Μιλουσαμε για διαζυγιο,ειπε πωσ αν φυγω απο την Αθηνα θα παει δικαστικα...

να μου παρει τον γιοκα μου...

απο την πρωτη στιγμη που τον γνωρισα του δηλωσα πωσ ειμαι δυστυχισμενη στην Αθηνα.. πωσ πνιγομαι πωσ ονειρο μου και στοχοσ ειναι να φυγω να ζησω επαρχια..πωσ γι αυτο σπουδασα αυτο που σπουδασα για να μπορω να βρω σε ολεσ τισ επαρχιεσ ευκολοτερα εργασια που μου αρεσει και μου τεριαζει..

ηξερε παντα πωσ ο μονοσ λογοσ που ημοσν Αθηνα.. που εμεινα αθηνα ηταν επειδη εκεινοσ ειχε μια καλη σταθερη δουλεια και δεν ηθελε να την αφησει.. εγω δεν ηθελα να αφησω εμασ..ουτε εκινοσ το ηθελε...

συχνα μιλουσαμε για το να πηγαιναμε μαζι επαρχια καποια στιγμη.... εφοσων αγαπιομασταν παρα πολυ.και αληθινα...ελεγε πωσ αν βρεθει εργασια για εκεινον στην επαρχια με τον μισθο που περνει..υπο αυτεσ και μονο τισ προιποθεσεισ θα δεχτει να παμε...

φενοταν να καταλαβαινει ολα μου τα επιχειρηματα και μεσα σε αυτα και το πρακτικο πωσ απο την στιγμη που η ζωη στη επαρχια εινα πιο φθηνη δεν χρειαζομαστε τοσα εσοδα....μεγαλουσ μισθουσ..μπορουμε να ζουμε εκει και πιο ελευθεροι..ακι πιο ευτυχισμενοι και πιο ανθρωπινα..πωσ ειναι θεμα ποιοτητασ και οχι ποσοτητασ.. εστω με λιγοτερα..

2 χρονια περασαμε πολυ δυσκολα..σκωτονομασταν καθε λιγο..
εκεινοσ δηλωνει πωσ με αγαπαει πολυ και ειναι ακομη πολυ ερωτευμενοσ(παρ ολο που δεν κανει σημαντικες προσπαθειεσ να λυθουν καποια θεματα.. θεωρει πωσ εγω φταιω .. εγω.. δεν ξερω τι θελω ερωτικα... και ξενερωνω πολυ ευκολα..εγω εχω ασχημη συμπεριφορα.. εγω αρχιζω παντα τουσ καυγαδεσ.. εγω ειμαι υπερβολικα ευαισθητη και πληγωνομαι πολυ..εγω εχω ψυχολογικα προβληματα.. εγω χρειαζομαι ψυχιατρικη στηριξη..πωσ εγω δεν καταλαβαινω πωσ ετσι ειναι οι γαμοι..

πιεστηκα πολυ αυτα τα δυο χρονια.. ομωσ τον λατρευα και ηξερα πωσ με λατρευε.. ημουν διατεθημενη να ζησω για 10 χρονια με πολυ ασχημα οικονομικα.. χωρισ να βαλω στην ακρη δραχμη για να τον στηριξω.. για την αγαπη μασ..

οι σχεδον καθημερινοι μασ τσακωμοι..χειροτερευαν και χειροτερευαν.. ο χρονοσ που βλεπομασταν λιγοστευε λογο υποχρωσεων.. η ερωτικη μασ ζωη χειροτερευε απο το ''καλο''στο ''ανικανοποιητο''..με εκεινον να μην εχει χασει ευτυχωσ και για καλη του τυχη την διαθεση του για εμενα..

ομωσ εμενα ολα αυτα μου στοιχησαν τον ερωτα μου για εκεινον.. νομιζω πωσ δεν ειμαι πια ερωτευμενη.. και ποναω πολυ γι αυτο.. ειμαι σε φαση που θα ηθελα ισωσ και για 6 μηνεσ να μην χω ερωτικεσ επαφεσ..και δεν θα με πειραζε καθολου αυτο.... ενω απο την αλλην μου λειπει τοσο νιωσω υπεροχα στο κρεβατι..

αγαπιομαστε ακομη πολυ..ταιριαζουμε σαν ανθρωποι και στισ αντιληψεισ παρα μα πααρα πολυ..ναι κι ομωσ...

μιλησαμε για διαζυγιο.. και μου ειπε αυτο..αν θελησω να φυγω απο την Αθηνα ενω εχουμε χωρισει .. θα παει δικαστικα να μου παρει το παιδι..

ξερει ποσο πολυ ποναω και μονο στην σκεψη να περασω την ζωη μου στην Αθηνα.. μου στερει το δικαιωμα να ζησω την ζωη μου οπωσ θελω.. ευτυχισμενα σε καλητερεσ συνθηκεσ ζωησ μονο και μονο επειδη εκεινοσ δεν δεχεται να ερχετε οποτε μπορει να βλεπει τον μικρο..
νιωθω να πνιγομαι.. νιωθω σαν να με εχει χτυπησει αμαξι.. νιωθω τρομερα απογοητευμενη.. πωσ μπορεσε.. λεσ και ειναι ξενοσ..λεσ και δεν ξερει..ποσο σημαντικο ειναι για μενα..
πωσ μπορει καποιοσ που σε αγαπαει να σε φυλακιζει σε μια ζωη που δεν θελεισ να ζησεισ , πατωντασ στο γεγονοσ πωσ εγω ποτε δεν θα αποχωριζομουν τον μικρουλη μου..

και ενα απο τα χειροτερα πραγματα εινα πωσ μπορει να χρησιμοποιησει το οτι εβλεπα ψυχιατρο για 2 χρονια.. ουτε ο εχθροσ σου δεν τα σκεφτεται αυτα..
και μετα απο ολα αυτα.. μου λεει πωσ παρ ολα αυτα με αγαπαει πολυ..πωσ δεν εχει κανεναν σκοπο να χωρισουμε πωσ πιστευει πωσ δεν θα χωρισουμε..πωσ ολα θα πανε καλητερα..πωσ θα τα ξαναβρουμε.... και περιμενει εγω δεν ξερω..να εχω φυσιολογικη ερωτικη διαθεση...

μουδιαζω ολοκληρη..μου δηλωνει πωσ το οτι θελω να φυγω επαρχια ειναι καθαρα θεμα εγωισμου..ενω ξερει πωσ ειναι καθαρα θεμα ψυχολογικησ και σωματικησ υγειασ..πωσ ειναι θεμα ευτυχιασ..ιδιοσυγκρασιασ..ο νειρων.. αναγκων.. ελπιδων...

και εγω τι πρεπει τωρα να κανω¨?να κανω πωσ δεν εγεινε τιποτα?πωσ ολα αυτα τα λογια δεν με μαχερωσαν ποτε?πωσ τα δεχομαι ολααυτα τα λογια.. και θα τον θελω κι ολασ?...παντα η απαντιση ειναι.. ''ο χρονοσ θα δειξει..οτι εινα ειναιγινει θα γινει'' το γνωριζω αυτο.....

Ομωσ θολωνει το μυαλο μου...δεν καταλαβαινω τιποτα..γινομαι ζομπι ..

Adzik, το παιδι παει 99% στη μητερα. πρεπει να ειναι παρα πολυ ακαταλληλη μια μητερα για να της το παρουν. αυτα ξερω απο δικηγορους. καταθλιψη που εχεις περασει, εχει περασει το 25% του πληθυσμου. δεν αποδεικνυει οτι εισαι ακαταλληλη μητερα. χαλαρωσε!

To σκεφτηκα κι εγω ετσι Λου οπωσ τα λεσ.. απλωσ .. τρελαινομαι που καποιοσ που σε ξερει καλητερα απο τον καεναν μπορει να φερθει ετσι..πραγαμτικα εχω πεσει απο τα συννεφα..

εχεις αποφασισει να χωρισεις Αντουλα?
δεν εισαι ευτυχισμενη μαζι του?οπου και να ησουν υποτιθεται θα ηθελες να ειστε μαζι..

Αdzik,

για αρχη να πω οτι λυπαμαι για την εκβαση της καταστασης. Αλλα καλυτερα να προχωρας μπροστα εκει που υπάρχει ελπιδα για κατι καλυτερο παρα να βαλτωνεις σε κατι που δεν σου μιλαει στην ψυχη σου πλεον.

Ηθελα μονο να σε ρωτησω: αυτο που σου ειπε ο αντρας σου ειναι οτι θα διεκδικησει τα δικαιωματα του δικαστικα ή οτι σκοπος του ειναι να σου παρει το παιδι πατωντας στην καταθλιψη σου? Το ενα με το αλλο, εχει τεραστια διαφορα επι της ουσιας κ γι αυτο σε ρωταω. Το χεις συζητησει μαζι του ανοιχτα ή αυτο ειναι καποιο συμπερασμα που εβγαλες?

Υ.Γ. Εγω θα ευχηθω σ αυτη την κομβικη κ δυσκολη στιγμη να σκεφτειτε κ να δειτε ψυχραιμα τι ειναι καλο για τον καθενα σας κ το παιδι σας κ να μην διεκδικησετε το τελευταιο σαν τροπαιο. Ψυχραιμια λοιπον κ καθαρο μυαλο ελπιζω να υπάρχει κ στους δυο για το καλο κ των τριων.

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

Αdzik,

για αρχη να πω οτι λυπαμαι για την εκβαση της καταστασης. Αλλα καλυτερα να προχωρας μπροστα εκει που υπάρχει ελπιδα για κατι καλυτερο παρα να βαλτωνεις σε κατι που δεν σου μιλαει στην ψυχη σου πλεον.

Ηθελα μονο να σε ρωτησω: αυτο που σου ειπε ο αντρας σου ειναι οτι θα διεκδικησει τα δικαιωματα του δικαστικα ή οτι σκοπος του ειναι να σου παρει το παιδι πατωντας στην καταθλιψη σου? Το ενα με το αλλο, εχει τεραστια διαφορα επι της ουσιας κ γι αυτο σε ρωταω. Το χεις συζητησει μαζι του ανοιχτα ή αυτο ειναι καποιο συμπερασμα που εβγαλες?

Υ.Γ. Εγω θα ευχηθω σ αυτη την κομβικη κ δυσκολη στιγμη να σκεφτειτε κ να δειτε ψυχραιμα τι ειναι καλο για τον καθενα σας κ το παιδι σας κ να μην διεκδικησετε το τελευταιο σαν τροπαιο. Ψυχραιμια λοιπον κ καθαρο μυαλο ελπιζω να υπάρχει κ στους δυο για το καλο κ των τριων.

---

Oxi δεν εχει προσ θεου σκοπο να μου παρει γενικα το παιδι απλωσ σε περπτωση που θελησω να φυγω για πχ επαρχια.. μου ειπε πωσ για να κρατησει εστω με το ζορι τον μικρο κοντα του.. θα παει δικαστικα..

δεν εχουμε αποφασισει ακομη για διαζυγιο..ομωσ το συζηταμε..και εγω μεσα μου νιωθω σχεδον σαν να ημαστε σε διασταση..

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

εχεις αποφασισει να χωρισεις Αντουλα?
δεν εισαι ευτυχισμενη μαζι του?οπου και να ησουν υποτιθεται θα ηθελες να ειστε μαζι..

---

εγω αυτο που θελω ειναι ενα ευτυχισμενο σπιτι.. να τον κοιταω..και να μου βγαινει χαμογελο και οχι θυμοσ η πικρα..
να τον κοιταω και να τον ποθω και οχι να μην θελω τιποτα περισσοτερο απο χαδια και αγκαλιεσ.

Quote:

---

Originally Posted by Adzik

εγω αυτο που θελω ειναι ενα ευτυχισμενο σπιτι.. να τον κοιταω..και να μου βγαινει χαμογελο και οχι θυμοσ η πικρα..
να τον κοιταω και να τον ποθω και οχι να μην θελω τιποτα περισσοτερο απο χαδια και αγκαλιεσ.

---

και αυτο ειναι το υγιες..να θελεις αυτα..
αλλα οχι?
δηλ αν σ ελεγε "ναι μωρο μου παμε οπου θες",θα τον ποθουσες αντα μου?Κατι χαλασε με την αρνηση του και τωρα δεν ξανακολλαει μεσα σου?

μπορεί να τα λέει επειδή είναι θυμωμένος και για να σε εκβιάσει, αλλά να μην το έκανε πράξη. αν τα εννοεί, σόρρυ αλλά είναι απαράδεκτος.

τι θα έκανα ΑΝ ήμουν στη θέση σου. θα προσπαθούσα να βελτιώσω τη ζωή μου με κάθε τρόπο, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε το να πάω να ζήσω σε ένα νησί. αν είσαι καλά εσύ, θα είναι και το παιδί σου καλά. κι ας με πήγαινε δικαστικά. κι ας το έπαιρνε. μετά από λίγο θα με παρακαλούσε να το πάρω πίσω. το έχω δει αυτό το σκηνικό να συμβαίνει άπειρες φορές, δεν σου κάνω πλάκα. οι άντρες λειτουργούν εκβιαστικά, αλλά στην ουσία δεν ξέρουν πως είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί και νομίζω τους δυσκολεύει πολύ.

νομίζω βιάστηκες να παντρευτείς. και ίσως να μην ταιρίαζετε και τόσο όσο νομίζεις...

δεν μετανιωνω που παντρευτηκα.. και σιγουρα οχι που εκανα παιδακι ειναι οοοοοοτι καλητερο μου εχει συμβει..

ο αντρασ μου ειναι υπεροχοσ ανθρωποσ.. το τρελο ειναι πωσ πιο υπεροχο αντρα δεν εχω συναντισει ποτε...δυστυχωσ πιστευω πωσ το μεγαλο μασ προβλημα που υποβοηθαει ολεσ τισ αλλεσ εκρηξεισ..ειναι η μη ταιριαστη ερωτικη μασ ζωη.. κανεισ μασ δεν παιρνει εκει αυτο που θελει απο τον αλλον.... αν ημασταν σε διασταση πιστευω πωσ μετα απο κανενα 6 μηνο χωρισμο θα μου ελειπε πολυ..και θα ηθελα να ξαναπροσπαθησουμε....εκεινο σ ομωσ ειναι ''η οριστικοσ χωρισμοσ..η μαζι''...τιποτα αλλο...

αν μπορουσαμε να παμε σε διασταση θα ειχαν καταλαγιασει ολα τα ασχημα συναισθηματα που τωρα φουντωνουν με το παραμικρο γιατι πολυ απλα δεν ειχα ουτε μιση μερα χρονο για να ηρεμισω απο τα προβληματα..η απο οποιαδηποτε ψυχολογικη η σωματικη πιεση..θα μου πεισ..thats life... δεν μπορεισ να κανεισ ταιμ αουτ απο την ιδια την ζωη..

απο την αλλην.. ολοι λενε πωσ ο ερωτασ καποτε περναει.. και ζουν οι ανθρωποι μονο με την αγαπη...
ειμαι 26 χρονων.. να αποδεχτω πωσ δεν θα εχω την ερωτικη ζωη που θελω.. και θα ζω μοναχα με αγαπη?....

εγιναν πολλα λαθη αλλα ακομη περισσοτερο μασ αποδυναμοσαν οι δυσκολιεσ..μασ κουρασαν οχι τοσο τον εναν προσ τον αλλον οσο διελισαν την υπομονη και την ανοχη μασ ..γενικωσ..

το επισεισ τρελο ειναι πωσ αντιλαμβανομαστε τον κοσμο την ζωη..το παιδι μασ.. και τα πανα γυρω μασ με παρομοιο τροπο..ξερω τι εννοει οταν μιλαει..ξερω τι σκεφτεται οταν λεει κατι.. ταιριαζουμε στο χιουμορ..την ελειψη επικοινωνιασ την εχουμε μοναχα οταν εχει να κανει με εμασ τουσ δυο..λεσ και χαλασαν και οι πομποι και οι δεκτεσ μασ.. αλλα λεει ..αλλα εννοει..αλλα καταλαβαινω πωσ εννοει.. αλλα λεω ..αλλα καταλαβιανει πωσ εννοω.. γινομαστε προκατελημενοι.. αδικοι.. πληγωνομαστε.. ποναμε.. και δεν ξερουμε πωσ να το φτιαξουμε.. και εστω και το φτιαχνουμε.. πωσ κανεισ ενα μετρο κρεβατι.. πολυ ικανοποιητικο?...οταν εχεισ προσπαθησει τα παντα?..απλωσ δεν συμβαινει..

στο ερωτικό δεν ταιριάζατε από την αρχή, ή τώρα που έχει στραβώσει η κατάσταση?

όχι, φυσικά και μπορείς να κάνεις τάιμ άουτ για λίγο από μια σχέση για να τα ξεκαθαρίσεις μέσα στο κεφάλι σου.

δεν μπορείς να πάρεις το παιδί και να πας λίγες μέρες στους γονείς σου ή σε κάποια φίλη?

εραστεσ θα μπορουσαμε να βρουμε και οι δυο.. ομωσ αυτη ειναι η λανθασμενη και η ευκολη ψευτικη λυση.. δεν ημαστε ετοιμοι ουτε να το παρατησουμε.. ουτε να κοιμηθουμε με αλλουσ..ομωσ δεν εχουμε αντοχεσ ουτε να το χειριστουμε καπωσ..γιατι η υπομονη μασ εξαντληται τρομερα γρηγορα...πια.. πραγματικα ευτυχισμενοι με ολη μασ την ψυχη ημαστε μονο οταν παιζουμε ολοι μαζι με τον μικρο μασ..

Quote:

---

Originally Posted by claire

στο ερωτικό δεν ταιριάζατε από την αρχή, ή τώρα που έχει στραβώσει η κατάσταση?

όχι, φυσικά και μπορείς να κάνεις τάιμ άουτ για λίγο από μια σχέση για να τα ξεκαθαρίσεις μέσα στο κεφάλι σου.

δεν μπορείς να πάρεις το παιδί και να πας λίγες μέρες στους γονείς σου ή σε κάποια φίλη?

---

οχι δυστυχωσ δεν εχουμε να παμε καπου..ασε που ο Μιχαλησ μαλλον θα αντιδρουσε πολυ αρνητικα σε και τετοιο.. θα μου ελεγε πωσ απο την στιγμη που φευγω.. τελειωσαμε.. αντε να βρεισ ακρη.. χαζοι εγωισμοι αντι να βρουμε μια πρακτικη λυση..μια βοηθεια..

απο την αρχη στα 10 στο ερωτα μασ εβαζα 7/10... ελα που δεν ειχα στο παρελθον αλλον συντροφο ερωτικο με τον οποιο να μην ταιριαζα ερωτικα..(ημουν πολυ τυχερη.. αλλα δεν το ηξερα πωσ ητα απλωσ θεμα συμπτωσησ χεχεχε) και το θεωρησα δεδομενο πωσ θα βελτιωνοντουσαν τα πραγματα.. μετα τον αγαπησα παραφωρα..και δεν θα τον αφηνα με την καμια..χεχεχε

θεωρουσα για πολυυυυυυ καιρο εξαλου πωσ το ερωτικο δεν ειναι σημαντικο..ειναι 2ρευον τριτευον κλπ.. ειχα χορτασει καλο ερωτα βλεπεισ.. οι πρωτοεραιοτητεσ ηταν παντα διαφωρετικεσ..απλωσ ανακαλυψα την σημασια τησ καλησ ερωτικησ ζωησ...

ευρικα ευρικα.. οσο επιφανιακο και αν ειναι...ειναι σημαντικο.. για ολουσ μασ..

αυτη η ιστορια μου θυμιζει εμενα, μονο που δεν ειχα την τυχη να ταιριαζω ερωτικα με τους πρωην, το αντιθετο θα ελεγα, εκει που ειχα πειστει οτι παει εχω προβλημα, βρηκα εναν να ταιριαζω, και ηταν ο μεγαλυτεροσ &^%&@"@ ολων των εποχων! τι βλακεια κ αυτη...... τι ειναι αυτη η ερωτικη χημεια τελοσπαντων?? μεγαλη απορια το εχω!

Quote:

---

Originally Posted by carrie

αυτη η ιστορια μου θυμιζει εμενα, μονο που δεν ειχα την τυχη να ταιριαζω ερωτικα με τους πρωην, το αντιθετο θα ελεγα, εκει που ειχα πειστει οτι παει εχω προβλημα, βρηκα εναν να ταιριαζω, και ηταν ο μεγαλυτεροσ &^%&@"@ ολων των εποχων! τι βλακεια κ αυτη...... τι ειναι αυτη η ερωτικη χημεια τελοσπαντων?? μεγαλη απορια το εχω!

---

carrie έχεις δίκιο, μπορεί κάποιος να είναι ο καλύτερος εραστής του κόσμου για εμάς, αλλά κατά τ' άλλα να μην αντέχεται. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η 'ερωτική χημεία' είναι κάτι δευτερεύον ή ανέφικτο σε μια καλή σχέση. Νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να βρεί κάποιον που να του ταιριάζει και στον έρωτα και σε άλλα βασικά για μια σχέση στοιχεία. Για μένα πάντως η ερωτική χημεία που λες σημαίνει να μου αρέσει αβίαστα η σωματική επαφή, το άγγιγμα, ο τρόπος που κάνει έρωτα, η διάρκεια και οι προτιμήσεις του και να νιώθω ικανοποίηση εξαρχής, χωρίς να πρέπει να κάνω χίλιες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις για να αλλάξουν τα πράγματα.

άντα, καλημέρα.
πρώτα θα σου πω πως το να σε πατάει ο πατέρας του παιδιού πάνω στο ότι έχεις ψυχολογικά προβλήματα κ έτσι θα διεκδικήσει το παιδί είναι ότι χειρότερο.
ακόμη κ πάνω στα νεύρα του να το πει.
εγώ άκουσα το ίδιο από τον πρώην.
μάλιστα μου είπε : κάποια που έχει νοσηλευτεί κ έχει κάνει απόπειρα δν πρόκειται ποτέ να πάρει το παιδί της.
πρώτα πληγώθηκα κ μετά εξαγριώθηκα.
δν πίστευα πως το άκουσα.
σε καταλαβαίνω λοιπόν.
πρέπει να σου πω εδώ όμως πως η μάνα χάνει το παιδί της μόνο όταν εκδίδεται ή παίρνει ουσίες αποδεδειγμένα όμως.
ο πρώην μου είναι αλκοολικός.
για να το αποδείξω όμως αυτό χρειάζεται ένα 6μηνο.
δικαστικά εννοώ.

εσύ δν έχεις τέτοιο πρόβλημα.οπότε μν φοβάσαι για το παίδι.

τώρα θα σου πω πως ο έρωτας το πολύ να κρατήσει 2 χρόνια.
επιστημονικά αποδεδειγμένο!
δν λέω πως δν θα θέλεις τον σύντροφο σου για να κάνεις έρωτα μαζί του, αλλά δν θα υπάρχει αυτό το φτερούγισμα στο στομάχι, να ιδρώνουν τα χέρια σου κάθε φορά που θα τον βλέπεις.
μετά έρχεται κ γίνεται μόνο αγάπη.
ακόμη κ να μν κάνεις έρωτα δν σημαίνει πως δν θα υπάρχει αγάπη.
από ότι κατάλαβα εσύ θέλεις πάρα πολύ να φύγετε επαρχία.
είναι ότι καλύτερο κατά τη γνώμη μου.υπάρχει ένα μεγάλο ΟΜΩΣ.
στην εποχή μας είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλειά.
κ όπως όλα δείχνουν θα είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα.
αν δν βρει κάποια δουλειά που να αμοίβεται αρκετά καλά όπως αμοίβεται τώρα, σίγουρα του είναι αδύνατο να την αφήσει.
αυτό οφείλεις να το κατανοήσεις.
ζύγισε τα πράγματα κ δες πιο είναι το καλύτερο για την οικογένεια σου.
σου εύχομαι τα καλύτερα.

Καλημερα.. ναι οντωσ μυστηριο πραγμα..και ακριβωσ αυτο οταν ταιριαζουμε πολυ με καποιον ερωτικα τοσο φαινεται να μην ταιριαζουμε στα υπολυπα..η το αντιθετο..

ειναι πολυ παραξενο αν σκεφτεισ πωσ η χημεια μασ κανει να θελουμε να κανουμε ερωτα με τον αλλον..αρα και κατα την φυση να κανουμε παιδια μαζι τουσ, να ταιριαξουμε τα dna μασ..

..μα πωσ μπορει να θελει η φυση να θελουμε να κανουμε παιδακια με ατομα με τα οποια η χημεια μονο και λιγα ακομη πραγματακια μασ ενωνουν.. μυστηριο το dna...χεχεχεχ

α,μν μου τα θέλεις όλα κ εσύ!
ο σκύλος χορτάτος κ η πίτα ολόκληρη δν γίνεται, μπέιμπι!

Quote:

---

Originally Posted by arktos

άντα, καλημέρα.
πρώτα θα σου πω πως το να σε πατάει ο πατέρας του παιδιού πάνω στο ότι έχεις ψυχολογικά προβλήματα κ έτσι θα διεκδικήσει το παιδί είναι ότι χειρότερο.
ακόμη κ πάνω στα νεύρα του να το πει.
εγώ άκουσα το ίδιο από τον πρώην.
μάλιστα μου είπε : κάποια που έχει νοσηλευτεί κ έχει κάνει απόπειρα δν πρόκειται ποτέ να πάρει το παιδί της.
πρώτα πληγώθηκα κ μετά εξαγριώθηκα.
δν πίστευα πως το άκουσα.
σε καταλαβαίνω λοιπόν.
πρέπει να σου πω εδώ όμως πως η μάνα χάνει το παιδί της μόνο όταν εκδίδεται ή παίρνει ουσίες αποδεδειγμένα όμως.
ο πρώην μου είναι αλκοολικός.
για να το αποδείξω όμως αυτό χρειάζεται ένα 6μηνο.
δικαστικά εννοώ.

εσύ δν έχεις τέτοιο πρόβλημα.οπότε μν φοβάσαι για το παίδι.

τώρα θα σου πω πως ο έρωτας το πολύ να κρατήσει 2 χρόνια.
επιστημονικά αποδεδειγμένο!
δν λέω πως δν θα θέλεις τον σύντροφο σου για να κάνεις έρωτα μαζί του, αλλά δν θα υπάρχει αυτό το φτερούγισμα στο στομάχι, να ιδρώνουν τα χέρια σου κάθε φορά που θα τον βλέπεις.
μετά έρχεται κ γίνεται μόνο αγάπη.
ακόμη κ να μν κάνεις έρωτα δν σημαίνει πως δν θα υπάρχει αγάπη.
από ότι κατάλαβα εσύ θέλεις πάρα πολύ να φύγετε επαρχία.
είναι ότι καλύτερο κατά τη γνώμη μου.υπάρχει ένα μεγάλο ΟΜΩΣ.
στην εποχή μας είναι πολύ δύσκολο να βρεις δουλειά.
κ όπως όλα δείχνουν θα είναι ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα.
αν δν βρει κάποια δουλειά που να αμοίβεται αρκετά καλά όπως αμοίβεται τώρα, σίγουρα του είναι αδύνατο να την αφήσει.
αυτό οφείλεις να το κατανοήσεις.
ζύγισε τα πράγματα κ δες πιο είναι το καλύτερο για την οικογένεια σου.
σου εύχομαι τα καλύτερα.

---

Αρκτε μου σε ευχαριστω για την απαντιση σου..οπωσ και ολα τα παιδια..

ναι ειναι τρομαχτικο και απογοητευτικο το να ακουσ κατι τετοιο απο τον ανθρωπο που εχει σ και σε εχει λατρεψει..

οσο για την επαρχια..και την εργασια..σαφωσ και εχω ζηγισει και καταλαβει τα πραγματα... ο αντρασ μου χρωσταει και γι αυτο τον λογο αναγκαστικα πρεπει να εχει υψιλο μισθο.. κατανοω απολυτα πωσ τετοιοι μισθοι στην επαρχια δυσκολα βρισκοντε..αλλα ξερω επισεισ πωσ απο την στιγμη που δεν υπαρχει βιασυνη.. αν υπαρχει καλη θεληση.. τουλαχιστον θα μπορουσε να ψαχνει που και που.. και που ξερεισ.. εκεινοσ δεν εψαξε ποτε.. ουτε ηταν αισιοδοξοσ..ουτε ομωσ εκανε ποτε καμια προσπαθεια γι αυτο.. οκ καταλαβαινω.. δεν γουσταρει επαρχια..μονο που εγω ημουν ξεκαθαρη σε αυτο απο την αρχη.. ειναι κομματι απο τον τροπο ζωησ που εγω θελω για εμενα..ωντασ ομωσ και λογικη.. αποφασισα να θυσιασω χρονια απο την ζωη που εγω θελω να ζησω..επειδη εκεινοσ δεν μπορει και δεν θελει να φυγει..υπο την προιποθεση πωσ καποια στιγμη θα γινει..σε 3-5 χρονια.. ειχε συμφωνησει κι εκεινοσ..

και τωρα θα βρεθω τι?καταδικασεμνη να ζησω σε μια πολη που δεν θελω?...αν ειναι δυνατον.. να πρεπει να καταληγουμε στα δικαστηρια..
να μου δωσουν εμενα την επιμελια..και μετα τι? να θυμωνει με το κρατοσ.. και με εμενα που θα θελω κι εγω να ζησω ευτυχισμενη?...και φυσικα ο γιοκασ μασ επισεισ ευτυχισμενοσ..

άντα νομίζω πως το πρώτο βήμα είναι να αποφασίσετε αν θέλετε και μπορείτε να είστε μαζί σαν σύζυγοι-ερωτικοί σύντροφοι. Νομίζω πως πνίγεσαι γενικά μέσα στη σχέση και ψάχνεις διεξόδους, που όμως δεν λύνουν απαραίτητα τα βασικά προβλήματα. Στο θέμα αθήνα-επαρχία έχετε τώρα μια διαφωνία. Στο ερωτικό κομμάτι όμως έχετε μια βασική ασυμβατότητα απ' όσο καταλαβαίνω και μάλιστα υπήρχε εξαρχής. Κι είναι ένα σημαντικό στοιχείο της σχέσης ενός νέου ζευγαριού. Δεν σου λέω ότι αν όλα πήγαιναν καλά στο κρεβάτι θα συμφωνούσατε και στα υπόλοιπα, όμως αν εσύ ένιωθες και νιώθεις ανικανοποίητη, πώς αυτό θα άλλαζε με μια μετακόμιση μαζί?

Το θέμα λοιπόν είναι καταρχήν να σκεφτείτε αν μπορείτε να είστε ερωτικοί σύντροφοι-σύζυγοι. Αν δεν είστε μαζί σαν ζευγάρι, μπορείτε να παραμείνετε δυο άνθρωποι που εκτιμούν και νοιάζονται ο ένας τον άλλον και δύο γονείς. Από εκεί και πέρα το πού θα μείνει ο καθένας, χρειάζεται να το αποφασίσει με βάση όχι μόνο τα όνειρα και τα θέλω του, αλλά και την πραγματικότητα και τις ανάγκες του παιδιού σας.

Λυπάμαι πολύ για την εξέλιξη αυτή γιατί είχα μέσω του φορουμ παρακολουθήσει αυτή τη σχέση (επειδή γράφατε γι' αυτήν).
Αν κρίνω από το παρελθόν κρίσεις περνάγατε και περνάγανε.
Εύχομαι κι αυτή να είναι απλώς μία ακόμα κατάσταση που θα ξεπεραστεί μέσω των κατάλληλων... διορθωτικών κινήσεων.
Βέβαια υπάρχουν και μια σειρά άλλα θέματα..
ότι φλέρταρε ενώ πηγαίνατε να παντρευτείτε, ότι χρωστάει πάρα πολλά χρήματα από ό,τι είχες πει εσυ...
Ειλικρινά;
Δεν ξέρω. Μακάρι να αποτελέσει έναυσμα αυτό για να διορθωθούν πράγματα. Αν όχι, μην βασανίζεσε.

Aντζικάκι, λίγα στα γρήγορα. Διάβασα το θέμα σου ξημερώματα, γιατί ήμουν κουκουβάγια λολ. Λοιπόν...σου κάνει εντύπωση πως κάποιος που σε ξέρει τόσο καλά όπως έγραψες μπορεί να χρησιμοποιεί αυτή του γνώση με αθέμιτους σκοπούς? ΚΑΚΩΣ σου κάνει εντύπωση. Αν δε σου έκανε, θα ήσουν ξεφτέρι στα παιχνίδια ελέγχου που παίζονται πολλές φορές στις σχέσεις. Έχεις στο νου σου την έννοια της αγάπης που περιλαμβάνει όρους όπως αυτός της αυτοθυσίας, γιατί είσαι ένα κακοποιημένο παιδί και ο άντρας σου αυτό το γνωρίζει και σε χειρίζεται αναλόγως. Σόρρυ, αλλά δεν τον θεωρώ καθόλου υπέροχο όπως τον περιγράφεις. Υπέροχος θα ήταν ένας σύντροφος που θα ήθελε το "καλό" σου, δίχως αυτό το καλό να έπρεπε απαραίτητα να τον περιλαμβάνει. Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες. Δυστυχώς όταν το ένα μέρος σε τέτοιες σχέσεις αρχίζει να αναδιαπραγματεύεται τους όρους της σχέσης, τότε το ανασφαλές μέρος της σχέσης αντιλαμβάνεται την αναδιαπραγμάτευση ως προσωπική απειλή, αντί ως ευκαιρία για αλλαγή όσων δεινών κάνουν τη σχέση δυσλειτουργική. Το τοπίο της σχέσης κλυδωνίζεται κάθε φορά που οτιδήποτε κουνιέται, λες και πρέπει πάντα να είναι καθετί στη θέση του την αρχική, και οι τριγμοί και οι ρωγμές της σχέσης γίνονται όχι μόνο ορατές αλλά και έχουν έναν συναισθηματικό απόηχο που σοκάρει. Λογικό λοιπόν να αισθάνεσαι σα να σε πάτησε αμάξι, αλλά σε πατάει ο άντρας σου και όχι κανένα τογιότα. Οι υποτιθέμενές σου ελλείψεις θα έρχονται κάθε φορά στο προσκήνιο, όταν εσύ θα προσπαθείς να αλλάξεις τους όρους, άρα και ο ρομαντισμός σου λειτουργεί εναντίον σου, ξέχνα τα υπέροχος και αντίκρισε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι πως τα κακοποιημένα άτομα δεν έχουν την καλύτερη ιδέα για τον εαυτό τους και γίνονται εύκολα θύματα σε τέτοια "υπέροχα" άτομα. Δηλαδή χειριστικά και ελεγκτικά. Εσύ λες πως θα καθόσουν και δέκα χρόνια χωρίς φράγκο, αυτός το περιμένει από εσένα, γιατί γνωρίζει πού πατάει αυτή σου η αυτοθυσία, πατάει στο παρελθόν σου και το απηχεί. Το παιδί γίνεται ένα μέσο ελέγχου, είναι άλλη μία χειριστική συμπεριφορά του, όπως και αυτή που είχες περιγράψει άλλοτε, πως σε θέλει δίχως κύκλο, άρα δίχως εξωτερικές επιρροές ώστε να μην απειλείται επίσης από τυχόν σου ψαξίματα και απόκτηση εμπειρίας, που θα σε έκαναν λιγότερο ευγνώμονα και περισσότερο διεκδικητική. Η οικονομική σου εξάρτηση από αυτόν είναι άλλο ένα θεματάκι. Όλα αυτά και άλλα έρχονται και δένουν τη σούπα της σχέσης, που έκανες απ' ό,τι κατάλαβα αρκετά μικρή, αν είσαστε μαζί τόσα χρόνια ήδη. Ως μικρή και κακοποιημένη η ανάγκη σου για αποδοχή ήταν μεγάλη και πιεστική και σκίαζε την κρίση σου, προσωπική μου άποψη. Ήρθε και το παιδί πριν προλάβετε να δείτε πολλά ο ένας για τον άλλο. Η οικονομική δυσπραγία έγινε μεγαλύτερη και φυσικά αυτό γεννάει την αμφισβήτηση της αυτοθυσίας, που είναι ένα κατασκεύασμά σου, δεν ισχύει τέτοιος κανόνας, να "πρέπει να αντέχω", εσύ τον έφτιαξες για να μπορείς να κάνεις μία υπεραναπλήρωση για τα ιδεατά σου μειονεκτήματα, που εσύ πιστεύεις ότι έχεις και που καλό θα ήταν να τα σκεφτείς, δουλέψεις και ανατρέψεις.

Επίσης, θα σου συμβούλευα να προσπαθήσεις να αποκτήσεις μία δουλειά, ώστε να γίνεις περισσότερο ανεξάρτητη, να πας το παιδάκι σου σε ένα δημόσιο σταθμό για να αρχίσεις να έχεις τη δική σου ζωή, την έξω από το σπίτι, και να σταθείς στα πόδια σου λίγο λίγο, ώστε όταν θα θέλεις να φύγεις από οποιαδήποτε σχέση της ζωής σου δε γουστάρεις να μπορείς να το κάνεις, δίχως να γίνεσαι θύμα των συνθηκών που σε καθιστούν ευάλωτη σε χειρισμούς.

Καλή συνέχεια.

Να πω και κάτι άλλο; Αν μου επιτρέπεται;
Νοιώθεις ότι νοιώθει καλά που τα γράφεις εδώ όλα Adzik?
Ή είναι κάτι που θα τον απομακρύνει περισσότερο;
Απλώς μια σκέψη.
(από την άλλη έτσι έχεις και τη συνεισφορά της rain που είναι καταλυτική :D )

(να πεταχτω και εγω απο το πουθενα τωρα σε αυτο το θρεντ!)


Εγω να ξερεις Αντζικ, ειχα "θυμωσει" ηδη εδω και καμποσο καιρο οταν ελεγες πως δεν σε αφηνει να βγαινεις εξω με παρεες μονη σου , πως ζειτε κλειδωμενοι σπιτι σας , πως σου λεει οτι "ετσι πρεπει να ειναι η κατασταση" κτλ Αν το συνεχιζες και αλλο θα ελεγες οτι εχετε 2 γευματα την μερα, 20 λεπτα στο προαυλιο , και μετα τις 10 τα κελια κλεινουν και πρεπει να εισαι πισω στο κελι για την καταμετρηση!

Μετα απο αυτα αναρωτιομουν που συνεχισες και ελεγες , και συνεχιζεις να λες, οτι ειναι υπεροχος ανθρωπος ο δεσμοφυλακας σου. Λιγο ακομα και θα εχουμε το στοκχολμ συνδρομ..

Με αυτο που ειπε οτι θα σου παρει το παιδι , υπονοοντας το οποιο φ,χ,ψ ψυχολογικο παρελθον σου , μου φαινεται περασε καθε οριο.

Το ξερω οτι σους καυγαδες οταν εχουμε μια ιδεα να πουμε κατι, τοτε 99% θα ειναι μια κακη ιδεα και θα βγει βαρυ πραγμα , παρολα αυτα οπως και να το δεις θα μπορεις να το λες οχι για ακομα μια βδομαδα μεχρι να ξεχαστει , αλλα και μετα απο 10 ολοκληρα χρονια. Θα εχεις να λες "Καποτε με απειλησε οτι θα μου παρει το παιδι πατοντας πανω μου.Τι να εκανα?" για μια ζωη.


Απο την αλλη βεβαια εχει και λιγο τα δικαια του (αν δεν τα χανει με αυτο που πεταξε μονομιας) με την λογικη οτι εχει μια καλη δουλεια, και οτι επαρχια δε θα βρει ευκολα κατι τοσο καλο , οπως εσυ λες. Δηλαδη δεν το κανει για τον εαυτο του μονο αλλα και για εσενα και τον μικρο. Αν και εδω που τα λεμε πιστευω οτι κατα πολυ βαθος για τον εαυτο του κανει ωστε να ειναι αυτος τελικα ικανοποιημενος (αρχηγος, καλη δουλεια, η οικογενεια του, το σπιτι του, βασιλιας κτλ)


Ξες κατι?

Καλυτερα να αρχισεις να επιβαλεσαι λιγο λιγο , οχι με τσαμπουκα και αγριαδες, αλλα αν θες να κρατησει ολο αυτο που εχετε μαζι , βαλε και εσυ καποιους κανονες στον γαμο σου, δε θα βαζει μονο αυτος. Μαζι παντρευτηκατε, δεν παντρευτηκε μονος του για να εχει ολα τα δικαιωματα, ετσι δεν ειναι?

Το να φυγεις για επαρχια μια κουβεντα ειναι,

κανε κατι πιο απλο οπως σου ειπε η κατακλυσμος και τυφωνες λιγο πιο πανω,

βρες μια πολυ προχειρη δουλιτσα να σταθεις στα ποδια σου εστω και να παρεις αυτοπεποιθηση, να συναναστρεφεσαι με αλλο κοσμο κιολας ετσι παραλληλα , γιατι τωρα εισαι σε περιεργο σταδιο που και να θες δε μπορεις να φυγεις. Νομιζω, δε θυμαμαι καλα, ειχες πει οτι δεν εχεις και πολλους συγγενεις στην Αθηνα και γενικα καπου να πας , ή κανω λαθος?



Δεν ειναι αναγκη να τρεξεις μακρυα και να διαλυσεις το σπιτι σου ετσι.

Κανε τον με καποιον τροπο αυτον να υποχωρησει και να σου δωσει αερα.


Βρες κατι να σοκαριστει λιγο και να κανει πισω μονος του , μονος του χωρις να τον σπρωξεις.




μινι ιστορια:

Θυμαμαι πολυ πολυ παλια (οταν ημουν ακομα μπολτακι) ειχαμε στη γειτονια μια γειτονισα παντρεμενη με εναν φορτηγατζη. Η γυναικα αυτη ηταν κλειδωμενη σπιτι της κυριολεκτικα, με 2 μικρα παιδακια κιολας, και ο αντρας της ενω ηταν απο οσο θυμαμαι καλος ανθρωπος γενικα (ετσι εμοιαζε) την ελεγχε πληρως με το οικονομικο μιας και ηταν η μονη πηγη εισοδηματος σπιτι (φορτηγο που γυρναγε ολη την ελλαδα). Επισης η συγκεκριμενη ειχε μονο απολυτηριο δημοτικου , μηδεν περουσιακο στοιχεια, χωρις δουλεια (της ελεγε οτι επρεπε να μεγαλωσει τα παιδια) . Θυμαμαι ακουγα συνεχεια ποσο χειροτερευε η κατασταση εκει , αρχικα αυτος γυρνουσε κουρασμενος σπιτι και μεθαγε , της φωναζε , γενικα καπως ολιγον δραμα ολο το σκηνικο. Αυτη δε μπορουσε να κανει κατι για να το αντιμετωπισει αυτο μιας και ο αλλος την ελεγχε πληρως.



ή τουλαχιστον ετσι νομιζε.


Εμαθα πριν λιγα χρονια οτι αυτη πλεον ειναι μονη της , σε δικο της σπιτι με δικο της αυτοκινητο με μια καλη δουλεια σε τραπεζα νομιζω κιολας.

Ξερεις τι εκανε? Πηγε σε νυχτερινο σχολειο για χρονια , πηρε τα απολυτηρια της , βρηκε καποιες δουλιτσες και μαζευε οικονομιες στην ακρη, εμαθε οδηγηση , κυνηγησε την ζωη της και εγινε γενικα καπως αυτονομη! Μεχρι και σε δικο της σπιτι (δικο της φουλ) καταφερε να μενει τελικα. Τι μπορουσε να κανει ο φορτηγαρης να την σταματησει ? τιποτα. Θα της ελεγε "οχι μην πας να δουλεψεις, δε θελουμε εισοδημα στην οικογενεια". "οχι μην πας να παρεις απολυτηριο λυκειου , δε σε θελω μορφωμενη εδω" . "οχι μην κυνηγας τα ονειρα σου, σε θελω σκλαβα εδω μεσα να σε κανω οτι θελω" , ?

δε νομιζω.

όμορφη άντα,
δεν νομίζω ότι θα έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσεις αυτα τα δυσάρεστα που γράφεις.
είναι μόνο δυσάρεστες σκέψεις ,άντε και δυσάρεστες κουβέντες,
το τι λέμε με το τι κάνουμε έχει μεγάλη απόσταση και όταν μάλιστα ενδιάμεσα υπάρχει αγάπη όλο και μεγαλώνει αυτή η απόσταση.
κρίση είναι και θα περάσει,.....στάνταρ.....
δείξτε ότι ακόμη έχεται την διάθεση να αγαπιέστε και κάθε φορά όλο και πιο πολύ,
για να είστε εσεις ευτυχισμένοι και εμένα να μου τρέφεις τις ελπίδες μου ,
ότι οι άνθρωποι μπορούν να αγαπιούνται αληθινά!!
πολλες καλημέρες!!

μπολτ, ο φορτγατζής πολλά θα μπορούσε να κάνει.
όταν δν την άφηνε να βγει από το σπίτι κ αυτή τελικά βγήκε έπιασε δουλειά κ έγινε αυτόνομη κάπου υπάρχει ένα κενό.
όταν ο άλλος είναι τόσο αυταρχικός, δν θα σου επιτρέψει εύκολα να βγεις από το σπίτι.
δν γνωρίζω λεπτομέρειες βέβαια.
μπράβο της πάντως.
κ μου άρεσε και το : όχι μην κυνηγάς τα όνειρα σου.
βάζω κ το χέρι μου στη φωτιά πως σε αυτό θα ήταν πλήρως αντίθετος.
για την άντα τώρα φυσικά δν το συγκρίνω.

άντα, διάβασα πως ο άντρας σου χρωστάει κιόλας.
αυτό να ξέρεις είναι δυσβάσταχτο.
ελπίζω να το καταλαβαίνεις.

το ότι δν σε άφηνε να βγεις τώρα το θυμήθηκα που το είπε ο άλεξ νομίζω.
πώς λατρεύεις έναν άνθρωπο που σε θέλει εσώκλειστη?
οι φίλοι είναι απαραίτητοι στη ζωή μας, όπως κ η διασκέδαση μας.
η ρέιν στο είπε σωστά πως σε χειρίζεται κατά πως θέλει αυτός.
δν ζούμε στην εποχή που οι γυναίκες έκαναν ότι διατάζει ο αφέντης.
χελόου πες του.
σου ξαναλέω πως το οικονομικό παίζει μεγάλο ρόλο ( όταν χρωστάει κιόλας ), αλλά θέλεις κ εσύ τη ζωή σου.
αυτός τώρα θέλει κ την πίτα κ το σκύλο.
επειδή τώρα έχω την εικόνα καλύτερα στο μυαλό μου.

Quote:

---

Originally Posted by arktos

μπολτ, ο φορτγατζής πολλά θα μπορούσε να κάνει.
όταν δν την άφηνε να βγει από το σπίτι κ αυτή τελικά βγήκε έπιασε δουλειά κ έγινε αυτόνομη κάπου υπάρχει ένα κενό.
όταν ο άλλος είναι τόσο αυταρχικός, δν θα σου επιτρέψει εύκολα να βγεις από το σπίτι.
δν γνωρίζω λεπτομέρειες βέβαια.
μπράβο της πάντως.
κ μου άρεσε και το : όχι μην κυνηγάς τα όνειρα σου.
βάζω κ το χέρι μου στη φωτιά πως σε αυτό θα ήταν πλήρως αντίθετος.
για την άντα τώρα φυσικά δν το συγκρίνω.

---

Οντως ειναι αρκετα διαφορετικη περιπτωση απο αυτη της Αντας. Ηθελα να εστιασω ομως στο θεμα της αυτονομιας.

Ο φορτηγαρης λογω της δουλειας του ελειπε ωρες μπορει και ολοκληρη μερα απο το σπιτι. Απλα περιμενε οταν γυρνουσε να εχει την σκλαβα ετοιμη και υποταγμενη και να τον θελει.
Ηταν καπως αυταρχικος (ακουγα θυμαμαι μονο για φωνες, δε νομιζω ομως να την αγγιξε ποτε) , αλλα επαθε ολιγον σοκ οταν το φτωχοκοριτσο απο το χωριο με το απολυτηριο δημοτικου αρχισε να παταει γερα στο εδαφος.
Εχεις δικαιο, το κενο του ηταν οτι ελειπε απο το σπιτι γενικα οποτε δε μπορουσε να ελεγχει το ωραριο της (περα απο απειλες και φωνες που μαθαινεις με καποιον τροπο να της αγνοεις, ελπιζω)/
Εκει θελω να εστιασω, οτι αυτος που υποταζει παθαινει πατατοσοκ οταν δει ανταρσια και εκει δε ξερει τι να κανει.


To θεμα ειναι να βρει και η Αντα το κενο που υπαρχει και να χτυπησει να το καλυψει ΑΥΤΗ ωστε να εχει δικαιωματα μετα και να μην ειναι απλα ρολος Β.

Αμα παραδειγμα πει η Αντα στον αντρα της , "πρεπει να συμβαλω και εγω στο οικονομικο καπως, δε θελω να σε βλεπω να τα φορτωνεσαι ολα εσυ δεν ειναι σωστο, θα παω να βρω μια προχειρη δουλεια" , τοτε αυτος τι θα κανει για να την σταματησει? Θα βαλει λουκετο στην εξωπορτα για να μην βγαινει? Θα της πει "οχι, μη δουλεψεις, ολα πανε περιφημα οικονομικα" ενω δεν πανε οπως ειπε και ο ιδιος ?



Το θεμα ειναι ομως να φτασει μεχρι εκει.


Τα ατομα που υποταζουν και φωναζουν στην πραγματιοτητα , συνηθως , φοβουνται "ανταρσια" , για αυτο προσπαθουν να κρατησουν τον ελεγχο με φωνες και εκβιασμους στυλ "θα σου παρω το παιδι".

Οταν κανεις την "ανταρσια" σου ομως , τοτε τους αφηνεις λιγο λαχανο και κανουν πισω , εκτος αν μιλαμε για ακραιες περιπτωσεις με φωνακλαδες και ξυλικια που δε νομιζω να μιλαμε για τετοιον ανθρωπο εδω.
Μπορει αυριο μεθαυριο να την θαυμαζει κιολας, μπορει να την θεωρει σημερα οτι δεν ειναι ικανη για πολλα πραγματα και μολις του αποδειξει οτι ειναι ικανη , με πραξεις και αποτελεσματα , να αλλαξει καπως το σκηνικο. μπορει. μπορει και οχι ομως. δε ξερουμε.

Αυτο που ξερουμε ειναι οτι κατι πρεπει να γινει Αντα με ολο αυτο, κατι πρεπει να κανεις!


Εχεις ολο το υπολοιπο της ζωης σου να περιμενεις να αλλαξει μονη της η κατασταση , αλλα μπορεις να κανεις κατι και να γινει πιο συντομα αυτο. και εγγυημενα.

μπολτ, δν με κατάλαβες πώς το εννοούσα.
δν το διευκρίνισα κ εγώ.
όταν είπα για κενό, εννοούσα πως ο αυταρχικός τύπος δν θα θα αφήσει να περάσει έτσι το βγαίνω από το σπίτι κ πηγαίνω νυχτερινό.
επίσης το ότι χώρισε, αγόρασε σπίτι κ αυτοκίνητο, αυτονομήθηκε δλδ θέλει χρόνο.
στο συγκεκριμένο παράδειγμα, υπήρχε βοήθεια.
είτε οικονομική, είτε πρακτική.
η άντα δν νομίζω πως την έχει.
από όσο ξέρω κατάγεται από άλλη χώρα κ δν έχει συγγενείς εδώ.
αυτό ήθελα να πω.

Βασικα οντως. λιγο λιγο και εγω ανακαλυπτω ολο και νεες πληροφοριες που δεν ειχα δει πριν χμμμ...

αλλα ναι το οτι δεν εχει σογια εδω αν οντως ισχυει , ειναι οντως ενα θεμα μμμ...

Δεν νομιζω να φοβασαι το δικαστηριο ε?
Το θεμα ειναι να σταθεις στα ποδια σου οικονομικα κλπ.΄και να εισαι ανεξαρτητη.
Οσο για την σχεση δεν μπορω να ξερω πως θα εξελιχθει , αν τα βρειτε ή οχι , εαν αλλαξει ο ενας απο τους δυο κλπ.
Αλλα προτρεχει να γινεις ανεξαρτητη παση θυσια ωστα να μπορεις να παρεις αποφασεις , πραγμα το οποιο δεν ειναι καθολου ευκολο δεδομενου πως εχει η κατασταση στην Ελλαδα.

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Aντζικάκι, λίγα στα γρήγορα. Διάβασα το θέμα σου ξημερώματα, γιατί ήμουν κουκουβάγια λολ. Λοιπόν...σου κάνει εντύπωση πως κάποιος που σε ξέρει τόσο καλά όπως έγραψες μπορεί να χρησιμοποιεί αυτή του γνώση με αθέμιτους σκοπούς? ΚΑΚΩΣ σου κάνει εντύπωση. Αν δε σου έκανε, θα ήσουν ξεφτέρι στα παιχνίδια ελέγχου που παίζονται πολλές φορές στις σχέσεις. Έχεις στο νου σου την έννοια της αγάπης που περιλαμβάνει όρους όπως αυτός της αυτοθυσίας, γιατί είσαι ένα κακοποιημένο παιδί και ο άντρας σου αυτό το γνωρίζει και σε χειρίζεται αναλόγως. Σόρρυ, αλλά δεν τον θεωρώ καθόλου υπέροχο όπως τον περιγράφεις. Υπέροχος θα ήταν ένας σύντροφος που θα ήθελε το "καλό" σου, δίχως αυτό το καλό να έπρεπε απαραίτητα να τον περιλαμβάνει. Τα υπόλοιπα είναι σάλτσες. Δυστυχώς όταν το ένα μέρος σε τέτοιες σχέσεις αρχίζει να αναδιαπραγματεύεται τους όρους της σχέσης, τότε το ανασφαλές μέρος της σχέσης αντιλαμβάνεται την αναδιαπραγμάτευση ως προσωπική απειλή, αντί ως ευκαιρία για αλλαγή όσων δεινών κάνουν τη σχέση δυσλειτουργική. Το τοπίο της σχέσης κλυδωνίζεται κάθε φορά που οτιδήποτε κουνιέται, λες και πρέπει πάντα να είναι καθετί στη θέση του την αρχική, και οι τριγμοί και οι ρωγμές της σχέσης γίνονται όχι μόνο ορατές αλλά και έχουν έναν συναισθηματικό απόηχο που σοκάρει. Λογικό λοιπόν να αισθάνεσαι σα να σε πάτησε αμάξι, αλλά σε πατάει ο άντρας σου και όχι κανένα τογιότα. Οι υποτιθέμενές σου ελλείψεις θα έρχονται κάθε φορά στο προσκήνιο, όταν εσύ θα προσπαθείς να αλλάξεις τους όρους, άρα και ο ρομαντισμός σου λειτουργεί εναντίον σου, ξέχνα τα υπέροχος και αντίκρισε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι πως τα κακοποιημένα άτομα δεν έχουν την καλύτερη ιδέα για τον εαυτό τους και γίνονται εύκολα θύματα σε τέτοια "υπέροχα" άτομα. Δηλαδή χειριστικά και ελεγκτικά. Εσύ λες πως θα καθόσουν και δέκα χρόνια χωρίς φράγκο, αυτός το περιμένει από εσένα, γιατί γνωρίζει πού πατάει αυτή σου η αυτοθυσία, πατάει στο παρελθόν σου και το απηχεί. Το παιδί γίνεται ένα μέσο ελέγχου, είναι άλλη μία χειριστική συμπεριφορά του, όπως και αυτή που είχες περιγράψει άλλοτε, πως σε θέλει δίχως κύκλο, άρα δίχως εξωτερικές επιρροές ώστε να μην απειλείται επίσης από τυχόν σου ψαξίματα και απόκτηση εμπειρίας, που θα σε έκαναν λιγότερο ευγνώμονα και περισσότερο διεκδικητική. Η οικονομική σου εξάρτηση από αυτόν είναι άλλο ένα θεματάκι. Όλα αυτά και άλλα έρχονται και δένουν τη σούπα της σχέσης, που έκανες απ' ό,τι κατάλαβα αρκετά μικρή, αν είσαστε μαζί τόσα χρόνια ήδη. Ως μικρή και κακοποιημένη η ανάγκη σου για αποδοχή ήταν μεγάλη και πιεστική και σκίαζε την κρίση σου, προσωπική μου άποψη. Ήρθε και το παιδί πριν προλάβετε να δείτε πολλά ο ένας για τον άλλο. Η οικονομική δυσπραγία έγινε μεγαλύτερη και φυσικά αυτό γεννάει την αμφισβήτηση της αυτοθυσίας, που είναι ένα κατασκεύασμά σου, δεν ισχύει τέτοιος κανόνας, να "πρέπει να αντέχω", εσύ τον έφτιαξες για να μπορείς να κάνεις μία υπεραναπλήρωση για τα ιδεατά σου μειονεκτήματα, που εσύ πιστεύεις ότι έχεις και που καλό θα ήταν να τα σκεφτείς, δουλέψεις και ανατρέψεις.

Επίσης, θα σου συμβούλευα να προσπαθήσεις να αποκτήσεις μία δουλειά, ώστε να γίνεις περισσότερο ανεξάρτητη, να πας το παιδάκι σου σε ένα δημόσιο σταθμό για να αρχίσεις να έχεις τη δική σου ζωή, την έξω από το σπίτι, και να σταθείς στα πόδια σου λίγο λίγο, ώστε όταν θα θέλεις να φύγεις από οποιαδήποτε σχέση της ζωής σου δε γουστάρεις να μπορείς να το κάνεις, δίχως να γίνεσαι θύμα των συνθηκών που σε καθιστούν ευάλωτη σε χειρισμούς.

Καλή συνέχεια.

---

Καλα Ρειν μου..χεχεχ καμιιιια σχεση ομωσ... χεχεχεχ...

δεν ειμαι το καιμενακι .. κακοποιημενακι .. ανυμπορακι που περιγραφεισ..

να τα παρω ενα ενα γιατι μαλλον παρεξυγιθηκα.. λοιπον..
''Έχεις στο νου σου την έννοια της αγάπης που περιλαμβάνει όρους όπως αυτός της αυτοθυσίας, ΝΑΙ ΑΥΤΟ ΙΣΧΙΕΙγιατί είσαι ένα κακοποιημένο παιδί και ο άντρας σου αυτό το γνωρίζει και σε χειρίζεται αναλόγως. ΙΣΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΥΠΟΣΥΝΙΔΗΤΑ ΠΑΡΑ ΘΕΜΙΤΑΥπέροχος θα ήταν ένας σύντροφος που θα ήθελε το "καλό" σου, δίχως αυτό το καλό να έπρεπε απαραίτητα να τον περιλαμβάνει. ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΔΩ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ Δυστυχώς όταν το ένα μέρος σε τέτοιες σχέσεις αρχίζει να αναδιαπραγματεύεται τους όρους της σχέσης, τότε το ανασφαλές μέρος της σχέσης αντιλαμβάνεται την αναδιαπραγμάτευση ως προσωπική απειλή, αντί ως ευκαιρία για αλλαγή όσων δεινών κάνουν τη σχέση δυσλειτουργική. Το τοπίο της σχέσης κλυδωνίζεται κάθε φορά που οτιδήποτε κουνιέται, λες και πρέπει πάντα να είναι καθετί στη θέση του την αρχική, και οι τριγμοί και οι ρωγμές της σχέσης γίνονται όχι μόνο ορατές αλλά και έχουν έναν συναισθηματικό απόηχο που σοκάρει ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ.. ΕΓΩ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΣΤΙΣ ΑΛΑΓΕΣ..ΚΑΙ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ..ΕΙΤΕ ΧΑΡΕΣ ΕΙΤΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΩΣ,ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΣΚΙΝΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ.. ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΧΛΙΑΡΗ ΣΧΕΣΗ..ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΤΡΙΟ ΚΡΕΒΑΤΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΜΕΤΡΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΧΡΟΝΟΥ ΤΟΥ ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ..ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ.. ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΕΩΡΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟ ΝΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΒΡΙΣΚΩ ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΙΣΩΣ ΕΠΙΤΥΧΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΝΕ ΣΤΑΣΙΜΟΥΣ..ΚΑΙ Η ''ΚΙΝΗΣΗ'' ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΤΑΣΙΜΟ ΚΑΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ..ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΙΣΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ..:)



Λογικό λοιπόν να αισθάνεσαι σα να σε πάτησε αμάξι, αλλά σε πατάει ο άντρας σου και όχι κανένα τογιότα. XEXEXEXE
Οι υποτιθέμενές σου ελλείψεις θα έρχονται κάθε φορά στο προσκήνιο, όταν εσύ θα προσπαθείς να αλλάξεις τους όρους, άρα και ο ρομαντισμός σου λειτουργεί εναντίον σου, EDΩ ΔΙΑΦΩΝΩ.. Ο ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ..

Η αλήθεια είναι πως τα κακοποιημένα άτομα δεν έχουν την καλύτερη ιδέα για τον εαυτό τους και γίνονται εύκολα θύματα σε τέτοια "υπέροχα" άτομα. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝ ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΟΜΩΣ ΕΧΩ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ..ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ..ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ Η ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ..ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΑΘΕΛΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΗΣΑ ΠΙΣΙΝΕΣ..ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΔΩΘΗΚΑ.
Δηλαδή χειριστικά και ελεγκτικά. ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΔΗΜΑΓΩΓΟΣ ΕΙΝΑΙ .. ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΟ ΛΕΩ ΑΝΟΙΧΤΑ, ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΗΝΑ ΚΟΛΠΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΗ.
Εσύ λες πως θα καθόσουν και δέκα χρόνια χωρίς φράγκο, αυτός το περιμένει από εσένα, ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.. ΑΛΛΑ ΘΕΩΡΗΣΕ ΠΩΣ ΕΦΟΣΩΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ , ΜΠΗΚΑ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΕΙΚΙΩΘΕΛΩΣ ΚΑΙ ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΜΟΥ..ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟΥ ΘΥΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΟΥ ΘΥΣΙΑ..ΤΟ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΝΑ ΣΥΧΝΑ ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΕΞΟΔΩΝ ΕΓΩ..ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ .. ΜΕ ΘΥΜΩΝΕΙ , ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΔΕΙΧΝΕ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΩΕΙ Η ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ.

γιατί γνωρίζει πού πατάει αυτή σου η αυτοθυσία, πατάει στο παρελθόν σου και το απηχεί. ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ.. ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΕΤΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΧΡΙΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ.
Το παιδί γίνεται ένα μέσο ελέγχου, είναι άλλη μία χειριστική συμπεριφορά του, ΜΙΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ...ΚΑΙ ΝΑΙ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΨΑΞΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΛΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ .. ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΕΙΣ ΕΧΕΙ ΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ''ΠΟΝΤΟΥΣ''ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΑΦΟΥ ΕΓΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ..ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΠΟΤΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ..ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΛΗΤΟΥΡΓΟΥΣΕ ΔΕΝ ΞΕΡΩ..ΠΟΛΥ ΑΚΡΑΙΑ..
όπως και αυτή που είχες περιγράψει άλλοτε, πως σε θέλει δίχως κύκλο, άρα δίχως εξωτερικές επιρροές ώστε να μην απειλείται επίσης από τυχόν σου ψαξίματα και απόκτηση εμπειρίας, ΔΙΧΩΣ ΚΥΚΛΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΜΕ ΗΘΕΛΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΗΘΕΛΕ ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΥΚΛΟ..ΟΧΙ ΑΝΤΡΙΚΟ..ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΗΔΕΝΙΣΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΜΟΥ..ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΜΟΝΟ ΚΑΚΟ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ..
που θα σε έκαναν λιγότερο ευγνώμονα και περισσότερο διεκδικητική. ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ..ΧΕΧΕΧΕ..ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΟ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟ ΑΤΟΜΟ ,ΕΙΜΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΜΑΤΑΡΑ, ΞΕΡΩ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΔΙΕΚΔΗΤΙΚΗ ΟΤΑΝ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΘΕΛΩ ΚΑΤΙ, ΠΩΣ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.. ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ.. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ.. ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΤΣΙ...ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ..ΧΕΧΕΧΕΧΧΕ..

...ΣΥΝΑΙΧΕΙΑ

Η οικονομική σου εξάρτηση από αυτόν είναι άλλο ένα θεματάκι.

ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ , ΗΞΕΡΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ..ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΝΑ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΠΟΤΕ.. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΦΕΡΝΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΣΣΑ ΦΕΡΝΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ.. ΟΛΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.. ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΤΟΝ 7 ΜΗΝΑ ΑΦΗΣΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΙΣΩ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΙΕ ΑΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ.. ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.. ΟΡΓΑΝΩΝΩ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΜΑΙ ΓΑΙ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΕΝΑ 5 ΜΗΝΟ ΠΟΥ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΟΥ ΠΟΡΟΙ ΘΑ ΣΤΕΡΕΨΟΥΝ.. ΣΤΗΝΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΙΣΟΥΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ..ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΒΓΑΛΤΟ ΣΠΟΥΡΓΗΤΑΚΙ ΡΕΙΝ ΜΟΥ ΚΑΛΗ.. ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ , ΜΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ (ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΤΡΥΦΕΡΗ)..ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ, ΚΑΡΔΙΑ, ΑΓΑΠΗ..ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ..ΠΙΣΜΑ..ΘΕΛ ΗΣΗ ΓΙΑ ΖΩΗ .. ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ..ΕΡΩΤΑ..ΖΩΗ..

Όλα αυτά και άλλα έρχονται και δένουν τη σούπα της σχέσης, που έκανες απ' ό,τι κατάλαβα αρκετά μικρή, αν είσαστε μαζί τόσα χρόνια ήδη. ΣΤΑ 22.. ΕΙΣΑΙ ΕΝΗΛΙΚΑΣ.. ΝΕΑΡΟΣ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΧΕΧΕΧΕ
Ως μικρή και κακοποιημένη η ανάγκη σου για αποδοχή ήταν μεγάλη και πιεστική και σκίαζε την κρίση σου, προσωπική μου άποψη. Ήρθε και το παιδί πριν προλάβετε να δείτε πολλά ο ένας για τον άλλο. Η οικονομική δυσπραγία έγινε μεγαλύτερη και φυσικά αυτό γεννάει την αμφισβήτηση της αυτοθυσίας, που είναι ένα κατασκεύασμά σου, δεν ισχύει τέτοιος κανόνας, να "πρέπει να αντέχω", εσύ τον έφτιαξες για να μπορείς να κάνεις μία υπεραναπλήρωση για τα ιδεατά σου μειονεκτήματα, που εσύ πιστεύεις ότι έχεις και που καλό θα ήταν να τα σκεφτείς, δουλέψεις και ανατρέψεις.


ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ..ΓΙΑΤΙ ΦΡΟΝΤΙΣΑ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ.. :):):) ΣΥΝΑΙΧΙΖΩ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΠΡΟΣΤΑ..ΚΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΙ ΜΠΟΡΩ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΩ..ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ.. ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΝΩ -ΠΑΝΤΑ..ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΠΕΥΧΕΝΕΙ ΣΥΝΑΙΧΩΣ?ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΠΟΥ ΣΕ ΒΓΑΖΕΙ XEXEX
Επίσης, θα σου συμβούλευα να προσπαθήσεις να αποκτήσεις μία δουλειά,

ΟΠΩΣ ΠΡΟ ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝΩ. KAI ΚΣΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΧΑΡΕΙΣ ΠΟΥ ΣΕ ΤΟΣΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΨΕΥΔΩ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΣΟΥ:)
ώστε να γίνεις περισσότερο ανεξάρτητη, να πας το παιδάκι σου σε ένα δημόσιο σταθμό

AYTO HTAN ETSI KI ΑΛΛΙΩΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ

για να αρχίσεις να έχεις τη δική σου ζωή, την έξω από το σπίτι, και να σταθείς στα πόδια σου λίγο λίγο, ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΤΕΚΟΜΑΙ.. ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ.. Ο ΓΑΜΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ..ΧΕΧΕΧΕ
ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΥΓΩ.. ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ..ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.. ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΣ.. ΚΑΠΟΙΟΝ Π ΟΥ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ ΜΕΡΕΣ Η ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΣΤΩ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΙΣΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.. ΜΠΛΕΞΑΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΤΙΑ ΜΑΣ..ΧΕΧΕΧΕ
ΣΟΡΡΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ..ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΜΕ..ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΙΣΗ..ΜΟΥ¨ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΧΡΩΜΑΤΗΣΩ?ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ..

Quote:

---

Originally Posted by alexandros3

Να πω και κάτι άλλο; Αν μου επιτρέπεται;
Νοιώθεις ότι νοιώθει καλά που τα γράφεις εδώ όλα Adzik?
Ή είναι κάτι που θα τον απομακρύνει περισσότερο;
Απλώς μια σκέψη.
(από την άλλη έτσι έχεις και τη συνεισφορά της rain που είναι καταλυτική :D )

---

Δεν γνωριζει πωσ το λεω σε εσασ εδω.. και δεν χρειαζεται να το ξερει.. οπωσ εκεινοσ ισωσ ανοιχτει σε φιλουσ του ετσι κι εδω εδω σε φιλουσ μου μιλαω.. ακομη και να του πω ομωσ πωσ εχω περιγραψει την κριση μασ εδω.. δεν θα πειραχτει..σαφωσ δεν θα κανει παρτυ..ομωσ γνωριζει πωσ εγω καποιουσ πραγματικουσ φιλουσ εχω εδω στο φορουμ..οπωσ και το οτι απο την στιγμη που εγω δεν εχω ουτε καποιον να τα πωσ και νω νιωσω ασφαλησ η πωσ με καταλαβαινουν.. μπορει να με βοηθησει το να μιλησω με καποια παιδια.. εκτοσ αυτου γενικα εγω δεν εχω μεγαλα θεματα ταμπου..μη σου πω και σχεδον δεν εχω ταμπου..θεωρω τα παντα ανθρωπινα.. και ανθρωπινα και προσπαθω να τα δεχομαι και να τα αντιμετωπιζω..οπωσ χερομαι να μοιραζομαι τα πιο υπεροχα πραγματα με ανθρωπουσ..ετσι δεν φοβαμαι .. να μοιραζομαι και να περνω στηριξη.. απο ανθρωπουσ που ξερω πωσ τουλαχιστον με νοιαζονται.. εστω και ιντερνετικα..χαζο??? απο την στιγμη που κανεισ δεν παθανει ζημια.. ειναι αποδεκτο..ειδικα αν βγει κατι καλο...απο αυτο ετσι δεν ειναι:)

Δεν μπορω να καταλαβω Αντζικ...εισασταν δυο και οι δυο οικονομικα ανεξαρτητοι και τα βγαζατε περα οικονομικα πολυ ασχημα...ενω αυτος δουλευε και δεν εφευγε απο την Αθηνα για αυτο το λογο?
Ρωταω γιατι σαφως με τον ενα εκτος (περαν διατροφης) ισως ζορισουν τα πραγματα.
Δεν ξερω και αν Αθηνα μενατε σε νοικι , αλλα αν μεταφερθεις σε αλλη πολη θα πρεπει να πληρωνεις και νοικι και πολλα.
Ειναι συγκρουση του τι θελω ...το πως εχει η κατασταση και τι ειμαι διαθετειμενος να κανω για να την αλλαξω...καπως ετσι το βλεπω.

Τωρα εαν ζητας συμβουλη περι χωρισμου ή οχι λογω συναισθηματικου τομεα...εμμ σε αυτο εισαι εσυ που αποφασιζεις.

Αντα ,
τι σε χαλαει περισσοτερο?
απο ολα αυτα που γραφεις,βλεπω πολλα κοινα και στο δικο μου γαμο..
Αλλα για σκεψου..ποιο ειναι το πρωτο που σου τσιναει..

Quote:

---

Originally Posted by Boltseed

(να πεταχτω και εγω απο το πουθενα τωρα σε αυτο το θρεντ!)


Εγω να ξερεις Αντζικ, ειχα "θυμωσει" ηδη εδω και καμποσο καιρο οταν ελεγες πως δεν σε αφηνει να βγαινεις εξω με παρεες μονη σου , πως ζειτε κλειδωμενοι σπιτι σας , πως σου λεει οτι "ετσι πρεπει να ειναι η κατασταση" κτλ Αν το συνεχιζες και αλλο θα ελεγες οτι εχετε 2 γευματα την μερα, 20 λεπτα στο προαυλιο , και μετα τις 10 τα κελια κλεινουν και πρεπει να εισαι πισω στο κελι για την καταμετρηση!

Ε καλα μπολτακι μου κι εσυ πιαααα το παρακανεσ..χεχεχεχ... παρ ολο που ισωσ φαινεται απο τα γραπα(τα οποια μπορει να εινα ισυχνα παρεξυγισημα.. η ατελη..λογο του φραπτου λογου..ε δεν γραφουμε και ολοκληρα μυθηστορηματα με ολεσ τισ λεπτομεριεσ..χεχεχε)ημαστε νεαρο και μοντερνο ζευγαρι.. σαφωσ και επεβαλα κι εγω νομουσ και κανονεσ σε αυτη την σχεση , σαφωσ και αντηλιφθηκα .. καποια πραγματα με τα οποια θελησε θεμητα η αθελα να με καπακωσει.. και τα ανετρεψα.. και βγηκα μονη μου.. και με φιλο μου.. και στο τηλεφωνο κααπου καπου η στο φεισ μιλαω με τον καλητερο μου φιλο και καποια καινουρια ατομα που σιγα σιγα μπηκαν στην ζωη μου και σιγααααααααααααα σιγαααααααααααααα καπωσ δενομαστε..και ειναι δικοι μου φιλοι πανω απ ολα..και οχι κοινοι μασ γνωστοι.. κατα την γνωμη μο εφοσων εχω φτασει στο σημειο να καταφερνω κααπωσ να μπορω να αρχιζω να εχω καποιον κοινωνικο φιλικο κυκλο μου διχνει πωσ τοσα χρονια που παλευο και δουλευω μεσα μου.. πιανουν τοπο..
ειναι πολυ νεα..και εχω παλεψει πολυ για να ειμαι ενα μικρο και κακομοιρο θυμα.. απλωσ οταν αντιλαμβανομαι πωσ αυτα που συνηδιτα θυσιαζω για κατι αλλο ..ειτε αυτο λεγετε ισσοροπεια στο σπιτι ειτε αγαπη.. ειναι πολλυ περισσοτερα απο αυτα που θα επρεπε και ειναι δικαιο.. ε .. θυμωνω.. και η αδικια για εμενα ειναι τρομερη κινητηρια δυναμη.. μονο που συχνα ειδικα οταν ο αλλοσ επιμενει οσο εγω πωσ εγω εχω αδικο.. και τερμα.. γιναται μπουρλοτο..και καταστροφικη..γινεται θυμοσ.. το παλευω.. ομωσ.. πλεων δεν σηκωνω χερι.. και δεν φωναζω οσο φωναζα.. δουλευω την δαιχειρηση του θυμου μου.. μοναχα οταν μου ειπε πωσ θα μου παρει το παιδι του εδωσα μερικεσ μπουνιεσ στο στηθοσ..γιατι ξεπερασε καθε οριο.. αυτο ηταν καθαρο οριο μου..το οριο την αγαπησ θα ελεγα...




Με αυτο που ειπε οτι θα σου παρει το παιδι , υπονοοντας το οποιο φ,χ,ψ ψυχολογικο παρελθον σου , μου φαινεται περασε καθε οριο. ειδεσ που συμφωνουμε!!!:):):)

Το ξερω οτι σους καυγαδες οταν εχουμε μια ιδεα να πουμε κατι, τοτε 99% θα ειναι μια κακη ιδεα και θα βγει βαρυ πραγμα , παρολα αυτα οπως και να το δεις θα μπορεις να το λες οχι για ακομα μια βδομαδα μεχρι να ξεχαστει , αλλα και μετα απο 10 ολοκληρα χρονια. Θα εχεις να λες "Καποτε με απειλησε οτι θα μου παρει το παιδι πατοντας πανω μου.Τι να εκανα?" για μια ζωη.


Απο την αλλη βεβαια εχει και λιγο τα δικαια του (αν δεν τα χανει με αυτο που πεταξε μονομιας) με την λογικη οτι εχει μια καλη δουλεια, και οτι επαρχια δε θα βρει ευκολα κατι τοσο καλο , οπως εσυ λες. Δηλαδη δεν το κανει για τον εαυτο του μονο αλλα και για εσενα και τον μικρο. Αν και εδω που τα λεμε πιστευω οτι κατα πολυ βαθος για τον εαυτο του κανει ωστε να ειναι αυτος τελικα ικανοποιημενος (αρχηγος, καλη δουλεια, η οικογενεια του, το σπιτι του, βασιλιας κτλ)
ισωσ επειδη κι εγω κατα βαθοσ νιωθω πωσ μονο την ανεση του σκεφτεται θυμωνω τοσο που και νιωθω τετοια αδικια.. βεβαια .. ειναι δικαιωμα του καθενοσ να σκεφτεται την ανεση του..



.

---

Μπραβο στην κοπελα εκεινη που περιγραφεισ... ηταν σοφη.. και καλη μητερα.. ετσι πρεπει να ημαστε.. δυνατες, αποφασιστικεσ.. και θαραλεεσ ειδικα οταν τα ορια ξεπερνιουνται..ολα γινονται στην ζωη... νομιζω πωσ αυτο με κουρασε το να ακουω πωσ '' αυτο δεν γινεται..το αλλο δεν γινεται..η ειναι τρομερα δυσκολο..σχεδον ακατορθωτο'' ε λοιπον αν δεν δοκιμασεισ δεν μπορεισ να ξερεισ.. προσπαθησε και μετα πεσ δεν γινεται.. ε μααα

Quote:

---

Originally Posted by 3wtiko

όμορφη άντα,
δεν νομίζω ότι θα έρθει η στιγμή να αντιμετωπίσεις αυτα τα δυσάρεστα που γράφεις.
είναι μόνο δυσάρεστες σκέψεις ,άντε και δυσάρεστες κουβέντες,
το τι λέμε με το τι κάνουμε έχει μεγάλη απόσταση και όταν μάλιστα ενδιάμεσα υπάρχει αγάπη όλο και μεγαλώνει αυτή η απόσταση.
κρίση είναι και θα περάσει,.....στάνταρ.....
δείξτε ότι ακόμη έχεται την διάθεση να αγαπιέστε και κάθε φορά όλο και πιο πολύ,
για να είστε εσεις ευτυχισμένοι και εμένα να μου τρέφεις τις ελπίδες μου ,
ότι οι άνθρωποι μπορούν να αγαπιούνται αληθινά!!
πολλες καλημέρες!!

---

πολυ πιθανων να εχεισ δικιο.. να ειναι οι μηνεσ αυτοι μια τερααααααααααααααστια κριση..ειναι και επικαιρο χεχεεχ... απο την αλλη..μου τελειωνει η διαθεση να αγαπηθουμε.. να προσπαθησω να τον ξαναερωτευτω και αυτο ειναι το πιο ανυσηχιτικο και τρομαχτικο απ ολα...