Originally Posted by
kwsta96
Γεια σας,ειμαι 14 ετων παω στα 15 τον Μαρτιο.
Οπως λεω και στον τιτλο μου εχω προβληματα καθως νομιζω πως ειμαι gay.Να πω πως και μονο στην ιδεα με πιανει πανικος,και σκευτομαι οτι αν αυτο επιβεβαιωθει δεν ξερω τι θα κανω...
Να σας πω λοιπον.Απο οταν ημουν μικρος,περιπου 6 ετων,οι γονεις μου αρχησαν να πλακονονται καθημερινα στο ξυλο σε καθημερινη βαση.Αυτα που εζησα δεν τα εχω πει ποτε σε κανενα.Επισης ειμαι υπερβαρος.Ολα αυτα,καθως και το οτι δεν ειχα ποτε το προτυπο πατερα που θα ηθελα,μου εχουν δημιουργησει ψυχολογικα προβληματα.Η μητερα μου,απο μικρο παιδι για να με κανει να αδυνατησω,με εβριζε και με ελεγε μια ζωη χοντρε,βοδι και ολα τα σχετικα.Με τα χρονια εγω το πιστεψα,και πλεον εχω μια ψυχολογια του τυπου:ειμαι ο πιο ασχημος ανθρωπος του κοσμου,και ντραιπομαι να βγω εξω απο το σπιτι μου.Εχω να βγω εξω εδω και 15 μερες.Και ολα αυτα γιατι πιστευω οτι δεν αξιζω τιποτα,οτι ειμαι κακασχημος,και οτι ολοι γελανε και με κουτσομολευουν.Συνολικα στη ζωη μου μεχρι τωρα 4 κοπελες με εχουν γουσταρει(καταλαβενεται τι εννοω),αλλα και οι 4 δεν ηταν εμφανισιμες.Επειδη εχω αυτες τις αποψεις για τον εαυτο μου,πιστευω επισης οτι ποτε καμια δεν θα με γουσταρε,και γενικα οποιος με πλησιαζει τον απομακρυνω με την αμυντικη συμπεριφορα μου,επειδη ντραιπομαι για τον εαυτο μου απιστευτα!
Στο θεμα μου τωρα,απο μικρος,οταν αρχισε να αναπτυσετε η σεξουαλικοτητα μου,αρχηα να ερεθιζομαι με αντρικα σωματα.Οι γυναικες ποτε δε με υλκιαν,αν και καπου καπου με επιαναν κατι ξαφνικα και ηθελα απεγνωσμενα να χωσω καπου το πεος μου,και φνταζομουν αιδιο η πρωκτο.Οταν αυνανιζομαι,σκευτομαι παλι αντρικα σωματα,γυμνασμενα κτλ.Gay πορνο εχω δει,αλλα δεν μου αρεσει.Με ελκυει πιο πολυ οταν υπαρχει και γυναικα.Οταν βλεπω το πορνο,δεν φαντασιονομαι να ειμαι στη θεση της γυναικας.Δεν φαντασιωνομαι τιποτα.Δεν νιωθω ιδιαιτερη ελξη για την γυναικα,αλλα νιωθω για του αντρα.Τελευταια,εχω δοκιμασει να αυνανιστω με γυναικιο πορνο που δεν υπαρχει αντρας,και αν και δυσκολευομαι να φτασω σε οργασμο σε σχεση με οταν υπαρχει αντρας,οταν ειναι μονο γυναικα και φανταζομαι να συνουσιαζομαι μαζι της(εχοντας τελειο σωμα γυμνασμενο και μεγαλο πεος ο οργασμος μου ειναι πολυ πιο δυνατος!Το νιωθω πολυ!Επισης,εχω αυνανιστει φαναζοντας τον εαυτο μου ομορφο και γυμνασμενο,που επισης εχω μεγαλυτερη επιτυχια στον οργασμο.Αλλα οπως ειπα,εκτος απο το αιδιο,και μερικες φορες για τον προκτο,δεν νιωθω ελξη για την γυναικα,εκτος απο ελαχιστες φορες στη ζωη μου.
Και τωρα σκευτομαι αυτο.Μηπως επειδη εχω περασει αυτη τη ασχημη για τον εαυτο μου ιδεα,οταν βλεπω αντρικα σωματα γυμνασμενα κτλ,να φανταζομαι στο υποσινιδιτο μου τον εαυτο μου με τετοιο σωμα;Να τονισω οπως ειπα οτι νιωθω οτι ειμαι ενα τερας!!ΤΕΡΑΣ!!Γενικα παντος,φανταζομαι τον εαυτο μου λεπτο ωραιο και γυμνασμενο,να ειμαι με καποια κοπελα σε ενα μπαρ,και να φιλιομαστε(χωρις εκεινη την στιγμη να εχω στυση,απλως νιωθω "περιφανος".Και για το μελλον φανταζομαι τον εαυτο μου με οικογενεια γυναικα και παιδια.Επισης να πω,οτι εχω αυνανιστει σκεπτομενος να κανω πεολυχεια σε αντρα(και ερεθιζομουν).Αλλα επισης ερεθιζομαι(οχι τοσο οταν βλεπω αιδιο κτλ)
Οταν με πλησιαζει κοπελα,νιωθω καπως παραξενα(ωραια),αλλα ταυτοχρωνα με ελκυει και το αντρικο σωμα.Ααα,κατι πολυ σημαντικο επισης,ειναι οτι ΠΟΤΕ στη ζωη μου δεν εννιωσα ασφαλεια στην οικογενεια μου,και επειδη ο πατερας μου ειναι ναυτικος παντα επεφτε το βαρος του αντρα σε εμενα.Ειμα παρα πολυ ανασφαλεις και φοβικος.Φοβαμαι οταν περπαταω στο δρομο,τον ρατσισμο που επειδη(νομιζω) οτι ειμαι ΤΕΡΑΣ.Νιωθω οτι ολοι ασχολουνται μαζι μου και με κοροιδευουν,βριζουν κτλ.
Και σκευτομαι τωρα,μηπως δεν ειμαι ομοφυλοφιλος-αμφιφιλοφιλος,αλλα ολα αυτα οφειλονται στο οτι δεν νιωθω αξιος για να "γουσταρω" γυναικα,και μεσω του αντρικου σωματος,βγαζω το αποθυμενο μου για να ειμαι ετσι;Οταν φανταζομαι τον εαυτο μου οπως θελω εγω(γυμνασμενο κτλ),και συνουσιαζομαι με καποια κοπελα,ερεθιζομαι!Αρκει να ειμαι οπως ειπα.Επισης θελω να τα φτιαξω με καποια κοπλεα,και να γινουν τα προκαταρτικα.
Αλλα σκευτομαι οτι ειμαι gay και ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ.ΔΕΝ θελω να ειμαι gay,και εχω κανει πολυ ασχημες σκεψεις για το τι θα κανω αν αποδιχτει οτι τελικα ειμαι!
Ενω θελω να εχω κοπελα,νιωθω μια ελξη για τους ομορφους αντρες(οπως θα ηθελα να ειμαι),και θελω να ειμαι διπλα τους.Πολλες φορες φαντασινομαι και μαζι τους.Με ερθιζουν δηλαδη.Οταν προσπαθω να ερεθιστω με κοριτσι,σκευτομαι το πως ειμαι,και κατευθειαν αποθαρυνομαι.Ενω οταν με σκευτομαι οπως θα ηθελα,αυνανιζομαι κιολας.
Σκευτομαι οτι μπορει λογο ολων αυτων,μην ειμαι πραγματικα gay,και απλα να βγαζω το αποθυμενο μου να ειμαι ομορφος με την κατασταση αυτη.Θελω να κανω σχεση με κοπελα,αλλα ποτε δεν με αντρα.Με αντρες ειναι μονο αυτη η "καψα" για το σωμα τους.
που με ερεθιζει.
Εχω αρχισει διαιτα,γραφτηκα σε γυμναστηριο,και ευχομαι μολις να αδυνατησω να σταματησει ολο αυτο.Χθες εκλαιγα ασταματηα επι ωρες επειδη ημουν πεπεισμενος οτι ειμαι gay.Να πω οτι δεν εχω καμια θυληπρεπεια,αντιθετα στους αλλος δειχνω πολυ αντρας.Και οπως ειπα και ενα κοριτσι απ την ταξη μου με γουσταρει.Μ αρεσει πολυ αυτο το ειδιλιο με το κοριτσι και το αγορι, να φιλιεμαι κτλ.Μολις σκευτομαι οτι μπορει να ειμαι gay,με πιανει απελπισια και σκευτομαι οτι αμα τελικα αποδιχτει οτι ειμαι,εχω σκευτει μεχρι και αυτοκτονια!Μεχρι στιγμης δεν εχω πετυχει σε τιποτα στη ζωη μου.Οι γονεις μου ενω προσπαθουν να με μεγαλωσουν σωστα,και νομιζουν οτι το κανουν,ειναι ΣΚΑΤΑ!.Ποτε δεν εννιωσα περιφανος για αυτους.Παντα επρεπε να ειμαι σε εγρηγορση,για να τους προλαβω να μην πλακωθουν κτλ.Και να τους προσεχω γιατι μεθυζαν κτλ.Η παιδικη μου ηλικια με εχει καταστρεψει.Και ευελπιστω οτι με το να αδυνατησω,θα δω αλλιως τον εαυτο μου,θα αποκτησω αυτοπεποιθηση(που δεν εχω ΙΧΝΟΣ),και επιτελους να νιωσω ανετα με τον εαυτο μου.Να κοινωνικοποιηθω και να κανω παρεες και να βγαινω.Και πανω απ ολα να λυθει το προβλημα με τη σεξουαλικη μου ταυτοτητα και να ειμαι κανονικοτατος straight!
Πειτε μου τις αποψεις σας,γιατι απο χτες που το εψαξα το θεμα ειμαι χαλια!!!!!!.Γιατι ειδα οτι αν εισαι gay,δεν αλλαζει και εισα μεχρι να πεθανεις.Οχι οτι εχω προβλημα με τους gay,αλλα δεν μπορω να το δεχτω για τον εαυτο μου.Ειμαι 14 και εχω απο τωρα καταθλιψη.Δεν βγαινω εξω ουτε κατα δοιανεια,και ευχομαι ολα να λυθουν με τη διαιτα και το γυμναστηριο,και να σταματησω να εχω ελξη για αντρες.Φοβαμαι μην μεγαλωσω,και δεν εχω στυση για τις γυναικες.Αααα,επισης κατι που δεν ειπα,ειναι οτι απο μικρος,πολυ μικρος,ειχα μια ελξη για τα αντρικα ποδια.Δεν ξερω γιατι,οχι για το πεος,μονο για τα ποδια,μετα ηρθαν τα οιπολυπα.Νιωθω ενα φρικιο της κοινωνιας,ενας ανωμαλος!
Ευχαριστω.
Το οτι εχω ψυχολογικα προβληματα πιστευω το εχετε καταλαβει,αλλα επικεντρωννται στην εμφανιση και την αποψη για τον εαυτο μου,που μου δημιουργησε κυριως η μητερα μου στην προσπαθεια της να με κανει να πεισμωσω.Γιατι απο μικρο παιδι παντα με ελεγε χοντρο,ασχημο κτλ...με τον καιρο το αφομοιωσα,και το καλλιεργησα!Τωρα νιωθω σκουπιδι,και ζηλευω ολα τα παιδια της ηηλικιας μου που δεν εχουν περασει ολα αυτα και ειναι φυσεολογικα!Ωρες ωρες σκευτηκα γιατι γεννηθηκα...γιατι ζω ακομη;Αφου ειμαι μια αποτυχια!