Άλλη μια φορά.

Μετά από πολύ καιρό κατάφερα τελικά να συνέρθω.
Προσωρινά μάλλον.
Πάλεψα και ακόμη παλεύω.
Είναι δύσκολο.
Αυτή η γαμημένη η κατάθλιψη με έχει καταβάλει.
Κατάφερα μετά από πολύ καιρό να γράψω κάποια πράγματα και να έρθω σε επικοινωνία με την ψυχή.
Πλήρης αποχαύνωση μέχρι τώρα.
Αποφάσισα να σταματήσω την αγωγή μου.
Αλλά τουλάχιστον δεν έχασα την δουλειά μου.
Κάτι είναι και αυτό.
Η πλάκα είναι ότι μου δώσανε προαγωγή και αύξηση.
Μου φαίνεται ότι κάποιος μου κάνει πλάκα.
Όσο για την οικογένειά μου. Από το κακό στο χειρότερο.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά.

Βρίσκω ομοιότητες Κνουλπ. Κι εγώ σχετικά πρόσφατα συνήλθα απ\' το... αναδρομικό μου επεισόδιο. Τό \'βγαλα πέρα μόνη μου κι ήταν πάρα πολύ ********. Η διαφορά μας είναι ίσως στο ότι εγώ δε πήρα φάρμακα, όπως δεν είχα πάρει ούτε και σε παλιότερα επεισόδια. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με τη διακοπή της αγωγής σου και θα χαρώ να ξαναδώ το λόγο σου, που τόσο όμορφα, εύστοχα και βαθιά ξέρεις να διατυπώνεις...

:)

ευχομαι να περασει για πάντα knoulp..μαλλον δεν εχω περασει ουτε το 20% αυτου που ζεις, αλλα μια προσφατη εμπειρία μου, με εκανε να καταλαβω..πόσο ασχημη θα μπορουσε να ναι η καταθλιψη...κουράγιο...

[quote]Originally posted by Sepia
ευχομαι να περασει για πάντα knoulp..μαλλον δεν εχω περασει ουτε το 20% αυτου που ζεις, αλλα μια προσφατη εμπειρία μου, με εκανε να καταλαβω..πόσο ασχημη θα μπορουσε να ναι η καταθλιψη...κουράγιο... [/quote

Χρόνια εξάρτηση από ψυχοτρόπες ουσίες.
Κυρίως ηρεμιστικά.
Έτσι έμαθα να ζω. Έτσι έμαθα να διαχειρίζομαι τον πόνο.
Μόνος μου από παιδί.
Μου λέγανε. Καλά νέος άνθρωπος και έχεις κουραστεί από τώρα.???
Που να ξέρανε ότι από τα 8 μου παλεύω με τους δαίμονες.
Που να ξέρανε ότι εάν στα 13 μου δεν είχα ανακαλύψει τα ηρεμιστικά τώρα θα ήμουν μια φωτογραφία πάνω σε μία μαρμάρινη πλάκα.
Δεν βαρυγκωμώ ούτε τα ρίχνω όλα στους άλλους.
Θα ήταν άδικο άλλωστε να κάνω κάτι τέτοιο.
Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα ανθρώπων που περάσανε τα ίδια και χειρότερα από αυτά που πέρασα εγώ και καταφέρανε να τα ξεπεράσουνε.
Εγώ όμως όχι. Είμαι ακόμη εκεί.
Αύριο δεν ξέρω που θα είμαι αλλά φαίνεται ότι έχω κάρτα απεριορίστων με το παρελθόν μου. θέματα πολλά και αξεπέραστα με το μέλλον μου και ένα ανύπαρκτο σήμερα.
Προσπάθησα πολλές φορές να δραπετεύσω από τα δεσμά μου.
Ποτέ δεν τα κατάφερα.
Το γεγονός ότι βγαίνω και τα λεω μου κάνει καλό.
Αυτό μόνο θέλω και τίποτα άλλο.

Περαστικά νά\'ναι knoulp.Χαίρομαι που νιώθεις καλύτερα.Μην σνομπάρουμε το να την κουτσοβολεύουμε,κι αυτό έχει τη σημασιολογία και την δική του ύπαρξη κάποιες φορές στην πορεία μας,ε;Πολλά κουτσοβολέματα μπορεί να οδηγήσουν σε πείρα πάνω στο τι μας έκανε να τη βγάλουμε καθαρή άλλη μία φορά κι αυτό με τη σειρά του σε τρόπους πιο αποτελεσματικούς να διαχειριζόμαστε τα θέματά μας.:)

Τότε να βγαίνεις και να τα λες knoulp.
Κι εγώ θα είμαι εδώ, όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπει ο χρόνος μου, να σε ακούω.
Δεν σου λέω οτι θα περάσει γιατί δεν ξέρω αν θα περάσει.
Ούτε μπορώ να σου πω να είσαι δυνατός γιατί ξέρω πολύ καλά οτι αυτό δεν υπάρχει στην κατάθλιψη.
Δεν ξέρω καν αν μπορώ να σε αγγίξω με τα λόγια μου, αν φτάνει η φωνή μου μέσα στο βαθύ σκοτεινό πηγάδι όπου έχεις εγκλωβιστεί.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι ακροάτριά σου σε αυτό. Να στέκομαι πάνω απο το πηγάδι και να σε αφουγκράζομαι.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Περαστικά νά\'ναι knoulp.Χαίρομαι που νιώθεις καλύτερα.Μην σνομπάρουμε το να την κουτσοβολεύουμε,κι αυτό έχει τη σημασιολογία και την δική του ύπαρξη κάποιες φορές στην πορεία μας,ε;Πολλά κουτσοβολέματα μπορεί να οδηγήσουν σε πείρα πάνω στο τι μας έκανε να τη βγάλουμε καθαρή άλλη μία φορά κι αυτό με τη σειρά του σε τρόπους πιο αποτελεσματικούς να διαχειριζόμαστε τα θέματά μας.:)

---

Μόνο η εξάρτηση με έκανα να την βολέψω μέχρι τώρα.
Ο άνεμος φυσάει και αφήνομαι να μεταφέρει και την δική μου ύπαρξη.
Μόνο που τώρα είναι λίγο πιο δύσκολα τα πράγματα.
Έχω αρχίσει να ξεχνάω και να έρχονται εικόνες από το παρελθόν που με στοιχειώνουν. Έχω αρχίσει μάλλον να έχω παραισθήσεις.
Μπαίνω βαθιά μέσα στα όνειρά μου και αρνούμαι να εξέλθω.
Μια πολύ ισχυρή ασπίδα σχηματίζεται γύρο από το εγώ μου.
Τίποτα δεν μπαίνει μέσα. Τίποτα δεν βγαίνει έξω.
Τα όνειρα φεύγουνε με δύναμη από την ψυχή μου, χτυπάνε πάνω στην ασπίδα και επιστρέφουνε μέσα μου πληγωμένα.
Γύρο μου χάος και μιζέρια μόνο.
Μέσα μου το ίδιο.
Μάτια κατεβασμένα όσο δεν πάει άλλο.
Ψυχή κομμάτια.
Θα ήθελα να κοιμηθώ και να συνεχίσω να ζω όσο μου έχει ακόμη απομείνει στον αυλό αυτόν κόσμο.

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη
Τότε να βγαίνεις και να τα λες knoulp.
Κι εγώ θα είμαι εδώ, όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπει ο χρόνος μου, να σε ακούω.
Δεν σου λέω οτι θα περάσει γιατί δεν ξέρω αν θα περάσει.
Ούτε μπορώ να σου πω να είσαι δυνατός γιατί ξέρω πολύ καλά οτι αυτό δεν υπάρχει στην κατάθλιψη.
Δεν ξέρω καν αν μπορώ να σε αγγίξω με τα λόγια μου, αν φτάνει η φωνή μου μέσα στο βαθύ σκοτεινό πηγάδι όπου έχεις εγκλωβιστεί.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι ακροάτριά σου σε αυτό. Να στέκομαι πάνω απο το πηγάδι και να σε αφουγκράζομαι.

---

Το πηγάδι μου θυμίζει το ανέκδοτο με τους πόντιους που τους κυνηγάγανε οι Γερμανοί και αυτοί πέσανε μέσα σε ένα πηγάδι.
Σαν ιδέα για να αποδειχθεί ότι το πηγάδι ήταν άδειο οι πόντιοι συμφωνήσανε να κάνουν τον αντίλαλο, από τα λόγια των γερμανών.
Λέει λοιπόν ο Γερμανός.
- λες να είναι εδώ μέσα.
- Ακούγεται ο αντίλαλος του πόντιου. Λες να είναι εδώ μέσα... μέσα... μέσα...
- Μπα δεν νομίζω λέει ο άλλο Γερμανός.
- Μπα δεν νομίζω... νομίζω... νομίζω... ακούγεται ο αντίλαλος του άλλου πόντιου.
- Καλού κακού ας ρίξουμε μια χειροβομδίδα λέει ο πρώτος Γερμανός.
- Και ακούγεται ο αντίλαλος του άλλου πόντιου. Μπά δεν νομίζω... νομίζω.. νομίζω...

Κάπως έτσι νιώθω.
Είναι προφανές τι πρέπει να απαντήσει ο αντίλαλος μου.
Όμως αυτός απαντάει αυτό που τον πληγώνει λιγότερο, και όχι αυτό που πρέπει να απαντήσει.

Δεν σου δίνει την απάντηση που πρέπει να σου δώσει. Μην υποτιμάς όμως την απάντηση που σου δίνει. Κάτι θέλει να σου πει αυτή η απάντηση ... όπως και το γεγονός οτι ο αντίλαλός σου δεν θέλει να πληγώνεται άλλο και προσπαθεί να γλιτώσει τον εαυτό του απο αυτό, έστω και με λάθος απαντήσεις.

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη
Δεν σου δίνει την απάντηση που πρέπει να σου δώσει. Μην υποτιμάς όμως την απάντηση που σου δίνει. Κάτι θέλει να σου πει αυτή η απάντηση ... όπως και το γεγονός οτι ο αντίλαλός σου δεν θέλει να πληγώνεται άλλο και προσπαθεί να γλιτώσει τον εαυτό του απο αυτό, έστω και με λάθος απαντήσεις.

---

Ευχαριστώ πολύ.
Θα το λάβω υπόψη μου.

Αν σου λέει κάτι, ναι.
Αλλιώς αγνόησέ το, οκ?

Δυστυχώς βυθίζομαι σε μια ατέρμονη περιδίνηση.
Έτσι νιώθω.
Μέσα από τις φωνές της δουλειάς, προσπαθώ να πάψω να ακούω τις δικές μου.
Μέσα από την κίνηση και την ταχύτητα προσπαθώ να νικήσω το δικό μου τέλμα.
Αχ θεέ μου πότε θα τελειώσει αυτό το μαρτύριο.
Βαρέθηκα όλο τα ίδια και τα ίδια.

Κνουλπ, έχω αποσύρει σχεδόν όλα μου τα κείμενα και ποιήματα απ\' τα λεγόμενα \'φορουμοχώρια\'. Αλλά σε βλέπω να γράφεις σήμερα και χτες και θέλω να σου προσφέρω κάτι. Όχι, δεν είναι χαρούμενο. Ήταν πια στο χάσιμο μέσα στο αλκοόλ, αφού όλα είχαν χαθεί. Είναι αυτό που λέμε \'μετά τη μπόρα\'. Οι στίχοι με βοήθησαν να αντέξω τις τσακισμένες μέρες και να φωτίζω τις σκοτεινές χωρίς φεγγάρι νύχτες μου, μετά την απώλεια. Έγινα απώλεια διπλή, του εαυτού μου κριτής και διασώστης. Κι αν η κατάθλιψη είναι άλλων έργο, να ξέρεις πως ανταπεξέρχεσαι γιατί είσαι δυνατός κι όχι αδύναμος.

Προσμονής Το Όνειρο

Στημένη κάτω από τα
μαύρα φεγγάρια μου
να περιμένω.
Προσμονής το όνειρο,
μόνιμα λεκιασμένο.
Με στάχτη πάνω του
πασπαλισμένο.
Προσδοκίας το φάντασμα,
μέσα του καρφωμένο.
Αλληγορίας ανάγνωσμα,
έντρομα διαβασμένο.
Υποταγής το κάλεσμα,
φαιδρά χιλιοειπωμένο.
Ανακωχής το δίδαγμα,
στα πέριξ του στημένο.
Υπεκφυγής το ξέσπασμα,
βαθιά καθορισμένο.
Μαύρα φεγγάρια του μυαλού...
έργο χιλιοπαιγμένο...

Salento

:)

Quote:

---

Originally posted by Alobar
Κνουλπ, έχω αποσύρει σχεδόν όλα μου τα κείμενα και ποιήματα απ\' τα λεγόμενα \'φορουμοχώρια\'. Αλλά σε βλέπω να γράφεις σήμερα και χτες και θέλω να σου προσφέρω κάτι. Όχι, δεν είναι χαρούμενο. Ήταν πια στο χάσιμο μέσα στο αλκοόλ, αφού όλα είχαν χαθεί. Είναι αυτό που λέμε \'μετά τη μπόρα\'. Οι στίχοι με βοήθησαν να αντέξω τις τσακισμένες μέρες και να φωτίζω τις σκοτεινές χωρίς φεγγάρι νύχτες μου, μετά την απώλεια. Έγινα απώλεια διπλή, του εαυτού μου κριτής και διασώστης. Κι αν η κατάθλιψη είναι άλλων έργο, να ξέρεις πως ανταπεξέρχεσαι γιατί είσαι δυνατός κι όχι αδύναμος.

Προσμονής Το Όνειρο

Στημένη κάτω από τα
μαύρα φεγγάρια μου
να περιμένω.
Προσμονής το όνειρο,
μόνιμα λεκιασμένο.
Με στάχτη πάνω του
πασπαλισμένο.
Προσδοκίας το φάντασμα,
μέσα του καρφωμένο.
Αλληγορίας ανάγνωσμα,
έντρομα διαβασμένο.
Υποταγής το κάλεσμα,
φαιδρά χιλιοειπωμένο.
Ανακωχής το δίδαγμα,
στα πέριξ του στημένο.
Υπεκφυγής το ξέσπασμα,
βαθιά καθορισμένο.
Μαύρα φεγγάρια του μυαλού...
έργο χιλιοπαιγμένο...

Salento

:)

---

Σε ευχαριστώ πολύ για το ποίημα.
Θα το κρατήσω.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως δεν νιώθω καθόλου δυνατός.
Άλλωστε εάν ήμουν δυνατός θα μπορούσα να ξεπεράσω τον εθισμό μου.
Μέχρι τώρα δεν κατάφερα παρά μονάχα να αυξήσω την δόση μου.
Αυτό και μόνο αυτό.

Quote:

---

Originally posted by knoulp

Quote:

---

Originally posted by Alobar
Κνουλπ, έχω αποσύρει σχεδόν όλα μου τα κείμενα και ποιήματα απ\' τα λεγόμενα \'φορουμοχώρια\'. Αλλά σε βλέπω να γράφεις σήμερα και χτες και θέλω να σου προσφέρω κάτι. Όχι, δεν είναι χαρούμενο. Ήταν πια στο χάσιμο μέσα στο αλκοόλ, αφού όλα είχαν χαθεί. Είναι αυτό που λέμε \'μετά τη μπόρα\'. Οι στίχοι με βοήθησαν να αντέξω τις τσακισμένες μέρες και να φωτίζω τις σκοτεινές χωρίς φεγγάρι νύχτες μου, μετά την απώλεια. Έγινα απώλεια διπλή, του εαυτού μου κριτής και διασώστης. Κι αν η κατάθλιψη είναι άλλων έργο, να ξέρεις πως ανταπεξέρχεσαι γιατί είσαι δυνατός κι όχι αδύναμος.

Προσμονής Το Όνειρο

Στημένη κάτω από τα
μαύρα φεγγάρια μου
να περιμένω.
Προσμονής το όνειρο,
μόνιμα λεκιασμένο.
Με στάχτη πάνω του
πασπαλισμένο.
Προσδοκίας το φάντασμα,
μέσα του καρφωμένο.
Αλληγορίας ανάγνωσμα,
έντρομα διαβασμένο.
Υποταγής το κάλεσμα,
φαιδρά χιλιοειπωμένο.
Ανακωχής το δίδαγμα,
στα πέριξ του στημένο.
Υπεκφυγής το ξέσπασμα,
βαθιά καθορισμένο.
Μαύρα φεγγάρια του μυαλού...
έργο χιλιοπαιγμένο...

Salento

:)

---

Σε ευχαριστώ πολύ για το ποίημα.
Θα το κρατήσω.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως δεν νιώθω καθόλου δυνατός.
Άλλωστε εάν ήμουν δυνατός θα μπορούσα να ξεπεράσω τον εθισμό μου.
Μέχρι τώρα δεν κατάφερα παρά μονάχα να αυξήσω την δόση μου.
Αυτό και μόνο αυτό.

---

Δεύτερη εβδομάδα χωρίς αγωγή.
Μόνο κατασταλτικά.
Το κεφάλι μου μοιάζει άδειο.
Το βλέμμα μου μοιάζει βαρύ.
Για να δούμε που θα πάει αυτή η κατάσταση.
Το καλό είναι ότι μαζί με τα αντικαταθλιπτικά μειώθηκαν πολύ και τα τσιγάρα.
Ένα πακέτο ανά τέσσερις ημέρες.

Σαν ημερολόγιο πλοίου μου ακούγεται όλο αυτό που έγραψα.

\'Ημερολόγιο Καταστρώματος\', βδομάδα 2η... νιώθω την Ιθάκη μου να ξεμακραίνει. Οι Σειρήνες με καλούν από παντού και νομίζω πως μόνος εγώ τις ακούω. Τραγούδι γλυκό σα πιοτί. Απόσταγμα αναμνήσεων, θολερά τοπία και μια θάλασσα τόσο ήρεμη και κρύα σα γυαλί χρωματιστό, εκεί στο ακροτύρι του μυαλού μου που ακόμη με παλεύει και με πολεμά σα Κίρκη.
Μιλάω μονάχος για να καλύψω το τραγούδι τους και γερά το τιμόνι, μη μου φύγει το βάρος στο κεφάλι και αλλάξω πλεύσης γραμμή, τώρα που άδειασαν οι σκέψεις και ο καπνός δε μου μαυρίζει την ψυχή.
Να η Πηνελόπη, μου γνέφει με συγκατάβαση, αργεί η η κούραση κι ο γάτος νωχελικά την ουρά στο κατάστρωμα κουνάει.
Μυρίζω δύναμη, μπόρες πολλές πέρασα και η νηνεμία μία. Ζέφυρος και Σείριος στο κατόπι μου κι εγώ όπου νά \'ναι φτάνω στης Αριάδνης την άκρη και ανασταίνομαι...

:)

Μόνο κατασταλτικά.
Τίποτα άλλο.
Το μόνο που με φοβίζει λίγο είναι ότι κάποιες στιγμές, όπως αυτή εδώ για παράδειγμα, νιώθω πολύ καλά.
Σκέφτομαι όμως τι με περιμένει και προσγειώνομαι.
Μια δίνη συνεχόμενη χωρίς όρια.
Εχθές κατάφερα να κοιμηθώ κατά τις 3:00.
Σήμερα σέρνομαι αλλά νιώθω καλά.
Για να δούμε που θα μας βγάλει όλο αυτό.

Alobar λες οι ψυχές να συναντιούνται όταν δεν έχουν τι άλλο να κάνουν.....?????
Να πιάνουν ας πούμε κουβεντούλα και να λένε τα δικά τους...?????

Εγώ Κνουλπ το μόνο που λέω είναι ότι σε καταλαβαίνω τώρα που με θυμάμαι να σέρνομαι για 5 ολάκερους μήνες απ\' την αϋπνία. Κι ίσως όχι μόνο γι\' αυτό... ;) ... αν οι ψυχές συναντιούνται, τότε πολύ καλά κάνουν. Γιατί φτερουγίζει η ψυχή και εμπνέεται από ανθρώπων λόγο. Και λίγο χαμογέλιο το μπορεί!...

:)

Quote:

---

Originally posted by Alobar
Εγώ Κνουλπ το μόνο που λέω είναι ότι σε καταλαβαίνω τώρα που με θυμάμαι να σέρνομαι για 5 ολάκερους μήνες απ\' την αϋπνία. Κι ίσως όχι μόνο γι\' αυτό... ;) ... αν οι ψυχές συναντιούνται, τότε πολύ καλά κάνουν. Γιατί φτερουγίζει η ψυχή και εμπνέεται από ανθρώπων λόγο. Και λίγο χαμογέλιο το μπορεί!...

:)

---

Οι ψυχές ταξιδεύουν και συναντιούνται στα όνειρά μας.
Το χαίρομαι αυτό.
Για να είμαι ειλικρινής ελπίζω σε αυτό γιατί δεν έχει μείνει και κάτι άλλο να ελπίζω.
Προσπαθώ να συνδεθώ με το συνειδητό και ξεχνώ το ασυνείδητο. Αυτό που με οδηγεί και με ορίζει.
Εγώ τουλάχιστον πιστεύω πως από εκεί ξεκινάνε τα προβλήματά μου.
Και το ασυνείδητο συνδέεται άμεσα με την ψυχή.

Πριν από λίγο μίλησα με έναν πελάτη. Με ρώτησε τι κάνω και του απάντησα πολύ αυθόρμητα.
Περιμένω την σειρά μου.
Έτσι νιώθω τελικά.

Εγώ δε περιμένω τίποτα Κνουλπ. Ελπίζω μόνο σε αυτό που έλεγες. Στην ψυχή. Μπας και τα βάλει με το νου επιτέλους, για να της ξαναδώσει πίσω αυτά που ο ίδιος έθαψε και κλείδωσε. Μου θυμίζει το σεντούκι της γιαγιάς ο νους. Πράματα που ξεχάσαμε και τώρα μας φαίνονται παράξενα και σπάνια. Και δε θέλει τίποτα. Λίγο αεράκι να μπει να τα φρεσκάρει στης καρδιάς το παραθύρι απλωμένα...

:)

Quote:

---

Originally posted by Alobar
Εγώ δε περιμένω τίποτα Κνουλπ. Ελπίζω μόνο σε αυτό που έλεγες. Στην ψυχή. Μπας και τα βάλει με το νου επιτέλους, για να της ξαναδώσει πίσω αυτά που ο ίδιος έθαψε και κλείδωσε. Μου θυμίζει το σεντούκι της γιαγιάς ο νους. Πράματα που ξεχάσαμε και τώρα μας φαίνονται παράξενα και σπάνια. Και δε θέλει τίποτα. Λίγο αεράκι να μπει να τα φρεσκάρει στης καρδιάς το παραθύρι απλωμένα...

:)

---

Αυτό που περιμένω εγώ Alobar είναι το τέλος, μήπως μέσα από αυτό δοθούν οι λύσεις στα ερωτήματα – προβλήματά μου.

Knoulp,καλησπέρα σου.:)
Γιατί όταν νιώθεις καλύτερα,κατευθείαν σε προσγειώνεις,με μία αρνητική προσμονή άλλων δεινών;Nιώθεις ενοχές όταν αισθάνεσαι ανακούφιση,πως δεν την αξίζεις μήπως;

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Knoulp,καλησπέρα σου.:)
Γιατί όταν νιώθεις καλύτερα,κατευθείαν σε προσγειώνεις,με μία αρνητική προσμονή άλλων δεινών;Nιώθεις ενοχές όταν αισθάνεσαι ανακούφιση,πως δεν την αξίζεις μήπως;

---

Κάπως έτσι …………!!!!!!!!!
Ίσως και η δύναμη της συνήθειας.
Όταν η ψυχή έχει περάσει από αυτό το μονοπάτι, δεν το ξεχνά και πάντα το ανακαλεί.
Ακόμη και σε άσχετες στιγμές.
Αυτό συμβαίνει με εμένα.

Ναι,έχεις δίκιο.Κι εγώ έχω περάσει από κει.Στην περίοδο που ήμουν σε κατάθλιψη έκανα αγώνα για να \"αποκρούω\"τις αρνητικές σκέψεις.Δεν το κατάφερνα πάντα.Αλλά σιγά σιγά οι φορές που το κατάφερνα αυξάνονταν.Μπορείς να εστιαστείς στο να μην σου βάζεις ο ίδιος εμπόδια να βιώνεις τη χαρά,έστω κι αυτή την πρόσκαιρη,γιατί σου αφαιρείς το δικαίωμα να αλαφρύνεις και αυτομπουκοτάρεσαι.Η πρόσκαιρη σήμερα θα γίνει στην πορεία και μόνιμη,αν εσύ συνειδητά αποφασίσεις πως το αξίζεις,πως το θες και το μπορείς.Μην απελπίζεσαι knoulp.Μπορείς να ανταπεξέλθεις.Έχεις βυθιστεί στην αυτολύπηση και δε βλέπεις φως,όμως το φως υπάρχει.Και θα το βρεις.Θέλησέ το δυνατά.:)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Ναι,έχεις δίκιο.Κι εγώ έχω περάσει από κει.Στην περίοδο που ήμουν σε κατάθλιψη έκανα αγώνα για να \"αποκρούω\"τις αρνητικές σκέψεις.Δεν το κατάφερνα πάντα.Αλλά σιγά σιγά οι φορές που το κατάφερνα αυξάνονταν.Μπορείς να εστιαστείς στο να μην σου βάζεις ο ίδιος εμπόδια να βιώνεις τη χαρά,έστω κι αυτή την πρόσκαιρη,γιατί σου αφαιρείς το δικαίωμα να αλαφρύνεις και αυτομπουκοτάρεσαι.Η πρόσκαιρη σήμερα θα γίνει στην πορεία και μόνιμη,αν εσύ συνειδητά αποφασίσεις πως το αξίζεις,πως το θες και το μπορείς.Μην απελπίζεσαι knoulp.Μπορείς να ανταπεξέλθεις.Έχεις βυθιστεί στην αυτολύπηση και δε βλέπεις φως,όμως το φως υπάρχει.Και θα το βρεις.Θέλησέ το δυνατά.:)

---

Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αυτό θα αλλάξει μετά από 43 ολόκληρα χρόνια συνεχούς λειτουργίας του οργανισμού με τον ίδιο τρόπο.
Τι θα κάνει τα φαντάσματα να φοβηθούν και να φύγουν.
Ποιος θα σταματήσει τα όνειρα.
Ποιος θα σταματήσει τις φωνές.
Μπορεί να μην το ήθελα ή να μην προσπάθησα αρκετά ή με τον σωστό τρόπο.
Όμως εγώ μέχρι τώρα αυτό κατάφερα.

Μέχρι τώρα έβλεπα την στροφή και έκοβα ταχύτητα.
Τώρα μπαίνω με όσο με παίρνει και δεν λογαριάζω τίποτα.
Κάποια στιγμή απλά φοβάμαι ότι θα ξεχάσω να στρίψω.

Επανέρχομαι στα ίδια ακολουθώντας μία άτακτη περιοδικότητα με λίγο πιο επιβαρημένα συμπτώματα την κάθε φορά.
Έχει όλο αυτό γίνει μια ρουτίνα ζωής που με ακολουθεί. Κάτι σαν καθεστώς.

Μπήκαμε αισίως στην Τρίτη εβδομάδα..
Μια από τα ίδια.....
Τίποτα το διαφορετικό.
Θλίψη και μοναξιά.

Έχεις κάνει ποτέ CBT?Να ανακαλύψεις ποια γνωστικά σχήματα οδηγούν σε απρόσφορο τρόπο σκέψης που σε εγκλωβίζει πιθανόν σε τέτοιους κύκλους επαναφοράς σε διαδρομές είτε δυσθυμίας είτε κατάθλιψης;Πιστεύω πως όταν κάτι επιμένει,είναι γιατί οι τρόποι που σκεφτόμαστε,που επεξεργαζόμαστε τα γεγονότα στη ζωή μας,δεν έχουν αλλάξει,είναι άκαμπτοι,δεν προσαρμόζουμε τη σκέψη μας με εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας άρα εμμένουν οι καταστάσεις που μας ταλανίζουν χρόνια.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Έχεις κάνει ποτέ CBT?Να ανακαλύψεις ποια γνωστικά σχήματα οδηγούν σε απρόσφορο τρόπο σκέψης που σε εγκλωβίζει πιθανόν σε τέτοιους κύκλους επαναφοράς σε διαδρομές είτε δυσθυμίας είτε κατάθλιψης;Πιστεύω πως όταν κάτι επιμένει,είναι γιατί οι τρόποι που σκεφτόμαστε,που επεξεργαζόμαστε τα γεγονότα στη ζωή μας,δεν έχουν αλλάξει,είναι άκαμπτοι,δεν προσαρμόζουμε τη σκέψη μας με εναλλακτικούς τρόπους ερμηνείας άρα εμμένουν οι καταστάσεις που μας ταλανίζουν χρόνια.

---

Αυτό που έχω κάνει είναι μία απλή ψυχοθεραπεία για περίπου ενάμιση χρόνο.
Είχα χάσει τον πατέρα μου και τον παιδί μου σε διάστημα τριών μηνών.
Έκτοτε δεν έχω επανέλθει.
Μόνο περιόδους αναλαμπών βίωνα και τίποτα άλλο.
Όμως τώρα νιώθω ότι έχω αρχίσει να μπαίνω πιο βαθιά.
Δεν ξέρω τι μπορεί να φταιει.
Ίσως τίποτα. Ίσως έτσι απλά να γεννήθηκα και να απολαμβάνω το αποτέλεσμα του δημιουργήματος.
Ίσως και όλα.
Όπως λεει και ένας γνωστός μου. Καλύτερα να το πάρεις απόφαση. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
Τώρα θα μου πεις τι κάθομαι και γράφω εδώ μέσα.
Θέλω απλά να τα πω κάπου. Θέλω να μοιραστώ με ανθρώπους που έχουνε περάσει τα ίδια με εμένα. Θέλω απλά να με καταλάβουν και να με αποδεχθούν.

Knoulp,

αν μου επιτρεπεις, μπορεις να κανεις ψυχοθεραπεια μια ζωη διχως αποτελεσματα. Αν εισαι θεατης, αν βαζεις πολλα φρενα πριν μιλησεις, αν δεν αφεθεις στο να εκφρασεις τον πονο σου, την απογοητευση σου, τα παραπονα σου, τον θυμο σου, τις οποιες χαρες σου, τα ζητουμενα σου, τους φοβους σου. Κι ολα αυτα, δεν ξερω ποσο απλα ειναι...Για μενα παντως, δεν ηταν παντα.

Δεν ειναι μονο πώς γεννιεται ο καθενας μας. Ειναι και αυτο βεβαια. Αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Κ αφου ειμαστε ανθρωποι, αρα αλλαζουμε ή μπορουμε να αλλαξουμε κ κατι.

Αν εσυ νιωθεις οτι αρχιζεις να μπορεις να περνας σε ενα αλλο επιπεδο (αυτο που λες εσυ οτι αρχιζεις να μπαινεις πιο βαθια) δειξε εμπιστοσυνη σ αυτο κ προχωρα. Κ θα μαθεις κ τι φταιει κ πώς επιδρα πανω σου. Κ πολλα παραπανω ισως...

Οι απώλειες που αναφερεις, δεν ειναι αμελητεα γεγονοτα, ουτε μπορουν να μην εχουν βαθια επιδραση μεσα σου (ή τουλαχιστον στους περισσοτερους ανθρωπους, πιστευω). Οπως κ αλλα τραυματικα γεγονοτα που εχεις αναφερει στο παρελθον. Ισως στο οτι μπορεις να μπεις πιο βαθια, να εχει να κανει με το οτι μπορεις να \"αντιμετωπισεις\" καποια ισχυρα γεγονοτα της ζωης σου, με την εννοια του να τα \"δεις\" καλυτερα.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
Knoulp,

αν μου επιτρεπεις, μπορεις να κανεις ψυχοθεραπεια μια ζωη διχως αποτελεσματα. Αν εισαι θεατης, αν βαζεις πολλα φρενα πριν μιλησεις, αν δεν αφεθεις στο να εκφρασεις τον πονο σου, την απογοητευση σου, τα παραπονα σου, τον θυμο σου, τις οποιες χαρες σου, τα ζητουμενα σου, τους φοβους σου. Κι ολα αυτα, δεν ξερω ποσο απλα ειναι...Για μενα παντως, δεν ηταν παντα.

Δεν ειναι μονο πώς γεννιεται ο καθενας μας. Ειναι και αυτο βεβαια. Αλλα δεν ειναι μονο αυτο. Κ αφου ειμαστε ανθρωποι, αρα αλλαζουμε ή μπορουμε να αλλαξουμε κ κατι.

Αν εσυ νιωθεις οτι αρχιζεις να μπορεις να περνας σε ενα αλλο επιπεδο (αυτο που λες εσυ οτι αρχιζεις να μπαινεις πιο βαθια) δειξε εμπιστοσυνη σ αυτο κ προχωρα. Κ θα μαθεις κ τι φταιει κ πώς επιδρα πανω σου. Κ πολλα παραπανω ισως...

Οι απώλειες που αναφερεις, δεν ειναι αμελητεα γεγονοτα, ουτε μπορουν να μην εχουν βαθια επιδραση μεσα σου (ή τουλαχιστον στους περισσοτερους ανθρωπους, πιστευω). Οπως κ αλλα τραυματικα γεγονοτα που εχεις αναφερει στο παρελθον. Ισως στο οτι μπορεις να μπεις πιο βαθια, να εχει να κανει με το οτι μπορεις να \"αντιμετωπισεις\" καποια ισχυρα γεγονοτα της ζωης σου, με την εννοια του να τα \"δεις\" καλυτερα.

---

Το πρόβλημα με εμένα είναι ότι δεν μπορώ να δω το αύριο.
Κάποτε μπορούσα να κοιτάξω παραπέρα και να νιώσω λίγο καλύτερα.
Έχω πολύ καιρό να νοιώσω έτσι.
Όσο για το πιο βαθιά που λες είναι κάτι που με φοβίζει.
Δεν αντέχω άλλη μαυρίλα.
Τα βιώματά μου δεν μου επιτρέπουν να ξεφύγω.
Το μόνο που με κάνει να νιώθω κάπως καλύτερα είναι να εκτίθεμαι και να μοιράζομαι με ανθρώπους που έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις με τις δικές μου.
Αυτό με κάνει να νοιώθω λιγότερο μόνος μου.

Καλημέρα Κnoulp.:)
Θέλεις να βάλουμε κάτω μερικές από τις διαδρομές της σκέψης σου να δούμε αν γίνεται να τις τροποποιήσεις;
Κοίτα εδώ ένα παράδειγμα-γράφεις πως πήρες αύξηση και προαγωγή.Δεν αφήνεις τον εαυτό σου να γίνει αυτό το γεγονός πηγή χαράς και ικανοποίησης.Το μπλοκάρεις με μία αρνητική σκέψη,ένα είδος φράγματος νοητικού από το να σου προσφέρει θετικά συναισθήματα.Λες\"κάποιος μου κάνει πλάκα\".Γιατί να σου κάνει πλάκα και να μην πεις\"α,να κάτι που κατάφερα\"ή\"ωραία,παρόλη τη μαυρίλα,υπάρχουν θετικά\".Φιλτράρεις όλα τα γεγονότα με έναν τρόπο που διαιωνίζεται η αρνητικότητα.

Άλλο.Άλλωστε αν ήμουν δυνατός,θα μπορούσα να ξεπεράσω τον εθισμό μου.Ταυτίζεις την ύπαρξη μίας φαρμακοθεραπείας με μία εξάρτηση,που εσύ είσαι το θύμα της.Γιατί να μην το σκεφτείς διαφορετικά;Παίρνω φάρμακα γιατί τα χρειάζομαι σε αυτή τη φάση της ζωής μου,χρειάζομαι στήριξη προς το παρόν.Με αυτή τη λογική περνάς στον εαυτό σου το μήνυμα πως βρίσκεσαι σε μία φάση,όχι σε κάτι μόνιμο και αφήνεις τον εαυτό σου να απενοχοποιηθεί ώστε να δει τη βοήθεια από τη φαρμακοθεραπεία όχι ως εχθρό,αλλά ως κάτι αναγκαίο,βοηθητικό και που όταν οι συνθήκες βελτιωθούν θα μειωθεί ή και απαλειφθεί.

Περιμένω τη σειρά μου.Να μην την περιμένεις.Να αρχίσεις να περιμένεις άλλα πράγματα.Να αρχίσεις να περιμένεις να αλλάξουν καταστάσεις προς το καλύτερο.Να αρχίσεις να περιμένεις πως σιγά σιγά θα βρεις το δρόμο σου,όπως έκαναν άλλοι πριν από σένα και όπως κάνουν τώρα που επικοινωνούμε.

Ο φίλος σου σου είπε κάτι.Γιατί να το δεχτείς δίχως να το αμφισβητήσεις;Γιατί να δεχτείς πως τίποτε δε θα αλλάξει δίχως να ρωτήσεις\"μα γιατί να μην αλλάξει,τι περνάει από το χέρι μου για να αλλάξει,πώς αλλιώς να το ψάξω για να αλλάξει,ποιες συνθήκες βοηθάνε την παραμονή μου στα ίδια\".Με λίγα λόγια μπορείς να διδάξεις τον εαυτό σου κάθε φορά που οι αυτόματες αρνητικές σκέψεις και φιλτραρίσματα αναδύονται να τις σταματάς.Δε θα γίνει εν μία νυκτί,αλλά πως μπορεί να γίνει μπορεί.

Ανέφερες πως η κατάσταση στην οικογένεια πάει από το κακό στο χειρότερο.Δηλαδή;Θα ήθελες να αναφέρεις σε ποια κομμάτια της η οικογενειακή ζωή ορίζεται από σένα ως δυσλειτουργική;H σύζυγός σου ποια στάση κρατάει απέναντι σε σένα και γενικά έχει ψάξει η ίδια με ποιους τρόπους θα μπορούσε να σε στηρίξει;Έχει επηρεαστεί η ίδια από αυτό που βιώνεις,φαντάζομαι ναι.Σε ποιους τομείς;Πώς το εκδηλώνει αυτό που εισπράττει;

Knoulp,βγες μάτια μου από τη μοιρολατρεία,όχι,δεν είσαι θύμα καταστάσεων.Με κάποιο τρόπο συμμετέχεις στην παραμονή σου εκεί,δεν είσαι έρμαιό της.

Ένα χαμογελάκι έστω και γλυκόπικρο,σκάστο.\'Εχει και μία τόσο απλή προσπάθεια την αξία της,ένα σημαδάκι πως παλεύουμε για να βγούμε από όσα μας εγκλωβίζουν,με τη δική μας συμμετοχή.Ρίξτο τώρα,άιντε να σε δω.:)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Καλημέρα Κnoulp.:)
Θέλεις να βάλουμε κάτω μερικές από τις διαδρομές της σκέψης σου να δούμε αν γίνεται να τις τροποποιήσεις;
Κοίτα εδώ ένα παράδειγμα-γράφεις πως πήρες αύξηση και προαγωγή.Δεν αφήνεις τον εαυτό σου να γίνει αυτό το γεγονός πηγή χαράς και ικανοποίησης.Το μπλοκάρεις με μία αρνητική σκέψη,ένα είδος φράγματος νοητικού από το να σου προσφέρει θετικά συναισθήματα.Λες\"κάποιος μου κάνει πλάκα\".Γιατί να σου κάνει πλάκα και να μην πεις\"α,να κάτι που κατάφερα\"ή\"ωραία,παρόλη τη μαυρίλα,υπάρχουν θετικά\".Φιλτράρεις όλα τα γεγονότα με έναν τρόπο που διαιωνίζεται η αρνητικότητα.

Άλλο.Άλλωστε αν ήμουν δυνατός,θα μπορούσα να ξεπεράσω τον εθισμό μου.Ταυτίζεις την ύπαρξη μίας φαρμακοθεραπείας με μία εξάρτηση,που εσύ είσαι το θύμα της.Γιατί να μην το σκεφτείς διαφορετικά;Παίρνω φάρμακα γιατί τα χρειάζομαι σε αυτή τη φάση της ζωής μου,χρειάζομαι στήριξη προς το παρόν.Με αυτή τη λογική περνάς στον εαυτό σου το μήνυμα πως βρίσκεσαι σε μία φάση,όχι σε κάτι μόνιμο και αφήνεις τον εαυτό σου να απενοχοποιηθεί ώστε να δει τη βοήθεια από τη φαρμακοθεραπεία όχι ως εχθρό,αλλά ως κάτι αναγκαίο,βοηθητικό και που όταν οι συνθήκες βελτιωθούν θα μειωθεί ή και απαλειφθεί.

Περιμένω τη σειρά μου.Να μην την περιμένεις.Να αρχίσεις να περιμένεις άλλα πράγματα.Να αρχίσεις να περιμένεις να αλλάξουν καταστάσεις προς το καλύτερο.Να αρχίσεις να περιμένεις πως σιγά σιγά θα βρεις το δρόμο σου,όπως έκαναν άλλοι πριν από σένα και όπως κάνουν τώρα που επικοινωνούμε.

Ο φίλος σου σου είπε κάτι.Γιατί να το δεχτείς δίχως να το αμφισβητήσεις;Γιατί να δεχτείς πως τίποτε δε θα αλλάξει δίχως να ρωτήσεις\"μα γιατί να μην αλλάξει,τι περνάει από το χέρι μου για να αλλάξει,πώς αλλιώς να το ψάξω για να αλλάξει,ποιες συνθήκες βοηθάνε την παραμονή μου στα ίδια\".Με λίγα λόγια μπορείς να διδάξεις τον εαυτό σου κάθε φορά που οι αυτόματες αρνητικές σκέψεις και φιλτραρίσματα αναδύονται να τις σταματάς.Δε θα γίνει εν μία νυκτί,αλλά πως μπορεί να γίνει μπορεί.

Ανέφερες πως η κατάσταση στην οικογένεια πάει από το κακό στο χειρότερο.Δηλαδή;Θα ήθελες να αναφέρεις σε ποια κομμάτια της η οικογενειακή ζωή ορίζεται από σένα ως δυσλειτουργική;H σύζυγός σου ποια στάση κρατάει απέναντι σε σένα και γενικά έχει ψάξει η ίδια με ποιους τρόπους θα μπορούσε να σε στηρίξει;Έχει επηρεαστεί η ίδια από αυτό που βιώνεις,φαντάζομαι ναι.Σε ποιους τομείς;Πώς το εκδηλώνει αυτό που εισπράττει;

Knoulp,βγες μάτια μου από τη μοιρολατρεία,όχι,δεν είσαι θύμα καταστάσεων.Με κάποιο τρόπο συμμετέχεις στην παραμονή σου εκεί,δεν είσαι έρμαιό της.

Ένα χαμογελάκι έστω και γλυκόπικρο,σκάστο.\'Εχει και μία τόσο απλή προσπάθεια την αξία της,ένα σημαδάκι πως παλεύουμε για να βγούμε από όσα μας εγκλωβίζουν,με τη δική μας συμμετοχή.Ρίξτο τώρα,άιντε να σε δω.:)

---

Λοιπόν να τα πάρουμε τα πράγματα με την σειρά τους.
Είμαι εθισμένος στα ηρεμιστικά από τα 18 – 20. οπότε δεν είναι μια θεραπεία που θα διαρκέσει κάποιο μικρό διάστημα και μετά θα είναι όλα ΟΚ.
Σε ότι αφορά την δουλεία μου να πω ότι την σιχαίνομαι.
Την κάνω για καθαρά βιοποριστικούς λόγους.
Τα λεφτά που παίρνω είναι πολύ καλά και τα πάω και εγώ καλά γιατί με ότι καταπιάνομαι μου αρέσει να το κάνω όσο καλύτερα μπορεί να γίνει.
το γεγονός της αύξησης με παραξένεψε μια και απλά δεν με ενδιαφέρει.
Περιμένω την σειρά μου μια και δεν έχω τίποτα άλλο να περιμένω στην ζωή μου. Έτσι νιώθω τώρα.
Τα λεγόμενα του φίλου μου τα έχω υιοθετήσει πολύ πριν μου τα αναφέρει ο ίδιος.
Σε ότι αφορά την οικογένειά μου να πω ότι απλά είμαι με μία γυναίκα που δεν αγάπησα ποτέ και απλά περνάω καλά.
Σε ότι αφορά τώρα την μεμψιμοιρία που ανέφερες, θέλω να πω ότι νιώθω πραγματικά άσχημα με την συμπεριφορά μου αυτή και πραγματικά νιώθω σαν κατίνα.
Ζητώ συγνώμη εάν αυτό περνάει προς τα έξω. Θα προσπαθήσω να το διορθώσω.
Σε ότι αφορά το χαμόγελο να σου πω ότι κατάφερα διαβάζοντας αυτά που έγραψες να χαμογελάσω και σε ευχαριστώ πολύ γιαυτό.

Όπως περιέγραψα και ποιο πριν, δεν με ενδιαφέρει να λύσω όλα μου τα προβλήματα μέσα από αυτόν εδώ τον χώρο.
Το μόνο που θέλω είναι να έχω μια επικοινωνία με άτομα που πιστεύω ότι θα με νιώσουν. Αυτό ζητάω μόνο. Λίγη συντροφιά και λίγη κουβέντα.
Άντε και κανένα χαμόγελο….

Σε ευχαριστώ.

Να μη διορθώσεις τίποτε αν είναι να το κάνεις για τους άλλους.Λες και δεν έχουμε περάσει εποχές μιζερίασης κι εμείς για να ξέρουμε τι σημαίνει.:P
Γλυκιές κουβέντες ε;Pour some sugar on meee:P(αυτό το κομμάτι μου ήρθε στο νου,λολ)
Η δουλειά σου δε σου αρέσει,ε;Ούτε εμένα.Κι εγώ για βιοποριστικούς λόγους την κάνω.Και είναι δύσκολο να την αφήσω,γιατί νιώθω ανασφάλεια μέσα στο σημερινό κλίμα.Έχω ανάγκη τα χρήματα,έχω δύο παιδιά που εξαρτώνται από μένα.Οπότε για να την ανεχτώ σκοπεύω να σκεφτώ μέσα στις επόμενες μέρες τρόπους να διασκεδάσω την ανάγκη μου.Αυτό που λένε κάνε την ανάγκη φιλότιμο.Ίσως αλλάξω κάτι στο γραφείο μου,θα μου άρεσε να ανανεώσω το χώρο,να με τραβάει στο μάτι.Τον έχω παρατήσει τελευταία.Και να σκεφτώ μήπως αλλάξω κάποια πράγματα στον τρόπο που αντιμετωπίζω τις αγγαρείες.Να μην τις βαφτίζω αγγαρείες λες να βοηθήσει;χαχαααα.Ξέρεις,αν δε μπορείς προς το παρόν να αλλάξεις ένα σύνολο καταστάσεων,βοηθάει να αλλάξεις έστω και ένα κάτι που μπορείς.Μετά ένα άλλο,έτσι.

Νιώθεις συμβιβασμένος με την προσωπική ζωή σου,με την επιλογή της συντρόφου σου,ή σε κατηγορείς κρυφά που έκανες μία επιλογή που δεν περιελάμβανε την αγάπη;(απάντησε σε οτιδήποτε κρίνεις πως θες,δίχως να αισθάνεσαι κατά κανέναν τρόπο υποχρεωμένος για το έτσι).Μπορούμε να συζητήσουμε οτιδήποτε θες εσύ και όσο το θέλεις.

Πάρε κι ένα χαμόγελο επιπλέον.:)

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Να μη διορθώσεις τίποτε αν είναι να το κάνεις για τους άλλους.Λες και δεν έχουμε περάσει εποχές μιζερίασης κι εμείς για να ξέρουμε τι σημαίνει.:P
Γλυκιές κουβέντες ε;Pour some sugar on meee:P(αυτό το κομμάτι μου ήρθε στο νου,λολ)
Η δουλειά σου δε σου αρέσει,ε;Ούτε εμένα.Κι εγώ για βιοποριστικούς λόγους την κάνω.Και είναι δύσκολο να την αφήσω,γιατί νιώθω ανασφάλεια μέσα στο σημερινό κλίμα.Έχω ανάγκη τα χρήματα,έχω δύο παιδιά που εξαρτώνται από μένα.Οπότε για να την ανεχτώ σκοπεύω να σκεφτώ μέσα στις επόμενες μέρες τρόπους να διασκεδάσω την ανάγκη μου.Αυτό που λένε κάνε την ανάγκη φιλότιμο.Ίσως αλλάξω κάτι στο γραφείο μου,θα μου άρεσε να ανανεώσω το χώρο,να με τραβάει στο μάτι.Τον έχω παρατήσει τελευταία.Και να σκεφτώ μήπως αλλάξω κάποια πράγματα στον τρόπο που αντιμετωπίζω τις αγγαρείες.Να μην τις βαφτίζω αγγαρείες λες να βοηθήσει;χαχαααα.Ξέρεις,αν δε μπορείς προς το παρόν να αλλάξεις ένα σύνολο καταστάσεων,βοηθάει να αλλάξεις έστω και ένα κάτι που μπορείς.Μετά ένα άλλο,έτσι.

Νιώθεις συμβιβασμένος με την προσωπική ζωή σου,με την επιλογή της συντρόφου σου,ή σε κατηγορείς κρυφά που έκανες μία επιλογή που δεν περιελάμβανε την αγάπη;(απάντησε σε οτιδήποτε κρίνεις πως θες,δίχως να αισθάνεσαι κατά κανέναν τρόπο υποχρεωμένος για το έτσι).Μπορούμε να συζητήσουμε οτιδήποτε θες εσύ και όσο το θέλεις.

Πάρε κι ένα χαμόγελο επιπλέον.:)

---

Όπως έχω ξαναπεί δεν έχω αγαπήσει ποτέ μου γυναίκα.
Νιώθω ότι οι άνθρωποι που έχουν ερωτευθεί και αγαπήσει είναι πολύ τυχεροί.
Εγώ αυτό το έργο δεν το έχω δει ακόμη και ίσως να μην το δω και ποτέ.
Αυτό είναι όλο και όλο με την γυναίκα μου.
Σκέφτομαι να χωρίσω αλλά σκέφτομαι και τα παιδιά και συμβιβάζομαι.
Οπότε καταλαβαίνεις συμβιβασμούς στην δουλειά συμβιβασμούς στο σπίτι συμβιβασμούς παντού.
Το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι η φυγή.
Επειδή έχω ξαναπεράσει από αυτό το λούκι θα σου πω ότι φοβάμαι ότι όπως και στο παρελθών έχω κάνει, θα τα τινάξω όλα στον αέρα και θα αρχίσω από την αρχή με νέα δεδομένα.
Σε ότι αφορά την μιζέρια έχω να πω ότι δεν μου αρέσουν οι μίζεροι και οι μοιρολάτρες, οπότε όταν πιάνω τον εαυτό μου να φέρεται έτσι, αηδιάζω και στεναχωριέμαι.
Φαντάσου να γεράσω κιόλας, πως θα είμαι.

Quote:

---

Originally posted by knoulp


Το πρόβλημα με εμένα είναι ότι δεν μπορώ να δω το αύριο.

---

Τί γινεται με το χθες? Με οσα εγιναν τοτε ή γινονται σημερα? Βλεπεις καλυτερα τα οσα εγιναν?Ή ειναι που δεν ελπιζεις για το μελλον κ δεν εχεις προοπτικη?

Quote:

---

Originally posted by knoulp
Όσο για το πιο βαθιά που λες είναι κάτι που με φοβίζει.
Δεν αντέχω άλλη μαυρίλα.
Τα βιώματά μου δεν μου επιτρέπουν να ξεφύγω.
Το μόνο που με κάνει να νιώθω κάπως καλύτερα είναι να εκτίθεμαι και να μοιράζομαι με ανθρώπους που έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις με τις δικές μου.
Αυτό με κάνει να νοιώθω λιγότερο μόνος μου.

---

Οταν μοιραζεσαι πραγματα δικα σου νιωθεις καλυτερα? Γνωριζοντας οτι εκει που μιλας, σε ακουν? Αυτο ομως, δεν το λες μαυριλα: σωστα? Κι ομως, μιλώντας για σενα ή για την κατασταση σου δεν ειναι κατι επιφανειακο...

Μπορει τα βιωματα σου να ηταν πολυ τραυματικα κ σκληρα. Αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν μπορεις να κανεις χωρο κ για αλλα πραγματα. που λιγοτερο ή και καθολου πονο. Μονο που εγω τουλαχιστον νομιζω πώς για να γινει αυτο, χρειαζεται να δεις κ τα άλλα. ή τουλάχιστον να αποδεχτεις πώς νιωθεις γι αυτα κ ποσο σε επηρεασαν ή κ σε άλλαξαν.

Γιατί φοβάσαι να τα τινάξεις όλα στον αέρα και να αρχίσεις με νέα δεδομένα;Yπάρχει κάτι πολύ ελπιδοφόρο στο να τινάζουμε ζυγούς και να αρχίζουμε επαναπροσδιορίζοντας τα σημαντικά για μας και ιεραρχώντας με νέο τρόπο(κατ\'εμέ).Νομίζω πως μένεις σκλάβος του καθήκοντος στην προσωπική σου ζωή.Πιστεύεις πως τα παιδιά σου είναι ευτυχισμένα σε έναν μη ευτυχισμένο γάμο;Ή πως δεν υφίστανται κάποιες από τις συνέπειες του να μην είσαι ευτυχισμένος με τη γυναίκα που είναι η μητέρα τους;Mετράει άραγε η ασφάλεια και η σταθερότητα(που για μένα δεν είναι το πρωταρχικό ζητούμενο εφόσον δεν την κόβω σαν σταθερότητα με ωφέλιμες ποιότητες αυτή)έναντι του να ζουν σε ένα περιβάλλον με χαρούμενους ανθρώπους;Το χαμόγελό σου είναι μεγαλύτερο δώρο για τα παιδιά σου από ένα ακριβό παιχνίδι knoulp,ή από την εκπλήρωση άλλων υλικών προυποθέσεων.

\'Εχετε συζητήσει ποτέ με τη σύζυγο το γεγονός πως δεν είσαι ευτυχισμένος;Γνωρίζει σε τι βάση στέκεται αυτή τη στιγμή η σχέση σας ώστε να έχει τη δυνατότητα να κάνει κάποιες κινήσεις η ίδια προς το καλύτερο δυνατόν;Να προσπαθήσει να έρθετε πιο κοντά και να επικοινωνήσετε;Δε θα σας βοηθούσε η επίσκεψη σε κάποιον σύμβουλο ζευγαριών,τουλάχιστον στο να εξασφαλίσετε πως το παλεύετε και πως δε δέχεστε παθητικά πως τίποτε δε θα αλλάξει;

Για την κατάθλιψή σου γνωρίζει,έχει γνώση του τι αντιμετωπίζεις;To έχετε συζητήσει και αν ναι,τι κάνει και εκείνη για να βοηθήσει,να στηρίξει,να αισθανθείς ανακουφισμένος;

Έχοντας περάσει από εκεί που είσαι εσύ τώρα,σε μία σχέση που ένιωθα πλέον συμβατική,έδωσα τέλος.Αν η επιθυμία για το σκοπό(ευτυχία ή έστω σταμάτημα μίας δυστυχίας)είναι μεγαλύτερη από τη χρήση μη επιθυμητού μέσου(διαζύγιο),τότε χρησιμοποιείς το μη επιθυμητό μέσο για να φτάσεις στο επιθυμητό(ευτυχία).Έκρινα και είδα πως ήταν σημαντικότερο να είμαι ευτυχισμένη στο μέλλον και μακροπρόθεσμα θα κάλυπτα καλύτερα τις δικές μου αλλά και τις ανάγκες των παιδιών μου με μία δραστική φέρουσα αρνητικό συναισθηματικό(και κοινωνικό)φορτίο λύση,όπως το διαζύγιο.

Εσύ σταθμίζεις προφανώς διαφορετικά,αλλά είσαι σίγουρος πως αυτό δε γίνεται κάτω από το πρίσμα της κατάθλιψης και της εξάρτησης;

Σου έθεσα πολλά για τώρα,λολ,απάντησε σε ό,τι κάνεις κέφι.

Στο παρελθόν έχω τινάξει τα πάντα στον αέρα δύο φορές.
Δεν κατάφερα και τίποτα πέρα από το γεγονός ότι έφερα μια αναστάτωση στους γύρο μου. κανένας δεν κατάλαβε τίποτα.
Μόνο μια διάχυτη ανακατοσούρα και μια θλίψη στα μάτια των ανθρώπων που αγαπούσα έβλεπα.
Γύρισε η ζωή μου ανάποδα και κατάφερα και την έφερα πάλι εκεί που ήθελα.
Πάνω κάτω και ξανά από την αρχή.
Το παρελθόν μου με στοιχειώνει και δεν με αφήνει να επιλέξω.
Ο εθισμός μου με έχει καθηλώσει.
Γενικός είμαι στο πουθενά.
Με την γυναίκα μου συζητάμε τα θέματα της κατάθλιψης μου και δείχνει ότι τα αποδέχεται και τα καταλαβαίνει.
Το να επισκεφτούμε κάποιον ειδικό σύμβουλο γάμου δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα μια και θα καταλήξουμε σε αυτό που εγώ ξέρω και η γυναίκα μου υποπτεύεται.
Έχασα ένα παιδί πριν από 5 χρόνια. Η μητέρα του αποφάσισε πως δεν είμαι καλός πατέρας και επειδή δεν ήθελα να συνεχίσω την σχέση μου μαζί της, μου απαγόρευσε από τότε να βλέπω το παιδί μου. Είχε και έχει το δικαίωμα νομικά να το κάνει.
Το να χωρίσω και πάλι και να μεγαλώνει και το δεύτερο παιδί μου χωρίς πατέρα θα ήταν πολύ μεγάλο πλήγμα για εμένα.
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα. Δεν θα ήθελα τα παιδία μου να περάσουν ούτε στο ελάχιστο αυτά που έζησα εγώ.
Φαινομενικά όλα πάνε καλά.
Ένα ωραίο ζευγάρι με δύο παιδιά και έναν πολύ όμορφο σκύλο, με καλή κοινωνική θέση και επαγγελματική και οικονομική καταξίωση. Όλα μοιάζουν τέλεια.
Μέσα μου όμως υπάρχει το alien που μου τρωει τα σωθικά.
Δεν με αφήνει σε ησυχία. Κάθε τόσο έρχεται και μου θυμίζει την αβάσταχτη ύπαρξή μου. Την άχρηστη αυτή ύπαρξη που τίποτα δεν έχει να προσφέρει σε κανέναν.
Έτσι νοιώθω.
Δεν θέλω να ακούγεται μοιρολατρικό ούτε κατινίστικο αυτό που λεω. Απλά λέω αυτά που βγαίνουν από μέσα μου όπως τα αισθάνομαι.
Έχω αρχίσει πάλι να κλείνομαι στον εαυτό μου και η μόνη διέξοδος επικοινωνίας είναι από εδώ μέσα.
Μπαίνω σε ένα λούκι που πραγματικά νοιώθω ότι δεν θα έχει καλό τέλος.
Είναι στιγμές που πραγματικά θα ήθελα να μην ξυπνήσω. Είναι φορές που σκέφτομαι πως θα ήταν καλύτερα να μην υπήρχα.
Πραγματικά πιστεύω ότι το μόνο που έχω προσφέρει στους γύρο μου είναι πόνος και θλίψη. Δεν ήμουνα ποτέ ο εαυτός μου. έτσι κατάφερα να προσφέρω μία φυλακή στον εαυτό μου.
Μια φυλακή ύπουλη. Δεν βλέπεις τα όρια αλλά όταν πας ένα βήμα παραπέρα σου θυμίζει την ύπαρξή της με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Ακούω να μου λετε να προσπαθήσω να είμαι δυνατός και ότι θα τα καταφέρω.
Και σκέφτομαι από μέσα μου ποιος ο λόγος να κάνω αυτήν την προσπάθεια.
Για ποιόν λόγο να προσπαθήσω. Τι είναι αυτό που πρέπει να καταφέρω να κάνω έτσι ώστε να νοιώσω καλύτερα. Μήπως τελικά το γεγονός της ίδιας της ύπαρξης εμπεριέχει την ματαιότητα μέσα της. Μήπως εξ ορισμού είμαστε φτιαγμένοι για να μαρτυρούμε. Μήπως απλά έτσι είμαστε σαν άνθρωποι και απλά οι ποιο ευτυχισμένοι είναι αυτοί που ξεχνάνε τον αρχικό προορισμό μας. Μήπως γενικότερα έχουμε πάρει σαν ανθρώπινο είδος τον στραβό τον δρόμο.