κι άλλη κρίση πανικού!!!!!!!

Printable View

10-09-2010, 12:59
sophaki

κι άλλη κρίση πανικού!!!!!!!

Τα 'χω παίξει... Τι άλλο να πω;;; Το πάλεψα όσο μπορούσα... Ήλπιζα ότι η ψυχοθεραπεία θα τα έδιωχνε όλα, αλλά όλα είναι εδώ και με ταλαιπωρούν και κυρίως με φοβίζουν...
Ξαφνικά, εντελώς ξαφνικά, μια φοβερή ζέστη, όλο μου το κορμί να ιδρώνει, το στομάχι μου να θέλει να τα βγάλει όλα... Πώς να ηρεμήσω για μια ακόμη φορά τον εαυτό μου;;; Πώς να τον πείσω ότι είναι μια ακόμα κρίση πανικού;;; Πώς να πειστώ ότι η καρδιά μου είναι καλά κι ότι δεν θα μ'εγκαταλείψει από στιγμή σε στιγμή;;; Πώς να πιστέψω ότι δεν πεθαίνω;;; Και τώρα, τώρα που ευελπιστώ ότι η μεγάλη κρίση έχει περάσει, όλο το κεφάλι μου είναι μουδιασμένο, ένας πόνος στο μέρος της καρδιάς κι εγώ ένα φοβισμένο κοριτσάκι ότι ο θάνατος καραδοκεί...
Υπάρχει κανείς που κατάφερε να νικήσει αυτές τις γ.......... κρίσεις πανικού;;; Υπάρχει κανείς που μπόρεσε να τις αρπάξει από τα μούτρα και να τις κυλήσει στα λασπόνερα;;;; Υπάρχει κανείς που σήμερα να βλέπει το χθες και να γελάει μαζί τους;;;;;;;;;; Εάν υπάρχει έστω κι ένας, ίσως πάρω ξανά δύναμη για να παλέψω μαζί τους.........
10-09-2010, 13:10
corfu-psychology

Σοφάκι πόσο καιρό έκανες ψυχοθεραπεία, την έχεις σταματήσει?

Πρέπει πρώτα απο όλα να καταλάβεις οσα περισσότερα μπορείς για αυτό που σου συμβαίνει. Για παράδειγμα γιατί υπάρχουν οι κρίσεις αυτές - απο τί προέρχονται - πως εμφανίζονται - πως εξελίσσονται και αν υπάρχει κάτι/ κάποιος που να κάνει τα ερεθίσματα πιο έντονα.

Δεν μπορείς να νικήσεις κάτι εαν δεν καταλάβεις πολλά περι αυτού. Είναι σαν να παλεύεις μα φαντάσματα αλλά στην ουσία παλεύεις με τον ιδιο σου τον εαυτό.

Οι κρίσεις πανικού μπορούν να αντιμετωπιστούν και να κρατηθούν υπο έλεγχο - δεν σου λέω οτι είναι εύκολο αλλά σου εγγυόμαι οτι γίνετε. Χρειάζεσε ομως καλή στήριξη και καθοδήγιση για αυτό.

Εαν σταμάτησες την ψυχοθεραπεία, σου συνιστώ να ξανα αρχίσεις και ίσως με κάποιον αλλον ψυχολόγο. Καινούρια αρχή + νέα ελπίδα = περισσότερη δύναμη

Σου εύχομαι να σου πάνε ολα καλα. Μην το βάζεις κάτω, μπορείς να απαλλαγεις απο τα δυσάρεστα συναισθήματα που βιώνεις!!!!
10-09-2010, 13:22
wakeup

για σου σοφια μου...πρεπει να επιμενεις στο να εκτηθεσε στην κατασταση που σου προκαλει τισ κρισεις πανικου μεχρι να καταλαβει ο οργανισμος οτι δεν διατρεχει κινδυνο...ξερω πως ειναι πολυ τρομακτικο αλλα μονο ετδι εν τελη αντιμετοπιζεται το προβλημα...και σιγουρα η συνεχεια της ψυχοθεραπειας με πολυ στηριξη απο δικα σου ατομα...μονο με στηριξη και αγαπη απο τα δικα σου ατομα θα σε κανει να δεις οτι ναι μεν ειναι ενα μεγαλο προβλημα αλλα με συνεχη πολεμο και προσπαθεια μπορει να μην φανταζει μετα στα ματια σου τοσο μεγαλο...πραγματικα σου ευχομαι ανακουφιστεισ απο ολο αυτο:(...ειναι πολυ σκληρο...
10-09-2010, 13:36
sophaki

Αχ όμορφη Κέρκυρα, το γεγονός ότι απάντησες στο θρήνο μου, πόσο δύναμη μου δίνει!!!
Ακολούθησα γνωσιακή - συμπεριφορική θεραπεία, ένα σχήμα δεκαέξι συνεδριών, + 1 στο μήνα... Θεωρώ ότι είχα μια καλή σχέση με την ψυχολόγα μου. Όμως... Υπάρχουν φορές που μπορώ να εκλογικεύσω από που έρχεται η κρίση και τότε όλα είναι πιο εύκολα... Όμως το σημερινό, δεν μπορώ να εξηγήσω από πού ήρθε και γιατί ήρθε... Όποια αιτία κι αν έψαξα, μου φάνηκε εντελώς γελοία... Και το κακό είναι ότι ακόμα δεν λέω να ηρεμήσω... Είμαι στη δουλειά και κάνω ότι δουλεύω... Στην πραγματικότητα δουλεύω τον εαυτό μου...
Αφέθηκα τόσο πολύ στο ταξίδι της ψυχοθεραπείας, άραγε να υπάρχουν κι άλλα πράγματα που δεν ανακάλυψα;;;
10-09-2010, 13:56
corfu-psychology

Σοφακι μου οι κρίσης πανικού είναι κομμάτι απο κάποια αγχωδη διαταραχη. Το πιο συνηθισμένο ειναι Γενικευμένη Αγχώδη Διαταραχη (ΓΕΔ). Οι κρίσεις είναι πολυ πιθανόν το αποτέλεσμα , οτρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος σου προσπαθεί να σου δώσει κάποια σηματα, κάποια σημάδια.

17 συνεδρίες δεν είναι αρκετές για να μπορέσεις να καταλάβεις τι συμβαίνει στο εαυτο σου - πως να το αντιμετωπίσεις (χωρις φαρμακα) και πως μάθεις να έχεις εσυ τον έλεγχο.

Η γνώμη μου είναι να ξανα αρχίσεις έστω για μερικούς μήνες ακόμα ωστε να μπορέσεις να το ξεπεράσεις. Μην παλεύεις μόνη σου και απογοητεύεσε.

Το αν θα συνεχίσεις με την ψυχολογο που είχες ειναι κατι που μονο εσυ μπορεις να αποφασίσεις. Εαν είδες κάποια αποτελεσματα οταν πηγαινες και πολυ σημαντικο εαν αισθανόσουν άνετα μαζί της πήγαινε στην ίδια. Εαν έχεια και την παραμικρή αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα της, ψάξε για καποιον αλλον. Εδώ μιλάμε για την ζωή σου και την ηρεμία σου.

Παντως να θυμασαι πως δεν εισαι μόνη σου!!!!!
10-09-2010, 13:58
sophaki

Wake up και Corfu μου, σας ευχαριστώ πολύ!!!
Ήθελα τόσο πολύ μια καθησυχαστική κουβέντα για να μην αρχίσω να ψάχνομαι πάλι οργανικά...
Μα το ρημάδι το μυαλό τόση δύναμη πια έχει;;;;
10-09-2010, 14:04
wakeup

τοση δυναμη εχει ειναι τρομαχτικο...σε τι περιπτωσεις παθαινεις κρισεις?
10-09-2010, 14:34
sophaki

Παθαίνω κρίσεις όταν αισθάνομαι ότι άλλοι ελέγχουν κι επικρίνουν το τι κάνω και το πως συμπεριφέρομαι (π.χ. μπορεί μια παρατήρηση \"για το πως κάθεσαι έτσι\" να μου δημιουργήσει πρόβλημα), όταν αισθάνομαι ότι πιέζομαι από τις υποχρεώσεις και δεν προλαβαίνω να κάνω αυτά που θέλω, όταν έχω δουλειά που πρέπει να παραδώσω σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Τα χρονοδιαγράμματα με πεθαίνουν. Π.χ. ακόμα και η σκέψη ότι πρέπει να πάω σ\'ένα γάμο συγκεκριμένη ώρα, μπορεί να με αγχώσει αφάνταστα. Αντίθετα οι ξαφνικές έξοδοι, τα ξαφνικά ταξίδια μου αρέσουν πολύ...
Όμως σήμερα ήταν τόσο ξαφνικό και τόσο έντονο (μισό λεπτό πριν μου συμβεί, ήμουν μες στην τρελλή χαρά), που αισθάνθηκα ότι ξανακύλησα. Ότι πρέπει να περπατήσω ξανά στο δρόμο με τις λεύκες, τα πάντα αυτή τη στιγμή με γεμίζουν ανασφάλεια...
10-09-2010, 14:42
wakeup

:(...δεν θα σε βοηθουσε το να κανεις κατι δημιουργικο?να παρεισ πχ καποιον τορα ξαφνικα τηλεφωνο και να πατε καπου ησυχα να τα πειτε να ξεχαστεις...ειληκρινα ξερω ποσο ασχημο και απομονωτικο ειναι ολο αυτο...φαινετε ομως να εχεις και τισ καλεσ σου στιγμες...εμενα με κρατουσε πανικος για μερες...και νομιζω ξανακυλαω...νιωθω κενη σε καποια θεματα τις ζωης μου και οτι δεν προχωραω καθολου και αυτο με αγχωνει με πανικοβαλλει και ξανα απτην αρχη...ενας φαυλος κυκλος...τα εχω και εγω ολα αυτα που λες...ξεκιναω ψυχοθεραπεια μπας και σωθω...ειληκρινα μακαρι να σημερα να σου περασει αυτο το απαισιο αισθημα...φιλια πολλα!!!
10-09-2010, 14:49
natalie

εγω μια μερα ενιωσα οτι επιασα πατο.τα ειχα παγωσει ολα ,σχολη ,σχεσεις, φιλιες.Χτυπησε ενα καμπανακι μεσα μου κ αποφασισα σεπτεμβρη να διαβασω οπως κ κανω γ την εξεταστικη,να αρχισω ενα σπορ ,ν πηγαινω στη σχολη μου κ αλλα.Με λιγα λογια ενα προγραμμα θα σε κανει να νιωθεις παραγωγικοτητα και θα γεμιζεις το χρονος σου ξεφευγοντας απο τις απειρες κακες σκεψεις οταν εχεις απλετο έλευθερο χρονο..
10-09-2010, 14:53
wakeup

ναταλι μετα με τισ φιλιες σου ολα καλα?
εννοω ξανασυνδεθηκες ?
10-09-2010, 15:00
sophaki

Κορίτσια, το πρόβλημα δεν είναι ότι έχω άπλετο χρόνο για να σκέφτομαι... Ακριβώς το αντίθετο... Δεν έχω καθόλου μα καθόλου ελεύθερο χρόνο για μένα... Οικογένεια, δύο παιδιά σε τελείως διαφορετικές ηλικίες, μια απίστευτα απαιτητική δουλειά... Για να βρω χρόνο να πιω έναν καφέ, πρέπει να πάρω άδεια απ\'όλους κι απ\'όλες (εκτός από τη Σοφία)...
10-09-2010, 15:01
natalie

Οταν λεω παγωμα με τις φιλιες δεν εννοω πως χαθηκαν,δεν εβγαινα σχεδον καθολου,δεν επαιρνα τηλεφωνο,αλλα ειχα πει οτι ειμαι στις μαυρες μου λογο του προβληματος.Ακομα δεν εχω καμια τρελη ορεξη να βγω αλλα σιγα σιγα τους ξαναβλεπω ολους.Δεν τους εχασα ποτε.Και οσους εχασα σημαινει οτι δεν ειχα ποτε.Χαιρομαι που βρεθηκε ενα ακομα κριτηριο για να δω πιοι αξιζουν!
10-09-2010, 15:05
natalie

σοφια μου,θα βρεις δυο ωρες το σαββατο η οποτε εχεις χρονο να κανεις κατι για σενα.Ενα χομπι ,οτιδηποτε.Θα γνωρισεις ατομα,θα ξεχνιεσαι απο τις υποχρεωσεις .Ψυχοθεραπεια κανεις?1 ωρα την βδομαδα + 2 = 3 δεν νομιζω οτι ειναι τοοσο δυσκολο να βρεθουν.Θα κανουν μεγαλη διαφορα.Αρκει να ενεργοποιηθεις.Ξεκινα χορο,πιλατες,τρεξιμο,ποδηλ� �το.σεμιναρια θεατρου..Δεν σε ξερω για να πω κατι στα γουστα σου αλλα εχω πολλες προτασεις.
10-09-2010, 15:10
wakeup

ειναι καλο που εχεις πολλουσ φιλους να ειναι εκει...
10-09-2010, 15:12
natalie

ΕΙΝΑΙ .αν και πολλοι με απογοητευσαν και δεν ειναι πια.Νομιζω περναω ενα μεταβατικο σταδιο στη ζωη μου και ολοι .ακομα και σιγουροι ,στη ζωη μουθα ειναι μονο αν πληρουν καποιους ορους,που παλια δεν εβαζα.
10-09-2010, 15:23
wakeup

δειχνεις αρκετα κοινωνικο ατομο που εκανες αρκετες παρεες....εμενα αυτο ειναι το κολλημα μου...δεν ξερω τον τροπο να κανω...και αν θα μαθω ποτε...
10-09-2010, 15:26
natalie

μετραει ¨α. αν δεν εκανες ποτε φιλιες β.ηλικια -βαθμιδα.οπως σ ειπα σχολειο/πανεπιστημιο η οτι αλλο / δουλεια
? για να σου απαντησω
10-09-2010, 15:27
natalie

και ας εχω φιλους ,ναι εχω στηριξη κατα καιρους,αλλα την ωρα της κρισης νιωθω ΤΟΣΟ μονη ..
10-09-2010, 15:28
natalie

και σχολη ειμαι Η ακοινωνητη .μιλαω μ 3 ατομα.θεωρω οτι με τους 2 μιλαω γτ ειναι αδυναμοι και δεν θα με κρινουν.
10-09-2010, 15:36
wakeup

oxi den ekana efkola parees hmoun panta se kapoies alla meta xethoriazan kai telionan...dethhka mono me thn kollhth moy kai emeina ekei:(...paizei na mhn ta kaferv pote etsi:(????
10-09-2010, 15:46
natalie

οχι.ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ.οπως τα λες εδω που ειναι καπως κρυφο γτ δεν ξερουμε πως εισαι ,τι εισαι ,πως μιλας ,οτιδηποτε..τ λες ετσι ευκολα στην κολλητη σ?
? και σε μια αλλη /ον που εχει τυχει να βρεθειτε πολλες φορες?αν νιωσεις την οικειοτητα θα ειναι ενα θεμα συζητησης θα ακουσεις γνωμες και θα ερθεις πιο κοντα και θα βρεις και στηριξη ισως και κατανοηση.αρκει βεβαια να υπαρχει η οικειοτητα. προφανως μην αρχισεις κ το λες απο δω κ απο κει .γιατι ο κοσμος ειναι κακος
10-09-2010, 15:49
wakeup

μου ειχε πει ο ψυχολογος πως δεν εχω τπτ απλα ακομα να ω=βρω τους ανθρωπους που θα μου βγαζουν τον εαυτο μου...αλλα δεν το πιστευω αυτο...εννοω...αφου καθε φορα που βγαινω τρελενομαι απο τον πανικο...και υπαρχει καποιοσ εκει εξω πιο κοινωνικος που θα φανει περισσοτερο και θα απομονωθω...φαυλοσ κυκλος σου λεω...
10-09-2010, 15:54
natalie

ρε σε καταλαβαινω.και εγω κομπλεξαρομαι ετσι πολυ συχνα.αλλα οταν εχεις ενα προβλημα καθε ειδους πρπει να υπαρχει ενας που σε καταλαβαινει πραγματικα.αμα δεν τον /τους εχεις βρει ακομα τι να κανουμε?θ γινει κ αυτο.μια μερα θα ειναι καποιος που ακομα και σε πανικο να εισαι θα ενδιαφερθει ..περα τουτου συν αθηνα και χειρα κινει οποτε πρπει και εσυ να γινει πιο ανοιχτο ατομο οτν βγαινεις.αθλος ειαν ι το ξερω ,το ζω ..αλλα πρπει
10-09-2010, 16:01
wakeup

μπορει με την ψυχοθεραπεια να παρουμε τα πανω μας...
10-09-2010, 16:03
natalie

βγαινω τωρα.θα μπω πιο μετα.μεχρι τοτε θαρρος κ θρασος.φιλαι
10-09-2010, 16:07
wakeup

και εγω...φιλια πολλα!!!
10-09-2010, 16:41
Lilly

Quote:

Originally posted by sophaki
Κορίτσια, το πρόβλημα δεν είναι ότι έχω άπλετο χρόνο για να σκέφτομαι... Ακριβώς το αντίθετο... Δεν έχω καθόλου μα καθόλου ελεύθερο χρόνο για μένα... Οικογένεια, δύο παιδιά σε τελείως διαφορετικές ηλικίες, μια απίστευτα απαιτητική δουλειά... Για να βρω χρόνο να πιω έναν καφέ, πρέπει να πάρω άδεια απ\'όλους κι απ\'όλες (εκτός από τη Σοφία)...

Sofaki για μένα μια κρίση πανικού είναι μια προειδοποίηση από τον οργανισμό μας ότι κάπου πιέζεται πολύ ακόμα κι αν συνειδητά δεν το καταλαβαίνουμε. Πιθανόν όσα αναφέρεις για την έλλειψη χρόνου μολονότι είναι σημαντικά να μην είναι η πραγματική αιτία. Προσωπικά πέρασα αντίστοιχες καταστάσεις πριν από 10 χρόνια περίπου και χωρίς να είμαι προετοιμασμένη ούτε καν να ξέρω ότι αυτό που ζω είναι κάτι που έχει όνομα και λέγεται κρίση πανικού. Τότε δεν ζήτησα βοήθεια και μολονότι τα συμπτώματα πέρασαν (σιγά - σιγά) χρόνια μετά αναγκάστηκα να το κάνω για διαφορετικούς λόγους. Απλά γιατί δεν αισθανόμουν ευτυχισμένη. Είναι πολύ σημαντικό να πάρεις βοήθεια και να συνεχίσεις να παίρνεις για όσο καιρό θα τη χρειάζεσαι (μη βιαστείς να διακόψεις μόλις εξαφανιστούν τα συμπτώματα). Έχει μια βάση το σχόλιο της wakeup ότι πρέπει (παράλληλα) να συνεχίσεις να εκτίθεσαι μέχρι να καταλάβει ο οργανισμός ότι δεν διατρέχει κίνδυνο γιατί περί αυτού πρόκειται. Ο οργανισμός εκλαμβάνει (λανθασμένα ίσως) ως κίνδυνο κάποια μηνύματα του περιβάλλοντος. Και ο οργανισμός ή αλλιώς ο εαυτός σου, απαιτεί τώρα να του δώσεις προτεραιότητα και προσοχή. Δεν ξέρω αν η θεραπεία είναι μόνιμη. Προσωπικά δεν μου έχει συμβεί ξανά με τον ίδιο τρόπο. Ξέρω όμως ότι δεν μπορείς και δεν πρέπει να το ξεχάσεις, να το καταπιέσεις ή να το βάλεις στα προσεχώς ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνεις κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής σου. Εύχομαι καλή επιτυχία!