Απάθεια, κακοδιάθεσία...τι έχω;

Καλημέρα. Είμαι μαμά δυο μικρών αγοριών. Ο μικρότερος είναι 4 μηνών και τους μεγαλώνω μονη μου σχεδόν (με λίγη βοήθεια της μαμάς) . Το θέμα μου είναι πως έχω διαπιστώσει αλλαγή στη συμπεριφορά μου και έχω αρχίσει και αγχώνομαι...ξαφνικά, αλλάζει η διάθεσή μου..νιώθω σαν κενή, δεν μπορώ να δείξω συναισθήματα, ακόμη και τα παιδιά μου τα νιώθω σαν κουκλες..δεν μπορώ να αισθανθώ εκείνη την ώρα ουτε χαρουμενη, ουτελυπημένη ουτε τίποτα..κλαίει ο μικρός και απλώς τον πιάνω...δεν θέλω αλλά και δεν μπορώ ουτε να του μιλήσω ουτε να παίξω μαζί του..τίποτε! Μετά ο μεγαλυτερός μου γιος μου μιλάει , μου δείχνει τα κολπα του κι εγώ σαν κουκλα θα απαντήσω τάχα μου με εκλπηξη ενώ μέσα μου δε νιώθω τίποτε..σα να είμαι κενή..άδεια..μαγειρεύω και το κάνω με μηχανικότητα...μετά απο λίγες ωρίτσες, κανα δυο περίπου ίσως την ώρα που έρχεται ο άντρας μου..σα να επανέρχομαι αλλά και πάλι δεν έχω διάθεση για πολλά πολλά...η όρεξη μου κοβεται..δε θέλω να φάω, να κάνω το οτιδήποτε..μονο να κάτσω στο κρεβάτι και να χαθώ στο τίποτα..μήπως βρίσκομαι στην αρχή της σχιζοφρένειας;; Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας...ευχαριστώ..

Mήπως απλώς είσαι πολύ κουρασμένη????? Εγώ πάντως αυτό πιστεύω!

Eϊναι λες κουραση όλο αυτό; Δεν μπορώ να το προσδιορίσω...όλο αυτό το αίσθημα κενου και απάθειας με βάζει σε σκέψεις...είναι φυσιολογικό; Εντάξει να είμαι κουρασμένη αλλά απαθης και αδιάφορη , σα να ζω στο δικό μου κόσμο;

καλως ηρθες manoula!
μην σκεφτεσαι ετσι, οχι κ σχιζοφρενεια καλη μου. Κουρασμενη, πιεσμενη μες τις απαιτησεις της καθημερινοτητας! Φροντισε τον εαυτο σου λιγο παραπανω, δωστου λιγη σημασια κ μην τον κλωτσας στην ακρη. Δεν εισαι ρομποτακι κ αυτο ειναι που σε φερνει σε αυτη την κατασταση. Δες μεσα σου, τις αναγκες κ τα θελω σου, μονο ετσι θα μπορεσεις να ανταπεξελθεις στις αναγκες των παιδιων σου. Χρειαζεται να εισαι κ να αισθανεσαι εσυ πρωτα απ ολα καλα, για να ειναι καλα κ οι γυρω σου. Ευχομαι καλη δυναμη!

Quote:

---

Originally posted by manoula
Eϊναι λες κουραση όλο αυτό; Δεν μπορώ να το προσδιορίσω...όλο αυτό το αίσθημα κενου και απάθειας με βάζει σε σκέψεις...είναι φυσιολογικό; Εντάξει να είμαι κουρασμένη αλλά απαθης και αδιάφορη , σα να ζω στο δικό μου κόσμο;

---

Εγώ πάντως αυτο παθαίνω οταν δινω πολλά και κουράζομαι. Είναι σαν να στρέφομαι στον εαυτό μου λιγο, γιατί εκείνη την στιγμή αυτον εχω ανάγκη. Μην ανησυχείς, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτο σου και θα περασει!

Μακάρι να ειναι έτσι...εν τω μεταξύ έψαξα στο ίντερνετ για τη σχιζοφρένεια και είδα ότι μοιάζουν ολα αυτά που νιώθω με τα αρνητικά συμπτώματα..θετικά δεν έχω, έτσι πιστεύω δηλαδη!! Και σκέφτηκα ότι πάσχω κι εγώ απο ψυχωση..δεν εξηγείται αλλιως...

Quote:

---

Originally posted by manoula
Μακάρι να ειναι έτσι...εν τω μεταξύ έψαξα στο ίντερνετ για τη σχιζοφρένεια και είδα ότι μοιάζουν ολα αυτά που νιώθω με τα αρνητικά συμπτώματα..θετικά δεν έχω, έτσι πιστεύω δηλαδη!! Και σκέφτηκα ότι πάσχω κι εγώ απο ψυχωση..δεν εξηγείται αλλιως...

---

Μην ψαχνεις στο ιντερνετ θα τρελαθείς!!!! Και μονο που μπαινεις στην διαδικασία να σκεφτεσαι οτι κατι δεν παει καλα, δείχνει οτι εισαι υγιεστατη! Κουραση ειναι άντε μια ελαφρια κατάθλιψη που πιάνει τις λεχώνες. Μην αγχώνεσαι. Αν τα βάλεις κάτω τα πράγματα και τα σκεφτείς ειναι απόλυτα φυσιολογικα. Εχεις εναν πιτσιρικά που αυτή τη στιγμή ειναι στο άνθος των ερωτήσεων, εχεις ενα μωρο που θέλει ολη σου την προσοχή, μετά γυριζει ο άντρας σου και θέλει το ίδιο, προσέχεις μονη σου το σπιτι, κάτσε πόσα ζητάς απο τον εαυτό σου!!!!????? Ξεκουραση θές!

σωστα τα λεει η frei

αμα ψαχνεσαι παθαινεις το συνδρομο του γιατρου στο φουλ

ολα τα εχεις και φουντωνειειειειειειειεις.. .. απαπαπαπα!


καλα λεει επισης

τις λεχωνες τις πιανει κατι τετοιο ειναι φυσιολογικο

να προσπαθεις να παιρνεις λιγη φροντιδα αγαπη και προδερμ γιατι τωρα το χρειαζεσαι μη σου πω ακριβως οπως το μωρο σου!


αληθεια!


αντε γλευκεια μανουλα καλωσορισες και να σου ζησουν ο γιοι σου! να τους χαιρεσαι!

Σας ευχαριστω πολύ για τις απαντήσεις σας!!:) Είναι πολύ ελπιδοφόρες!:) Θα προσπαθήσω να βρω κι εγώ λίγη ξεκουραση....αν και είναι λίγο δυσκολο!!

ετσι μπραβο μανουλα μανουλα!

και που εισαι?

να κοιμασαι! παρα πολυ σημαντικο!


ο οργανισμος χωρις υπνο πολλα παρουσιαζει! να κοιμασαι καλα και να προσεχεις πολυ αυτην την μανουλα που εισαι εσυ!


σε φιλουμε!

Κι εμείς ειμαστε πάντα εδώ και ακούμε...!!!!!

η απαθεια ειναι και συμπτωμα τησ καταθλιψησ που μπορει να σου δημιουργηθηκε απο διαφορεσ καταστασεισ αρνητικεσ

μακάρι να έχετε δικιο...αν είχα κατάθλιψη δε θα έπρεπε να μου φταίνε όλα και να κλαίω όλη μέρα;; Εγώ δεν είμαι θλιμμένη για κάτι...

Quote:

---

Originally posted by manoula
μακάρι να έχετε δικιο...αν είχα κατάθλιψη δε θα έπρεπε να μου φταίνε όλα και να κλαίω όλη μέρα;; Εγώ δεν είμαι θλιμμένη για κάτι...

---

όταν έχεις κατάθλιψη , μπορεί και να μην κλαις.
να είσαι απλά απαθής.

πιθανοτατα δεν εχεις τιποτα απο την υπερβολικη προσπαθεια ειναι..αν θες πιγαινε σε καποιον γιατρο αλλα με προσοχη γιατοι οι ψυχιατροι ειναι και λιγο μαλακες και δεν θελουν πολυ..αλλα αυτα που εχεις η δε θεωρουνται καν συμπωματα οσον αφορα τη σχιζοφρενεια η ειναι μια εντελως ελαφρια καταθλιψη..αν συνεχιστουν για πανω απο τρεις μηνες τοτε κανε ενα τσεκ απ..α και γενικα προσπαθησε να χαλαρωσεις

γεια σου manoula,
δεν νομιζω κι εγω τα συμτωματα που αναφερεις να εχουν σχεση με σχιζοφρενεια.μαλλον σε καταθλιψη παραπεμπουν.δωσε λιγο χρονο στον εαυτο σου,μηπως ειναι απλα μια περιοδος που εισαι στα κατω σου και αν δεν συνελθεις απευθυνσου σε καποιον ειδικο.

μανούλα...να σε ρωτήσω κάτι?
Πόσο καιρό έχεις να κάνεις πράγμα που ικανοποιούν ΕΣΕΝΑ και όχι τον άντρα σου και τα παιδιά σου?

αυτα ειναι συπτωματα καταθλιψης καμια μα καμια σχεση με σχιζοφρενεια απορω πως σου ηρθε αυτο.
εχεις αυτοματοποιηθει για καποιο λογο ο οποιος ειναι σιγουρα η μεγαλη αλλαγη των ορμονων σου μιας και εγινες προσφατα μαμα και ισως και καποιοι αλλοι λογοι που θα τους ξερεις μονο εσυ.ισως εχεις χασει λιγο τον εαυτο σου σε ολη αυτη τη φαση με τα παιδια και τις γεννες και τις ευθυνες κτλ....ειναι φυσιολογικο οχι ομως και ευχαριστο. προσπαθησε να εισαι αληθινη καθε φορα με τα συναισθηματα σου εκεινη την στιγμη ωστε να αρχισεις να ξε-αυτοματοποιησαι απο τον αυτοματο πιλοτο που σου εχεις βαλει.χαλαρωσε,ξαπλωσε,καν� � ενα μπανακι,πες στον συζυγο σου να σου φροντισει λιγο τα παιδακια σου μεχρι να κανεις ενα μπανιο χαλαρα.δεν εχεις χρονο για τον εαυτο σου πλεον και αυτο ακομα και αν προκειται επειδη εχεις γινει μαμα,ακομα κι ετσι,μπορει να σε φθειρει.δεν ειναι κακο παντως να μιλησεις και σε καποιον ειδικο,μπορει να σε βοηθησει με τις συμβουλες του να το ξεπερασεις συντομα πριν χρονισει

παιδια σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις...η αλήθεια είναι πως έχω 2 μήνες και να κάνω κάτι για μένα πραγματικά...πάω βέβαια μια ώρα την ημέρα γυμναστική και αυτό ε\'ιναι όλο...τις υπολοιπες ώρες της ημέρας είμαι με τα παιδιά...δεν ξέρω αν φταίει αυτο...κι αν φταίει δεν υπάρχει άλλος τρόπος...κάποιος πρεπει να τα μεγαλώσει...

τι λέω 2....4-5 μήνες! Από τη γέννηση του μικρου και μετα...

Συχνά συμπτώματα της επιλόχειου κατάθλιψης είναι η \"πεσμένη\" διάθεση ολόκληρη την ημέρα ή για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, η αδυναμία της μητέρας να ευχαριστηθεί με οτιδήποτε, η απώλεια του ενδιαφέροντός για τον εαυτό της και το μωρό της, η συχνή τάση για κλάμα, η συνεχής αίσθηση εκνευρισμού, συναισθήματα ενοχής, απόρριψης ή ανεπάρκειας και η αδυναμία συγκέντρωσης (π.χ. η μητέρα ξεχνάει ή χάνει πράγματα). ʼλλα συμπτώματα είναι η μειωμένη ενεργητικότητα, οι διαταραχές στον ύπνο, η αυξημένη ή η μειωμένη όρεξη για φαγητό και η μείωση της σεξουαλικής διάθεσης, αλλά τα συμπτώματα αυτά είναι \"φυσιολογικά\" για μία σύντομη περίοδο αμέσως μετά τον τοκετό και κατά συνέπεια δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να καθοριστεί η ύπαρξη επιλόχειου κατάθλιψης. Τα παραπάνω συμπτώματα επηρεάζουν σημαντικά την ικανότητα της μητέρας να εκτελέσει τις καθημερινές της δραστηριότητες.

το γυμναστηριο που πηγαινεις σαν ασχολια σου αρεσει η ...εχει μπει και αυτο στο προγραμμα?καποιες φορες κανουμε καποια πραγματα ψυχαναγκαστικα και ετσι δεν παιρνουμε χαρα ουτε και απο εκει.καλο ειναι που προσεχεις το σωμα σου αυτο ειναι πολυ καλο αλλα δοκιμαζε να κανεις διαφορες παραλλαγες του στυλ αντι για γυμναστηριο μια βολτα με τα ποδια εξω η ποδηλατο.κανε εναλλαγες αλλιως καταληγεις ρομποτ που κανει πραγματα και καποιες φορες αυτοματα χωρις να ξερει γιατι τα κανει...απλα επειδη τα κανει καθε μερα... βρες πραγματακια μικρα δικα σου που θα σε χανουν να ξεχνιεσαι και να περνας καλα και μετα σιγα σιγα θα επιστρεφεις στα παιδακια σου πιο δημιουργικη χαρουμενη και αληθινη....

καλησπερα. Ενιωσα την ανάγκη να σας ξαναγραψω..ενω όλα ξεκίνησαν σχετικά καλά σημερα, επαιξα με το γιο μου το μεγαλο, τακτοποιησα και τον μικρό, κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω νευρική.Δεν πολυδεχόνουν τα παιχνίδια του γιου μου, με εκνευριζε με το παραμικρό...χωρίς να εχει προηγηθεί κάποια δυσκολη μέρα...ηθελα πολυ να απομονωθω...να μείνω απολυτως μονη...δεν ξερω γιατι...ετσι...σα ναμην ηθελα να εχω ερεθίσματα από΄άλλους ανθρωπους...κάτι που με εκνευριζε υπερβολικά...ακόμη και τωρα που ήρθε ο άντρας μου ενιωσα εναν ξαφνικό θυμο χωρίς προφανή λόγο και αιτια...τι μου συμβαίνει ρε παιδια; Εν τω μεταξύ όλο το μεσημέρι που κοιμοντουσαν ταπαιδιά ημουν απασχολημένη στην τηλεόραση και στον υπολογιστη...αφου ξυπνησαν όλοι σκεφτηκα ότι αυτο το συναισθημα θα επανέλθει και επεσα ψυχολογικα...νιωθω σα να εχω αλλάξει σαν ανθρωπος...δεν ειμαι ετσι εγω...δεν ξερω πλεον ποια ειμαι...τι ζω...

ισως να μην τολμας να εκφρασεις ουτε στον ιδιο σου τον εαυτο τι ακριβως θελεις!

τι επιθυμεις! ακριβως επειδη σου φαινεται αδυνατο να το εχεις καθως εχεις τα παιδια!

δεν εχετε γονεις να τα πατε λιγο να ξεσκασεις και συ??????

δεν ειναι κακο!

Μήπως έχω αρχίσει και χάνω την επαφή με τον εαυτό μου; Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει....φοβάμαι...δεν ξέρω αν έχει σχέση με τα παιδιά ή αν έχω κάτι....

¨οταν είμαι μονη μου όταν για παράδειγμα παρακολουθώ τηλεόραση δε νιώθω ότι έχω αλλάξει αλλά όταν πρέπει να συνεχίσω τη ζωή μου δε νιώθω καλά, και δε νιώθω ο εαυτός μου...σα να είμαι έξω απο τα νερά μου...

φροντιζεις τον εαυτο σου?

εσενα σε φροντιζει καποιος?

κοιμασαι επαρκως?

τι εννοείς να φροντίζω τον εαυτό μου;Αν εννοείς να με περιποιουμαι ναι, το κάνω. Θα μπορουσα και καλύτερα βέβαια αν είχα χρόνο και λίγη διάθεση παραπάνω πχ να βάλω τις κρέμες μου ή να βγάλω τα φρύδια μου :)
αλλα να με φροντίζει άλλος;; ποιος;
Οσο για τον ύπνο..ε..κανα 7 ωρο περίπού την ημέρα ...

εννοω ετσι περιπου

να κανεις πραγματακια για σενα!

και ο υπνος γιατι η ελλειψη υπνου δημιουργει θεματακια\\\\και οι φρεσκιοι γονεις δεν το παιρνουν ειδηση ευκολα

το θεμα σου ειναι δηλαδη πως μολις πας να φροντισεις τα παιδακια αισθανεσαι κουραση?

με τον αντρα σου ειστε καλα? κανετε πραγματα μαζι?

εχετε ετσι ευχαριστες στιγμες?

σορυ για τις πολλες ερωτησεις....πε μου αν σε ενοχλουν σταματω κυρια μανουλα :)

οχι βέβαια δε με ενοχλουν οι ερωτήσεις..μήπως βγάλω κι εγώ μια άκρη δηλαδή...
δεν αισθάνομαι κουραση, ερχεται μια στιγμή που απλώς δε θέλω να επικοινωνήσω , θέλω να αποχαυνωθώ ένα πράγμα στην τηλεόραση..να μη με ενοχλουν...
με τον άντρα μου ειμαστε καλά αλλά δεν κάνουμε και πολλά μαζί εξ αιτίας της δουλειάς του, λείπει σχεδόν όλη μέρα εκτός απο 4 ωρες το μεσημέρι. Σπαστό ωράριο δηλαδή κάθε μέρα. Κι αν κάνουμε κάτι είναι κάποιες μικροδουλίτσες στο σουπερ μάρκετ με τα παιδιά και μετά παρκο να παίξουν και για παγωτο..αυτά.

μμμμμμμμμ καταλαβα νομιζω

εχεις πολυ λιγο χρονο για τον εαυτο σου και αυτο σε κουραζει!


και μενα θα με κουραζε νομιζω!

ασχετα με τη χαρα που φερνουν τα παιδια. απλα ειναι εξουθενωτικο να θες να λιωσεις στον καναπε και αντ αυτου να τρεχεις σαν την παλαβη...


τωρα ειμαι σε φαση γνωριμιας να φανταστης ετσι με εναν πολυ γλυκο αντρα

και η αδελφη μου που εχει παιδακι μου λεει

αααααααααααχ κοιταξε να το απολαυσεις γιατι το ανεμελο του πραγματος δε θα το ξαναεχεις οταν με το καλο αποκτησεις παιδακια

ετσι με λεει

αλλα αυτη εχει παρει παραμαζωμα τη μαμα μου

και της το αφηνει ολη την ωρα


χε χε!

εφυγες????

Συγγνώμη που δεν σου απάντησα πιο πριν, ήταν ένα χάος γιατί έπρεπε να ετοιμαστουμε και να φύγουμε. Η αδελφή σου έχει απολυτο δίκιο!!!!Ξέρεις ποσες φορές αναπολώ που ήμασταν οι δυο μας;; Που δεν είχαμε σκοτουρες στο νου;; Τώρα απο το πρωί μέχρι το βράδυ με αυτά ασχολουμαστε!! Ο εαυτός σου περνάει όχι απλά σε δευτερη μοιρα...σε τελευταία μην πω!!!Παρόλο που είμαι εγωιστρια και δεν ήθελα να χάσω αυτά που είχα...εν τέλει δεν υπάρχει άλλος τρόπος...παρά να βάλεις άλλες προτεραιότητες....