Printable View
Γεια σας παιδια.Η δικια μου ιστορια φοβιων και κρισεων πανικου υπαρχει εδω και 13 χρονια. Δεν ξερω αν υπαρχουν κι αλλα ατομα εδω μεσα που να το ζουνε αυτο τοσα χρονια. Ειναι πολυ δυσκολη κατασταση. Οι φοβιες μου ειναι πολλες και στερουμαι τα παντα. Ολα αυτα τα χρονια ειμαι με φαρμακευτικη αγωγη αλλα ποτε δεν ελευθερωθηκα απο τα συμπτωματα. Δεν ξερω ποσο ακομα θα αντεχω να ζω ετσι. Εχω απελπιστει. :(
Καπου λεει,,,, θεεμου ποτε μην μου δωσεις οσα μπορω ν αντεξω !!
Καλημερα. Το εχω ακουσει αυτο αλλα δε θελω να ζω αλλο ετσι. Μου εχουν λειψει τα απλα ανθρωπινα πραγματα.
Καλησπερα arsus. Δεν ξερω ποιον φοβο να πρωτοαντιμετωπισω. Φοβαμαι πλεον τα παντα. Οτιδηποτε κι αν αισθανθω, ακομα και το παραμικρο, με πιανει πανικος. Ειχα ξεκινησει ψυχοθεραπεια αλλα μπορεσα να παω μονο δυο φορες κι αυτες μαζι με αλλο ατομο. Ειμαι ολη την ημερα στο σπιτι και παλευω με τα συμπτωματα. Σε 2 εβδομαδες βαφτιζουν τον ανιψιο μου και θελω να παω στα μαγαζια να παρω ενα φορεμα αλλα αυτο στα ματια μου φανταζει ακατορθωτο. Μολις βγω απο την πορτα του σπιτιου τα συμπτωματα θεριευουν και ερχεται η κριση πανικου. Ειμαι πολυ απελπισμενη. Ο φοβος εχει κανει καταληψη στο σωμα μου.
Κατι πρέπει να γίνει όμως έτσι δεν είναι;Και γω εχω πάρα πολλές δυσκολίες.Αλλά κάτι πρέπει να γίνει.Πρεπει να ζοριστούμε.Γιατί είναι ένα ψέμα.Αλλιώς δεν θα σου λεγα κάτι.Το αφήσαμε και έγινε.
Πρεπει να την δώσεις εσύ την λύση.
Συμφωνώ απόλυτα με arsus.Το φάρμακο για μένα είναι μια απλή προστασία.Κάτι που με κόβει κάθε φορά απο το να πάθω πανικό.Αλλά μόνο αυτό.Δέν έγινα ποτέ καλά απο κανένα φάρμακο.
Τα 13 χρόνια είναι απλά παραπάνω ταλαιπωρία.Δέν σημαίνει οτι η δική σου περίπτωση είναι πιο δύσκολη απο την δική μου ή απο κάποιον με 6 μήνες.Δέν υπάρχει δύσκολη και εύκολη περίπτωση.Υπάρχει το πότε θα καταλάβω σε τι σκατά κατάσταση είμαι και ποτε θα βρεθεί ένας άνθρωπος να με βοηθήσει να το δω.Αν το δώ θα φύγω.
Δέν θέλω να κάνω τον έξυπνο.Απλά πρίν λίγη ώρα που και γώ ενιωσα κάπως, αυτά σκεφτόμουν.Δέν χρειάστηκε για αρκετούς απο εμάς να ζοριστούμε.Να βγούμε έξω επειδή αν δεν βγαίναμε θα πεινούσαμε κτλ.Αυτό πληρώνουμε.Την πολυτέλεια μας.Αλλά έχεις ευθύνη.Το ξέρω οτι είσαι μια χαρά άνθρωπος και πως ποτέ δέν σε είπαν ανεύθυνη ή κάτι παρόμοιο.Και πώς αναρωτιέσαι πώς μπορείτε στα χειροτερά μου να μου ζητάτε να είμαι και υπεύθυνη;
Αυτό είναι.Ένα ψέμα.Η αναλαμβάνεις την ευθύνη να συντηρείς και να φροντίζεις τον εαυτό σου ή κάθεσαι και περιμένεις πότε θα σε φέρει η ζωή να το κάνεις.
Μυαλό έχουμε όλοι εδω μέσα.Αν δέν είχαμε δεν θα την φτιάχναμε τόσο ωραία στον ευατό μας.Γιατί πραγματικά θέλει πολύ μυαλό για να φτάσεις σε αυτή την κατάσταση.
{{{Σε 2 εβδομαδες βαφτιζουν τον ανιψιο μου και θελω να παω στα μαγαζια να παρω ενα φορεμα αλλα αυτο στα ματια μου φανταζει ακατορθωτο. }}}}__________________α) μηπως αν ευρισκες κατι απ το ιντερνετ να το αγορασεις και να στο φερουνε σπιτι ? β) να πας για ψωνια με καποιο/α φιλο/η ? γ) να μην παρεις φορεμα , να φορεσεις κατι που εχεις ,,,,η και γιατι οχι να φορεσεις καζουαλ ρουχα που εχεις ,,,καθαρα να ειναι και να εσθανεσαι ΕΣΥ ανετα ,,,,και σε οποιον αρεσουμε... . με συγγενεις θα εισαι ,,και αν δεν μπορουν να μας καταλαβουν οι δικοιμας τι να ζηταμε απ τους αλλους ε;
Καλημερα παιδια. Αυτο που εγραψα για το φορεμα ηταν απλα για να καταλαβαιτε το μεγεθος του φοβου μου. Δεν ξερω αν εσεις νιωθετε φοβο ολην την ημερα. Εγω απο την ωρα που θα ξυπνησω και μεχρι το βραδυ που θα κοιμηθω, ειμαι συνεχως μεσα στο φοβο και τωρα τελευταια ιδρωνω παρα πολυ, ολο το σωμα μου γινεται μουσκεμα. ARSUS δεν μπορεσα ποτε να το κανω αυτο που ειπες, δηλαδη να γελασω με το θεριο. Μου χαλαει τοσο πολυ την διαθεση που μετα γινομαι πιο χαλια. Ειναι αδυνατον να σκεφτω θετικα γιατι οι χιλιαδες κρισεις που εχω ζησει ολα αυτα τα χρονια με εχουν καταρακωσει. Παιδια λετε ποτε να καταφερω να ζησω ολα αυτα που στερουμαι? Θελω τοσο πολυ να ξαναβρω τον παλιο εαυτο μου.
σαν κοινωνιοφοβικοσ θα σου πω οτι η ψυχοθεραπεια παιζει μεγαλο ρολο και ειναι το πρωτο βημα για να ξεπερασεισ τισ φοβιεσ σου μαζι με τα χαπια μονη σου δυσκολα να τα καταφερεισ ειναι σαν να πηγαινεισ να γινεισ πρωταθλητησ και να προπονησε μονοσ σου χωρισ προπονητη καποιον πιο εμπειρο να σου μαθει καποια πραγματα
silveroula καλημέρα.
Νομίζω οτι ακόμα και αυτό που κάνεις αυτή τη στιγμή, δηλαδή που μιλάς εδώ στο φόρουμ, είναι μια πρώτη ενεργή προσπάθεια να ξαναβρεις τον παλιό σου εαυτο.
Πιστεύω ακράδαντα οτι μπορείς να τον ξαναβρεις αρκεί να είσαι προετοιμασμένη να αποχωριστείς τον φόβο που, αν και είναι ένα τέρας που σε βασανίζει και σε φυλακίζει και σου στερεί πράγματα, ταυτόχρονα έχει υπάρξει πιστός σου σύντροφος και προστάτης για πάρα πολλά χρόνια.
Είμαι της γνώμης οτι χρειάζεσαι τη βοήθεια ενός ειδικού που θα εξερευνήσει μαζί σου το λαβύρινθο της ύπαρξης και της ζωής σου. Ξέρω οτι , σε περιπτώσεις όπου ο άνθρωπος δεν μπορεί να βγει απο το σπίτι του, υπάρχουν ειδικοί που κάνουν κατ\' οίκον επισκέψεις ώστε να τον βοηθήσουν να κάνει το πρώτο βήμα.
Ο γιατρος που με παρακολουθει τα τελευταια 3 χρονια, αλλα και οι προηγουμενοι γιατροι που ειχα, μου λεει να βγαινω βολτες ασχετα αν εχω ταχυκαρδια, ζαλαδα, αισθημα αδυναμιας και νιωθω οτι δεν με κρατανε τα ποδια μου. Ακομα και τα ματια μου θολωνουν απο το υπερβολικο αγχος. Και αναρωτιεμαι κατα ποσο μπορουνε να καταλαβουν τη δυσκολια αυτων που λενε. Εγω εδω μεσα στο σπιτι ειμαι και δεν νιωθω καλα, ποσο μαλλον οταν χρειστει να παω καπου. Πχ πριν λιγο μου τελειωσανε τα τσιγαρα και πρεπει να παω στο περιπτερο. Αντι ομως να παω, σκεφτομαι ποιον να παρω τηλ να μου φερει για να μην βγω εξω. Φυσικα δεν θα παρω κανεναν τηλ και θα παω εγω.
Ίσως χρειάζεται να βρεις τότε έναν γιατρό που να σε καταλαβαίνει πραγματικά. Που να καταλαβαίνει πόσο πολύ δύσκολο και ακατόρθωτο σου είναι να βγεις έξω απο το σπίτι σου έστω για να αγοράσεις τσιγάρα. Που να μπορεί να δει τον κόσμο σου μέσα απο τα δικά σου μάτια.
Φοιβη δεν ειναι ο μονος γιατρος που μου το ειπε αυτο. Εχω αλλαξει 4 γιατρους ολα αυτα τα χρονια και ολοι μου το λεγανε. Αρα θα ειναι στα πραγματα που εχουν διδαχτει. Το θεμα ειναι που να βρω τη δυναμη να το κανω καθημερινα.
Δεν σου λειτουργεί όμως, έτσι δεν είναι?
Τι εννοεις?
Λοιπον παω να παρω τσιγαρα. μεχρι εκει θα επιζησω :)
Εννοώ οτι, μπορεί να στο έχουν πει, αλλά δεν φαίνεται να σε βοηθάει.
Καλή τύχη με τα τσιγάρα!
Ενταξει επεζησα :) Φοιβη το να στο λενε δεν βοηθαει αλλα και εκεινοι την δουλεια τους κανουν.
Αυτό που προσπαθώ να σου πω είναι να ζητήσεις βοήθεια και απο αλλού. Κάποιος ανέφερε την ψυχοθεραπεία και συμφωνώ μαζί του/της. Έχουν περάσει πολλά χρόνια ήδη.
Εκτός και αν δεν θέλεις να απαλλαγείς απο το φόβο σου, το οποίο είναι και πάλι μια χαρά για μένα, αρκεί να το έχεις αποφασίσει συνειδητά.
Χαίρομαι που επέζησες! ;)
Το ποσο θελω να απαλλαγω απο τις φοβιες μου δεν περιγραφεται με λεξεις. Εχω ξεχασει πως ειναι να ζει καποιος χωρις διαρκη φοβια και κρισεις πανικου. Απλα δεν μπορω να παω σε καποιον ψυχοθεραπευτη γιατι μολις βγω απο το σπιτι χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου. Πως θα καταφερω να παω στο ιατρειο του και να μεινω εκει οσο χρειαστει και να εχω και δυναμη να γυρισω σπιτι????????????????? Ειλικρινα δεν ξερω τι να κανω :(
διαβασε τα τιπς που εβαλα σε ενο αρθρα και δουλεψε λιγο με αυτα
Ηθελα να ξερα που πηγαινουν τα 2 arvifax το 1 inderal και το 1 centrac που παιρνω καθε μερα.
Τα διαβασα πριν λιγο. Εχω δοκιμασει και τετοια αλλα καμμια διαφορα :( Μαλλον ειμαι ανιατη παριπτωση :)
Αυτην την στιγμη εχω εντονη εφιδρωση και μια υποφερτη αναγουλα και χωρις να υπαρχει καποιο ερεθισμα. Καπως ετσι περναει η μερα μου καθε μερα με διαφορα συμπτωματα να με βομβαρδιζουν.
Απλως εχεις προσαρμοστει σε αυτα και τα εχεις κανει ρουτινα και καθημερινοτητα και πλεον εχεις ποτισει ψυχικα,σου βγαινουν ετσι χωρις λογο γιατι εθιστηκες.Δες τη θετικη πλευρα,γιατι να εχεις αναγουλες κ εφιδρωση?Εισαι καλα,ηρεμη και καθεσαι στο σπιτι σου,σκεψου οτι δεν υπαρχει απειλη και οτι αυτα ειναι μια ψευδαισθηση,αλλαξε τροπο ζωης γυρνα σελιδα κανε κατι για σενα.
Δυστυχως ειναι πολλα τα χρονια που το ζω αυτο και εχει ριζωσει για τα καλα μεσα μου. Με ακολουθει παντου πιστα. Του λεω θελω να χωρισουμε αλλα το θηριο δεν ξεκολλα :)
Ειδες που γελας!μηπως εισαι λιγο μαζοχα?Μαλλον σου αρεσει να τυρανιεσε ασκοπα?κοιτα να βρεις ενα ενδιαφερον και ασε το φανταστικο μαλακα μεσα σου να ξεχαστει,ειναι κριμα μπορεις να κανεις τοσα πολλα και να χαρεις τοσα πολλα.
Εσυ τι σχεση εχεις με τον φοβο?
αγοραφοβια/κοινωνικη φοβια κατι πολυ mixed αλλα επιτελους βρισκω ακρη.
Και ο καρδιολογος μου ειπε οτι ειμαι μαζοχα. Λες να ειμαι τελικα?:D
Ειλικρινα χαιρομαι που εισαι σε καλο δρομο. Αντε και στα δικα μας οι υπολοιποι μονομαχοι :)
απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου παντα ειχα εναν φοβο να με ταλαιπωρει και να με περιοριζει ωστε να μην μπορω να ξεδιπλωσω ολο μου το δυναμικο η να εξελιχθω οσο θα μπορουσα..Ολοι βεβαια εχουμε καποιους φοβους και ως ενα βαθμο ειναι ενταξει αυτο αλλα απο τη στιγμη που η ζωη σου γινεται αφορητη απο τους φοβους και δεν μπορεις να ζησεις εκει υπαρχει προβλημμα.Εγω απο μικρη ειχα κοινωνικη φοβια σε μεγαλο βαθμο μετα προστεθηκαν οι ιδεοληψιες και οι ψυχαναγκασμοι μετα μικροφοβια φοβια με τις αρρωστιες φοβια οτι θα πεθανω εκεινη την περιοδο ειχα και κρισεις πανικου μετα εμμονη με την προσωπικη υγιεινη και καθαριοτητα και φοβια για τις ακαθαρσιες.Τωρα ομως εχω μια φοβια που εχει σχεση με οτιδηποτε νεκρο με οτιδηποτε μυριζει θανατο η θυμιζει θανατο οτιδηποτε σκωτομενο ακομα και μια νεκρη μελισσα μια νεκρη κατσαριδα νεκρη γατα η πουλι.Κουραζομαι πολυ απ ολα αυτα..Σε καταλαβαινω που δεν μπορεις να βγεις εξω κι εγω το εχω παθει θυμαμαι στο πρωτο ραντεβου με την ψυχιατρο μου το ακυρωσα γιατι μολις βγηκα ειχα πολυ αγχος.εφτασα μεχρι την εξωπορτα και μετα ξαναμπηκα μεσα στην ασφαλεια του σπιτιου ομως και μες το σπιτι δε γινεσαι καλα χειροτερευεις και αποφευγεις τη ζωη που δε σε περιμενει
Καλημερα. Υπαρχουν αναριθμητες φοβιες. Αυτο που λες με το οτιδηποτε νεκρο δεν το καταλαβα. Φοβασαι η απλα σε ενοχλει σαν εικονα?
και σαν εικονα μ ενοχλει αλλα αν το δω στο ιντερνετ δε με πειραζει δεν μπορω οταν πλησιασω περασω απο διπλα του νομιζω οτι αν καμια φορα δεν ειμαι προσεκτικη και ακουμπησω σε κατι νεκρο και το παρω ειδηση μετα ουτε το νερο και το σαπουνι δε θα μπορεσει να βγαλει αυτη την θανατιλα απο πανω μου θα πρεπει να πεθανω για να σωθω..προς το παρον μου εχει τυχει να βλεπω στο δρομο κατι νεκρο οπως μια γατα που την πατησε αυτοκινητο η πουλι.Νιωθω μεγαλη ταραχη οταν συμβαινει αυτο οτι κι αν κανω θα πρεπει να τα παρατησω και να γυρισω σπιτι να πεταξω τα ρουχα στο πλυντηριο τα παπυτσια μπορει να τα πλυνω η να τα πεταξω στα σκουπιδια και εγω θα κανω μπανιο και δεν θα ξαναπερασω απο εκεινο τον δρομο που το ειδα.Ο φιλος μου εχει μηχανη και εκει πανω που ανεβαινω κι εγω εχω πληρη ορατοτητα οταν παμε καπου πολλες φορες του εχω πει δεν ειμαι καλα θελω να παω σπιτι κι αυτος απορει τι επαθα ξαφνικα δεν του λεω γιατι μια φορα που του ειπα για κατι που με ενοχλησε με εβγαλε τρελη.Τωρα με φωναζει κυρια Μονκ(τον ξερεις τον Μονκ ετσι?) βεβαια δε γνωριζει πληρως το χαλι μου προσπαθω ωστε να μην καταλαβει αλλα για να με αποκαλει κυρια Μονκ κατι καταλαβαινει
Νομιζω οτι θα επρεπε να του πεις τι ακριβως σου συμβαινει. Φυσικα δε θα καταλαβει και πολλα αλλα αν σε αγαπαει δεν προκειτε να σε αφησει για αυτο το λογο και ισως θελησει να σε βοηθησει. Με καποιον γιατρο το εχεις συζητηση? Ξερω πως οταν ειναι κατι τοσο συγκεκριμενο που μας ενοχλει λυνετε πολυ πιο ευκολα και γρηγορα.
Αλλη μια απαισια μερα στηνζωη μου. Απο το πρωι μεχρι τωρα με πιασανε 2 κρισεις πανικου. Νιωθω εξαντλημενη και πληρως απογοητευμενη. Οταν μπηκα στο φοπουμ πριν λιγες μερες πιστευα οτι θα βρω κι αλλα ατομα που θα εχουν το ιδιο προβλημα με μενα και θα ειχαμε πολλα να πουμε. Τελικα ομως δεν γνωρισα κανεναν αλλον που να τραβαει τετοιο γολγοθα. Εχω αρχισει να νιωθω εξωγηινη και εδω οπως και εξω απο εδω. Δεν ξερω αν υπαρχει πλεον λογος να παραμεινω κι αλλο εδω μεσα.
σκεψου οτι το πως θα ειναι η μερα σου εξαρταται κατα κυριο λογο απο σενα απο τον τροπο που σκεφτεσαι εκτος κιαν εγινε κατι πραγματικα ασχημο οπως θανατος καποιου αγαπημενου σου προσωπου..μη λες οτι η μερα σου ηταν απαισια ειναι βαρια λεξη σε κανει και αισθανεσαι ακομα πιο ασχημα..αληθεια εκανες κατι για να ομορφυνεις τη μερα σου? για ποιο λογο περιμενεις να ειναι ωραια?καθεσε με σταυρωμενα τα χερια αραγε και περιμενεις?οποιος δινει παιρνει και οτι δινεις θα παρεις..η δραση προκαλει την αντιδραση..βοηθα λιγο τον εαυτο σου
Καλημερα και καλη εβδομαδα. Θα ηθελα να ρωτησω αν υπαρχει καποιος ειδικος εδω μεσα που διαβαζει τα οσα γραφονται.
συχνα διαβαζουν καποιοι ειδικοι σιλβερ,αλλα ο σκοπος του φορουμ δεν ειναι αυτος....Quote:
Originally posted by silveroula
Καλημερα και καλη εβδομαδα. Θα ηθελα να ρωτησω αν υπαρχει καποιος ειδικος εδω μεσα που διαβαζει τα οσα γραφονται.
κανε μια αναζητηση μεσα στα θεματα και θα δεις οτι το προβλημα σου, το εχουν πολλοι και εχουν πει πολλα γι αυτο...
τα εχεις διαβασει ολα?
δεν ειναι ολοι ονλαιν μονιμως ουτε εχουν συνεχως διαθεση για κουβεντα ολοι...
Εχω διαβασει οντως οτι κι αλλα ατομα εχουν το ιδιο προβλημα απλα παιζει ρολο και σε τι μεγεθος το εχει ο καθενας, Παντως οι περισσοτεροι δεν ειναι online κι ετσι δεν βρισκω καποιον να συζητησουμε για το συγκεκριμενο θεμα :(
ετυχε...ειναι και οι διακοπες..Quote:
Originally posted by silveroula
Εχω διαβασει οντως οτι κι αλλα ατομα εχουν το ιδιο προβλημα απλα παιζει ρολο και σε τι μεγεθος το εχει ο καθενας, Παντως οι περισσοτεροι δεν ειναι online κι ετσι δεν βρισκω καποιον να συζητησουμε για το συγκεκριμενο θεμα :(
δεν βλεπεις τι γινεται που λειπουν ολοι?