Τελειώνει η σχέση μου. Ψαχνει να βρει σπίτι να μετακομισει. Με πονάει πολύ αν και δεν ήμασταν πολύ καιρό μαζι.
Με είχε όμως συνέχεια με απειλές. Με απειλούσε αν ήθελα να πάω για καφέ με μια φίλη μου (και μετά έλεγε οτι πλάκα έκανε). Αν έκανε κάτι και με ενοχλούσε ή με πρόσβαλε και του το έλεγα, μου έλεγε 'χωρίζουμε'. Συνέχεια με χώριζε με το παραμικρο ή μου γυρνούσε την πλάτη και είχα την αδιαφορία του. ¨Ηθελε να μου στρώσει χαρακτήρα' οπως μου είχε πει πριν κάτι μηνες. Αν εφταιγα με χωριζε, αν εφταιγε πάλι με χωριζε. Αν εβλεπε καμια στο δρόμο προστυχα ντυμενη μου εκανε πλήρη περιγραφή για το ντύσιμο και πως γυρισαν ολοι και κοιταξαν, και μετα μου ελεγε γιατι ζηλευεις. Μου ελεγε βάλε κι εσυ τίποτα περιεργο για να μην κοιταω αλλες. Αλλα κατα τα αλλα 'αγαπη μου δεν υπάρχει άλλη σαν εσένα' 'δεν με ξερει αλλος σαν εσενα' 'δεν εχω αγαπησει αλλη σαν εσενα'.
Ειχε κανει τη βλακεία και ειχε φύγει για ένα μηνα πριν τα χριστουγεννα.Ειχαμε κανονισει, ειχαμε παρει τις αδειες μας μαζι και ενω την μια μερα μου ελεγε ποσο με αγαπαει την αλλη με χωρισε. Κατηγορουσε εμενα για αυτο, εγω εφταιγα λεει και η συμπεριφορά μου. Γιατι δεν επιτρεπόταν να του λεω καν αν εχω καποιο παραπονο. Μετα απο ένα μήνα γυρισε, ζητησε συγνωμη, ειπε οτι εκανε μεγάλη βλακεια, οτι ειχα δικιο σε ολα και ξαναγυρισε. Δωσαμε λογο μετα απο 3 μηνες επανασυνδεσης. Ολα πηγαιναν ρολοι. Παλι ομως εδω και 2 βδομαδες εχει γινει οπως τοτε. Τωρα εκανα υπομονη, δνε ελεγα τιποτα, δεν τον επαιρνα στην δουλεια τηλ για να μην τον ενοχλω. Και για πρωτη φορα αυτο το ΣΚ για να μην ειμαι ολομοναχη σπιτι τοσες ωρες κανονισα να παω για ενα μπανιο και ενα καφε. Το βραδυ ομως του ειχα ζητησει να με παει στο νοσοκομειο γιατι ενω ημουν για καφε κατι παρουσιασα. Η απαντηση ξερετε ποια ηταν? Να σε πανε οι φιλοι σου. Και πάλι ολο αυτο γινεται δεκα μερες πριν φυγουμε για διακοπες. Τα εκλεισα ολα την προηγουμενη δευτερα.
Πριν τα Χριστουγεννα ειχα παθει ουρολοιμωξη και δνε σηκωνοταν απο τον υπνο του να με παει στο νοσοκομειο μεχρι που πηρα την μανα μου, και τοτε με κατσαδιασε που πηρα την μανα μου τηλ. και σηκωθηκε να με παει αυτος με την δικαιολογια οτι δεν ειχε καταλαβει τι του ελεγα, ενω του ειχα μιλησει τουλαχιστον 3 φορες.
Πριν ενα μηνα του ειχα ζητησει να παω για ενα μπανιο με μια φιλη μου και ακουσα χριστους και παναγιες γιατι αυτος δουλευει κι το δικο μου το μυαλο ειναι να παω για μπανιο. Αλλα κατα τα άλλα αυτος ήταν πολυ κουρασμενος για να παμε για μπανιο.
Ειχα γινει σκυλι, σπιτι δουλεια και μονο αν μου εδινε την αδεια θα πηγαινα για κανενα καφε. Βεβαια τα λογια του ηταν παντα 'εγω δεν σε αφηνω να πας για καφε?' και η απαντηση για τους χριστους και τις παναγιες ήταν 'πλακα εκανα'.
Μεχρι εχθες ολα αυτα τα δικαιολογουσα. Ελεγα ειναι η ζηλεια του, ειναι ανασφαλεια. Εχω κι εγω ανασφαλεια και ζηλεια και θεωρουσα οτι δνε πειραζει. Ολοι ειμαστε ανθρωποι και εχουμε ελλατωματα. Αλλά ο κύριος προσπαθησε να με ποδοπατησει, και μετα τα εριχνε ολα σε μενα.
Δεν ειναι ετσι οι σχεσεις. Οι σχεσεις θελουν συμβιβασμους, αγαπη και κατανοηση και απο τις δυο πλευρες. Οχι ο ενας να συγχωρείται πάντα (γιατι αλλιως παιρνει το καπελακι του και φευγει) ενω ο αλλος να κατακρίνεται ακόμα και για το αν ξεμυτισε απο το σπιτι. Μου θυμίζει την ελληνική ταινία με τον Αντωνάκη. Μόνο που εγω μετα τον λογο εγινα πιο ζωο, ενω η Κοντου μετά τον γάμο ξύπνησε.
Φοβάμαι την μοναξιά που ακολουθεί. Λυπάμαι που είχα κάνει άλλα όνειρα με αυτον τον άνθρωπο και τα βλέπω να γκρεμίζονται. Μετανιώνω που όλοι μου έλεγαν δεν είναι για σενα κι εγω είχα κλείσει αυτιά και μάτια γιατι η αλήθεια με πονούσε.
Συγνώμη αν σας εκανα να βαρεθείτε αλλά ήθελα να εκφράσω αυτό που νιώθω.
Αυτή τη στιγμή ΠΟΝΑΩ!
