καλησπερα!
αναρωτιεμαι γιατι καποιοι φτανουμε στο σημειο να εχουμε πανικους?τι στο καλο συμβαινει?
μην μου πειτε πιεση κ αγχος πολυ εχουν κ πιεση κ αγχος!
αλλα ζουν φυσιολογικα!στους υπολοιπους γιατι σωματοποιειται?
γιατι εχουμε κρισεις πανικου??
Printable View
καλησπερα!
αναρωτιεμαι γιατι καποιοι φτανουμε στο σημειο να εχουμε πανικους?τι στο καλο συμβαινει?
μην μου πειτε πιεση κ αγχος πολυ εχουν κ πιεση κ αγχος!
αλλα ζουν φυσιολογικα!στους υπολοιπους γιατι σωματοποιειται?
γιατι εχουμε κρισεις πανικου??
Μιλώντας για κρίσεις πανικού, αλλά και για άλλες αγχώδεις διαταραχές, όπως οι φοβίες, είναι καλύτερα να μιλάμε για καταστάσεις που τις προκαλούν, αφορμές και τρόπους που κλιμακώνεται ο φόβος και οδηγεί στην κρίση, παρά για αίτια, καθώς αυτά είναι πράγματι δύσκολο να εντοπιστούν με σαφήνεια και βεβαιότητα. Oι επιστήμονες πραγματικά δεν ξέρουν γιατί ορισμένοι αναπτύσσουν αγχώδεις διαταραχές και άλλοι όχι. Παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη τέτοιων διαταραχών μπορεί να είναι:
● Σημαντικά γεγονότα (κυρίως δυσάρεστα, αλλά σπανιότερα και ευχάριστα) που επιφέρουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, τις συνήθειες, τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας.
● Χρόνιες, υφέρπουσες καταστάσεις έντασης και άγχους, όπως για παράδειγμα χρόνια προβλήματα υγείας στο άμεσο περιβάλλον, ένας γάμος που δεν πηγαίνει καλά, δυσαρέσκεια και ένταση στον επαγγελματικό τομέα, ανεργία, οικονομικά προβλήματα και συνηθέστερα ο συνδυασμός περισσοτέρων τέτοιων καταστάσεων
● Κάποιες ουσίες Ή φαρμάκα, όπως π.χ. οι αμφεταμίνες, η κοκαΐνη, ή ορισμένα υπνωτικά χάπια. Συνήθως οι διαταραχές σταματούν όταν σταματήσει η λήψη των ουσιών αυτών.
● Η κατάθλιψη: Άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη παρουσιάζουν συχνά και κάποια αγχώδη διαταραχή. Πολλές φορές δεν είναι εύκολο να πούμε αν η κατάθλιψη προϋπήρχε ή αν παρουσιάστηκε ως συνέπεια των κρίσεων πανικού ή της φοβίας.
«Γιατί να το πάθω εγώ;»
Το γιατί κάποιοι άνθρωποι εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές ως συνέπεια των παραπάνω καταστάσεων και άλλοι όχι, αυτό εξηγείται με τον τρόπο που έχει ο καθένας να αντιμετωπίζει δυσκολίες και αυτός είναι συνάρτηση:
● Της ιδιοσυγκρασίας του: Υπάρχουν άνθρωποι ήρεμοι και άνθρωποι πιο νευρικοί, άνθρωποι που έχουν μεγάλη προσαρμοστικότητα και αντοχή και άλλοι που «τσιτώνουν» με το παραμικρό, όπως υπάρχουν μωρά πιο ευερέθιστα από άλλα. Ακόμη κι αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ένας γενικά ήρεμος άνθρωπος δεν μπορεί να έχει κάποιες φοβίες, κατά κανόνα όμως αυτές δεν θα πάρουν τις διαστάσεις που παίρνουν σε έναν πιο αγχώδη άνθρωπο. Γενικά, πάντως, άνθρωποι με υψηλό επίπεδο ευερεθιστότητας και χαμηλή ικανότητα προσαρμογής είναι πιο επιρρεπείς στο φόβο και το άγχος.
● Των στρατηγικών που έχει αναπτύξει για την αντιμετώπιση δυσκολιών: Αν ο τρόπος του είναι περισσότερο παθητικός και βασίζεται στο να αποφεύγει καταστάσεις που τον φοβίζουν, να στρέφεται στον εαυτό του και να αναμασά αρνητικές σκέψεις, τότε δημιουργεί προϋποθέσεις ευνοϊκές για διαταραχές φόβου και άγχους.
● Της αυτοεικόνας του: Του τρόπου δηλαδή που βλέπει τον εαυτό του, των προσδοκιών που έχει από αυτόν και από τη ζωή του γενικά και της εμπιστοσύνης στις δυνατότητές του. Η αυτοεικόνα και η εμπιστοσύνη στον εαυτό είναι κάτι που χτίζεται από την παιδική ηλικία μέσα από τις σχέσεις με τους γονείς. Για να το πούμε πολύ γενικά και απλουστευμένα, όσο περισσότερη αποδοχή και στήριξη είχε κάποιος στην πορεία του προς την αυτονομία, τόσο πιο θετική και σταθερή είναι η αυτοεικόνα του.
● Της μάθησης: Των τρόπων δηλαδή που έχει διδαχθεί (ή μιμηθεί) από τους γύρω του (κυρίως τους γονείς) για να αντιμετωπίζει καταστάσεις που προκαλούν φόβο. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κάποιος να μάθει να φοβάται, π.χ. το ύψος, απλά και μόνο βλέποντας τη μητέρα του να το φοβάται.
● Της «χημείας»: Έχει αποδειχτεί ότι άνθρωποι που πάσχουν από διαταραχή πανικού παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα σε κάποιες ουσίες (π.χ. τη νοραδρεναλίνη) που σχετίζονται με την αίσθηση του φόβου. Αν και διίστανται οι απόψεις σχετικά με το αν η «χημεία» υπάρχει στους ανθρώπους αυτούς πριν τη διαταραχή ή αν είναι αποτέλεσμα των συναισθημάτων, το πιθανότερο είναι ότι η αλήθεια βρίσκεται κάπου στο μέσον και ότι υπάρχει μια βιολογική προδιάθεση σε ορισμένους ανθρώπους, η οποία όμως ενεργοποιείται με τα συναισθήματα και τις σκέψεις.
● Της κληρονομικότητας: Παρατηρείται ότι είναι μεγαλύτερες οι πιθανότητες να πάθουν κρίσεις πανικού ή φοβίες άνθρωποι στων οποίων την άμεση οικογένεια υπάρχουν συγγενείς που πάσχουν ή έπασχαν κάποτε κι αυτοί.
http://www.vita.gr/html/ent/506/ent.5506.asp
Και εγω λιγα λογια.
Βασικα ο φοβος ειναι ενα στοιχειο που βοηθουσε τον ανθρωπο και τον βοηθαει να επιβιωσει απο τις απειλες...ενα συναισθημα.
Τι παει στραβα και γινεται υπερμετρο αυτο το συναισθημα? Και χωρις να υπαρχει απειλη?
Ελα ντε....εγω γιατι εχω ψυχωση? Γιατι το ενα γιατι το αλλο?
Ο νους ειναι περιεργο εργαλειο , ο νους ειμαστε εμεις οτι υπαρχει και δεν υπαρχει στον κοσμο ειναι στο μυαλο μας.
Θελουμε να δουμε εξωγηινους? Θα τους δουμε.
Θελουμε να πιστευουμε οτι ανθρωποι ζουν υπογεια σε μια φανταστικη χωρα? Θα το πιστεψουμε.
Δεν ξερω Δωρα.
\"όσο περισσότερη αποδοχή και στήριξη είχε κάποιος στην πορεία του προς την αυτονομία, τόσο πιο θετική και σταθερή είναι η αυτοεικόνα του.\"αυτο πιστευω με αφορα 100%!
ποια αυτονομια???χεσε μεσα!
καποιοι γουσταραν να μας κανουν αδυναμα οντα..
κ οταν γιναμε αυτο που ηθελαν,μας ρωτουν γιατι εισαι ετσι???
ειρωνεια??
Εγώ είμαι της άποψης πώς κανείς δέν ξέρει γιατί παθαίνουμε πανικούς.Και απόδειξη είναι αυτη η τεράστια λίστα πιο πάνω που πίο πολύ σε μπερδεύει παρά σου δίνει μια καθαρή εικόνα.Φταίει το ένα, φταίει το άλλο.Έχω φίλους που περνάνε το ένα η το άλλο απο την λίστα και είναι μια χαρά.
Επίσης το γεγονός οτι δέν γίνομαι καλά ενώ έχω δοκιμάσει πολλά, επίσης το δείχνει καθαρά.Δέν έχουμε ιδέα γενικά.Η ψυχολόγος μου τα ρίχνει στους γονείς μου και ότι πρέπει να τα βρώ με μένα.Λές και έχω μεγάλη φαγούρα εγώ τώρα αν η μάνα μου στην προσπάθεια της να με μεγαλώσει, έκανε και λάθη.Η το να κάτσω να δώ τα λάθη μου.Επίσης δεύτερη φαγούρα.Μου αρέσω με τα λάθη μου και τα κολληματά μου.Εγώ πανικούς δέν θέλω να έχω.Άμα είναι να γίνω διαλάι λάμμα απο την αυτοπαρατήρηση και την εσωτερική αναζήτηση να το χέσω.
Το ξέρω οτι είμαι λάθος για τους περισσότερους απο εσάς αλλα να σας πώ την αλήθεια βαρέθηκα να ψάχνω τα άψαχτα.Ο κάθε ένας λέει και την δικία του χαζομαρούλα.Είτε είναι γιατρός, είτε ψυχολόγος,είτε \"ασθενής\".Θέλω αποτέλεσμα,όχι λόγια.Γιατί και γώ τα λεφτά που δίνω είναι πραγματικά και όχι υποθετικά.Δέν φτάνει που είμαι έτσι να μπαίνω και στην διαδικασία να ψάχνω τι φταίει και πώς οι σκέψεις μου με κάνανε έτσι.Λές και έχω μυαλο εγώ τώρα και ψυχραιμία να διορθώσω τις σκέψεις μου.
δλδ σαφη απαντηση δεν υπαρχει??ωραια τα λες βρε σιφτερ!αλλα θελω να ξερω γιατι τα παθαινω αυτα??
απαντηση υπαρχει??πιστευω βοηθαει να ξερουμε το γιατι!!!
γιατι???γιατι εχουμε πανικους???
Πιστευω γιατι δινεται περισσοτερη σημασια στο φαινεσθαι και οχι στο ειναι δηλαδη στην εικονα των πραγματων?Πχ Δινετε περισσοτερη σημασια στην τραπεζα κ οχι στο οτι την εχει ανθρωπας πιθηκανθρωπας με χιμπατζι ταμια?ΤΕσπα ασχεταπ
Δέν θέλω εγώ προσωπικά να ξέρω.Θέλω να ζήσω.Δέν με νοιάζει να μπλέξω με εξηγήσεις.Δέν ειναι η δουλεία μου.Ας τα μάθουν τα παιδία που σπουδάζουν ψυχολογία.Είχα την ωριμότητα και ζήτησα βοήθεια απο τους ειδικούς.Και τι πήρα;
Η διαταραχή πανικού είναι λεεί μια πλήρως ιάσιμη ασθένεια.Μην κάθεστε και χολοσκάτε.Το 96% γίνονται καλά.Εδώ εμείς να φανταστώ είμαστε το 4%;χαχαχαχα έλεος.
Τι να ψάξεις ρε δώρα να βρείς.Ηταν η μαμα σου υπερπροστατευτική;Α γιαυτό είσαι έτσι.
Ήταν σκύλα και δεν σου δίνε σημασία.Α γιαυτό είσαι έτσι.
Σε παράτησε η γκόμενα;Α γιαυτό είσαι έτσι.
Έκατσε η γκόμενα και δέν έφυγε;Α γιαυτό είσαι έτσι επειδή αισθάνεσαι εγκλωβισμένος.
Πίνεις καφέδες,ξενυχτάς.Αυτό είναι το πρόβλημα δεν θά πρεπε.
Είσαι ανέργος.Απο αυτό είναι.
Δουλεύεις;Πιέζεσαι και γιαυτο παθαίνεις πανικούς.
Μπορώ μέχρι άυριο να λέω ηλίθια παραδείγματα.
Άνθρωποι είμαστε εννοείτε οτι είτε έτσι είτε αλλίως κάποια πράγματα θα γίνουν.Φέρτε μου έναν νορμαλ να του βρώ εγώ χίλιους λόγους που η ζωή του θά πρεπε να ναι μεσα στον πανικό.
:) με ταπωσες..Quote:
Originally posted by shifter
Δέν θέλω εγώ προσωπικά να ξέρω.Θέλω να ζήσω.Δέν με νοιάζει να μπλέξω με εξηγήσεις.Δέν ειναι η δουλεία μου.Ας τα μάθουν τα παιδία που σπουδάζουν ψυχολογία.Είχα την ωριμότητα και ζήτησα βοήθεια απο τους ειδικούς.Και τι πήρα;
Η διαταραχή πανικού είναι λεεί μια πλήρως ιάσιμη ασθένεια.Μην κάθεστε και χολοσκάτε.Το 96% γίνονται καλά.Εδώ εμείς να φανταστώ είμαστε το 4%;χαχαχαχα έλεος.
Τι να ψάξεις ρε δώρα να βρείς.Ηταν η μαμα σου υπερπροστατευτική;Α γιαυτό είσαι έτσι.
Ήταν σκύλα και δεν σου δίνε σημασία.Α γιαυτό είσαι έτσι.
Σε παράτησε η γκόμενα;Α γιαυτό είσαι έτσι.
Έκατσε η γκόμενα και δέν έφυγε;Α γιαυτό είσαι έτσι επειδή αισθάνεσαι εγκλωβισμένος.
Πίνεις καφέδες,ξενυχτάς.Αυτό είναι το πρόβλημα δεν θά πρεπε.
Είσαι ανέργος.Απο αυτό είναι.
Δουλεύεις;Πιέζεσαι και γιαυτο παθαίνεις πανικούς.
Μπορώ μέχρι άυριο να λέω ηλίθια παραδείγματα.
Άνθρωποι είμαστε εννοείτε οτι είτε έτσι είτε αλλίως κάποια πράγματα θα γίνουν.Φέρτε μου έναν νορμαλ να του βρώ εγώ χίλιους λόγους που η ζωή του θά πρεπε να ναι μεσα στον πανικό.
Δώρα, πόσο ωραίο θέμα άνοιξες! Αγγίζεις έναν πυρήνα, όχι μόνο της διαταραχής πανικού αλλά όλου του φάσματος των ψυχολογικών διαταραχών που βρίσκονται κάτω από την σκέπη της έννοιας \"νεύρωση\".
Ξεκάθαρα η απάντηση για μένα είναι το δεύτερο και όσοι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται από διαταραχές άγχους μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν, σε όλο του το μεγαλείο, τι σημαίνει επιλέγω τον πανικό, τόσο πιο εύκολα και γρήγορα θα μπορέσουν να βρουν τον τρόπο και τη δύναμη να τον διαχειριστούν ή να τον ξεπεράσουν.
Ναι, το πιστεύω βαθιά: στην σφαίρα της ψυχολογίας, ο \"άρρωστος\" βρίσκει την \"αρρώστια\" κι όχι η \"αρρώστια\" τον \"αρρωστο\".
το επιλεγουμε λοιπον!υπο ποιες συνθηκες??περιβαλλον??Quote:
Originally posted by NikosD.
Δώρα, πόσο ωραίο θέμα άνοιξες! Αγγίζεις έναν πυρήνα, όχι μόνο της διαταραχής πανικού αλλά όλου του φάσματος των ψυχολογικών διαταραχών που βρίσκονται κάτω από την σκέπη της έννοιας \"νεύρωση\".
Ξεκάθαρα η απάντηση για μένα είναι το δεύτερο και όσοι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται από διαταραχές άγχους μπορέσουν να συνειδητοποιήσουν, σε όλο του το μεγαλείο, τι σημαίνει επιλέγω τον πανικό, τόσο πιο εύκολα και γρήγορα θα μπορέσουν να βρουν τον τρόπο και τη δύναμη να τον διαχειριστούν ή να τον ξεπεράσουν.
Ναι, το πιστεύω βαθιά: στην σφαίρα της ψυχολογίας, ο \"άρρωστος\" βρίσκει την \"αρρώστια\" κι όχι η \"αρρώστια\" τον \"αρρωστο\".
ιδιοσυγκρασια?ποια αιτια μπορει να πυροδοτησει τις κρισεις πανικου?γιατι δεν συμβαινει σε ολους?
ξερω ψαχνω ψυλλους στα αχυρα..αυτες τις ερωτησεις τις θετω καθημερινα στον εαυτο μου..δεν βρισκω απαντηση!
το εκανα καποτε αρσους!τους ψευτοαντιμετωπιζα!επανηλθ� �ν οι φοβοι δριμυτεροι!και θυμωνω!θυμωνω πολυ!Quote:
Originally posted by arsus
Αντιμετώπισε τους φόβους σου και αυτοί θα χάσουν τη δύναμή τους. Η δύναμη του φόβου είναι στην ουσία της φανταστική και όχι πραγματική. Αν αντιμετωπίσεις τον φανταστικό φόβο τον αποδυναμώνεις και αυξάνεις την αυτοπεποίθησή σου.
παντως ειναι μια αλυσιδα ολα αυτα οπως περιπου ειπες παραπανω..
κριση πανικου-αρρωστοφοβια-κοινωνικη φοβια-αγοραφοβια
τα εβαλα οπως μου συνεβησαν αυτα κατα σειρα..
θα το παλεψω!απλα ειναι τοσο φρικτος ο φοβος!
Απο το wikipedia
\"Panic disorder is a serious health problem that in many cases can be successfully treated, although there is no known cure.\"
Αυτο εδω το ebook φαινεται καλο ειναι στα αγγλικα.Βασικα λεει να ριξεις το τειχος μεταξυ συνειδιτου και ασυνειδητου και να επαναλαμβανεις στην καθημερινοτητα σου θετικες σκεψεις σαν να τραγουδας για τν εαυτο ς καλημερες
http://rapidshare.com/files/138478429/The_Power_of_Your_Subconscious_Mind_-_Joseph_Murphy.pdf
Νομίζω πως την κρίση πανικού μπορείς να την πάθεις και για ψυχολογικούς, αλλά και για βιολογικούς λόγους. Εγώ πλέον τείνω να πιστεύω πως οι ελάχιστες κρίσεις πανικού που έχω πάθει τα τελευταία 3 χρόνια έχουν να κάνουν καθαρά με τη βιοχημεία του σώματός μου και τις αντιμετωπίζω έχοντας αυτό το πράγμα στο μυαλό μου. Ναι μεν μου προκαλούν δυσφορία, ξέρω όμως ότι θα περάσουν. Με έχουν διαγνώσει πριν από 4 περίπου χρόνια με Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης και έκτοτε έχω παρατηρήσει ότι το σώμα μου (μάλλον το νευρικό σύστημα θα έλεγα) αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα με τελείως διαφορετικό τρόπο. Τον τελευταίο καιρό έχω διαπιστώσει ότι το σώμα μου δεν αντιδρά καθόλου καλά σε διάφορες φαρμακευτικές αγωγές (π.χ. αντιβιοτικά) ή σε διάφορες σωματικά στρεσογόνες καταστάσεις (όπως, π.χ. μια απονεύρωση). Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν πάθαινα κρίσεις πανικού πριν αρρωστήσω και πριν διακόψω την αγωγή με entact που μου έδωσε ο γιατρός μου για την κόπωση. Φαντάζομαι πως μπορεί να είναι και ένα κουσούρι από τη διακοπή του.
Στην σφαίρα της ψυχολογίας όντως εμείς επιλέγουμε τους πανικούς.Στην σφαίρα όμως της δικής μας ζωής δέν νομίζω κανείς να επιλέγει τους πανικούς, εκτός κι αν είναι μαζόχας.Η ψυχολογία μετά απο 30 χρόνια,αν υπάρχει,θα είναι κάτι πολύ διαφορετικό,απο τις απλές υποθέσεις που κάνουν σήμερα περί υποσυνείδητου κλπ κλπ.Προφανώς και θα γελάμε και θα γελάμε πολύ με τις σημερινές θεωρίες τών ψυχολόγων.
Το υποσυνείδητο είναι μια τρελή πατέντα για μένα πάντος.Εκεί ρίχνουν οι ψυχολόγοι όλα τα ακαταλαβίστικα πράγματα για να μπορέσει να βγεί σωστή η άποψη τους.Πώς οι επιστήμονες εφευρήσκουν παράλληλα σύμπαντα για να αποδείξουν μια θεωρία.Και δέν είναι καν αποδεδειγμένο ότι υπάρχει !!! Απλά είναι ένας υποθετικός χώρος.Σάς το λέω γιατι η ψυχολόγος μου πάντα μου λεέι οτι δέν νιώθω έτσι οπώς λέω,αλλά το υποσυνείδητο θέλει κάτι άλλο.Δέν ξέρω εγώ.Ξέρει το υποθετικό ρόζ ελεφαντάκι που υπάρχει μέσα μου και κρατάει τις κρυφές μου επιθυμιές.χαχαχαχαχα.Σόρρυ αλλά μου φαίνεται απίστευτα αστείο.
Anyway προφανώς είμαι εντελώς ακατάλληλος για ψυχοθεραπεια.Απλά πάω σε αυτή την γυναίκα γιατι είναι έμπειρη γενικός στην ζωή.Και όχι επειδή είναι ψυχολόγος.
προσωπικά πιστεύω πως σε επιλέγει, γιατί σίγουρα υπάρχει κληρονομική προδιάθεση, το έχουμε στο dna μας.
αλλά έχουμε μεγάλη ευθύνη στο πως διαχειριζόμαστε μετά την όλη κατάσταση.
-ΣΕ ΔΙΑΛΕΓΕΙ Ή ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ? <<<<<<<<<<αν δεν την προσωποποιησεις, δεν της δωσεις τα χαρακτηριστικα καποιας οντοτητας δηλαδη,, εκ των πραγματων δεν μπορει να σε επιλεξει (δεν υφιστατε σαν υποκειμενο) ._____αρα μας μενει το δευτερο ,: ΤΗΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙς , και αυτο προφανως δεν γινεται συνειδητα -οπως και τοσα αλλα πραγματα- συμβαινει μεσα στο καθημερινο μας χαος ! Αλλος το λεει: πηγαινες γυρευοντας . η ταθελες και ταπαθες . η οτι φοβασαι αυτο σου συμβαινει. η Εσυ η ιδια Θα πεις αυτο μας \'ελειπε\' τωρα . ____και ισως πραγματι να προκειται για μια \'ελειψη\' , με την εννοια οτι αυτη η προκληση ας πουμε ηταν \'αναγκαια\' για την εξεληξη σου , ενα εμποδιο που η αντιμετωπιση του και η νικη σου πανω σ αυτο , θα σου προσφερει μια ποθητη ολοκληρωση σαν ατομο. Μια ολοκληρωση που με κανεναν αλλον τροπο δεν θα μπορουσε να συμβει ισως._____________________________Αλλα αυτο ειναι το \'θετικο σεναριο\',,,,προυποθετει την ΑΠΟΦΑΣΗ για την αντιμετωπιση του ζητηματος και να το αφησεις πισω για παντα .........____________και ειναι αν θες η προσωπικη μου ματια , να θελω να βλεπω την θετικη πλευρα των πραγματων ...........................................και απευθυνεται σε ατομο που εχει το ΘΑΡΟς να αναρωτηθει οτι ισως ΝΑΙ ΜΟΝΟς/Η ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΕΛΕΞΑ αυτο !
[quote]Originally posted by shifter
Επίσης το γεγονός οτι δέν γίνομαι καλά ενώ έχω δοκιμάσει πολλά, επίσης το δείχνει καθαρά.Δέν έχουμε ιδέα γενικά.Η ψυχολόγος μου τα ρίχνει στους γονείς μου και ότι πρέπει να τα βρώ με μένα.Λές και έχω μεγάλη φαγούρα εγώ τώρα αν η μάνα μου στην προσπάθεια της να με μεγαλώσει, έκανε και λάθη.Η το να κάτσω να δώ τα λάθη μου.Επίσης δεύτερη φαγούρα.Μου αρέσω με τα λάθη μου και τα κολληματά μου.Εγώ πανικούς δέν θέλω να έχω.Άμα είναι να γίνω διαλάι λάμμα απο την αυτοπαρατήρηση και την εσωτερική αναζήτηση να το χέσω.
Πωωω ρε σιφτερ.......... Μακαρι να μπορουσα και εγω να σκεφτω ετσι! Ολο βασανιζομαι απ τον αγνωστο εαυτο μου με τον οποιο θελω να γνωριστω...
Σαφώς υπάρχει κάποιο βιολογικό υπόβαθρο. Έχω παρατηρήσει ότι είμαι πολύ πιο ευάλωτη λίγες μέρες πριν την περίοδο μου.
Από την άλλη όμως, με τη βοήθεια της γνωσιακής, αναγνώρισα πως πολλές φορές τους πανικούς μου τους προκαλούσα με τη θέλησή μου (κι ας χτυπιόμουν ότι δεν τους ήθελα με τίποτα). Όταν αισθανόμουν ότι πιεζόμουν,
όταν δεν τολμούσα να πω όχι, όταν ... όταν ήθελα να ξεφύγω και δεν ήξερα ή δεν τολμούσα να σκεφτώ το πως, να μια ωραιοτάτη κρίση πανικού, και να \'μαι εγώ στο κρεβάτι, φοβισμένη, τρομοκρατημένη, αλλά μακριά από τη δυσάρεστη κατάσταση.
Όσο γελοίο και κουραστικό κι αν ακούγεται, με τη μέθοδο της αυτοπαρατήρησης, ανακάλυψα πρόσωπα και καταστάσεις που μου δημιουργούσαν απίστευτα αρνητικά συναισθήματα που σε συνειδητό επίπεδο δεν το καταλάβαινα. Και τότε ερχόταν η κρισούλα ή κρισάρα (ανάλογα...)
Τώρα γιατί σε μας και όχι σε άλλους; Άλλοι βγάζουν καρκίνους, σε άλλους πέφτουν τα δόντια και τα μαλλιά, σε μας έτυχαν οι πανικοί.
Δεν έχω απαλλαγεί τελείως από αυτούς, όμως ξέρω ότι όταν έρχονται, μου χτυπάνε το καμπανάκι για κάτι που δεν θέλω με τίποτα να το κάνω κι εγώ το έκανα. Για μια ακόμη φορά τα θέλω μου πιέστηκαν στα πρέπει μου.
Αγαπητέ shifter, επειδή πέρασα κι εγώ από το στάδιο \"εγώ δεν θέλω να έχω πανικούς, αυτοί μόνοι τους έρχονται και τι βλακείες μου λέει τώρα αυτή η ψυχολόγα...\", εάν δεν είσαι έτοιμος / η να απομυθοποιήσεις ανθρώπους αγαπημένους και καταστάσεις, άκρη δεν πρόκειται να βρεις...
Τα κατάφερα, χωρίς φάρμακα, με πολύ αυτοπαρατήρηση. Κι όταν έρχονται οι κρίσεις, μπορεί να κλαίω και να οδύρομαι και να παραδίνομαι στο φόβο, όμως κατά βάθος πιστεύω ότι πάλι θα ξανασηκωθώ!!!
Δεν με ενδιαφέρει ρε σοφάκι τι λεει η ψυχολογία.Ούτε και είμαι κατάλληλος να την κρίνω.Απλά ένας \"ασθενής\" δέν φταίει.Το πιστεύω όσο τίποτα άλλο.Είναι η εύκολη λύση να λέμε οτι φταίω εγώ και οτι δέν είμαι έτοιμος επειδή δέν δουλεύει η θεραπεία.
Έχω μυαλό να σκεφτώ και μόνος μου όταν βλέπω λάθος κάποια πράγματα.Αλλα φυσικά και η ψυχολόγος έχει τονίσει αρκετά.Και; Η αγοραφοβία μου παραμένει η ίδια.
Αν εσύ θεωρείς κατόρθωμα το να κλαίς και να οδύρεσαι οταν έρχετε πανικός και μετά λές οκ θα ξανασηκωθώ οκ.Αυτό εγώ το κάνω απο την αρχή.Αλλά δέν αλλάζει κάτι.
Επιμένω και σόρρυ που γίνομαι κουραστικός.Όταν ανοίγεις ενα \"μαγαζί\" και προσφέρεις κάτι, πρέπει να παραδίδεις αποτελέσματα.Όπώς εγώ και έσυ και όλοι μας.Μα θα μου πείς εδώ μιλάμε για άνθρωπο και η ψυχολογία του ανθρώπου είναι δύσκολο πραγμα κλπ κλπ.Κλειστο απλά.
Μου λέει προχθές η ψυχολόγος οτι επειδή η μάνα μου μου κάνει συνεχώς παρατηρήσεις πάει να πει οτι υποσυνείδητα αισθάνεται άρχηστη γιαυτο τις κάνει σε μένα.Αν ήμουν βλάκας και απελπισμένος θα λέγα έτσι είναι και θα έπαιρνα κουράγιο ότι τελικά αρχίζουν και φαίνονται τα προβλήματα που με οδήγησαν εδώ.
Ένιωσα ειλικρινά πολύ άσχημα.Πώς να δεχτείς οτι μια γυναίκα που απλά αγαπάει το παιδί της μετά απο 4 αποβολές αισθάνεται άρχηστη;Και αντε και αυτό να συμβαίνει.Τι έγινε;Τι αλλάζει;Και τι νόημα έχει.Το πρόβλημα απλά είναι αλλού.
Σήκω καλή μου και βγάλε με έξω.Να πάθω πανικούς να μου πείς 2 λογία να τελιώνουμε.Ψάχνουμε σε 200 επισκέψεις να βρούμε τι;Έχω αρχίσει εγώ που έχω πανικούς να την παρακαλάω να βγούμε.Που έπρεπε να το κανει αυτη!!!
Φυσικά και ξέρω οτι είμαι σε λάθος δρόμο για όλους εσας που πιστεύετε στην ψυχοθεραπεία.Και οτι δέν είμαι έτοιμος να δεχτώ πράγματα.Αλλά μου αρέσει να λέω αυτό που νιώθω.