τι μου λείπει?????

Όταν ένας άνθρωπος τα χει όλα, και όταν λέω όλα εννοώ αυτό που στεραιότυπα ορίζεται από την κοινωνία που ζούμε, δηλαδή, επαγγελματική και οικονομική καλή κατάσταση, μόρφωση, εμφάνιση, οικογένεια με 2 παιδιά και έναν καλό σύντροφο. Και η μια μέρα διαδέχεται την άλλη ακολουθώντας μια σταθερή πορεία και πρόγραμμα, όμως, κάτι δεν πάει καλά, κάτι λείπει, και εκεί που είμαι καλά και γελάω πέφτω και βάζω τα κλάματα και μου φταίνε όλα. Αισθάνομαι κενό, ανικανοποίητο, νιώθω οτι δεν αγαπάω τον σύντροφο μου, η δουλειά μου δεν με καλύπτει, θέλω κάτι άλλο γενικώς. Και νομίζω πως το βρίσκω σε έναν άλλο άνθρωπο και λέω νομίζω γιατί δεν περνάει πολύς καιρός και ανακαλύπτω την φενάκη του όλου θέματος, και αντί να μου γίνει μάθημα και να εκτιμήσω αυτά που ήδη έχω που είναι πολύτιμα αισθάνομαι χειρότερα από ποτέ! Και ενώ θέλω πάρα πολύ να βγω από αυτό το τέλμα, να αρχίσω να "ζω" την ζωή μου, κάθομαι απλά θεατής της. Και βλέπω το χρόνο να περνά και ξέρω πως κάποια στιγμή θα μετανιώσω που δεν έκανα κάτι και άφησα τον καιρό να περάσει και να χάσω όλο το νόημα. Δεν ξέρω αν με καταλάβατε, δεν θέλω να αλλάξω την ζωή μου, θέλω να την ζήσω, μου αρέσει η εικόνα της αλλά δεν μπορώ να μπω μέσα σε αυτήν, δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, τι μου φταίει.....δεν ξέρω τι να κάνω.

Θα ήθελα να σε βοηθήσω, αλλά έχουμε χούντα. Άμα σου πω να πας σε ένα γιατρό θα μου πούνε τι σου λέω πάλι. :@

καλη ερωτικη - σεξουαλικη ζωη με τον αντρα σου.

αυτο σου λειπει..

σου λειπει ..το να τον θελεισ... να τον ποθεισ..

σου λειπει το φλερτ... η ελευθερια..

και ολα αυτα που αφηνουμε πισω οταν δεσμευομαστε σε εναν γαμο.





νομιζω πωσ πολλοι πολλοι παντρεμενοι νιωθουν σαν κι εσενα...

αλλα η απιστια δεν ειναι η λυση... ενασ συμβουλοσ γαμου ισωσ θα ηταν καλοσ..
για αρχη.. δαεν χανεισ τιποτα.. δες μηπωσ ειναι αυτο...:):):):) καλη δυναμη..

....τούλιπ.....!!!!!

Να μου πειτε οτι νομίζετε. Αυτό ζήτησα. Αυτό χρειάζομαι. Χρειάζομαι ίσως ένα καλό ταρακούνημα.
Adzik έχεις απόλυτο δίκιο, δεν έχω παράπονο από την σεξουαλική μου ζωή, είναι πολύ καλή, το συναίσθημα μου λείπει, ναι, δεν αισθάνομαι πόθο ή έλξη ή διάθεση για φλέρτ με τον σύντροφο μου. Από την άλλη δεν νιώθω φυλακισμένη ή διάθεση για να φλερτάρω με άλλους δεν ψάχνομαι, πιστεύεται οτι μπορεί να επανέλθει κανείς? να ξαναβρεθεί η \"μαγεία\"?
Το ξέρω πως η απιστία δεν είναι λύση και δεν είναι το ζητούμενο μου, θέλω να γίνω μέρος ζωή της οικογένειας μου και της ζωής μου. Θέλω να βρω τη διάθεση να κάνω πράγματα μαζί τους, μα κάθε πρωί που ξυπνάω και τους κοιτάω το μόνο που κάνω είναι να βρίσκω πράγματα να κάνω και να ασχολούμαι που δεν έχουν να κάνουν με αυτούς, να δραπετεύω, και όταν τελικά η μέρα περνά νιώθω τύψεις και απογοήτευση με τον ευατό μου αφού εκείνοι δεν απαιτούν τίποτα από μένα, δείχνουν κατανόηση και αγάπη, και δεν το αξίζω, όχι δεν το αξίζω. Θέλω να το αλλάξω όλο αυτό, αλλά πως? Πιστεύεται οτι είναι αναστρέψιμο? Μπορεί ένας γιατρός να με βοηθήσει?

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σα

Quote:

---

Originally posted by dream
Να μου πειτε οτι νομίζετε. Αυτό ζήτησα. Αυτό χρειάζομαι. Χρειάζομαι ίσως ένα καλό ταρακούνημα.
Adzik έχεις απόλυτο δίκιο, δεν έχω παράπονο από την σεξουαλική μου ζωή, είναι πολύ καλή, το συναίσθημα μου λείπει, ναι, δεν αισθάνομαι πόθο ή έλξη ή διάθεση για φλέρτ με τον σύντροφο μου. Από την άλλη δεν νιώθω φυλακισμένη ή διάθεση για να φλερτάρω με άλλους δεν ψάχνομαι, πιστεύεται οτι μπορεί να επανέλθει κανείς? να ξαναβρεθεί η \"μαγεία\"?
Το ξέρω πως η απιστία δεν είναι λύση και δεν είναι το ζητούμενο μου, θέλω να γίνω μέρος ζωή της οικογένειας μου και της ζωής μου. Θέλω να βρω τη διάθεση να κάνω πράγματα μαζί τους, μα κάθε πρωί που ξυπνάω και τους κοιτάω το μόνο που κάνω είναι να βρίσκω πράγματα να κάνω και να ασχολούμαι που δεν έχουν να κάνουν με αυτούς, να δραπετεύω, και όταν τελικά η μέρα περνά νιώθω τύψεις και απογοήτευση με τον ευατό μου αφού εκείνοι δεν απαιτούν τίποτα από μένα, δείχνουν κατανόηση και αγάπη, και δεν το αξίζω, όχι δεν το αξίζω. Θέλω να το αλλάξω όλο αυτό, αλλά πως? Πιστεύεται οτι είναι αναστρέψιμο? Μπορεί ένας γιατρός να με βοηθήσει?

---

Δεν φαίνεται να έχεις τόσο μεγάλο πρόβλημα ώστε να χρειάζεται ψυχίατρος. Ψυχολόγος δεν ξέρω.. αν μπορεί ένας άνθρωπος να έχει αληθινούς φίλους δίπλα του, να τους εμπιστεύεται και να ανοίγεται, τότε μπορεί κάλλιστα να γλιτώσει τον γιατρό.

πιστευω πωσ αυτη η μαγεια φτιαχνετε και ξαναβρισκεται..πχ εγω με τον αντρα μου αγαπιομαστε παρα πολυ.. αλλα αντιμετωπιζουμε επι το πληστων οικονομικα θεματα.. οταν ομωσ πηγαινουμε διακοπεσ..ημαστε παλι οπωσ πρωτα..

ισωσ θελετε διακοπεσ...

...πιστεύω ότι μια βόλτα από τα \"επίγοντα περιστατικά\" ενός οποιουδήποτε νοσοκομείου της Αθήνας σε βολεύει θα σε κάνει να νιώσεις πολύ καλύτερα!

Quote:

---

Originally posted by dream
Όταν ένας άνθρωπος τα χει όλα, και όταν λέω όλα εννοώ αυτό που στεραιότυπα ορίζεται από την κοινωνία που ζούμε, δηλαδή, επαγγελματική και οικονομική καλή κατάσταση, μόρφωση, εμφάνιση, οικογένεια με 2 παιδιά και έναν καλό σύντροφο. Και η μια μέρα διαδέχεται την άλλη ακολουθώντας μια σταθερή πορεία και πρόγραμμα, όμως, κάτι δεν πάει καλά, κάτι λείπει, και εκεί που είμαι καλά και γελάω πέφτω και βάζω τα κλάματα και μου φταίνε όλα. Αισθάνομαι κενό, ανικανοποίητο, νιώθω οτι δεν αγαπάω τον σύντροφο μου, η δουλειά μου δεν με καλύπτει, θέλω κάτι άλλο γενικώς. Και νομίζω πως το βρίσκω σε έναν άλλο άνθρωπο και λέω νομίζω γιατί δεν περνάει πολύς καιρός και ανακαλύπτω την φενάκη του όλου θέματος, και αντί να μου γίνει μάθημα και να εκτιμήσω αυτά που ήδη έχω που είναι πολύτιμα αισθάνομαι χειρότερα από ποτέ! Και ενώ θέλω πάρα πολύ να βγω από αυτό το τέλμα, να αρχίσω να \"ζω\" την ζωή μου, κάθομαι απλά θεατής της. Και βλέπω το χρόνο να περνά και ξέρω πως κάποια στιγμή θα μετανιώσω που δεν έκανα κάτι και άφησα τον καιρό να περάσει και να χάσω όλο το νόημα. Δεν ξέρω αν με καταλάβατε, δεν θέλω να αλλάξω την ζωή μου, θέλω να την ζήσω, μου αρέσει η εικόνα της αλλά δεν μπορώ να μπω μέσα σε αυτήν, δεν ξέρω γιατί, δεν ξέρω τι μου συμβαίνει, τι μου φταίει.....δεν ξέρω τι να κάνω.

---

θα ελεγα να ξεκινησεις απο την αρχη....
οταν ενας ανθρωπος τα εχει ολα, συμφωνα με τα κοινωνικα στερεοτυπα.....

αφου βλεπεις οτι αυτα τα ¨\"ολα\" για καποιον λογο εσενα σε αφηνουν κενη και ανικανοποιητη, ισως ειναι καιρος να ψαξεις να βρεις αν τα κονωνικα \"ολα\" ειναι οντως και δικα σου \"ολα\" , η καποιος στα εχει φορεσει καπελο....
ενα στενο καπελο που τωρα δεν ξερει τι να το κανεις....

ειναιτ τελικα η ζωη σου αυτη που επιθυμουσες να ζησεις? μηπως βιαστηκες να κανεις οικογενεια ενω δεν εκπληρωσες προσωπικες επιθυμιες μορφωσης, καριερας, δεν ξερω τι μπορει να ειναι αυτο, εσυ το ξερεις....
ειναι ο \"καλος\" συντροφος, ενας πραγματικα καλος συντροφος, η ειναι ο καλος ανθρωπος ο κουβαλητης, ο λογικος και συνεννοησιμος που ονειρευοταν η μαμα σου αλλα εσενα η καρδουλα σου χτυπουσε για αλλον, η χτυπουσε γι αυτον, αλλα σταματησε να χτυπαει κι εσυ θεωρησες οτι αυτο δεν ειναι λαθος της σχεσης σας και την κακης επικοινωνιας σας, αλλα προσωπικα δικο σου λαθος που δεν εισαι η αχαριστη ικανοποιημενη με τα καλως εχοντα κοινωνικα δεδομενα........

τα παραπανω ειναι δικες μου υποθεσεις. τις πραγματικες αναγκες και ελλειψεις σου μονο εσυ μπορεις να τις ξερεις η να τις βρεις, νομιζω ομως οτι ηρθε ο καιρος και για σενα (οπως ερχεται και για τον καθενα καποια στιγμη) να τις ψαξεις, με θαρρος και ειλικρινεια...

καλη τυχη :)

biskotaki καταλαβαίνω τι εννοείς και πως το εννοείς, δεν χρειάζεται όμως να πάω στα επείγοντα, για να δω αυτό που εννοείς. Τους τελευταίους 6 μήνες έχασα 3 πολύ κοντινούς και αγαπημένους ανθρώπους......:( σε ευχαριστώ για την απάντηση σου.

REMEDY όπως τα λες έτσι ακριβώς είναι......

Τίποτα δεν κάνει. Εδώ είμαστε για να σου δίνουμε συμβουλές :)

[quote]Originally posted by dream
biskotaki Τους τελευταίους 6 μήνες έχασα 3 πολύ κοντινούς και αγαπημένους ανθρώπους.....

πραγματικά λυπάμαι ... μήπως είναι αυτός ένας από τους λόγους που νιώθεις έτσι τελικά??? μήπως περνάς μια μικρή περίοδο πένθους?

[quote]Originally posted by biskotaki

Quote:

---

Originally posted by dream
biskotaki Τους τελευταίους 6 μήνες έχασα 3 πολύ κοντινούς και αγαπημένους ανθρώπους.....

πραγματικά λυπάμαι ... μήπως είναι αυτός ένας από τους λόγους που νιώθεις έτσι τελικά??? μήπως περνάς μια μικρή περίοδο πένθους?

---

Σε ευχαριστώ, να σαι καλά. Ίσως να είναι ΚΑΙ αυτός ένας λόγος που συνειδητοποίησα οτι ζω την ζωή \"μηχανικά\" χωρίς να την ζω ουσιαστικά. Και αυτό που κατάλαβα -συνειδητοποίησα\" από την απάντηση της-του remedy είναι οτι ζω έτσι γιατί \"πρέπει\" .
Και μαζί με αυτό συνειδητοποίησα οτι για να είμαι καλά πρέπει να το αλλάξω, έχω την δύναμη να το κάνω? Αυτό θα σημαίνει οτι θα πρέπει να τινάξω στον αέρα την ζωή των παιδιών που λατρεύω, αυτό, όχι, δεν έχω την δύναμη να το κάνω... προτιμώ να προσπαθήσω να φτιάξω κάπως τα πράγματα, να νιώθω καλύτερα μέσα σε αυτά, γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα εάν εγώ έκανα λάθος επιλογές, έτσι δεν είναι?:(

Πόσος καιρός είναι που νοιώθεις έτσι?

Περίπου 11 μήνες

γιατί λάθος επιλογές??? νομίζω οτί χρειάζεται να ζήσεις όλες τις επιλογές για να καταλήξεις στο πια ήταν η καλύτερη...και εμεις δυστηχώς έχουμε μόνο μια ζωούλα :)

Quote:

---

Originally posted by dream
Περίπου 11 μήνες

---

Μάλιστα....
Και μέσα σε αυτούς τους 11 μήνες υπήρξαν τρεις απώλειες κοντινών προσώπων.
Ίσως αυτό που σε κάνει να νοιώθεις έτσι να είναι η αφύπνιση του φόβου για τον θάνατο. Μια απειλή που σε ακολουθεί στην καθημερινότητά σου και σου ψιθυρίσει «ο χρόνος τελειώνει». Κι εσύ προσπαθείς να προλάβεις τον χρόνο σε έναν αγώνα που μάλλον είναι μάταιος γιατί ο χρόνος πάντα νικά εάν τον δεις σαν εχθρό. Το μεγάλο στοίχημα είναι να τον κάνεις φίλο σου. Και τότε οι στιγμές θα αποκτήσουν και πάλι το μεγαλείο τους.

Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος.