Ειμαστε τοσοι πολλοι αλλα δεν γραφουμε στα forums.
Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι ξερω τους λογους αλλα θα ηθελα να ακουσω μερικες αποψεις.
Printable View
Ειμαστε τοσοι πολλοι αλλα δεν γραφουμε στα forums.
Ειμαι σχεδον σιγουρος οτι ξερω τους λογους αλλα θα ηθελα να ακουσω μερικες αποψεις.
γραφουν αλλα σε αλλες κατηγοριες...να εισαι σιγουρος γιαυτο
Ναι Νίκο μου, όντως δεν γράφουν. Και εγώ δεν νομίζω ότι δεν υπάρχουν άλλα άτομα που μπαίνουν εδώ και δεν έχουν να μοιραστούν την ίδια ενόχληση με εσένα. Συμφωνώ με τον Αλέξη ότι ίσως κάποιοι δεν θέλουν να εκτεθούν εντος εισαγωγικών. Εγώ λέω ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Οι περισσότεροι εδώ είμαστε ανοικτοί σε όλα και σε όλους. Εγώ προσωπικά απολαμβάνω τόσο τη συντροφιά σου όσο και το πνεύμα σου! Μακάρι να σε ακολουθήσουν και άλλοι. Εγώ τους περιμένω...Φιλάκια Νικόλα μου!
..συμφωνω και επαυξανω!!!! ...φιλακια πολλα και μη φοβαστε τιποτα....
Η απαντηση υπαρχει και στην περιγραφη του forum την οποια την νοιωθω καθημερινα και εκτος απο μερικα ακομα ο κυριοτερος λογος ειναι αυτος:
Και πραγματικα ετσι ειναι.Quote:
Νιωθεις αβολα με αλλους ανθρωπους γιατι νιωθουν πως δεν εχουν τιποτα να πουν.
Εκει που καποιος θα γραψει μια σελιδα εγω θα γραψω μια προταση.
Εκει που καποιος θα πει 100 λεξεις εγω θα πω μια.Φτωχεια λογου.
Θα συμπληρωσω οτι ειναι πολυ περισσοτερο απο το \"νοιωθω\"
οτι δεν εχω κατι να πω.
Πραγματικα δεν βρισκω κατι να πω:(
Ακομα και στα μεγαλυτερα forum που δεχονται μυνηματα απο ολο τον κοσμο η συγκεκριμενη κατηγορια δεχεται ελαχιστα.
Ηθελα να το μοιραστω αυτο σαν το χειροτερο συμπτωμα που αντιμετωπιζω κατω απο φαρμακευτικο ελεγχο και μακαρι
να βρει η επιστημη κατι...δεν ξερω τι.
Σιχαθηκα την μοναξια που δημιουργει:(
Ευχαριστω για την συμπαρασταση ελπιζω να αλληλοβοηθηθουμε και να λυσουμε τα προβληματα μας.
Νίκο μου καταλαβαίνω τις ανησυχίες σου και είναι πολύ σωστές. Το ζήτημα βέβαια δεν είναι αν θα γράψεις μια σελίδα ή μια γραμμή , αλλά αν αυτό που θα πείς αγγίξει πραγματικά τον άλλον. Με αυτά που ήδη έγραψες είμαι σίγουρη πως άγγιξες πολλούς!!! ʼλλωστε πάντα πίστευα ότι οι ποιο ουσιαστικές ιδέες και αποφάσεις έχουν παρθεί στην απόλυτη σιωπή ....και η απουσία λόγου πολλές φορές γεμίζει περισσότερα κενά από ότι η βαρετή φλυαρία. Σκέψου το λοιπόν αυτό την επόμενη φορά που θα προβάλεις με τέτοια λυτότητα και αρνητική προσέγγιση τα προσωπικά σου χαρίσματα...;)
Keep walking να σε ρωτήσω τί φάρμακα παίρνεις????
εγώ όταν έπαιρνα αντιψυχωτικό χάπι σε μεγάλη ποσότητα οι σκέψεις μου ήταν αργές και η ομιλία μου επίσης
επίσης όταν άρχισα να γίνομαι καλά και συγχρόνως να αποκτώ αυτοπεποίθηση είχα περισσότερα πράγματα να πω
μετά το ψυχωτικό επεισόδιο πέρασα μια περίοδο πραγματικά στη σιωπή
dont wory θα καλυτερέψουν τα πράγματα αν το θέλεις βέβαια και εσύ .
μην νομίζεις ότι έχω φτάσει τον ιδανικό βαθμό επικοινωνίας αλλά προσπαθώ ακόμα.
βέβαια πάντα υπάρχουν κι αυτοί με τους οποίους δεν μπορείς να πεις τίποτα
keep walking,
ειναι βασικο χαρακτηριστικο ειδικοτερα της αποδιοργανωτικης σχιζοφρενειας η ελλειψη εκφρασης και συναισθηματων οπως επισης και η ασυναρτησια στο λογο οταν η συμπτωματολογια ειναι εμφανης η υπαρχει αναρρωση απο ψυχωσικο επεισοδιο. Σιγουρα συμβαλλουν και τα φαρμακα. Τα αντιψυχωτικα βεβαια - της παλαιοτερης γενεας-δημιουργουν μια γνωστικη και νευροψυχολογικη επιβαρυνση σε σχεση με την υπολοιπη φαρμακοθεραπεια. Η δικη μου αποψη στο λογο για τον οποιο τα ατομα με σχιζοφρενεια δεν γραφουν στα fora ειναι κυριως γιατι η σχιζοφρενεια ειναι μια κατα καποιο τροπο μυθοποιημενη διαταραχη με πολλα σκοτεινα σημεια για τους περισσοτερους. Ειναι ταμπου και στιγμα ενω το αγχος, η καταθλιψη και η διπολικη διαταραχη ειναι πιο κατανοητα. Για το τελευταιο οι περισσοτεροι δεν ξερουν οτι παραπεμπει στη μανιοκαταθλιψη οποτε δινουν μεγαλυτερο βαρος στον ορο καταθλιψη παρα μανια. Ενω η σχιζοφρενεια μπαινει παντα κατω απο την εννοια της \'τρελλας\', της παρανοιας και της επικινδυνοτητας. Σε καμια περιπτωση δεν ειναι ετσι απλα οι σκεψεις αυτες εχουν γινει πλεον αισθητες στους ασθενεις με σχιζοφρενεια εφοσον πολλοι δεν αισθανονται ανετα μαζι τους, νομιζουν πως εχουν συνεχεια μειωμενη αντιληψη της πραγματικοτητας. Ολα αυτα οδηγουν τους ασθενεις να αποφευγουν να μιλησουν ανοιχτα.
τεσσα
keep walking... σίγουρα παντα θα υπάρχουν ατομα με τα οποια δεν θα εχουμε κατι να πουμε... ..ακομη κι εγω που ειμαι απλα καταθλιπτική πέρασα μια φαση παλιότερα που απογοητευμένη απο τον εξω κοσμο απλα αποφασισα για καποιο καιρο να σταματήσω να μιλάω... μιλουσα μονο οσο χρειαζόταν ..οταν επρεπε.. χρησιμοποιώντας περισσότερο το \"οχι \" και το \"ναι\"...
...γαλήνεψε η ψυχή μου.. ..σιγα σιγα μάζεψα σκεψεις και ιδεες που ηθελα να μοιραστω ..συμφιλιώθηκα και παλι με τον \"εξω\"..κοσμο..οσο μπορουσα.. και η επικοινωνία γυρισε απο μονη της.... πραγματικα δεν ξερω αν δεν μπορεις.. η δεν εχεις την διαθεση.. αλλα το μονο που μπορω να προτείνω ειναι να κανεις πραγματα που σου αρεσουν...
..φιλικα Αdzik
Αποφασισα να αυξησω την δοση abilify απο τα 15 mg στη μεγιστη δοση των 30 mg.Πηρα τηλεφωνο τον ψυχιατρο και συμφωνησε.Καλη μου τυχη:)
Ευχαριστω ολους για την συμπαρασταση την χρειαζομουν.
Να στε καλα
Keep walking,
έχω διαβάσει σε πολλά forum κείμενα πολλών γραμμών
και περίτεχνων λέξεων, που πέρα από ένα ωραίο,αισθητικό
αποτέλεσμα, δεν μου άφησαν τίποτα ούτε στην ψυχή, ούτε
στο μυαλό. Και εσυ με μια ή δυο λέξεις σου, τα είπες όλα,
τα άγγιξες όλα, τα έθιξες όλα.
Γράφε τη λέξη σου, την όποια λέξη σου, είναι σημαντική
και ωφέλιμη για όλους εμάς εδω.
Κράτα γερά και κάνε αυτό που λέει το όνομα σου:
Keep walking!!
Νικόλα μου εννοείται ότι είμαστε μαζί σου! έτσι και αλλιώς όλοι από κάτι υποφέρουμε και η συμπαράσταση είναι μεγάλο πράγμα...Εύχομαι η νέα σου δοσολογία στην αγωγή σου να πάει καλά. Δεν είσαι μόνος σε αυτόν τον κόσμο.Ελπίζω να το έχεις καταλάβει και ειλικρινά χαίρομαι που μπαίνεις στην πύλη αυτή νιώθοντας ότι θα βρείς καλούς φίλους να μιλήσεις. Εγώ προσωπικά είμαι όλη αυτιά!!! Φιλιά μωρό μου...;)
Μετα απο μερικες ημερες με 30 mg abilify αισθανομαι τελεια.
Συμβουλη μην αφηνεται τους ψυχιατρους σε ησυχια.Ενημερωθειτε...πειρα ματιστητε και πειτε στον ψυχιατρο θελω αυτο.
Μονος μου αλλαξα απο risperdal σε abilify...μονος μου αυξησα την δοση...αν δεν ενδιαφερθειτε μονοι σας κανενας δεν θα ενδιαφερθει.
se ποια κατηγορια ανηκει αυτο?
το abilify ειναι αντιψυχωτικο αντωνη.
Το ABILIFY (aripiprazole) βοηθαει στη βελτιωση μιας σειρας συμπτωματων που σχετιζονται με τη σχιζοφρενεια και περιλαμβανουν ακουστικες και οπτικες ψευδαισθησεις, ασαφη σκεψη, η υπαρξη και η παρουσια αβολων και ανησυχητικων σκεψεων αισθηματα συγχησης και ελλειψη ενδιαφεροντος σε πραγματα που εδιναν ευχαριστηση στο παρελθον.
Ερευνες εχουν δειξει οτι η βελτιωση ερχεται στις πρωτες δυο βδομαδες χρησης του ABILIFY και οσο μεγαλυτερη η διαρκεια της θεραπειας τοσο μεγαλυτερη βελτιωση των συμπτωματων.
Το ABILIFY χρησιμοποιειται ακομα και στη διπολικη διαταραχη τυπου 1 σε οξυ μανιακο η μεικτο επεισοδιο (μανιακα και καταθλιπτικα συμπτωματα μαζι) σαν σταθεροποιητης. Δεν χρησιμοποιειται για τη διπολικη καταθλιψη.
keep walking τι τυπο σχιζοφρενειας εχεις αν επιτρεπεται?
Δυσκολη ερωτηση.
Εχω διαγνωση ψυχωσικη συνδρομη.
Δεν μπηκα ποτε σε ψυχιατρειο...αρνουμενος πεισματικα να μπω...και εχω συναντηθει με τον ψυχιατρο τρεις φορες αν θυμαμαι καλα προσωπο με προσωπο και εγω δεν ημουν απολυτα ειλικρινης και αυτος δεν με εχει ενημερωσει για τιποτα.
Παντως μου εχει πει οτι πασχω απο σχιζοφρενεια.
Τωρα να προσπαθησω να αυτοδιαγνωστω...συμφωνα με τα λεγομενα του site (μορφες σχιζοφρενειας και συμπτωματα συνοπτικα) σιγουρα δεν εχω κατατονικη σχιζοφρενεια.
Απο την παρανοειδη σχιζοφρενεια δεν εχω τα Θυμος, Βια,Εκτεταμενη διαθεση για καβγα και επιχειρηματολογια.
Απο την αποδιοργανωτικη θα ελεγα (θελω να πιστευω:p) δεν εχω ασυναρτησια.
Τα αλλα ομως χμμμμμμμμμμ ναι μπορεις να πεις τα εχω.
Τα κυριοτερα προβληματα μου μετα την χορηγηση φαρμακευτικης αγωγης ειναι η ελλειψη λογου,μεγαλη δυσκολια στην κατανοηση της πληροφοριας που εμπεριεχεται κυριως στον προφορικο λογο,εξαιρετικα φτωχη μνημη,επαναλαμβανομενη ιδιομορφια (αν καταλαβα καλα...πιστευω να εννοει αυτο που εννοω) και δεν θελω να αναφερω περισσοτερα.
ΑΑΑΑΑ και κατι ακομα δεν ειμαι...υποχονδριος αν με πιστευετε.:)
εμενα μια πρωην μου εχει συναισθηματικη ψυχωση απο οτι μου ειπε...παιρνει resperdal 1 χαπακι το βραδι...δεν της φαινεται ομως...και αυτο με εχει παραξενεψει...αυτο θεραπευεται δηλαδη θα κοψει ποτε τα φαρμακα χωρις να παιρνει κατι να την κραταει σε ενα ικανοποιητηκο επιπεδο υπαρχει τετοια πιθανοτητα?αυτο δεν μπορω να καταλαβω...κοβουν οι ψυχοτικοι ποτε τα φαρμακα?
Δεν ξερω...και κανεις δεν ξερει μαλλον πως θα εξελιχθει η πορεια παντως εχω ακουσει ακομα και για σχιζοφρενεις που ειναι ενταξει και χωρις φαρμακευτικη αγωγη.
Edit:Αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να τα κοψει....
Να ρωτησω και εγω κατι.Σχετικα με τη δυσκολια κατανοησης του προφορικου λογου,η οποια με δυσκολευει πολυ στην καθημερινοτητα μου μηπως θα μπορουσε να με βοηθησει ενα φαρμακο οπως το Ritalin που χρησιμοποιηται για την ασθενεια ADHD.Απο οτι διαβαζω μαλλον δεν θα μου εκανε καλο αλλα πραγματικα τραβαω το διαολο μου με αυτη τη δυσλειτουργια.(cognitive dysfunction).
Ξερω απο τωρα οτι η απαντηση ειναι αρνητικη:(
παιδιά, πού βρίσκετε όλες αυτές τις πληροφορίες; με ενδιαφέρουν κι εμένα.
Keep walking,Quote:
Originally posted by keep_walking
Να ρωτησω και εγω κατι.Σχετικα με τη δυσκολια κατανοησης του προφορικου λογου,η οποια με δυσκολευει πολυ στην καθημερινοτητα μου μηπως θα μπορουσε να με βοηθησει ενα φαρμακο οπως το Ritalin που χρησιμοποιηται για την ασθενεια ADHD.Απο οτι διαβαζω μαλλον δεν θα μου εκανε καλο αλλα πραγματικα τραβαω το διαολο μου με αυτη τη δυσλειτουργια.(cognitive dysfunction).
Ξερω απο τωρα οτι η απαντηση ειναι αρνητικη:(
η απαντηση ειναι αρνητικη σχετικα με τη χρηση του Ritalin εφοσον προκειται για μια εντελως διαφορετικη παθηση και το παραπανω φαρμακο χορηγειται σε παιδια για την αυξηση και τον ελεγχο της προσοχης και της συμπεριφορας στο ADHD καμια σχεση με σχιζοφρενεια.
Δεν μπορω να ξερω ποιον τυπο σχιζοφρενειας εχεις αλλα γιατι δεν ρωτας τον γιατρο σου ειναι σημαντικο νομιζω να γνωριζεις εφοσον ο τυπος της σχιζοφρενειας καθοριζει σημαντικα την πορεια και την εξελιξη της διαταραχης. Το ψυχωσικο συνδρομο ειναι μια πολυ γενικη διαγνωση που συνηθως και παλι χωρις να ειναι απαραιτητο σε βραχυ ψυχωσικο επεισοδιο.
Τα συμπτωματα που αναφερεις παρολα αυτα παραπεμπουν ειτε σε αποδιοργανωτικη ειτε σε ελλειματικη μορφη σχιζοφρενειας -δεν ειναι απαραιτητο να εχεις ολα τα συμπτωματα και χαρακτηριστικα 3 με 4 για να γινει η διαγνωση-. Ο γιατρος σου βεβαια ειναι ο μονος αρμοδιος να σου πει και αυτα που σου λεω δεν ειναι τιποτα αλλο απο πληροφοριες.
Το να μην θελεις να νοσηλευτεις ειναι απολυτα κατανοητο αλλα το να μη λες τα παντα στο γιατρο σου δεν ειναι. Οσες περισσοτερες λεπτομερειες αναφερεις και οσες περισσοτερες ερωτησεις κανεις τοσο το καλυτερο για σενα. Θα μπορεσεις να καταλαβεις πολλα πραγματα γι αυτο που σου συμβαινει και αν πραγματικα αναζητησεις βοηθεια και κατα συνεπεια βοηθησεις τον εαυτο σου τοτε υπαρχουν πολλες πιθανοτητες να σταματησεις τη φαρμακευτικη αγωγη στο μελλον και να μαθεις να χειριζεσαι τα συμπτωματα που ισως παρουσιασεις με αλλες ψυχοθεραπευτικες υποστηρικτικες μεθοδους.
Οσον αφορα τη δυσκολια κατανοησης του προφορικου λογου και τις δυσκολιες στη μνημη ειτε ειναι καταλοιπα συμπτωματων του επεισοδιου, ειτε χαρακτηριστικα της μορφης σχιζοφρενειας που εχεις. Γιατι δεν τα αναφερεις στο γιατρο σου να σου πει την αποψη του. Η δικη μου συμβουλη ειναι να τον επισκεφτεις ενημερωτικα αυτη τη φορα γιατι απο το τηλεφωνο δουλεια δεν γινεται.
Εχο μια απορεια. Ο keep εγραφε οτι δεν εχει θυμο διαθεση για καβγα και λεω. Μπορει να ειναι καποιος με σχιζοφρενεια και να μην το εχει παρει χαμπαρι και να κανει κακο και μετα να το δουν οταν τον εξετασει ο γιατρος που θα πει το δικαστηριο;
berg
καποια απο τα εγκληματα που εχουν γινει μεχρι τωρα -κυριως αυτα που σχετιζονται με εγκληματα παθους και μαζικη δολοφονια συνηθως ατομων συγγενικων- γινονται απο ατομα με εντονα χαρακτηριστικα παρανοικης η σχιζοτυπης προσωπικοτητας η ακομα και σχιζοφρενεια παρανοικου τυπου. Αναφερουν πως το ατομο ειχε \'ψυχολογικα προβληματα\', \' εκδηλωνε παθολογικη ζηλια\', \'ξεσπασματα θυμου\' και αδικαιολογητη κατα τα αλλα οργη. Σπανια βεβαια αναφερουν το παραληρημα καταδιωξης, κατατρεγμου, ζηλιας και εμμονων για το ατομο που διεπραξε το εγκλημα και ακομα σπανιοτερα τις ακουστικες ψευδαισθησεις -κατοπιν το ανεφεραν στην περιπτωση του Σεχιδη- στον οποιο διεγνωστηκε παρανοικη σχιζοφρενεια εφοσον οι φωνες που ανεφερε τον οδηγησαν να σκοτωσει ολη την οικογενεια γιατι ηθελαν να τον \'βλαψουν\'. Το σχεδιο οφειλοταν στις φωνες συμφωνα με τον ιδιο.
Στα εγκληματα παθους απο την αλλη υπαρχουν εμμονες ιδεες που εχουν να κανουν με το αν ο συζυγος η συντροφος ειναι πιστος η οχι χωρις να δωθει μια ακριβης και συνηθισμενη εξηγηση για το πως φτανουν σ αυτο το συμπερασμα.
Αυτο βεβαια που δεν ξερω ειναι την καταληξη αυτων των ανθρωπων στα ψυχιατρικα νοσοκομεια και τι ελαφρυντικα τους αναγνωριζονται.
Ολα τα παραπανω βεβαια συμβαινουν σε ατομα που ειτε δεν γνωριζουν οτι εχουν καποια μορφη σχιζοφρενειας, ειτε αρνουνται να ακολουθησουν φαρμακευτικη αγωγη διοτι αμφιβαλλουν/ δεν εχουν επιγνωση της καταστασης τους. Δε σημαινει πως οποιος εχει σχιζοφρενεια ειναι και εγκληματιας η το αντιστροφο.
Θα προτιμουσα στην περιγραφη της συμπτωματολογιας της ασθενειας στο site να διαχωριστουν τα αρνητικα συμπτωματα απο τα cognitive symptoms...δεν ξερω πως ειναι στα ελληνικα.
Cognitive Symptoms of Schizophrenia
Cognitive symptoms refer to the difficulties with concentration and memory. These can include:
disorganized thinking
slow thinking
difficulty understanding
poor concentration
poor memory
difficulty expressing thoughts
difficulty integrating thoughts, feelings and behavior
Μερικα απο αυτα ειναι που δυσκολευουν σε μεγαλο βαθμο τη ζωη μου και ακομα οι φαρμακευτικες αγωγες δεν στοχευουν σε αυτα αν και γινεται ερευνα.
..keep .. να ρωτησω κι εγω κατι?..κατ αρχασ εισαι καλητερα?... νιωθεισ καλητερα που συνεχιζεις την καινουρια σου θεραπειουλα?
...και 2ρον... λες πως αρνιωσουν να μπεισ σε ψυχιατρειο... ποιοσ σου ειπε να πασ??..σε πιεσανε?... πωσ καταφερεσ να μη μπεισ?... ..απλα απο παντα ειχα τα αγχη σχετικα με αυτες τισ ερωτησεις...
..ελπιζω να εισαι καλα... φιλακια ..και καλο κουραγιο...
φιλικα Αdzik
Ευχαριστω tessa
Η θεραπεια παει καλα , ειμαι καλυτερα αλλα ορισμενα πραγματα ειμαι σιγουρος δεν θα μπορεσει να τα φτιαξει οπως τα cognitive symptoms που δεν υποχωρουν.Quote:
..keep .. να ρωτησω κι εγω κατι?..κατ αρχασ εισαι καλητερα?... νιωθεισ καλητερα που συνεχιζεις την καινουρια σου θεραπειουλα?
...και 2ρον... λες πως αρνιωσουν να μπεισ σε ψυχιατρειο... ποιοσ σου ειπε να πασ??..σε πιεσανε?... πωσ καταφερεσ να μη μπεισ?... ..απλα απο παντα ειχα τα αγχη σχετικα με αυτες τισ ερωτησεις...
..ελπιζω να εισαι καλα... φιλακια ..και καλο κουραγιο...
φιλικα Αdzik
Οσο για το ψυχιατρειο δεν ηρθαν να με παρουν και με τις ασπρες μπλουζες απλως οταν ειχε \"ανθησει\" η ασθενεια οι δικοι μου μου λεγανε οτι ισως θα ηταν καλο να μπω για λιγο μεσα για το καλο μου.Καταφερα να μη μπω οταν \"ειδα\" το προβλημα μου και ακολουθησα θεραπεια.Το πως καταφερα να δω το προβλημα μου ειναι μια περιπετεια που δεν θελω να αναφερω αλλα η συνειδητοποιηση ηρθε ξαφνικα και θυμαμαι οτι εκλαψα πολυ τοτε...δημοσια σε μια καφετερια σε καποια πολη...μονος μου.Φυσικα δεν ηξερα ακομα τι εχω μιας και δεν ηξερα και τιποτα για τις ψυχικες παθησεις.
Περισσοτερο τωρα με απασχολει η επικοινωνια με τους αλλους ανθρωπους η οποια εχει γινει πολυ δυσκολη και εγω περασα και περναω μεγαλο διαστημα απομονωμενος απο το κοινωνικο συνολο και φυσικα η λειτουργικοτητα μου στην δουλεια και να μπορεσω να κυνηγησω μερικα ονειρα που εμειναν ανεκπληρωτα οπως να σπουδασω κατι επιπλεον απο αυτα που προλαβα και σπουδασα μονο και μονο απο χομπι και για να αποδειξω στον εαυτο μου οτι ακομα μπορω.
κιπ, σου εύχομαι από καρδιάς τα όνειρά σου να πραγματοποιηθούν. Από σένα. με αγγίζει ο τρόπος που γράφεις. πάλεψέ το. συνεργάσου με αυτούς που νιώθεις και εκτιμάς ότι μπορεί να σε βοηθήσουν.
άνθρωπος για τον οποιο πόνεσα πολύ μάλλον ήταν κάπως στη δική σου θέση. τον παρακαλούσα να πάει σε ειδικό και δεν ήθελε, έλεγε δεν έχει τιποτα, θα το παλέψει. σε κάποια στιγμή, εντελώς΄μόνος, ένιωσε πως όντως πρέπει κάτι να γίνει, αλλιώς η \'τρέλα\' εξαπλωνόταν παντού. τότε βρήκε μόνος του κάποιο ψυχίατρο, στον οποίο κι εγώ, μετά, όταν τον γνώρισα, παρεδωσα κομμάτια της αγωνίας που είχα ζήσει.
το ηθικό διδαγμα για μένα είναι πως πρεπει κανείς να διαχειρίζεται μόνος του τη σχέση με τον ειδικό που επιλέγει.
καλή σου μέρα, καλή δύναμη σε όλα. να προχωράς πάντα... :)
Ευχαριστω ολους για την υποστηριξη και τις συμβουλες:)
Keep-walking εγώ βλέπω ότι έχεις καταφέρει να καταλάβεις πότε αυτό που νιώθεις ή σκέφτεσαι δεν είναι αληθινό και το προσπερνάς, πράγμα πολύ δύσκολο πιστεύω! Προσωπικά πιστεύω ότι είσαι ένα πολύ δυνατό άτομο που ενημερώνεται συνεχώς και καλά κάνεις γιατί η γνώση είναι δύναμη. Γι\' αυτό και συμφωνώ με την tessa. Μην επιδιώκεις την απρόσωπη ενημέρωση μόνο, μπορείς να συζητήσεις με τον ειδικό και για όσα σου δημιουργούνται απορίες, ακόμα και αυτά τα οποία μαθαίνεις μόνο σου.
Είμαι σίγουρη ότι αν δει ότι είσαι πολύ καλά ενημερωμένος θα σε αντιμετωπίσει διαφορετικά και περισσότερο υπέυθυνα. Μη νιώθεις αναστολές, ο ειδικός είναι εκεί για να βοηθήσει, το ιατρικό απόρρητο τον δεσμεύει σαν επαγγελματία και επιστήμονα.
keep μου γεια σου... δηλ?... δισκολευεσαι να κανεις εστω και μια συζητηση με καποιον?... βαριεσαι?...δεν μπορεις να συγκεντρωθεις?..ή δισκολευεσαι να σκεφτεισ... να απαντησεις.. να εκφραστεισ καλε μου?... με τα αισθηματα πως τα πασ?... υπαρχουν ατομα που σου βγαζουν αισθηματα?...εκφραζεσαι με την γλωσσα του σωματωσ?... χαιρομαι που βοηθανε τα φαρμακακια... να προσεχεισ.. και να εισαι καλα.. φιλια..
Νικόλα με εμάς πάντως δεν χάνεις τη συγκέντρωσή σου!!! Μάλλον η σχιζοφρένεια μας συμπαθεί και μας περιμένει με αγωνία....
Και καλά κάνει.......άλλωστε όλοι εδώ είμαστε πιο ισχυροί από αυτήν!
;)
Ξέρει ότι δεν την παίρνει και σε αφήνει να επικοινωνείς άριστα μαζί μας!!!!
ΑΜ ΠΩΣ!!!!!!!!:P
Θα προσπαθησω να απαντησω.Συνηθως δεν βρισκω κατι να πω σε μια συζητηση.Εαν ειμαστε οι δυο μας σε περιβαλλον ησυχο ή εστω με χαμηλη την μουσικη τοτε μπορει και να μην καταλαβεις διαφορα απο μια φυσιολογικη συζητηση.Το σιγουρο ειναι οτι θα νοιωσεις αβολα μαζι μου γιατι εγω μαλλον ζοριζομαι και αγχωνομαι για να καταφερω να αλληλεπιδρασω.Ειναι και πραγματα που κανω λαθος οπως το οτι δεν εχω επαφη με τα ματια του συνομιλητη αλλα γερνω το κεφαλι και το αυτι μου προς αυτον συνηθως.Η γλωσσα του σωματος του συνομιλητη με μπερδευει και ειναι αλλος ενας λογος που δεν τον πολυκοιταω λες και προσπαθω να προστατεψω τον εαυτο μου απο την υπερφορτωση πληροφοριας.Εαν δεν απευθυνονται σε μενα και μιλανε δυο συνομιλητες μεταξυ τους και εγω ως τριτος προσπαθω να παρακολουθησω την συζητηση τοτε τα πραγματα δυσκολευουν ακομα περισσοτερο.Μπορεις να πεις οτι ειναι κατι αντιστοιχο με καποιον που εχει μειωμενη ακοη...αν και η ακοη μου ειναι τελεια μιας και ετρεχα σαν βλακας στον ωρυλα μιας και κανεις δεν μου εξηγησε οτι δεν προκειται να σωθω με καποιο ακουστικο.Λες και δεν ηξερα οτι δεν γινεται την μια να ακους το παραμικρο και την αλλη να μην καταλαβαινεις.Πολλες φορες βεβαια δεν εχω κανενα προβλημα στην αλληλεπιδραση μου με αλλους ανθρωπους...αντε να πω καμμια φορα....μπορεις να επαναλαβεις αυτο που ειπες γιατι δεν ακουσα?Quote:
keep μου γεια σου... δηλ?... δισκολευεσαι να κανεις εστω και μια συζητηση με καποιον?... βαριεσαι?...δεν μπορεις να συγκεντρωθεις?..ή δισκολευεσαι να σκεφτεισ... να απαντησεις.. να εκφραστεισ καλε μου?... με τα αισθηματα πως τα πασ?... υπαρχουν ατομα που σου βγαζουν αισθηματα?...εκφραζεσαι με την γλωσσα του σωματωσ?... χαιρομαι που βοηθανε τα φαρμακακια... να προσεχεισ.. και να εισαι καλα.. φιλια..
Βεβαια η δυσκολια γινεται πολυ μεγαλη σε χωρο με φασαρια ή οταν ο ομιλητης μιλαει σιγα και χωρις καθαρη φωνη ή μιλαει γρηγορα.Και καποιες φορες δεν ξερεις πως να αντιδρασεις.Θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καποτε που διδασκα με ρωτησε ενας μαθητης μου μια τεχνικη ερωτηση και δεν την ακουσα του λεω επανελαβε...επαναλαμβανει δεν την πιανω παλι....επαναλαβε παλι δεν την πιανω...του λεω δεν σε ακουσα επαναλαμβανεις....παραξενεμ ενος επαναλαμβανει την ερωτηση...παλι δεν καταφερνω να την πιασω και του απανταω με ενα δεν ξερω στην τεχνικη ερωτηση που δεν ακουσα στην ουσια.
Για να διδασκω οπως καταλαβαινεται ειμαι αρκετα λειτουργικος (και θελω να πιστευω οτι ημουν πολυ καλος στην δουλεια μου) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν ειναι πολυ σοβαρο και το αντιμετωπιζω καθημερινα...οχι δεν μεγαλοποιω τα πραγματα.
Αισθηματα εχω και ποναω αλλα μου εχει δυο τρεις φορες να μου εχουν πεταξει φατσα-μπατσα κατι κοπελλες οτι ειμαι ψυχρος και γιατι σκεφτομαι τοσο πολυ πριν απαντησω...αντε να τους εξηγησεις οτι χρειαζομαι λιγο χρονο παραπανω απο το φυσιολογικο και αρκετη προσπαθεια για να καταλαβω την ομιλια.
Δεν ξερω αν περιεγραψα το προβλημα καλα,εχω τις αμφιβολιες μου γιατι σε ορισμενα σημεια πρεπει να δεις τον εαυτο σου και πρεπει να καταλαβεις και τι σκεφτεται ο συνομιλητης σου κατι που ειναι δυσκολο και ισως δεν το κανω σωστα.
Κατι που θα ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ορισμενα συμπτωματα μπορει να περιγραφονται με δυο τρεις λεξεις στην συμπτωματολογια της ασθενειας αλλα το καθενα απο αυτα ειναι ενας μικρος γολγοθας απο μονος του.
Οσο για το οτι ειναι προβλημα συγκεντρωσης θα προτιμουσα μια αλλη περιγραφη που εχω βρει και λεει για δυσκολιες στην επεξεργασια της πληροφοριας...μονο και μονο γιατι μου φαινεται καπως γελοιο να προσπαθω με ολο μου το ειναι μερικες φορες να καταλαβω τι λεει καποιος -και δεν μιλαω να εξηγει το νομο της σχετικοτητας για απλο κουτσομπολιο μιλαω-και να μην καταλαβαινω.
Δεν ημουν παντα αρωστος αν και η ασθενεια εκδηλωθηκε σιγα-σιγα μεχρι να φτασει στην κορυφωση αλλα θυμαμαι πολυ καλα πως ηταν πριν,μερικα προβληματα σαν και αυτα απλως δεν υπηρχαν.
Καλημέρα σε όλους σας. Συγχαρητήρια για το φόρουμ και την δύναμη και το κουράγιο που έχετε και δίνετε σε όλους τους άλλους.Quote:
Originally posted by keep_walking
Θα προσπαθησω να απαντησω.Συνηθως δεν βρισκω κατι να πω σε μια συζητηση.Εαν ειμαστε οι δυο μας σε περιβαλλον ησυχο ή εστω με χαμηλη την μουσικη τοτε μπορει και να μην καταλαβεις διαφορα απο μια φυσιολογικη συζητηση.Το σιγουρο ειναι οτι θα νοιωσεις αβολα μαζι μου γιατι εγω μαλλον ζοριζομαι και αγχωνομαι για να καταφερω να αλληλεπιδρασω.Ειναι και πραγματα που κανω λαθος οπως το οτι δεν εχω επαφη με τα ματια του συνομιλητη αλλα γερνω το κεφαλι και το αυτι μου προς αυτον συνηθως.Η γλωσσα του σωματος του συνομιλητη με μπερδευει και ειναι αλλος ενας λογος που δεν τον πολυκοιταω λες και προσπαθω να προστατεψω τον εαυτο μου απο την υπερφορτωση πληροφοριας.Εαν δεν απευθυνονται σε μενα και μιλανε δυο συνομιλητες μεταξυ τους και εγω ως τριτος προσπαθω να παρακολουθησω την συζητηση τοτε τα πραγματα δυσκολευουν ακομα περισσοτερο.Μπορεις να πεις οτι ειναι κατι αντιστοιχο με καποιον που εχει μειωμενη ακοη...αν και η ακοη μου ειναι τελεια μιας και ετρεχα σαν βλακας στον ωρυλα μιας και κανεις δεν μου εξηγησε οτι δεν προκειται να σωθω με καποιο ακουστικο.Λες και δεν ηξερα οτι δεν γινεται την μια να ακους το παραμικρο και την αλλη να μην καταλαβαινεις.Πολλες φορες βεβαια δεν εχω κανενα προβλημα στην αλληλεπιδραση μου με αλλους ανθρωπους...αντε να πω καμμια φορα....μπορεις να επαναλαβεις αυτο που ειπες γιατι δεν ακουσα?
Βεβαια η δυσκολια γινεται πολυ μεγαλη σε χωρο με φασαρια ή οταν ο ομιλητης μιλαει σιγα και χωρις καθαρη φωνη ή μιλαει γρηγορα.Και καποιες φορες δεν ξερεις πως να αντιδρασεις.Θυμαμαι χαρακτηριστικα οταν καποτε που διδασκα με ρωτησε ενας μαθητης μου μια τεχνικη ερωτηση και δεν την ακουσα του λεω επανελαβε...επαναλαμβανει δεν την πιανω παλι....επαναλαβε παλι δεν την πιανω...του λεω δεν σε ακουσα επαναλαμβανεις....παραξενεμ ενος επαναλαμβανει την ερωτηση...παλι δεν καταφερνω να την πιασω και του απανταω με ενα δεν ξερω στην τεχνικη ερωτηση που δεν ακουσα στην ουσια.
Για να διδασκω οπως καταλαβαινεται ειμαι αρκετα λειτουργικος (και θελω να πιστευω οτι ημουν πολυ καλος στην δουλεια μου) αλλα αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν ειναι πολυ σοβαρο και το αντιμετωπιζω καθημερινα...οχι δεν μεγαλοποιω τα πραγματα.
Αισθηματα εχω και ποναω αλλα μου εχει δυο τρεις φορες να μου εχουν πεταξει φατσα-μπατσα κατι κοπελλες οτι ειμαι ψυχρος και γιατι σκεφτομαι τοσο πολυ πριν απαντησω...αντε να τους εξηγησεις οτι χρειαζομαι λιγο χρονο παραπανω απο το φυσιολογικο και αρκετη προσπαθεια για να καταλαβω την ομιλια.
Δεν ξερω αν περιεγραψα το προβλημα καλα,εχω τις αμφιβολιες μου γιατι σε ορισμενα σημεια πρεπει να δεις τον εαυτο σου και πρεπει να καταλαβεις και τι σκεφτεται ο συνομιλητης σου κατι που ειναι δυσκολο και ισως δεν το κανω σωστα.
Κατι που θα ηθελα να προσθεσω ειναι οτι ορισμενα συμπτωματα μπορει να περιγραφονται με δυο τρεις λεξεις στην συμπτωματολογια της ασθενειας αλλα το καθενα απο αυτα ειναι ενας μικρος γολγοθας απο μονος του.
Οσο για το οτι ειναι προβλημα συγκεντρωσης θα προτιμουσα μια αλλη περιγραφη που εχω βρει και λεει για δυσκολιες στην επεξεργασια της πληροφοριας...μονο και μονο γιατι μου φαινεται καπως γελοιο να προσπαθω με ολο μου το ειναι μερικες φορες να καταλαβω τι λεει καποιος -και δεν μιλαω να εξηγει το νομο της σχετικοτητας για απλο κουτσομπολιο μιλαω-και να μην καταλαβαινω.
Δεν ημουν παντα αρωστος αν και η ασθενεια εκδηλωθηκε σιγα-σιγα μεχρι να φτασει στην κορυφωση αλλα θυμαμαι πολυ καλα πως ηταν πριν,μερικα προβληματα σαν και αυτα απλως δεν υπηρχαν.
Δεν πίστευα οτι θα μπορούσα να βρω ψυχική και ηθική συμπαράσταση μέσω του ίντερνετ για τα ψυχικά προβλήματα υγείας που με διακατέχουν και τα οποία αποφάσισα πολύ πρόσφατα να τα ερευνήσω από μόνος μου καθώς ο \"κόμπος είχε φτάσει στο χτένι\" και κατάλαβα οτι κατι πάρα πολύ σοβαρό τρέχει μαζί μου!
Βασικά, αυτή την στιγμή δεν θα ήθελα να αναφέρω αναλυτικά όλο το ιστορικό μου, μιας και πιστεύω οτι θα υπάρξει χρόνος να αναφερθώ σε αυτό στα επόμενα πόστς, απλά θα ήθελα να εκφράσω την συμπαράσταση μου στον keep_walking και να σας εκμυστηρεύσω αυτή την στιγμή οτι ψάχνοντας όλα τα sites & threads στα διάφορα fora, κατέληξα στο οτι η περίπτωση του keep_walking είναι σχεδόν ίδια με την δική μου.
Δεν μπορώ να πω με ακρίβεια οτι αποτελεί πραγματική διάγνωση, απλά μπορώ να πω οτι όλα όσα αναφέρει ο φίλος keep_walking, ταιριάζουν σχεδόν απόλυτα με μένα.
Στην αρχή νόμιζα οτι έχω απλά κρίσεις πανικού ή αγοραφοβία αλλά διαβάζοντας περαιτέρω τα συμπτώματα όλων των υπολοίπων ψυχικών διαταραχών, κατάλαβα οτι πάσχω από κάτι πιο σοβαρό.
Από τί ακριβώς πάσχω δεν το γνωρίζω μιας και δεν έχω επισκεφθεί ακόμη κάποιον ψυχίατρο! Είμαι ακόμη στο στάδιο της προσωπικής έρευνας και προσπαθώ να βρώ δύναμη και κουράγιο να πείσω τον εαυτό μου να επισκεφθώ κάποιον ειδικό.
Πάντως, κατά 90% σχεδόν, όλα τα συμπτώματα του keep_walking σε αυτό και στα προηγούμενα πόστς του, υπάρχουν και σε μένα. Συν όλα ανεξαιρέτως τα συμπτώματα της διαταραχής πανικού και κοινωνικής φοβίας (καθημερινά και σε 24ωρη σχεδόν βάση) και άλλων ψυχικών νόσων (κατάθλιψη κλπ)
Φυσικό να σας πω πως έχει καταστραφεί η ζωή μου και πως το στενό περιβάλλον μου δεν μπορεί να με καταλάβει και να με κατανοήσει ακόμα, αλλά το μόνο που μου δίνει κάπως θάρρος είναι οτι πιστεύω πως έχω αυτογνωσία και πήρα την απόφαση να βρώ την πηγή του κακού και σιγά-σιγά να προσπαθήσω να την εξαλείψω αν είναι δυνατόν.
Αυτά προς το παρόν..,
εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο σε όλους μας.
Φίλε η φίλη, καλώς ήρθες στο site.
Όταν άρχισαν να μου εμφανίζονται τα πρώτα ψυχολογικά προβλήματα, προσπαθούσα να κάνω αυτοδιάγνωση ψάχνοντας σε βιβλία και εγκυκλοπαίδιες για ανθρώπους με παρόμοια συμτώματα. Τότε το internet δεν υπήρχε. Τα συμπτώματα όμως γινόταν και συχνότερα και εντονότερα.
Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι χρήζω φαρμακευτικής αγωγής. Είχα και την προκατάληψη της εποχής για τα ψυχοφάρμακα... Νόμιζα ότι θα βρω τον τρόπο για αυτοίαση.
Νομίζω ότι το μόνο που κατάφερα ήταν να χάσω πολύτιμο χρόνο.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΕΙΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.
Η προσωπική σου έρευνα πρέπει να γίνεται παράλληλα.
φιλικά
Μιχάλης
Σ\'ευχαριστώ Μιχάλη για την απάντησή σου.Quote:
Originally posted by Μιχάλης
Φίλε η φίλη, καλώς ήρθες στο site.
Όταν άρχισαν να μου εμφανίζονται τα πρώτα ψυχολογικά προβλήματα, προσπαθούσα να κάνω αυτοδιάγνωση ψάχνοντας σε βιβλία και εγκυκλοπαίδιες για ανθρώπους με παρόμοια συμτώματα. Τότε το internet δεν υπήρχε. Τα συμπτώματα όμως γινόταν και συχνότερα και εντονότερα.
Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι χρήζω φαρμακευτικής αγωγής. Είχα και την προκατάληψη της εποχής για τα ψυχοφάρμακα... Νόμιζα ότι θα βρω τον τρόπο για αυτοίαση.
Νομίζω ότι το μόνο που κατάφερα ήταν να χάσω πολύτιμο χρόνο.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΕΙΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.
Η προσωπική σου έρευνα πρέπει να γίνεται παράλληλα.
φιλικά
Μιχάλης
Αυτό προσπαθώ να κάνω:
Να πείσω τον εαυτό μου να πάει σε ψυχίατρο.
Αλλά έχω την εντύπωση οτι δεν μπορώ να τον πείσω ή οτι ακόμη τουλάχιστον δεν έχω βρει την δύναμη να τον πείσω.
Δεν έχω πρόβλημα-ταμπού-προκατάληψη με την φαρμακευτική αγωγή. Απλά, όταν έρθει εκείνη η στιγμή να πάω στο ιατρείο, θα αλλάξω δρόμο σίγουρα. Ίσως να θέλει τώρα το μυαλό μου να πάει, αλλά όταν έρθει εκείνη η ώρα, το σώμα μου δεν θ\'ακολουθήσει, θα κάνει πίσω.
Αυτή τη στιγμή που σου μιλάω, μόνο 2 λύσεις μπορώ να σκεφτώ:
ή να πιω κανα μπουκάλι ουίσκυ και να βρώ την δύναμη και το κουράγιο να πάω μόνος μου, ή να μ\'επισκεφθεί ο ψυχίατρος με την μορφή κάποιου συγγενικού μου προσώπου ή φίλου για να του μιλήσω ανοιχτά. Διαφορετικά, το σώμα μου θα συμπεριφερθεί πολύ παράξενα και θα έχω πρόβλημα στην επεξεργασία της πληροφορίας, με όλα τα συμπτώματα που ανέφερε προηγουμένως ο keep_walking.
Πρέπει να προσαρμόσω την κατάσταση στο δικό μου περιβάλλον, διαφορετικά δεν γίνεται.
Φιλικά,
Αντρέας
Καλώς μας ήρθες και ειλικρινά να σου πω ότι χαίρομαι γι\' αυτό που λες πως το φόρουμ αυτό προσφέρει ψυχική και ηθική συμπαράσταση γιατί έτσι είναι.
Κατά δεύτερο λόγο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό και τον εμπνευστή αυτού του χώρου, τον dodoni που νομίζω στα πρώτα βήματα σχεδιασμού αυτού του ιστοχώρου δεν περίμενε και ο ίδιος τέτοια συμμετοχή και ανταπόκριση και μάλιστα με τον τρόπο που γίνεται. Η επιτυχία που συνεχίζει να έχει αυτό το σάιτ που αποκτά νέα μέλη καθημερινά είναι πραγματικά άξια θαυμασμού και προσοχής. Δείχνει πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για ένα τέτοιο φόρουμ. Δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που μένουν πολλές φορές σε διαφορετικές πόλεις να βοηθήσουν αλλά και να βοηθηθούν καταθέτοντας απλά την ιστορία τους....Το διαδίκτυο έχει καταργήσει κάθε απόσταση και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ήμουνα σήμερα αν δεν υπήρχε αυτό το φόρουμ και αν δεν είχα γνωρίσει τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει εδώ μέσα...Τους ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου...
Αντρέα αυτήν την επεξεργασία της πληροφορίας που λες μπορείς να την αρχίσεις εδώ...θα έχεις ήδη ετοιμάσει υλικό για την πρώτη συνεδρία σου όποτε αυτή γίνει...αν δεν ξέρεις από που να αρχίσεις άρχισε από οπουδήποτε...εμείς έχουμε κάθε διάθεση να σε ακούσουμε...
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα κι εύχομαι κι εγώ ειλικρινά τα καλύτερα για το φόρουμ και φυσικά για όλα τα μέλη του.Quote:
Originally posted by raphsssodos
Καλώς μας ήρθες και ειλικρινά να σου πω ότι χαίρομαι γι\' αυτό που λες πως το φόρουμ αυτό προσφέρει ψυχική και ηθική συμπαράσταση γιατί έτσι είναι.
Κατά δεύτερο λόγο θα ήθελα να πω ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον δημιουργό και τον εμπνευστή αυτού του χώρου, τον dodoni που νομίζω στα πρώτα βήματα σχεδιασμού αυτού του ιστοχώρου δεν περίμενε και ο ίδιος τέτοια συμμετοχή και ανταπόκριση και μάλιστα με τον τρόπο που γίνεται. Η επιτυχία που συνεχίζει να έχει αυτό το σάιτ που αποκτά νέα μέλη καθημερινά είναι πραγματικά άξια θαυμασμού και προσοχής. Δείχνει πόσο μεγάλη ανάγκη υπάρχει για ένα τέτοιο φόρουμ. Δίνεται η δυνατότητα σε ανθρώπους που μένουν πολλές φορές σε διαφορετικές πόλεις να βοηθήσουν αλλά και να βοηθηθούν καταθέτοντας απλά την ιστορία τους....Το διαδίκτυο έχει καταργήσει κάθε απόσταση και ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ήμουνα σήμερα αν δεν υπήρχε αυτό το φόρουμ και αν δεν είχα γνωρίσει τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει εδώ μέσα...Τους ευχαριστώ με όλη την καρδιά μου...
Αντρέα αυτήν την επεξεργασία της πληροφορίας που λες μπορείς να την αρχίσεις εδώ...θα έχεις ήδη ετοιμάσει υλικό για την πρώτη συνεδρία σου όποτε αυτή γίνει...αν δεν ξέρεις από που να αρχίσεις άρχισε από οπουδήποτε...εμείς έχουμε κάθε διάθεση να σε ακούσουμε...
Όπως ανέφερα και προηγουμένως, είμαι ακόμη στο στάδιο της προσωπικής έρευνας, όχι τόσο για να καταλήξω στην ακριβή διάγνωση, όσο για να αποκτήσω μια οικιότητα με το πρόβλημά μου, να το κατανοήσω όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται και να έχω υλικό όπως ανέφερες κι εσύ, μόνο και μόνο για να βοηθήσω τον υποψήφιο ψυχίατρο μου να μου κάνει πραγματικά αληθινή & σωστή διάγνωση με την αντίστοιχη-κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, για καλό δικό μου φυσικά. Δεν θα ήθελα να μπλέξω σε καταστάσεις που ήρθαν αρκετοί εδώ μέσα με λάθος γιατρούς που τους αλλάζανε σαν τα πουκάμισα και λάθος φάρμακα! Εξάλλου, δε νομίζω να το αντέξω και οικονομικά μιας και η κατάστασή μου είναι άθλια.
Από που να ξεκινήσω δεν ξέρω.., η ιστορία ξεκινάει πριν 2,5-3 χρόνια περίπου όταν άρχισαν να συσσωρεύονται πάρα πολλά προβλήματα διαφόρων φύσεων, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά κλπ, συν κάποια μαζεμένα περιστατικά υγείας με πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα (θάνατος κολλητού θείου, μόνιμη αναπηρία κολλητού ξάδερφου, 2 φορές πολύ δύσκολες και μακροχρόνιες εισαγωγές της μάνας μου σε νοσοκομείο, δικοί μου μικροτραυματισμοί κλπ).
Το αποκορύφωμα ήταν η απώλεια της εργασίας μου, οπότε από εκεί και πέρα όλα γύρισαν ανάποδα για μένα. Σιγά-σιγά άρχισε να με τρώει το άγχος και το στρές, πολλά νεύρα, πολλά προβλήματα, ώσπου κάποια στιγμή άνοιξε η γη και με κατάπιε! \"Κρέμασε\" ο οργανισμός και άρχισαν να παρουσιάζονται τα πρώτα συμπτώματα κατάθλιψης και άλλων ψυχωτικών διαταραχών. Ακριβώς και συγκεκριμένα δεν γνωρίζω, πάντως μπορώ να πω πως με έναν απλό έλεγχο που έκανα στα διάφορα sites, ικανοποιώ τα περισσότερα συμπτώματα όλων σχεδόν των νόσων!
Πχ, για το πρόβλημα της επεξεργασίας της πληροφορίας, αισθάνομαι ακριβώς σχεδόν το ίδιο που αισθάνεται και ο keep_walking: όταν μου μιλάει κάποιος, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να κατανοήσω τα λόγια του! Χρειάζεται πολύς κόπος για να εμπεδώσω την πληροφορία του λόγου του. Και δεν μιλάμε για την θεωρία της σχετικότητας, μιλάμε για ένα απλό κους-κους όπως ακριβώς αναφέρει ο keep_walking.
Το πρόβλημα είναι πάρα πολυ έντονο με ξένους ανθρώπους κυρίως. Εκεί χάνεται η μπάλλα μιας και παρουσιάζονται και οι κρίσεις πανικού με όλα τα συμπτώματά τους ταυτόχρονα: ιδρώτας, ρίγος, αστάθεια, ανισορροπία, τρέμουν τα πόδια και τα χέρια μου, δεν έχω σάλιο να μιλήσω, μερικές φορές δυσλεξία ή ακόμη και ασυναρτησίες!). Όταν είμαι με \"οικεία\" πρόσωπα (γονείς, αδερφό, κολλητούς φίλους κλπ), τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα, αλλά και πάλι ή δεν κατανοώ πλήρως όλες τις πληροφορίες οπότε και αφήνω μερικές \"by-pass\", ή καταβάλλω τεράστια προσπάθεια ζητώντας φυσικά μερικές φορές να είναι πιο αργοί και πιο συγκεκριμένοι. Και μιλάμε πάντα για απλές νορμάλ συζητήσεις. Σε γενικές γραμμές, αισθάνομαι εντελώς καθυστερημένος στην κυριολεξία και όταν μου ζητείται η συμμετοχή μου στην συζήτηση, πετάω ασυναρτησίες!
Συν φυσικά και την απώλεια μνήμης, όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό που ανέφερε πριν ο keep_walking, αλλά σε σημαντικό βαθμό.
Η φάση είναι οτι ποτέ δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα του στυλ της \"διανοητικής καθυστέρησης\" μιας και πριν όλα κυλούσαν φυσιολογικά και τουλάχιστον ξέρω οτι εφόσον σπούδασα και 1-2 πράγματα στην ζωή μου, σίγουρα δεν είμαι διανοητικά καθυστερημένος!
Η διαταραχή πανικού και η αγοραφοβία, ίσως είναι το ελάχιστο απέναντι σε άλλα συμπτώματα και προσωρινά έδωσα λύση με το να μην βγαίνω σχεδόν καθόλου έξω από το σπίτι! Το πολύ-πολύ σε σπίτια φίλων μόνο.
Πίστευα όμως πώς μέσα στο σπίτι θα ένιωθα απόλυτα ασφαλής και υγειής, αλλά βγήκα λάθος. Ακόμη και μόνος στο σπίτι, με τρώνε οι σκέψεις, οι φοβίες και η ανασφάλεια και το πιο σημαντικό απ\'όλα.., παραμιλάω! Ή μάλλον, δεν παραμιλάω με την έννοια του οτι μιλάω στον εαυτό μου κανονικά και δυνατά και αυτοαπαντιέμαι (έχω δει τέτοιες συμπεριφορές από άλλους ανθρώπους με τέτοιο πρόβλημα), αλλά κάνω σκέψεις στο μυαλό μου και απαντώ στις σκέψεις μου. Μιλάει δηλαδή το μυαλό μου με μένα κι εγώ του απαντώ. Για οτιδήποτε και συνέχεια. Ακούω 1 γεγονός στις ειδήσεις πχ και σηκώνομαι για παράδειγμα να πάω στην κουζίνα να πιω νερό. Μέχρι να γυρίσω πίσω και να δω κι ακούσω κάτι άλλο στην TV, το μυαλό μου κατεβάζει τα στόρια, με απομονώνει από το σώμα μου και το τριγύρω περιβάλλον και συνεχίζει τον σχολιασμό και την συζήτηση του γεγονότος! Και γι\'αυτό πολλές φορές κάνω και μικροζημιές στις κινήσεις μου γιατί δεν προσέχω αφού το μυαλό μου είναι απασχολημένο και απομονωμένο με κάτι άλλο.
Ίσως είναι και αυτός ο λόγος που έχω πρόβλημα στην επεξεργασία της πληροφορίας, γιατί το μυαλό μου απασχολείται με κάτι άλλο άσχετο και δεν δίνει σημασία στο τι έρχεται από \"έξω\" προς τα \"μέσα\". Συνήθως σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις όμως, όταν η συζήτηση έχει σχέση αποκλειστικά με κάποιο από τα ελάχιστα πλέον ενδιαφέροντα στην ζωή μου, τότε συμπεριφέρομαι φυσιολογικά και συμμετέχω κανονικά (πάντα όμως με οικεία πρόσωπα μόνο)
Κατάθλιψη και λοιπά, δεν μ\'ενδιαφέρει τίποτα πλέον. Δεν έχω κανένα σχεδόν ενδιαφέρον και κανένα σχεδόν συναίσθημα. Τα μόνα συναισθήματα που έχω είναι άγχος και φόβος. Δεν γελάω με τίποτα, ούτε με ανέκδοτα, ούτε με κωμωδίες, ούτε με τίποτα. Το πολύ-πολύ, όταν πιω πολύ, ίσως να απελευθερώσω μερικά συναισθήματα παραπάνω. Επίσης το αλκοοόλ, μου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση μου και συμπεριφέρομαι λίγο καλύτερα.
Υπάρχουν και άλλα πολλά και σημαντικά που έχω για να ειπωθούν, όπως για παράδειγμα τις ακουστικές ψευδαισθήσεις, αλλά δεν θα ήθελα να σας κουράσω άλλο και ίσως το αναφέρω σε κάποιο άλλο πόστ.
Το μόνο που ήθελα ήταν να βγάλω το πρόβλημά μου προς τα έξω για να ξεδώσω λιγάκι και να σας ευχαριστήσω που μου δώσατε αυτή την ευκαιρία.
Φιλικά,
Αντρέας