Η ΒΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...

-Καλλιεργεί εχθρότητα και θυμό
-Οδηγεί στην εκδίκηση
-Δεν σταματά την ακατάλληλη συμπεριφορά
-Οδηγει στην βία
-Διδάσκει στα παιδιά ότι η βία μπορεί να λύσει προβλήματα
-Μειώνει την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό
-Αποτυγχάνει να διδάξει ποια θα πρέπει να είναι η κατάλληλη συμπεριφορά
-Προκαλεί μαθησιακές δυσκολίες
-Οδηγή στον φόβο
-Σταματά την επικοινωνία
-Δυσκολεύει κάθε κοινωνική δραστηριότητα
-Προκαλεί διαταραγές ύπνου
-Κατάθλιψη
-Έλλειψη εμπιστοσύνης
-Διατροφικές διαταραχές
-Χρήση διαφόρων ουσιών
-Μπορεί το ίδιο το παιδί να γίνει βίαιο στης σχέσης του στο μέλλον
-Τάση αυτοκτονίας

διάβασα αυτή την λίστα και σας την παραθέτω.
Ευχαριστώ πολύ!

Πολλές από αυτές τις αντιδράσεις η αλήθεια τις έχω και εγώ μετά τη χρόνια συγκατοίκιση με χρόνια αλκοολικό, βίαιο και σχιζοφρενή πατέρα........Είναι πρακτικά δυνατόν να μη δημιουργήσεις ψυχολογικά προβλήμα????
Μετά από 7 χρόνια από τον θάνατό του μπορώ ψυχικά να πω με βεβαιότητα να ομολογήσω ότι νιώθω το ίδιο μίσος, την ίδια οργή, την ίδια απέχθεια, την ίδια αηδία, την ίδια αναγούλα και την ίδια αποτροπή που είχα και όταν ζούσε..........
Τα βιώματα καθώς και οι υπαίτιοι που σου δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα εκεί που δεν είχες και αναγκάζεσαι να παίρνεις αγωγή εξαιτίας τους, σίγουρα δεν μπορείς να τους ξεχάσεις ποτέ όσο ζεις...Ίσως και στις επόμενες ζωές σου.........Δεν ξέρω ειλικρινά:o..........

Πραγματι οι καταστασεις που δημιουργουνται με καποιον αλκοολικο στο σπιτι και τα προβληματα που δημιουργουν στους αλλους ιδιαιτερα ψυχικης φυσεως δεν ξεχνιουνται.Ακομα και να δειξει τη θεληση ο αλλος να αλλαξει ή ακομα και να καταφερει να αλλαξει πιστευω πως καποια πραγματα δυσκολα μπορεις να τα ξεπερασεις και ακομα πιο δυσκολα να τα συγχωρεσεις διοτι το κακο εχει ηδη γινει.

δεν γνωρίζω να απαντήσω οτι κάποια στιγμή όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα θα φύγουνε.
και ο πόνος αν θα σταματήσει.

ξέρω μόνο οτι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει βιώσει άσχημη παιδική ηλικία, δεν πρέπει να αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους που θα βρίσκει μπροστά του με την ίδια αρνητική αντιμετώπιση.
δύσκολο εώς ακατόρθωτο!try please!

Τα παιδιά σου δεν είναι ιδιοκτησία σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λακτάρας της ζωής σου!
Μπορείς να δώσεις στέγη στο σώμα τους, όχι όμως στην ψυχή τους. Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσύ δεν μπορείς να επισκεφτείς ούτε ακόμη και στα ονειρά σου!
Από τον προφήτη Χαλιλ Γκιπράν

Ευχαριστώ!

γράψε και άλλα!

Ναι Νίκη μου σίγουρα είναι πολύ δύσκολο...

Libido μου συμφωνώ απόλυτα και δεν είναι τυχαίο ότι η στάση μου με τους υπόλοιπους ανθρώπους στο περιβάλλον μου (εσωγενή και εξωγενή) , ανέκαθεν παρόλο το άσχημο παρελθόν μου ήταν ιδιαίτερα ήπια, δημιουργική, ζεστή, συναισθηματικά απλόχερη , ευχάριστη και διόλου επιθετική. Πρέπει σαφώς να διαχωρίζονται τα βιώματα με κάποια άτομα, και να μην είμαστε καχύποπτοι, σκληροί και επιθετικοί σε μελλοντικές γνωρημίες οι οποίες με τον δικό τους τόνο μπορεί να αποτελέσουν έμεσα έναν ακόμα σύμμαχο στον αγώνα μας και μια ψυχολογική ανακούφιση στα κατάλοιπα των όποιων ενοχλήσεων!:)

Όλγα γράφεις:

\"Μετά από 7 χρόνια από τον θάνατό του μπορώ ψυχικά να πω με βεβαιότητα να ομολογήσω ότι νιώθω το ίδιο μίσος, την ίδια οργή, την ίδια απέχθεια, την ίδια αηδία, την ίδια αναγούλα και την ίδια αποτροπή που είχα και όταν ζούσε..........\"

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένα άτομο με τόσο καλοπροαίρετα αισθήματα όπως εσύ μιλάς έτσι για τον πατέρα σου!
Αν μπορέσεις να συγχωρέσεις θα νιώσεις καλύτερα...
Την αγάπη μου
Μιχάλης

αχ Μιχάλη λες για συχγώρεση!
είναι εύκολο;
είτε ο άλλος έχει πεθάνει είτε ο άλλος ζει,
πως συγχωρείς έναν άνθρωπο που έχει γεμίσει τα παιδικά χρόνια με βία,κακοποίηση(σωματική+ψυ� �ική),κλπ
είναι ένας φάκελος η συγχώρεση που δύσκολα ανοίγει.
πως;

Οταν βλεπεις οτι πληρωνεις εσυ τα λαθη αλλων και το τι κακο σου εχουν κανει τοτε καποια πραγματα δε συγχωριουνται οσο και αν το προσπαθησει κανεις.

το άρθρο σου αυτό libido είναι τόσο επίκαιρο, τόσο διαχρονικό και τόσο αληθινό, όσο
αληθινοί, επίκαιροι, και δυστυχώς συχνοί είναι οι στραγγαλισμοί των παιδικών ψυχών, της ελπίδας
της ίδιας που είναι τα παιδιά, και ένα είναι βέβαιο πως κάθε φυλακή της ενήλικης ζωής μας που μας
κρατά δέσμιους και αλύτρωτους, είναι η συνέπεια και η συνέχεια του ΤΟΤΕ εγκλήματος...

:( :(

Εγω δε θα μιλησω για συγχωρεση, ουτε για κατανοηση. Τα γεγονοτα που συμβαινουν κατα τη διαρκεια της παιδικης ηλικιας, κι ας τα ονομασουμε τραυματα συνοδευουν και σημαδευουν τους ανηλικους στην ενηλικη ζωη τους. Ακομα και το παραμικρο ασχημο βιωμα μπορει να συντελεσει στην αρνητικη διαμορφωση της προσωπικοτητας και φυσικα στην μειωμενη αντισταση και αντιμετωπιση συναισθηματικων δυσκολιων. Τα παιδια που ειναι αφυσικο να εχουν συναισθηματικες αμυνες προσωπικοτητας εναντια στη βια, την κακομεταχειρηση και τον πονο στιγματιζονται ποσο μαλλον οταν οι γονεις υποφερουν απο καποια διαταραχη πολυ βαριας μορφης οπως η σχιζοφρενεια. Και εφοσον οι ψυχωσεις συνοδευονται κατα ενα πολυ μεγαλο ποσοστο απο αλκοολισμο, βιαιη συμπεριφορα, και αλλες καταχρησεις συναισθηματικες και υλικες το προβλημα εχει να κανει με το πως μπορεις να προστατευτεις απο μια τετοια κατασταση και η λυση ειναι συνηθως η απομακρυνση του ατομου απο το οικογενειακο περιβαλλον για το καλο των παιδιων. Αν αυτο δε γινει -και σ αυτο πρεπει να συμβαλλουν και οι κοινωνικες υπηρεσιες- τοτε οι \'συνεπειες\' μπορει να αποδειχτουν μοιραιες. Δυστυχως η συγχωρεση δεν ειναι η λυση. Να συγχωρεσεις τι? Την βιολογικη η την ψυχικη κατασταση καποιου? Μηπως φταιει αυτος για την κατασταση στην οποια βρεθηκε? Η ασθενεια τον εκανε ετσι και η ελλειψη αντιμετωπισης της φερνει τα μελλοντικα προβληματα στους γυρω. Και δυστυχως επισης η επιβαρυνση καμια φορα δεν ειναι μονο περιβαλλοντικη αλλα και γενετικη. Τι μπορει να κανει καποιος που βρεθηκε σε μια τετοια κατασταση? Να συνειδητοποιησει οτι πρεπει να αποκεντρωθει απο το ατομο που τα προκαλεσε και να δωσει βαρος στην πηγη που δεν ειναι αλλη απο την ασθενεια κοιτωντας να επουλωσει με καθε τροπο τις πληγες.

πολυ επιστημονικα....

η μοναδική οργή που αισθάνομαι είναι ως προς τον εαυτό μου που ήμουνα ανίκανη τότε είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω... που δεν αντιδρούσα και υπέμενα...
τόση οργή ως προς τον εαυτό μου, καιγια κανέναν άλλο. έτσι αισθάνομαι τώρα.
δεν μπορεί να σταθεροποιηθει αυτό που αισθάνομαι.

δεν φταίμε πάντα εμείς για τα υπερεγώ, σωστό
αλλά εκείνη την στιγμή θα μπορούσα να μην κάθομαι.
να αντιδράσω, να φύγω όπως και έκανα.
και ξεκίνησε το κυνηγητό.

...ειχα ενα περιστατικο με παιδακι που πεταει απο πετρες εως μαχαιρια[ετων 4]....Ανατρεχεις στους γονεις & εξηγουνται ολα!Η θεραπεια ειναι το προβλημα![χρειαζεται&παραλληλη παρεμβαση στους γονεις σε τακτικη βαση]

....εννοω οτι σε παιδια προσχολικης ηλικιας με εντονες διαταραχες συμπεριφορας,χωρις συμβουλευτικη παρεμβαση στους γονεις σε τακτικη βαση,δεν θα πετυχεις&πολλα!Το μικρο ειναι εκτος οριων,ο παιδιατρος εβαλε λιγο Αταραξ αλλα αποτελεσμα ουδεν Orion!Βαλαμε 3 σταγονιτσες αλοπεριντιν των 2,αν&ειναι πολυ μικρο ,αλλα η κατασταση ειναι οριακη!Οι γονεις δεν μπορουν να ερχονται για συμβουλευτικη,λογω οικονομικων...τα κ.ψ.υ τους κλεινουν ραντεβου μετα απο 6μηνο,παλιοκατασταση!

ο α σηκώθηκε το πρωί. πριν μπει στο μπάνιο, άναψε το μάτι της κουζίνας, όπως κάθε πρωί, και βάσταγε από πάνω τα εσσώρουχά του και τις κάλτσες του, για να ζεσταθούν. υγρά πάντως δεν ήταν με τίποτα. μετά μπήκε για μπάνιο. όταν η β μπήκε στο μπάνιο, εκεί μοίριζε κάποιο φάρμακο.
βγήκε και του λέει: α μου, μήπως συμβαίνει κάτι που δεν το ξέρω; μήπως καμιά δερματοπάθεια; σε βλέπω να ζεσταίνεις κάθε πρωι τα εσώρουχά σου, και στο μπάνιο μυρίζει κάποιο φάρμακο. μήπως σου συμβαίνει τίποτα;
ο α πήρε ανάποδες. \'όχι, εσύ με όλες τις ιατρικές σου γνώσεις, δε μυρίζει τιποτα το μπάνιο. η β: μα, έλα να δεις, μυρίζει κάτι φαρμακευτικό. τι να είναι;
ο α. όχι, δε μυρίζει τιποτα, ούτε έχω κάποια αρρώστεια, και να με παρατήσεις ήσυχο. δε βλέπεις τι γίνεται; τι τρίχες σκύλου υπάρχουν παντού; αυτά που είναι στα δικά μου ρούχα είναι και στων παιδιών. με το χάλι που υπάρχει εδώ μέσα, και άρρωστος να μην είσαι, άρρωστος θα γίνεις, κλπ.
μετά ο α, η β και το παιδί γ πήγαν στην εκκλησία.
η διαδρομή με σχετική ένταση.
ο γ, μπήκε στην εκκλησία. ετών σχεδόν 12. ένα μικρό πήγε να του πάρει το αντίδωρο από το χέρι. ο γ του έδωσε μια. ο παππούς του μικρού έδωσε μια στο γ. ο γ έδωσε μια στον παππού...
η β δεν πρόλαβε να επέμβει. ούτε καν είδε τι έγινε. πρόλαβε το γ εν εξάλλω καταστάσει.
το γ έφυγε από τη β που του έλεγε μα τι είναι αυτά κλπ κλπ
τότε η β, όταν το ξαναείδε, του είπε.
β. γιατί έφυγες; ε, λοιπόν, να γυρίσεις με τον πατέρα σου στο σπίτι, θα φύγω κι εγώ τώρα. αφού εσύ νομίζεις ότι μπορείς να φεύγεις χωρίς να λες τπτ, θα κάνω κι εγώ το ίδιο, να δούμε αν σου αρέσει. όταν εσύ χτυπάς, και οι άλλοι χτυπάνε. όταν εσύ φεύγεις, φεύγουν και οι άλλοι.
γ. όχι δε θα φύγεις.
β. μπορώ να φύγω.
γ. όχι! σηκώνει χέρι
β, άγρια: δεν πιστεύω! ε, λοιπόν θα μείνω εδώ. φύγε εσύ με τον μπαμπά σου αν θες, αλλα αν δεν υποσχεθείς ότι δεν ξανασηκώνεις χέρι, εγώ, θα μείνω εδώ μέχρι το μεσημέρι.
α. τι του κάνεις του παιδιού... έλα σήκω.
β στον α. ξέρεις τι έγινε;
α. θα μου πεις στο σπίτι, έλα γ
β. γ, αν δεν υποσχεθείς, εγώ δεν το κουνάω από δω.
γ. εντάξει, εντάξει, το υπόσχομαι.
α. μην το κάνεις ρεζίλι το παιδι
μπαίνουν και οι 3 στο αυτοκίνητο.


αυτά...
το παιδί βγάζει επιθετικότητα. εκείνο τι να κάνει; έχει εμάς για γονείς.΄
μα τι θα γίνει γι\'αυτό;

o ponos me tetoies istories kakopoihshs stin oikogeneia, einai oti ws paidi, enw thes toso na sikwtheis na fygeis, den exeis ta mesa gia na to kaneis auto, kai ipomeneis, opws eipe kai mia fili parapanw.ama einai poli varia i periptwsi, tote mono katafeugoume stin astinomia, lambanoume telospantwn drastika metra, kai auto meta apo poli pono, alliws, skeftomazste tin koinwnia, tous geitones ktl ktl.se tetoies periptwseis parelthouses pou oti egine egine kai den mporeis na allakseis kati,pisteuw oti ama thes na allakseis kati se sena kai na niwtheis kalitera boithaei i sigxwresi.giati ama mia zwi niwtheis thyma/adikimenos/ kakomoiros/atyxos ktl ktl, mono kako kaneis ston eauto sou.exeis orgi, thymo, misos, parapono ktl ktl, apolita dikaiologimena men, apolita psixofthora de.gia sena prepei na to kaneis kai na peis ok, dexomai oti mou sinevei, etsi tian na ginei gia na ginw egw auti pou eimai twra, itan gia kalo giati egina kaliteors anthrwpos, pio euaisthitopoihmenos, pio kalos, pio agapitos, oti thes vales edw.i moni lisi gia na min exeis ola auta ta arnitika epelkomena mias tetoias istorias einai na agapiseis ti moira sou, apo ti stigmi pou de mporeis na tin allakseis.kai de lew na ksexaseis ti sou sinevi.apla pes perasa asxima, alla auto egine gia na eimai enas iperoxos anthrwpos twra.mporei vevaia autos o iperoxos anthrwpos na exei kapoia provlimata, alla as mou pei kapoios, gnwrizete kanena pou na min exei?

ο γιώργος, δεν έχει κλείσει τα 12, βρίζει και χτυπάει τη μητέρα του. ρίχνει κάτω πράγματα.