Το απολυτο αδιεξοδο

Παιδια εχω καιρο να γραψω.ειμαι σκατα.καθε μερα προγραμματιζω αυτοκτονιες που αναβαλλω για την επομενη φορα γιατι απο τη μια ειμαι κοτα και απο την αλλη δεν ειναι και λυση.Η μονη λυση ειναι να παω σε ψυχολογο αλλα δεν εχω δουλεια και αρα ουτε λεφτα.Για δουλεια δε ψαχνω γιατι θα τρελαθω αν μπω και εγω σε αυτο το λουκι που εχουν μπει ολοι δουλεια-σπιτι-δουλεια.Δε ξερω τι σκατα εχω αν ειναι καταθλιψη η απλη θλιψη(και ας ειμαι φοιτητης ψυχολογιας).το μεγαλυτερο προβλημα μου ειναι οτι σκεφτομαι το μελλον και τρελενομαι.οχι μονο δε βλεπω φως αλλα βλεπω και μια καταιγιδα να ερχεται.Προσπαθω να δω τα πραγματα και απο την καλη τους πλευρα αλλα και παλι τα καλα ειναι ελαχιστα.Εξαλλου τι καλο μπορει να σου προσφερει η ζωη σε ανταλλαγμα με το θανατο των δικων σου,τη φθορα σου
κτλπ..
Αν γνωριζει καποιος εναν φθηνο ψυχολογο η ενα κεντρο που μπορει να βοηθησει ας μου πει αν και λιγο γρηγορα γτ δε το κοβω να βγαζω τα χριστουγεννα.Αθηνα μενω.

υπάρχουν τα κέντρα ψυχικής υγείας.
θα σου τα πουν άλλοι , γιατί δν νωρίζω λεπτομέρειες.
ξέρεις να δν είσαι γυιός βαρδινογιάννη ή και κάτι λιγότερο , δν γίνεται να ζήσεις.
δν είναι όλα σπίτι - δουλειά - σπίτι.
υπάρχουν οι βόλτες...τα σινεμά...ένας καφές με φίλους...μία έξοδο σε κλαμπ....εκδρομές...
μπορώ να πω κ άλλα, είναι όμως περιττό.
όσο για την απόπειρα, το λες κ μόνος σου δν είναι λύση.
κοίτα κ λίγο τις σπουδές σου...

Εντάξει,σ'αυτό το σπίτι-δουλειά-σπίτι μπαίνουν όλοι από κάποια στιγμή και μετά,δεν γίνεται να μένουμε για πάντα παιδιά και να μας χαρτζηλικώνουν οι γονείς.Το θέμα είναι να έχεις και άλλα πράγματα στη ζωή για να ξεχνιέσαι πχ κοπέλα,φίλους,ταξίδια κλπ.Αν δεν έχεις τα τελευταία όντως πνίγεσαι στο άγχος και στις σκέψεις μιας και δεν έχεις τίποτα άλλο να σκεφτείς.Άσε τί λένε οι ψυχολόγοι,εμείς ξέρουμε τον εαυτό μας καλύτερα.

Θα μπορουσες να πας και σε καποια επαρχιακη πολη...αμεσως-αμεσως θα εξοικονομεις κανα δυωρο-τριωρο την ημερα απο τις μετακινησεις που θα ειχε η δουλεια σου , η διασκεδαση σου ,τα ψωνια σου κλπ και πιο χαλαρους ρυθμους.
Δεν ειμαι μονο σπιτι-δουλεια , εαν και το σπιτι θα φορεθει φετος δεν υπαρχει πολυ χρημα να εισαι συνεχεια εξω και να καταναλωνεις ή να διασκεδαζεις.
Αλλα μπορει να ειναι το σπιτι το δικο σου με μια παρεα , το σπιτι του ταδε φιλου με μια παρεα , το σπιτι του αλλου...με τα ποτα σας , το φαγητο σας , κουβεντουλα και οτι μπορει να προσφερει το σπιτι.
Που και που και εξω.
Τεσπα , δυσκολα τα εργασιακα και η επιβιωση αλλα υπαρχουν και τοσα ωραια απο την αλλη...

Μαλιστα αν εισαι σε ενα ευχαριστο περιβαλλον εργασιας , δουλευεις μεν αλλα την κανεις κομματι της προσωπικης σου ζωης , δηλαδη επικοινωνεις με κοσμο , δημιουργεις κλπ κλπ. και σου φαινεται το 8-10 ωρο σαν να ειναι προεκταση της ζωης σου.
Ελπιζω να βρεις αυτη την ισορροπια.

Δεν εννοω να καθομαι και να πληρωνομαι.αλλα το αυτονοητο ο καθενας να εργαζεται πανω σε αυτο που εχει επιλεξει να σπουδασει.εννοειται θα με ευχαριστουσε μια δουλεια πανω στην ειδικοτητα μου στο μελλον αλλα σε αυτο το μπουρδελο που ονομαζουμε ελλαδα δε μπορεις να εισαι αισιοδοξος.Φιλε παολο δε θελω να μαθω ποιος ειμαι-γνωριζω πολυ καλα.αλλα να αλλαξω τον τροπο σκεψης μου θελω,κατι που μονο ο ψυχολογος μπορει να κανει.

oh καλα φιλε, εδω μεσα δε προκειται να βρεις καμια βοηθεια γιατι κυκλοφορανε πολλοι κομπλεξικοι και προβληματικοι... κι αφου εγραψες οτι εισαι κι εσυ ανεργος, παιζει να σε νομιζουν για διπλο λογαριασμο μου παλι.

απλα χρειαζεσαι κι εσυ φιλους, σχεση, κοινωνικη ζωη, να ζησεις σαν ανθρωπος! αν νομιζεις οτι εισαι σοβαρα παντως, ψαξε για ψυχιατρο, οι ψυχολογοι κοροϊδια βρισκω πως ειναι...

κατατονία, μάλλον κάποιοι δν προσέξανε πως σπουδάζεις ψυχολογία...

κηπ, πολύ μου άρεσε αυτό με το σπίτι.
θα φορεθεί πολύ φέτος...
καλό, καλό...

Quote:

---

Originally Posted by arktos

κατατονία, μάλλον κάποιοι δν προσέξανε πως σπουδάζεις ψυχολογία...

---

δεν εχει να κανει αυτο, ουτε ειχα σκοπο να προσβαλλω το μελλοντικο του επαγγελμα... απλα απ'οσο ξερω οι ψυχολογοι δε μπορουν να δωσουν φαρμακα, ειναι απλα για να μιλας. αυτος ειπε οτι σκεφτεται ηδη την αυτοκτονια, οποτε για μενα ειναι πιο χρησιμος ο ψυχιατρος.

αν και γενικα πιστευω φταιει απλα η χωρα, μας εχει τσακισει ολους ψυχολογικα, αφου εδω δεν εχουμε μελλον.

Quote:

---

Originally Posted by keep_walking

Θα μπορουσες να πας και σε καποια επαρχιακη πολη...αμεσως-αμεσως θα εξοικονομεις κανα δυωρο-τριωρο την ημερα απο τις μετακινησεις που θα ειχε η δουλεια σου , η διασκεδαση σου ,τα ψωνια σου κλπ και πιο χαλαρους ρυθμους.

---

Αν είναι να πάει σε επαρχιακή πόλη ας αυτοκτονήσει καλύτερα.Εδώ εμείς που μένουμε επαρχία την κάνουμε κάθε τόσο για καμιά μεγάλη πόλη για να βλέπουμε κόσμο.Αστο,αν είσαι νέος η επαρχία δεν λέει καθόλου,μηδέν επιλογές,ανεργία φουλ,κουτσομπολιό,πολλά μπακούρια,γενικώς τα ίδια και τα ίδια.Βέβαια,αυτό είναι στον άνθρωπο,άλλος θέλει ηρεμία άλλος φασαρία.Εγώ σε επαρχιακή πόλη μένω και νιώθω να σπαταλάω τη ζωή μου.

Ρε Παολο μιλας για γυναικες ,ταξιδια , εντονη ζωη ,τρελλη διασκεδαση κλπ .κλπ....ενταξει δεν ειμαστε ο Τζεημς Μποντ .
Απλως τα πραγματα ειναι πιο απλα για τους περισσοτερους.
Ως εχει η κατασταση μπορεις να την περασεις και καλα με λιγα , αλλα πιο ουσιαστικα , χωρις αυτο να σημαινει οτι η ζωη του Τζεημς Μποντ ειναι ασχημη:)

Παναγια μου!!!Γιατι να το κανεις αυτο το κακο στον εαυτο σου?Δεν εχεις μαθει να κανεις υπομονη η ζωη ειναι ενας αγωνας και δεν τα παραταμε.Μην το κανεις αυτο σε παρακαλω να αρνηθεις στον εαυτο σου το ανεκτιμητο δωρο της ζωης.Αν θελεις καποια λεφτα στειλε μου λογαριασμο καταθεσης σε μηνυμα να σου στειλω αλλα σε παρακαλω οχι να κανεις αυτο το πραγμα.Ασε το μελλον μη σε τρωει η αγωνια εχει ο Θεος δεν εχεις καθολου ελπιδα?Και τωρα τα χριστουγεννα να πως και λιγο εκκλησια καλο θα σου κανει ρε παιδι μου.Πανω απο ολα μην απελπιζεσαι

παιδια μαλλον σας μπερδεψα.δεν ειμαι χαλια επειδη δεν εχω δουλεια.ειμαι χαλια για καποιυς αλλους λογους που δε μου επιτρεπουν να χαρω τιποτα απο αυτα που αναφερατε.επισης ειμαι απο επαρχια απλα σπουδαζω αθηνα.
Κενο δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα.καταλαβαινω οτι τα χαπια προσδιδουν κυρος αλλα αν ρωτησεις και τους ιδιους τους ψυχιατρους θα σου πουν ολοι οτι η ψυχοθεραπεια ειναι πιο αποτελεσματικη απλα οι πελατες τους δεν εχουν την οικονομικη πολυτελεια και ετσι καταφευγουν στην ευκολη λυση των φαρμακων,κατι που θελω να αποφυγω.με αλλα λογια καλα τα παυσιπονα αλλα δεν θεραπευουν την αιτια.
κεεπ κιομως ζω μια πολυ εντονη ζωη με ξενυχτια-ποτα-γυναικες κτλπ θα ελεγα οτι τα εχω ζησει ολα!ειναι στιγμες που οντως περναω καλα.αλλα σκαει εκει που δε το περιμενω μια μαυριλα και δε μπορω να κανω τιποτα.σαν να βυθιζεσαι.δε μπορω να το εξηγησω.

"edit paolo"Καλα πως τολμας να λες στον αλλον να αυτοκτονησει καλυτερα?Δεν εχεις μαθει να δινεις ελπιδα σε ανθρωπους και να μην φοβονται για το αυριο...?

Quote:

---

κεεπ κιομως ζω μια πολυ εντονη ζωη με ξενυχτια-ποτα-γυναικες κτλπ θα ελεγα οτι τα εχω ζησει ολα!ειναι στιγμες που οντως περναω καλα.αλλα σκαει εκει που δε το περιμενω μια μαυριλα και δε μπορω να κανω τιποτα.σαν να βυθιζεσαι.δε μπορω να το εξηγησω.

---

Χεχε μια χαρα φοιτητικη ζωη μου ακουγεται...:)

Ανησυχεις για το μελλον οταν μπεις στον επαγγελματικο στοιβο? Δικαιως τα πραγματα ζοριζουν , αλλα θα ελεγα απλως αλλαζουν μορφη:) Σιγουρα τα φοιτητικα χρονι αειναι πολυ ωραια....και εγω περασα τελεια αλλα και τωρα δεν περναω ασχημα:)

Τωρα εαν αντιμετωπιζεις αορατο εχθρο...παντα και εγω ελεγα οτι ποτε στην ζωη μου δεν συναντησα πραγματικη δυσκολια , απο την αποψη οτι με βρηκε ναι μεν η ψυχωση αλλα περασα τα πανδεινα εγκεφαλικα και τα προβληματα πηγαζαν απο μενα.
Δεν συνατησα δηλαδη την πεινα , την απολυτη αφραγγια , την εκμεταλλευση και ενα σωρο αλλα "ασχημα" που υπαρχουν στον ας πουμε πραγματικο κοσμο.
Νομιζω γινομαι κατανοητος.
Τεσπα μην το σκεφτεσαι πηγαινε σε εναν ειδικο να σε βοηθησει και να ξερεις καθε μερα , αναλογως και τις εμπειριες που μαζευουμε μεταμορφωνομαστε.
Μην χανεις ποτε την ελπιδα.

Quote:

---

Originally Posted by WeakbutPowerfull

Παναγια μου!!!Γιατι να το κανεις αυτο το κακο στον εαυτο σου?Δεν εχεις μαθει να κανεις υπομονη η ζωη ειναι ενας αγωνας και δεν τα παραταμε.Μην το κανεις αυτο σε παρακαλω να αρνηθεις στον εαυτο σου το ανεκτιμητο δωρο της ζωης.Αν θελεις καποια λεφτα στειλε μου λογαριασμο καταθεσης σε μηνυμα να σου στειλω αλλα σε παρακαλω οχι να κανεις αυτο το πραγμα.Ασε το μελλον μη σε τρωει η αγωνια εχει ο Θεος δεν εχεις καθολου ελπιδα?Και τωρα τα χριστουγεννα να πως και λιγο εκκλησια καλο θα σου κανει ρε παιδι μου.Πανω απο ολα μην απελπιζεσαι

---

συγγνώμη, αλλά μήπως θα μπορούσες να κάνεις κάτι κ για μένα αν σου στείλω το λογαριασμό μου?

Φιλε katatonia αν θες στειλε μου τον λογιαριασμο σε u2u να σου κανω μια μικρη καταθεση μιας και ειμαι της αποψης δωρεαν ελαβατε δωρεαν εδωσατε.Και μην απελπιζεσαι για το μελλον

Προσωπικά δέχομαι και επιταγές για όποιον είναι τόσο large. :)

Έχεις σκεφτεί ίσως ότι αυτή ακριβώς η έλλειψη κάποιας ρουτίνας στη ζωή σου, που σου προσφέρει μια εργασία, αυτή η άρνηση ενασχόλησης σου με οτιδήποτε "υποχρεωτικό" (είτε είναι σπουδές, είτε είναι εργασία) που δεν σου δίνει τη δυνατότητα να αισθανθείς ικανός και παραγωγικός, αυτός ο άπειρος χρόνος που σου μένει "ελεύθερος" για "καλοπέραση" είναι που ευθύνεται κατά ένα ποσοστό για την ψυχολογική σου κατάσταση; Καλή η ξάπλα, καλο και το "δεν θέλω να μπω στο λούκι", αλλα δεν το έχεις δοκιμάσει για να δεις γιατί τόσος μα τόσο κόσμος παραμένει εκεί, και άλλοι τόσοι προσπαθούν να μπούν στο λούκι. Οι περισσότεροι δεν μπαίνουμε επειδή μας αρέσει το λούκι αυτό καθαυτό, αλλα επειδή το λούκι προσφέρει πολύ περισσότερα από χρήματα.

Για αρχή όμως, ας πάρω τον οικονομικό παράγοντα. Ένα πτυχίο -οποιοδήποτε πτυχίο- σου ανοίγει δρόμους, και μια δουλειά σου δίνει μια A οικονομική ανεξαρτησία. Ξέρεις/μπορείς να φανταστείς πoση σημασία και επιρροή έχει αυτό στην ψυχολογία σου; Εκτος από το ότι σε κάνει πιο υπεύθυνο και προσεκτικό στα έξοδα σου (μιας και πλέον ξέρεις πόσος κόπος χρειάστηκε για να τα παράγεις) σου δίνει έναν φοβερό αέρα ικανοποίησης με τον εαυτό σου. Στη δικη σου περίπτωση επιπλέον, σου χρηματοδοτεί ενέργειες που λες ότι χρειάζεσαι (επαγγελματική ψυχολογική υποστήριξη κτλ.)

Δεύτερον, μια οποιαδήποτε ρουτίνα σε βάζει σε ένα πρόγραμμα. Αυτομάτως δεν χάνεσαι σε σκέψεις "τι μου επιφυλάσσει το αύριο" γιατί έχεις έναν σκελετό προγράμματος να κρατάει τη ζωή σου σε μια "τάξη". Είναι απίθανο συναίσθημα να αισθάνεσαι μια κάποια, έστω πανάλαφρη, ασφάλεια για το μέλλον σου, η έστω να αισθάνεσαι ότι το παρόν σου δεν είναι τελείως χαοτικό, και προδιαγραφει έστω και στο ελάχιστο κάποιες από τις μελλοντικές σου πράξεις. Αστο, μην προσπαθείς να το φανταστείς, είναι ανεπανάληπτη αίσθηση.

Επίσης, μια εργασία η μια ενασχόληση με κάτι (σπουδές πχ) είναι από τους πιο κοινούς παράγοντες κοινωνικοποίησης. Θα γνωρίσεις κόσμο, κάποιους θα συμπαθήσεις, κάποιους θα αντιπαθήσεις, με κάποιον θα κολλήσεις, και μια ακόμη πόρτα δυνατοτήτων και δραστηριοτήτων θα ανοίξει. Θα μάθεις καινούρια πράγματα, η θα ακούσεις τα ίδια πράγματα από μια άλλη λογική, θα έρθεις σε επαφή με διαφορετικές ψυχολογίες από τη δικη σου, θα διευρύνεις τους ορίζοντες σου... γιατί ξέρεις, δε διαφέρεις και πολύ από αυτούς που είμαστε ήδη στο λούκι.

Αργία μήτηρ πάσης κακιας έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Η έλλειψη παραγωγικότητας και δημιουργίας, το να μην έχεις να κανεις κάτι, η νωθρότητα, η τεμπελιά, όπως θέλεις πες το, είναι από τους πιο καταθλιπτικούς παράγοντες. Οι διακοπές έχουν πραγματική αξια μονο όταν έρχονται μετά από εργασία και κόπο, αλλιώς είναι απλά μια ακόμα μέρα σε άλλη περιοχή.

Κατ'εμέ, πριν πας σε επαγγελματίες να σε βοηθήσουν, ξεκολλα από το κρεβάτι/υπολογιστή/σπίτι και βοηθησε εσύ τον εαυτό σου. Άσε τα παιδιαριωδη "δε θέλω να μπω στο λούκι" γιατί η εφηβεία έχει αποχωρήσει ανεπιστρεπτί, και βρες τρόπους να κανεις το δικό σου λούκι να σου ταιριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο. Αλλα δεν μπορείς να βοηθηθείς όσο κάθεσαι έξω από τον χορό φιλε μου.

"edit arktos"Ναι ρε φιλε οτι μπορω εγω θα σου στειλω.Δεν ειμαι πλουσιος χωρις δουλεια ειμαι απλα βγαζω κατι λιγα απο το στοιχημα.Οτι μπορω λοιπον θα σου στειλω

Quote:

---

Originally Posted by DissolvedGirl

Έχεις σκεφτεί ίσως ότι αυτή ακριβώς η έλλειψη κάποιας ρουτίνας στη ζωή σου, που σου προσφέρει μια εργασία, αυτή η άρνηση ενασχόλησης σου με οτιδήποτε "υποχρεωτικό" (είτε είναι σπουδές, είτε είναι εργασία) που δεν σου δίνει τη δυνατότητα να αισθανθείς ικανός και παραγωγικός, αυτός ο άπειρος χρόνος που σου μένει "ελεύθερος" για "καλοπέραση" είναι που ευθύνεται κατά ένα ποσοστό για την ψυχολογική σου κατάσταση; Καλή η ξάπλα, καλο και το "δεν θέλω να μπω στο λούκι", αλλα δεν το έχεις δοκιμάσει για να δεις γιατί τόσος μα τόσο κόσμος παραμένει εκεί, και άλλοι τόσοι προσπαθούν να μπούν στο λούκι. Οι περισσότεροι δεν μπαίνουμε επειδή μας αρέσει το λούκι αυτό καθαυτό, αλλα επειδή το λούκι προσφέρει πολύ περισσότερα από χρήματα.

Για αρχή όμως, ας πάρω τον οικονομικό παράγοντα. Ένα πτυχίο -οποιοδήποτε πτυχίο- σου ανοίγει δρόμους, και μια δουλειά σου δίνει μια A οικονομική ανεξαρτησία. Ξέρεις/μπορείς να φανταστείς πoση σημασία και επιρροή έχει αυτό στην ψυχολογία σου; Εκτος από το ότι σε κάνει πιο υπεύθυνο και προσεκτικό στα έξοδα σου (μιας και πλέον ξέρεις πόσος κόπος χρειάστηκε για να τα παράγεις) σου δίνει έναν φοβερό αέρα ικανοποίησης με τον εαυτό σου. Στη δικη σου περίπτωση επιπλέον, σου χρηματοδοτεί ενέργειες που λες ότι χρειάζεσαι (επαγγελματική ψυχολογική υποστήριξη κτλ.)

Δεύτερον, μια οποιαδήποτε ρουτίνα σε βάζει σε ένα πρόγραμμα. Αυτομάτως δεν χάνεσαι σε σκέψεις "τι μου επιφυλάσσει το αύριο" γιατί έχεις έναν σκελετό προγράμματος να κρατάει τη ζωή σου σε μια "τάξη". Είναι απίθανο συναίσθημα να αισθάνεσαι μια κάποια, έστω πανάλαφρη, ασφάλεια για το μέλλον σου, η έστω να αισθάνεσαι ότι το παρόν σου δεν είναι τελείως χαοτικό, και προδιαγραφει έστω και στο ελάχιστο κάποιες από τις μελλοντικές σου πράξεις. Αστο, μην προσπαθείς να το φανταστείς, είναι ανεπανάληπτη αίσθηση.

Επίσης, μια εργασία η μια ενασχόληση με κάτι (σπουδές πχ) είναι από τους πιο κοινούς παράγοντες κοινωνικοποίησης. Θα γνωρίσεις κόσμο, κάποιους θα συμπαθήσεις, κάποιους θα αντιπαθήσεις, με κάποιον θα κολλήσεις, και μια ακόμη πόρτα δυνατοτήτων και δραστηριοτήτων θα ανοίξει. Θα μάθεις καινούρια πράγματα, η θα ακούσεις τα ίδια πράγματα από μια άλλη λογική, θα έρθεις σε επαφή με διαφορετικές ψυχολογίες από τη δικη σου, θα διευρύνεις τους ορίζοντες σου... γιατί ξέρεις, δε διαφέρεις και πολύ από αυτούς που είμαστε ήδη στο λούκι.

Αργία μήτηρ πάσης κακιας έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Η έλλειψη παραγωγικότητας και δημιουργίας, το να μην έχεις να κανεις κάτι, η νωθρότητα, η τεμπελιά, όπως θέλεις πες το, είναι από τους πιο καταθλιπτικούς παράγοντες. Οι διακοπές έχουν πραγματική αξια μονο όταν έρχονται μετά από εργασία και κόπο, αλλιώς είναι απλά μια ακόμα μέρα σε άλλη περιοχή.

Κατ'εμέ, πριν πας σε επαγγελματίες να σε βοηθήσουν, ξεκολλα από το κρεβάτι/υπολογιστή/σπίτι και βοηθησε εσύ τον εαυτό σου. Άσε τα παιδιαριωδη "δε θέλω να μπω στο λούκι" γιατί η εφηβεία έχει αποχωρήσει ανεπιστρεπτί, και βρες τρόπους να κανεις το δικό σου λούκι να σου ταιριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο. Αλλα δεν μπορείς να βοηθηθείς όσο κάθεσαι έξω από τον χορό φιλε μου.

---

Κοπελα μου ΜΠΡΑΒΟ.Να εισαι καλα ο Θεος να σε εχει καλα καθε φορα αυτο λεω στον εαυτο μου μολις καθομαι 1-2 μερες με πιανει θλιψη τωρα δεν εχω δουλεια αλλα παω στις ελιες κατι ειναι και αυτο

Εμένα παρακαλώ οι καταθέσεις να γίνουν μέσω paypal για να μην τρέχω σε τράπεζες. Βαριέμαι οκ??? :P

Η ταπεινη μ γνωμη ειν οτι καποιος που θελει να αυτοκτονησει κ το καταφερνει τελικα,ειν η ηταν "κοτα" οπως ειπες κ εσ,γτ αυτη ακριβως η πραξη δειχνει τη δειλια του μπροστα στ ζωη κ στα προβληματα που εμφανιζονται στο δρομο του .Καθως επιλεγει την "ευκολη" λυση να παραιτηθει απτ ζωη κ με μιας να τελειωσουν ολα.
Σε αντιθεση με αυτον που επιλεγει να συνεχισει με το κεφαλι ψηλα κ να αντιμετωπισει με τον καλυτερο δυνατο τροπο τις αναποδιες που συναντα στη ζωη.Γτ κακα τ ψεματα ,δν υπαρχει κανεις ανθρωπος στ κοσμο που ολα του ερχονται κατευχην κ οπως 8α επιθυμουσε ο ιδιος..οποιοσ κ αν ισχυριστει κατι τετοιο θαναι σιγουρα ψευτης...
πιστευω πως πρεπει παντα να βλεπουμε απο πολλες οπτικες γωνιες το προβλημα κ να επιλεγουμε αυτο που θα κανει καλο κ στην ψυχικη μας υγεια..κ παντα με υπομονη ολα φτιαχνουν..αρχιζω να το πιστευω κ εγ που ανεκαθεν στη ζωη μ ημουν κ μπορω να πω πως ακομα ειμ ενα απιστευτα ανυπομονο πλασμα,που τα θελω ολα τακτοποιημενα στ ζωη μ ΕΔΩ Κ ΤΩΡΑ!!αλλα πιστεψε με το δουλευω πολυ..αυτο να κνς κ εσ με αργα κ σταθερα βηματα..

katatonia, δεν εχω να σου συστησω καποιον "δωρεαν" ψυχολογο. Υπαρχουν κεντρα ψυχολογικης υποστηριξης. υπαρχουν και τηλεφωνα στο internet η στο 11888, 11880, 111821 κτλ.

τωρα βεβαια εσυ εισαι φοιτητης/ φοιτητρια αλλοι τι να πουν που εχουν υποχρεωσεις με παιδια που αντιμετωπιζουν σοβαρα προβληματα; πολυς κοσμος ειναι σε χειροτερη θεση και δεν εχει τη δυναμη να μιλησει καν.

οχι βρε ευχαριστω παντως.Δε το εγραψα το αρθρο για λεφτα.δε μενω και στο δρομο.απλα οποιος γνωριζει πληροφοριες για τα κεντρα η κανα καλο ψυχολογο κατω τον 70 ευρω ας μου στειλει.

[QUOTE=insect;210694
τωρα βεβαια εσυ εισαι φοιτητης/ φοιτητρια αλλοι τι να πουν που εχουν υποχρεωσεις με παιδια που αντιμετωπιζουν σοβαρα προβληματα; πολυς κοσμος ειναι σε χειροτερη θεση και δεν εχει τη δυναμη να μιλησει καν.[/QUOTE]

Δε διαφωνω.ποτε δεν ειπα οτι ειμαι ο μονος η οτι δεν υπαρχουν χειροτερα.ξερεις,οι ανθρωποι ομως ειναι διαφορετικοι.αλλοι παλευουν μεχρι το τελος αλλοι δε προσπαθουν καν.Επισης εχω δουλεψει αρκετες φορες στο παρελθον.Εγω προσωπικα αισθανομαι ξεκρεμαστος,νιωθω οτι εχω ενα κενο σε ολα..Ολα μου φαινονται βουνο.απο τα πιο απλα (π.χ να πληρωσω ενα λογαριασμο δεη) εως και τα πιο δυσκολα πχ εξετασεις).εχω τρελαθει στη κυριολεξια.μπορει να ειμαι σε ενα μαγαζι και να γελαμε να περναμε καλα και να πηγαινω στη τουαλετα και να κλαιω.θελω να κανω πραγματα και απλα δε μπορω.κατι με κραταει.

http://www.medinfo.gr/?cat_id=453&page=1

http://www.mpsy.gr/gr/index.php?opti...d=14&Itemid=43

http://www.anthropos.gr/show_mko.asp?Id=1924

http://www.help-net.gr/

http://www.helping.gr/A4118F01.el.aspx

http://www.kypeko.gr/kypeko_psycologicalsupport.html

http://www.city.academic.gr/ehelp/gr/main.html

http://www.peristeri.gr/index.php?op...087&Itemid=185

http://www.psyxology.gr/offer-online.html

νιωθω ακριβως το ιδιο με σενα ακριβως ομως.εχω περασει κι εγω πολλα τον τελευταιο καιρο που με χουνε διαλυσει.εχω ακριβως τις ιδιες σκεψεις.εβγαλες καμια ακρη με ψυχολογο?