Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Oneiroplasmenos
frei, εννοείται. Όπως είπε και κάποιος.. if its not fun it ain\'t worth it.
lucifer, αν ήταν όλοι καλοί... δεν ξέρω πως θα ήταν, δεν μπορώ να το φανταστώ. Τι σημαίνει καλό η κακός άλλωστε? Εγώ τι είμαι άραγε καλός η κακός? Εσύ?
Νομίζω ότι οι έννοιες του \"καλός\" και \"κακός\" τις ορίζουν οι άνθρωποι με βάση πόσο αλτρουιστής/εγωιστής είσαι, δηλαδή πόσο \"δίνεις\" και πόσο \"παίρνεις\". Όσο πιο πολύ δίνεις χωρίς να παίρνεις θεωρείσαι καλός, όσο πιο πολύ παίρνεις χωρίς να δίνεις θεωρείσαι κακός. Αυτοί που κοιτάνε την πάρτη τους και παίρνουν (χρήματα, αγαθά, ακόμα και ζωές) χωρίς να λογαριάζουν τον συνάνθρωπο θεωρούνται \"κακοί\" αυτοί που δίνουν λογαριάζοντας τον συνάνθρωπο (ακόμα και πάνω από τον εαυτό τους-αυτοί είναι οι άγιοι) θεωρούνται καλοί.
Είναι λογικό πιστεύω γιατί το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε έχοντας βάση στις παροχές αλτρουιστικής βοήθειας του ενώς προς τον άλλο-στην αρχή στους συγγενείς- αλλά μετά γενικεύτηκε και σε αγνώστους.
Οι άνθρωποι και οι ανθρωπίδες μέναν για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια σε φυλές. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια αυν-εξελίχθηκαν στον ανθρώπινο εγκέφαλο (με την μεγέθυνση του προμετωπιαίου λοβού) τα μέσα για πολύπλοκες διαπροσωπικές και κοινωνικές συναναστροφές, η γλώσσα, τα σύμβολα και η βοήθεια χωρίς αντάλλαγμα.
Κάποιοι θα είχαν πιο έντονο αυτό το \"αλτρουστικό ένστικτο\" σε σχέση με τους άλλους. Σε μια κατάσταση κινδύνου, αυτοί θα ήταν οι άνθρωποι που θα παίρναν τον δύσκολο ρόλο του να \"ειδοποιήσουν\" τους άλλους με κίνδυνο την ζωή τους. Αν και αυτή η συμπεριφορά βραχυπρόθεσμα μειώνει την πιθανότητα επιβίωσης για μερικά άτομα, μακροπρόθεσμα αυξάνει την πιθανότητα επιβίωσης της φυλής σαν σύνολο.
Γνωρίζοντας ότι αυτές οι \"αλτρουιστικές\" και \"εγωιστικές\" συμπεριφορές παίζουν τρομερά σημαντικό ρόλο στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους, εξελίχθηκαν και οι ανάλογοι μηχανισμοί στον εγκέφαλο για να τις αναγνωρίζουν. Οι άνθρωποι γίναν πολύ ευαίσθητοι στο να αναγνωρίζουν την συμπεριφορά των άλλων ουτως ώστε να την \"κάνουν πέρα\" η να την \"δέχονται\".
Σταδιακά εξελίχθηκαν πολύ ευαίσθητοι \"αισθητήρες\" \"αλτρουσιμού-εγωισμού\" ώστε να αναγνωρίζονται οι \"καλοί-αλτρουιστές\" που βοηθάνε τον κόσμο/την φυλή και οι \"εγωιστές-κλέφτες\" που πατάνε επί πτωμάτων. Οι πρώτοι αυξάνουν την πιθανότητα επιβίωσης όλων των μελών της φυλής, οι δεύτεροι τις μειώνουν. Με την σειρά τους βέβαια οι \"εγωιστές-κλέφτες\" εξέλιξαν μηχανισμούς που θα ξεγελάνε τους \"αισθητήρες\" των αλτρουιστών, κάνοντας τους αλτρουιστές να εξελίξουν αισθητήρες που θα είναι ακόμα πιο ευαίθσητοι στους αλτρουίστές και ούτω καθ εξής. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου μυαλού υπάρχει ώστε να ανταπεξέλθει σε αυτή την πολύπλοκη κοινωνική δομή αναγνώρισης για το ποιος είναι \"καλός\" και ποιος \"κακός\".
Ακόμα και τα συναισθήματα εν μέρη εξελίχθηκαν γύρω από αυτό το μοτίβο. Υπάρχει η άποψη ότι τα πιο κοινωνικά συναισθήματα όπως η συμπάθεια, ο θυμός (προς άλλους), η ευγνομωσύνη, η ντροπή και η ενοχή εξελίχθηκαν με βάση το δίπολο αλτρουσιμού-εγωισμού για να αναγνωρίζουν γρήγορα και αυτόματα οι ανθρώποι το αν κάποιος ήταν αλτρουιστής η εγωιστής, ακόμα και ο εαυτός (στην περίπτωση της ενοχής και της ντροπής).
Μια ανάλυση του καλού και του κακού από την επιστημονική σκοπιά της εξελικτικής ψυχολογίας.
Φυσικά και οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κάπου μεταξύ των δύο ακραίων-πόλων- δηλαδή ούτε πολύ \"κακοί\" ούτε πολύ \"καλοί\"- κάποιοι όμως θα πάνε σταδιακά όλο και πιο πολύ προς τα άκρα. Επίσης, όσο και αν σου φαίνεται τρελό, οι \"εγωιστές\" μπορεί να είναι λιγότεροι από τους \"αλτρουσιτές\". Τότε γιατί μας φαίνεται ο κόσμος σκατά και ότι όλοι είνα κακοί? Αυτό είναι ψευδαίσθηση μάλλον, αφού ο εγκέφαλος πρέπει να βάζει πολύ \"μεγάλο βάρος σημαντικότητας\" στους εγωιστές, αφού με την συμπεριφορά τους διακυβεύεται η επιβίωση της φυλής. Γι αυτό είμαστε πάρα πολύ ευαίσθητοι στο \"κακό\"-στον \"ακραίο εγωισμό\" δηλαδή και κυριεύει το μυαλό μας.