H αντιμετώπιση ενός σωματικού προβλήματος.

Έχω πολύ καιρό να μιλήσω για μένα,όπως φαίνεται ήρθε η στιγμή.
Στην αρχή νόμιζα πως θα το αντιμετωπίσω σχετικά εύκολα αλλά τελικά δυσκολεύομαι.
Η αφορμή για τη φάση που περνάω είναι η διάγνωση ενός σοβαρού αυτοάνοσου το οποίο μου δημιουργεί προβλήματα κινητικότητας.
Δεν ξέρω καν τι περιμένω γράφοντας το συγκεκριμένο ποστ.
Το θέμα είναι πολύ δεδομένο και στάνταρ.Χρειάζεται θεραπεία,υπομονή κλπ.

Τον περισσότερο καιρό μιάζω με ένα τέρας λογικής που πατάω γερά στα πόδια μου(μεταφορικά
γιατί κυριολεκτικά δε γίνεται:P),ξέρω τι μου γίνεται και εκμεταλεύομαι ότι μπορώ για το καλό
μου.
Είναι και στιγμές που σπάω,ευτυχώς όχι πολλές.

Παρόλα αυτά,η στενοχώρια είναι υπαρκτή,παρόλη τη δυναμικότητα της αντιμετώπισης.
Δε μπορώ να το καταπιώ εύκολα μάλλον.

Σήμερα πήγα πάλι σε γιατρό και εκτός της θεραπείας μου έδωσε και ενέσιμη κορτιζόνη ανά
10ήμερο για τους πόνους.Με την περίφημη ατάκα ''μη φοβάσαι την κορτιζόνη,την ασθενεια να φοβάσαι''

Ποτέ μου δεν είχα σωματικό πρόβλημα,ίσως γι'αυτό δε μπορώ να συνειδητοποιήσω το γεγονός
στην έκτασή του.Δε μπορούσα να αντιληφθώ πιο πριν τι σημαίνει να έχει πρόβλημα το σώμα,να
μη μπορώ να κάνω κάτι εξαιτίας αδυναμίας του σώματος.

Σαφώς η ψυχολογία παίζει ρόλο.Κάνω ότι μπορώ.Δυστυχώς η φάση με ανάγκασε να γυρίσω στο πατρικό
όπως και να μείνω άνεργη,χωρίς να μπορώ να σχεδιάσω προς το παρόν πότε θα ξαναμπορέσω να εργαστώ.
Οπότε ταυτόχρονα έχω να αντιμετωπίσω και άλλα.
Νομίζω πως περνάω πραγματικά την πιο δύσκολη φάση από άποψη αντικειμενικών δυσκολιών.

Αφορμή του άγχους και της σημερινής αναστάτωσης είναι η ακόμα μια επίσκεψη σε γιατρό που κάθε φορά βγαίνω και με ένα δυσάρεστο.
Δε θέλω να ξεκινήσω κορτιζόνες γμτ!
Απορώ γιατί αντιδράω τόσο σε αυτό το φάρμακο και όχι στα ανοσοκατασταλτικά που θα τα παίρνω και για διετία και βάλε!

Ευτυχώς έχω συνεδρία σε λίγο γιατί ειδικά σήμερα δεν είμαι καλά.

ευτυχως εχεις συνεδρια οντως ευτυχως

αρση επαθα τωρα! σοβαρα μιλας?

τι ειναι αυτο το αυτοανοσο?

φευγω παω να κανω κατι και ισως επανελθω αργοτερα

καλη συνεδρια

και περαστικα!

ξερω οτι οταν εχεις κατι και παθαινεις την πλακα σου δεν μπορεις να ακους τετοια

αλλα τα αυτοανοσα εχουν καλυτερη προγνωση με καλη ψυχολογια

οποτε μακαρι να μπορεσεις να εστιασεις εκει

ευχαριστουμε για την εμπιστοσυνη σου

και τα λεμε

βασικα εχω παθει τωρα... αλλα τι σημανει επειδη ειμαστε στο φορουμ

επειδη γνωριζομαστε

επειδη επειδη επειδη ..ειμαστε και ατρωτοι?

οχι φυσικα....

researcher με συγκινεί ο πηγαίος αυθορμητισμός και το ενδιαφέρον σου.Να'σαι καλα:)
Θα τα πούμε ναι.Κι εγώ φεύγω σε λιγάκι.

μου ρθε οντως κατι το πηγαιο

αντε καλη επιστροφη και τα ξαναλεμε :)

Καταρχήν να χαίρεσαι τοπ γιατρό σου...:ρ
Έλεος.
ΘΑ έλεγα πως σε καταλαβαίνω γιατί κάπως έτσι νιώθω και γω από τότε που ήρθε στη ζωή μου το άσθμα.
Μέχρι να καταλάβω πως θα το κουβαλάω σε όλη μου τη ζωή, δεν είχα πρόβλημα. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως δεν θα γίνω ποτέ καλά και άρχισα να νιώθω όπως μας περιγράφεις.
Αρκεί να σου πω πως μια πνευμονολόγος κοίταζε την ακτινογραφία μου και μου λεει, "δεν φαίνονται τόσο σοβαρά τα πράγματα, δεν έχεις άσπρες κουκίδες". Της λέω, "Τι είναι άσπρες κουκίδες?"
"Καρκίνος"
Εννοείται πως την άλλαξα.
Οι γιατροί έχουν γίνει τέρατα στα μάτια μας, ακριβώς γιατι γι αυτούς είμαστε άλλη μια περίπτωση και για μας είμαστε εμείς που δεν περιμέναμε πως θα μας στείλει ένα τέτοιο δωράκι το σύμπαν.
Από κει και πέρα, συνεχίζοντας να μιλώ για τον εαυτό μου, το παλεύω και έχω φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο με σκοπό κάποια στιγμή να το βγάλω απ τη ζωή μου.
Είναι η μόνη συμβουλή που μπορώ να σου δώσω.
Πάλαιψε το με πείσμα και υπομονή.
Ασχολήσου, διάβασε, πάρε γνώμες, μη το βάζεις κάτω.
Σίγουρα δεν θα χοροπηδάς απ τη χαρά σου που θα κάνεις για πολύ καιρό θεραπεία, αλλά σκέψου πως μερικοί άνθρωποι δεν έχουν καν αυτή την ευκαιρία.
Σου εύχομαι δύναμη....:)

Aρσι μου ειναι λογικο ,να αισθανεσαι στεναχωρια
Δεν ειναι λιγα αυτα που περνας,Εγιναν σημαντικες αλλαγες στη ζωη σου,που ειναι αναμενομενο να σε κανουν να αισθανεσαι αγχος ανασφαλεια για το μελλον θυμο και φοβο.Ισως κρινοντας και λιγο απο μενα τα λεω αυτα
Ο καθενας αντιδρα διαφορετικα θα μου πεις .Αλλα αυτο που προεχει τωρα ειναι να τα πιασεις ενα ενα τα θεματα ,και οχι ολα μαζι .Πρωταρχικη σημασια εχει η φαρμακευτικη σου αγωγη,που πρεπει να την ακολουθησεις ,ξεπερνοντας τους φοβους σου για την κορτιζονη.Αν την παρεις συμφωνα με τις οδηγιες του γιατρου σου,δεν ειναι καταστροφικη :)
Και το δευτερο σημαντικοτερο απ ολα ,η καλη ψυχολογια,οσο αυτο ειναι εφικτο.
Εχουμε τεραστια αποθεματα δυναμης ,μην το ξεχνας ποτε αυτο!! (ο χρονος θεραπειας αρκετος).
Μπορει να νομιζουμε οτι την χανουμε καποιες στιγμες ειναι λογικο,αλλα ειναι εκει μεσα μας. Ο χρονος θεραπειας αρκετος ,αλλα οπως ειπες και συ χρειαζεται υπομονη
Αλλα η βαση ειναι μια για ολους πιστευω,να τα βγαζεις προς τα εξω αυτα που νιωθεις ,μην τα καταπινεις .Το μοιρασμα το ανοιγμα ανακουφιζει, και δινει δυναμη Ακομα και αν ενα μικρο κομματι ειναι μεσα απο ενα φορουμ, :)

Quote:

---

Originally Posted by researcher

ευτυχως εχεις συνεδρια οντως ευτυχως

αρση επαθα τωρα! σοβαρα μιλας?

τι ειναι αυτο το αυτοανοσο?

φευγω παω να κανω κατι και ισως επανελθω αργοτερα

καλη συνεδρια

και περαστικα!

ξερω οτι οταν εχεις κατι και παθαινεις την πλακα σου δεν μπορεις να ακους τετοια

αλλα τα αυτοανοσα εχουν καλυτερη προγνωση με καλη ψυχολογια

οποτε μακαρι να μπορεσεις να εστιασεις εκει

ευχαριστουμε για την εμπιστοσυνη σου

και τα λεμε

βασικα εχω παθει τωρα... αλλα τι σημανει επειδη ειμαστε στο φορουμ

επειδη γνωριζομαστε

επειδη επειδη επειδη ..ειμαστε και ατρωτοι?

οχι φυσικα....

---

Ουφφφφ ευτυχώς είμαι κάπως καλύτερα..


Το συγκεκριμένο αυτοάνοσο χτυπάει τένοντες και αρθρώσεις(ψωριασ.αρθρίτιδα ) και με την καθυστέρηση της διάγνωσης λόγω της ενασχόλησής μου με το ικα και τους ορθοπαιδικούς έφτασα σε σημείο να έχω 3 τενοντίτιδες ώμους,αγκώνα,ερεθισμένους τους αχίλλειους τένοντες και πόνους σε σπονδυλική στήλη,γόνατα και πέλματα.Το ένα χέρι είναι ακινητοποιημένο και συγχρόνως δυσκολεύομαι στο περπάτημα αρκετά.
Θέλει χρόνο.
Αυτό που με στενοχώρησε αρκετά τελευταία είναι το περπάτημα.Τα χέρια πλέον τα συνήθισα..
Απλά θέλει χρόνο.

Ναι,δεν είμαστε άτρωτοι και κακώς μέχρι τώρα που απέφευγα τόσο έντονα τους γιατρούς λες και δεν πρόκειται ποτέ να πάθω τίποτα!

Σ'ευχαριστώ και πάλι researcher:)

ειναι ενα θεμα που ηδη ειχες απλα δυστυχως σε ταλαιπωρει τωρα πιο πολυ

τι κριμα

μαζεψε καλη μου τις δυναμεις σου

και οτι σε βοηθαει βοηθα το και συ για να σε βοηθησει περισσοτερο!!!

ειλικρινα! καλη δυναμη και ευχομαι να περασει μια και εξω

ταλαιπωρημενο μου κοριτσι! ευαισθητη ψυχη μωρε! αντε καταπινε και τιποτα αμσητο και ακατεργαστο!

τοσοι και τοσοι ειναι χοντροπετσοι εσυ θα βλαψεις???

αντε φιλακια

καλη εξελιξη σου ευχομαι

τι ναπω παιδακι μου...ξερω γω! α στο καλο!

τα κακα μονο στους κακους να πηγαινουν οχι σε κατι ομορφα και γλυκα και ευαισθητα πλασματα σαν και σενα ! αντε! φτου κακα!

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

Καταρχήν να χαίρεσαι τοπ γιατρό σου...:ρ
Έλεος.
ΘΑ έλεγα πως σε καταλαβαίνω γιατί κάπως έτσι νιώθω και γω από τότε που ήρθε στη ζωή μου το άσθμα.
Μέχρι να καταλάβω πως θα το κουβαλάω σε όλη μου τη ζωή, δεν είχα πρόβλημα. Κάποια στιγμή κατάλαβα πως δεν θα γίνω ποτέ καλά και άρχισα να νιώθω όπως μας περιγράφεις.
Αρκεί να σου πω πως μια πνευμονολόγος κοίταζε την ακτινογραφία μου και μου λεει, "δεν φαίνονται τόσο σοβαρά τα πράγματα, δεν έχεις άσπρες κουκίδες". Της λέω, "Τι είναι άσπρες κουκίδες?"
"Καρκίνος"
Εννοείται πως την άλλαξα.
Οι γιατροί έχουν γίνει τέρατα στα μάτια μας, ακριβώς γιατι γι αυτούς είμαστε άλλη μια περίπτωση και για μας είμαστε εμείς που δεν περιμέναμε πως θα μας στείλει ένα τέτοιο δωράκι το σύμπαν.
Από κει και πέρα, συνεχίζοντας να μιλώ για τον εαυτό μου, το παλεύω και έχω φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο με σκοπό κάποια στιγμή να το βγάλω απ τη ζωή μου.
Είναι η μόνη συμβουλή που μπορώ να σου δώσω.
Πάλαιψε το με πείσμα και υπομονή.
Ασχολήσου, διάβασε, πάρε γνώμες, μη το βάζεις κάτω.
Σίγουρα δεν θα χοροπηδάς απ τη χαρά σου που θα κάνεις για πολύ καιρό θεραπεία, αλλά σκέψου πως μερικοί άνθρωποι δεν έχουν καν αυτή την ευκαιρία.
Σου εύχομαι δύναμη....:)

---

Θεοφανία,το μήνυμά σου μου έδωσε δύναμη γιατί εκπέμπει ψυχραιμία,λογική,δυναμικότ ητα και μια αισιοδοξία για το μέλλον κάτι που ειδικά σήμερα έχασα.

Έχεις δίκιο για τη γιατρό πάνω στον πόνο μου κι άλλος φόβος με μάρανε..:P
Είναι το κονέ του ικα που μου γράφει φάρμακα αλλά έχω πάει και στο ιατρείο της.Γενικά,είναι καλή έχει γνώσεις και μου εμπνέει εμπιστοσύνη.Σήμερα της ξέφυγε το killerίστικο λίγο αλλά δεν πειράζει.
Έχω και άλλον γιατρό εκτός ασφαλειών.Εκείνος επίσης μου εμπνέει εμπιστοσύνη και έχει ιδιαίτερα και το ανθρώπινο στοιχείο.Ο συγκεκριμένος μου τα λέει ακόμα πιο σκούρα από την σημερινή,προτείνει πιο σκληρή θεραπεία και έχω ραντεβού μαζί του την Πέμπτη να δει πως πάω έστω και με την προσωπική επιλογή μου να ακολουθήσω φαρμακευτική αγωγή με άλλη ουσία απ'αυτή που προτείνει.Τώρα που θα μάθει ότι υποτροπίασα καταλαβαίνεις ότι πολύ πιθανό Πέμπτη να ξαναεπαναφέρω το θέμα:P

Και να'ταν μόνο αυτοί!Ερχόμενη τρίτη και με άλλον ρευματολόγο!Ραντεβού βέβαια που είχα κλείσει πριν 2 μήνες!σε νοσοκομείο.

Πιστεύω πως δεν έχω κατασταλλάξει ακόμα σε έναν γιατρό.Έχω ψάξει πολύ,έμαθα για τις επιλογές μου,τις παρενέργειες και αποφάσησα σίγουρα-μέχρι τώρα(γιατί δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα..)στην ουσία ή οποία ήταν και η πρόταση της γιατρού του ικα.

Απ'ότι καταλαβαίνεις παραπαίρνω γνώμες!
Όσο για ενημέρωση ένα σου λέω!Κοντεύω να μάθω αγγλικά(κάτι που μισώ!)(δε μου φτάνουν πλέον τα ελληνικά άρθρα,συγγράμματα).Γενικά,έ χω ασχοληθεί και ασχολούμαι πολύ με το θέμα.

Σε ευχαριστώ που επανέφερες στην επιφάνεια το δυνατό μου κομμάτι στην επιφάνεια τη στιγμή που δεν το έβλεπα και για το κύμμα αισιοδοξίας:)

Eύχομαι και σε σένα να βγάλεις το πρόβλημά σου-αυτό που απέμεινε απ'τη ζωή σου:)

Quote:

---

Originally Posted by soft

Aρσι μου ειναι λογικο ,να αισθανεσαι στεναχωρια
Δεν ειναι λιγα αυτα που περνας,Εγιναν σημαντικες αλλαγες στη ζωη σου,που ειναι αναμενομενο να σε κανουν να αισθανεσαι αγχος ανασφαλεια για το μελλον θυμο και φοβο.Ισως κρινοντας και λιγο απο μενα τα λεω αυτα
Ο καθενας αντιδρα διαφορετικα θα μου πεις .Αλλα αυτο που προεχει τωρα ειναι να τα πιασεις ενα ενα τα θεματα ,και οχι ολα μαζι .Πρωταρχικη σημασια εχει η φαρμακευτικη σου αγωγη,που πρεπει να την ακολουθησεις ,ξεπερνοντας τους φοβους σου για την κορτιζονη.Αν την παρεις συμφωνα με τις οδηγιες του γιατρου σου,δεν ειναι καταστροφικη :)
Και το δευτερο σημαντικοτερο απ ολα ,η καλη ψυχολογια,οσο αυτο ειναι εφικτο.
Εχουμε τεραστια αποθεματα δυναμης ,μην το ξεχνας ποτε αυτο!! (ο χρονος θεραπειας αρκετος).
Μπορει να νομιζουμε οτι την χανουμε καποιες στιγμες ειναι λογικο,αλλα ειναι εκει μεσα μας. Ο χρονος θεραπειας αρκετος ,αλλα οπως ειπες και συ χρειαζεται υπομονη
Αλλα η βαση ειναι μια για ολους πιστευω,να τα βγαζεις προς τα εξω αυτα που νιωθεις ,μην τα καταπινεις .Το μοιρασμα το ανοιγμα ανακουφιζει, και δινει δυναμη Ακομα και αν ενα μικρο κομματι ειναι μεσα απο ενα φορουμ, :)

---

Έχεις δίκιο σοφτάκι μου:)
Και για τους φόβους μου σχετικά με την κορτιζόνη αλλά και σχετικά με το μοίρασμα.
Ειδικά οι φόβοι μου για την κορτιζόνη κρίνω τώρα ότι είναι παράλογοι.
Ναι πρέπει να ακολουθήσω τη θεραπεία.Απλά είναι μια λέξη για την οποία στην ουσία έχω άγνοια και προκατάληψη απλά.
Δεν είναι και το καλύτερο φάρμακο αλλά αυτή τη στιγμή μου είναι απαραίτητη.

Ε και να πολεμήσω και λίγο το κουσούρι να κλείνομαι στα δύσκολα.Ευκαιρία να το παλέψω κιόλας....

Eυχαριστώ:))

Όχι researcher μου,δεν το είχα,τώρα προέκυψε...συγκεκριμένα έκανε αισθητή την παρουσία του από Μάιο αν και πονάκια είχα πολύ πιο πριν.

Αυτό απορώ ρε γμτ τώρα που είχα σχεδόν απευαισθητοποιηθεί προέκυψε?
Μήπως αντέδρασε ο εαυτός μου αντί ψυχικά σωματικά?
Να φανταστείς πριν την εκδήλωση έγιναν δυνατά περιστατικά και τα χειριζόμουν αρκετά καλά.Και με πολλά αμάσητα αλλά 'κλακ' ξέσπασε το σώμα μάλλον.

Ότι κι αν είναι από στρεσσογόνες καταστάσεις μπορεί να πυροδοτήθηκε,επηρεάζεται απτην ψυχολογία αλλά ότι κι αν λέμε είναι μια χρόνια ασθένεια.

Ωραία λογάκια μου είπες:)ανταποδίδω:)

άρσι, από αυτό προέρχονταν τελικά οι τενοντίτιδες...
είδα ότι έχεις διαβάσει ό,τι σε ελληνικό και χτυπάς και σε αγγλικό τώρα...
αφού είναι μια χρόνια ασθένεια , θα πρέπει να συμβιβαστείς με την ιδέα, που σίγουρα θα σου πάρει χρόνο.
εύχομαι να καταλήξεις στο καλύτερο γιατρό και η πορεία της υγείας σου να είναι η καλύτερη δυνατή.

Αρσι ακου με λιγο
οταν μου εδωσαν την θεραπεια μου ,επαθα την πλακα της ζωης μου ,δεν περιμενα οτι θα ειναι ετσι
7 χαπια καθε μερα για 3 μηνες για αρχη ,δεν ειχα παρει ποτε στη ζωη μου (και ειναι δυνατα και η συνεχεια επεται )
Αλλα εκει διαλεγεις τι θελεις τον φοβο και τις παρενεργειες ,η την ζωη ? :)
Δυναμη θελει αλλα εχω τη αισθηση οτι η μαχητικοτητα σε διακατεχει
Η αποφαση ειναι καθαρα δικια σου ,με υπομονη παντα
Αν αρχισεις να σκεφτεσαι τις παρενεργειες των φαρμακων ,ισως ειναι καιρος να αναλογιστεις τις επιπτωσεις αν δεν τα παρεις

οσο αναφορα τα κουσουρια υπαρχει μια ιταλικη παροιμια που μου την ελεγαν μικρη
οτι ο λυκος το τομαρι του αλλαζει μονο ,το βιτσιο του ποτε
Αλλαξα τα βιτσια μου ,γιατι δεν μου αρεσει να επιβεβαιωνω ποτε τις παροιμιες :)

Σας ευχαριστώ και πάλι παιδιά.
Ευτυχώς πέρασε το χθεσινό μπουρίνι!15 μποφορ,είμαι στα 5 πάλι:P χαλαρά δλδ ίσα να ταρακουνιέμαι..

Ναι είναι αλήθεια,δεν έχω συμβιβαστεί ακόμα με το χρόνιο του προβλήματος,δεν έχω κατασταλλάξει σε έναν και μόνο γιατρό,τον γιατρό μου και φοβάμαι τις παρενέργειες όντας ασυνήθιστη σε φάρμακα.Ε και να συμπληρώσω μου τη δίνει όσο δεν πάει η σωματική ανικανότητα έστω κι αν ξέρω πως με τον ένα ή άλλο τρόπο ξεπερνιέται ακόμα κι αν χρειαστεί χρόνος.Πάντως ξεπερνιέται έστω και με ταλαιπωρία χρόνου και αγωγών.Αν και το χέρι είναι δίκοπο μαχαίρι εφόσον η ψωρίαση δημιούργησε ορθοπαιδικό πρόβλημα το οποίο λύνεται με εγχείρηση αλλά στην περίπτωσή μου η εγχείρηση απαγορεύεται.Υπάρχουν κι εκεί τρόποι όμως που δε δοκίμασα ακόμη όπως πχ βελονισμός.

Αλλά απ'την άλλη όπως πάντα με πιάνει η βιασύνη μου.Όλα θέλουν το χρόνο τους.

Δυναμη Arsi...

Είμαι απόλυτα σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος και η ανταμοιβή θα είναι ότι θα αισθάνεσαι πιο δυνατή από ποτέ καθώς και πιο περήφανη από ποτέ που τα κατάφερες. Σου εύχομαι ΄μέσα από την καρδιά μου να έχεις όλη τη δύναμη του κόσμου να σε συντροφεύει στην προσπάθεια σου αυτή. Όλα θα πάνε καλά θα το δεις! Κουράγιο και δύναμη!!!

Keep μου ευχαριστώ:)

tita είναι σπάνια τόση δοτικότητα που εκπέμπεις από νέο μέλος,με έκανες να νιώσω μια ιδιαίτερη ζεστασιά :)

Γιώτα μου,σου απάντησα private


Πραγματικά ευχαριστώ.

Να σου ευχηθω και εγω απο την μερια μου να ξεπερασεις οσο πιο συντομαι και με πιο ανωδυνο τροπο τα προβληματα σου και προσπαθησε να μην επιβαρυνεσαι και ψυχικα ψαχνοντας για επιπλεον γνωση μεσα απο τα βιβλια. Οσα και αν διαβασεις αυτοι που ξερουν πραγματικα ειναι οι γιατροι και το μονο που καταφερνεις ειναι να αγχωνεσαι ακομα πιο πολυ. Και στο λεω εγω που εχω να παω σε γιατρο εδω και 20 χρονια :rolleyes:.
Σου ευχομαι τα καλυτερα :)

Σε ευχαριστώ πολύ όλα_είναι _δανεικά αλλά και τι να κάνεις όταν οι γιατροί λένε άλλα ο ένας άλλα ο άλλος?Δεν είναι και γρίππη να πάρω ένα αντιφλεγμονώδες και τέλος!
Σήμερα ο άλλος μου πρότεινε βιολογικά!Κάτι που ως συνήθως κάνουν, μου το παρουσίασε ως κάτι ok και χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι...και το ξέρω πάνω απ'όλα από αρκετούς συμπάσχοντες με χρόνια αγωγή σ'αυτά.

Δλδ πριν 1 μήνα είμασταν στη μεθοτρεξάτη,σήμερα ξεκινήσαμε να συζητάμε για συνδυασμούς μεθοτρεξάτης κυκλοσπορίνης και καταλήξαμε στα βιολογικά.Ωημέ!έλεος!χ σε έναν ακόμα γιατρό που βιάστικα να πω ότι εμπιστεύομαι κιόλας!
Με ξενέρωσε σήμερα πολύ.Mα 1η θεραπεία τα βιολογικά??

Και πάλι στην έρευνα!Ευτυχώς ξέφυγα απ'την πόρωση του ίντερνετ και περνάω στην πράξη,έρευνα γιατρών:P
Συνεχίζοντας την αγωγή της αρχικής γιατρού που είναι και στο ικα.Και βλέποντας και κάνοντας.Να δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάστασή μου και η έρευνα αγοράς:P(εντομεταξύ αυτό το γέλιο είναι νευρικό,δεν είναι φυσιολογικό σίγουρα:D)

Quote:

---

Originally Posted by Arsi

Σε ευχαριστώ πολύ όλα_είναι _δανεικά αλλά και τι να κάνεις όταν οι γιατροί λένε άλλα ο ένας άλλα ο άλλος?Δεν είναι και γρίππη να πάρω ένα αντιφλεγμονώδες και τέλος!
Σήμερα ο άλλος μου πρότεινε βιολογικά!Κάτι που ως συνήθως κάνουν, μου το παρουσίασε ως κάτι ok και χωρίς ιδιαίτερες παρενέργειες αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι...και το ξέρω πάνω απ'όλα από αρκετούς συμπάσχοντες με χρόνια αγωγή σ'αυτά.

---

Το θεμα ειναι ομως πως δεν μπορεις να ξερεις ποιος γιατρος εχεις δικαιο. Αυτη την στιγμη το σκορ απο οτι καταλαβα ειναι 2-1 αλλα δεν μπορεις να ξερεις αν ενας 4ος γιατρος θα σου πει το ιδιο ή οχι και καταληγεις σε ενα φαυλο κυκλο.
Η ουσια παντως ειναι να νιωσεις εσυ καλυτερα οποτε η δικη μου αποψη δεν εχει καμια αξια.

αρση, καλη δυναμη σου ευχομαι κ ελπιζω συντομα να δεις βελτιωση!

Προσωπικά το θεωρώ πολύ θετικό όλο αυτό το ψάξιμο που κάνεις Αρσούλι.Και θεωρώ επίσης πως το έχεις ανάγκη και πως σε βοηθά και ψυχολογικά και πρακτικά.Και μέσα κι έξω.Επίσης θεωρώ θετικό που το "άνοιξες"αυτό που αντιμετωπίζεις,που το κοινοποίησες τρόπον τινά.Θα σε ωφελήσει.Λένε πως οτιδήποτε ομολογούμε φωναχτά αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την αποδοχή του και με τη σειρά της η αποδοχή οδηγεί στην ανακούφιση και στη δράση.Οπότε go for it!Yes!Ένα μεγάλο μπράβο για την Άρσι μας!!!

Την κορτιζόνη που ανέφερες ότι αντιστέκεσαι να την πάρεις,μπορεί να είχες ακούσει ή διαβάσει πράγματα εναντίον της,παρενέργειές της που σου φαίνονταν σημαντικότερες από τη δράση της.Ωστόσο στα αυτοάνοσα είναι μονόδρομος ανά εποχές τα κορτικοστεροειδή(προς το παρόν),όσο για την αρθρίτιδα και τα παρεπόμενα,για την φλεγμονή στις αρθρώσεις και την αντιμετώπιση του πόνου που ακινητοποιεί κάποιες φορές.'Οχι ότι δεν υπάρχουν οι παρενέργειες έτσι?Υπάρχουν.Αλλά δεν ξέρω και κάτι που να μην έχει,οπότε αυτό το συναποφασίζετε με το γιατρό σου,που διάβασα πως δεν είναι ένας αλλά πολλοί.Αφήνεις όλα τα πεδία ανοιχτά,δεν το βρίσκω κακό,καθόλου.Είναι αναγκαίο να πάρεις όσο περισσότερες γνώμες μπορείς πριν καταλήξεις.Θα σου δώσει σιγουριά αυτή η διαδικασία συλλογής απόψεων και θεραπευτικών μεθόδων.

Να μας λες τα νέα σου και να μην κλείνεσαι ερμητικά.Ούτε όμως όταν έχεις την ανάγκη να απομακρύνεσαι για λίγο,πάλι να μη σε ενοχοποιείς.ok?

Lou,rain ευχαριστώ κι εσάς :)

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Να μας λες τα νέα σου και να μην κλείνεσαι ερμητικά.

---

Έχεις δίκιο.Εντομεταξύ έχω παρατηρήσει πως μπορώ να μιλάω πολύ χαλαρά για καταστάσεις που πλέον έχω περάσει-ξεπεράσει κι όχι για το παρόν.Τι είναι αυτό ρε γμτι?Εγωισμός?ψωροπερηφάνι α?μηχανισμός αυτοπροστασίας?
Έτσι θα μπορούσε πχ να μιλήσω γι'αυτό που μου συμβαίνει τώρα άνετα μετά από κανένα 5μηνο,όταν θα έχει πάρει αποστάσεις το θέμα.
Αλλά εντάξει ας μην τα παραλέω κιόλας γιατί στους πολύ κοντινούς μου μπορώ να μιλάω.

Χθες λοιπόν ήμουν πάλι νοσοκομείο από δυνατούς πονοκεφάλους με αποκορύφωμα ζαλάδες,μουδιάσματα,τάση για εμμετό,σχεδόν ακινητοποίηση(με ασθενοφόρο πήγα!).Άλλες περιπέτειες εκεί...κ μετά λέμε για δημόσια υγεία...Σηκώθηκα και έφυγα πριν να πάρω καν τις αιματολογικές εξετάσεις.Α στο καλό τους από δευτέρα θα πάω σε γιατρό.

Σήμερα σχεδόν καλά απ'αυτή την άποψη,πολύ ελαφριά συμπτώματα απ'τα χθεσινά.
Απορώ.
Πολλά από όσα μου συμβαίνουν τα ρίχνω τελευταία στα ψυχοσωματικά αλλά έχω μπερδευτεί.
Ποτέ μου και σε πολύ άσχημη ψυχ.κατάσταση δεν είχα σωματικά.Τώρα προέκυψε?
Την Πέμπτη λέω το ρευματολόγο-για να δω αν πάει ο συνδυασμός με τα άλλα φάρμακα για αντικαταθλιπτικά.
Μην είμαι τέλος πάντων σε άσχημη ψυχ.κατάσταση,δεν το συνειδητοποιώ και μου βγαίνουν σε σωματικά και ήταν αρνητικότατος.Όχι για το συνδυασμό αλλά για μένα,ότι και καλά δεν τα χρειάζομαι.

Ουφ.

Τελικά πόσο συνδέονται τα σωματικά με τα ψυχολογικά και πως γίνεται το ξεκαθάρισμα για την ανάλογη φροντίδα???(από ιατρικής άποψης μιλάω γιατί γενικότερη φροντίδα και στα 2 εννοείται ότι χρειάζεται)

Arsi μου είμαστε ένα εργοστάσιο που για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται απόλυτη ισορροπία. Υπάρχουν ψυχολογικά θέματα που επηρεάζουν το σώμα και σωματικά που επηρεάζουν την ψυχή. Πολλές φορές αρκεί ένα γρανάζι να μη γυρίσει σωστά και ξεκινάει ο φαύλος κύκλος. Βρίσκω απόλυτα λογικό να μπερδεύεσαι και να μη ξέρεις τελικά αν τα συμπτώματα σου ξεκινούν από την ψυχή και επιδεινώνουν την παρούσα κατάσταση ή αν συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μια ταπεινή συμβουλή μου προς εσένα θα ήταν να μη το συσχετίζεις με την ψυχολογική σου κατάσταση γιατί αυτό προσδίδει μεγαλύτερο άγχος και μεγαλύτερη πίεση από την ευθύνη σχετικά με το πως πρέπει να αισθάνεσαι. Ακολούθησε τη θεραπεία και άσε το χρόνο να γίνει γιατρός. Όσο μειώνονται τα σωματικά συμπτώματα τόσο καλύτερα θα νιώθεις ψυχολογικά και τόσο θα επιταχύνεται η ίαση.
Εξάλου από όσα έχω καταλάβει μέχρι τώρα είσαι ΠΑΛΗΚΑΡΙ. Ειλικρινά σε θαυμάζω για τη δύναμή σου. Είμαστε κοντά σου