oi emmones idees kai o panikos , empodio sti zoi

Γεια σε όλους. Είχα γραφτεί το φόρουμ πριν αρκετό καιρό και δεν ειχα ξανασχοληθει απο τότε. Πάντα όμως θυμόμουν ότι εδώ μπορώ να βρω κάποιους που καταλαβαίνουν. Ειμαι σε μια φάση της ζωης μου που θελω να κανω μια αλλαγη, να φυγω απο το πατρικο μου και να παω σε αλλη πολη για επαγγελματικους λογους. Φοβαμαι τοσο πολυ οτι οι πανικοι θα ερθουν σε μεγαλυτερο βαθμο. Οι ιδεοληψιες μου, δεν εχουν να κανουν με το οτι θα παθω κατι αλλα με το οτι θα παθουν κατι οι κοντινοι μου ανθρωποι και θα μεινω μονη για παντα. Θελω να ζησω οπως ολοι οι αλλοι. Δεν ξερω αν θα τα καταφερω. Ζηταω φιλους να μιλαω για τα κοινα μας θεματα. Σε ψυχολογο παω ηδη. Μακαρι να βρω εδω ανθρωπους που θα με κανουν να δω τη ζωη με θετικο βλεμμα. Βαρεθηκα αυτη την κατασταση τοσα χρονια.

hello, κανεις εδω?

Εδώ είμαστε όλοι! Ουσιαστικά δηλαδη φοβάσαι την μοναξιά? ΑΥτόν τον φόβο προσπαθείς να ξεπεράσεις με την ψυχολόγο? Δεν ειμαι ψυχολογος αλλα αυτο διαισθάνομαι.

Τη μοναξια, το θανατο των αλλων...το οτι δεν θα τα καταφερω μονη μου. το μυαλο μου φτιαχνει συνεχως σεναρια οπου κατι τραγικο θα συμβει και θα μεινω μονη, απροστατευτη εως και ζητιανα στους δρομους, να υποφερω συνεχως. Και τοτε με πιανει πανικος και αισθανομαι οτι δεν μπορω να τα καταφερω χωρις βοηθεια. :-(

Quote:

---

Originally posted by magenta
εχεις καταφερει πραγματα στην ζωη σου για τα οποια εισαι υπερηφανη?ποσο χρονων εισαι?

---

To ιδιο ερωτημα με την Magenta θα ηθελα να κανω κ εγω.Σιγουρα θα εχεις καταφερει στη ζωη σου κατι μικρο ή μεγαλο που θα πρεπει να σου υπενθυμιζει οτι παντα μπορεις να καταφερεις οτι βαλεις στο μυαλο σου.
Νομιζω οτι εχεις αρκετη ανασφαλεια και ελλειψη αυτοπεποιθησης και ισως θα επρεπε να επικεντρωθειτε λιγο περισσοτερο σε αυτο με την/τον ψυχολογο σου.
Ποσο καιρο πας σε ψυχολογο και ποια η δικη του γνωμη για αυτα που λες οτι σε απασχολουν εδω?
Επειδη και εγω πολλες φορες εχω ιδεοληψιες κτλ,βρηκα προσφατα ενα πολυ καλο κατ\'εμε βιβλιο σχετικο με ιδεο-ψυχακαταναγκαστικες συμπεριφορες,αγχος κτλ.
Οποτε αν σ\'αρεσει να διαβαζεις βιβλια,θα σου προτεινα να διαβασεις το βιβλιο με τιτλο:\"ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ-ΟΙ ΙΔΕΟΨΥΝΑΓΚΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ\" ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ NIKOLAS HOFFMAN ΕΚΔΟΣΕΙΣ UNIVERSITY PRESS.
Ταυτοχρονα με την ψυχολογικη υποστηριξη που κανεις,μπορεις να βοηθηθεις και απο αυτο το βιβλιο.
Γενικοτερα νομιζω οτι πρεπει να βρεις τροπους να \"αντιμιλας\" στις αρνητικες σκεψεις και τα σεναρια που κανεις στο μυαλο σου (πχ για το θανατο των δικων σου κτλ) και να αναγνωρισεις ποσο \"ακυρες\" ειναι οι σκεψεις αυτες,αντικαθιστωντας τες με νεες θετικες.Ετσι θα βελτιωνεται σιγα σιγα και η διαθεση σου.
Αν εισαι ατομο που κραταει ημερολογιο,ισως σε βοηθησει αυτο στο να καταλαβεις ποσο παραλογες ειναι οι σκεψεις που μπορει να κανεις.
Δεν ειμαι ειδικος φυσικα,αλλα εχω περασει ακριβως τη φαση που περνας και εσυ και ειχα και εγω φοβια μη χασω τους δικους μου κτλ.
Ομως θελει αρκετη προσπαθεια να \"επαναπρογραμματισσεις\" το μυαλο σου να αλλαξει το τροπο που σκεφτεται.
Υπαρχουν πολλα βιβλια γνωστικης θεραπειας που ισως σε βοηθουσαν,αλλα θελει ορεξη για διαβασμα και γενικοτερα για εσωτερικο \"ψαξιμο\" :)
Θα σου προτεινα να προσπαθεις καθε φορα να βαζεις μικρους στοχους απο αυτα που θες να κανεις και \"φοβασαι\" και οταν δεις οτι τα καταφερνεις και οτι δεν συνεβη το \"σεναριο\" που ειχες στο μυαλο σου,θα βοηθηθεις αρκετα νομιζω στο να συνεχισεις ακαθεκτος σε οσα θες να κανεις και δεν τολμας.
:)

Γεια σας παιδια και ευχαριστω για τις απαντησεις. Ειμαι 24ων. Ναι εχω πετυχει πραγματα στη ζωη μου αλλα συνηθως υποτιμω την αξια οσων εχω πετυχει. Ειναι σα να μου εχει κολλησει η ιδεα οτι ειμαι καταδικασμενη να μην μπορω να γινω ανεξαρτητη και χωρις πανικο και φοβιες. Πηγαινω περιπου ενα χρονο σε ψυχολογο και η γνωμη του ειναι οτι το θεμα μου ειναι ο φοβος της ανεξαρτητοποιησης, ο φοβος να γινω ουσιαστικα ενηλικη και πιστευει οτι μπορω να τα καταφερω.
Καρμεν δεν φανταζεσαι ποσο χαιρομαι που βρηκα εναν ανθρωπο με ιδια περιπου βιωματα ψυχικα ..θα ψαξω αμεσως το βιβλιο. Θα ηθελα να μοιραστω επισης μαζι σας οτι παλιοτερα ειχα προσπαθησει την γνωσ-συμπερ. ψυχοθεραπεια και δεν δουλεψε, με εκανε χειροτερα με περισσοτερους πανικους, απορω γιατι. Τελικα μηπως δεν πρεπει να ξυνω την πληγη; οσες φορες εχω προσπαθησει να ερθω αντιμετωπη με τις σκεψεις μου με κανουν ρακος. Ξερω (ξερω??) οτι ειναι παραλογες αλλα οταν ερχονται ειναι τοσο μα τοσο πραγματικες! Εσεις τα εχετε καταφερει? φιλια

Ενταξει μη σου φαινεται παραξενο,δεν κανουν ολες οι θεραπειες καλο παντα στους ιδιους ανθρωπους.Καποιες λειτουργουν καλυτερα σε αλλους καποιες οχι.
Εγω απλα σου απαντησα με βαση τη δικη μου γνωμη.Αλλα και παλι μου κανει εντυπωση που δεν βοηθηθηκες,μηπως δεν ασχοληθηκες σωστα ή οπως επρεπε?
Εφοσον εχεις και ψυχολογικη υποστηριξη,δεν εχεις εντοπισει το λογο που φοβασαι την ανεξαρτοποιηση?
Οταν ερθει εκεινη τη στιγμη που θα κανεις αυτο το βημα,ξερεις οτι θα εχεις και το ψυχολογο διπλα σου οποτε το ολο θεμα δεν θα το αντιμετωπισεις τελειως μονη σου.Οποτε αντι να αναλωνεσαι σε σκεψεις αρνητικες που σε πανε πισω,γιατι δεν προσπαθεις να φτασεις κοντα στο στοχο σου που ειναι η ανεξαρτητοποιηση?
Παψε να υποτιμας τον εαυτο σου,σκεψου οτι αν η δικη σου ιστορια εδω ηταν καποιου αλλου τι θα του ελεγες να κανει?
Πως θα του φεροσουν? Υποτιμητικα? Δε νομιζω..ετσι δεν ειναι?
Στον εαυτο σου λοιπον,γιατι το κανεις?
Καμια φορα και οι φιλοι μας βοηθουν να \"θυμηθουμε\" ποσα πραγματα εχουμε καταφερει και αγνοουσαμε καιρο.
Δωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου με το ψυχολογο,και αν σε βοηθαει ξεκινα να γραφεις ενα ημερολογιο με τις σκεψεις σου και οσα σε αγχωνουν και \"λυνε τα\" εκει στο χαρτι.
Απομυθοποιησε και πεταξε οτι σου φαινεται \"βουνο\",αντιμιλωντας στις παραλογες σκεψεις σου.
Ενας εσωτερικος διαλογος δηλαδη που θα διωχνεις τις κακες σκεψεις μεχρι να σου γινει συνηθεια πια και να μην σε ενοχλουν,να περνανε απαρητητητες.:)
Ενα αλλο βιβλιο γνωστικης ομως,που με βοηθησε εμενα αρκετα και δεν εχει να κανει μονο με καταθλιψη αλλα κ με πολλα θεματα ειναι το:
\"ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΤΕ ΚΑΛΑ-Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΧΩΡΙΣ ΦΑΡΜΑΚΑ\" ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΝΤ.ΜΠΕΡΝΣ

Ειναι αρκετα καλο,εχει και \"ασκησουλες\" για διαλογο αυτο που λεγαμε πριν και μου το ειχε προτεινει ψυχολογος παλια.
Ξεκινα λοιπον τη μελετη σου και πες μας αν αλλαξε κατι στη διαθεση σου γενικα.:)

Για την γνωσ-συμπερ ισως να εφταιγε και η σχεση με τον ψυχολογο, ηταν καπως αυστηρος και με εκανε να φοβαμαι περισσοτερο. Με τον σημερινο εχουμε φτασει νομιζω στο συμπερασμα γιατι φοβαμαι την ανεξαρτητοποιηση: γιατι ετσι με εμαθαν απο παιδι και γιατι αυτο ειδα να συμβαινει γυρω μου. Απ οτι καταλαβαινω δεν εχω ακριβως την ιδψ διαταραχη αλλα ενα μειγμα πολλων πραγματων (ελλειψη αυτοπεποιθησης, φοβοι, καταθλιψη, κρισεις πανικου, εμμονες ιδεες) και αυτο με μπερδευει περισσοτερο. Ας ειχα ενα πραγμα σκετο να το αντιμετωπισω μονο του. Τον ψυχολογο δεν θα τον εχω διπλα μου, θα ειμαι σε αλλη πολη, ενταξει εννοειται οτι θα εχω μια επικοινωνια.θα αρχισω να διαβαζω τα βιβλια που μου προτεινες. Σε ευχαριστω παρα πολυ.

Quote:

---

Originally posted by petalouda
Για την γνωσ-συμπερ ισως να εφταιγε και η σχεση με τον ψυχολογο, ηταν καπως αυστηρος και με εκανε να φοβαμαι περισσοτερο. Με τον σημερινο εχουμε φτασει νομιζω στο συμπερασμα γιατι φοβαμαι την ανεξαρτητοποιηση: γιατι ετσι με εμαθαν απο παιδι και γιατι αυτο ειδα να συμβαινει γυρω μου. Απ οτι καταλαβαινω δεν εχω ακριβως την ιδψ διαταραχη αλλα ενα μειγμα πολλων πραγματων (ελλειψη αυτοπεποιθησης, φοβοι, καταθλιψη, κρισεις πανικου, εμμονες ιδεες) και αυτο με μπερδευει περισσοτερο. Ας ειχα ενα πραγμα σκετο να το αντιμετωπισω μονο του. Τον ψυχολογο δεν θα τον εχω διπλα μου, θα ειμαι σε αλλη πολη, ενταξει εννοειται οτι θα εχω μια επικοινωνια.θα αρχισω να διαβαζω τα βιβλια που μου προτεινες. Σε ευχαριστω παρα πολυ.

---

petalouda σπάνια θα πας στον γιατρό η στον ψυχολόγο και θα φύγεις μόνο με μια \"ταμπέλα\" π.χ. \"ΙΨΔ\". Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων το πιο πιθανό είναι να φύγεις με 2-3-4 (!) διαγνώσεις π.χ. σπάνια θα βρεις \"κρίσεις πανικού\" χωρίς να συνοδεύονται από \"νοσοφοβία/αγοραφοβία/κοινωνική φοβία\" (η και από τα 3 μαζί!) η γενικευμένο άγχος χωρίς σαν-πανικού σωματικά συμπτώματα, σωματοποιήσεις και κατάθλιψη μπλα μπλα. Επειδή ο τρόπος που γίνονται οι διαγνώσεις είναι γύρω από το \"σύμπτωμα\" και όχι γύρω από κάποια ψυχοπαθολογική θεωρία, έχουν μετατρέψει συμπτώματα σε διαφορετικές \"διαταραχές/ταμπέλες\" την στιγμή που μάλλον μοιράζονται κοινές διαδικασίες από κάτω και είναι εκφάνσεις του ίδιου πράγματος.


Γι αυτό και λένε ότι θα αλλάξει ο τρόπος που θα γίνονται οι διαγνώσεις σε έναν πιο \"συνεχή\" και όχι \"διακριτό\" (όπως είναι τώρα). Π.χ. το άτομο θα κάνει ένα ψυχολογικό τεστ και θα του βγάζει κάτι σαν \"τάση για εμμονές\"-4, \"προσοχή στο σώμα\"-8, \"τάσεις για πανικό\"-9, \"ψυχωσικές σκέψεις-2\" θα γίνει σε \"διαστάσεις\" δηλαδή. Γι αυτό δεν έχει να φοβάσαι ότι έχεις \"πολλά πράγματα\" γιατί πάνω-κάτω όλοι με \"ψυχολογικά\" έχουν πολλά από αυτά. Αν σκεφτείς, όλοι οι άνθρωποι έχουν και λίγο από αυτά τα συμπτώματα! Απλά δεν τα έχουν σε τέτοιο βαθμό που να γίνονται δυσλειτουργικοί. Έρευνες λένε π.χ. ότι ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού έχει εμμονές και καταναγκασμούς σε μικρό βαθμό. Πρόβλημα γίνεται όταν αυτό κυριαρχεί στην ζωή του ατόμου και ασχολείται με τις ώρες κάνοντας καταναγκασμούς-\"τελετές\" χωρίς να μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Ακόμα και ένα σημαντικότατο ποσοστό του πληθυσμού έχει \"σαν παρανοικό ιδεασμό\" και ψυχωσικές ιδέες κατα καιρούς. Δεν πάει να πει ότι έχουν σχιζοφρένεια. Μόνο όταν γίνεται σε υπερβολικό βαθμό. Κατάλαβες? Εγώ νομίζω πάντως ότι δεν έχει ψυχαναγκαμσούς με την έννοια \"φοβάμαι μην μολυνθώ\" και κάθομαι και \"επαναλαμβάνω το πλύσιμο με τις ώρες\" κλπ.


Οπότε μην νομίζεις ότι έχεις \"πολλά\". Είναι φυσιολογικό αν έχεις παραπάνω άγχος και πανικό να νιώθεις ότι δεν έχεις τον έλεγχο των καταστάσεων και ότι είσαι \"εκτεθειμένη\" και ότι μπορεί να σου \"συμβούν\" διάφορα κακά πράγματα και αυτά με τις σειρές τους προκαλούν περισσότερες ανασφάλειες και άγχος και πανικός και ούτω καθ εξής. Είναι φυσιολογικά να τα έχεις όλα αυτά σαν \"πακέτο\" και πιθανότητα αυτές οι νοοτροπίες και σκέψεις σου να τροφοδοτούν το πρόβλημα. Ψάξε τα βιβλια που σου προτείνουν γιατί είναι πολύ καλά! Επίσης σε ΓΣΘ πολύ καλό είναι και το \"ξεπερνώντας τον πανικό\" για τις κρίσεις πανικού. Αλλά καλό είναι νομίζω να αρχίσεις με ένα γενικό βιβλιο αυτοβοήθειας ΓΣΘ όπως αυτά που σου είπε η karmen καθώς και το \"Σκέφτομαι άρα Αισθάνωμαι-η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία της Κατάθλιψης και του Άγχους\" του Greenberger. Πάντως προσπάθησε να μην φοβάσαι τόσο πολύ!

Δεν κανει τιποτα γλυκια μου..Παντως ολα αυτα που αναφερεις,φοβιες,αγχος κτλ τα εχει παρα πολυς κοσμος στις μερες μας.Δεν εισαι η μονη..Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι πρεπει αν τα αγνοησεις,το αντιθετο!
Οπωσδηποτε ο,τι κουβαλαμε στην ενηλικη ζωη μας εχει την πηγη του στην παιδικη μας ηλικια,αλλα αυτο που μας εμαθαν και τωρα μας ειναι εμποδιο οπως πχ σε σενα η ανεξαρτητοποιηση,ευτυχως ειναι κατι που αλλαζει αν το θες,οποτε ολα καλα! Αυτο ειναι πολυ θετικο απο μονο του!
Μηπως σε επηρεαζει κ το γεγονος οτι οχι απλα θα φυγεις απο το σπιτι,αλλα θα πας και σε μια αλλη πολη και δε θα εχεις και την ιδια επικοινωνια με τον ψυχολογο σου?
Μηπως φοβασαι οτι εκει δεν θα εχεις στηριξη?
Οσο για αυτο που αναφερει εδω ο Petran περι ταμπελας κτλ,απο οσο ξερω δεν ειναι σωστο ο ψυχολογος να σου βαζει \"ταμπελες\" και συνηθως ο ψυχολογος δεν κανει διαγνωση αλλα ο ψυχιατρος.
Τωρα μπορει να κανω και λαθος,γιατι ειδικος δεν ειμαι.
Αυτο που εχω μαθει εγω απο φοβια που αντιμετωπισα,ηταν οτι \"επρεπε\" να μπω στα βαθια και να τολμησω.
Πχ εγω ειχα φοβια με το αυτοκινητο,καποια στιγμη ομως επρεπε να δοκιμασω να μπω στο αυτοκινητο και να κανω αυτο που φοβομουν,αλλιως δε θα το ξεπερνουσα ποτε.
Ειχα κ εγω πιθανοτητες να παθω κριση πανικου κτλ,αλλα σιγα σιγα τα καταφερα.
Ετσι θα ειναι και με σενα..σιγα σιγα..και με τη καθοδηγηση παντα του ειδικου.Και θα δεις οτι ολα θα πανε καλα!

:)

Τουλάχιστον εδώ βρίσκεις κατανόηση και πάντα κάποιους που μπορούν να σε βοηθήσουν μέσα από τις γνώσεις και τα ποσωπικά τους βιώματα. Φαίνεται ότι το να πας σε άλλη πόλη είναι κάτι σαν άλμα στη ζωή σου, ενώ εσύ έχεις αρχίσει να ξεπερνάς το πρόβλημα με μικρά βήματα. Χρειάζεται γενναία απόφαση και ελπίδα πάνω απ όλα ποτισμένη με θετική σκέψη ότι όλα θα πάνε στο τέλος καλά. Και μη φοβάσαι. Συμφωνώ με τα όσα σου γράφουν πιο πάνω. Είναι πολύ καλή μέθοδος η ΓΣΘ αλλά χρειάζεται σε μεγάλο βαθμό η δική σου προσπάθεια να την εφαρμόσεις. Τώρα ίσως βρίσκεσαι και σε στάδιο πανικού που οφείλεται στη μεγάλη αλλαγή. Θα χρειστείς και λίγη ηρεμία, χαλάρωση και θετική σκέψη. Έχω περάσει από παρόμοιες καταστάσεις, έμαθα να σκέφτομαι θετικά ώστε να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και να γίνομια όλο και πιο δυνατός στη ζωή. Καλή δύναμη... όλα θα πάνε καλά.

Δηλαδη παιδια πιστευτε και σεις οτι πρεπει να το τολμησω να φυγω και να κυνηγησω τα ονειρα μου ? η εναλλακτικη ειναι να μεινω στασιμη αλλα ως ποτε θα το κανω αυτο? Προς το παρον θα εφοδιαστω με τα βιβλια που μου προτεινετε για να ειμαι οσο το δυνατον ετοιμη να αντιμετωπισω τις αντιδρασεις του εαυτου μου. Η αΛηθεια ειναι οτι κουραστηκα με ολη αυτη την ταλαιπωρια και τα δυσαρεστα συναισθημα. ποσες φορες εχω ευχηθει να μην ειχα γεννηθει. Τι ειρωνικο, ο μεγαλυτερος εχθρος μου ειμαι εγω.

Σωστά τα λες και εισαι και πιο αποφασιστική σε σχέση με αυτά που έγγραφες στην αρχή. Κάνε τα βήματα που πρέπει πριν είναι αργά, να είσαι δυνατή και όλα θα πάνε καλά. Η στασιμότητα μόνο χειροτερεύει, ξέρω τι σου λέω.

Παντα ο μεγαλυτερος εχθρος μας ειναι ο εαυτος μας γλυκια μου.
Φυσικα και να το τολμησεις,μολις νιωσεις οτι εισαι ετοιμη υπολογιζοντας οτι δεν ειναι ευκολα στην αρχη οσο αφορα τα συναισθηματα σου,μπορεις ομως να εχεις φροντισει απο την αρχη για αυτο..
Πχ αυτο με τα βιβλια που ειπες,ή οταν νιωσεις οτι δεν αντεχεις να παρεις ενα τηλ τους δικους σου,το ψυχολογο σου κτλ.
Αν δεν κανεις αυτο το βημα,δε θα μαθεις ποτε πως θα ηταν αν ησουν ανεξαρτητη και εμενες μονη κτλ.
Οποτε καλυτερα να πεις οτι εκανες κατι,παρα να μετανιωνεις που ποτε δεν εκανες αυτο το βημα.

Mολις παρηγγειλα τα βιβλια..και περιμενω να ερθουν τις επομενες μερες. Θα προσπαθησω, δεν εχω αλλη επιλογη. Μακαρι να μπορουσα να αποφυγω τα δυσαρεστα συναισθηματα αλλα τουλαχιστον ας τα μετριασω. Να ρωτησω και κατι αλλο; chat δεν εχει πια; δυσκολευομαι να γραφω πολλες λεπτομερειες απο εδω γιατι ειναι ανοιχτο και σε μη μελη. φιλια σε ολους

Quote:

---

Originally posted by petalouda


chat δεν εχει πια; δυσκολευομαι να γραφω πολλες λεπτομερειες απο εδω γιατι ειναι ανοιχτο και σε μη μελη. φιλια σε ολους

---

οχι, εχει σταματησει εδω και 2-3 χρονια....

[quote]Originally posted by petalouda
Mολις παρηγγειλα τα βιβλια..και περιμενω να ερθουν τις επομενες μερες. Θα προσπαθησω, δεν εχω αλλη επιλογη. Μακαρι να μπορουσα να αποφυγω τα δυσαρεστα συναισθηματα αλλα τουλαχιστον ας τα μετριασω. Να ρωτησω και κατι αλλο; chat δεν εχει πια; δυσκολευομαι να γραφω πολλες λεπτομερειες απο εδω γιατι ειναι ανοιχτο και σε μη μελη. φιλια σε ολους [/quote



Οι ασχημες σκεψεις ειναι δικο σου προιον αρα φυσικα και μπορεις να τις ξεφορτωθεις σιγα σιγα και μετα θα μαθεις να τις ελεγχεις εσυ και οχι αυτες εσενα.
Κ αυτο θα εχει αποτελεσματα να εχεις και πιο σωστη οπτικη των πραγματων γυρω σου και βελτιωση των συναισθηματων σου..
Ολα ειναι στο χερι σου μην το ξεχνας αυτο,και ολα τα μπορεις.
Μονο εσυ μπορεις να κανεις τον εαυτο σου ευτυχισμενο ή δυστυχισμενο ασχετα απο τα εξωτερικα γεγονοτα. Κανεις αλλος!!!

Aκούγεται τόσο ωραίο αυτο, τόσα χρόνια δεν μπορω να το πετύχω. Ισως οπως λετε δεν εμαθα τους καταλληλους τροπους. Θα το προσπαθησω. όταν κολλαει μια σκεψη ειναι γογλοθας θα την βγαλεις απ το μυαλο. Ευχομαι αυτη τη φορα να μπορεσω. Να στε καλα

Σε καταλαβαίνω πάρα πολύ. Και μένα ο εφιάλτης μου είναι μήπως πάθουν κάτι οι δικοί μου. Πρίν απο λίγο χτυπησε το τηλέφωνο και αμέσως μου ήρθε το κακό στο μυαλό μου. Είμαι όμως πολύ καλυτερα απο τότε που κάνω ψυχοθεραπεία. Πιστεύω πως αυτό το άγχος δεν θα μου φύγει ποτέ γιατί είναι αποτέλεσμα της αγάπης για τους ανθρώπους μας. Πρέπει όμως να σταθούμε δυνατές και να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και ειδικά τον φόβο του θάνάτου. Δεν έχω βρεί τον τρόπο αν μάθεις κάτι θα ήθελα πολύ να το ακούσω κι εγώ. Καλή συνέχεια και υπομονή είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουμε....

Και γω πιστευω οτι παω καπως καλυτερα με την ψυχοθεραπεια, παιρνω και χαπια βεβαια αντικαταθλιπτικα. Αυτο τον καιρο, επειδη θελω να κανω το μεγαλο βημα εχω αποφασισει να προσπαθησω περισσοτερο και να το ψαξω. Με εχουν βοηθησει πολυ και καποια μελη του φορουμ. Τελικά δεν ειμαι η μονη με τέτοιες φοβιες...ειναι ανακουφιστικο αλλα και λυπηρο, μακαρι να μην υπηρχαν αλλοι ανθρωποι να ταλαιπωρουνται. Θα σου στειλω μηνυμα. φιλια

Quote:

---

Originally posted by prasiniklosti
Σε καταλαβαίνω πάρα πολύ. Και μένα ο εφιάλτης μου είναι μήπως πάθουν κάτι οι δικοί μου. Πρίν απο λίγο χτυπησε το τηλέφωνο και αμέσως μου ήρθε το κακό στο μυαλό μου. Είμαι όμως πολύ καλυτερα απο τότε που κάνω ψυχοθεραπεία. Πιστεύω πως αυτό το άγχος δεν θα μου φύγει ποτέ γιατί είναι αποτέλεσμα της αγάπης για τους ανθρώπους μας. Πρέπει όμως να σταθούμε δυνατές και να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και ειδικά τον φόβο του θάνάτου. Δεν έχω βρεί τον τρόπο αν μάθεις κάτι θα ήθελα πολύ να το ακούσω κι εγώ. Καλή συνέχεια και υπομονή είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουμε....

---

Χωρις να θελω να φανω κυνικη,νομιζω οτι ο λογος που φοβομαστε τοσο πολυ τετοια θεματα δεν ειναι τοσο η αγαπη στα δικα μας ατομα,αλλα δικος μας φοβος μη μεινουμε μονοι και το τι θα απογινουμε μετα.Αν το σκεφτεις λιγο ο λογος που υποφερουμε τοσο σε καθε απωλεια ειναι το οτι δε θα ξαναδουμε ποτε τα ατομα αυτα που χασαμε.Αυτο δεν ειναι λιγο \"εγωιστικο\"?
Επισης τα ατομα που δεν εχουν τετοιους φοβους και ανησυχιες,σε τετοιο βαθμο δηλαδη που να εμποδιζει τη ζωη τους,δεν σημαινει οτι αγαπανε λιγοτερο τους δικους τους ανθρωπους.
Απλα πρεπει ολοι να κατανοησουμε οσο γινεται ποσο μερος της ζωης μας ειναι ο θανατος και ποσο \"φυσιολογικη\" εξελιξη ειναι για ολους μας και να παψει τοσο να μας φοβιζει σαν μπαμπουλας.
Λενε οτι οι ανθρωποι που ζουν καλα και γεματη ζωη δεν φοβουνται τοσο το θανατο,αντιθετα τον τρεμουν οσοι δεν εχουν ζησει πραγματα στη ζωη τους.
Δεν ωφελουν τετοιες σκεψεις,γιατι ουτε αλλαζουν κατι,αντιθετως δημιουργουν ανησυχιες και προβληματα εκει που δεν υπαρχουν.
Ας χαρουμε ομορφες στιγμες με τους ανθρωπους που αγαπαμε,και ας αφησουμε τετοιες σκεψεις που ουτως η αλλως δεν ωφελουν.

Συμφωνω με την Karmen, δεν ειναι θεμα αγαπης ο φοβος..στην τελικη εχω αρχισει να πιστευω οτι ο φοβος ειναι μια πολυ ασχημη πλευρα του εγωισμού, άσχημη γιατί σε καταστρέφει αντί να σε κάνει καλύτερο.

Quote:

---

Originally posted by petalouda
Συμφωνω με την Karmen, δεν ειναι θεμα αγαπης ο φοβος..στην τελικη εχω αρχισει να πιστευω οτι ο φοβος ειναι μια πολυ ασχημη πλευρα του εγωισμού, άσχημη γιατί σε καταστρέφει αντί να σε κάνει καλύτερο.

---

Ο φοβος οταν ειναι σε \"φυσιολογικα\" πλαισια,μας χρησιμευει γιατι μας προστατευει απο ενδεχομενουν κινδυνους.
Οταν ομως φτανει στα ορια του παραλογου τοτε εμποδιζει τη ζωη μας.
Και φυσικα αλλο ο φοβος και αλλο η φοβια ετσι? Μη το ξεχναμε