πως να τον πεισω?

καλησπέρα. Πριν 2 χρόνια ο άντρας μου κατέληξε στο νσοκομείο με διπολική διαταραχή από χρόνια χρήση αλκοόλ και χασίσι. Τότε μου είχε σπάσει το σπίτι κι εγώ τον έδιωξα μετά από μια μεγάλη περίοδο κακής ψυχολογικής κατάστασης. Ακολούθησε θεραπεία με ρισπερνταλ κα τριλεπταλ τα οποία όμως τα έκοψε μετά από ένα χρόνο γιατί δεν τα άντεχε άλλο. Ήταν καλά για αρκετό καιρό μέχρι που άρχισε περιστασιακά να κάνει χρήση χασίς και να πίνει αρκετό αλκοόλ. Εδώ και ένα μήνα κάνει καθημερινά χασίσι και πίνει και αλκοόλ.Έχει ξαναρχίσει να λέει ότι τον παρακολουθούν και ότι συνωμοτούν πίσω από την πλάτη του. Του εξηγώ ότι αυτά που πιστεύει είναι από τις ουσίες αλλά δεν το δέχεται. Και το χειρότερο είναι ότι πιστεύει ότι κάνω πραγματα επιτηδες για να του σπάσω τα νεύρα πχ ότι του πειράζω τα πράγματα, ότι κάνω πως δεν καταλαβαίνω όταν μου λέει κάτι, ότι είμαι υποκρίτρια και άλλα πολλά κουλά. Εν τω μεταξύ είμαι στον 9ο μήνα και όπου να 'ναι γεννάω και αυτός είναι στον κόσμο του. Σήμερα ήρθε ο πατέρας μου και του είπε να φύγει μέχρι να ηρεμήσουμε και μετά να μιλήσουμε και να δούμε τι θα κάνουμε, αλλά ο πατέρας μου πιστεύει ότι είναι άρρωστος και ότι δε θα θεραπευτεί ποτέ και θα δημιουργεί μια ζωή πρόβλημα σε μένα και το παιδί που στο κάτω κάτω δε φταίει και σε τίποτα. Το χειρότερο είναι ότι δεν αποδέχεται ότι έχει πρόβλημα και δεν ξέρω τι να κάνω για να πειστεί. Τον αγαπάω πάρα πολύ αλλά δεν αντέχω άλλο. θα σαλτάρω εγώ στο τέλος από τους καβγάδες και από την προσπάθεια να προσπάθεια να αποδεικνύω μια ζωή ότι δεν είμαι ελέφαντας. Σήμερα τον έβρισα και τσακωθήκαμε γι' αυτό ήρθε και ο πατέρας μου. Ο άντρας μου κάπου ήταν κομμάτια δεν ξέρω απο τι και μετά πάρα πολύ εκνευρισμένος, έμαθα ότι έβρισε τη μάνα μου και αυτή του ανταπέδωσε τους χαρακτηρισμούς και γενικά χαμός. Δεν ξέρω τι να του πούμε για να καταλαβει το προβλημα και να κάνει κάτι γι' αυτό. Πάντως έτσι στο παιδί μας δίπλα δεν μπορώ να τον έχω. 'Εχετε να προτείνετε κάτι?

βερόνικα, (συγνώμη και με πολλή συμπάθεια γι αυτά που σου συμβαίνουν), λες πως τον αγαπάς. Πιστεύεις πως και εκείνος σε αγαπάει?

Λες να μη με αγαπάει δηλαδή? Όταν ήταν άπιωτος ήμασταν στα μέλια με φυσιολογικούς καβγάδες όπως όλα τα ζευγάρια.Λες δηλαδή να είναι όλα μια αφορμή για να την κάνει. Πάντως αυτός λέει ότι μ\' αγαπάει.

Κοίτα...δεν λέω πως δεν σε αγαπάει σαν άνθρωπο, σαν τη γυναίκα που θα φερει στον κόσμο το παιδί του. Σκέψου όμως. Είσαι σχεδον ετοιμόγεννη, βρίζει τη μητέρα σου, πίνει και αδιαφορεί.
Ξέρεις κάτι? Η ανοχή δημιουργεί τυράνους.
Πιστεύω πως ανέχτηκες ήδη πάρα πολλά. Μήπως ήρθε η στιγμή να δεις την αλήθεια?
Αν ήταν έτοιμος για γάμο και για οικογένεια, θα φερόταν έτσι?

veroniki exeis u2u

Πρώτον: τι είναι το u2u? Δεύτερον: Είχα την εντύπωση ότι απλά δεν ξέρει τι του γίνεται αυτή την εποχή,λόγω πίεσης οικονομικής, δουλειάς, ουσιών και ψυχωτικής διαταραχής.Επειδή δεν έχω εμπειρία και οι γιατροί πριν από 2 χρόνια μου είχαν πει ότι ο άντρας μου δεν είναι διαταραγμένος και ότι όλα αυτά που παθαίνει τα παθαίνει από τις ουσίες, λες ότι ακόμα κι αν περνάει φάση ξέρει πολύ καλά τι κάνει και ψάχνει να φύγει? Γιατί αν είναι έτσι εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αλυσίδες δεν έβαλα ποτέ σε κανέναν. θα στεναχωρηθώ πολύ γιατί περάσαμε και απίστευτα όμορφες περιόδους (όταν δεν έπινε) όπου θα έλεγες ότι αυτοί οι δυο είναι ο ένας για τον άλλον και εξάλλου αυτός επέμενε να παντρευτούμε και να κάνουμε παιδιά κι όχι μόνο ένα, αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Το θέμα είναι τι θα γίνει αν το μετανιώσει και θέλει να γυρίσει αλλά δεν έχει αποφασίσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του. Εγώ τον βλέπω πολύ στεναχωρημένο από την όλη φάση, σα να έχει χάσει την μπάλα και να μην ξέρει τι να κάνει. Κι εγώ έχω προβλήματα που μου τα έχει επισημάνει αλλά έχω κάτσει να τα κοιτάξω και πολλές φορές έχει δίκιο και διορθώνομαι, εγώ γιατί δεν τα καταφέρνω να τον πείσω να δει τα δικά του? Τι κάνω λάθος? Υπάρχει περίπτωση να δει το παιδί και να ξυπνήσει ή να χάσω τελείως τις ελπίδες μου και να σταματήσω να παλεύω?

να σκεφτεις τι ειναι καλυτερο για το πλασματακι που θα ελθει στον κοσμο.Ισως αν μεινει μονος μπορεσει να αναλογιστει τις ευθυνες του, ισως μπορεσει να δει οτι εχει προβλημα και αποφασισει να ζητησει ιατρικη βοηθεια.Οπως και να εχει η κατασταση σου δεν επιτρεπει τετοιες εντασεις.

Συμφωνώ με τη Γιώτα. Όσο έχει την ασφάλεια πως είστε μαζί δεν πρόκειται να κάνει τίποτα. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είμαστε περισσότερο σκληροί απ όσο θέλουμε.

Το μήνυμα διαγράφηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

Quote:

---

Το μήνυμα διαγράφηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

---

μπραβο εχεις δυο στα δυο στην κακεντρεχεια μηνυματα...για αυτο ολοι θα σε παρουν στα σοβαρα.

Το μήνυμα διαγράφηκε από την ομάδα διαχείρισης για παραβίαση των όρων χρήσης.

Παιδια ευχαριστώ για τις συμβουλές. Κι εγώ είμαι αυτής της άποψης. Απλά φοβάμαι μη γίνουν τα πράγματα χειρότερα γιατί στην κατάστασή του πραγματικά πιστεύει ότι εγώ έχω το λάθος κι ότι απλά αυτός δεν προτίθεται να κάνει το χαζό σε πράγματα που πιστεύει ότι κάνω επίτηδες εναντίον του. θα του μιλήσουν κάποιοι φίλοι μας κι ελπίζω να καταλάβει, αλλά για να γίνει αυτό πρεπει να σταματήσει να πίνει και για κάτι τέτοιο δεν τον βλέπω αποφασισμένο. Τώρα μέχρι να γεννήσω ο πατέρας μου κανόνισε να απομακρυνθεί από κοντά μου και οι αποφάσεις θα ληφθούν μετά γιατί τώρα δεν είμαι σε θέση να μπω σε οποιουδήποτε είδους διαδικασία. Η μόνη μου ελπίδα είναι αυτό που λέτε να αναλογιστεί τις ευθύνες του ή να ξυπνήσει από το λίθαργο άμα δει το παιδί του και δει τι πρόκειται να χάσει. Πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα για κάτι τέτοιο? Όλοι μου λένε ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο.

Πάνω σε ποια θέματα πιστεύει πως είσαι λάθος?

το ενδεχόμενο της κλινικής ώστε να σταματήσει να πίνει δεν παίζει;

Quote:

---

Originally posted by pelariry
το ενδεχόμενο της κλινικής ώστε να σταματήσει να πίνει δεν παίζει;

---

συμφωνω!ειναι ενας εξαρτημενος ανθρωπος δεν μπορει να εχει δυναμη κ λογικη απο μονος του..θελει βοηθεια απο ειδικους κ στηριξη απο οικογενεια μετεπειτα.

Πιστεύει ότι χαλιέται από ιτς ουσίες γιατί εγώ το προκαλώ, ότι τον έχω απορρίψει σαν προσωπικότητα, ότι του χαλάω επίτηδες τα πράγματα, πχ. ότι του πειράζω τις κλωστίτσες από τις τσάντες και ότι του λερώνω την τσάντα με στιλό, ότι του κάνω μάγια για να μην πάει με άλλη γυναίκα, ότι όταν τον ρωτάω να μου επαναλάβει κάτι που δεν κατάλαβα ή δεν άκουσα καλά παίζω θέατρο και το κάνω επίτηδες για να του σπάσω τα νεύρα, και ότι θα τον αποκλείσω από το παιδί και θα κάνω ότι έκανε η μάνα του δηλαδή θα στρέψω το παιδί εναντίον του πατέρα του (αν είναι δυνατόν!!!), ότι δεν του έχω εμπιστοσύνη σαν άντρα, και κάνω εχθροπραξίες εναντίον του και άλλα τέτοια παρόμοια και ανήκουστα. Ναι δεν του έχω εμπιστοσύνη όσον αφορά τις ουσίες γιατί πολλές φορές έχω ακούσει υποσχέσεις και δεν έχουν τηρηθεί και δεν είναι τόσο το θέμα των ουσιών αυτών καθεαυτών (ξέρω πολλούς που πίνουν και είναι εντάξει) όσο η επίδραση που έχουν επάνω του, αλλά κατά τ\' άλλα δε νομίζω να έχει υπάρξει άλλος άνθρωπος που να τον έχει πιστέψει και να τον έχει παραδεχθεί τόσο όσο εγώ. Όσον αφορά τις εχθροπραξίες εγώ νιώθω σε ένα καθεστώς με το οποίο δεν μπορώ να συμβιβαστώ όσο και αν προσπαθώ και ειδικά αυτή την εποχή και απλά αμύνομαι όταν δέχομαι επιθέσεις του στυλ που περιέγραψα παραπάνω και δεν μπορώ παρά να επισημαίνω τα προβλήματα που διαβλέπω και περιμένω από εκείνον να τα εξετάσει, όπως κι εγώ έχω εξετάσει στο παρελθόν δικά μου προβλήματα που μου έχει επισημάνει, αλλά είναι πολύ εγωιστής άνθρωπος και δεν ακούει κανέναν. Και το χειρότερο είναι ότι οι αντιδράσεις του είναι πάρα πολύ έντονες, φωνάζει, μιλάει με στόμφο και σε απόλυτα στρατιωτικό στυλ και με υποτιμάει κάθε φορά και άλλες φορές με εκθιάζει και μου λέει ότι είμαι η γυναίκα της ζωής του και ότι πρέπει να με έχει σαν κόρη του. Δηλαδή αύριο στην κόρη του αυτά θα λέει? Και δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω γι\' αυτή την κατάσταση. Ήθελα το παιδί μου να έχει τον μπαμπά του γιατί κι εγώ τον δικό μου πατέρα τον λατρεύω και ξέρω πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί να έχει και την ασφάλεια που προσφέρει ένας πατέρας. Αλλά πώς να δεχθώ να ζει το παιδί σε ένα κλίμα όπου θα πιστεύει ότι όλοι το παρακολουθούν και ότι η μάνα του κάνει πράγματα εναντίον του πατέρα του και ότι πάει να το στρέψει εναντίον του. Δε θα έλεγα ποτέ κάτι αρνητικό για τον μπαμπά στο παιδί μας, αν χωρίζαμε, μόνο ότι δεν καταφέραμε να τα βρούμε και τίποτα άλλο. Αν ήμασταν μαζί θα προσπαθούσα να τους φέρω κοντά όσο περισσότερο γίνεται αλλά δεν μπορώ να επιτρέψω αρρωστημένες καταστάσεις. Κοντεύω να σαλτάρω κι εγώ.

Και όσον αφορά το θέμα της κλινικής πρέπει ο ίδιος να το θέλει. έχει μπει στο παρελθόν και πηρε φάρμακα αλλά τα σταμάτησε και ξανάρχισε μετά τις ουσίες παρά τις αντιρρήσεις μου. Γίνεται με το ζόρι να κάνεις έναν άνθρωπο καλά αν δε θέλει ο ίδιος να γίνει? Και έτσι ξεκίνησα και το μήνυμά μου: ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΩ???? Τι άλλο μπορώ να κάνω από την πλευρά μου αυτό ρωτάω.

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
δεν είναι τόσο το θέμα των ουσιών αυτών καθεαυτών (ξέρω πολλούς που πίνουν και είναι εντάξει)

---

από τη στιγμή που έχει διπολική διαταραχή (τουλάχιστον αυτή ήταν η διάγνωση) δεν νοείται να είναι συστηματικός χρήστης. σαφώς και θα έχουν επίδραση πάνω του οι ουσίες όπως και διάφορα άλλα πράγματα οπότε κατά τη γνώμη μου κακώς εστιάζεις μονάχα στην απεξάρτηση και όχι στη θεραπεία της διπολικής. πάμπολλοι διπολικοί είναι χρήστες ουσιών και αυτό αποτελεί ένα από τα συμπτώματα. η αρρώστεια τους όμως δεν είναι οι ουσίες αλλά η διπολική...

Kαι ξαναρωτάω¨ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ???? ΝΑ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΩ, ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙ, ΝΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ, ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ?????

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Και όσον αφορά το θέμα της κλινικής πρέπει ο ίδιος να το θέλει. έχει μπει στο παρελθόν και πηρε φάρμακα αλλά τα σταμάτησε και ξανάρχισε μετά τις ουσίες παρά τις αντιρρήσεις μου. Γίνεται με το ζόρι να κάνεις έναν άνθρωπο καλά αν δε θέλει ο ίδιος να γίνει? Και έτσι ξεκίνησα και το μήνυμά μου: ΠΩΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΩ???? Τι άλλο μπορώ να κάνω από την πλευρά μου αυτό ρωτάω.

---

κατ\' αρχάς, ψυχραιμία γιατί η προτεραιότητά σου είναι άλλη αυτή τη στιγμή. με καθαρό μυαλό και υπομονή αν υπάρχει αγάπη που υπάρχει θα λυθεί και το θέμα με τον άντρα σου μην ανησυχείς.:)

πέρα από το να θέσεις όρους δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. δεν νομίζω πως είναι καιρός για συγκινήσεις όμως οπότε αφού έχει απομακρυνθεί μέχρι να γεννήσεις μπορείς και να το αναβάλλεις για λίγο. οι όροι θα αφορούν προφανώς τη μεταξύ σας σχέση αλλά και το αν πρόκειται να συνεχίσεις να δέχεσαι τις ουσίες στη ζωή σας.

όσον αφορά την κλινική στην προκειμένη φάση βλέπεις πόσο παράλογος γίνεται απέναντί σου (φταίει για τις ουσίες αλλά όχι γιατί γίνεται παράλογος, ναι; αυτό είναι μέρος της ασθένειας. να τα ξεχωρίσουμε αυτά) λες να είναι ικανός να κρίνει το καλλίτερο γι\' αυτόν και να ξέρει τι θέλει; γιατί εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος. το ότι έχει μπει στην κλινική δεν λέει κάτι. άλλοι άνθρωποι παλεύουν μια ζωή με αυτό το πράγμα και δεν βρίσκουν την άκρη τους και ας μην το ρίχνουν στις ουσίες.
η οικογένειά του τι λέει για όλα αυτά;

στο πρώτο σου ποστ λες πως \"δεν άντεχε τα φάρμακα\". λογικά θα αναφέρεσαι στις παρενέργειες; και οι παρενέργειες είναι μες στο παιχνίδι και η αλλαγή της αγωγής μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη είναι μες στο παιχνίδι και αν χρειαστεί η εισαγωγή στην κλινική για να επιτευχθεί η σταθεροποίηση ε, νομίζω πως αξίζει τον κόπο σωστά; έστω και αν η εισαγωγή γίνει με το ζόρι.

όταν γεννήσεις και καθήσετε και συζήσετε όμως αμφιβάλλω ότι θα χρειαστεί. γιατί όταν θέσεις τους όρους σου χωρίς διαπραγμάτευση και πισωγύρισμα \"ή σταματάς να πίνεις και ξεκινάς θεραπεία ή χωρίζουμε\" δεν νομίζω να μείνει και με πολλές επιλογές και θα ενδώσει. γιατί ουσίες, ψύχωση και οικογένεια δεν γίνεται. γίνεται;

ήρεμα! ας μείνετε μακριά μερικές μέρες ο ένας από τον άλλον και όλα θα πάνε στο τέλος θα δεις!

Ήδη έφυγε από το σπίτι μεχρι να γεννήσω κατόπιν συνεννόησης με τον πατέρα μου. Νιώθω στεναχωρημένη με όλα αυτά αλλά είμαι αισιόδοξη ότι θα κάτσει κα θα σκεφτεί που γίνεται το λάθος. Είναι έξυπνος άνθρωπος αλλά είναι πολύ συναισθηματικός και δυστυχώς δεν έχει γονείς, έχουν πεθάνει και του λείπουν, ενώ έχει έναν αδερφό που τον υπερλατρεύει αλλά που είναι υστερικός και εντελώς απροσάρμοστος και του σπάει τα νεύρα. Ελπίζω για το καλύτερο τι να πω. Έχω πάρει αποφάσεις όσον αφορά τους όρους που θα τεθούν στην οικογένειά μας, αν μείνουμε μαζί γιατί αν δεν είμαστε καλά εμείς πώς θα είναι το παιδί μας? Ο πατέρας μου του είπε πού βλέπει τα στραβά και για το πιώμα του είπε (που δε λέω ότι είναι απολύτως υπεύθυνο για την κατάσταση, όμως αν δεν ξεκινήσουμε από εκεί δεν κάνουμε τίποτα) και για τον κακό χαρακτήρα που βγάζει (δηλαδή κάποτε πρέπει να ακούσει και κανέναν άλλον άνθρωπο και όχι μόνο το μυαλό του) και από εκεί και πέρα ας σκεφτεί ποια είναι τα δικά μου ελαττώματα και να έρθει να τα συζητήσουμε εν ηρεμία κι εγώ έχω όλη την καλή διάθεση να τα εξετάσω και να διορθωθώ εάν κάνω καπου λάθος. Πάντως, να το παίξω χαζή και να παραδεχθώ ότι έχω κάνει πράγματα επίτηδες και να συμφωνήσω με τους παραλογισμούς του δεν υπάρχει περίπτωση πια.

Veroniki , επειδή έχω περάσει από παρόμοια φάση με τον άντρα σου, η γνώμη είναι πως πρέπει να νοσηλευτεί.
όλα αυτά που λέει και κάνει είναι λόγω της διπολικής και της χρήσης ουσιών.
θα γίνεται όλο και χειρότερα αν συνεχίσει έτσι.
σε αυτή τη φάση νομίζει πως αυτός έχει δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο.
δεν είναι πως εσύ φταις σε κάτι.
φρόντισε να νοσηλευτεί και ασχολήσου με τον ευατό σου και το μωράκι που θα έρθει στον κόσμο.
επίσης όταν θα μπορέσεις ενημερώσου όσο το δυνατόν περισσότερο για την δπολική.
όλα θα περάσουν.
σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και με το καλό να γεννήσεις!

Πώς να γίνει αυτό αν δεν το θέλει ο ίδιος? Να τον πάρω με το ζόρι και να τον πάω σε κλινική? Δε θα το δεχθεί. Θα χάσει τη δουλειά του στο τέλος. Είναι πάρα πολύ καλός στη δουλειά του και την προηγούμενη φορά του τη χαρίσανε, αλλά αυτή τη φορά αν γίνει ξανά αυτό, φοβάμαι ότι θα τον διώξουν. Και το αγαπάει πάρα πολύ αυτό που κάνει, αν το χάσει θα του στοιχίσει πάρα πολύ πιστεύω. Πώς θα γίνει να πειστεί να κάνει θεραπεία με κάποια φάρμακα που να μην είναι τόσο βαριά όσο αυτά που πήρε αρχικά κι ας τα πάρει για περισσότερο καιρό? Πώς μπορείς να πείσεις έναν άνθρωπο που νομίζει ότι έχει δίκιο ότι δεν έχει και κάτι πρέπει να κάνει γι\' αυτό? Τι λες σε έναν τέτοιον άνθρωπο για να καταλάβει?

Βερονίκη καλησπέρα και από εμένα
Βασίλη με λένε 35

Καταρχήν σκέψου κάτι…
Επισκέπτεσαι ένα φόρουμ και σχεδόν απαιτείς να σου δώσουν απάντηση σε ίσως μια ουτοπική ερώτηση…

Η συμπεριφορά σου είναι σχεδόν απόλυτη και αμφισβητείς σχεδόν όλες τις απόψεις επιμένοντας να μάθεις πως πρέπει να τον πείσεις.

Τι μπορούμε αλήθεια να σου πούμε εμείς όταν εσύ η ίδια έχεις βάλει μπροστά σου ένα τοίχο?

Όταν αυτό που ακούς απλά το ακούς για να το διαψεύσεις και να επιβεβαιωθείς ότι δεν γίνεται τίποτε με την περίπτωση του και προσπαθείς να ησυχάσεις την συνείδηση σου?

Πρέπει να ξεκαθαρίσεις πολλά πράγματα στο μυαλό σου κατά την γνώμη μου για να είσαι εις θέση να βοηθήσεις ένα αλκοολικό όπως είναι ο άνδρας σου

Βασίλη,

Καλησπέρα. Δεν απαιτώ καμία απάντηση και δεν έχω βάλει κανέναν τοίχο μπροστά μου. Απλά είμαι σε απόγνωση και λόγω της κατάστασής μου. Γνωρίζω πολύ καλά τι έχει ο άντρας μου απλά δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω για να βοηθήσω κι εκείνον αλλά και να μη ζημιωθώ κι εγώ. Επίσης, περιμένουμε και μωρό και θα ήθελα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε και το παιδί να μην στερηθεί τους γονείς του αλλά και να μεγαλώσει σ\' ενα φυσιολογικό και ήρεμο περιβάλλον χωρίς εντάσεις. Δεν απαιτώ απαντήσεις ίσως παρεξηγήθηκα με τον τόνο με τον οποίο έθεσα τα ερωτήματά μου και σε πληροφορώ ότι όλες τις απόψεις τις έχω λάβει πάρα πολύ σοβαρά υπ\' οψιν μου και αν πίστευα ότι δε γίνεται τίποτα και ότι απλά θέλω να καθησυχάσω τη συνειδησή μου δε θα ασχολούμουν καθόλου. Και μάλιστα γι\' αυτό έχω και μια πολύ καλή δικαιολογία και αυτή είναι το μωρό που περιμένω. Λες να έχω καμία όρεξη να βάζω το παιδί μου σε δεύτερη μοίρα για μια θεωρητικά τελειωμένη υπόθεση? Ας θέσω λοιπόν το ερώτημα λίγο διαφορετικά: Τι θα κάνατε εσείς στη δική μου θέση και αν θέλετε απαντάτε. Ευχαριστώ.

Veroniki , παραπάνω σου έγραψα : βρέθηκα σε παρόμοια θέση.
έπρεπε να γράψω στην ίδια ακριβώ θέση.
δεν δεχόμουν πως είμαι άρρωστη.
με εισαγγελική με έβαλαν στο νοσοκομείο.
από αυτά που λες μόνο έτσι θα τον σώσεις.
μην τον αφήσεις έτσι.
αν έβλεπα τον άνθρωπό μου να καταστρέφεται , αυτό θα έκανα.
προέχει η υγεία του.
νομίζεις πως αν κατρακυλήσει κι άλλο θα κρατήσει τη δουλειά του ?
και δυστυχώς έτσι όπως πάει μόνο χειρότερα θα γίνεται.
τη δπολική όσο πιο γρήγορα την αντιμετωπίσεις τόσο καλύτερα για σένα.
εγώ δεν βλέπω εναλλακτική.

Μπορείς να μου πεις ακριβως τη διαδικασια για να την εχω στα υπ\' οψιν μου? Τη Δευτερα θα μιλησω και με τους γιατρους που μου ειχαν μιλησει οταν ειχε μπει στο νοσοκομειο, αλλα τοτε μπηκε με τη θεληση του και αυτοι μου ειχαν πει οτι με το ζορι δε γινεται, οποτε ενα τετοιο σεναριο μου φαινοταν εξωγηινο. Εχεις θεραπευθεί εντελώς, ειχες σχέσεις με ουσίες που σου χειροτερευαν την κατασταση? Καθε πληροφορια ειναι χρησιμη και σημαντικη.

μια αίτηση στον εισαγγελέα πρωτοδικών χρειάζεται. τον φερόμενο ως ασθενή τον συνοδεύουν αστυνομικοί στην κλινική όπου τον εξετάζουν 2 ψυχίατροι οι οποίοι και αποφασίζουν για την τύχη του ουσιαστικά, αν θα παραμείνει στην κλινική δηλαδή ή όχι.

Οκ. Θα μιλησω τη Δευτερα και με τους γιατρους που τον ειχαν δει τοτε και να δω τι θα μου πουν για την κατασταση του, γιατι καταλαβαινεις τι θα γινει αν τον παμε μεσα με το ζορι και οι γιατροι πουν οτι δε χρειαζεται να νοσηλευθει.

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Ας θέσω λοιπόν το ερώτημα λίγο διαφορετικά: Τι θα κάνατε εσείς στη δική μου θέση και αν θέλετε απαντάτε. Ευχαριστώ.

---

δεν χρειαζόταν αναδιατύπωση. το ερώτημά σου ήταν σαφέστατο και η εντάση σου απόλυτα δικαιολογημένη. αν είναι δυνατό δηλαδή.

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Οκ. Θα μιλησω τη Δευτερα και με τους γιατρους που τον ειχαν δει τοτε και να δω τι θα μου πουν για την κατασταση του, γιατι καταλαβαινεις τι θα γινει αν τον παμε μεσα με το ζορι και οι γιατροι πουν οτι δε χρειαζεται να νοσηλευθει.

---

καταλαβαίνω αλλά να υποθέσω δηλαδή πως πλέον δεν έχει καμμιά σχέση με κανέναν γιατρό; καμμιά παρακολούθηση;

Σε κάθε περιπτωση, ευχαριστω ολους για τη συμπαρασταση, ειλικρινα και μεσα απο τα βαθητης καρδιας μου. Αυτον τον ανθρωπο τον λατρευω και ξερω οτι ειναι ενας παναξιος ανθρωπος που αξιζει τον κοπο να προσπαθησει κανεις γι\' αυτον και του αξιζει μια καλυτερη ζωη. Γι\' αυτο συγγνωμη για την ενταση, ειμαι κι εγω στα ορια να σαλταρω. Μη νομιζετε οτι δε θα κοιταξω κι εμενα σε καποιο γιατρο οταν με το καλο περασει η μπορα. Δεν μπορει, κατι θα μου αφησει κι εμενα αυτη η ιστορια.

Ναι, αυτη την στιγμη δεν παρακολουθειται απο κανεναν γιατρο και σταματησε τα φαρμακα πιο νωρις απο τοτε που του ειπαν οι γιατροι, γιατι ηθελε να κανουμε παιδι. Αλλα αφου εμεινα εγκυος δεν τα συνεχισε και μαλιστα τους εχει απορριψει τελειως και τους θεωρει και πολυ φαρμακοφιλους και οτι τα αρπανε απο τις φαρμακευτικες. Επισης, τοτε οι γιατροι ειχαν πει οτι δεν εχει κανενα προβλημα και οτι ολα προκαλουνται απο τις ουσιες. Τωρα τι τον σπρωχνει στις ουσιες δεν ξερω. Ισως θα επρεπε να ειναι πιο αυστηροι οι γιατροι μαζι του και να του εξηγησουν πιο λιανα τι ακριβως του συμβαινει.

μπορεί να είναι κι έτσι. σε κάθε περίπτωση οι ουσίες πρέπει να κοπούν μαχαίρι και αυτό πρέπει να το καταλάβει και ο ίδιος με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο- πρέπει κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσει που τον έχουν οδηγήσει. πάντως αν είναι να είστε μαζί θα βοηθήσει πολύ να ενημερωθείς όπως σου πρότεινε κι η arktos. πιο συγκεκριμένα π.χ. μπορείς να διαβάσεις αυτό: http://tinyurl.com/2wx6p8l όταν είσαι σε θέση.

Ευχαριστω παιδια. Καθε πληροφορια ειναι σημαντικη. Ευτυχως το μυαλο του κοβει ξυραφι ακομη, ειναι πανεξυπνος απλα εχει ενα προβλημα με τον εαυτο του. Θα μπω στο site και θα ενημερωθω.

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Έχει ξαναρχίσει να λέει ότι τον παρακολουθούν και ότι συνωμοτούν πίσω από την πλάτη του.

---

αυτό δείχνει από μόνο του πως οι γιατροί θα συστήσουν νοσηλεία.

Τα νεα ειναι τα εξης: Με πηρανε τηλεφωνο στις 4 το πρωι να παω να τον μαζεψω απο το κεντρο γιατι καποιοι του την επεσαν και τον πλακωσανε στο ξυλο, του σπασανε κατι μπουκαλια στο κεφαλι, τον κλωτσησαν κτλ. Ηταν πιωμενος καργα. Πηγα, τον πηρα, τον πηγα στο νοσοκομειο, εξηγησα στους γιατρους την κατασταση, αλλα μονο συσταση μπορεσαν να του κανουν και ειπαν οτι δεν μπορουν να τον πανε με το ζορι. Ευτυχως δεν ειχε κατι σοβαρο μονο κατι ραμματα στο κεφαλι. Τον πηρα με το αμαξι αλλα δεν τον εφερα σπιτι. Τον αφησα σε ενα μετρο, για να παρει το μηχανακι του και να παει στο σπιτι του. Δεν ξερω αν εκανα καλα, αλλα αυτη την στιγμη ουτε τον εαυτο μου δεν μπορω να κοιταξω, ποσο μαλλον κατω απο ψυχολογικη πιεση να πρεπι να κοιταξω και καποιον αλλον. Ο γιατρος στο νοσοσκομειο μου ειπε οτι καταλαβαινει τι γινεται και να κοιταξω τον εαυτο μου. Ηταν αρκετα καλα, ηρεμος, αλλα επιμενει οτι δεν τον σεβομαι και να σταματησω να του λεω να μην πινει. \"Αλλο δε θελω να πινεις\" και αλλο \"δε θελω να στραβωνεις\" μου ειπε, αλλα εξακολουθει να λεει οτι κανω πραγματα επιτηδες και οτι εγω εφταιγα που μπηκε την προηγουμενη φορα στο νοσοκομειο επειδη τον ειχα διωξει και οχι οι ουσιες. Δεν ξερω τι θα γινει, αλλα δεν παμε καθολου καλα.

αυτό συνέβη όπως καταλαβαίεις γιατί είναι πολύ επιθετικός με όλους.
αυτή τη στιγμή προφανώς βρίσκεται σε μανία.
αυτό θα συμβαίνει.
μόνο η εισαγωγή σε κλινική θα τον σώσει.
σκέψου την επόμενη φορά μπορεί να μην είναι μόνο ράμματα.
στο ξαναλέω όσο τον αφήνεις μόνο χειρότερα θα γίνεται.

στους γιατρούς είπες πως πάσχει από διπολική?

Quote:

---

Originally posted by Veroniki
Τα νεα ειναι τα εξης: Με πηρανε τηλεφωνο στις 4 το πρωι να παω να τον μαζεψω απο το κεντρο γιατι καποιοι του την επεσαν και τον πλακωσανε στο ξυλο, του σπασανε κατι μπουκαλια στο κεφαλι, τον κλωτσησαν κτλ. Ηταν πιωμενος καργα. Πηγα, τον πηρα, τον πηγα στο νοσοκομειο, εξηγησα στους γιατρους την κατασταση, αλλα μονο συσταση μπορεσαν να του κανουν και ειπαν οτι δεν μπορουν να τον πανε με το ζορι. Ευτυχως δεν ειχε κατι σοβαρο μονο κατι ραμματα στο κεφαλι. Τον πηρα με το αμαξι αλλα δεν τον εφερα σπιτι. Τον αφησα σε ενα μετρο, για να παρει το μηχανακι του και να παει στο σπιτι του. Δεν ξερω αν εκανα καλα, αλλα αυτη την στιγμη ουτε τον εαυτο μου δεν μπορω να κοιταξω, ποσο μαλλον κατω απο ψυχολογικη πιεση να πρεπι να κοιταξω και καποιον αλλον. Ο γιατρος στο νοσοσκομειο μου ειπε οτι καταλαβαινει τι γινεται και να κοιταξω τον εαυτο μου. Ηταν αρκετα καλα, ηρεμος, αλλα επιμενει οτι δεν τον σεβομαι και να σταματησω να του λεω να μην πινει. \"Αλλο δε θελω να πινεις\" και αλλο \"δε θελω να στραβωνεις\" μου ειπε, αλλα εξακολουθει να λεει οτι κανω πραγματα επιτηδες και οτι εγω εφταιγα που μπηκε την προηγουμενη φορα στο νοσοκομειο επειδη τον ειχα διωξει και οχι οι ουσιες. Δεν ξερω τι θα γινει, αλλα δεν παμε καθολου καλα.

---

ε, είπαμε με το ζόρι οι γιατροί δεν μπορούν να τον πάνε πουθενά. εισαγγελική εντολή χρειάζεται. τρέχεις να τον μαζέψεις ξημερώματα στην κατάστασή σου και μετά εσύ δεν τον σέβεσαι; όντως. καταλαβαίνει τι του γίνεται...

ο αδερφός του τι λέει για μια πιθανή νοσηλεία άραγε;