το μονο που με λυτρωνει πλεον ειναι ο θανατος

Printable View

01-09-2010, 19:07
Bibo

το μονο που με λυτρωνει πλεον ειναι ο θανατος

Τελευταια φορα που εγραψα στο Forum ηταν πριν 3 μηνες.
Αισθανομαι οτι εχω χασει καθε ιχνος αξιοπρεπειας. Απο μικρη αισθανομουν 'υπο'. Οι διαφοροι λογισμοι κυριολεκτικα με κατεκλιζαν...(Πως ειμαι ετσι?, Τι βλακεια ειπα παλι...., δεν ειμαι ικανη για τιποτα κ.τ.λ.)Δεν υπηρξα ποτε μου συγκροτημενο ατομο...Παντοτε ημουν βυθισμενη σε σκεψεις...Κανενα φως στον οριζοντα...
4 χρονια αφοτου τελειωσα το λυκειο, δεν εχω να υπερηφανευομαι για κατι...Οι αποφασεις που ελαβα δεν καρποφορησαν ποτε..Πρωτα, να ξαναδωσω πανελληνιες(κατι το οποιο δεν ολοκληρωσα, αφου τις τελευταιες μερες μετανοιωσα για την αποφαση μου) και επειτα να ολοκληρωσω σπουδες τις οποιες ξεκινησα σε κολλεγιο. Σε καμια απο τις δυο περιπτωσεις δεν εφτασα στο τελος..Γιατι ποτε δεν ειχα συνειδηση...Παντα εβλεπα τη ζωη σαν κατι αβασταχτο, κατι που δεν μπορω να χαρω.....
Αδυνατω να διεκδικησω τη θεση μου σε αυτο το κοσμο....
Ετσι πληγωνω τους δικους μου. Ο πατερας μου με εχει εξευτελισει απειρες φορες αυτες τις μερες...Για τα οσα λαθη εχω κανει και για το οτι ειμαι επιπολαιη...
Μετα απο απειρες συζητησεις και βλεποντας με απραγη ολες αυτες τις μερες, μου προτεινε την 'λυση' καποιου ιεκ για την μετεπειτα πορεια μου. Επειδη το αντικειμενο μου ηταν μεχρι προτινος θεωρητικο, σκεφτηκαμε καποια εξειδικευση ως γραμματεας... Γνωριζω οτι στις μερες τα πραγματα ειναι παρα πολυ δυσκολα προκειμενου να βρει καποιος δουλεια. Για μενα ομως, αυτο ειναι 'το τελευταιο χαρτι' που παιζω... Για οτι αλλο εχω δοκιμασει, εχω απογοητευσει τους παντες και κυριως τον εαυτο μου...
Η μονιμη μου σκεψη αυτες τις μερες ειναι πως να αφαιρεσω τη ζωη μου...Ισως ειναι αμαρτια που το επαναλαμβανω, ομως εχω πεσει τοσο πολυ στα ματια τα δικα μου και των αλλων που ειναι η μονη μου λυτρωση......
01-09-2010, 19:45
Boltseed

Quote:

Originally posted by Bibo
Τελευταια φορα που εγραψα στο Forum ηταν πριν 3 μηνες.
Απο μικρη αισθανομουν \'υπο\'. Οι διαφοροι λογισμοι κυριολεκτικα με κατεκλιζαν...(Πως ειμαι ετσι?, Τι βλακεια ειπα παλι...., δεν ειμαι ικανη για τιποτα κ.τ.λ.)Δεν υπηρξα ποτε μου συγκροτημενο ατομο...Παντοτε ημουν βυθισμενη σε σκεψεις....Κανενα φως στον οριζοντα...
4 χρονια αφοτου τελειωσα το λυκειο, δεν εχω να υπερηφανευομαι για κατι...Οι αποφασεις που ελαβα δεν καρποφορησαν ποτε..Πρωτα, να ξαναδωσω πανελληνιες(κατι το οποιο δεν ολοκληρωσα, αφου τις τελευταιες μερες μετανοιωσα για την αποφαση μου) και επειτα να ολοκληρωσω σπουδες τις οποιες ξεκινησα σε κολλεγιο. Σε καμια απο τις δυο περιπτωσεις δεν εφτασα στο τελος..Γιατι ποτε δεν ειχα συνειδηση...Παντα εβλεπα τη ζωη σαν κατι αβασταχτο, κατι που δεν μπορω να χαρω.....

Οκ, ειχες ενα καπως οχι και τοσο καλο παρελθον.

Αν κατι συνεβαινε μεχρι χθες ομως δεν σημαινει οτι θα συμβαινει μεχρι και αυριο, αλλιως θα ειμασταν ολοι μεντιουμ και θα γνωριζαμε το μελλον μας.
Ασε που αυτο το σκεπτικο του \"ημουν ετσι ολη μου τη ζωη άρα θα συνεχισω να ειμαι\" ανηκει σε μια πολυ πολυ γνωστη λογικη πλάνη , και πιο συγκεκριμένα στην λεγομενη (λινκ πατα ->)Gamblers Fallancy

Οπότε... το οποιο παρελθον σου απλα δεν πρεπει να σε αφορα. Δεν εχει νοημα τουλαχιστον, περα απο αυτο που εσυ η ιδια επιθυμεις να του δωσεις.

Quote:

Αδυνατω να διεκδικησω τη θεση μου σε αυτο το κοσμο....

Αδυνατω να καταλαβω αν αυτο ειναι συμπερασμα ή πορισμα που εβγαλες , και μαλιστα απο που ακριβως το εβγαλες.
Ριμεμπερ, Gamblers Fallancy , τα πραγματα μερικες φορες δεν ειναι οπως πιστευουμε οτι ειναι..
;)

Quote:

Ετσι πληγωνω τους δικους μου.

Με ποιον τροπο ακριβως πληγωνεις τους δικους σου? Ελεγχεις μηπως και αλλα συναισθηματα τους? Εισαι βεβαιη για αυτο?

Quote:

Γνωριζω οτι στις μερες τα πραγματα ειναι παρα πολυ δυσκολα προκειμενου να βρει καποιος δουλεια. Για μενα ομως, αυτο ειναι \'το τελευταιο χαρτι\' που παιζω...

Ειναι οντως στις μερες μας τα πραγματα λιγοτερα ευκολοτερα στο θεμα της δουλειας.Μαζι σου. Παρολα αυτα δεν ξερω κατα ποσο ειναι σωστο να κοιταμε τι κανουν/τι δεν κανουν οι αλλοι και να βγαζουμε συμπερασματα για εμας απο...αυτους. Το οτι καποια ατομα δεν βρισκουν δουλεια δεν σημαινει οτι δεν θα βρεις και εσυ , τουλαχιστον οχι για τους ιδιους λογους. Ασφαλως ουτε και το αντιθετο.

Aυτο παντως που ενδεχωμενος να συμβαινει, δε ξερω τωρα ενδεχομενως να ξερεις καλυτερα εσυ, ειναι οτι οταν συναντας ενα προβλημα , κανεις καθε φορα το ιδιο ακριβως πραγμα ξανα και ξανα, και περιμενεις καθε φορα διαφορετικα αποτελεσματα. Δεν εννοω περι τροπου λυσης που δοκιμαζεις, αλλα περι βασικης ΔΟΜΗΣ αυτου του τροπου λυσης που δοκιμαζεις.

Τι πιστευεις πανω σε αυτο?
01-09-2010, 19:51
Bibo

Μεχρι στιγμης ναι. Ο τροπος με τον οποιο αντιδραω ειναι ο ιδιος. Δηλαδη withdrawal..
Επομενως δεν επεσες εξω στην υποθεση σου.
01-09-2010, 20:22
keep_walking

Τεσσερα χρονια αφου τελειωσα το Λυκειο...λοιπον τεσσερα χρονια για χαραξη πορειας δεν ειναι τιποτα. Νομιζεις οτι οι αλλοι \"βρισκουν\" την πορεια τους πιο γρηγορα?

Σε πολλους παιρνει μια ολοκληρη ζωη και δεν μπορουν να κατασταλαξουν πουθενα.

Μην κοιτας ισως καποιους συμμαθητες σου οι οποιοι περασαν μεν στις Πανελληνιες οποτε συνεχιζουν σε ενα προγραμμα , μια χαρτογραφημενη πορεια και αργοτερα θα βγουν στο στοιβο της εργασιας.

Εσυ μπορει να μην περασες στις Πανελληνιες αλλα μπορεις να βγεις στο στοιβο πιο νωρις και ισως και πιο εξιδικευμενη και ετοιμη απο τους αλλους που θα βρεθουν με ενα πτυχιο που ισως να μην μπορεσουν και να αξιοποιησουν.

Βεβαια για να γινει αυτο πρεπει να διωξεις απο πανω σου τα...στοιχεια αυτολυπησης , μαυριλας κλπ ως ενα βαθμο. Παντα θα υπαρχουν και υπαρχουν σαν αναποσπαστο κομματι στην ζωη πολλων αν οχι ολων των ανθρωπων , οφειλεις ομως να τα τιθασευσεις ωστε να μπορεσεις και να πετυχεις αυτα που θες και να χαιρεσαι την πορεια περισσοτερο.

Θελει χρονο , κοπο , υπομονη, θεληση...ολα θα γινουν σιγα-σιγα.

Δεν μπορω να ξερω φυσικα εαν αυτο που αντιμετωπιζεις ειναι παθογονο οπως μια καταθλιψη που μπορει να χρειαζεται η συμβολη ενος ειδικου για να βγεις απο αυτη , αλλα οτι χρειαζεται πρεπει να αποφασισεις και να το πραξεις.

Να αφιερωσω ενα τραγουδι που προσωπικα μου δινει δυναμη.

first we take manhattan then we take berlin

http://www.youtube.com/watch?v=FjuBLgxEkUM
01-09-2010, 21:50
xristinio

Είσαι μικρό κορίτσι και έχεις χρόνο μπροστά σου να βρεις το δρόμο σου. αρκεί να έχεις μάτια ανοιχτά και πνεύμα ζωντανό.

Εγώ τελειωσα πανεπιστήμιο, μεταπτυχιακό και σχεδόν διδακτορικό και στα 29 μου είπα \"μμ.....μάλλον έκανα λάθος δεν μου ταιριάζει να είμαι π.χ δικηγόρος\".

και έβαλα κώλο κάτω και διάβασα και δούλευα παράλληλα γιατί δεν μπορούσα να με συντηρούν σε τέτοια ηλικία οι γονείς μου και έγινα π.χ γιατρός.

Αλλά είχα πνεύμα που είχε όρεξη να μάθει να ρουφήξει να καταλάβει τον κόσμο και το γιατί.

Μην πνίγεσαι σε μαύρες σκέψεις, κανένα τρένο δεν έχεις χάσει. Ψάξε μέσα σου τι θα σου άρεσε να κάνεις, να μάθεις.
01-09-2010, 22:42
Adzik

Bibο παντωσ οολο αυτο μου κανει σε βαρια δυσθημια η καταθλιψη... εγω θα σου ελεγα να πασ σε εναν ψυχιατρο και να παρειεσ καποια αντικαταθλιπτικα..πιστευω πωσ μετα απο 2 μηνεσ θα νιωθεισ αλλοσ ανθρωποσ... ετσι ενιωθα κι εγω τοτε...
01-09-2010, 22:47
dora-agxos

εγω τωρα θα φανω κακια και το ξερω!

ολο αυτο μου κανει υπερβολαρα!!!

μια δυσκολια κ φλερταρεις με την αυτοκτονια??

ελα σε παρακαλω!!!

χαμηλωσε τον πηχη!μεχρι εκει που μπορεις να πηγαινεις!

αυτη ειναι η ευτυχια!

κ αν δεν καταφερεις κ κατι...ε και??
01-09-2010, 23:01
Boltseed

Quote:

Originally posted by Bibo
Μεχρι στιγμης ναι. Ο τροπος με τον οποιο αντιδραω ειναι ο ιδιος. Δηλαδη withdrawal..

Φαντασου τωρα οτι εισαι αλλο ατομο.

Για πες,τι θα συμβουλευες την Βιβή να κάνει οταν σου ελεγε οτι ο τροπος που αντιδραει σε ενα θεμα που την απασχολει ειναι παντα ο ιδιος και ετσι τελικα εχει παντα τα ιδια αποτελεσματα..?

Τι θα της προτεινες να κανει για να εχει καποιες πιθανοτητες εστω να αλλαξει η κατασταση προς το καλυτερο?
02-09-2010, 09:08
Bibo

Θα της ελεγα πως πρεπει να αλλαξει προσεγγιση στο τροπο με τον οποιο βλεπει γενικοτερα τα πραγματα..
Αυτο ομως ειναι κατι το οποιο απαιτει μεγαλη ψυχικη δυναμη..
02-09-2010, 09:30
Boltseed

Quote:

Originally posted by Bibo
Αυτο ομως ειναι κατι το οποιο απαιτει μεγαλη ψυχικη δυναμη..

Ποσο μεγαλη?

Ειπες μια ποσοτικη λεξη, οποτε θα πρεπει να μπορεις να την υποστηριξεις τωρα, αλλιως υπαρχει η περιπτωση να εισαι τωρα σε ενα ακομα Mind trap που θα σου πω μετα.

Ξερεις, συχνα λεμε φρασεις που ακουμε απο αλλους (συνηθως) ή διημιουργουμε εμεις , που φαινεται να στεκουν αλλα ...δεν εχουν κανενα νοημα αν ψαξεις να δεις που στηριζονται. Ειναι σαν τα σλογκαν των πολιτικων, σαν τα διαφημιστικα σποτακια, σαν γνωστες ρησεις \"μεγαλων\" ανθρωπων στην ιστορια , φρασεις που εχουν διημιουργηθει ωστε ο κοσμος να τις επαναλαμβανει και στο τελος να τις πιστευει, αλλα αλιμονο στους διημιουργους ετσι και καποια ατομα με κριτικο μυαλο προσπαθησουν να δουνε αν οντως αυτες οι φρασεις εχουν λογικη απο πισω. Ευτυχως για αυτους βεβαια, κατι τετοιο σπανια συμβαινει.

Τελος παντων, μηπως αραγε να συμβαινει το ιδιο και στην περιπτωση σου? Δεν το υποστηριζω φουλ αυτο, αλλα και εσυ μην το αποκλειεις.
02-09-2010, 09:58
Bibo

Ειλικρινα δεν ξερω..Καθε φορα που οι οικειοι μου μου θετουν αυτο το ερωτημα, το συμπερασμα ειναι παντα οτι παραιτουμε πολυ ευκολα και πως μεσα μου δεν εχω βρει αυτο που πραγματικα θελω...
02-09-2010, 10:12
xristinio

Μεταξύ μας, θεωρω πως αυτή η εύκολη παραίτηση από την προσπάθεια, δείχνει ότι είσαι ολίγον κακομαθημένη. Μόλις δυσκολέψει ή χάσεις το ενδιαφέρον το παρατάς.

Η διαδικασία των σπουδών δεν είναι εύκολη περίπτωση και ούτε ευχάριστη. Θέλει κόπο, αφοσίωση, υπομονή και ζόρισμα.

Ξέρεις πόσες φορές έχουν σπάσει τα νεύρα μου γιατί κάτι το βαρέθηκα, δεν το καταλάβαινα ήθελε μεγαλύτερη προσπάθεια? πολλές, πάρα πολλές. αλλά δεν τα παράταγα και επέμενα.

ακόμα και τώρα στο topic μου, θα δεις στα 35 μου να ζητάω βοήθεια για να αποκτήσωτη την παλιά μου συγκέντρωση και να συνεχίσω να διαβάζω.

Σταμάτα λοιπόν να χαϊδέυεσαι και ξύπνα στην πραγματική ζωή.
02-09-2010, 10:38
Mystic

Να σου προσφέρω μία άλλη οπτική που στα 32 μου πλέον και έχοντας διανύσει μια διαδρομή την πιστεύω ακράδαντα;

Ακόμα δεν έχεις βρει τι ζητάει η ψυχή σου, τι σου ταιριάζει και αντι να συμβιβάζεσαι σε προκαθορισμένα πλαίσια αντιδράς. Ωραία, δεν πέρασες στισ πανελλήνιες. Εδω θα συμφωνήσω με xristinio. Κι εγω πέρασα, τέλειωσα, έκανα μεταπτυχιακό, δούλεψα, άρχισα διδακτορικό κι όμως συνέχεια κάτι κλώτσαγε μέσα μου. Και στα 30 μου, ναι στα 30 μου πια βρήκα αυτό που μου αρέσει και αρχίζω από την αρχή.

Επειδή κοινωνικά μας έχουν καθορίσει τα 18 μας χρόνια για να αποφασίσουμε πως θέλουμε να χαράξουμε τη ζωή μας δεν σημαίνει ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι πάντα έτοιμη για κάτι τέτοιο. Οι γονείς πάντα θα αγχώνονται και θα πιέζουν...Δεν σου προτείνω να μείνεις άπραγη. Ακολούθησε ένα δρόμο και έχε τα μάτια και τα αυτιά της ψυχής σου ανοικτά. Ζήτα βοήθεια αν θέλεις να αφουγκραστείς τις φωνές που έχεις μέσα σου.

Αλλά σε καμία περίπτωση μην ξαναχαρακτηρίσεις τον εαυτό σου άχρηστο. Αντιθέτως εμένα μου φαίνεσαι ανήσυχο πνεύμα κι αν σεβαστείς τις επιθυμίες σου και τις ανάγκες σου και αγαπήσεις σιγά σιγά τον εαυτό σου, θα βρεις και την ολοκλήρωση μέσα από αυτό που τελικά θα επιλέξεις να κάνεις. Δεν ξέρεις πόσοι άνθρωποι συμβιβάζονται και νιώθουν σαν χαμένοι όλη τους τη ζωή.
02-09-2010, 14:49
Χάιντι

Quote:

Originally posted by Bibo
Ο πατερας μου με εχει εξευτελισει απειρες φορες αυτες τις μερες...Για τα οσα λαθη εχω κανει και για το οτι ειμαι επιπολαιη...

Η μονιμη μου σκεψη αυτες τις μερες ειναι πως να αφαιρεσω τη ζωη μου...Ισως ειναι αμαρτια που το επαναλαμβανω, ομως εχω πεσει τοσο πολυ στα ματια τα δικα μου και των αλλων που ειναι η μονη μου λυτρωση......

Δεν πιστεύω ότι αυτή η συμπεριφορά του πατέρα σου να είναι σωστή ....είσαι νέα πολύ μικρή για να διορθώσεις τα λάθη που λες ότι έχεις κάνεις και δεν μας είπες βέβαια πια είναι για να έχει αυτή την γνώμη ο πατεράς σου είναι κάτι σημαντικό?
02-09-2010, 21:38
xristinio

ο πατέρας σου συμπεριφέρεται όπως θα συμπεριφερόταν οποιοσδήποτε πατέρας που βλέπει το παιδί του να μένει στάσιμο και νωχελικό.

Μην ψάχνεις στους άλλους τις αιτίες που εσύ δεν είσαι καλα. Νέο κορίτσι, πάρε καμιά βιταμινούλα, και γράψου σε καμία σχολή. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη.. και στρωσου κάτω να διαβάσεις γιατί δεν έχω καταλαβει πως περνάς τη μέρα σου αφού δεν ασχολείσαι με τίποτα ούτε δουλεύεις ούτε σπουδάζεις. Αργία μήτηρ πάσαης κακίας. το πιστεύω ακράδαντα.....
02-09-2010, 22:33
whitecandle

Ρε παιδιά δεν κατάλαβα. Είναι όλοι φτιαγμένοι για να σπουδάσουν; Κακομαθημένη διαβάζω, αργία μήτηρ πάσης κακίας διαβάζω, έλεος τι είναι αυτά; Όποιος δεν θέλει δηλαδή να διαβάσει με το ζόρι; Άλλες δουλειές δεν υπάρχουν; Για μένα το διάβασμα είναι η δυσκολότερη δουλειά και ούτε θα μας υποχρεώσει κανείς να δουλέψουμε άμα δεν έχουμε όρεξη...
Όσο για τον πατέρα, τώρα το είδα... Απίστευτο..... Δικαιολογείτε να την ξεφτιλίζει;;;;;; Αν είναι δυνατόν ποτέ!!! Σε site ψυχολογίας κιόλας έτσι;

Κοπέλα μου μην αισθάνεσαι άσχημα, βρες κάποια δουλειά να κάνεις και φίλους να σε στηρίζουν και όλα θα πάνε καλά. Αν θέλεις γράψου και σε κανα ΙΕΚ για πιο γρήγορη αποκατάσταση και μην ανησυχείς για τίποτα. Ο κόσμος είναι κακός η αλήθεια είναι αλλά δεν μπορεί μες στα σκ.. θα βρεις και κάτι καλό. Γιατί για να είσαι έτσι θα έχεις επηρεαστεί και από τον κόσμο σίγουρα. Δεν μπορεί μόνη σου να τα πιστεύεις όλα αυτά. Αυτά από εμένα. Κάνε υπομονή και κάνε αυτά που σου είπα.
02-09-2010, 23:26
Χάιντι

Quote:

Originally posted by lightbluepath
Ρε παιδιά δεν κατάλαβα.

Γιατί το γενικεύεις και όλο λες βρε παιδιά και βρε παιδιά στα τελευταία πόστς βλέπεις να συμφωνούμε όλοι?:P