Ψάχνω Ψυχολόγο για θέματα σχέσης!

Καλησπερα σε ολους και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Συγχωρεστε με αν ειναι λαθος το συγκεκριμενο μερος που ανοιξα το TOPIC αλλα με μια γρηγορη ματια δεν βρηκα καποιο αλλο μερος.


Έχοντας μια περίπλοκη σχέση με την κοπέλα που ειμαι ερωτευμένος θα ήθελα να βρω εναν ΚΑΛΟ Ψυχολόγο/Ψυχίατρο(δεν με απασχολει αν ειναι αντρας ή γυναίκα αρκεί να είναι επικοινωνιακό κ καλός στη δουλειά του), που να γνωριζει και να εχει εμπειρια σε θεματα σχεσεων, προκειμενου να συζητησω τα θεματα που με απασχολουν. Μενω Παγκρατι που ειναι πρακτικα διπλα απο το κεντρο της Αθηνας. Θα το εκτιμουσα πολυ αν καποιος απο σας θα μπορουσε να μου προτεινει καποιον/α τέτοιο/α ειδικό, που να ξερει εγγυημενα απο προσωπικη εμπειρια ή από γνωστό του ότι αξίζει τον κόπο να τον επισκευθώ, για να παω. Αν δεν επιτρεπετε να γραψετε εδω στοιχεια, παρακαλω στειλτε τα μου με προσωπικο μήνυμα.

Ευχαριστω εκ των προτερών.!

Κατ αρχήν , από την εμπειρια μου, ο καλήτερος σύμβουλος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι φίλοι, γνωστοί κλπ που κατέχουν περισσότερα μέσα από τις εμπειρίες τους με τις γυναίκες. Αυτοί μπορεί να σε συμβουλέψουν πρακτικά και με ακρίβεια.
Μήπως όμως το πρόβλημα στο βάθος είναι φοβία; φόβος να προσεγγίσεις και να ζητήσεις σχέση από κάποια; αν έτσι έχουν τα πράγματα τότε να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου ειδικού, ο οποίος θα σε βοηθήσει να νικήσεις το φόβο, ως προαπαιτούμενο ώστε να μπορεις να προσεγγίσεις και να φτιάξεις σχέση.
΄Τις σχέσεις θα τις μάθεις καλήτερα και μέσα από την δική σου εμπειρία, μέσα από τα λάθη, τη διαπροσωπική επικοινωνία κλπ.

Άγιος Τρυφωνας.
Τραβά εξομολογησου. Είναι τζάμπα κι ´ ο Πατερ είναι μεγαλη μουρακλα. Θα σε διαφωτίσει στο λεπτό και παίζει και μπακλαβαδακι στο τελος. Μην εμπιστεύεται ψυχολόγους. Είναι άσχετοι πορτοφολοεισπρακτορες και τίποτα παραπάνω. Καλές γιορτές.

ψυχολογο/ψυχιατρο για σχεση πρωτη φορα ακουω. οσο ερωτευμενος κι αν ειναι καποιος, οταν η σχεση αρχισει να γινεται περιπλοκη και δε τραβαει αλλο, τοτε ξερουμε που οδηγει. δε χρειαζεται να πιεζομαστε ή να προσπαθουμε ν'αλλαξουμε τον εαυτο μας τρεχωντας σε ψυχολογους (ειδικα αν δεν εχουμε προβλημα). περα απ΄τα αισθηματα, μια σχεση ειναι αλλη μια συνεργασια μεταξυ δυο ανθρωπων και τπτ αλλο.

Η συμβουλευτική/ψυχοθεραπεία σε θέματα σχέσεων αποτελεί κι αυτή μια ατομική ψυχοθεραπεία όπως για κάθε τι άλλο.
Σε ψυχολόγο δεν απευθυνόμαστε μόνο για θέματα που άπτονται της ψυχοπαθολογίας αλλά και για να έρθουμε σε βαθιά επαφή με τον εαυτό μας.
Μάλιστα, μπορώ να πω ότι η ψυχοθεραπεία πολλές φορές είναι πιο αποτελεσματική όταν δεν υπάρχει ένα "οξύ" πρόβλημα.
Ενα οποιοδήποτε "οξύ" πρόβλημα, πχ κρίσεις πανικού, ένας χωρισμός, μια οικονομική καταστροφή κτλ συνήθως απορροφούν όλη την ενέργεια και τη σκέψη του ατόμου μιας και αποτελούν πολύ "ηχηρές" καταστάσεις και έτσι καταλαμβάνουν πολύ χώρο μέσα στις συνεδρίες με αποτέλεσμα συνήθως να γίνεται αυτό που ονομάζουμε στην ψυχολογία "παρέμβαση στην κρίση" και όχι μια βαθιά και ουσιαστική ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

X-ray, καλή επιτυχία στην αναζήτηση σου.

Quote:

---

Originally Posted by NikosD.

Η συμβουλευτική/ψυχοθεραπεία σε θέματα σχέσεων αποτελεί κι αυτή μια ατομική ψυχοθεραπεία όπως για κάθε τι άλλο.
Σε ψυχολόγο δεν απευθυνόμαστε μόνο για θέματα που άπτονται της ψυχοπαθολογίας αλλά και για να έρθουμε σε βαθιά επαφή με τον εαυτό μας.
Μάλιστα, μπορώ να πω ότι η ψυχοθεραπεία πολλές φορές είναι πιο αποτελεσματική όταν δεν υπάρχει ένα "οξύ" πρόβλημα.
Ενα οποιοδήποτε "οξύ" πρόβλημα, πχ κρίσεις πανικού, ένας χωρισμός, μια οικονομική καταστροφή κτλ συνήθως απορροφούν όλη την ενέργεια και τη σκέψη του ατόμου μιας και αποτελούν πολύ "ηχηρές" καταστάσεις και έτσι καταλαμβάνουν πολύ χώρο μέσα στις συνεδρίες με αποτέλεσμα συνήθως να γίνεται αυτό που ονομάζουμε στην ψυχολογία "παρέμβαση στην κρίση" και όχι μια βαθιά και ουσιαστική ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

X-ray, καλή επιτυχία στην αναζήτηση σου.

---

Σκοπος ειναι η ψυχοθεραπεια να αντιμετωπιζει και το ''οξυ'' προβλημα, αν αυτη ειναι η αποψη των ψυχολογων για τα σοβαρα προβληματα τοτε ποιος ο λογος να παει κανεις? Λογικο ειναι οτι οσο πιο ευκολο το προβλημα τοσο πιο ευκολη και η λυση. Αν οπως λες αυτα τα προβληματα που αναφερεις καταλαμβανουν πολυ χωρο στις συνεδριες θα μπορουσε να βρεθει μια λυση γι'αυτο. Ή μηπως οχι? Μηπως μια 50λεπτη συνεδρια εχει το σκοπο της που ειναι 50λεπτη? Δε φταιει το ατομο που απορροφαται η ενεργεια και η σκεψη του , αν ο οποιοσδηποτε ψυχολογος κτλ βλεπει οτι δε μπορει να βοηθησει ας ειναι ειλικρινης. Τεσπα , ο λογος που ''παρεμβαινω'' ειναι γιατι μια στο τοσο βλεπω και ενα ποστ που διευκρινιζει τη δουλεια του ψυχολογου και τονιζει το ποσο θετικα αποτελεσματα εχει, λιγες αντικειμενικες αποψεις ομως δε θα εβλαπταν.

Quote:

---

Originally Posted by LOOLOONEES

Άγιος Τρυφωνας.
Τραβά εξομολογησου. Είναι τζάμπα κι ´ ο Πατερ είναι μεγαλη μουρακλα. Θα σε διαφωτίσει στο λεπτό και παίζει και μπακλαβαδακι στο τελος. Μην εμπιστεύεται ψυχολόγους. Είναι άσχετοι πορτοφολοεισπρακτορες και τίποτα παραπάνω. Καλές γιορτές.

---

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες Ο νέος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης κύριος Μπουταρης αναλαμβάνει την εξομολόγηση πάσης φύσεως ανθρώπων.
Η μονη προυπόθεση είναι να ορκιστειτε πολιτικα πριν από κάθε εξομολογηση…

Δεν νομίζω ότι κατάλαβες τι είπα ροκ ή δεν ήμουν εγώ αρκετά σαφής.

Σαφέστατα το αίτημα για ψυχοθεραπεία είναι πάντα ένα "οξύ πρόβλημα" και σαφέστατα πάνω σε αυτό δουλεύουμε.
Όμως, προσπάθησα να πω ότι η θεραπεία μπορεί να πάει σε βάθος και να γίνει πολλαπλά αποδοτική όταν η εστιαση φύγει από το οξύ πρόβλημα (που συνήθως είναι τα συμπτώματα), μιας και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, χρειάζονται "δομικές αλλαγές" στην προσωπικότητα του ατόμου, όχι για να διαχειριστεί το πρόβλημα/συμπτώματα αλλά για να πάει ουσιαστικά "παρακάτω".

Με την παραπάνω διατύπωση για το τι είναι παρέμβαση στην κρίση και τι είναι πραγματικα ψυχοθεραπευτικό μέσα σε μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία, δεν εκθείασα τη δουλειά των ψυχολόγων. Θέλησα ωστόσο να διατυπώσω μια πραγματικότητα, μιας κάποια μηνύματα παραπάνω ήταν μπερδευτικά ή στηριγμένα σε μια ελλειπή γνώση για την ψυχοθεραπεία.

Quote:

---

Originally Posted by NikosD.

Δεν νομίζω ότι κατάλαβες τι είπα ροκ ή δεν ήμουν εγώ αρκετά σαφής.

Σαφέστατα το αίτημα για ψυχοθεραπεία είναι πάντα ένα "οξύ πρόβλημα" και σαφέστατα πάνω σε αυτό δουλεύουμε.
Όμως, προσπάθησα να πω ότι η θεραπεία μπορεί να πάει σε βάθος και να γίνει πολλαπλά αποδοτική όταν η εστιαση φύγει από το οξύ πρόβλημα (που συνήθως είναι τα συμπτώματα), μιας και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, χρειάζονται "δομικές αλλαγές" στην προσωπικότητα του ατόμου, όχι για να διαχειριστεί το πρόβλημα/συμπτώματα αλλά για να πάει ουσιαστικά "παρακάτω".

Με την παραπάνω διατύπωση για το τι είναι παρέμβαση στην κρίση και τι είναι πραγματικα ψυχοθεραπευτικό μέσα σε μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία, δεν εκθείασα τη δουλειά των ψυχολόγων. Θέλησα ωστόσο να διατυπώσω μια πραγματικότητα, μιας κάποια μηνύματα παραπάνω ήταν μπερδευτικά ή στηριγμένα σε μια ελλειπή γνώση για την ψυχοθεραπεία.

---

Χμ δεν ειχα σκοπο ακριβως να κατηγορησω τη δουλεια των ψυχολογων συγκεκριμενα αν αυτο φανηκε, αλλα ουσιαστικα να πω οτι για καποιες περιπτωσεις κανουν και για καποιες οχι.. Εχω την αισθηση οτι ενας ψυχολογος προσανατολιζεται περισσοτερο στο πως λειτουργει ενα ατομο στις διαπροσωπικες του σχεσεις ή στο πως ηταν/ειναι το οικογενειακο του περιβαλλον μη δινοντας τοσο βαση σε πραγματα σχετικα με βιολογικο-κληρονομικο κομματι/προδιαθεση. Στοχος δηλαδη ειναι να βοηθησουν το ατομο να γινει πιο λειτουργικο μεσα στις σχεσεις του με τους ανθρωπους και με δεδομενο αυτο θα ελεγα οτι ο λογος για τον οποιο λεει οτι θελει ψυχολογο ο x-ray θα ανταποκρινοταν στη δουλεια ενος ψυχολογου και πιθανοτατα να ειχε και αποτελεσμα. Αν ομως επροκειτο πχ για ατομο αυτοκαταστροφικο με καταθλιψη κτλ θα ελεγα οτι δε θα ηταν αρκετος ο ρολος καποιου ψυχολογου διχως αλλη παρεμβαση. Φιλικα

Quote:

---

Originally Posted by rock

Εχω την αισθηση οτι ενας ψυχολογος προσανατολιζεται περισσοτερο στο πως λειτουργει ενα ατομο στις διαπροσωπικες του σχεσεις ή στο πως ηταν/ειναι το οικογενειακο του περιβαλλον μη δινοντας τοσο βαση σε πραγματα σχετικα με βιολογικο-κληρονομικο κομματι/προδιαθεση. Στοχος δηλαδη ειναι να βοηθησουν το ατομο να γινει πιο λειτουργικο μεσα στις σχεσεις του με τους ανθρωπους και με δεδομενο αυτο θα ελεγα οτι ο λογος για τον οποιο λεει οτι θελει ψυχολογο ο x-ray θα ανταποκρινοταν στη δουλεια ενος ψυχολογου και πιθανοτατα να ειχε και αποτελεσμα. Αν ομως επροκειτο πχ για ατομο αυτοκαταστροφικο με καταθλιψη κτλ θα ελεγα οτι δε θα ηταν αρκετος ο ρολος καποιου ψυχολογου διχως αλλη παρεμβαση. Φιλικα

---

Rock,

τί σε κανει να το λες αυτο? Θα θελες να γραψεις 2-3 πραγματα πανω σ αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by NikosD.

Η συμβουλευτική/ψυχοθεραπεία σε θέματα σχέσεων αποτελεί κι αυτή μια ατομική ψυχοθεραπεία όπως για κάθε τι άλλο.
Σε ψυχολόγο δεν απευθυνόμαστε μόνο για θέματα που άπτονται της ψυχοπαθολογίας αλλά και για να έρθουμε σε βαθιά επαφή με τον εαυτό μας.
Μάλιστα, μπορώ να πω ότι η ψυχοθεραπεία πολλές φορές είναι πιο αποτελεσματική όταν δεν υπάρχει ένα "οξύ" πρόβλημα.
Ενα οποιοδήποτε "οξύ" πρόβλημα, πχ κρίσεις πανικού, ένας χωρισμός, μια οικονομική καταστροφή κτλ συνήθως απορροφούν όλη την ενέργεια και τη σκέψη του ατόμου μιας και αποτελούν πολύ "ηχηρές" καταστάσεις και έτσι καταλαμβάνουν πολύ χώρο μέσα στις συνεδρίες με αποτέλεσμα συνήθως να γίνεται αυτό που ονομάζουμε στην ψυχολογία "παρέμβαση στην κρίση" και όχι μια βαθιά και ουσιαστική ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

---

Νομιζω πώς το "οξυ" προβλημα ειναι συνηθως αυτο που μας οδηγει στον ψυχολογο. Παρολα αυτα πιστεύω πώς μπορει να ειναι και η αφορμη (οχι παντα βεβαια) για να δουλευτουν τα δομικα στοιχεια του χαρακτηρα μας, με αφορμη το οξυ προβλημα. Αλλωστε, αυτα δεν ειναι που εχουν συντελεσει λιγο ως πολυ στο οξυ προβλημα? Βρισκω δλδ λιγο περιεργο, πώς γινεται να δουλευεται ενα προβλημα ξεχωρα απο τον χαρακτηρα του καθενος μας...Αν θα θελες να πεις μια παραπανω κουβεντα πανω σ αυτο Νικο, θα χαιρομουν.

Sofia γεια σου, εχω πολυ συγκεκριμενους λογους για το ποστ που εκανες παραθεση, αν θελεις ρωτα με συγκεκριμενα για ποια προταση ενδιαφερεσαι ή αν διαφωνεις. Για αρχη να πω οτι απο τη στιγμη που καποια πραγματα δε βασιζονται μονο στο τι εχουμε περασει στη ζωη μας αλλα και στο πως ειμαστε σαν ανθρωποι υπαρχει εκ των πραγματων το θεμα της προδιαθεσης. Ενας ψυχολογος με βαση τις σπουδες που κανει και τις γνωσεις που εχει πιθανως δεν κατεχει τοσο το πως λειτουργει ενα ανθρωπινο σωμα εις βαθος, αλλα δεν εχει και τη δυνατοτητα να συνταγογραφησει. Και επειδη αρκετοι ανθρωποι χρειαζονται χαπια για το προβλημα τους ειναι δεδομενο οτι θα πρεπει να επισκεφτουν και γιατρο ειτε παθολογο ειτε ψυχιατρο ή οτι αλλο δεν ξερω, γι'αυτο το σκοπο. Γι'αυτο και διαφωνω γενικα οταν καποιος γραφει για ενα προβλημα και παραπεμπεται αμεσως σε ψυχολογο, εξαρταται απο το προβλημα που εχει παντα.

Αυτο που αναφερεις στο αλλο ποστ για το πως δουλευεται ενα προβλημα διαχωρισμενο απο το χαρακτηρα μας ειναι μεγαλο θεμα. Γιατι οταν ενα προβλημα προκυπτει επειδη ετσι ειναι ο χαρακτηρας μας και ετσι ηταν παντα ειναι σαν να παραμεριζεται κατα καποιο τροπο στην ψυχοθεραπεια η προδιαθεση του ατομου. Ειναι σαν να λες σε καποιον οτι λειτουργει με λαθος τροπο, αγνοωντας οτι ο τροπος δε μαθαινεται παντα κι οτι σε καποιες περιπτωσεις απλα υπαρχει.

Quote:

---

Originally Posted by rock

Για αρχη να πω οτι απο τη στιγμη που καποια πραγματα δε βασιζονται μονο στο τι εχουμε περασει στη ζωη μας αλλα και στο πως ειμαστε σαν ανθρωποι υπαρχει εκ των πραγματων το θεμα της προδιαθεσης.[...] Γιατι οταν ενα προβλημα προκυπτει επειδη ετσι ειναι ο χαρακτηρας μας και ετσι ηταν παντα ειναι σαν να παραμεριζεται κατα καποιο τροπο στην ψυχοθεραπεια η προδιαθεση του ατομου. Ειναι σαν να λες σε καποιον οτι λειτουργει με λαθος τροπο, αγνοωντας οτι ο τροπος δε μαθαινεται παντα κι οτι σε καποιες περιπτωσεις απλα υπαρχει.

---

rock, καλησπέρα.

Αν κατάλαβα καλά, αναφέρεσαι στο θέμα της κληρονομικότητας; Δηλαδή αν η εμφάνιση μιας πάθησης, ή μιας δυσλειτουργικότητας είναι θέμα γονιδιακό; Αλλά και σε αυτή την περίπτωση κατά ποιό τρόπο μπορεί να παραμεριστεί μέσα στην ψυχοθεραπεία; Πιστεύεις πως στην περίπτωση αυτή επιδρά καλύτερα η ιατρική;

Σκέφτομαι ότι, αν υπάρχει πράγματι τέτοιο θέμα, δε θα το προτείνει και ο ίδιος ο ψυχοθεραπευτής;

Νομίζω πως αν εντοπίσει ο ψυχοθεραπευτής ότι υπάρχει ανάγκη για τη συμβολή ψυχιάτρου και φαρμακευτικής αγωγής θα προσανατολίσει το θεραπευόμενο προς αυτή την κατεύθυνση.

crazy_diamond δεν το σκεφτομαι τοσο το θεμα με την εννοια της κληρονομικοτητας, οτι δηλαδη καποιος συγγενης ειναι ετσι οποτε γι'αυτο ειναι καποιος ετσι, αλλα κατι σαν το προσωπικο αποτυπωμα του καθενος, το οποιο ειναι ετσι ανεξαρτητα απο τα βιωματα του καθενος. Σκεψου για παραδειγμα αν μιλαμε για αδερφια τα οποια ειναι τελειως διαφορετικα μεταξυ τους στο χαρακτηρα και στη συμπεριφορα κι ας εχουν κοινους γονεις και κοινο περιβαλλον που μεγαλωνουν. Σε τετοια περιπτωση θα ελεγε κανεις οτι υπαρχει αυτο το κατι στα ατομα που τα κανει διαφορετικα απο αλλα και που δεν εχει να κανει μονο με τις διαπροσωπικες σχεσεις που ειχαν στη ζωη τους. Δε γινεται η διαφορετικοτητα του καθε ανθρωπου να βασιζεται μονο στα βιωματα.

Οσο για τον ψυχοθεραπευτη νομιζω εκ των πραγματων οτι καθενας εχει διαφορετικο τροπο προσεγγισης , οταν λοιπον για παραδειγμα ενας ψυχοθεραπευτης πιστευει κατα βαση οτι ειναι γονιδιακο το θεμα εκει θα σε προσανατολισει, αν δινει μεγαλυτερη βαρυτητα στους μηχανισμους που αναπτυσσεις με τους γυρω εκει θα σε προσανατολισει, γι'αυτο και υπαρχει ολη αυτη η συγχυση σχετικα με το που να επιλεξει κανεις να απευθυνθει. Το θεμα δεν ειναι να βρει κανεις τον καταλληλο ψυχοθεραπευτη μονο σαν ατομο, αλλα να βρει την καταλληλη θεραπεια, η ψυχιατρικη και η ψυχολογια δεν αναιρουν η μια την αλλη, καποιοι τις χρησιμοποιουν και μαζι.
Το εχω στο μυαλο μου κατι σαν αυτο που ειπα και παραπανω, οτι η ψυχολογια εχει ως σκοπο να σε κανει πιο λειτουργικο στις σχεσεις σου με τους αλλους ανθρωπους, γι'αυτο ειπα κιολας οτι για καποια πραγματα ενδεικνυται και για αλλα οχι.

Για να το πω πιο απλα αυτο που σκεφτομαι ειναι οτι αν καποιος εχει ενα εμφανες προβλημα για παραδειγμα, ενα ασχημο γεγονος που τον σημαδεψε, θα παει σε ψυχολογο, να μιλησει για να νιωσει καλυτερα και να βοηθηθει στην αντιμετωπιση του. Αν καποιος ομως εχει πχ ψυχολογικο προβλημα το οποιο δεν αιτιολογειται με βαση συγκεκριμενα γεγονοτα και φαινεται να εχει βαθιες ριζες που ξεκινανε απο πρωιμη ηλικια εκει συμβαινει κατι διαφορετικο απο μια δυσλειτουργικη συμπεριφορα , περιπτωση η οποια δε θεωρω οτι μπορει να αντιμετωπιστει αποτελεσματικα μονο με ψυχολογο. Οπως αντιστοιχα πιστευω οτι η πρωτη περιπτωση του ασχημου γεγονοτος πχ δε θα μπορουσε να αντιμετωπιστει απο ψυχιατρο μονο. Σε καποιους ισως ταιριαζει το ενα, σε καποιους το αλλο, σε καποιους ο συνδυασμος, σε αλλους κατι περα απο αυτα.

Αυτο που λες οτι αν δει πως χρειαζεσαι κατι παραπανω θα σε παραπεμψει και αλλου, καποιοι θα το κανουν καποιοι αλλοι οχι, ασχετα απο το αν ειναι ψυχολογοι/ψυχιατροι κτλ.

rock,

συμφωνώ πως η ψυχιατρική και η ψυχολογία δεν αναιρούν η μία την άλλη. Στο θέμα της κατάλληλης θεραπείας όπως το θέτεις, και πάλι ναι, από την άποψη πως κάθε άτομο είναι ένα μικρό σύμπαν από μόνο του, και ως έτσι είναι το καλύτερο να προσεγγιστεί.

Νομίζω πως η σύγχυση σχετικά με το που θα πρέπει να απευθυνθεί κάποιος για την πιο κατάλληλη για τον ίδιο θεραπεία είναι μάλλον στην αρχή. Δεν μπορεί ο ίδιος να ξέρει εξαρχής ποια προσέγγιση μπορεί να είναι καταλληλότερη, καλύτερη. Ίσως να ψάξει λίγο, να ενημερωθεί έστω και βιβλιογραφικά για τις επιλογές που μπορεί να έχει και μετά να απευθυνθεί στον ανάλογο ειδικό όπως και τον θεωρεί ο ίδιος κατάλληλο για την περίπτωσή του. Συχνά και σε κάποιον όχι παντελώς άγνωστο, τυχαία, αλλά ίσως σ' ενα ειδικό που να του έχουν συστήσει.

Τώρα, στην πορεία και σε βάθος χρόνου, θεωρώ πως το τοπίο ξεκαθαρίζει για το θεραπευόμενο. Είναι πιθανό, δηλαδή, κάποια στιγμή να επιλέξει ο ίδιος να απευθυνθεί σε άλλο ειδικό που ακολουθεί μια διαφορετική προσέγγιση.

Και ναι, φαντάζομαι πως ίσως να υπάρχουν και ειδικοί κάπως πιο ''μονοδιάστατοι'', αλλά απλά θέλω να πιστεύω πως κάποιος που είναι σωστός επαγγελματίας και κάνει υπεύθυνα τη δουλειά του, αν το κρίνει απαραίτητο θα εκθέσει κάποια στιγμή στο θεραπευόμενο τις δυνατές εναλλακτικές επιλογές του ή και κάποιο συνδυασμό όπως είπες, είτε ο ίδιος εκθέσει ανάλογο προβληματισμό στο θεραπευτή του είτε όχι. Καλή τη πίστει, δηλαδή..

Σε θέματα σχέσεων, όπως θέτει το θέμα ο x-ray, που καταλήγουμε;

Είναι θέμα ψυχολόγου, ο οποίος έχει κάποια κατάλληλη επιστημονική μέθοδο για αυτό το σκοπό , και ποια είναι η μέθοδος αυτή;
Είναι θέμα ψυχολόγου ο οποίος έχει γνώσεις προσωπικές και εμπειρίες από θέματα σχέσεων και έτσι μπορεί να βοηθήσει;
Είναι θέμα το ίδιο το άτομο να πειραματίζεται από μόνο του μέχρι να μάθει ή ίσως καλήτερα να έχει βοήθεια και συμβουλή φίλων συγγενών κλπ οι οποίοι έχουν τις εμπειρίες και μπορούν να καθοδηγήσουν;

Γιατί η απειρία οδηγεί δυστυχώς στο να χάνονται εξαιρετικές ευκαιρίες στη ζωή μας.

Γιαννη,προσωπικα πιστευω πώς το καλυτερο τεστ για μας τους θεραπευομενους ειναι η πορεια μας, το πως νιωθουμε με την θεραπεια. Δεν μπορουμε να ξερουμε εκ των προτερων ποσο καλη ειναι μια μεθοδος και ενας ψυχολογος. Ή να το πω αλλιως, οσο καλα κι αν ειναι ολα, αν δεν δουλευουν μεσα μου κ δεν μου λενε τιποτα...τί να το κανω? Οποτε, στην πραξη φαινονται ολα κ οπως με ολα τα αλλα, αν δεν δοκιμασουμε δεν θα μαθουμε. Εμπεριερχει ενα ρισκο και η επιλογη θεραπευτη ή γιατρου.

Σε οτι αφορα τους φιλους, δεν νομιζω οτι πρεπει να μπουμε σε καποιο διλλημα ή ο θεραπευτης ή οι φιλοι. Στη ζωη μας χωρανε φυσικα και ο μεν και οι δε. Αλλα ο ρολος τους, διαφορετικος.

Εγω νομιζω ioannis2 οτι πρωτα απ'ολα τον εαυτο μας εμπιστευομαστε σε μια σχεση, ολα τα αλλα ειναι δευτερευοντα και αν υπαρχουν στη ζωη μας θα πρεπει να υπαρχουν με μετρο, ο απειρος δε θα'ναι μια ζωη απειρος.