Printable View
καλησπερα σας, θέλω να σας ρωτησω αν υπαρχει καποιος που να εχει μαζι με κρισεις πανικου και αγοροφοβια, και να μου εξηγησει πως γινετε να μην μπορω να παω ουτε μισο λεπτο μακρι απο το σπιτι μου και ας μην εχει κοσμο εξω. Σημερα πηγα να βγαλω χρηματα απο το ΑΤΜ της γειτονια και γυρισα με ταχυπαλμια πισο,τα ποδια μου νομιζα πως δεν με κρατούσαν...τελικα τα καταφερα...ποτε δεν φανταζομουν οτι θελει τοση δυναμη για κατι τοσο χαζο!!!
Αντιμετωπιζω το ιδιο ακριβως προβλημα αρκετο καιρο τωρα με αποτελεσμα να ειμαι κλεισμενη στο σπιτι μου. μονο εδω νιωθω ασφαλεια... Πρεπει να το αντιμετωπισω το ξερω αλλα δε ξερω αν μπορω γιατι πενθω τη μαμα μου κ γενικα τα βλεπω ολα βουνο.
καλο κουραγιο!!! αντιμετωπιζεις καιρο αυτο το προβλημα? ξερεισ καποια λυση? το κακο με μενα ειναι οτι δεν πενθω τιποτα ουτε συνεβει κατι συνταρακτικο στην ζωη μου, απλα σιγα σιγα μεσα σε 1 βδομαδα δεν μπορω να κανω τιποτα...και εχοθν περασει 9 μηνες απο τοτε!
Α πρέπει να κάνουμε ένα γκρούπ εμείς.Και να πάμε κανά ταξιδάκι :p Τεσπά ομοιοπαθής και γώ.Την λύση την ξέρετε.Τα ποδαράκια σας στον ώμο και βούρ για έξω. Στην αρχή με κανα γνωστό μετά ο γνωστός να πηγαίνει πιο πίσω.Μετά να σας περιμένει κάποια τετράγωνα πιο πέρα.
Natassa86 έχουμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα.Πρόβλημα με την απόσταση και όχι με τον κόσμο.Προφανώς έχεις πάθει χοντρό πανικό έξω και σου μείνε ε;
Μην το αφήσετε.Η αγοραφοβία έχει την τάση να σας κάνει την ζωή σας κουρέλι μιας και οι μετακινήσεις μειώνονται.Στα χειρότερα δεν έχει ουτε διασκέδαση,ούτε δουλεία, ούτε τπτ.Τα έχω περάσει και είναι φρίκη.
αστα να πανε shifter επαθα κριση πανικου μεσα στο γηπεδο που παναθηναικου και βγηκα μονη μου να παρω τον ηλεκτρικο να ερθω σπιτι.κατερευσα..πηρα τηλεφωνο τον φιλο μου που ηταν μεσα και βγηκε και με μαζεψε λες και ημουν κανενα πρεζακι..νομιζα οτι ολοι με κοιτουσαν και ελεγαν τι εχει παρει αυτη και εχει πεσει κατω? απο τοτε περιοριζομουν ολο και περισσοτερο.μετα απο 2- 3 μερες μπηκα στο μετρο με την αδερφη μου και την εχασα μεσα στο πληθος.πανικοβληθικα. Βγηκα τρεχοντας πριν κλεισουν οι πορτεσ και ξεκινισει.Απο τοτε μεσα σε μια βδομαδα εγινα αλος ανθρωπος.. τι να κανω δεν ξερω!!! παντος για το ταξιδι καλη ιδεα εχω και ετοιμο λεωφορειο με οδηγο αν θελετε που ξερει απ εξω και ανακατοτα την κατασταση μας!!!
Το θέμα είναι να πάμε να ζοριστούμε.Εντελώς μόνοι μεσα στην φρίκη μας.χαχαχα.Δέν θέλω φλωριές και οδηγούς που ξέρουν την κατάσταση μας.
Νατάσα επειδή είσαι σχετικά φρέσκια ακου.Μην κάτσεις μέσα τώρα.Βγές με το ζόρι.Μετά θα είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.Αυτο το λάθος έκανα και γώ,γιατί δέν ήξερα ο βλάκας τότε.Τώρα που είναι νωρίς μην το αφήσεις.
Πάντος σε καταλαβαίνω.Εγώ να φανταστείς ντρέπομαι να ζητάω πράγματα απο αγνώστους.Και όταν τό παθα πρώτη φορά στον δρόμο ήμουν έτοιμος να σταματήσω ένα τυχαίο αυτοκίνητο να με πάει σπίτι!
Ισως εχεις δικιο! Το καταλαβαινω και εγω...μεχρι τον Ιουνιο που το παλευα και εβγαινα λιγο λιγο εκανα ολο και περισσοτερα πραγματα.να φανταστεις εφτασα σε σημειο να παιρνω ταξι και να πηγαινω μονη μου στην ψυχολογο!!! Μετα πηγα καλοκαιρακι στους γονεις μου και επαψα να προσπαθω. Τωρα που γυρισα Αθήνα τα πραγματα ειναι χειροτερα, αντε παλι απο την αρχη, οση προσπαθεια ειχα κανει χαμενη! Οσο για το ταξιδι ακομη και με αυτους τους οδηγους δεν το θεωρω πλεον φλωρια...αρκει να παω και ας ειναι και με την ψυχολογο αγκαζε (την ταινια analyze this την εχεις δει? :)))
Αυτά τα 4 χρόνια που είμαι έτσι, έχω δεί τα πάντα σε σχέση με πανικούς.Btw πολύ γέλιο η ταινία.Ειδικά άν έχεις πανικούς, το νιώθεις το όλο θέμα.
Ξέρεις κάτι...αθήνα ήμουν την πρώτη φορά που έπαθα πανικούς.Το ότι ήμουν μόνος εκεί, για μένα λειτούργησε καλύτερα και έτσι δέν σταμάτησα ποτέ.Ένιωθα χάλια αλλά καθόμουν,στο μετρό, στα λεωφορεία.Γιατί δέν είχα άλλη επιλογή.Έπρεπε να μετακινούμε.Έτσι όλο αυτό πέρασε σε 6 μήνες.
Μεγάλη υπόθεση επίσης έπαιξε σε μένα το ότι δέν ήξερα πολλά πράγματα για τους πανικούς.Έλεγα να έρχετε πάλι αυτή η ζαλάδα και συνέχιζα.
Την δεύτερη φορά έκατσα σα το βλάκα και διάβασα τα πάντα.Και τελικά κατάφερα απλά να κάνω το πρόβλημα μεγαλύτερο από όσο είναι.Σε παρακαλώ νατάσα και σένα και οποιονδήποτε διαβάζει.Μάθετε 2 πράγματα και απλά αφήστε το.Μην κολλάτε στο νετ όπως εγώ να ψάχνετε.
Ειδικά για την αγοραφοβία η λύση είναι μόνο αυτή.Απλά βγές.Έχω φάει τον κόσμο να ψάχνω για κάτι άλλο πιο εύκολο.Ρώτησα πόσους ειδικούς.Δέν υπάρχει κάτι άλλο.Βγές.Είμαι 4 χρόνια καθηλωμένος στην πόλη μου και ονειρεύομαι ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό τόσο πολύ.Και δέν μπορώ ρε!!!Τρελαίνομαι όταν το σκέφτομαι.
Δηλαδη το επαθες στην Αθηνα, περασε μονο του, και μετα απο καποιο διαστημα σε ξαναπιασε? Αυτο ειναι που με φοβιζει..λεω αντε να το ξεπερασω και μετα?..αν με ξαναπιασει??? υπαρχει λοιπον λογος να προσπαθω?
Το θεμα μου προς το παρον δεν ειναι ενα ταξιδι στο εξωτερικο, οσο να μπορεσω να παω απεναντι μονη μου, να εργαστω εστω και σαν πωλητρια στο απο κατω μαγαζι ή να παω να επισκευτω μια φιλη μου σπιτι της..οσο για τα ταξιδια..με αυτοκινητο μετακινουμε στις γιορτες αναγκαστικα να δω τους δικους μου και τις πρωτες μερες ζαλιζομαι απιστευτα...
επισης, το εχω πει και στην ψυχολογο μου, θεωρω οτι θα μου εκανε απιστευτα καλο να μιλησω με ατομα που εχουν το ιδιο ακριβως προβλημα. Ειδικα αν το ξεπερασαν. Ποια η αποψη σου για την ομαδικη θεραπεια..η ψυχολογος μου δεν κανει.
Ναι το παθα αθήνα όταν ήμουν 20.Και τό παθα ξανά στα 26.Επειδή δουλεύω αυτα τα 4 χρόνια.Και μάλιστα άλλαξα και δουλείες.Τις πρώτες μέρες είναι κόλαση το θέμα.Μετά είναι συνήθεια.Δηλαδή γίνετε ο χώρος που δουλεύεις σαν ένα δεύτερο σπίτι σου, όπου αισθάνεσαι κάπως πίο \"ασφαλής\".Είναι απίστευτο πώς το μυαλό βρίσκει τρόπους διαφυγής.Πχ εγώ έλεγα αν γινει κάτι θα πάω πχ τουαλέτα.Και φυσικά όπως καταλαβαίνεις πάω σε δουλείες που έχουν πάρκινκ.Διότι το να περπατάω 7 8 τετράγωνα να πάρω το αυτοκίνητο απλά δέν είναι επιλογή.
Μην απογοητεύεσαι και νομίζεις οτι πάς πίσω.Δέν χάνεις τπτ.Έτσι πάει αυτο.Πότε χάνεις έδαφος πότε κερδίζεις.Είναι καθαρά στο χέρι σου.
εκανες την δουλεια δευτερο σπιτι σου! τελειο! Οδηγεις μονος σου κιολας...εγω δεν μπορω να οδηγησω μονη μου και φυσικα δεν μπορω να παω για συνεντευξη για να με παρουν σε δουλεια..εχω απιστευτο βιογραφικο και καθομαι σπιτι σαν τον βλακα! Επιπλεον η δουλεια που εκανα και μ΄αρεσει να κανω εχει απιστευτο ανχος, την εκανα γιατι δεν ανχονομουν ποτε. Αναισθητη με ελεγαν ολοι..τωρα αν παω και με πιεσουν 2 πραγματα μπορει να γινουν η να το ξεπερασω μια και καλη ή να παθω ανακοπη καρδιας εκεινη την στιγμη...και τα δυο ομως θα με εκαναν περιφανη γιατι τουλαχιστον θα ελεγα οτι τολμισα...πολλες φορες λεω οτι οποιος φοβαται να πεθανει,πεθαινει καθε μέρα...και πως προτειμω να \"πεθανω\" εξω με το κεφαλι ψηλα παρά μεσα στο σπιτι :)
Εντάξει δεν κάθεσαι επειδή βαριέσαι ξέρεις.Κάθεσαι επειδή υπάρχει πρόβλημα.
Η ψυχολόγος μου επιμένει οτι θα λύσουμε την αγοραφοβία στο γραφείο της.Εγώ βέβαια όσο μπορώ βγαίνω γιατί δέν μου φαίνεται νορμάλ να σηκωθώ μια μέρα απο εκεί και να πώ οκ περπατάω τώρα.Αλλά καταλαβαίνω που το πάει.Και της έχω εμπιστοσύνη.Το θέμα είναι οτι αυτά τα πράγματα παίρνουν καιρό και γώ υπομονή δέν έχω και απελπίζομαι.
Καταλαβαίνω!!! Τόσα χρονια, τοση υπομονή!!! Λες και για μας δεν πρεπει τιποτα να ειναι εύκολο..να πρεπει για ολα να προσπαθούμε, ενω για καποιους ειναι τοσο απλα,ευκολα,καθημερινα... Το καλο βεβαια ειναι οτι εχεις εμπιστοσυνη στην ψυχολόγο σου..εγω εχω αρχισει και αμφιβάλλω.Σκεφτομαι να παω αλλου, αλλα μετα λεω παλι απο την αρχη? παλι να λεω τα ιδια και τα ιδια? να ξαναπληρωνω να λεω τα ιδια φτου και απο την αρχη? Δεν ξερω μπορει να πρεπει να την αλλαξω..Αλλα δεν ξερω ποιος/α ειναι καλος/η να παω...
Ερωτηση: Υπάρχουν οργανωσεις, συλλογοι ή κατι τετοιο τελος παντον που να μπορω να κανω δωρεαν ψυχοθεραπείες?
κανε υπομονη και στο τελος μας βλεπω να γεμιζουμε αεροπλανο ολοι εμεις στο φορουμ και να πηγαινουμε εκδρομουλα :)) για ολους μας κατι καλυτερο ξημερωνει :) θα τα καταφέρουμε!!!!
Μακάρι ρε νατασα,Δέν ξέρεις πόσο στεναχωριέμαι κάθε μέρα.Η μάλλον ξέρεις.Υπάρχουν τα κέντρα ψυχικης υγείας που είναι τσάμπα αλλά εγώ τουλάχιστον δέν είχα καλή εμπειρία.Όσο αναφορά το ομαδικό του πράγματος...όλοι εδώ είμαστε μπορούμε να μιλάμε και να παίρνουμε κουράγιο ο ένας απο τον άλλο.
Και όταν νιώθεις οτι δέν βγάζεις κάτι με τον ψυχολόγο,φύγε.Είναι και τα λέφτα πολλά.Μου έχει τύχει και μένα να πάω σε μία η οποία δέν μπορούσε να με βάλει σε μια σειρά.Ήταν μικρή και έκανε ξερά τα πράγματα που ήξερε στα βιβλία.Ούτε καν ένιωσε ποτε στην ζωή της πανικό.Γενικός αμα βλέπεις οτι τελιώνει η συνεδρία και δέν πήρες κάτι σπίτι να το σκεφτείς τότε κάτι δέν πάει καλά.
εμενα μου ειχε κανει την εξης ερωτηση...δεν πιστευεις πος αυτοι οι ανικοι εξυπηρετουν στο να μαθεις καποια πραγματα???για να δουμε ποσες κρισεις θα παθεις μεχρι να ανακαλυψεις αυτα που θελεις...και η ερωτηση αυτη ειχε ξαναγινει σε ενα απο τα θεματα στο φορουμ...γιατι επιλεγεις να εισαι κοινωφοβικη...αυτες οι ερωτησεις ειναι η βαση στο προβλημα...π.χ για να αποφυγω να ρεζιλευτω δεν παω εξω για ποτο...για να αποφυγω την αμηχανια του δεν εχω να πω τπτ...για να αποφυγω τυχον απορριψη...για να αποφυγω να νιωσω υποτιμιση μπροστα σε ενα αλλο ατομο...
Νομίζω η αγοραφοβία (έτσι όπως την ζώ) και την κοινωνική φοβία δέν έχει και μεγάλη σχέση.Σόρρυ κιολας αλλά ποτέ δεν την κατάλαβα την κοινωνική φοβία.Είμαι ενας ανθρωπος που ντρέπεται αρκετά απο πιτσιρίκος, αλλά δέν μπορώ να φτάσω στο σημείο να πώ οτι οκ φοβάμαι να πάω έξω γιατι θα νιώθω αμήχανα ή θα ρεζιλευτώ.
Ειλικρινά στα φρύδια μου αν ρεζιλευτώ ή αν έρθει κάποια στιγμή αμηχανίας.Δέν νομίζω να σου κάνουν χάρη που βγαίνετε έξω.Είσαι άνθρωπος και πρέπει να πάρεις και συ τον χώρο σου σε αυτή την κοινωνία.