.

Αυτό που εσύ μπορείς να κάνεις σε κάθε στραβοκοίταγμα ή
επικριτικό σχόλιο, είναι να της δείχνεις ότι δεν του δίνεις
σημασία και ότι αυτό που σε ενδιαφέρει είναι η σχέση σου
μαζί της και να περνάτε καλά. Όμως, δεν φτάνει μόνο εσύ να
προσπαθείς για τη σχέση σας. Ρωτάς και αυτό είναι πολύ τρυ-
φερό, τι να κάνεις ΕΣΥ για να μην νιώθει εκείνη τόσο ανασφαλής και αμήχανα κάποιες φορές, γεγονός που δείχνει
πως πράγματι έχεις συναισθήματα αγάπης για αυτή τη γυναίκα, αλλά καλέ μου φίλε, από τη στιγμή που υποθέτω ότι δεν της δίνεις δικαιώματα με τη συμεριφορά σου να νιώθει άσχημα ή ανασφαλής κάποιες φορές-γιατί αν της δίνεις αλλάζει το πράγμα-πρέπει και εκείνη να συνειδητοποιήσει πως είναι με έναν πολύ μικρότερο της άντρα, το επέλεξε αυτό, άρα πρέπει και να το αποδεχτεί, να υποστηρίξει την
επιλογή της και να μάθει, αφου τα βρει πρώτα με τον εαυτό
της και νοιάζεται αληθινά για τη σχέση σας, να μη την νοιάζει
κανένα στραβοκοίταγμα ούτε σχόλιο.
Εσυ στο να δεχτεί μέσα της την ίδια της την επιλογή και να μάθει και να τη στηρίζει χωρίς να την ενδιαφέρει η γνώμη και
τα βλέμματα του κόσμου, δεν μπορείς να κάνεις σχεδόν τίποτα. Είναι μια εσώτερη δουλειά που πρέπει να κάνει εκείνη
με τον εαυτό της.
Τώρα όσο για το τι σε οδήγησε να είσαι με μια γυναίκα με αυτή τη διαφορά ηλικίας, τι σχέση έχεις με τη μητέρα σου και
άλλες ερωτήσεις που τέθηκαν από κάποιους φίλους εδώ, πισ-
τεύω ότι είναι ένα άλλο θέμα που σαφώς έχει βάση, αλλά εσύ
μας ζήτησες τη γνώμη μας σε κάτι άλλο και σ\'αυτό προσπάθησα να βοηθήσω.

Ευχαριστώ για τα λόγια σας. Προβληματίστηκα αρκετά γιατί πιστεύω ότι όλοι/ όλες έχετε δίκαιο, κι ας είναι πολλά στοιχεία αντιφατικά. Frouto, ασφαλώς και θαυμάζω την φίλη μου πάρα πολύ, αλλά την βλέπω και ερωτικά, αφού για μένα η ερωτική πράξη είναι ένας ακόμη τρόπος εδήλωσης της αγάπης και της αφοσίωσής σου. dr, πιστεύω ειλικρινά ότι δεν κάνω κάτι που να αυξάνει την ανασφάλειά της ή να δίνω δικαιώματα. Εδώ και ένα χρόνο που είμαστε μαζί, δεν βγαίνω με συμφοιτήτριές μου σε φιλικό επίπεδο και αποφεύγω να πηγαίνω σε parties π.χ., για να ελαχιστοποιώ δυσάρεστες σκέψεις εκ μέρους της. Και προσπαθώ όσο μπορώ να την κάνω να νοιώθει μοναδική, για μένα είναι άλλωστε.
Όσο για την σύντροφό μου, είναι πολύ ώριμη γενικώς και συνειδητοποιημένη, και έχει και αυτή πολύ έντονη επαγγελματική ζωή και δικά της ενδιαφέροντα, απλώς ορισμένες φορές έχει αντιδράσεις θυμού ή δυσαρέσκειας χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια διαμάχη ή επεισόδιο. Τότε μου λέει ότι ίσως δεν θα έπρεπε να είναι μαζί μου γιατί δεν είμαι έτοιμος ή ώριμος (γενικώς,όχι μόνο απέναντί της), και προσθέτει καθησυχαστικά, χωρίς θυμό, ότι το λάθος είναι δικό της. Αλλά αυτό είναι που με πτοεί εντελώς. Όταν λέει \'δεν φταις εσύ\'. Αλλά προφανώς η υπόνοια είναι ότι εγώ φταίω.
Χθες μου είπε πως θέλει να συζήσουμε και έδωσε προθεσμία μέχρι τον Σεπτέμβριο. Αν η απάντησή μου είναι αρνητική, μου είπε πως θα φύγει... ήρεμα και φιλικά. Οπότε αισθάνομαι πως έτσι κι αλλιώς πρέπει να πάρω μια σοβαρή απόφαση και πως για ό, τι γίνει θα είμαι εγώ ο υπεύθυνος. Μου είναι πολύ δύσκολο να συζήσω με κάποιον τώρα, δεν το έχω ξανακάνει, και η ιδέα του σπιτιού είναι πολύ δυνατή για μένα, δεν μπορώ να το δω επιπόλαια. Επιπλέον, μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά δεν έχω ζήσει με γυναίκα οποιασδήποτε ιδιότητας σχεδόν καθόλου (μόνο μέχρι τα 6), κι αυτό με κάνει να βλέπω την προοπτική με ακόμη μεγαλύτερο δέος. Αλλά δεν μπορώ να την χάσω, αν πω \'όχι\' (πρώτα στον ίδιο μου τον εαυτό) θα σημαίνει ότι βάζω τις ανάγκες μου πάνω από τις δικές της και άρα δεν την αγαπώ αρκετά. Αν πω \'ναι\', και το κάνω κιόλας, φοβάμαι ότι μπορεί να την απογοητεύσω χειρότερα, γιατί όλοι λένε πως η συμβίωση είναι δύσκολη.
Συγγνώμη για τον μονόλογο, είμαι πολύ πιεσμένος μάλλον. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.

Εliot,
γι\'αυτό έγραψα\"αν δεν της δίνεις εσυ δικαιώματα\", χτές,
επειδή δε γνώριζα ακριβώς πως φέρεσαι,τώρα που το διευκρί-
νησες, θέλω να ξαναπώ οτι παρόλο που λες πως η φίλη σου
είναι ώριμη, με πολλά ενδιαφέροντα και επαγγελματικά αποκα-
τεστημένη, εμένα οι όποιες ανάσφαλειες και ανεξήγητοι θυμοί,
με κάποιον που είναι ο πιο μικρός (όπως και να το κάνουμε) στη σχέση και ο οποίος όπως διευκρίνησες δεν δίνει δικαιώματα, μου κάνει άτομο που δεν τα χει βρει τόσο όσο πρέπει με τον εαυτό του για τη σχέση που έχει μαζί σου και ας
μου λες ότι είναι συνειδητοποιημένη.
Είσαι, καλό μου παιδί, 21 ετών, τι βαθμό ωριμότητας περιμένει δηλαδή; εδω 40αρηδες και 50ρηδες και πάλι σαν
μικρά παιδιά φέρονται πολλές φορές.
Είναι στη φύση του άντρα να μένει ένα μεγάλο,μεγάλο παιδί.
Η φίλη σου, με όλα τα χαρακτηριστικά που έγραψες για εκείνη, δεν το γνωρίζει αυτό;
Oταν μετά από κάτι που τη δυσαρέστησε σου λέει: \"δεν φταίς εσυ\", υπονοεί καθαρά ότι εκείνη φταίει που ενω γνωρίζει πως είσαι τόσο νέος και όχι τόσο ώριμος όσο θέλει(αν και αυτό στον άντρα, σου είπα, είναι σχετικό) είναι μαζί σου. Αυτό τώρα, την κάνει ώριμη; δεν καταλαβαίνει πως λέγοντας σου
αυτό και άλλα παρόμοια, σε γεμίζει εμμέσως πλήν σαφώς με ενοχές και τύψεις για κάτι που στην τελική δεν φταίς.
Φταίς που είσαι 21; σε μετεφηβικό στάδιο είσαι ακόμα.
Πόσο συνειδητοποιημένη την κάνει αυτή η συμπεριφορά, λοιπόν;
Ισως να στενοχωριέσαι που τα λέω αυτά, αλλά πίστεψε με
προσπαθώ να μιλήσω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ, ούτε εσένα, ούτε εκείνη γνωρίζω άλλωστε.
Νιώθω,eliot, ότι έχεις γεμίσει ενοχές για κάτι στο οποίο δεν
φταίς και το γεγονός ότι για κάποιους λόγους δεν μπορείς να
τη χάσεις σε πιέζει ακόμα πιο πολύ να πάρεις αποφάσεις για τις
οποίες δεν είσαι έτοιμος.
Και εννοώ αυτή της συμβίωσης.
Οταν διάβασα ότι έχεις χάσει τη μητέρα σου σε τόσο τρυφερή και καθοριστική ηλικία για ένα παιδί, κατάλαβα και τους λόγους τους οποίους \"επέλεξες\" να είσαι με μια μεγαλύτερη γυναίκα και να μη μπορείς να τη \"χάσεις\".
Και η φίλη σου από την πλευρά της και για τους δικούς της λόγους δεν μπορεί να σε \"χάσει\", είναι προφανές γι\'αυτό και
έβαλε και το τελεσίγραφο της συμβίωσης μέχρι το Σεπτέμβριο.
Ομως, αναρωτιέμαι και να με συμπαθάς γιατί ίσως να ανοίχτηκα πολύ στη σκέψη μου απέναντι σου και να σε στενοχωρώ κάπου, μπορεί μια σχέση να φτιαχτεί και να κρατήσει με τελεσίγραφα και έμμεσους συναισθηματικούς εκβιασμούς;
Θα μπορούσα πολλά να σου πω ακόμα αλλά το σταματάω εδώ. Σκέψου καλά πριν κάνεις οποιαδήποτε κίνηση, μην πιέζεις τον εαυτό σου για πράγματα που ίσως καταβάθος να
μην επιθυμείς και μόνο από \"ανάγκη\" να κάνεις και το βασικότερο σταμάτα να γεμίζεις τον εαυτό σου με ενοχές για
κάτι στο οποίο δε φταίς.
Της έχεις μιλήσει για οτι νιώθεις, σκέφτεσαι και βιώνεις;

dr το εκτιμώ που εκφράζεσαι με ευθύτητα και ειλικρίνεια, και σ\' ευχαριστώ πολύ που μπαίνεις στον κόπο να γράφεις τις σκέψεις σου. Έχω μιλήσει μια φορά για τον τρόπο που νοιώθω στην φίλη μου, αλλά για να είμαι ειλικρινής όχι όπως εκφράζομαι εδώ. Η άποψή της είναι πως ο άνθρωπος \'μεγαλώνει\' μόνο μέσα από δύσκολες καταστάσεις και εκεί δείχνει την αξία του. Η ίδια είχε έντονη ζωή και πάντα κηνυγούσε αυτό που ήθελε, και έτσι περιμένει να είναι και ο σύντροφός της. Να μην καταθέτει τα όπλα εύκολα. Συμφωνώ κι εγώ σ\' αυτό, κι αυτό είναι που της υπενθυμίζω όταν νοιώθει άσχημα για οτιδήποτε, π.χ. όταν την πιάνουν ανασφάλειες. Αναγνωρίζει επίσης ότι έχω αλλάξει πολύ (με θετική έννοια) κατά την διάρκεια αυτού του χρόνου που είμαστε μαζί και ότι συνεννοούμαστε καλύτερα. Μόνο για να είμαι πιο δίκαιος, την συμβίωση δεν την έθεσε ως τελεσίγραφο, δηλαδή δεν το είπε απειλητικά, απλώς εξήγησε καθαρά ότι δεν την ενδιαφέρει να συνεχίσουμε αν δεν ζούμε μαζί σε μόνιμη βάση. Αυτό ακούγεται κάπως σκληρό, αλλά είναι ειλικρινές και τίμιο. Θα μπορούσε να σταματήσει την σχέση ή να χαθεί χωρίς προειδοποίηση, πράγμα που θα ήταν πολύ χειρότερο για μένα τουλάχιστον, γιατί έχω αυξημένη ευαισθησία σε αυτό το θέμα..Τώρα τουλάχιστον ξέρω ότι μου δίνει μια ευκαιρία ή κάποιον έλεγχο της κατάστασης.
Οι ενοχές που έχω δεν είναι τόσο λόγω της ανωριμότητας αλλά επειδή νοιώθω πως παίρνω πολύ περισσότερα από όσα δίνω. Όχι γιατί δεν θέλω να δόσω, αλλά γιατί πραγματικά δεν έχω τόσα πολλά όσα εκείνη. Και αυτό θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι εκμετάλλευση, έστω και ασυνείδητη. Μπορεί, ελπίζω, σύντομα να βρω κάποια λύση. Oταν ίσως είμαι λίγο πιο ήρεμος. Να είσαι καλά και να προσέχεις
eliot

Eliot,
σ\'ευχαριστώ για τα λόγια σου και ειδικά εκείνο το\"να σαι καλά και να προσέχεις\", δείχνουν όπως έχω ξαναπεί ότι έχεις τρυφερή και ευαίσθητη καρδιά.
Δεν προσθέτω περισσότερα σ\'αυτά που έχω ήδη πει, αν και
θα το ήθελα, το μόνο τελευταίο ότι διαφωνώ πως εσυ δεν
έχεις να δώσεις. Η φίλη σου με την εμπειρία της ξέρει καλά και ας μην στο έχει ίσως πει τι ακριβώς και πόσα μπορείς να δώσεις γι\'αυτό και δεν θέλει να σε χάσει.
Και συ να προσέχεις και εύχομαι όποια απόφαση κι αν πάρεις
να σε οδηγήσει στον καλύτερο δυνατό δρόμο.
Να σαι καλά και καλή συνέχεια,

η μητέρα μου ήταν πέντε τουλάχιστον χρόνια μεγαλύτερη από τον πατέρα μου.
η αδελφή της, που είναι σήμερα 85 χρόνων, έμεινε χήρα πρόσφατα. ο άντρας της πέθανε 72 ετών. καταλάβατε;
η αδελφή μου είναι παντρεμένη με κάποιον 4 χρόνια μικρότερό της, έχουν 2 κορίτσια.
κι εγώ είμαι επίσης παντρεμένη με κάποιον που με είχε ερωτευτεί όντας παιδί, ενώ εγώ ήμουν έφηβη. πέρασαν χρόνια, το παιδί μεγάλωσε με το ίδιο συναίσθημα, το οποίο εγώ δεν είχα. σε κάποια φάση όμως, άρχισα κι εγώ να τον ερωτεύομαι, μετά από άλλες περιπετειες, και τελικά παντρευτήκαμε όταν εγώ ήμουν 28κι εκείνος 22.
έχουμε κάνει παιδιά
η ζήλια όμως που τραβάω είναι ανυπόφορη.
δε νομίζω ότι η διαφορά ηλικίας είναι το πρόβλημα.

βέβαια, όταν κάποιος είναι 21 κι εκείνη 59, όπως, ακόμη χειρότερα, όταν εκείνος είναι 59 κι εκείνη 21, η διαφορά είναι ένα θέμα.
είναι καθοριστικό στα μάτια μου αν στη σχέση αυτή βγαίνει η ιδέα \'φύλο\', ή η ιδέα \'γενιά\'.
αν η γυναικεία της φύση αναπτύσσεται γιατί ένας νέος άντρας είναι δίπλα της, είναι όμορφο. σίγουρα βέβαια με ημερομηνία λήξης, αφού εκ των πραγμάτων ο ένας θα πεθάνει γρηγορότερα από τον αλλον, κι αυτό θα είναι φυσιολογικά εκείνη, κι ακόμη, ο ένας μπορεί να κάνει παιδιά κι ο άλλος ή έχει κάνει ή δεν μπορεί να κάνει.
και σε σένα τον άντρα, αν η γυναίκα αυτή είναι σαν ένα πεδίο όπου ο ανδρισμός σου επιβεβαιώνεται, το θεωρώ επίσης όμορφο.
όσο το ζείτε όμορφα, ζήστε το.
το τι βλέπουν οι άλλοι, είναι δικό τους θέμα. το τι χτίζετε εσείς, δικό σας.


μερικοί άνθρωποι δεν έχουν ωριμότητα και δεν μπορούν να το υποφέρουν αυτό.
θεωρούν οτι η διαφορά ηλικίας πρέπει να κάνει τη γυναίκα μπιμπελό στα χερια ενός δυνάστη. λίγοι άνθρωποι μπορούν να ζουν ελεύθεροι τελικά.

είχα κάποτε έναν φίλο, εντελώς ξεχωριστό, με τον οποίον όμως ποτέ μα ποτέ δεν είχα σεξουαλικές σχέσεις, και προφανώς ούτε ποτέ θα έχω.
εξαιρετικός άνθρωπος, 17 χρόνια μικρότερός μου.
σε κάποια στιγμή, ενώ ειχαμε συναντηθεί και προχωρούσαμε στο δρόμο, ο νεαρός είπε: \'μας κοιτάζουν και θα λένε πως αυτή τον έχει πληρώσει\'
το σεξουαλικό υπονοούμενο βέβαια βρίσκεται εκεί.
βρίσκεται όμως και η σκέψη του φίλου, που τη βλέπω ως εξής: \'πώς θα σε ήθελα! μα φοβάμαι ή εξαρτάμαι από τους γύρω\'
όσος καιρος κι αν πέρασε, έχουν περάσει κάπου 4 χρόνια από τοτε που το άκουσα αυτό, και παρόλο που το γράφω, δεν έχω να πω τίποτε περί αυτού. δε μου προκάλεσε τίπτα.
ή έτσι νομίζω. μου έδειξε πως ο άνθρωπος αυτός στο σημείο της σχέσης του με κάποια γυναίκα, η ιδέα \'πώς με βλέπουν οι άλλοι\' είναι καθοριστική. δε μιλάω για ανωριμότητα, μα για έλλειψη συναισθημάτων. και αλήθειας.
η καλλιέργεια της αλήθειας σ\' ένα ζευγάρι όπου η γυναίκα είναι σαφώς μεγαλύτερη (και δε μιλάω για 6 χρόνια ή για 10 χρόνια, αυτά δεν είναι τίποτα), μπορεί να είναι κάτι πολύ δυνατό. να είναι ένα παιχνίδι ελευθερίας.
ξέρω και μια μεγάλη ποιήτρια. αυτή 72. αυτός 40. είναι παντεμένοι. τίποτε άλλο.

21-----58 oi arithmoi miloun apo monoi toys......Edw mia gynaika exei diaforetika thelw k nootropia ontas 3-4 xronia megalyteri oso wrimoi k an prospathoume na deixoume...Me to na paramenei mazi mas apla symvivazetai...(mi parexigithei ayto)Opote...ti psaxnoume na vroume...?Apo kei k pera to zeis sto maximum(oso einai ayto dynato) k apla proxwras parakatw,opws k na to pareis empeiria einai...Me mia proxeiri afairesi exoume ton arithmo 37......37 xronia diafora den einai apla xasma einai.....katalvaineis...Opte apla move on... :)

Φίλε μου Έλιοτ , εγώ πάλι πέρα από το συναίσθημα και την έλξη που έχεις για τη σύντροφό σου, βλέπω και λίγο πιο ρεαλιστικά το θέμα. Σε 10 χρόνια..στα 31 σου δηλαδή αυτή θα κοντεύει τα 70 (δηλ. έναρξη τετάρτης ηλικίας με ότι συνεπάγεται). Εσύ μέσα στα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες προς εξερεύνηση της ζωής και νέων σχέσεων που είναι λογικό να προκύψουν...είσαι διατεθιμένος να τρέχεις από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για τις δεδομένες ενοχλήσεις υγείας που θα έχει τότε..και να είσαι με μια πάπια στο χέρι αντί θα γεύεσαι τις απολαύσεις που κρύβει η ζωή για σένα? Δεν ξέρω ρε συ..εγώ δεν θα το έκανα...διαφορά ηλικίας ούτε εμένα με ενοχλεί αλλά τουλάχιστων για πρακτικούς καθαρά λόγους να βρίσκονται σε νορμάλ λειτουργικά πλαίσια.Αν σε ερωτευθεί στην πορεία άλλη γυναίκα που θα είναι στην ηλικία σου δε και εσύ επίσης την ερωτευθείς παράφορα θα πεις όχι στην πρόκληση?

γιατί η αναφορά πρέπει να είναι το μέλλον;

Όχι τι-ποτε αλλά σημαντικός προβληματισμός σίγουρα!

αν και μιλωντας με τα προσωπικα μου μετρα, η διαφορα ηλικιας μου φαινετε πολυ μεγαλη αλλά σημασια ειναι εσυ τι θελεις, η αποψη μου ειναι να συνεχισεις στην σχεση αυτη οσο εσυ και αυτη νιωθετε ανετα μαζι..το πιθανοτερο να μην ειναι η σχεση που θα σε παει σε γαμο, άλλωστε τοσοι αλλοι κανουν σχεσεις που ειναι σε κοντινες ηλικιες και δεν καταληγουν σε γαμο.. οσο για τους υπολοιπους δεν νομιζω οτι ειναι σωστο να επιτηθεμεθα στον ανθρωπο. πιστευω οτι καποιοι μεγαλοι που μειωνουν τους νεους σε αυτα τα θεματα ειναι επειδη ειτε ζηλευουν ειτε εχουν καποιο κολλημα. ειναι ικανοτατοι και οι νεοι ανδρες και εχουν δικαιωμα και αυτοι στην ζωη.. οχι μονο οι μεγαλοι ανδρες.

Παρόλο που είναι πολύ μεγάλη η διαφορά της ηλικίας, σας καταλαβαίνω... Ο ένας έτσι όπως τα λες συμπληρώνει τον άλλον.. Δεν είμαι μάντης για να προβλέψω το μέλλον, πιστευω όμως ότι αυτή η σχέση έχει ημερομηνία λήξης. Θα μπει κάποια στιγμή η λογική στη μέση...Όπως και να έχει, ζήτε μία εμπειρία που πολλοί άνθρωποι δεν θα ζήσουν ποτέ! Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως αν 21 χρονων ήταν η γυναίκα και 58 ο άντρας, η κοινωνία θα αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο?? Πάλι για την γυναίκα δεν θα έλεγαν ότι τον θέλει για τα λεφτά του?? Γιατι ο μεγαλύτερος άντρας είναι απλά \"μάγκας\" όταν έχει μία μικρότερη και η μεγαλύτερη γυναίκα με έναν μικρότερο είναι.... όλα τα κακά που μπορεί να πει ένα κακόβουλο στόμα! Και σε τελική ανάλυση τι νοιάζει τους τρίτους???? Γιατί δεν κοιτάζει ο καθένας τη δουλειά του και να σας αφήσει να το ζήσετε? Πολύ πιθανόν όλες να την ζηλεύουν, για το θάρρος της γνώμης της και για την δύναμη να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει! Πες της το να την ανεβάσεις λιγάκι!