Θα ήθελα σήμερα να είναι η τελευταία μου νύχτα. Δεν θα τα καταφέρω πάλι όμως. Το ξέρω.
Δεν θέλω πια να βλέπουν οι άλλοι τον πόνο μου. Είμαι όμως διάφανη, ξέρουν όλοι και αυτό είναι το χειρότερο. Δεν αντέχω άλλο αυτόν τον κόσμο.
Printable View
Θα ήθελα σήμερα να είναι η τελευταία μου νύχτα. Δεν θα τα καταφέρω πάλι όμως. Το ξέρω.
Δεν θέλω πια να βλέπουν οι άλλοι τον πόνο μου. Είμαι όμως διάφανη, ξέρουν όλοι και αυτό είναι το χειρότερο. Δεν αντέχω άλλο αυτόν τον κόσμο.
εισαι τοσο δειλη δηλαδη?δεν μπορεις να αντιμετωπισεις την ζωη?
ειναι γλυκια κ ομορφη κ με πολυ πονο επισης..αλλα παραμενει ομορφη!
θες να μας πεις τι σου συμβαινει?να κανουμε μια κουβεντουλα?χωρις τετοιες σκεψεις ομως!
τι λες?
Είναι μια όμορφη νύχτα, θα ήθελα πολύ να είναι όλα όμορφα για σένα... Μην τα παρατάς και μην απελπίζεσαι βρε ψυχούλα: λες πως είσαι διάφανη κι όμως κανείς, ίσως ούτε και συ, δε βλέπει την ομορφιά που κρύβεις μέσα σου...
Mystic κανε υππομονη μεχρι αυριο θα εισαι καλυτερα.Μην τα παρατας ,η ζωη ειναι ομορφη και με τα κακα και με τα στραβα της καρδουλα μου...
Mystic το ότι δεν θα τα καταφέρεις(ευτυχώς!)δεν είναι θέμα αδυναμίας αλλά επιθυμίας για ζωή.Ένα κομμάτι σου θέλει να ζήσει,αυτό είναι που δεν αφήνει ένα απλό αλλά δυνατό συναίσθημα να σε οδηγήσει σε μια πράξη.Σκέψου πως είναι απλά ένα συναίσθημα,δεν είναι πραγματική σταθερή σου επιθυμία.
Ένα συναίσθημα που εκφράζει πολύ πόνο.Και έχεις επιλογές γι\'αυτό.
Μειώνοντας τον πόνο με ότι γνωρίζεις ως τώρα αλλά δοκιμάζοντας και νέες ενναλακτικές.Δεν είναι θέμα ζωής ή μη ζωής αλλά αντιμετώπισης αυτού του συναισθήματος.
Έχω κάνει απόπειρα στα 15 και όταν ένιωσα πως όντως η ζωή τελείωνε τότε το συναίσθημα της αυτοκτονίας μεταβλήθηκε σε συναίσθημα αγωνίας και πόθου για ζωή.Αλλά ήταν αργά να πάρω την πράξη πίσω.Τελικά στάθηκα τυχερή.
Πέρνα όσο πιο ανώδυνα μπορείς αυτή τη νύχτα και για να διαπιστώσεις την αστάθεια του συναισθήματος δες πχ αύριο βράδυ πόσο διαφορετικά μπορεί να νιώθεις..
Δε σημαίνει ότι επειδή το αισθάνεσαι θες και να το πράξεις,απλά πονάς.
Αν έχεις κάποιον που εμπιστεύεσαι πραγματικά μπορείς να του μιλήσεις για το πως νιώθεις.
Θα σου πρότεινα απόψε κιόλας να κάνεις ένα τηλέφωνο στο 1018, 24ωρο τηλ.βοήθειας της κλίμακας για ανθρώπους που σκέφτονται ή και σκεφτόταν να δώσουν τέλος στη ζωή τους.Πιστεύω θα σε βοηθήσει(είναι ανώνυμο να ξέρεις).Μην αφήνεις τον εαυτό σου να νιώθει έτσι...απάλυνε τον πόνο σου και άμβλυνε τις δυνατότητες να περάσουν όσο πιο σύντομα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα.
Καλό σου βράδυ.
Μystic,έγραψα κι έσβησα πολλές φορές αρκετές ανοησίες απ\'όσες ήθελα αρχικά να σου γράψω.Η ουσία είναι πως η δική μου εμπειρία σε αυτό το κομμάτι δεν είναι και μικρή.Ήταν αρκετές οι φορές που ήθελα να πεθάνω και που το προσπάθησα και που ήμουν τυχερή.Όμως τότε ούτε αυτό το ένιωθα σαν τύχη.Πάλι σαν δική μου αποτυχία το ένιωθα.Είχα απαίσια παιδικά και εφηβικά χρόνια.Δεν είχα ανθρώπους να με καταλάβουν,ούτε καν να ενδιαφέρονται να αναρωτηθούν γιατί ήμουν τόσο λυπημένη.Ήταν βυθισμένοι στα δικά τους κενά που προσπαθούσαν να γεμίσουν με τόσο απεγνωσμένους ρυθμούς με υποκατάστατα,που δεν υπήρχε χώρος για εξομολογήσεις,ούτε καν για να πω σε κάποιον πως θέλω να πεθάνω.
Από αυτή την άποψη,μόνο αγγίζοντας το δικό μου πόνο μπορώ να αγγίξω το δικό σου,μόνο μέσα από τη μνήμη των δικών μου σκοταδιών μπορώ να σου μεταδώσω λίγο φως.
Κοριτσάκι μου...Όταν ο πόνος μας ξεπερνάει τις αντοχές μας,είναι δύσκολο να ανακαλύπτουμε καθημερινά τον τροχό,τον τρόπο να επιβιώσουμε άλλη μια μέρα,άλλη μια νύχτα,να σπρώξουμε λίγο τις ώρες να πάνε παρακάτω.Όμως όταν τον μοιραζόμαστε σα να ξαλαφρώνουμε λιγάκι,ναι;Θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μη διστάζεις να βγάζεις όσα σε βασανίζουν στην καθημερινότητά σου όταν σου δίνεται η ευκαιρία να το κάνεις.
Πολλές φορές ο ίδιος ο πόνος μας κάνει να βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο προς τα μέσα,να συρρικνώνουμε την ύπαρξή μας ολοένα και περισσότερο,να διστάζουμε να ανοιχτούμε ακόμη και όταν οι ευκαιρίες υπάρχουν(τι μου φταίνε οι άλλοι,έχουν τις δικές τους ζωές,τι μπορούν να μου προσφέρουν,σε τι τους αφορά,ντρέπομαι να τους ανοίξω τα εσώψυχά μου,τι γνώμη θα έχουν μετά για μένα,έχεις κάνει κι εσύ φαντάζομαι κάποιους από αυτούς τους συλλογισμούς).
Ο πόνος είναι αυτός που είναι,γιατί κάτι ακόμη λείπει.Τι σου λείπει,τι θα μπορούσες να κάνεις σήμερα για να ανακουφιστείς,πού θα μπορούσες να στραφείς για να μάθεις πώς να τον αντιμετωπίζεις και πώς θα γίνει όλο και λιγότερος,με ποιους τρόπους μπορεί το δικό σου το σκεπτικό πάνω σε ό,τι αντιμετωπίζεις να βοηθά στην παραμονή των επιπέδων του πόνου ψηλά.
Κι έπειτα,θυμάμαι αυτούς τους στίχους του Καρυωτάκη\"πως θ\'αναβάλλουν βέβαιοι κατά βάθος\"και χαίρομαι που ενώ αυτός δεν το ανέβαλλε κάποια φορά,ένα σωρό άνθρωποι το αναβάλλουν,μέχρι να βρουν τους τρόπους να μην χρειάζεται καν να μπαίνουν σε τέτοιες διαδρομές,να μη χρειάζεται να σκέφτονται \"θέλω να πεθάνω\".
Να ζήσεις καλό μου.Θα δεις,πως όταν αυτό περάσει,όλα θα σου φαίνονται σαν ένας μακρινός εφιάλτης,που πια δε θα σε τρομάζει.Αλλά τώρα πρέπει κάτι να φτιάξουμε,ναι;Πρέπει να κινητοποιηθούμε.Σιγά μην αφήσουμε να μας γλιστράει η ζωή από τα χέρια δίχως να τη χαιρόμαστε.Ε,γαμώτο!Σιγά μη δε βρεθούν οι τρόποι.
Για λέγε τώρα,έγινε κάτι που έφερε τις σκέψεις αυτές;Πόσο καιρό τις κάνεις;Μήπως υπάρχει κατάθλιψη;Επικοινώνησες με το γιατρό σου;
Μην παραιτείσαι από το δικαίωμά σου στην ευτυχία.Κυνήγα την με πάθος.Και να μπαίνεις στο φόρουμ,κοίτα να μην απομακρυνθείς,θα σου θυμώσω.Αύριο θέλω να είσαι εδώ για να συζητήσουμε.Άμα δεν είσαι δεν έχει γλυκό(όοοχι,κάνω και δίαιτα,τι το ήθελα και το ανέφερα,λολ):P:D
Έλα,καλό ξημέρωμα,τα λέμε αύριο.Φιλιά.:)
Εχει ανατροπες η ζωη μονο αυτο να σκεφτεσαι τιποτα αλλο, την μια στα παιρνει ολα αλλα την αλλη στα δινει ολα:)
Μη σταματας , συνεχισε ,απλως συνεχισε και θα βρεθεις εκει που θες.
δεν εινια δειλια..ισα ισα..ειναι πονοσ... οποιοσ εχει περασει καταθλιψη καταλαβαινει την τερααστια διαφωρα...Quote:
Originally posted by dora-agxos
εισαι τοσο δειλη δηλαδη?δεν μπορεις να αντιμετωπισεις την ζωη?
ειναι γλυκια κ ομορφη κ με πολυ πονο επισης..αλλα παραμενει ομορφη!
θες να μας πεις τι σου συμβαινει?να κανουμε μια κουβεντουλα?χωρις τετοιες σκεψεις ομως!
τι λες?
καλη μου..εχεισ παει σε ψυχιατρο??βα σε βοηθησει..ολα ειναι αναστρεψημα απλωσ θελει χρονο...
Mystic..σε περιμενυμε να μασ πεισ πωσ ξυπνησεσ..και εισαι καλα.. δεν σε νικησε ....:):):)
soy stelnv u2u...
Ευχομαστε να εισαι καλα σημερα .....;)
εγω θελω να ζησω βρε μιστικ.....
μακαρι να μπορουσα να σου μεταδωσω λιγη απο αυτη την αισθηση...
Είμαι εδώ... Πέρασε το βράδυ, όπως τόσα άλλα. Και είδα τώρα τόσες απαντήσεις, τόσα λόγια από την καρδιά σας και επιτέλους τόσους ανθρώπους να καταλαβαίνουν αυτόν τον πόνο. Κι αυτό είναι τεράστια ανακούφιση. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους.
Μίλησα με τη γιατρό μου, με βοήθησε...Είχα κάνει βήματα προς τα μπροστά τουσ τελευταίους 2 μήνες. Γύρισα την πλάτη μου στο ψυχιατρείο, έσφιξα τα δόντια, πήρα την αγωγή μου και αφοσιώθηκα με όλη μου τη ψυχή στο στόχο μου. Έκανα προετοιμασία σκληρή και κατάφερα να περάσω σε δραματική σχολή...
Κι ήρθε ένας άνθρωπος (που αν δεν ήταν αυτός μπορεί να ήταν κάτι άλλο) και σε μία νύχτα με γύρισε στο σημείο μηδέν. Και προχτές κατάπια 10 χάπια για να μη νιώθω...Και χτες ήθελα να έρθει το τέλος..αλλά σήμερα σηκώθηκα πάλι.
Και ναι Rain έχεις τόσο δίκιο, ξέρω τι μπορεί να μειώσει τα επίπεδα του πόνου, το ανακάλυψα μέσα από δύσκολες διαδρομές, όταν η ψυχή μου περιπλανιόταν στο σκοτάδι και πριν από 2 χρόνια ακούμπησε στο θέατρο. Και εκεί βρήκε το φως. Και μου το χρωστάω να συνεχίσω να προσπαθώ. Ο πόνος θα είναι εδώ, το ξέρω, θα έρχεται πιο δυνατός κάποιες φορές, αλλά ο δρόμος του Καρυωτάκη, που τους έβλεπε να έρχονται όλο και περισσότεροι με τα χρόνια, δεν θέλω να είναι ο δικός μου.
Όχι, γιατι είναι δειλία. Δεν συμφωνώ...Όταν πονάς δεν μπορούμε να μιλάμε για δειλία. Τη δειλία την βλέπω γύρω μου κάθε μέρα καμουφλαρισμένη...αλλά επειδή δεν είναι ακόμα επιλογή μου. Επειδή φοβάμαι το άγνωστο και επειδή μια μικρή φλόγα ελπίδας σιγοκαίει ακόμα μέσα μου. Και εσεις τη δυναμώσατε. Σας ευχαριστώ.
Mystic χαίρομαι τόσο πολύ!!!!!!!!!καλημέρα λοιπόν:)Quote:
Originally posted by Mystic
Μίλησα με τη γιατρό μου, με βοήθησε...Είχα κάνει βήματα προς τα μπροστά τουσ τελευταίους 2 μήνες. Γύρισα την πλάτη μου στο ψυχιατρείο, έσφιξα τα δόντια, πήρα την αγωγή μου και αφοσιώθηκα με όλη μου τη ψυχή στο στόχο μου. Έκανα προετοιμασία σκληρή και κατάφερα να περάσω σε δραματική σχολή...
Κι ήρθε ένας άνθρωπος (που αν δεν ήταν αυτός μπορεί να ήταν κάτι άλλο) και σε μία νύχτα με γύρισε στο σημείο μηδέν. Και προχτές κατάπια 10 χάπια για να μη νιώθω...Και χτες ήθελα να έρθει το τέλος..αλλά σήμερα σηκώθηκα πάλι.
σου εύχομαι πραγματικά μια πιο όμορφη και ελαφριά μέρα...
Μπράβο σου και για την επίτευξη του στόχου σου,ειδικά που εξυπηρετεί ένα φως της ψυχής σου(ξέρεις είναι και δικό μου όνειρο...και το νιώθω διπλά)
Πριν κάποιους μήνες-νομίζω Φεβρουάριο πέρασα παρόμοια φάση.Βρισκόμουν στην καλύτερή μου κατάσταση ψυχολογικά από ποτέ.Είχα να σκεφτώ ΣΟΒΑΡΑ να αυτοκτονήσω απ\'την εφηβεία.
Ώσπου...σε αυτό το απώγειο...ένα βράδυ ξαφνικά(με μια αφορμή που άλλη φορά θα τη χειριζόμουνα)ήρθε αυτή η επώδυνη κατάσταση.Ένα κομμάτι πολύ μικρό εκείνη τη στιγμή με προστάτεψε ευτυχώς.Έψαχνα απεγνωσμένα να βρω λύσεις αλλά δεν ήθελα να το πω και κάπου γιατί ένα άλλο κομμάτι δεν ήθελε να αποτραπεί η πράξη.Σκέφτηκα να ανοίξω θέμα εδώ,σκέφτηκα διάφορα...τελικά βρήκα ένα κείμενο της κλίμακας που με βοήθησε να ηρεμήσω(ή μάλλον να αναβάλλω την απόφαση).Την άλλη μέρα τους πήρα τηλέφωνο-όχι την ίδια γιατί φοβήθηκα να μην καλέσουν καμιά αστυνομία(κάτι που δεν ισχύει).Με βοήθησαν.
Η ψυχολόγος μου ήταν κατηγορηματική \'\'πριν την αυγή είναι το πιο βαθύ σκοτάδι\'\'(το είχα και υπογραφή ένα διάστημα)
Τη μια μέρα άνοιξαν ως και οι αισθήσεις μου...έβλεπα πολύ ζωντανά χρώματα,μύριζα έντονα όμορφες μυρωδιές,άκουγα έντονα...και το ίδιο βράδυ αργά ήρθε η αντιστάθμιση...
Αυτό μου είπε.Σ\'αυτό ακριβώς αναφέρεται η διατριβή της.
Τη στιγμή που αρχίζεις πλέον να θεραπεύεσαι υπάρχει περίπτωση να ρθει η αντίδραση του εαυτού επιμένοντας να γυρίσει στην αρρωστημένη ισορροπία.
Φυσικά και καταλαβαίνω τον πόνο σου αλλά σκέψου πως αυτές οι σκέψεις είναι ο σαμποτέρ του ίδιου σου του εαυτού.
Αυτό να θυμάσαι.
Προχωράς όσο ποτέ(άλλωστε μόνη σου το παραδέχτηκες),συνέχισε λοιπόν να προχωράς και καποια στιγμή όλα αυτά θα είναι παρελθόν.
Μπράβο σου για όσα κατάφερες!!!!!!και χαίρομαι που μας μιλάς τόσο όμορφα σήμερα και ακούω πως όντος είσαι σε φάση ουσιαστικής προόδου.
Λυπάμαι και για την άλλη πλευρά γιατί γνωρίζω τον πόνο της αλλά να θυμάσαι πως είναι στη διαδικασία της μάχης.
Προχώρα.
Είμαστε κοντά σου :)
Ετσι μπαβο Mystic....:)
Έτσι μπράβο!Να βλέπεις ό,τι καταφέρνεις,να μην κολλάει το βλέμμα σου στα αρνητικά,στις δυσκολίες και στα προβλήματα.Να ρίχνεις το βάρος στην πρόοδο που έκανες και κάνεις,να βοηθάς την Mystic να συνεχίσει,να είσαι σύμμαχός σου.:)
Την καλησπέρα μου κοριτσάκι.
αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο..και δεν νιώθω απελπισμένη,πιστεύω πως είναι δικαίωμα μου και επιλογή μου να αποφασίσω πως και αν θέλω να ζω...φοβαμαι τον πονο και δν μπορω να αυτοκτονησω.Αν υπηρχε ενας ευκολος τροπος θα το εκανα και θα ημουν ικανοποιημενη με την επιλογη μου..
Mastixa καλησπέρα. Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου πως είναι δικαιωμά σου το πως θα επιλέξεις να ζήσεις ή το αν θα τερματίσεις τη ζωή σου. Έχω΄νιώσει το ίδιο. Θα σου πω όμως ότι αυτός ο πόνος ο αβάστακτος μπορεί να φύγει ή έστω να μειωθεί, μπορεί να βγουν δημιουργικά πράγματα μέσα από τον πόνο. Λες ότι δεν αυτοκτονείς γιατι φοβάσαι τον πόνο. Να προσθέσω επίσης ότι δεν γνωρίζεις τι υπάρχει μετά. Ότι το εδώ και τώρα αξίζει μία προσπάθεια. Λάθος. Όχι μία, πολλές προσπάθειες. Μπορούμε να αλλάξουμε τις καταστάσεις. Κι όσο κι αν σου φαίνεται αδύνατο τώρα, και το ξέρω, θα έρθουν στιγμές ευτυχίας και μαγείας. Είναι όλα μέσα στο ταξίδι της ζωής. Αυτή η ευαισθησία που έχεις και σε κάνει να πονάς τόσο είναι ένα νόμισμα με δύο πλευρές, υπάρχουν κι από την άλλη πλευρά έντονα συναισθήματα. Χαράς, δημιουργίας, επικοινωνίας, προσφοράς. Και θα τα νιώσεις. Αξίζει τον κόπο.
Σωστα... σε αφτη την ζωη υπαρχουν πιθανοτιτες βελτιοσεις κ επιστροφη αν κανεις ενα λαθος... εκει που 8α πας ητε ειναι κολαση ιτε το απολιτο τπτ δεν υπαρχει ουτε περι8οριο βελτιοσεις ΟΥΤΕ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.... να μην σκεφτεσε τετιες μαλακιες σινελθε... ολα μες το μυαλλο ειναι , κ ολα μπορεις να τα κανεις τελια. τον πονο που 8α διμιουργισεις δεν τον σκεφτεσε ? μαζι τον δικο σου σκοτομο σκοτονεις κ αλους 10 αν8ροπους ταυτοχρονα... κ τουσ σκοτονεις πιο ασχιμα απο εσενα γιατι αφτι θανε ζοντανοι κ θα φασανιζοντε για πολι καιρο....
οταν ιμουν πιο πιτσιρικας... δεν πιστεβα ιδιετερα σε ανοτερες οντοτητες... αλλα αν δουμε αφτο το κοσμο με μια θετικι ματια... 8ιμιθουμε ορεες στιγμες π ζισαμε κ 8α ζισουμε ... τοτε 8α καταλαβουμε οτι αφτι η ζωη ειναι απο μονη της ενα θαυμα... γιατι να μην υπαρχει δευτερο θαυμα κ τριτο ??? ε ???
ι ορ8η σταση του αν8ροπου στιν ζωη ειναι να περιμενει το απροσδοκιτο κ το απι8ανο... το λεω απο δικες μου πολλεσ εμπιριες...
Pieeeeeeeeeeceeeeeeee
mystic δεν ξερεις ποσο ταυτιζομαι με τα λογια σου , ειναι τοσα βραδια που σκεφτομαι ακριβως τα ιδια , θελει τοσο θαρρος ομως που μαλλον δεν το χω..
Aισθάνομαι πολλές φορές κι εγώ ακριβώς το ίδιο....Και σκέφτομαι πώς θα ήταν να τελείωναν όλα απλά και ανώδυνα...να σταματήσω να πονάω, να υποφέρω, να προσπαθώ.....να μην υπάρχει τίποτα....αρκετές φορές έχω φτάσει στο σημείο να αποφασίσω κάτι αλλά πάντα τελευταία στιγμή κάτι με γυρίζει πίσω και μου υπενθυμίζει πως δεν πρέπει να το βάλω κάτω......πρέπει να συνεχίσω να παλεύω...
αν ομως αυτο ειναι η μονη λυση ? αν τοσο καιρο προσπαθεις και τπτ δεν εχει γινει ? τοτε πιστευεις ολο κ πιο πολυ οτι η μονη λυση ειναι το τελος..
Διάβασα κατά τύχη το θέμα γιατί συνήθως νευριάζω όταν κάποιος λέει, "θελω να πεθάνω" και δεν ασχολουμαι καν.
Μετά νευριάζω με τον εαυτό μου που δεν καταλαβαίνει πως αυτός ο άνθρωπος είναι άρρωστος και είναι η αρρώστια αυτό που τον κάνει να νιώθει έτσι και όχι ο ίδιος.
Μετά νευριάζω πάλι με αυτόν που το λέει γιατί πέρα απ την οποιαδήποτε αρρώστια και κάτω από αυτήν υπάρχει η προσωπικότητα, η δύναμη και τα θέλω. Υπάρχει η ανάγκη κάποιος να είναι νικητής ή χαμένος. Αυτά τα δυο χαρακτηριστικά δεν είναι συμπτώματα καμιάς αρρώστιας αλλα θέμα χαρακτήρα.
Ή το παλεύεις, ή πεθαίνεις. Αυτό είναι θέμα επιλογής.
Κατά τα άλλα, εγώ θέλω να ζήσω και μακάρι να είχα εκατό ζωές.
Κατά τα άλλα, εγώ θέλω να ζήσω και μακάρι να είχα εκατό ζωές.
πσσσσσσσσσσσ τρομερα αισιοδοξο κ παθιασμενη αγαπησιαρικια σταση ζωης.... απο κατι τετοια πρεπει να παραδειγματιζομαστε ολοι
Το να έχει κάποιος σκέψεις να πεθάνει είναι αρρώστια; Και από αυτά που κατάλαβες συμπέρανες ότι έχει σώνει και καλά θέλει να πεθάνει; Και να σε μάθω και λίγα για την χρήση της λέξης στα ελληνικά, εάν ήτανε άρρωστη θα εξωτερίκευε τον πόθο της να πεθάνει με χίλιους δύο τρόπους και όχι απλά να το σκέφτεσαι. Όταν μάθεις να ξεχωρίζεις τι πάει να πει πραγματική αρρώστια από μία ήπια τάση τότε ξαναμίλα μου. Αλλά τόσα ξες, τόσα λες.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Μάθε να χρησιμοποιείς την λέξη αρρώστια σωστά και να μην βιάζεται να το κάνεις όπως τους ημιμαθείς ψυχολόγους ή τους οπαδούς της ψυχολογίας που σε όλα πρέπει κάτι άρρωστο να κρύβεται για να κάνουνε επίδειξη γνώσεων σε κάποιον άσχετο.
Η κοπέλα είναι μια χαρά, ούτε άρρωστη ούτε τίποτα και απλά ήθελε κάποια στήριξη Χ και να βρει ένα Ψ για να στηριχτεί καλά στα πόδια της και μπράβο της.
δεν νομιζω οτι θα δωσεις και πολλα βιβλια ετσι..........φιλικαQuote:
Originally Posted by fackatos
Εάν έχεις επιχειρήματα τα οποία καταρρίπτουν αυτό που έγραψα από πάνω να μου το πεις. Εάν δεν έχεις τότε απλά αυξάνεις τα ποστ σου. Μην τα κάνεις πιο περίπλοκα από την στιγμή που δεν είναι.Quote:
Originally Posted by ανεμος
Μαλιστα......
Αναφερομαι στην επιθετικοτητα και στην κριτικη που ασκεις σε ενα αλλο μελος οπου δεν εχει ασχοληθει μαζι σου.Ετσι δεν ειναι?Στα αλλα μελη που ασχοληθηκαν μαζι σου και σε προσεβαλαν δεν ειδα να τους ειπες και τιποτε,γιατι?Εκτος αν πιστευεις οτι οποιος εχει επιχειρηματα <<σωστα>> που δεν καταρριπτονται(τοσο σιγουρος εισαι?)νομιμοποιειται να λεει οτι θελει........
Με αυτην την σκεψη οτι εισαι επιθετικος και κριτικος σου εγραψα το παραπανω..........
Από την στιγμή που γράφει κάποιος λες και θέλει να πει "εγώ ο σούπερ νορμάλ και οι άλλοι οι άρρωστοι" τότε και εγώ ασκώ κριτική. Όταν τόσο απλά γράφεις την λέξη άρρωστος/αρρώστια και προσβάλεις αυτόν που άνοιξε το τόπικ χωρίς αποδείξεις τότε απλά ασκώ κριτική. Και ναι θεωρώ απαράδεκτο να γράφεις βαριές λέξεις τέτοιου είδους αφού δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αυτό που είναι με αυτό που δεν είναι.Quote:
Originally Posted by ανεμος
Και όποιος με "πρόσβαλε" και θεώρησα σωστό να του απαντήσω του απάντησα.
Τώρα εάν το ερμήνευσα λάθος τότε πάω πάσο.
ναι, θεωρώ πως ένας άνθρωπος που δεν περνάει κάποια βαριά αρρώστια/πενθος/καταστροφη και λέει πως θέλει να πεθάνει, είναι άρρωστος ψυχολογικά, γιατί η ζωή είναι δώρο. Δεν μπορεί να σου δίνεται η ευκαιρία για ευτυχία και συ να λες δεν τη θέλω, θέλω να πεθάνω.Quote:
Originally Posted by fackatos
πριν μου μιλήσεις για τα ελληνικά μου, ρίξε μια ματιά στα δικά σου γιατί απ' ότι είδα στο θέμα με το βιβλίο, την πάλεψες δεν την πάλεψες με το γυμνάσιο.
Για τους ημιμαθείς ψυχολόγους δεν απαντώ, είναι από μόνη της για γέλια η έκφραση, όπως και για τη διάγνωση που έβγαλες διαδικτυακά για την κοπέλα πως ειναι μια χαρά αλλά της λείπουν μερικά γράμματα της αλαφαβήτου, (όπως και σένα φυσικά σε κάποιες ανορθόγραφες λέξεις).
Αντίθετες απόψεις είναι λογικό να υπάρχουν σε οποιοδήποτε θέμα.. Η ουσία όμως των πραγμάτων είναι Η ΖΩΗ που ακόμα κ από τις αντιπαραθέσεις βλέπεις ότι αξίζει να ζεις..
Έχω νιώσει κ εγώ κάποιες φορές ότι θα ήθελα να τελειώσει η ζωή μου κ το πρώτο πράγμα που προσπάθησα να κάνω ήταν να δω τις επιλογές μου... Θα καταλάβετε τι εννοώ.. Δεν έβρισκα νόημα στην ύπαρξή μου... Φανταζόμουν το μέλλον κ μου φαινόταν άχαρο κ μουντό με τα ίδια συναισθήματα κ καταστάσεις εκείνης της νύχτας.. κ για καλή μου τύχη, μπήκε η λογική μου στη μέση κ σκέφτηκα ''οκ θέλω να πεθάνω για τον χ λόγο.. Αν αφήσω να κερδίσει αυτός ο λόγος κ ικανοποιήσω την ανάγκη μου ποια είναι τα υπόλοιπα που αφήνω πίσω;;'' Κ ήταν πολλά... Απλά κ καθημερινά.. αλλά ήταν πολλά....!!!!!! ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ!! Ακόμα κ για να φάω το αγαπημένο μου φαγητό, για να δω την αγαπημένη μου ταινία, για να βγω έξω για περπάτημα με την αγαπημένη μου μουσική στα ακουστικά!!!!!
Νιώθω καλά για κάποιους διαφορετικούς Ψ λόγυς.. Αυτή την στιγμή αναπνέω γιατί κάτι με άφησε κ με έκανε αυτό που βλέπω στον καθρέφτη το πρωί!!
Κάθε νύχτα έχει τα δικά της παράξενα... Αλλά πάντα είμαι περίεργη για το πρωινό που θα ξημερώσει!!!! Η κάθε μέρα ακόμα κ στην ρουτίνα της ΠΑΝΤΑ έχει κάτι διαφορετικό.. Η ζωή κάνει κύκλους από τις δύσκολες στις πιο ευχάριστες κ φοβερές στιγμές που ΠΑΝΤΑ έρχονται... Ο θάνατος όμως δεν κάνει... Αφήστε τον να έρθει μόνος του.. Μην τον φωνάζετε σε κάθε δύσκολη στιγμή.. Κ όταν πλησιάζει απλά σκεφτείτε τι θα αφήσετε πίσω... Μπορεί να μην σας αρκεί εκείνη την στιγμή όμως το επόμενο πρωί θα σηκωθείτε με ΧΑΜΟΓΕΛΟ!!!!!!!!!!!!!!
''ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ'' Υπάρχει σε κάθε πρωινό ξύπνημα!!!!!!!!
αυτό ακριβώς εννοούσα...:) :) :)Quote:
Originally Posted by lazy
''ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ'' Υπάρχει σε κάθε πρωινό ξύπνημα!!!!!!!!
Το κατάλαβα Θεοφανεία μου!!! Κ πιστεύω ότι όποια λέξη κ αν χρησιμοποιήσει κάποιος αυτό που μετράει είναι αυτά που περιτρυγυρίζουν την λέξη κ όχι αυτή η ίδια!!!
Ήθελα να απαντήσω γιατί ένιωσα ότι κάπου πήγε να χαθεί η ουσία της δημιουργίας αυτού του θέματος.. Γιατί μπορεί σε μία δύσκολη στιγμή να έχουμε σκεφτεί όλοι την πιθανότητα να πεθάνουμε, μετά πέρασε κ συνεχίσαμε... άλλοι μπορεί κ να το έκαναν... αλλά το να το γράφεις είναι ένδειξη θάρρους κ επιθυμίας για ζωής!!!! Γιατί απλά χρειάζεσαι βοήθεια!!!!!!! Κ δεν έχεις σκεφτεί το επόμενο πρωί!!!!!!!!
Οκ είναι αστείο να κάθεστε και να συνδιαλέγεστε για το αν είμαι άρρωστη ή όχι. Πάντως ευχαριστώ.
Θεοφανία κοίτα να δεις, μακάρι και στο εύχομαι σε όλη σου τη ζωή να μη νιώσεις τον πόνο της κατάθλιψης. Αν η κατάθλιψη είναι ή δεν είναι αρρώστια καθόλου δεν με ενδιαφέρει. Έτσι ονόμασαν συνολικά κάποια συμπτώματα, κάποιοι. Εγω αυτό που βιώσα σε δύο διαφορετικές περιόδους της ζωής μου είναι ανείπωτος πόνος που δεν αντέχεται. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, δεν χρειάζεται.
Πέρα από την κατάθλιψη, έχω βιώσει στη ζωή μου απώλειες, αρρώστιες δικών μου κι όλα τα υπόλοιπα ανθρώπινα. Αυτό που ΔΕΝ δέχομαι είναι οι χαρακτηρισμοί δειλός/ή και οι αφορισμοί. Δεν ξέρω πόσο ετών είσαι αλλά εγώ στα 33 πια αν ξέρω ένα πράγμα είναι να σέβομαι τη διαφορετικότητα. Μιλάω για τη διαφορετικότητα με την ευρεία έννοια που έχει να κάνει με το πως βιώνει και βλέπει ο καθένας την πραγματικότητα. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρώ πως η πραγματικότητα μου εκείνη την περίοδο ήταν βασανιστική. Τώρα είμαι καλύτερα αλλά ακόμα κι αν δεν ήμουνα και είχα αφαιρέσει τη ζωή μου δεν θα ήμουνα δειλή. Επιλέγω να ζήσω γιατι απλά δεν θέλω να πεθάνω. Ο καθένας έχει το αναφάίρετο δικαίωμα να διαχειρίζεται την υπαρξή του όπως επιθυμεί. Κι αν είμαι ακόμα σε αυτό το forum ένας λόγος είναι μιλήσω με ανθρώπους που για τον Α, Β λόγο (για να χρησιμοποιήσω τον τρόπο του φίλου μου, τον οποίον με μικρότητα κατά την αποψή μου ειρωνεύτηκες για την ορθογραφία...) ΠΟΝΑΝΕ.
............
αν εκανες τον κόπο να διαβάσεις το ποστ μου, θα έβλεπες πως έγραψα......Quote:
Originally Posted by Mystic
ναι, θεωρώ πως ένας άνθρωπος που δεν περνάει κάποια βαριά αρρώστια/πενθος/καταστροφη και λέει πως θέλει να πεθάνει, είναι άρρωστος ψυχολογικά, γιατί η ζωή είναι δώρο.
οπότε την επόμενη φορά διάβασε καλύτερα για να μην εκτίθεσαι....
ας καταθεσω κ εγω την εμπειρια μου (προφανως αυτα ισχυουν για μενα, για αλλους δεν ξερω).
εχω βρεθει κ εγω οχι μονο σε θεση να "θελω να πεθανω" ελαφρας μορφης, η αληθεια ειναι οτι σε καποιες δυσκολιες το χω καραμελα κ το θεωρω αδυναμια του χαρακτηρα μου, αντι να λυσω τη δυσκολια, να χω το τροπαρι "θελω να πεθανω".
αλλα κ σε βαριας μορφης. τοτε που εκανα τις αποπειρες ημουν τελειως χαλια κ αντικειμενικα δεν ειχα τπτ. δλδ αντικειμενικα ενας εξω παρατηρητης δεν θα μπορουσε καθολου να καταλαβει ουτε πώς αισθανομουνα, ουτε γιατι αισθανομουνα τοσο χαλια, ουτε γιατι εκανα τις αποπειρες. ολα μια χαρα ηταν. ειχα περασει στην πιο υψηλοβαθμη σχολη της πρωτης δεσμης, δεν ειχα καποιο προβλημα υγειας, ημουν αρτιμελης, οχι οικονομικο προβλημα η αλλου ειδους προβλημα η οικογενεια μου, εμφανισιακα μια χαρα, κανενα πενθος/απωλεια αγαπημενου προσωπου. κι ομως. ηταν μακραν η χειροτερη περιοδος της ζωης μου. κ γονιο να χασω τωρα δε νομιζω οτι ειναι δυνατον να αισθανθω τοσο χαλια οσο ημουν τοτε.
ναι, θα ελεγα οτι ευθυνεται ο χαρακτηρας κ το πώς εβλεπα τα πραγματα αλλα αυτο δεν ειναι κατι που συνειδητα επιλεγεις. εχεις χτισει ενα πολυ προβληματικο τροπο να αντιμετωπιζεις τα πραγματα κ δεν εχεις ιδεα σε τι κινδυνο θα μπορουσες να μπλεξεις. μετα ολο αυτο σκαει πολυ αποτομα με καποια γελοια αφορμη. εγω νομιζω οτι κ στην τριτη λυκειου χαλαρα θα επαιρνα διαγνωση για καταθλιψη, αλλα ημουν πληρως λειτουργικη κ ξεσκιζομουνα στο διαβασμα. μετα κατα τα χριστουγεννα στο πρωτο ετος εσκασε ολο αυτο το πραγμα. πχ παω να ψωνισω ρουχα, δε βρισκω παντελονι να μου παει κ πεφτω τεζα. μετα αρχιζει κ σε παιρνει απο κατω για ψυλλου πηδημα. ειναι οντως bug χαρακτηρα, αλλα τον χαρακτηρα που ειχα τοτε δεν τον επελεξα. χτιστηκε ασυνειδητα με τα χρονια. ουτε ηξερα που θα με οδηγησει. σιγα σιγα αρχιζεις κ νιωθεις τοσο ασχημα με ολα κ τοσο αχρηστος κ αναξιος να ανταπεξελθεις στο ο,τιδηποτε, που ουτε η ζωη μοιαζει με δωρο, ουτε υπαρχει τπτ απο το οποιο να μπορεις να αντλησεις ικανοποιηση. η ζωη μοιαζει με ενα ατελειωτο βασανιστηριο κ νιωθεις οτι δεν μπορεις να κανεις τπτ. ας πουμε λοιπον οτι ηθελα να πεθανω επειδη ο δυσλειτουργικος μου χαρακτηρας με εφερε σε μια κατασταση συναισθηματικη/γνωσιακη αλλα κ σωματικη (γιατι η καταθλιψη εχει κ σωματικα συμπτωματα, πχ κουραζεσαι ευκολα) που ανετα μπορεις να την αποκαλεσεις κ αρρωστια (διαταραχη το λιγοτερο).
οποτε δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα για αυτον που ειναι εγκλωβισμενος μεσα σε αυτη την παγιδα, ουτε ξερει πώς να βγει απο εκει μεσα. κ σαφως δεν τα εβλεπα τα πραγματα απο μεσα οπως θα τα εβλεπε ο νορμαλ απ εξω. τα εβλεπα ολα χαλια. εγω εβλεπα οτι δεν καταλαβαινω τπτ απο μαθηματα, οτι δεν μπορω να σπουδασω τελικα, οτι ειμαι ασχημη, χοντρη, δε θα βρω ποτε γκομενο, οι αλλοι δε με θελουν κ δεν ξερω τι αλλο. ε, νιωθεις κ χαλια, πιστευεις οτι δε μπορεις να κανεις τπτ, απο εκει κ περα δε θελει κ πολυ...
Άρα αφού θεωρείς και δεν ξέρεις είμαι σωστός. Και άρα έχω δίκιο ότι και δεν ξέρεις και χρησιμοποίησεις την λέξη λάθος.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Ναι σε λίγο θα της πεις ότι στην πραγματικότητα είναι "άρρωστη" και πρέπει να πάρει τηλέφωνο το Χ Ψ Ζ Τ ψυχολόγο ή ψυχίατρο ή να μπει σε καμία κλινική.
2011 και ακόμα πουλάνε το δόγμα "όλοι είναι τρελοί". λολ
Τελικά έχω καταλάβει ότι είναι απίστευτο σε αυτό το φόρουμ να γράψει κάποιος κάτι χωρίς αυτό να είναι φυσιολογικό και αμέσως τρέχουνε οι περισσότεροι να δημιουργήσουνε αρρώστιες από το πουθενά.
ναι ρε φιλε, εγω που ενιωθα ετσι οπως περιεγραψα στο αποπανω ποστ, χωρις σοβαρο [κατα τους αλλους] λογο, με πηγαν οι δικοι μου σε ψυχιατρο κ συνεστησε να νοσηλευτω 2 φορες!!!Quote:
Originally Posted by fackatos
η Θεοφανια πολυ καλα το θετει, ενας ανθρωπος που χωρις σοβαρο λογο ειναι διαταραγμενος να αντλησει χαρα/ικανοποιηση απο ο,τιδηποτε δεν ειναι ψυχικα αρρωστος? για σενα τι ειναι? στη λεξη "θεωρω" θα κολλησουμε?
φακατος, το στραβο με εσενα δεν ειναι οτι δε ξερεις για τι πραγμα μιλαμε, το στραβο ειναι οτι εισαι 100% σιγουρος για τι πραγμα μιλαμε!
Τωρα που εχουν περασει αυτα σε σενα Λου πως θα τη χαρακτηριζες την Καταθλιψη?