υπερβολικο αγχος

καλησπερα σας , θα μπω κατευθειαν στο θεμα :

γενικα θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου πολυ ευαίσθητο

ειμαι 23 χρονών φοιτητής και τον τελευταιο χρόνο (συγκεκριμενα μεσα στο περσυνο 3μηνο ιουνιο,ιουλιο,αυγουστο) έγιναν παρα πολλά γεγονότα που με κλόνισαν(τράκαρα και έχασα ενα μεγαλο μερος των διακοπων μου επειτα εβγαλα τον ωμμο μου και εχασα την εξεταστικη μου , επειδη εμεινα 1 μηνα με ναρθηκα επαθα κυστη κοκιγα και διάφορα αλλα γεγονοτα στο σπιτι που δεν ειναι της παρουσης )

μετα απο ολα αυτα τους πρωτους μηνες ημουνα μια χαρα δεν αντιμετωπιζα καποιο προβλημα ... μετα απο ενα ταξιδι ομως που χρειαστηκε να κανω αγχώθηκα επειδη θα ταξίδευα αλλα και πάλι το ξεπερασα

στο ταξιδι ομως της επιστροφής αγχωθηκα υπερβολικα με αποτελεσμα να κανω πολλες φορες εμετο κατα τη διαρκεια του ταξιδιου και απο τότε εχω ενα υπερβολικο αγχος μη τυχόν και κανω εμετο , επισης εχω καιρο να δω τους φιλους μου γιατι αγχονομαι και φοβαμαι μη τυχον κανω εμετο...εμεινα κλεισμενος στο σπιτι 2,3 μηνες και εχασα την εξεταστικη μου

πήρα κατι φαρμακα (efexor,zyprexa) και τωρα ειμαι στο πατρικο μου για διακοπές νιώθω καλύτερα βγήκα αρκετες φορες εξω αλλα πάλι φοβαμαι και αγχόνομαι να συναντησω τους φιλους μου μη τυχον κανω εμετο

πως θα το αντιμετωπισω αυτο το πραγμα? και το θεμα ειναι οτι εχω παλι ταξιδι τωρα μπροστα μου και νεα εξεταστικη να δωσω και δεν με παιρνει να τη χασω!!

Καλημέρα mosquito,

Αν καταλαβαίνω καλά συνδέεις αυτό που σου συμβαίνει με εκείνους τους μήνες που σε κλόνισαν, έτσι δεν είναι? Κάτι έγινε ή κάτι βοήθησε στο να γεννηθεί μέσα σου αυτή η διαδικασία η οποία εκφράζει το έντονο άγχος με εμετό.
Η διαδικασία αυτή μοιάζει να έχει κυριαρχησει στη ζωή σου και να σου στερεί σημαντικές στιγμές με τους φίλους σου αλλά και να σε εμποδίζει να εκπληρώσεις τις υποχρεώσεις σου, έτσι δεν είναι? Έχει πιάσει όλο το χώρο και χρειάζεται κάτι να κάνεις για αυτό.
Έχω την εντύπωση οτι χρειάζεται να ψάξεις μέσα σου να βρεις τι ακριβώς έχει συμβεί που ανάγκασε αυτή τη διαδικασία να πάρει το πάνω χέρι.
Μου θυμίζει κάτι ταινίες όπου βλέπουμε να ενεργοποιούνται αυτόματοι συναγερμοί που είναι προγραμματισμένοι να κλειδώνουν τα κτίρια σε περίπτωση που αντιλαμβάνονται κάποια πιθανότητα ρήγματος στην ασφάλεια.

γιατι ζοριζεσαι που θα κανεισ εμετο; κι αν κανεισ τι εγινε;εγω εχω ξερασει μπροστα στουσ φιλουσ μου πολλεσ φορεσ απο ποτο και μαλιστα την τελευταια φορα πανω σε καποιον μου ρθε αποτομα το επομενο πρωι αφου φαγαμε τα πιναμε το προηγουμενο βραδυ τον εκανα χαλια εκει που μιλουσα αντι να μιλησω τον ελουσα τα καθαρισα ολα πηγε εκανε μπανιο με εβρισε λιγο και ολα καλα σαν να μην εγινε τιποτα γιατι σε ανυσηχει τοσο πολυ;

ναι ετσι πιστευω οτι ολα αυτα τα γεγονοτα με κλόνισαν αλλα το φαινόμενο αυτο μου παρουσιαστηκε μετα απο 2-3 μηνες απο αυτα τα γεγονότα οταν χρειαστηκε να ταξιδεψω οπου αγχωθηκα (παντα αγχωνωμουν με τα ταξιδια) και εκανα εμετο και κυριως με το ταξιδι της επιστροφης οπου εκανα σε ολη τη διαρκεια εμετους..απο εκεινη τη στιγμη και μετα καθε μερα που ξυπνουσα ειχα ενα εντονο αγχος και μια ταση για εμετο με αποτελεσμα να κλειστω στο σπιτι και να γινει πιο εντονο το προβλημα

τωρα που ειμαι στο πατρικο μου βγήκα απο το σπιτι αρκετες φορες με συγγενεις και με φίλους 2-3 φορες που και αυτες δεν τις επιδιωξα εγω , τωρα παλι με πιανει το αγχος του ταξιδιου της επιστροφης καθως και της εξεταστικής

φοβαμαι και αγχωνομαι μη τυχον βγαινοντας απο το σπιτι κανω εμετους οπως οταν τοτε που ειχα ταξιδεψει και γινω ρεζιλι!! με αποτελεσμα απο το φοβο μου μη τυχον και κανω εμετο στο τελος μου ερχεται ταση και δεν με πειραζει τοσο το να τον κανω οσο το συναισθημα του αγχους που νιωθω εκεινη τη στιγμη και μη γινω ρεζιλι !!

η παρομοιωση σου ειναι πολυ ευστοχη :)

Δηλαδή αυτό που προσπαθείς να αποφύγεις πάση θυσία είναι τα συναισθήματα που νιώθεις εκείνες τις στιγμές. Το άγχος και το συναίσθημα οτι γίνεσαι ρεζίλι. Έτσι δεν είναι?
Πρέπει να σου είναι ανυπόφορο να γίνεσαι ρεζίλι, ε?

ναι ετσι ειναι , δε θελω να εκτιθεμαι

πραγματικα οπως το πες ανυποφορο!! απο το φοβο μου μη τυχον κανω εμετο και εκτεθω με πιανει αγχος και στο τελος μου ερχεται εμετος

πως αντιμετωπιζεται αυτο το πραγμα :(

Για να γυρίσω στην παρομοίωση, πιστεύω οτι αντιμετωπίζεται με ανάλογους τρόπους όπως αυτοί που χρησιμοποιούν οι πρωταγωνιστές για να σταματήσουν τη διαδικασία σφραγίσματος του κτιρίου. Πλησιάζουν το μηχανισμό , τον επεξεργάζονται, βρίσκουν τι είναι αυτό που αντιλαμβάνεται ως εχθρικό και τον απενεργοποιούν με διάφορους τρόπους, απομακρύνοντας τον \"εχθρό\", αλλάζοντας το πρόγραμμα, καταστρέφοντάς τον(αν και μάλλον την τελευταία λύση θα ήθελες να την αποφύγεις φαντάζομαι... ;) ).

δηλαδη να το αντιμετωπισω , να βγαινω εξω και ας κανω εμετο? ολοι αυτο μου λενε αλλα δισταζω...νιωθω ασφαλεια στο σπιτι οπου και να κανω δε θα με δει κανεις οποτε δε τρεχει τπτ (και επειδη νιωθω αυτη την ασφαλεια σπιτι πολυ απλα δεν με πιανει αγχος και δε κανω)

αυτες τις μέρες τωρα με εχει πιασει παλι αγχος επειδη θα πρεπει να ταξιδέψω και να δωσω εξετασεις παλι!! σκεφτομαι πως θα ταξιδεψω ή πως θα δώσω εξετάσεις? και εχω συνεχεια το εξης ερωτημα κολημενο στο κεφαλι μου : και αν παω να δωσω καποιο μαθημα και καθως δινω που ειναι γεματο το αμφιθέατρο με πιάσει εμετος σαν εκείνος που με επιασε οταν ταξίδευα παλια?

μου εχει γινει δλδ κατι σαν εμμονη:( ισως και το γεγονός οτι και οι δικοι μου έδωσαν περισσότερο εμφαση στο γεγονός απο οτι επρεπε (πχ με καθοδηγησαν στο γιατρο ) και γενικοτερα ηταν συνεχως διπλα μου να με παρακολουθουν να με επηρεασε και με πιεσε ακομα περισσοτερο!!

γτ πιστευω οτι αν το πάλεβα μονος θα το προσπερνουσα πολυ πιο εύκολα απο τωρα που του έδωσα τόση εμφαση γιατι ενω ξέρω και το καταλαβαίνω οτι ΔΕΝ ειναι φυσιολογικο το νιώθω και απορώ ώρεσ ώρες με τον εαυτό μου οταν με πιανει και όμως δε μπορώ να το ελέγξω εκείνη τη στιγμή

Εχω ακριβως το ιδιο συπτωμα στις δικες μου κρισεις πανικου, ο φοβος μου ειναι-ηταν μη κανω εμετο εξω και γινω ρεζιλι και χρηζω βοηθειας κ.λ.π. Τα αγχωλιτικα με βοηθησαν αρκετα αλλα πιστευω πως τη μιση δουελια την κανουν τα χαπια και την αλλη μιση ενας ΚΑΛΟΣ ψυχολογος. Οι κρισεις αυτες εξαπτουν ανα και καλμαρουν ανα διαστηματα παντως ειναι κατι ξεπερασημο. Οι ψυχολογοι λενε πως μια κριση πανικου-αγχους μπορει να βιωνεται ασχημα απο τον ασθενη αλλα ειναι απο τα πιο απλα προβληματα που εχει να επιλησει ενας ψυχιατρος.

Δεν σου λεω να βγεις έξω και ας κάνεις εμετό. Καταλαβαίνω οτι σου είναι αδύνατον να το κάνεις αυτό, αυτή τη στιγμή. Αν μπορούσες θα το είχες ήδη κάνει, δεν θα περίμενες εμένα ή οποιονδήποτε άλλο να σου το πει.
Είναι κάτι που πράγματι δεν μπορείς να το ελέγξεις. Κάτι που έχει να κάνει με την πίεση και που χειροτερεύει με την πίεση, έτσι δεν είναι? Σε πιέζει όλη αυτή η προσοχή που δίνουν οι γονείς σου πάνω στο θέμα.

ναι και μενα ο ψυχιατρος μου ειπε οτι δεν ειναι τιποτα το σοβαρο και εγω ο ιδιος το καταλαβαινω το αισθανομαι οταν δεν με πιανει αλλα δε μπορω να το εξηγησω εκεινη τη στιγμη γιατι με κυριευει κυριολεκτικα !!!!

Φοίβη οπως ακριβως το ειπες ,επειδη γενικα ειμαι και χαμηλών τόνων, αυτη η προσοχη των γονιων και του συγκενικου περιβαλλοντος αισθανομαι να με πιεζει ωρες ωρες , νιωθω οτι αν δεν δίνανε οι ιδιοι τόση προσοχή είμαι σιγουρος οτι θα το ξεπερνούσα πολύ πιο εύκολα-γρήγορα απο μόνος μου!!

για παράδειγμα ενω ήμουν στην πόλη που σπούδαζα μόνος το μάιο αν και είχα αυτο το πρόβλημα , πήγαινα στη σχολή μου και παρακολουθούσα και έκανα ολες τις καθημερινές μου δραστηριότητες με μεγάλη δυσκολία αλλα τις έκανα!! επειτα απο λίγο ήρθαν οι γονεις μου γιατι ανησύχησαν και εκτοτε με το να αναλαμβάνουν ολες τισ δραστηριοτητες του σπιτιου κλπ έπεσα σε αδράνεια και με το άγχος αυτο αλλα και υποσεινηδειτα με τη σκέψη οτι ήρθαν για μένα επειδη έχω προβλημα πιέστηκα πολυ με αποτελεσμα να κλειστω στο σπιτι για μεγαλο διάστημα και να πέσω σε πλήρη αδράνεια

Εκείνη τη στιγμή είναι πάρα πολύ σοβαρό για σένα. Εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά.
Χρειάζεσαι το χώρο σου για να το ξεπεράσεις έτσι δεν είναι?
Και πάπω απο όλα νομίζω οτι χρειάζεται να το ξεπεράσεις εσύ ο ίδιος, χωρίς να ανακατευτούν οι γονείς σου. Μοιάζει να είναι μια μάχη που εσύ πρέπει να δώσεις. Είναι έτσι ή κάνω λάθος?

ναι όπως τα λές νιώθω οτι αμα πάω μόνος στη πόλη που σπουδάζω και μείνω πάλι μόνος μου οτι θα βρώ τους ρυθμούς μου και σιγα σιγα θα το ξεπερασω !!:)

Το σύστημα συναγερμού δηλαδή ενεργοποιείται απο την πίεση και την προσοχή των γονιών σου ε?
Οπότε μένει να καταφέρεις να πας μόνος σου στην πόλη που σπουδάζεις. Έτσι δεν είναι?Και να μείνεις μόνος εκεί, χωρίς παρεμβολές.

δεν θα έλεγα οτι είναι μονο αυτό αλλα η προσοχή τους με πιέζει περισσότερο δηλαδη αν δεν είχαν δώσει τόσο εμφαση στο γεγονός δεν πιστευω να είχε παρει τις διαστάσεις που έχει τώρα!! για παράδειγμα εγω δεν ήθελα ούτε στο γιατρό να πάω γιατι ήξερα οτι ετσι θα μου γινόταν πιο έντονο το πρόβλημα οι ίδιοι όμως επέμεναν και ετσι πήγα ...ήξερα οτι αν δεν δίναν τόση προσοχή στο θέμα θα το ελυνα εγω μόνος

τωρα σε 10 μερες ταξιδεύω και θα έρθει και η μητέρα μαζι λόγω εξεταστικής και μετα θα φύγει λογικά , απο τη στιγμή που θα φύγει ξέρω οτι ευκολα δύσκολα θα καταφέρω να το ξεπεράσω γιατι θα έχω τη ρουτίνα μου (σπιτι>σχολη) και τις παρεες

προς στιγμήν αυτο που με τρομάζει ειναι το ταξίδι σε 10 μέρες και η επερχόμενη εξεταστική


Φοίβη ευχαριστω ειλικρινα για τη βοήθεια σου

Αν καταλαβαίνω καλά, δεν σε άφησαν να αντιμετωπίσεις το ζήτημα όπως ήθελες εσύ. Αναγκάστηκες να πας στο γιατρό, παρόλο που ήξερες οτι θα χειροτέρευε η κατάσταση, για να κάνεις αυτό που εκείνοι ήθελαν. Με αυτό τον τρόπο όμως αρνήθηκες στον εαυτό σου αυτό που πραγματικά χρειαζόταν και αυτό που ξέρεις οτι θα ήταν το καλύτερο για σένα. Είναι έτσι? Έχω καταλάβει καλά?
Και τώρα, αυτά που σε αγχώνουν είναι όλα αυτά στα οποία θα είναι παρούσα η μητέρα σου. Ίσως να είναι τυχαίο, ίσως και όχι.
Άραγε θα σου ήταν πιο εύκολο αν επέστρεφες μόνος σου, χωρίς τη μητέρα σου, και περνούσες και την εξεταστική χωρίς εκείνη? Ή όχι?
Παρακαλώ mosquito. Χαίρομαι που η συζήτησή μας σέ βοηθάει.

ναι ετσι είναι όπως τα λες , τους το είχα πει οτι δε θέλω γιατρο ούτε ήθελα να έρθουν μαζι μου στο τόπο που σπουδάζω αλλα όπως οι περισσότεροι γονείς είναι υπερπροστατευτικοι και δεν με άκουσαν !!

δε θα έλεγα οτι με αγχώνουν ολα αυτα στα οποια ειναι παρουσα η μητέρα μου αλλα οσο να ναι η παρουσία της και ο υπερπροστατευτισμός της δε με βοηθούν αυτο ειναι σίγουρο !!

μπορεί να με αγχώσει το πιο ξεκάρφωτο πράγμα όταν ειμαι έξω που όταν το αναλογιστώ μετα που είμαι ήρεμος αναρωτιέμαι και εγω ο ίδιος τι μπορει να με άγχωσε σε αυτο μη βρίσκοντας απαντηση!!

πραγματικα δε ξερω τωρα αν θα μπορουσα να γυρισω μονος ...αυτη τη στιγμή μου φενεται φυσιολογικο ...τη μερα του ταξιδιου ομως?

Γεια σας παιδια. Διαβασα αυτα που γραφετε και θα ηθελα να πω πολλα αλλα δυστυχως γραφω πολυ αργα γιατι η επαφη μου με υπολογιστη αρχισε πριν μια εβδομαδα, οποτε καταλαβαινετε πως γραφω :) Παντως η ταπεινη μου γνωμη ειναι να κανεις μονος σου το ταξιδι.

Οπότε η παρουσία και η υπερπροστατευτικότητα της μητέρας σου χειροτερεύουν την κατάσταση, μαζί με το γεγονός οτι δεν σε άκουσαν τότε που το χρειαζόσουν, έτσι?
Πάντως, ακόμα και αν δεν μπορείς ακόμα να καταλάβεις τι σε αγχώνει τόσο πολύ, είμαι σίγουρη οτι υπάρχει μια λογική σε όλο αυτό. Μια δική του λογική, αλλά λογική έτσι κι αλλιώς. Και όσο και αν οι γονείς σου προσπαθούν να σε προστατεύσουν, στην πραγματικότητα εσύ είσαι ο μόνος που μπορεί να απενεργοποιήσει το συναγερμό γιατί εσύ τον έθεσες σε λειτουργία.
Είναι βοηθητικό δηλαδή που ξέρεις οτι θα έρθει μαζί σου η μητέρα σου στο ταξίδι? Νιώθεις πιο ασφαλής?

ναι ετσι ειναι αν δε τη χειροτερεύουν τη κατασταση, τουλαχιστον τη συντηρούνε

νομιζω πως ναι , νιώθω πιο ασφαλης τωρα αν ερθει μαζι στο ταξιδι :o

σημειωση : που καταντήσαμε οι ανθρωποι ,πεσαμε θυματα του τροπου ζωής που οι ιδιοι χτίσαμε...γεμίσαμε ολοι ψυχολογικά!! οποιον και να συναντησεις εχει ψυχολογικα προβληματα

Ίσως αυτά τα ψυχολογικά προβλήματα όμως ουσιαστικά να μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για να κάνουμε κάτι για εμάς και για τη ζωή μας. Ίσως να περιέχουν καλά κρυμμένους θησαυρούς κι εμείς χρειάζεται να τους ψάξουμε και να τους ανακαλύψουμε.

τι να το κανω οταν φτανω σε αυτο το σημειο! το θεμα θα ηταν να μπορουσαμε να τα αποφευγαμε , να ζουσαμε χωρις αγχη και στεναχωριες

ετσι δεν ειναι?

οι βαλεριάνες βοηθάνε στο άγχος

Καλησπερα, μπορει να μην γραφω στο πλεον καταλληλο θεμα, αλλα σιγουρα αφορα το υπερβολικο αγχος. Θελω να ρωτησω σχετικα με τα ζαναξ και τα λεξοτανιλ. Παιρνω καμια φορα ζαναξ, οχι καθημερινα, οταν ζαλαδες, δυσπνοια και πονοι αυχενα χτυπουν κοκκινο, 0,25 ή 0,5 mg. Μπορει να σχετιζονται αυτα με την υπνηλια και το αισθημα κοπωσης που αισθανομαι την επομενη μερα; Προκαλουν σε καποιον κατι τετοιο την επομενη μερα; Τα λεξοτανιλ σε τι διαφερουν απο τα ζαναξ; Γνωριζω οτι ειναι αγχολυτικα και τα δυο, στην πραξη η δραση τους ειναι ακριβως ιδια;

αυτο ειναι αρρωστημενο αγχος.. :( κ μενα το προβλημα ανηκει στις αγχωδεις διαταραχες, (ιψδ) κ σε πληροφορω πως ειναι τρομακτικο γεγονος να βιωνεις τετοιο αγχος επισης, κ τρακαρα γιατι οταν οδηγουσα με ειχε κυριευσει εντονοτατο αγχος, εχασα το ελεγχο, και τρακαρα. σε παρακολουθει καποιος γιατρος?

Quote:

---

Originally posted by curtains
Καλησπερα, μπορει να μην γραφω στο πλεον καταλληλο θεμα, αλλα σιγουρα αφορα το υπερβολικο αγχος. Θελω να ρωτησω σχετικα με τα ζαναξ και τα λεξοτανιλ. Παιρνω καμια φορα ζαναξ, οχι καθημερινα, οταν ζαλαδες, δυσπνοια και πονοι αυχενα χτυπουν κοκκινο, 0,25 ή 0,5 mg. Μπορει να σχετιζονται αυτα με την υπνηλια και το αισθημα κοπωσης που αισθανομαι την επομενη μερα; Προκαλουν σε καποιον κατι τετοιο την επομενη μερα; Τα λεξοτανιλ σε τι διαφερουν απο τα ζαναξ; Γνωριζω οτι ειναι αγχολυτικα και τα δυο, στην πραξη η δραση τους ειναι ακριβως ιδια;

---

Η αληθεια ειναι πως δεν ξερω σε ποια κατηγορια ανηκω. Νομιζω πως εχω λιγο απο ολα. Λιγο καταθλιψη, αγχος, αρρωστοφοβια, προστεθηκε και λιγο καταδιωκτικο τον ταιλευταιο καιρο. Γιατρος τωρα δεν με παρακολουθει, με παρακολουθουν ομως αλλοι:P:P. Παλια με παρακολουθουσε, τωρα μια φορα τον χρονο περιππου τον επισκεπτομαι.

Εμβόλιο κατά του χρόνιου στρες φαίνεται πως ετοιμάζουν Αμερικανοί ερευνητές.
Περισσότερες πληροφορίες στο παρακάτω link

http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=10280&amp ;la=1

Θα είναι σωτήριο για εκατομμύρια κόσμου αν πετύχει.

Θελω να ρωτησω, ποσο κακος συνδυασμος μπορει να ειναι τα ζαναξ με αλκοολ; Δε το συνηθιζω γενικα, αλλα καμια φορα εχοντας παρει ζαναξ πινω 3-4 ποτηρακια κρασι. Προσωπικα δεν νιωθω κατι περιεργο, εχει καποιος εμπειρια απο αυτο, υπαρχουν παρενεργειες?

Quote:

---

Originally posted by curtains
Θελω να ρωτησω, ποσο κακος συνδυασμος μπορει να ειναι τα ζαναξ με αλκοολ; Δε το συνηθιζω γενικα, αλλα καμια φορα εχοντας παρει ζαναξ πινω 3-4 ποτηρακια κρασι. Προσωπικα δεν νιωθω κατι περιεργο, εχει καποιος εμπειρια απο αυτο, υπαρχουν παρενεργειες?

---

Δεν είμαι γιατρός και δεν παίρνω χάπια, αλλά αυτό το χάπι το έπαιρνε η αδελφή μου και αυτό που έχω να σου πω είναι ότι ο κανόνας λέει να μην επιλέγουμε την κατανάλωση αλκοόλ μαζί με αυτού του είδους τα χάπια. Γιατί δεν κάνεις μια ερώτηση την επόμενη φορά που θα χρειαστείς την συνταγή του γιατρού ή γιατί δεν διαβάζεις τις οδηγίες προφύλαξης στην συσκευασία;

Ναι, μαλλον ειμαι πιο ελαστικη απο οτι θα επρεπε με αυτα τα θεματα. Οι οδηγιες αν θυμαμαι καλα, δεν εγραφαν οτι απαγορευεται (μονο σε κατι τετοιο εγω μπορει να υπακουα), αλλα οτι δεν ενδυκνειται και οτι μπορει απλως να εντεινει τη δραση του φαρμακου. Ωστοσο με την ενταση και το αγχος που εχω, δεν καταλαβαινω διαφορα. Παιρνω και ladose(αντικαταθλιπτικα) κι οταν ειχα αναφερει στο γιατρο μου οτι καμια φορα πινω λιγο, δεν ειχε κανει καποιο σχολιο, γενικα κι αφηρημενα ειπε \'\'προσπαθησε να το αποφευγεις\'\', οποτε δεν με τρομαξε. Θα τον ρωτησω παντως και για τα ζαναξ την επομενη φορα. Ρωτησα εδω γιατι καπου ετυχε να διαβασω οτι καποιος σε συνδυασμο με το αλκοολ ειχε προβλημα και θορυβηθηκα λιγο.
Ευχαριστω πολυ παντως για την απαντηση.

πες της να μην ερθει εισαι ολοκληρος αντρας.τι θα ερθει να κανει?να σου μαγειρευει?να σε νταντευει?θα τα καταφερεις και μονος σου δε νομιζεις?..η μηπως οχι?

Εχω γραψει την ερωτηση κι αλλου, αλλα εδω ειναι μαλλον πιο σχετικο το θεμα.
Θελω να ρωτησω αν εχει παρατηρησει κανεις αλλαγες στο βαρος του απο τη χρηση ζαναξ. Παχαινει?
Μια φιλη μου ειπε οτι εβαλε μερικα κιλα, αλλα βεβαια δεν μπορω να ξερω αν ευθυνεται αυτο.
Ευχαριστω

Αγαπημενε φίλε παθουσα και εγω !!! μπορω να σου πω πως το εχω θεσει σε ελεγχο και μπορω και ζω την ζωη μου φυσιολογικα χωρις να το αφηνω να την επηρεαζει !!! Πρωτον αγαπησε τον εαυτο σου ! Δευτερον αφησε τον εαυτο σου ελευθερο και αστον να σε καθοδηγησει αυτος !!! Τριτον σταματα να το ψυριζεις τοσο πολυ γιατι καμμια φορα οσο περισσοτερο σκαλιζουμε κατι τοσο περισσοτερο πελαγωνουμε !!! Τα αντιεμετικα και ολα τα συναφη σε βοηθανε μονο και μονο στο να καθυσηχαζεις το μυαλο σου οτι αφου πηρα το χαπι δεν θα με πιασει ! Μπορεις να παιρνεις μια ζωη χαπια πιστευω πως τοτε θα κανεις μεγαλη ζημια στον εαυτο σου !!! Να απασχολεις τον εαυτο σου συνεχεια !! Κανε κατι που σε ευχαριστει !!!! Το αγχος εμεις το δημιουργουμε και εμεις του επιτρεπουμε να εισβαλει ετσι βιαια στην ζωη μας !!! Και να σου πω και κατι την χρονια αυτην εκανα εμετο αρκετες φορες μια φορα λογω ιωσης και μια λογω κολικο νεφρου δεν επαθα τπτ ! μολις εκανα εμετο γελουσα πραγματικα στο λεω !!! Εγω καποια στιγμη αρχισα να προσευχομαι και πιστεψε με με βοηθησε πολυ πανω απ ολα αυτο που σου λειπει ειναι η γαληνη της ψυχης σου !!!! Ελπιζω να σε βοηθησουν οι συμβουλες που σου εδωσα !!!! Και θυμησου η ζωη ειναι μικρη απλα κρατας το νομισμα απ την λαθος μερια γυρνα το ντε !!!!

4 χρονια ταλαιπωρουμε με αυτη τη βλακεια,το παθαινω σε οτιδηποτε αγνωστο η σε οτιδηποτε που δεν ειναι στη καθημερινοτητα μου,π.χ εξω με μια κανουρια παρεα,ενα ταξιδι,καινουρια δουλεια.
Το παθαινω οταν ειμαι αρκετες μερες στο σπιτι και μετα πρεπει να βγω εξω.Ειμαι εποχιακος υπαλληλος και τα καλοκαιρια η καθημερινοτητα μου ειναι εντονη,για καποιον παραξενο λογο εκει μπορω να πω οτι δε το παθαινω τοσο συχνα.
Ακομα δεν εχω δει καποιον γιατρο και προσπαθω με το καιρο να το περιορισω.Εχω μια εντυπωση οτι αν πινω καφε+καπνισμα γινεται πιο ευκολο να μου συμβει.
Καποτε ακουγα για τετοια πραγματα σχετικα με το αγχος και δεν ηξερα τη σημαινουν και γιατι τα παθαινει ο κοσμος,τωρα πλεον τα ξερω και απο τη καλη και απο την αναποδη.Ολο αυτο ξεκινησε πριν απο μια συνεντευξη για δουλεια,μεχρι να παω να δω τον υπευθυνο πρεπει να σταματησα στο δρομο με το αμαξι 3-4 φορες να ξερασω.
Δε θα το ελεγα ακριβως εμετο,ειναι ανα πραγμα σαν βηχας που οδηγει σε εμετο στο τελος.Προς το παρον ακομα το εχω και συνεχιζουμε μαζι χερακι χερακι να δουμε τι θα γινει στο τελος.
Φυσικα θα συμφωνησω με τον πιο πανω φιλο οτι ολα ειναι στο μυαλο.

Quote:

---

Originally Posted by stamtakis

4 χρονια ταλαιπωρουμε με αυτη τη βλακεια,το παθαινω σε οτιδηποτε αγνωστο η σε οτιδηποτε που δεν ειναι στη καθημερινοτητα μου,π.χ εξω με μια κανουρια παρεα,ενα ταξιδι,καινουρια δουλεια.
Το παθαινω οταν ειμαι αρκετες μερες στο σπιτι και μετα πρεπει να βγω εξω.Ειμαι εποχιακος υπαλληλος και τα καλοκαιρια η καθημερινοτητα μου ειναι εντονη,για καποιον παραξενο λογο εκει μπορω να πω οτι δε το παθαινω τοσο συχνα.
Ακομα δεν εχω δει καποιον γιατρο και προσπαθω με το καιρο να το περιορισω.Εχω μια εντυπωση οτι αν πινω καφε+καπνισμα γινεται πιο ευκολο να μου συμβει.
Καποτε ακουγα για τετοια πραγματα σχετικα με το αγχος και δεν ηξερα τη σημαινουν και γιατι τα παθαινει ο κοσμος,τωρα πλεον τα ξερω και απο τη καλη και απο την αναποδη.Ολο αυτο ξεκινησε πριν απο μια συνεντευξη για δουλεια,μεχρι να παω να δω τον υπευθυνο πρεπει να σταματησα στο δρομο με το αμαξι 3-4 φορες να ξερασω.
Δε θα το ελεγα ακριβως εμετο,ειναι ανα πραγμα σαν βηχας που οδηγει σε εμετο στο τελος.Προς το παρον ακομα το εχω και συνεχιζουμε μαζι χερακι χερακι να δουμε τι θα γινει στο τελος.
Φυσικα θα συμφωνησω με τον πιο πανω φιλο οτι ολα ειναι στο μυαλο.

---

Και γω καπως ετσι ημουν!!! Δεν αντεξα ομως κ μετα απο 4 μηνες πηγα σε ψυχιατρο!!! Δυσταζα να σου πω την αληθεια γιατι πιστευα οτι θα τα καταφερω μονη μου! Αλλα δεν... βρες εναν καλο ψυχολογο η ψυχιατρο

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by xa.ra

Και γω καπως ετσι ημουν!!! Δεν αντεξα ομως κ μετα απο 4 μηνες πηγα σε ψυχιατρο!!! Δυσταζα να σου πω την αληθεια γιατι πιστευα οτι θα τα καταφερω μονη μου! Αλλα δεν... βρες εναν καλο ψυχολογο η ψυχιατρο

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Ο οποιος σου εδωσε καποια αγωγη η το αντιμετωπισες αλλιως?Τωρα πως εισαι?

Quote:

---

Originally Posted by stamtakis

Ο οποιος σου εδωσε καποια αγωγη η το αντιμετωπισες αλλιως?Τωρα πως εισαι?

---

Αγωγη την οποια τη σταματησα νωριτερα για αλλους λογους και δυστηχως εχω κανα μηνα που ξαναρχιζουν τα συμπτωματα. Οταν επερνα τα χαπια ημουν πραγματικα πολυ καλα!!! Μονο 1 περιστατικο ειχα 1 ωρας!

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

χα. αυτο τοχει και η μανα μου. λεγεται εμετοφοβια. εγω παλι αν βαριστομαχιασω..απλα τα βγαζω και ησυχαζω. αν υπαρχει οργανικη αναγκη για εμετο, τοτε πρεπει να το αφησουμε να γινει.