Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?
Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?
Printable View
Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?
Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?
βρίζω τον κρίνο
εδω εγω μωρο μου,Quote:
Originally posted by PETRAN
βρίζω τον κρίνο
θα γινω ο κυματοθραυστης της οργης σου,
θα γινω το αναχωμα της ψυχης σου,
θα γινω το ακουμπημα που δεν ειχες ποτε σου.....
σε καλο μου σημερα....
εχω συγκινηθει παρα πολυ.
Ο πετραν με εχει κανει να νιωσω πολυ σημαντικος....
παω να κλαψω σε μια γωνια....
(μπουχουχουχου μπουχουχουχου....)
Μου αρέσει γιατί εκδηλώνετε τα πάθη σας! Σας αφήνω να συνεχίσετε. Μήπως να αλλάξω θέμα και να το κάνω ο τσακωμός πετράν-κρίνο? χμμμμ!
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.
Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν
1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)
2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
Quote:
Originally posted by krino
εδω εγω μωρο μου,Quote:
Originally posted by PETRAN
βρίζω τον κρίνο
θα γινω ο κυματοθραυστης της οργης σου,
θα γινω το αναχωμα της ψυχης σου,
θα γινω το ακουμπημα που δεν ειχες ποτε σου.....
Ποίημα που θα ζήλευε και η weird!
Η μήπως είναι hip-hop?
Huh yo, θααα γινωωω
Ο κυματοθραύστης της ψυχής σου yo yo ma bitch ma nigga
Όπως και να χει δεν χρειάζεται να γίνεις ανάχωμα γιατί μάλλον από ότι κατάλαβα είσαι μόνιμα χώμα!
Τελικά από ότι κατάλαβα, όλοι είμαστε καλοί στα λόγια και έχουμε πρόβλημα στη πράξη!
Quote:
Originally posted by frei
Τελικά από ότι κατάλαβα, όλοι είμαστε καλοί στα λόγια και έχουμε πρόβλημα στη πράξη!
Λολ
Όχι αυτά που σου λέω προσωπικά προσπαθώ να τα εφαρμόσω όσο μπορώ στην πραγματική μου ζωή. Και το έχω πετύχει αρκετά!
Με τον κρίνο βριζόμαστε και το απολαμβάνουμε δεν έχει σχέση με θυμό! (τουλάχιστον με μένα δεν έχει)
Frei,διάβασες τι έγραψε ο Petran.Zεν,ζεν.Αλλά δεν...λολ
Θύμωνα πάρα πολύ κι εγώ το ίδιο με σένα frei,ειδικά με γονεικές συμπεριφορές.Δε θυμώνω τόσο πολύ,γιατί προσπαθώ να περάσω στον εαυτό μου πως ό,τι έγινε έγινε και δε σκοπεύω να είμαι θύμα τους με τη δική μου συμβολή πλέον(γιατί ο θυμός συντηρείται από προσδοκίες,όταν οι προσδοκίες αλλαγής μηδενιστούν,ο θυμός δεν έχει νόημα,δε γεννάται ούτε συντηρείται).
Πάντως δε θεωρώ κάθε θυμό\'απρόσφορο\',σε συγκεκριμένες καταστάσεις και συνθήκες λειτουργεί ως μοχλός κινητοποίησης για δράση.Ίσως αν προσπαθούμε να τον αναλύουμε,να δούμε τα αίτια,την πραγματικότητά του,να μην τον φοβόμαστε,να τον αποδεχόμαστε ως άλλο μας ένα συναίσθημα,να τον αποδομούμε κιόλας,να φτάνουμε στο λόγο ύπαρξής του,άρα κοντύτερα σε ό,τι μας αφορά σε σχέση με το περιβάλλον μας.Μας βοηθά ενίοτε να θέσουμε τα όριά μας,να διαγράψουμε σωστά τα πλαίσια ανάμεσα σε μας και στους άλλους,σε μας και σε ό,τι μας καταπιέζει,να το εντοπίζουμε.:)
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
Quote:
Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
βρίζω τον κρίνο
Η επανάληψη βοηθάει οντως στην καταγραφή των δεδομένων. Σε ευχαριστώ!Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
βρίζω τον κρίνο
+1000.Quote:
Originally posted by PETRAN
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.
Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν
1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)
2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
το πιστοποιω απο βιωματικη εμπειρια οτι καπως ετσι γινεται!
όποτε εχω ασχοληθει να ξανασκεφτω κ να μυρικασω γεγονοτα που με ενοχλησαν, απλα ξαναεκνευριζομαι εκ νεου κ τιποτα δε λυνεται φυσικα.
λυση ειναι να πεις, ο,τι εγινε εγινε τοτε, δεν ηξερα πως να το διαχειριστω καλυτερα τοτε (εκανα ο,τι καλυτερο μπορουσα με τις τοτε δεξιοτητες), αλλα τωρα εμαθα κατι απο αυτο το γεγονος, θα το χρησιμοποιησω την επομενη φορα αν μου ξανατυχει παρομοιο θεμα.
μπορεις να πεις πχ οτι θα βαζεις εγκαιρα τα ορια σου στους αλλους, πρωτου προλαβεις κ μαζεψεις τοσα που ξεχειλισει το εσωτερικο σου θυμοποτηρο! (αν το προβλημα σου ειναι σε σχεση με τους αλλους).
επισης θυμος προκυπτει αν συνηθιζεις να σκεφτεσαι εντονα με ορους δικαιο-αδικο. γιατι καπου παταει κ ο θυμος για να προκυψει. σε μια λογικη \"εχω δικιο, κ στην πραξη αδικηθηκα\". αν αποστασιοποιηθεις απο μια τετοια λογικη, κ αρχισεις να σκεφτεσαι οτι οι αλλοι εχουν το δικο τους συστημα αξιων κ τη δικη τους θεωρηση των πραγματων, τοτε η συμπεριφορα τους ισως να εξηγειται με καποιον διαφορετικο τροπο απο το δικο σου συστημα αξιων. βαζεις καποια ορια ωστε να μην πληρωνεις εσυ τη νυφη κ ο αλλος ας κανει ο,τι νομιζει σοφοτερο με τα δικα του κριτηρια.
ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωη! :D:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
Quote:
Originally posted by Lou!..
ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωηη! :D:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
*Ξαφνικά το κεφάλι αρχίζει να στριφογυρνάει ξερνώντας μπιζέλια σε περαστικούς παπάδες, βγάζοντας κατάρες σε πεθαμένες γλώσσες
λιγο tae kwon do για αρχη!Quote:
Originally posted by frei
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση,
σε οποιον εχει την ταση να σου ριχνει ευθυνες που δεν σου ανηκουν, με ευγενικο τροπο του εξηγεις οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι, μπλα μπλα κ του το κοβεις, \"ξερεις φιλαρακι, δε θα επομιστω ευθυνες που δε μου αναλογουν. απο εκει κ περα, εσυ πιστευε ο,τι θελεις\".
αλλο το θυμωνω ελεγχομενα κ βαζω ορια ευγενικα κ ξεκαθαριζω τη σταση μου, κ αλλο το θυμωνω ανεξελεγκτα κ μπαινω σε μια ανταλλαγη πυρων, βρισιδιου κ \"λογικη\" καυγα κ βεντετας.
Quote:
Originally posted by Lou!..
λιγο tae kwon do για αρχη!Quote:
Originally posted by frei
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση,
σε οποιον εχει την ταση να σου ριχνει ευθυνες που δεν σου ανηκουν, με ευγενικο τροπο του εξηγεις οτι τα πραγματα δεν ειναι ετσι, μπλα μπλα κ του το κοβεις, \"ξερεις φιλαρακι, δε θα επομιστω ευθυνες που δε μου αναλογουν. απο εκει κ περα, εσυ πιστευε ο,τι θελεις\".
αλλο το θυμωνω ελεγχομενα κ βαζω ορια ευγενικα κ ξεκαθαριζω τη σταση μου, κ αλλο το θυμωνω ανεξελεγκτα κ μπαινω σε μια ανταλλαγη πυρων, βρισιδιου κ \"λογικη\" καυγα κ βεντετας.
Αυτό που είπε (η Lou)
:P
Τόνισα κάποιες φράσεις από τα γραφόμενα του πετραν για να μη τις επαναλάβω.Quote:
Originally posted by PETRAN
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.
Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν
1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)
2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
Προσωπικά λοιπόν όταν θυμώνω (και το καταλαβαίνω πότε θυμώνω. Δεν γίνεται απλά μία έκρηξη σε ένα δετευρόλεπτο. Σιγά σιγά φουντώνω) περνάω στην φάση \"δεν θα βγάλουμε έτσι άκρη. Αστο τώρα και το λύνεις μετά από 10 λεπτά\"
Οπότε αποχωρώ από το αίτιο του θυμού μου και επανέρχομαι με ήρεμότερο μυαλό για να συνεχίσω
Επίσης το δεύτερο που κάνω είναι να διαπιστώνω εάν έχει νόημα ο θυμός μου. Το να λέω πχ σε κάποιον ναζιστή \"ξέρεις είσαι ρατσιστής\" και να θυμώνω γιατί δεν το καταλαβαίνει είναι κάτι που δεν έχει νόημα.
Το τρίτο που κάνω σε περίπτωση θυμού είναι να βρώ μία βρύση και ακόμα καλίτερα και έναν καθρέφτη
Όπου και να είμαι (σπίτι - δουλειά - έξω) μία δόση κρύο νερό στο κεφάλι και στα μούτρα και ένα κοίταγμα του εαυτού μου στον καθρέφτη με συνεφέρνει.
Τώρα εάν μιλάς για ανάγκη εκτόνωσης μόνιμου θυμού σίγουρα κάποιο ενεργητικό (βλ όχι γκόλφ) και ακόμα καλίτερα ομαδικό (βλ όχι τρέξιμο γύρω γύρω στο γήπεδο) βοηθάει και στο να αποσπάσεις το μυαλό αλλά και να εκτονώσεις σωματικά την πίεση.
frei,Quote:
Originally posted by frei
Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?
Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?
συσχετιζεις καθολου το οτι κατευναζεις ή πνιγεις τον θυμο σου με τον φοβο σου να κανεις κατι διαφορετικο?
Ισα ισα που μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πραγματα και παρωτρύνω και τους γύρω μου. Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω. Μαλλον κλεισμένη αισθανομαι και δεν ξερω πως να ξεσπασω! Δεν εβαλα ορια απο την αρχη και μου βγαινει σε θυμο ολο αυτο. Απλως τωρα και με την ψυχοθεραπεια μαθαινω να βαζω τα οριά μου!!!Quote:
Originally posted by Sofia
frei,Quote:
Originally posted by frei
Πως αντιμετωπίζετε τον θυμό σας?
Εστω οτι βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θυμώνετε πολύ αλλά δυστυχώς δεν μπορείτε να ξεφύγετε, πχ σε έναν γάμο, στην εργασία κτλ. πως αντιδράτε?
συσχετιζεις καθολου το οτι κατευναζεις ή πνιγεις τον θυμο σου με τον φοβο σου να κανεις κατι διαφορετικο?
ναι! εγώ κάνω διάφορα, αλλά το τρέξιμο νομίζω είναι αυτό που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, είτε σε εκτόνωση θυμού, είτε στο να φύγουν κακές σκέψεις.Quote:
Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
επίσης η κηπουρική είναι χόμπυ που βοηθά πολύ στην ηρεμία.
τώρα, τη στιγμή που θυμώνω με κάτι (όχι συχνά) προσπαθώ να το εκλογικεύσω και να σκεφτώ ότι με τον θυμό μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα και θα χάσω και το δίκιο μου.
Δλδ ας πουμε οτι επιλεγεις να σιωπησεις, απο το να μιλησεις ή να μαλωσεις με τον αντρα σου που σε απειλει με χωρισμο? Κι αν ναι, εχεις σκεφτει γιατι το κανεις αυτο? Δλδ πώς τον αφηνεις να κανει κατι τετοιο?Quote:
Originally posted by frei
Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω. Μαλλον κλεισμένη αισθανομαι και δεν ξερω πως να ξεσπασω!
Κ αντιστοιχα με την δουλεια σου ή ολους οσους δεν μοιαζει να ακουνε το τί θες και εσυ.
Σε καποιες περιπτωσεις οπως μια επερχομενη διαφωνια δεν νομιζω οτι υπάρχει καποια καλη εναλλακτικη μεθοδος οπως η αθληση. Αν διαφωνεις, το καλυτερο για μενα ειναι να το λες ή να το δειχνεις μενοντας σταθερη σ αυτο που θες. Οχι βεβαια απο πεισμα, αλλα απο σεβασμο στον εαυτο σου κ τις αναγκες του. Ο χρονος που θα διαλεξεις να το κανεις κ ο τροπος εχει εναλλακτικες κι αυτος σιγουρα.
Ηταν ετσι απο την οικογενεια μου, οταν ελεγα την αποψή μου την προσπερνουσαν, οταν ακολουθουσα αυτο που ελεγαν επαιρνα τον επαινο του καλου παιδιου! Προσπαθω ομως και μαθαινω... απλως μεχρι να φτασω σε ενα καλο αποτελεσμα θα ηθελα καπου να εκτονωνω αυτο που συσσωρευω.Quote:
Originally posted by Sofia
Δλδ ας πουμε οτι επιλεγεις να σιωπησεις, απο το να μιλησεις ή να μαλωσεις με τον αντρα σου που σε απειλει με χωρισμο? Κι αν ναι, εχεις σκεφτει γιατι το κανεις αυτο? Δλδ πώς τον αφηνεις να κανει κατι τετοιο?Quote:
Originally posted by frei
Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω. Μαλλον κλεισμένη αισθανομαι και δεν ξερω πως να ξεσπασω!
Κ αντιστοιχα με την δουλεια σου ή ολους οσους δεν μοιαζει να ακουνε το τί θες και εσυ.
Σε καποιες περιπτωσεις οπως μια επερχομενη διαφωνια δεν νομιζω οτι υπάρχει καποια καλη εναλλακτικη μεθοδος οπως η αθληση. Αν διαφωνεις, το καλυτερο για μενα ειναι να το λες ή να το δειχνεις μενοντας σταθερη σ αυτο που θες. Οχι βεβαια απο πεισμα, αλλα απο σεβασμο στον εαυτο σου κ τις αναγκες του. Ο χρονος που θα διαλεξεις να το κανεις κ ο τροπος εχει εναλλακτικες κι αυτος σιγουρα.
Εγω στο τελος το χανω το δικιο μου και εκει θυμωνω ακομα περισσοτερο!Quote:
Originally posted by claire
ναι! εγώ κάνω διάφορα, αλλά το τρέξιμο νομίζω είναι αυτό που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, είτε σε εκτόνωση θυμού, είτε στο να φύγουν κακές σκέψεις.Quote:
Originally posted by frei
Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???
επίσης η κηπουρική είναι χόμπυ που βοηθά πολύ στην ηρεμία.
τώρα, τη στιγμή που θυμώνω με κάτι (όχι συχνά) προσπαθώ να το εκλογικεύσω και να σκεφτώ ότι με τον θυμό μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα και θα χάσω και το δίκιο μου.
Nαι το καταλαβαινω αυτο. Ολοι λιγο πολυ το χουμε δει το εργο.Quote:
Originally posted by frei
Ηταν ετσι απο την οικογενεια μου, οταν ελεγα την αποψή μου την προσπερνουσαν, οταν ακολουθουσα αυτο που ελεγαν επαιρνα τον επαινο του καλου παιδιου! Προσπαθω ομως και μαθαινω... απλως μεχρι να φτασω σε ενα καλο αποτελεσμα θα ηθελα καπου να εκτονωνω αυτο που συσσωρευω.
Μονο που βλεπεις, πώς οσο κ να ευχαριστησεις τους αλλους, αν εσυ δεν νιωθεις καλα μ αυτο που κανεις, κατι δεν πάει καλα.
Εγω νομιζω πώς ειναι πολυ καλο που αρχιζεις κ βλεπεις οτι πραγματι θυμωνεις. Αν δεις κ πώς γινεται, κ ποτε αρχιζεις κ χανεις τη μπαλα, πηγαινε το λιγο αντιστροφα. Σαν rewind σε σκηνη. Κ δες πώς φτανεις σε σημειο εκτος οριων. Κ την επομενη φορα φροντισε να το αποτρεψεις..Πώς? λεγοντας πιο γρηγορα ενα \"οχι\" ή ενα \"δεν μπορω να το κανω αυτο\" ή ενα \"δεν θελω\". Οσο μοιαζεις διαθεσιμη για ολα και παντα, μπορει να γινεσαι πιο ευκολα αποδεκτη αλλα δεν κερδιζεις τον σεβασμο. Αφου πρωτη εσυ τον στερεις στον εαυτο σου.
Αυτο νομιζω εγω οτι βοηθαει. ..
Πολύ σοφή απάντηση. Σε ευχαριστώ πολύ!Quote:
Originally posted by Sofia
Nαι το καταλαβαινω αυτο. Ολοι λιγο πολυ το χουμε δει το εργο.Quote:
Originally posted by frei
Ηταν ετσι απο την οικογενεια μου, οταν ελεγα την αποψή μου την προσπερνουσαν, οταν ακολουθουσα αυτο που ελεγαν επαιρνα τον επαινο του καλου παιδιου! Προσπαθω ομως και μαθαινω... απλως μεχρι να φτασω σε ενα καλο αποτελεσμα θα ηθελα καπου να εκτονωνω αυτο που συσσωρευω.
Μονο που βλεπεις, πώς οσο κ να ευχαριστησεις τους αλλους, αν εσυ δεν νιωθεις καλα μ αυτο που κανεις, κατι δεν πάει καλα.
Εγω νομιζω πώς ειναι πολυ καλο που αρχιζεις κ βλεπεις οτι πραγματι θυμωνεις. Αν δεις κ πώς γινεται, κ ποτε αρχιζεις κ χανεις τη μπαλα, πηγαινε το λιγο αντιστροφα. Σαν rewind σε σκηνη. Κ δες πώς φτανεις σε σημειο εκτος οριων. Κ την επομενη φορα φροντισε να το αποτρεψεις..Πώς? λεγοντας πιο γρηγορα ενα \"οχι\" ή ενα \"δεν μπορω να το κανω αυτο\" ή ενα \"δεν θελω\". Οσο μοιαζεις διαθεσιμη για ολα και παντα, μπορει να γινεσαι πιο ευκολα αποδεκτη αλλα δεν κερδιζεις τον σεβασμο. Αφου πρωτη εσυ τον στερεις στον εαυτο σου.
Αυτο νομιζω εγω οτι βοηθαει. ..
LOL.Κάτσε να σου ρίξω έναν εξορκισμό(ψάχνει τα κιτάπια της για quotes από τον Εξορκιστή-τον αυθεντικό του\'73 naturally).Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Lou!..
ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωηη! :D:PQuote:
Originally posted by PETRAN
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
*Ξαφνικά το κεφάλι αρχίζει να στριφογυρνάει ξερνώντας μπιζέλια σε περαστικούς παπάδες, βγάζοντας κατάρες σε πεθαμένες γλώσσες
The Power of Raw compels you!
The Power of Raw compels you!
The Power of Raw compels you!
#Έκανε τίποτε,ή να συνεχίσω;:P
Rain:-Where is Petrance?
Demon:-In here.With us.
χαχαχα:D:D
Sorry frei,δεν άντεξα,λολ.
Στο θέμα σου επιστροφή,συγγνώμη για το off topic.To ήξερες πως ο οργασμός θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού;Aντί να παλεύεις με τα νεύρα σου,ρίχτε το στο σεξ με τον σύντροφό σου.:P
Εναλλακτική λύση αντί για το kick boxing,το καράτε,το ζίου ζίτσου και τέτοια κοπιαστικά που σου πρότεινε η Lou(της οποίας τα ποστς να πω πως είναι φανταστικά,ιδιαίτερα στον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων,νομίζω πως ούτε ψυχολόγος δε θα τά\'λεγε καλύτερα).
Πάντως σκέψου πως θα ήταν χρήσιμο να μάθεις πως να μην φτάνεις στο σημείο ζενίθ,να μην συσσωρεύεις ένταση και για να το καταφέρεις αυτό,μπορεί και να χρειάζεται να σταματάς όσα αισθάνεσαι να ξεκινάνε να σε \"φτιάχνουν\"κοφτά και ακαριαία,να μην σέρνονται οι καταστάσεις ώστε να οδηγείσαι στο θυμό.Μικρά ξεσπάσματα,μικρές εκτονώσεις δε θα σου φαίνονται τρομακτικές,ενώ θα λειτουργούν όπως στην κατσαρόλα το καπάκι που το αφήνεις καμιά φορά να είναι μισό πάνω της,μισό όχι,ε,αυτό δεν θα τιναχτεί.
Συμφωνώ απόλυτα λόγω των βιωμάτων που έχω μέχρι στιγμής και λόγω των εμπειριών μου.Quote:
Originally posted by PETRAN
Πάντως σοβαρά τώρα, η καλύτερη λύση είναι να δουλέψεις με το πρόβλημα ώστε να μην υπαρχει θυμός. Δεν είναι καλό να υπάρχει σταθερή εστία θυμιού. Όταν γίνεται αυτό πρέπει κάποιος να παίρνει δραστικές αποφάσεις ώστε να σταματάει αυτό.
Επίσης ο θυμός φέρνει μόνο περισσότερο θυμό. Αποδεδειγμένα. Δεν ισχύει αυτά που λένε \"ξέσπασε\" η \"εκτονώθηκε\". Άλλο το να \"βγάζεις κάτι από μέσα σου\" με καλό τρόπο ώστε να εκπληρωθεί κάποιος στόχος/να βελτιωθεί κάποια κατάσταση και άλλο να υπάρχουν συνέχεια έντονες αντιπαραθέσεις μέσα σε εκνευρισμό κλπ. Στο τελευταίο όσο πιο πολύ θυμώνεις, τόσο πιο πολύ θυμωμένος είσαι και τίποτα άλλο. Είναι καλό λοιπόν
1) να προσπαθήσει κάποιος να κάνει διαχείριση του θυμού του και να μην τον αφήνει να ξεφεύγει. Αυτό πετυχαίνεται με το \"όσο μπορεί κάποιος να μην παρασύρεται από την ένταση της στιγμής\" και να προσπαθήσει να έχει μια πιο αποστασιοποιημένη στάση που το μυαλό του δεν κάνει \"κρίσεις\". Σκέψου. Κάποιος μπορεί να δει ένα έντομο και να τρομάξει κάποιος άλλος το ίδιο έντομο και να γελάσει. Η διαφορά τους είναι ότι κάναν διαφορετικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" για το έντομο, πράγμα που οδήγησε στην εμπειρία διαφορετικών συναισθημάτων. Ο θυμός-όπως και όλα τα συναισθήματα-έχει την βάση του σε γρήγορες κρίσεις και εκτιμήσεις που κάνουμε σε μια στιγμή (που μπορεί βέβαια να γίνονται πολύ γρήγορα και αυτόματα Εμείς όμως-τουλάχιστον για αρχή- μπορούμε να βάζουμε γρήγορα το \"stop\" αφού αμέσως πάνε να ξεκινήσουν). Όταν αλλάζουμε και απομακρυνόμαστε από τις ίδιες μας τις πιο δυσλειτουργικές \"κρίσεις/εκτιμήσεις\" μιας κατάστασης, τόσο και δεν κυριευόμαστε από υπερβολικό θυμικό (από \"τυφλό\" και \"υπερβολικό\" θυμό κλπ.) οπότε και τόσο πιο καλά είμαστε εμείς γενικά (κάτι που κάνει να παίρνουμε και καλύτερες αποφάσεις κλπ.)
2) Να δουλέψει προς την λύση της προβληματικής κατάστασης που τροφοδοτεί τον θυμό. Το να έχεις μια σταθερή εστία θυμού δεν βοηθάει σε τίποτα και μόνο να \"σε χαλάσει\" μπορεί. Πρέπει λοιπόν με όσο πιο καλό τρόπο γίνεται να υπάρξουν λύσεις ώστε να σταματήσει αυτό.
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους (π.χ. με τους γονείς μου) και υιωθετώντας μια πιο \"βουδιστική ζεν\" (όπως την ονομάζω) στάση δεν θυμώνω ούτε κυριεύομαι από οργή όπως παλιότερα. Σε αυτή την φάση επίσης μου είναι πιο εύκολο να πάρω καλύτερες αποφάσεις και να βελτιώσω την κατάσταση. Το να αντιμιλήσεις με θυμωμένη φωνή μόνο θα \"μπριζώσει\" τα πράγματα, το να μιλήσεις όμως λογικά και ωραία χωρίς να χάνεις την ψυχραιμία σου είναι σίγουρο ότι αργά η γρήγορα θα οδηγήσει στην λύξη \"του θερμού επεισοδίου\". Το θέμα όπως είπα είναι-όπως είπα και πριν βέβαια-να μιλήσεις γι αυτό και να προσπαθήσεις να βρεις λύσεις.
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
Όλοι μας έχουμε πέσει σε αυτή τη δυσκολία. Mου φαίνεται πολύ καλό που διαπιστώνεις το θυμό σου. Και καταλαβαίνεις τις αιτίες. Και καλά κάνεις που καταλαβαίνεις ότι χρειάζεται να πατάς πόδι κάποιες φορές, γιατί τότε αν σέβεσαι τον εαυτό σου σημαίνει ότι θα σε σέβονται και οι άλλοι περισσότερο.Quote:
Originally posted by frei
Ισως ο θυμος μου συσσωρευεται γιατι δεν μπορω να τον εκτονωσω καλα, πχ αν θελω να παω για μπανιο με τις φιλες μου αφου ο αντρας μου δουλευει αυτος διαμαρτυρεται και αν γκρινιαξω με απειλει με χωρισμο, στη δουλεια δεν βγαζω ακρη, γενικά δεν εχω μαθει να πατάω πόδι και να ακουγομαι και ψαχνω εναλλακτικους τροπους να ξεσπαω.
Χρειάζεται να μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα που θέλουμε, και κάποιες φορές να αντιδρούμε άμεσα και γρήγορα, λέγοντας ένα ναι ή ένα όχι.
[quote]Originally posted by RainAndWind
LOL.Κάτσε να σου ρίξω έναν εξορκισμό(ψάχνει τα κιτάπια της για quotes από τον Εξορκιστή-τον αυθεντικό του\'73 naturally).Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by Lou!..
Quote:
Originally posted by PETRAN
Μπορώ να πω ότι προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι \"non-judgemental\" με κοντινές καταστάσεις και ανθρώπους...
Στην πράξη βέβαια ίσως είναι δύσκολο να τα κάνει κάποιος αυτά και το σίγουρο είναι ότι θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν με επτιυχία! Είναι και αυτό μια δεξιότητα και μάλιστα δύσκολη να αποκτηθεί. Όμως άπαξ αρχίσεις και το κάνεις το σίγουρο είναι ότι θα βελτιώσεις πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής σου.
ασε που σε βλεπω κ ενα βημα πιο κοντα στις πυλες του (χριστιανικου) παραδεισου!!!! μπορει απο αλλη οδο βεβαια, αλλα αυτο δεν ειναι το \"μην κρινετε, ινα μην κριθειτε\"? εδω το λεμε, \"μην κρινετε, για να αισθανεστε καλυτερα\"!. αντε πετραν με τα παπαδακια κ τα αγγελακια σε βλεπω στην αιωνια ζωηη! :D:P
*Ξαφνικά το κεφάλι αρχίζει να στριφογυρνάει ξερνώντας μπιζέλια σε περαστικούς παπάδες, βγάζοντας κατάρες σε πεθαμένες γλώσσες
The Power of Raw compels you!
The Power of Raw compels you!
The Power of Raw compels you!
#Έκανε τίποτε,ή να συνεχίσω;:P
Rain:-Where is Petrance?
Demon:-In here.With us.
χαχαχα:D:D
Sorry frei,δεν άντεξα,λολ.
Στο θέμα σου επιστροφή,συγγνώμη για το off topic.To ήξερες πως ο οργασμός θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού;Aντί να παλεύεις με τα νεύρα σου,ρίχτε το στο σεξ με τον σύντροφό σου.:P
Εναλλακτική λύση αντί για το kick boxing,το καράτε,το ζίου ζίτσου και τέτοια κοπιαστικά που σου πρότεινε η Lou(της οποίας τα ποστς να πω πως είναι φανταστικά,ιδιαίτερα στον τομέα των διαπροσωπικών σχέσεων,νομίζω πως ούτε ψυχολόγος δε θα τά\'λεγε καλύτερα).
Πάντως σκέψου πως θα ήταν χρήσιμο να μάθεις πως να μην φτάνεις στο σημείο ζενίθ,να μην συσσωρεύεις ένταση και για να το καταφέρεις αυτό,μπορεί και να χρειάζεται να σταματάς όσα αισθάνεσαι να ξεκινάνε να σε \"φτιάχνουν\"κοφτά και ακαριαία,να μην σέρνονται οι καταστάσεις ώστε να οδηγείσαι στο θυμό.Μικρά ξεσπάσματα,μικρές εκτονώσεις δε θα σου φαίνονται τρομακτικές,ενώ θα λειτουργούν όπως στην κατσαρόλα το καπάκι που το αφήνεις καμιά φορά να είναι μισό πάνω της,μισό όχι,ε,αυτό δεν θα τιναχτεί. [/quote
Στο σεξ ειμαστε κομπλέ!!!
Οσον αφορα τα μικροξεσπάσματα, αυτο πραγματικά ειναι το λάθος μου. Δεν εκτονωνομαι οταν πρεπει, μαζευω μαζευω και μετα κανω μπαμ!
Ο δικός μου γενικά δεν έχει καθολου υπομονη, σηκωνεται το πρωι βριζει γιατι πρεπει να παει στη δουλεια και ειναι κουρασμενος, μετα αν κατι προσπαθει να κανει κατι και δεν του βγαινει παλι βριζει, ιδρωνει το βραδυ που κοιμαται γιατι εχει ζεστη βριζει, ανελαβε να μαγειρεψει μια μερα και εκαψε κατα λαθος το φαγητο και αντι να σκεφτει τι να κανουμε, καθοταν στην καρεκλα και εβριζε... γενικα πνιγεται σε μια κουταλια νερο. Εγω δεν μιλαω εκεινη την ωρα. Θα του τα πω οταν ειναι ηρεμος αλλα μαζευω κι εγω ετσι πολλα!
\'... Αν και μάλλον καταλαβαίνω γιατί έχετε στραφεί στο άμεσο οικογενειακό περιβάλλον, δεν είναι τόσο πολύ εκεί το θέμα μου. Ενας απο τους λόγους που εχω θυμό είναι γιατί βλέπω γύρω μου οτι ο καθένας τα λάθη του κοιτάει να τα φορτώσει στους γύρω του και ποτέ στον εαυτό του.
Εχω μάθει να παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά θυμώνω όταν μου φορτώνουν πραγματα για τα οποία δεν φταίω. Οταν λοιπόν γινεται κάτι και μου ρίχνουν το βάρος γιατί ξερουν οτι δεν θα αντιδρασω εντονα και μολις πω \'μα δεν εγινε ετσι\' αμέσως αντιμετωπίζω κατινιές με την μορφη συμμαχιων και κουτσομπολια, δεν θα έλεγα οτι ευχαριστιέμαι και ιδιαιτερα.
Γενικά εχω μάθει οτι η σκέψη πρέπει να προηγείται της γλώσσας και όχι η γλώσσα της σκέψης για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις αλλά προφανώς ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι.
Εκτόνωση λοιπόν θα γινόταν με κάποια άθληση, με κάποιο χόμπι??? Εσεις τι κάνετε???...\'
Καταλαβαίνω τί λες, αλλά ευτυχώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτσι. Κάποτε και μένα με θύμωνε αυτό που λες, γιατί έχω κι ένα... θεματάκι με αυτό που λέγεται δσικαιοσύνη από μικρό παιδί. Αντιδρώ ιδιαίτερα απέναντι στο, κατά τη γνώμη μου πάντα, άδικο και πολύ χαίρομαι γι\' αυτό. Όπως λες κι εσύ αυτό έχει κόστος και το βασικότερο εξ\' αυτών είναι ένας... θυμωμένος ίσως και μόνιμος θυμός, λολ!... σήμερα καταφέρνω να εξακολουθώ να κάνω το ίδιο πράμα, μη δίνοντας καμιά μα καμιά σημασία σε όσους επιθυμούν να φορτώνουν οπουδήποτε ευθύνες, αρκεί να μην αφορούν τους ίδιους.
Ίσως σου φαίνεται αστείο, όπως μου φαινόταν κι εμένα, αλλά κάποια στιγμή μπορεί και να μη σου κάνει \'κούκου\' αυτό που σήμερα για παράδειγμα θα σε έβγαζε απ\' τα ρούχα σου. Σαφώς και θέλει προσπάθεια και όσο πιο πολύ γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τόσο τα πράματα γύρω μας, μας φαίνονται λιγότερο δυσβάσταχτα.
Βέβαια, η πλειοψηφία των ανθρώπων λειτουργεί έτσι όπως λες για τον απλούστατο λόγο ότι δε θέλει καμιά διαδικασία το να φορτώσεις πάνω στη καμπούρα των αλλονών έ;... κάποια στιγμή όμως ίσως καταφέρεις να τους αφήνεις να πιστεύουν ότι βρήκαν τον φταίχτη - εσένα, λολ - να κάνουν τη... δουλειά τους και όλοι θα είναι ευτυχείς! Με τη διαφορά ότι αν είσαι καλά μέσα σου με σένα και τη συνείδησή σου, δε θα σε αγγίξει και τίποτα.
Μπορεί να σου φαίνεται παράξενο, αλλά δε θα νιώθεις καν την ανάγκη να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Γιατί δε θα υπάρχει τέτοια ανάγκη αν είσαι εντάξει απέναντι στον εαυτό σου πάνω απ\' όλα. Χμμ... ευτυχώς δεν είχα ποτέ θέμα με το να σηκώνομαι και να φεύγω από κάπου που \'λογικά\' δε θα μπορούσα να φύγω. Οχι μόνο την κάνω με ελαφρά αλλά δεν αφήνω και περιθώριο στο να επανέλθει το ζήτημα αργότερα και μάλιστα να το... συζητήσω και από πάνω, λολ!...
:D
Άντε βγάλε άκρη.... Πλήρης αντίθεση στις δύο συμβουλές - προτροπές
Quote:
Originally posted by justme
............
Τώρα εάν μιλάς για ανάγκη εκτόνωσης μόνιμου θυμού σίγουρα κάποιο ενεργητικό (βλ όχι γκόλφ) και ακόμα καλίτερα ομαδικό (βλ όχι τρέξιμο γύρω γύρω στο γήπεδο) βοηθάει και στο να αποσπάσεις το μυαλό αλλά και να εκτονώσεις σωματικά την πίεση.
Ίσως τελικά να πρέπει να κάνεις κάτι που να εκφράζει εσένα...Quote:
Originally posted by claire
.........
ναι! εγώ κάνω διάφορα, αλλά το τρέξιμο νομίζω είναι αυτό που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, είτε σε εκτόνωση θυμού, είτε στο να φύγουν κακές σκέψεις.
επίσης η κηπουρική είναι χόμπυ που βοηθά πολύ στην ηρεμία.
και μιας και αληθεύει το κουοτάρω μήπως και δε το πρόσεξες....
Quote:
Originally posted by RainAndWind
..........To ήξερες πως ο οργασμός θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού;Aντί να παλεύεις με τα νεύρα σου,ρίχτε το στο σεξ με τον σύντροφό σου.:P
.......
Tωρα εγω πρεπει να κουοταρω την απάντηση μου γιατι προφανως δεν την ειδες??? χαχααχα. Μου άρεσε ο τροπος που το εγραψες!Quote:
Originally posted by justme
Άντε βγάλε άκρη.... Πλήρης αντίθεση στις δύο συμβουλές - προτροπές
Quote:
Originally posted by justme
............
Τώρα εάν μιλάς για ανάγκη εκτόνωσης μόνιμου θυμού σίγουρα κάποιο ενεργητικό (βλ όχι γκόλφ) και ακόμα καλίτερα ομαδικό (βλ όχι τρέξιμο γύρω γύρω στο γήπεδο) βοηθάει και στο να αποσπάσεις το μυαλό αλλά και να εκτονώσεις σωματικά την πίεση.
Ίσως τελικά να πρέπει να κάνεις κάτι που να εκφράζει εσένα...Quote:
Originally posted by claire
.........
ναι! εγώ κάνω διάφορα, αλλά το τρέξιμο νομίζω είναι αυτό που έχει πολύ καλά αποτελέσματα, είτε σε εκτόνωση θυμού, είτε στο να φύγουν κακές σκέψεις.
επίσης η κηπουρική είναι χόμπυ που βοηθά πολύ στην ηρεμία.
και μιας και αληθεύει το κουοτάρω μήπως και δε το πρόσεξες....
Quote:
Originally posted by RainAndWind
..........To ήξερες πως ο οργασμός θεωρείται ο πιο αποτελεσματικός τρόπος εκτόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού;Aντί να παλεύεις με τα νεύρα σου,ρίχτε το στο σεξ με τον σύντροφό σου.:P
.......
Βέβαια είναι ανάλογα και με το σπορ ε? Νομίζω ότι τα πιο πολεμικά και ανταγωνιστικά σπορ όπως το...μποξ...σε κάνουν γενικά πιο θυμωμένο λολ.Είναι γνωστό π.χ. ότι οι μποξέρ είναι γενικά πιο επιθετικοί και βίαιοι κλπ. Αλλά δεν είναι γνωστό ακριβώς ποιο έρχεται πρώτο...αν δηλαδή η επιθετικότητα που είχαν από πριν τους έκανε να πάνε στο μποξ, η το μποξ τους φέρνει μετά και πιο πολύ επιθετικότητα. Μάλλον (βασικά σίγουρα) και τα δύο :P
Γι αυτό διάλεξε κάποιο ειρηνικό σπορ καλύτερα π.χ. όπως είπε η rainandwind το σεξ :o
επειδή έχω δοκιμάσει τέτοια αθλήματα, όντως σε κάνουν πιο επιθετικό και κάπως πιο τσιτωμένο...
γι\'αυτό πρότεινα τρέξιμο. δεν ξέρω για καποιο λόγο σε βοηθάει να αδειάσεις από κάθε σκοτούρα. μετά νιώθεις απίστευτη ηρεμία. μιλάω για χαλαρο σχετικά τρέξιμο, όχι για σπριντ :P
επίσης... αν θες απλα να ξεσπάσεις τη στιγμή που νιώθεις θυμό... τότε ναι το να πας σε ένα σάκο του μποξ και να αρχίσεις να χτυπάς, θα σε βοηθήσει να εκτονωθείς. αν ασχοληθείς πιο σοβαρά με το σπορ θα σε κάνει τσιτωμένο και επιθετικό μακροπρόθεσμα... και σε περίπτωση τσακωμού μάλλον θα αντιδράσεις πιο εκρηκτικά...
ενώ ένα πιο χαλαρό άθλημα (γιατί όχι και γκόλφ!) μακροπρόθεσμα προωθεί την διατήρηση της ηρεμίας.
ψαρεμα? ;)
χαχα!
το ψάρεμα πάντως σαν χόμπυ τα σπάει!
Θα το συνεχίσω το θέμα γιατί δυστυχώς είμαι πάλι θυμωμένη και δεν μπορω να βρω το δίκιο μου.
Σήμερα άκουσα το αφεντικό-θειο μου να με κατηγορεί οτι επρεπε να ξερω να κάνω κατι στον υπολογιστη, το οποιο οταν ηταν να το μαθω μου το ειχε απαγορεψει γιατι ήταν δουλεια μιας αλλης κοπελας συμφωνα με τα λεγομενά του. Τωρα η κοπελα αυτη ειναι σε αδεια και χρειαζεται καποιος να το κανει και με κατηγορησε που δεν το ξερω οτι εγω δεν ήθελα να το μαθω και οχι οτι αυτος δεν ηθελε να μου το μαθουν. Οταν εφερα αντιλογο, χωρις να εκνευριστω, μου ειπε \' δεν θα το συζητησουμε τωρα, εχω και πονοκεφαλο\'. Εσεις τι θα κανατε? Ειλικρινά ειναι απιστευτα άδικο!